#εταιρεία

[romios-gr]

Μιλάει για πιθανή νοθεία στις εκλογές ο ευρωβουλευτής Γ.Κύρτσος: «Η εταιρεία που συγκεντρώνει τα αποτελέσματα είναι “πολύ κοντά” στο κυβερνών κόμμα» Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, προερχόμενος από τη ΝΔ, Γιώργος Κύρτσος ισχυρίζεται μέσω μιας ανάρτησης του στο «Χ ότι δεν αποκλείεται να υπάρξει αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος από την κυβέρνηση μέσω της εταιρείας (σ.σ.: Singular) που εκδίδ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/milaei-gia-pithani-notheia-stis-ekloges-o-eyrovoyleytis-g-kyrtsos-i-etaireia-poy-sygkentronei-ta-apotelesmata-einai-poly-konta-sto-kyvernon-komma/

#SingularLogic #Επίκαιρα #νοθείαεκλογές #αποτελέσματα #Γ.Κύρτσος #για #είναι #εκλογές #εταιρεία #ευρωβουλευτής #κόμμα #κοντά #κυβερνών #Μιλάει #νοθεία #πιθανή #πολύ. #ΠΟΥ #στις #Στο #συγκεντρώνει #τα

[egaleo]

#εγκεφαλικό #εμφύτευμα #Μασκ #εταιρεία #δοκιμές

[astratv]

«Μινώταυρος»: Το ρομποτικό όχημα για απαιτητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις που έφτιαξε Λαρισινή εταιρεία

Ο «Μινώταυρος» αποτελεί ένα μεγάλο ρομποτικό επανδρωμένο ή μη επανδρωμένο όχημα εδάφους, το οποίο παρέχει ασφάλεια και υποστήριξη σε απαιτητικές στρατιωτικές και αμυντικές αποστολές, όπως προστασία απειλούμενων εδαφών, βραχονησίδων, νησιών και συνόρων με στόχο την αποτροπή εχθρικών δυνάμεων. Είναι σχεδιασμένο και κατασκευασμένο εξολοκλήρου από την ελληνική εταιρεία Soukos Robots ΑΒΕΕ. Ο έλεγχος…

View On WordPress

#απαιτητικές #για #επιχειρήσεις #εταιρεία #έφτιαξε #Λαρισινή #Μινώταυρος #όχημα #που #ρομποτικό #στρατιωτικές #το

[thenewsmag]

To Ariel Hipercar έχει 1.200 ηλεκτρικούς ίππους και τουρμπίνα υδρογόνου

To Ariel Hipercar έχει 1.200 ηλεκτρικούς ίππους και τουρμπίνα υδρογόνου

Η Ariel είναι μια μικρή βρετανική εταιρεία που έχει στη γκάμα της τo naked Atom και το off road Nomad, ενώ τώρα προσθέτει και το Hipercar. Που ενδεχόμενα θα αλλάξει όνομα όταν περάσει στην κανονική παραγωγή. Το Hipercar λοιπόν έχει σαν βάση το Atom αλλά είναι πιο εξεζητημένο και φυσικά ηλεκτρικό. Με τέσσερις συνολικά ηλεκτροκινητήρες, ένας σε κάθε τροχό, με συνολική απόδοση 1.200 ίππων και 1.800…

View On WordPress

# είναι #«Mia #«Στη #Ariel #βρετανική #γκάμα #εταιρεία #έχει… #μικροι #ΠΟΥ

[mikrofwno]

Η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία βραβεύει τον Εcho που εντόπισε την σορό του Μπάμπη στο Μεσολόγγι

Η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία αναγνωρίζει τη σπουδαία επίτευξη του σκύλου που βοήθησε στον εντοπισμό της σορού του Μπάμπη στο Μεσολόγγι. Ο μοναδικός αυτός σκύλος, που ακούει στο όνομα Εcho είναι εκπαιδευμένος να ανιχνεύει DNA και τονίζεται ότι αυτή η ικανότητα του έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξιχνίαση της υπόθεσης. Ο Echo είναι ένας βελγικός Μαλινουά που ανήκει στην ομάδα Anubis K9P. Έχει…

View On WordPress

#Echo #Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία

[agnickradio]

Στις 14 Ιουνίου η βράβευση για τους επιτυχόντες στους διαγωνισμούς της Μαθηματικής Εταιρίας

Την Τετάρτη 14 Ιουνίου 7μ.μ. στον Άγιο Νικόλαο στην αίθουσα «ΡΕΞ» θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση βράβευσης των μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που διακρίθηκαν στο Νομό μας στους Πανελλήνιους διαγωνισμούς Μαθηματικών. Continue reading Untitled

View On WordPress

#Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία #θαλής #Μικρός Ευκλείδης

[orthodoxiaonline]

Η ΠτΔ για «Πόρτα Ανοιχτή»: Η προσφορά υπηρεσιών έχει ήδη ανακουφίσει πάνω από 40.000 οικογένειες

Η ΠτΔ για «Πόρτα Ανοιχτή»: Η προσφορά υπηρεσιών έχει ήδη ανακουφίσει πάνω από 40.000 οικογένειες...

Τα 50 της χρόνια γιορτάζει η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών «Πόρτα Ανοιχτή» και η πρόεδρος της Δημοκρατίας βρέθηκε στους χώρους της εταιρείας, χαιρετίζοντας το έργο και τους ανθρώπους που αγωνίζονται για την εξυπηρέτηση και την ενδυνάμωση όσων πάσχουν από εγκεφαλική παράλυση στη χώρα μας. (more…)

View On WordPress

#Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών #Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου

[christostsantis]

Η Ανδρονίκη Κοκοτσάκη για το βιβλίο του Δημήτρη Ανδρικίδη, στο Ίδρυμα Καψωμένου (video)

Η Ανδρονίκη Κοκοτσάκη για το βιβλίο του Δημήτρη Ανδρικίδη, στο Ίδρυμα Καψωμένου (video)

Η φιλόλογος, και ραδιοφωνική παραγωγός του Zarpa radio, Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε για το βιβλίο του Δημήτρη Ανδρικίδη “Σαν ένα τρένο που δεν σταματάει ποτέ. Δασκαλογιάννης, Καγιαλές και άλλες ιστορίες”, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν η Εταιρεία Κρητικών Σπουδών και οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς, στο Ίδρυμα Καψωμένου στον Αλικιανό. Δυο ιστορικές μυθοπλασίες, μια μικρή, μία ελάχιστη γεύση από το χθες.…

View On WordPress

#Ίδρυμα Καψωμένου #Αλικιανός #Ανδρονίκη Κοκοτσάκη #Δασκαλογι��ννης #Δημήτρης Ανδρικίδης #Εταιρεία Κρητικών Σπουδών #Κρήτη #Καγιαλές #Λογοτεχνία #Σαν ένα τρένο που δεν σταματάει ποτέ #βιβλία #εκδόσεις Ραδάμανθυς #εκδόσεις βιβλίων #εκδοτικοί οίκοι

[travellingnews]

FORUM 11 της Ελληνικής Εταιρείας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς

FORUM 11 της Ελληνικής Εταιρείας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 11ο Forum της Ελληνικής Εταιρείας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς, που διοργανώθηκε στις 14 και 15 Μαΐου 2022 στο Porto Palace Hotel Thessaloniki με θέμα την παιδιατρική του σκύλου και της γάτας. Το συνέδριο αφήνει πλούσιο απολογισμό της φετινής του διοργάνωσης με πάνω από 900 συμμετοχές συνέδρων, 45 εκθέτες και χορηγούς και 52 προσκεκλημένους ομιλητές! Ιδιαίτερη…

View On WordPress

#Porto Palace Hotel Thessaloniki #Ελληνική Εταιρεία Κτηνιατρική Ζώων Συντροφιάς

[attichoney4u]

Στο σημερινό ποστ θα ήθελα να ασχοληθώ με την Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου και να εξετάσουμε αν ήταν αυτιστική.

Αφορμή υπήρξε ένα ποστ που βρήκα στα ελληνικά που μιλούσε για το συγκεκριμένο ζήτημα. Είχα καταχαρεί γιατί η εκπροσώπηση μειονοτήτων στις ελληνικές σειρές είναι σπάνιο φαινόμενο (παρότι τώρα πρόσφατα έχουν αρχίσει να βγαίνουν σειρές που καταπιάνουν το ζήτημα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας χωρίς να το χλευάζουν) και αναγκαζόμουν να κοιτάζω για εκπροσώπηση σε ξένες σειρές που το αποτέλεσμα ήταν διφορούμενο (σε ορισμένες περιπτώσεις οι χαρακτήρες με αυτισμό ήταν πράγματι καλογραμμένοι, ενώ σε άλλες υπήρχαν μονάχα για να εκλάβουν συμπάθεια από το νευροτυπικό κοινό, το οποίο τους λυπόταν και ταυτόχρονα, χαιρόταν μέσα τους που δεν είχαν γεννηθεί με αυτό το "ελάττωμα").

Παρότι η σειρά δεν το έχει αναφέρει πουθενά (ούτε και ο Καπουτζίδης έχει κάνει κάποιο σχόλιο) πιστεύω πως η Ντάλια είναι αυτιστική, αλλά από τις καλές εκπροσωπήσεις. Ας ασχοληθούμε με συγκεκριμένα "στερεότυπα" που της ταιριάζουν.

Η Ντάλια έχει κακές κοινωνικές δεξιότητες, δεν κατάφερε να διαμορφώσει μακροχρόνιες φιλίες καθ' όλην την διάρκεια της ζωής της και οι μοναδικές της έξοδοι ήταν οι λίγες φορές που ο Αλέξης την ανάγκαζε να παρουσιάζεται σε επαγγελματικές συναντήσεις, όπως βλέπουμε από το πρώτο επεισόδιο.

Έχει επίσης την τάση να λαμβάνει τα πράγματα και μερικά ειρωνικά σχόλια των φίλων της κυριολεκτικά, όπως όταν έβαλε λεφτά πάνω στο τραπέζι και οι φίλοι της την ρώτησαν αν έκλεψε τράπεζα, όπου απάντησε "Όχι, ήταν κλειστές".

Ορισμένες φορές την έχουν κατηγορήσει για έλλειψη εμπάθειας, όπως όταν είχαν πάει στο κάμπινγκ για να βρουν τον δολοφόνο και η Ντάλια σουλατσάριζε με τον αγαπημένο της, επειδή ένιωθε πως πρώτη φορά μετά τον θάνατο του αγαπημένου τους, είχε βρει κάποιον που την καταλάβαινε ("Καλά εσύ χαμπάρι δεν έπαιρνες" της είχε πει την επόμενη η Ζουμπουλία).

Την έχουν πει επίσης χαζή, παιδιάστικη και αφελής, αλλά η συμπεριφορά της οφειλόταν στο ότι αντιλαμβανόταν τον κόσμο διαφορετικά, όπως συμβαίνει στα άτομα με αυτισμό.

Υπήρχε και ενα στενάχωρο επεισόδιο, όπου οι φίλοι της την απέφευγαν όταν έμαθαν την αλήθεια για τον πατέρα της και η Ντάλια δεν μπορούσε να βρει εξήγηση. Παρότι δεν έφταιξε όντως πουθενά, πολλά άτομα με αυτισμό μπορούν να ταυτιστούν με αυτήν στο συγκεκριμένο επεισόδιο, μιας και διαισθάνονται ότι ο κοινωνικός τους περίγυρος τους μισεί και τους αποφεύγει, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί.

Διαθέτει παράλληλα και hyperfixations: τρελαίνεται για μεξικάνικες σαπουνόπερες και είχε μάλιστα αγοράσει μια τέτοια εταιρεία (παρά τις αντιρρήσεις του Αλέξη) για να την γράψει όπως της άρεσε.

Ευχαριστώ τ@ αγαπητ@ @poignardeparlebeau για το meme.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εκφράσω την χαρά μου που ο Αλέξης δεν αναγκάζει την Ντάλια να αλλάξει, αλλά αντιθέτως αυτός είναι που προσαρμόζεται στις ανάγκες της: στο τελευταίο επεισόδιο ζητάει από τον κ. Πόστλγουεϊθ (νομίζω έτσι προφερόταν το όνομά του) να αλλάξουν την ώρα στο ραντεβού τους ώστε η Ντάλια να μπορέσει να απολαύσει τις αγαπημένες της σαπουνόπερες, δεν της λέει την αλήθεια για τον πατερα της, επειδη ξέρει πως δεν θα την διαχειριστεί και σε προηγούμενα επεισόδια, όταν η Ντάλια σχολιάζει πόσο χαζή ήταν η πρόταση του αντικαταστάτη του να συνεργαστούν με εταιρεία που παρασκευάζει γρανίτες και μάρμαρα, ο Αλέξης καταλαβαίνει αμέσως ότι η απέχθειά της οφειλόταν στο ότι θεωρούσε τον συγκεκριμένο συνδυασμό αταίριαστο ("Να φανταστώ του είπατε για την προτίμηση σας στα μιλκσέικ").

Αυτά. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις για τον αν συμφωνείτε. Επίσης, άμα έχετε στον νου σας και άλλο χαρακτήρα από την ελληνική τηλεόραση που έχει αυτισμό και θέλετε να τον σχολιάσω. Φιλάκια!

#στο παρά πέντε #στο παρα πεντε #sto para pente #sto para 5 #in the nick of time #ντάλια χατζηαλεξάνδρου #αλέξης στεργίου #autism #autistic adult #αυτισμός #greece #greek tumblr #greek tv

[justforbooks]

Πέθανε η Μαρία Λαϊνά, εξέχουσα Ελληνίδα ποιήτρια, τιμημένη με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη Ακαδημίας Αθηνών το 2014 και το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων 2022. Ήταν 76 ετών. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ποιητική φωνή, χαμηλόφωνη και αντιδραματική, όπου το μυστήριο της ζωής αναφαίνεται χωρίς μεγάλα λόγια, με γυμνές λέξεις και γυμνές εικόνες, και τη διαρκή αίσθηση της απουσίας του άλλου.

Όταν η LIFO τής είχε ζητήσει να ορίσει η ίδια την ποίησή της, απάντησε με ανάλογο τρόπο: «Δυσκολεύομαι να μιλώ για τα έργα μου. Θα πω κάτι που θα φανεί ίσως περίεργο: δεν μπορώ να περιγράφω με λέξεις τις λέξεις μου. Θα πω, λοιπόν, μόνο δυο κουβέντες: Μιλά για τη μοναξιά και γι' αυτό που μπορεί να βλέπουν κάποιοι άνθρωποι και να μην το βλέπουν κάποιοι άλλοι.»

Αυτοβιογραφούμενη στη LIFO, είχε πει τα ακόλουθα:

Γεννήθηκα στην Πάτρα. Ο πατέρας μου ήταν καπνοβιομήχανος. Είχε στρέμματα καπνού και ένα εργοστάσιο. Η μεγαλύτερη αδερφή μου πέρασε την Κατοχή χωρίς να της λείψει τίποτα. Το ίδιο κι εγώ. Δεν καταλάβαμε στερήσεις γιατί έρχονταν οι Ιταλοί, παίρνανε τσιγάρα και μας έδιναν διάφορα. Έχω ακόμα ένα ακορντεόν. Δηλαδή ό,τι έχουμε, από τα τσιγάρα προέρχεται. Όμως, στην πορεία ο πατέρας μου τα έχασε όλα.

Η μαμά μου τρελάθηκε. Ήθελε έναν άλλο άντρα κι ενώ με τον πατέρα μου συμφώνησε σε διαζύγιο, οι Πατρινοί πέσαν να τη φάνε, για να μη γίνει σκάνδαλο. Τελικά ήρθαμε στην Αθήνα όταν ήμουν 9 ετών. Μέναμε σε ένα νεοκλασικό στα Άνω Πατήσια. Στην οδό Πόρου. Η αλήθεια είναι ότι ήρθαμε στην πρωτεύουσα για να απελευθερωθούν οι γονείς μας και να καταφέρουν να χωρίσουν. Με τον πατέρα μου έκτοτε κρατήσαμε ελάχιστες σχέσεις.

• Προέρχομαι κατ' ουσίαν από δύο πλούσια σόγια. Απλώς εγώ δεν έχω λεφτά. Ο αδερφός της μαμάς μου είχε την εταιρεία Bic. Με ενοχλούσε πάντα το ότι μας ζούσε ο αδερφός της, παρόλο που ήταν ένας πολύ γλυκός τύπος. Ένιωθα τη βοήθειά του και τη γενναιοδωρία του ως προσωπική μου ήττα.

• Το σχολείο που τελείωσα ήταν το 8ο των Πατησίων. Μεικτό και από τα μεγαλύτερα σχολεία της Αθήνας. Αλλά είχε και άχρηστους καθηγητές. Πήγαινα για χημικός και τελείωσα το πρακτικό. Τότε στα πρακτικά ρίχνανε όλους τους άχρηστους φιλόλογους. Τελικά, βρέθηκα στη Νομική γιατί η φιλόλογός μου, διαβάζοντας τις εκθέσεις μου, μου είπε «Λαϊνά, τι δουλειά έχεις εσύ εδώ; Φύγε. Δεν είσαι για πρακτικό».

• Οι πιο φωτισμένοι δάσκαλοί μου ήταν μαθηματικοί και φυσικοί. Τα πιο λαμπρά παραδείγματα αργότερα στη Νομική ήταν ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, ο Πεσμαζόγλου, ο Ζολώτας, που μας δίδασκε πολιτική οικονομία κι όταν έμπαινε στην αίθουσα έτριζαν τα παπούτσια του. Αριστοκράτης, πολύ στυλάτος. Αυτοί ήταν τα αστέρια. Επίσης, θυμάμαι ότι στον Μαγκάκη κατέφθανε ακροατήριο και από άλλες σχολές. Συνωστιζόμασταν στους διαδρόμους. Εξαιρετικής ευγλωττίας, γνώσης, ευγένειας άνθρωπος. Χαιρόσουν να τον ακούς.

Όταν τελείωσα, σκέφτηκα να γίνω δικηγόρος, αλλά το απέρριψα διότι δεν μπορούσα να ντύνομαι όπως έπρεπε. Δεν άντεχα το κοστουμάκι. Πήγα μια φορά στο δικαστήριο και τα παράτησα. Με το τακουνάκι και το ταγέρ δεν μπορούσα. Είπα «φεύγω».

• Αυτό που με ενδιέφερε μικρή περισσότερο από καθετί ήταν το διάβασμα. Έχω ψάξει μέχρι και σκουπιδοτενεκέ για να βρω κάτι να διαβάσω. Η μητέρα μου έφτανε στα όρια της απελπισίας. Πήγαινε στα βιβλιοπωλεία και δανειζόταν βιβλία για μια δραχμή, γιατί δεν μπορούσε να τα αγοράσει. Μου τα έφερνε και μέχρι το απόγευμα τα είχα τελειώσει. Μη φανταστείτε, στο σπίτι μας δεν διάβαζε κανείς. Στο πατρικό μου δεν είχαμε καν βιβλιοθήκη. Έχω διαβάσει Ντοστογιέφσκι στα 16 μου, ας πούμε. Όλον. Τόσο, που τώρα θέλω να τον ξαναδιαβάσω, αλλά δεν μπορώ. Τον Τσβάιχ όλο. Πήγαινα στα σπίτια των άλλων, άνοιγα τις βιβλιοθήκες κι έπαιρνα βιβλία.

• Στα 17 έγραψα το πρώτο ποίημα. Ήθελα να εκφράσω την ερωτική απογοήτευση που πέρασα. Του 'δωσα και κατάλαβε. Εγώ πίστευα πως αυτό το πρώτο μου βιβλίο ήταν μια κουταμάρα, αλλά με έκπληξη διαπίστωσα πως κάποιοι με ενθάρρυναν. Έτσι είπα «θα γίνω ποιήτρια». Ένας από εκείνους ήταν ο Σαχτούρης. Με φώναξε στη Φωκίωνος Νέγρη και ήπιαμε καφέ. Μου είπε: «Κυρία Λαϊνά, βλέπω εδώ κάποια πράγματα. Τα πράγματα δεν τα γράφουμε όταν μας πονάνε, τα γράφουμε όταν δεν μας πονάνε πολύ, αλλά μας πονάνε ακόμα». Εγώ τότε ήμουν μειράκιο, αλλά τα λόγια του τα τήρησα όσο μπόρεσα.

• Πριν πάρω το Κρατικό Βραβείο ο Σαχτούρης μου έστειλε μια καρτούλα. Μου έλεγε ότι τα ποιήματα που είχα στη συγκεκριμένη συλλογή ήταν από τα ωραιότερα που είχε διαβάσει στη ζωή του. Κάθισα εδώ κι έκλαψα. Δεν με ενδιέφερε καθόλου το βραβείο. Ακόμα συγκινούμαι όταν το θυμάμαι. Πήγαινα και τον έβλεπα – περίεργος άνθρωπος, δεν μίλαγε. Μπορούσαμε να καθόμαστε δέκα λεπτά αμίλητοι. Ερχόμουν σε απελπισία μερικές φορές. Έμενε σε ένα πολύ φτωχικό σπίτι. Είχε μια πλαστική ντουλάπα. Με κοιτούσε. Και τον κοιτούσα. Και σκεφτόμουν, «τι να πω τώρα;». Ώσπου κάποια στιγμή μου είπε: «Κυρία Λαϊνά, γράφετε;». Του απαντώ: «Κύριε Σαχτούρη, γράφω». Μου λέει: «Να γράφετε, γιατί θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορείτε να γράψετε».

• Μερικά ποιήματά μου είναι καλά. Για παράδειγμα, για τον στίχο «Λατρεύτηκε κανείς εδώ; / Υπήρχε κάποιος / ή πέρασε απλώς ο χρόνος και άφησε την ομορφιά του;» καμαρώνω. Με κατηγορούν συχνά ότι δεν ενδιαφέρομαι για το κατ' εξοχήν ελλαδικό στοιχείο. Δεν με ενδιαφέρει. Εμένα με ενδιαφέρει ο άνθρωπος. Δεν καταγράφω την επικαιρότητα. Με επηρεάζουν αυτά που συμβαίνουν, αλλά αυτό μπορεί να το μεταγράψω σε μυρμήγκι, σε δέντρο. Ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη την τέχνη όταν είναι ευτυχισμένος. Έτσι πιστεύω. Η τέχνη είναι παρηγοριά, έτσι έχει πει ο Φρόιντ.

• Δεν με ενδιαφέρει πολύ το γράψιμο, να σας πω την αλήθεια. Με ενδιαφέρει ο έρωτας, τα ταξίδια, τα εικαστικά, οι εικόνες, η φύση. Ξέρω μουσική: πιάνο, κιθάρα, ακορντεόν. Έχω και δίπλωμα. Τα μαθηματικά έχουν σχέση με τη μουσική και τα μαθηματικά και η μουσική έχουν σχέση με την ποίηση. Σου διδάσκουν οικονομία στον λόγο και ρυθμό. Δεν μπορώ χωρίς ρυθμό. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία μιας μετάφρασης. Καμιά φορά περνάω δύο μέρες για να βρω ένα τετρασύλλαβο προπαροξύτονο επίθετο. Όταν το βρίσκω, χοροπηδάω. Νιώθω χαρά σαν παιδί.

• Το πρώτο έργο μου που παίχτηκε στο θέατρο ήταν ο Κλόουν. Κατ' ουσίαν, δεν είναι θεατρικό, είναι ένας παραληρηματικός μονόλογος που τον έγραψα με ραγκτάιμ. Αν μου σταμάταγες τη μουσική, σταμάταγα να γράφω. Η Πασιέντζα είναι ένα έργο που αγαπώ ιδιαίτερα και θα ήθελα να το δω να ανεβαίνει, γιατί είν��ι λίγο διεστραμμένο. Δεν μου αρέσουν οι απλές ιστορίες. Ο άντρας, η γυναίκα που τον άφησε και όλα αυτά. Θα σας πω κάτι περίεργο. Μου παραγγέλνουν έργα για γυναίκες κι εγώ γράφω για άντρες. Και στο Δέντρο, που παίζεται τώρα, υπάρχει μόνο μία γυναίκα.

Δυσκολεύομαι να μιλώ για τα έργα μου. Θα πω κάτι που θα φανεί ίσως περίεργο: δεν μπορώ να περιγράφω με λέξεις τις λέξεις μου. Θα πω, λοιπόν, μόνο δυο κουβέντες: Μιλά για τη μοναξιά και γι' αυτό που μπορεί να βλέπουν κάποιοι άνθρωποι και να μην το βλέπουν κάποιοι άλλοι. Και θα ευχαριστήσω τη Χρύσα Καψούλη και την ομάδα της για τη δουλειά που έκαναν. Όσο και να φαίνεται περίεργο, θέατρο μπορώ να γράψω έχοντας γύρω μου στο ίδιο τραπέζι τους φίλους μου. Όταν γράφω ποιήματα, ούτε στο διπλανό δωμάτιο δεν θέλω άνθρωπο.

• Έχω σταματήσει να διδάσκω. Η διδασκαλία μού άρεσε πολύ. Νομίζω ότι μου έδιναν τους χειρότερους μαθητές. Με ενδιέφερε να βάλω στο μυαλό του άλλου το ότι η γλώσσα είναι σαν τα μαθηματικά. Ήταν φοιτητές και όταν έμπαινα στην τάξη τρόμαζαν. Φαίνεται ότι έχω μια φάτσα αυστηρή. Με ενδιέφερε να πάρει το μυαλό μπροστά. Με κάποιους κρατώ επαφή και μου στέλνουν και δωράκια. Σταμάτησα επειδή θύμωσα. Θυμώνει ο άνθρωπος. Μεγάλη ιστορία. Πάντως, ήταν σπουδαία ευχαρίστηση να παίρνουν μπρος οι μαθητές, να ξεθαρρεύουν, να γίνεσαι φίλος τους. Αλλά το εξάμηνο περνούσε γρήγορα, έφευγαν κι έκλαιγα. Κι ερχόντουσαν άλλα παιδιά και εκεί στενοχωριόμουν πάρα πολύ. Κάποια στιγμή μου βγήκε η ψυχή.

• Θυμώνω. Και αδικαιολόγητα πολλές φορές. Όμως τον ξεσπάω το θυμό. Ο γιατρός μού είπε ότι θα πεθάνω με υγιή καρδιά μάλλον. Συνήθως με θυμώνουν η αχαριστία και η αγνωμοσύνη. Την έχω εισπράξει. Και μάλιστα συνδυασμένη με αδιαφορία. Δεν αντέχω τους ανθρώπους που φέρονται σαν να τους χρωστά πράγματα η ζωή. Με θυμώνει επίσης η ασχήμια. Γίνομαι έξαλλη με την απουσία αισθητικής. Έχω χαλάσει σχέση επειδή είδα ρούχο που δεν μου άρεσε. Ένα κίτρινο, συγκεκριμένα. Μου αρέσει πολύ το μαύρο και το κόκκινο.

Σιχαίνομαι, επίσης, τους ανθρώπους που έχουν μια αφροντισιά αισθητική, που παχαίνουν από αδιαφορία όχι μόνο απέναντι στον εαυτό τους αλλά και απέναντι στον διπλανό τους. Είναι σαν να σου λένε: «Εμένα θα μου δώσουν σημασία και ας είμαι έτσι». Είναι ένας εγωισμός και μια αδιαφορία προς τους γύρω που δεν αποδέχομαι. Εγώ, από την άλλη, δυστυχώς είμαι ανορεξική. Αν μου φέρετε πετροσωλήνες, θα φάω πέντε πιάτα. Αν μου δώσεις κακό φαΐ, δεν το τρώω.

• Το ωραιότερο μέρος που επισκέφθηκα είναι το Μαρόκο. Σκοπεύω σύντομα να πάω πάλι στην Ταγγέρη. Είναι συγκλονιστικό μέρος. Κι ας με ενοχλεί ο τρόπος που συμπεριφέρονται στις γυναίκες. Σου κολλάνε, σε τραβάνε. Κάποια στιγμή αγανάκτησα και άρχισα να τους βρίζω στα ελληνικά. Αφήστε που στα ταξί πρέπει να κάνεις την προσευχή σου για να φτάσεις ζωντανός. Και η Ινδία, όμως, ήταν σπουδαία εμπειρία. Κι ας βγήκα άρρωστη μετά την επίσκεψή μου στο Βαρανάσι. Σταμάτησα να τρώω. Με βιταμίνες κρατιόμουνα. Να σκεφτείτε ότι στο αεροδρόμιο, έτσι αδύναμη κι αδύνατη που με είδαν, με έψαξαν για ναρκωτικά.

• Ξυπνάω πολύ πρωί. Και στις 2 να κοιμηθώ, στις 7 είμαι όρθια. Προτιμώ να δουλεύω το πρωί, διότι 11 π.μ. με 3 μ.μ. λειτουργεί το σύστημα. Το βράδυ βγαίνω λίγο. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Τώρα που το σκοτάδι πέφτει από τόσο νωρίς, στενοχωριέμαι. Τηλεόραση δεν ανοίγω. Ραδιόφωνο ακούω. Το Ντεσεβό μου το έχω ακόμα, αν και δεν το πολυχρειάζομαι πια. Για να γράψω χρησιμοποιώ το κομπιούτερ. Δυστυχώς, δεν γράφω στο χέρι πια. Παλαιότερα χρησιμοποιούσα γραφομηχανή και μου άρεσε πολύ. Είχε ήχο. Μου έκανε κάτι. Μετά αναγκάστηκα να προσαρμοστώ στην τεχνολογία γιατί μου ζητούν τα κείμενα σε ηλεκτρονική μορφή.

• Τα καλοκαίρια δεν μου αρέσει η Αθήνα. Ούτε ο χειμώνας μου αρέσει. Θα έμενα σε μια πόλη που έχει κοντά της θάλασσα. Όμως, θα μου άρεσε να μένω στο Βερολίνο. Το λατρεύω, τα τελευταία τρία χρόνια έχω πάει τρεις φορές. Οι Βερολινέζοι δεν είναι πολύ Γερμανοί, είναι άλλου τύπου άνθρωποι. Βρίσκεις σε αυτή την πόλη κάτι μπαράκια που στην είσοδο έχουν ένα μικρό βιβλιοπωλείο, έναν πάγκο με παλιά βιβλία, μια κουβερτούλα που δανείζεσαι για το κρύο, ακούς μια μουσικούλα πολύ γλυκιά, το βράδυ έχουν μια παράσταση.

Πάντα ξεκινούσα να πάω εδώ, εκεί και στο ενδιάμεσο όλο και κάτι έβλεπα και με αιχμαλώτιζε. Και ξέρετε και κάτι άλλο; Έχουν τρομερό σεβασμό στα δέντρα. Φιλοξενήθηκα μια μέρα σε ένα σπίτι και είδα ένα κλαδί –φιλύρα– να μπαίνει στην κυριολεξία μέσα στο σπίτι. Σχεδόν επάνω στο κρεβάτι τους. Δεν μπορούσαν να το κόψουν. Το κλαδί, όχι το δέντρο. Επίσης, με ευχαριστεί η απίστευτη ευγένειά τους. Μπαίνω μια μέρα στο μετρό και σταματάει μια ηλικιωμένη, 90 ετών περίπου, που προσφέρθηκε να με βοηθήσει. Στο Βερολίνο δεν έχω φοβηθεί ποτέ. Έχω φοβηθεί στη Νέα Υόρκη.

• Στη γειτονιά μου, το Παγκράτι, έχει αλλάξει ο πληθυσμός. Γενικά, δεν φοβάμαι. Όμως, τώρα τελευταία συλλαμβάνω τον εαυτό μου να γυρίζω και να κοιτάζω όταν ακούω βήματα πίσω μου. Κάποτε εδώ ζούσαν άνθρωποι όμορφα ντυμένοι. Πάει, τέλειωσε αυτό. Καθημερινά, όταν βγαίνω βόλτα το πρωί, παίρνω κάποιον και τον βάζω στον φούρνο να του ψωνίσω κάτι να φάει. Δεν μου κοστίζει τίποτα φοβερό. Βλέπω τις κυρίες απέναντί μου που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, κι εγώ κάπως δυσκολεύομαι. Θα αποφάσιζα να ζήσω στην εξοχή, γιατί είμαι βαρεμένη με τη φύση. Στην Αθήνα μένω επειδή εδώ είναι οι φίλοι μου. Αλλά όταν βρεθώ κοντά στη θάλασσα, είμαι ευτυχισμένη. Παλιά ήμουν κολυμβήτρια και κολυμπούσα χειμώνα-καλοκαίρι.

• Δεν θέλω πολλούς ανθρώπους γύρω μου. Δεν θέλω χαιρετούρες, δεν θέλω συγχαρητήρια. Δεν τα πιστεύω. Και δεν με ενδιαφέρουν. Θέλω λίγους. Από την άλλη, δεν προτιμώ τη μοναξιά. Παρέα θέλω. Αλλά ξέρετε, οι άνθρωποι που μένουν μόνοι τους γίνονται ιδιότροποι με τα χρόνια. Κάποιος φίλος μου μού έχει πει ότι είμαι παραπλανημένη αισιόδοξη. Επίσης, έχω κι ένα ακόμα ελάττωμα: δεν είμαι τακτική και χάνω τα πράγματα που αγαπώ. Τα γυαλιά που αγαπάω, το πορτοφολάκι μου, το στυλό που μου αρέσει – παρόλο που το κρατάω σφιχτά στο χέρι μου. Μια βεντάλια της αδερφής μου την άφησα στο ταξί. Ένας άλλος φίλος μου έχει πει «δεν χρειάζεται να δουλεύω, αρκεί να έρχομαι από πίσω σου».

• Τους διαβάζω τους νέους ποιητές και δεν θέλω να φανεί αλαζονικό, αλλά καταλαβαίνω πολύ εύκολα αν κάποιος αξίζει. Αξίζει κάποιος αν έχει έναν ��ικό του τρόπο, μια παραξενιά –η παραξενιά για μένα είναι συστατικό της ποίησης–, γιατί αν λες τα ίδια και τα ίδια και λες και τον καημό σου, δεν γίνεται τίποτα.

• Ένας, λοιπόν, που μου αρέσει είναι ο Γιάννης Τζανετάκης. Είναι περίεργο, γιατί ενώ δούλευε σε ένα περιοδικό κυριλέ και βλέπεις έναν άνθρωπο τυπικό, τακ, σ' τη ρίχνει.

• Γράφω. Τη συνέχεια του Νοήματος. Τη δεύτερη πράξη. Τι να κάνω, παιδιά; Έτσι γεννήθηκα.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Μαρία Λαϊνά #in memoriam

[solmeister13]

Έχουμε δει πολλα ταλέντα να χαραμιζονται μολις μπαινουν σε μια δισκογραφική. Ελπιζουμε να μην γινει αυτο με την μαρσο. Στο τραγούδι με τον stavento ξενερωσαμε με τον τροποπο που ακούγεται η marseuax στο ρεφρεν

Κι εγώ την ίδια αντίληψη είχα παλιότερα, αλλά πλέον που έχω την εμπειρία μίας δισκογραφικής συνεργασίας, κατάλαβα πως όσοι χαραμίστηκαν έφταιγαν οι ίδιοι περισσότερο από την δισκογραφική. Η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να φέρει μπροστά σου όλες τις προτάσεις που γίνονται και σε αφορούν, την τελική απόφαση όμως εσύ την παίρνεις. Μερικές φορές μπορεί να γίνουν λίγο πιεστικοί όταν πραγματικά πιστεύουν σε κάτι, όπως αντίστοιχα γινόμαστε και εμείς ως καλλιτέχνες, αλλά στο τέλος της ημέρας τίποτα δεν γίνεται παρά τη θέληση κανενός.

Όσον αφορά το τραγούδι με Stavento, εμένα προσωπικά μου αρέσει το σύνολο. Υπάρχουν πράγματα που παραγωγικά θα τα έκανα κάπως αλλιώς, αλλά όπως κι εγώ με τα δικά μου project, έτσι και ο Μιχάλης έχει ένα όραμα για τον ήχο του και το κομμάτι στο τέλος της ημέρας γέρνει προς το μερος του, διότι είναι δικό του κομμάτι με τη συμμετοχή της Μαρσό.

Προσωπικά, έχω πάψει να παρασκέφτομαι τη σημειολογική αναφορά των εφέ. Εννοώ πως το autotune είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης μουσικής, δεν προσδίδει, ούτε αφαιρεί "ποιότητα" από το αποτέλεσμα. Η αρχική μας αντίδραση στον ήχο του, ήταν ίδια με την αρχική αντίδραση των ανθρώπων στην παραμόρφωση της ηλεκτρικής κιθάρας. Πλέον κανείς από εμάς δε μπορεί να σκεφτεί τη μουσική χωρίς να του έρθει έστω και ασυναίσθητα ο ήχος της ηλεκτρικής στο μυαλό. Έτσι θα είναι και με το autotune σε κάποια χρόνια.

[nofuckinlabels]

Σαπορτ παλεσταιν αλλά το σταρμπακς σταρμπακς

Σαπορτ τα παιδια που ειναι 5 χρονων και δουλεύουν 18 ωρες την ημερα για να φτιαχνουν τα ρουχα σου αλλα nike,zara,bershka και οτιδηποτε fast fashion κραταει γερα. Αμα κανουμε boycotting καλο ειναι να κανουμε οποια ανηθικη εταιρεία υπαρχει και οχι μονο αυτες που μας βολεύουν. Πολυ τικτοκ ινφλουενς γενικα παιζει. Αν θες να κανεις σαπορτ γραψου σε μια εθελπντικη οργάνωση μην αποποιούμαστε την ευθύνη επειδη δεν πηραμε εναν καφε ναι; Η υποκρισία του δυτικου κοσμου σε αλλο λεβελ.

[astratv]

Από την Ιαπωνία στη… Λάρισα: Ποιά είναι η εταιρεία

Τι σχέση μπορεί να έχει η Λάρισα με τη φιλοδοξία ενός Ιάπωνα τραπεζίτη να δημιουργήσει συμπληρώματα διατροφής που θα υποστηρίζουν την καλή υγεία, πίσω στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου; Το σκόρδο του Πλατυκάμπου! Η ανακοίνωση από τον καθηγητή Βιοχημείας Δημήτρη Κουρέτα, πως η εταιρεία – κολοσσός στα εξεζητημένα συμπληρώματα διατροφής «Wakunaga» έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή…

View On WordPress

#Eίναι #από #εταιρεία #Ιαπωνία #Λάρισα: #Ποιά #Στη #την

[thenewsmag]

Η επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης δεν ανησυχεί τις τράπεζες | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης δεν ανησυχεί τις τράπεζες | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Oταν η γερμανική ενεργειακή εταιρεία Uniper ζήτησε επιπλέον 4 δισ. ευρώ χρηματοδότηση, παρέλειψε να αναφέρει κάποιους που θα επωφεληθούν από την κίνηση αυτή: τις τράπεζες. Περισσότερες από 20 τράπεζες, ανάμεσα στις οποίες η BNP Paribas, η Deutsche Bank και η Goldman Sachs έχουν δεσμευθεί από κοινού να δώσουν 1,8 δισ. ευρ … Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή

View On WordPress

# δισ #‘Οταν #Uniper #γερμανική #ενεργειακή #επιπλέον #εταιρεία #ευρώ #ζήτησε #χρηματοδότηση

[apofraxeis24]

Η εταιρεία μας είναι εξειδικευμένη στην κατασκευη και επισκευή αποχετεύσεων και αποχετευτικών δικτύων. Με χρόνια εμπειρίας στον τομέα, παρέχουμε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες κατασκευής και επισκευής αποχετεύσεων σε οικιακούς και επαγγελματικούς χώρους.

#ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ #ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΓΙΑ #ΒΑΡΒΑΡΑ

#ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ #ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ #ΑΓΙΑ #ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΘΗΝΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΙΓΑΛΕΩ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΛΙΜΟΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΜΦΙΑΛΗ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΝΑΒΥΣΣΟΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΝΘΟΥΣΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΝΟΙΞΗ

ΑΠΟΦΡΑΞΕΙΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ

#γκρεεκ #γρεεκ ταμπλρ #γκρικ ποστ #γκρικ ταμπλερ #γρεεκ ποστς #ελληνικο κουοτ #αθηνα #γκρικ κουοτς #γρεεκ κουοτς