#που θα ειναι οντως οικογενεια ομως

[your-girl-circe]

Νιώθω πως σε μεγάλες "καμπές" της ζωής μου, κυριως τον τελευταίο 1μιση χρονο , εκεί που όλα πάνε στραβά ή όταν ολα ειναι περιεργα..παρατηρώ πως εμφανίζονται άτομα από το παρελθόν, που κάποτε ένιωθα "μουδιασμένη" γιατί ηταν ξεκρεμαστα, μη ολοκληρωμένα ή τελος παντων με ερωτηματικό..έρχεται λοιπον η στιγμη που όντας πιο ώριμος.. περισσότερο πια.. έχεις το θαρρος να τα διαγραψεις.. έχοντας πλεον παρει περισσότερα μαθηματα απο τη ζωη.. δείχνοντας πως δεν ειναι αυτο το ατομο που καποτε ήθελες για εσενα κοντά σου, ώστε και οι δύο πλευρές απο κοινού να ειναι εντάξει κατά μια έννοια (ειτε ειναι έρωτας, φιλος, ο όποιος τελος πάντων άνθρωπος ) . Σα να έρχονται παντα ενω εισαι ευάλωτος, ωστε να τα διώξεις από μέσα σου , σαν να έρχονται για να αφήσουν φεύγοντας μεγαλύτερο χώρο..Δίνοντας και μια ελπίδα πως η επόμενη ιστορία θα είναι και αυτή που θα μείνει όπως την ονειρεύομαι, για πάντα.

#circe #ειμαστε ολοι μαθηματα στην ιστορια καποιου #θελω να ζησω με εναν ανρθωπο που θα μπορω να κανω οικογένεια #που θα ειναι οντως οικογενεια ομως #που τα παιδια μου οταν μεγαλωσουν δε θα πονανε και ουτε θα τρεχουν σε δικαστηρια να λυσουν οτι δε φροντισαν οι ιδιοι καποτε #θελω να πεθανω στα γηρατειά έχοντας διπλα μου καποιον που θα με αγαπα τοσο δυνατα που δε θα με εβαζε κατω απο καμια γυναικα ή συγκυρία #θελω- #νιωθω πως κάποιοι άνθρωποι στη ζωη μας ειναι προκαθορισμενο να μας πληγωνουν #νευριαζουν #η γενικα οτι αλλο συναίσθημα μας αποξενωνει απο το ροζ μας σύννεφο #σα να ερχονται για να μας δωσουν μαθηματα ωστε οταν πλεον γινουμε πιο ωριμοι #να μπορεσουμε να υποδεχτουμε αυτον που προοριζεται για εμας #αλλοι το λενε τύχη #αλλοι το λενε μοιρα #αλλοι παλι δε το προσδιοριζουν καν #σημασια εχει πως ολα ειναι ενέργεια #μη ξεχνας να δειχνεις ξεκαθαρα με τις κινησεις σου στον αλλον τι νιωθεις #αν μπερδευεις #μπερδεύεις και τη δικη σου ενεργεια και περίεργα πράγματα θα ερθουν σε μελλοντικές αποξενωμενες απο το παρελθον σου εμπειρίες #φροντιζε να ξεκαθαριζεις οταν σου ξανα χτυπησουν τη πορτα #γιατι οτι κανεις γυρναει παντα #λέγεται καρμα ή παλι θεια δίκη #τελος παντων #απλα θελω να μοιραστω τις μπερδεμενες μου για εσας σκεψεις που εχω τελευταια #να εισαι παντα καθαρος #αγνος μεσα σου χωρις ψευτικες προθέσεις #real friendships and relationships are hard to find

[adv0catusdiab0li]

Ήταν μικρή! Μονο 13! Στο σχολείο ήταν αυτή που δεν ήθελε κανείς να κάνει παρέα. Ειχε παρατήσει τα μαθήματα της. Οι βαθμοι της ειχαν κατέβει πολυ σε σχεση με την προηγουμενη χρονια. Ηταν πιο αδυναμη απο ποτε, αλλα συγχρονως τοσο δυνατη. Τα βραδια εκλαιγε για ωρες και οι μονοι της φιλοι ηταν εκεινα. Εκεινα τα μικρα, ασημί, γυαλιστερά, κοφτερά  πραγματακια. “Λεπιδες” το ονομα τους. Λατρευε να χαϊδευουν το δερμα της και να κανουν το πηχτό, κοκκινο υγρο, που ρεει στις φλεβες της, να τρεχει απο τους καρπους της και να σταζει στο πατωμα. Ηταν εθισμενη. Λατρευε αυτον τον σωματικο πονο. Ενιωθε οτι ετσι περιοριζόταν ο ψυχικος της πονος. Καθε φορε φορα ηταν πιο βαθιές και πιο πολλες. Αν κοιταζεις το χερι της θα τις δεις, ειναι ακομα εκει. Μετα απο 4 χρονια ειναι ακομα εκει.

Ετσι, ανακαλυψε οτι τα τερατα που φοβοταν μικρη δεν βρίσκονταν κατω απο το κρεβατι της ή μεσα στην ντουλαπα της, αλλα μεσα της. Κατοικούσαν στο μυαλο της και επηρέαζαν τις σκεψεις της. Οταν ηταν αρνητικα φορτισμενη, ηταν ενα τιποτα μπροστα τους. Ηταν σαν μια Barbie στα μοχθηρά τους χερια. Απο τοτε επαψε να πιστευει στους αγγελους και να περιμενει την σωτηρια της. Οι γονεις της ανακαληψαν τις πληγες της. Την πηγαν σε ειδικό. Δεν εκανε κατι ομως. Ελεγε ψεματα σε ολους. Δεν ελεγε οτι καθε μερα την τραβουσαν ολο και πιο πολυ στο σκότος τους. Τους αφηνε να πιστευουν οτι καλυτέρευε. Που να ηξεραν.Κι ομως, εκει που πιστευε οτι δεν υπηρχε σωτηρια βρεθηκε ο αγγελος της. Πως;

Λοιπον, γνωρισε κατι παιδια, απο το σχολειο της. Την πλησιασανε και την εβαλαν στην παρεα τους. Μαλιστα εμπιστεύτηκε εναν απο αυτους. Του μιλησε για την ζωη της. Του ειπε για τους δαιμονες της, για τα σημαδια της, για τον πονο που ταλαιπωρούσε την ψυχη της. Ηταν ο πρωτος ανθρωπος που εμπιστευτηκε και αυτος την βοηθησε. Την αγκαλιασε και την ψιθύρισε οτι θα ειναι διπλα της. Δεθηκανε! Εγιναν κολλητοι. Ηταν η αδυναμια της αλλα και η πηγη δυναμης της. Τα καταφερε! Την τραβηξε απο το σκοταδι της και την βοηθησε να σταθει στα ποδια της. Απεκτησε δυναμη. Απεκτησε αυτοπεποιθηση. 

Αντιμετωπισε τους δαιμονες της.

Ομως εγινε σκληρη και με τον φοβο του να μην ξαναπληγωθει αρχισε αθελα της να πληγωνει τους γυρω της. Και η μπαλα πηρε και αυτον. Τον πληγωσε. Τον ισοπεδωσε. Τον εχασε. Εχασε τον αγγελο της. Δεν το παρεδεχτηκε ποτε αλλα πονεσε. Έμεινε παλι μονη της. Χωρις τον φυλακα αγγελο της, επεστρεψαν και οι δαίμονες. Αρχισε παλι να κατηφοριζει. Επανήλθαν οι παλιες κακες συνηθειες. Αυτη τη φορα ομως γνωρισε εναν καινουριο φιλο. Τσιγάρο ονομαζεται.Κάθε βραδυ ειχε αυτον. Την ηρεμουσε, την γαληνευε και μουδιαζε τον εγκεφαλο της. Καθε φορα που ρουφαγε μια τζουρα ενιωθε τον καπνο ��α καιει τον λαιμο της. Της αρεσε. Για πολλα χρονια τον έκρυβε για τον εαυτο της. Δεν μιλουσε για αυτον σε κανεναν. 

Δεν ηθελε κανεις να ξερει για αυτον.

Με το περασμα του χρονου εκανε νεες παρεες. Ειπε την ιστορια της σε δυο τρια ατομα που κερδισαν την εμπιστοσύνη της. Την βοηθησαν! Δουλεψε με τον εαυτο της και με αυτους στο πλαι της τα καταφερε! Αποχωριστηκε τις λεπιδες και τους δαιμονες και καταφερε να παρει μια και καλη την ζωη της στα χερια της. Το τσιγαρο πλεον δεν το κανει στα κρυφα, αλλα ουτε το χρησιμοποιει για να το παιξει καποια. “Για την καυλα μου” λεει. Και οντως για αυτο το κανει. Δεν εχει τιποτα να απόδειξει τιποτα και σε κανεναν. Οποιος την συμπαθει καλως, οποιος οχι παλι καλως. Οσο για τον αγγελο της; Τον παρατηρει απο μακριά και χαμογελα. Γιατι ξερει οτι ηταν ο πρωτος που την βοηθησε και θα του ειναι για παντα ευγνώμων. 

Αυτή είμαι. Δεν με νοιαζει ποιοι με πανε και ποιοι οχι. Εχω τους φιλους μου, την οικογενεια μου μα πανω απο ολα τον εαυτό μου. Ειναι ολα οσα θελω και χρειαζομαι για να αντιμετωπισω την οποια δυσκολια βρεθει στον δρομο μου. Τους ευχαριστω και τους αγαπω με ολη μου την καρδια.

~adv0catusdiab0li~

[thewriterwannabe]

παιδι χωρισμενων γονιων🎀

Ισως αυτο να ναι το πραγμα που ηθελα να γραψω εδω και καιρο..Σε σενα,που ησουν πολυ μικρος-η οταν σου ανακοινωθηκε(χωρις απαραιτητα να μπορουσες να επιλεξεις ή να αλλαξεις κατι) οτι οι γονεις σου θα επρεπε να ζουν χωριστα.Επρεπε να συμβιβαστεις μ αυτο,οφειλες να το κανεις,ηταν αποφαση τους σκεφτηκες.Γιατι ομως πηραν μια τετοια αποφαση χωρις εσενα..αυτο παντα σε βασανιζε και θα σε βασανιζει..ειδικα,αν αυτη η ανακοινωση δεν εγινε ποτε,αν απλα γυρισες απ το σχολειο και βρηκες φωτογραφιες του μπαμπα και της μαμας να λειπουν απ το στερεο,το αρωμα του να μην μυριζει πια και η μαμα να προσπαθει να εξηγησει..ή και με αντιθετους ρολους.οταν απλα ο ενας απ τους δυο αποφασισε οτι επρεπε να ριξει μια μεγαλη αυλαια στη ζωη που εκανες μεχρι τοτε,στα πραγματα που κανατε ολοι μαζι μεχρι τοτε.Εστω και αν ποτε δεν ησασταν η ευτυχισμενη οικογενεια οπως των φιλων σου στο δημοτικο.Εσυ ο ιδιος ηξερες,οτι τα πραγματα δεν ηταν καλα,αλλα ποτε δεν σκεφτηκες τη διαλυση τους ετσι δεν ειναι?Ησουν απλα ενα παιδακι,οπως ολα τα αλλα,ηξερες να δινεις μονο αγαπη,και να δινεις ευκαιριες σε καταστασεις.Σιγουρα,θα σκεφτηκαν οτι ολα θα ναι ιδια μετα το χωρισμο τους,σωστα? Η εστω ο ενας απ τους δυο αυτο πιστευε.Αναρωτηθηκες ποτε αν οντως ειναι ετσι?Σιγουρα οχι.Δυο χωριστες ζωες,δυο σπιτια,δυο σαββατοκυριακα με τον εναν δυο με τον αλλον,δυο δωματια,δυο οικογενειες,ολα στα δυο.Πως μπορουσες να διαιρεθεις στα δυο,και παραλληλα να μην στεναχωρεις κανεναν? Αυτο σκεφτηκες στην αρχη.Και θυμωσες μαζι τους,και εκλαψες πολλα βραδια γιατι δεν σκεφτηκαν ποτε πως δεν ηθελες μια ζωη στα δυο.Το ξεπερασες ομως..Και αρχισε μια νεα καθημερινοτητα.Καποιες φορες μαλιστα,ειχε και προτερηματα ολο αυτο.Αλλαξαν πραγματα,και προς το καλο.Περα απ τα δικαστηρια,τις φωνες, ειχες καταλαβει οτι ολο αυτο που ζουσες μεχρι τοτε σε εφθειρε.Και οταν ειδες τον μπαμπα σου να τη χτυπαει για πρωτη φορα.Σε διελυε,απλα δεν το αντιλαμβανοσουν.Τωρα ομως το αντιλαμβανεσαι ετσι δεν ειναι?Οσα κ αν ακουσες απ τα παιδια στο σχολειο,απο ανθρωπους που ηθελαν να σε βλαψουν,απο αυτους που κατεκριναν τους γονεις σου,καταλαβες,οτι ισως να χαν χειροτερεψει ολα αν παρεμεναν σε κατι τοσο αρρωστημενο.Οι ανθρωπινες σχεσεις καποιες φορες,εχουν αναγκη την ειλικρινια ακομα κ αν οδηγουν στην καταστροφη.Καθε καταστροφη αλλωστε,γεννα κατι καινουργιο.

[adv0catusdiab0li]

Ιστορια

Ήταν μικρή! Μονο 13! Στο σχολειο ηταν αυτη που δεν ηθελεκανεις να κάνει παρεα. Ειχε παρατησει τα μαθηματα της. Οι βαθμοι της ειχαν κατεβει πολυ σε σχεση με την προηγουμενη χρονια. Ηταν πιο αδυναμη απο ποτε, αλλα συγχρονος τοσο δυνατη. Τα βραδια εκλαιγε για ωρες και οι μονοι της φιλοι ηταν εκεινα. Εκεινα τα μικρα, ασημί, γυαλιστερά, κοφτερά  πραγματακια. “Λεπιδες” το ονομα τους. Λατρευε να χαϊδευουν το δερμα της και να κανουν το πηχτό, κοκκινο υγρο, που ρεει στις φλεβες της, να τρεχει απο τους καρπους της και να σταζει στο πατωμα. Ηταν εθισμενη. Λατρευε αυτον τον σωματικο πονο. Ενιωθε οτι ετσι περιοριζοταν ο ψυχικος της πονος. Καθε φορε φορα ηταν πιο βαθιές και πιο πολλες. Αν κοιταζεις το χερι της θα τις δεις, ειναι ακομα εκει. Μετα απο 4 χρονια ειναι ακομα εκει. 

Ετσι, ανακαλυψε οτι τα τερατα που φοβοταν μικρη δεν βρίσκονταν κατω απο το κρεβατι της ή μεσα στην ντουλαπα της, αλλα μεσα της. Κατοικούσαν στο μυαλο της και επηρέαζαν τις σκεψεις της. Οταν ηταν αρνητικα φορτισμενη, ηταν ενα τιποτα μπροστα τους. Ηταν σαν μια Barbie στα μοχθηρά τους χερια. Απο τοτε επαψε να πιστευει στους αγγελους και να περιμενει την σωτηρια της. Οι γονεις της ανακαληψαν τις πληγες της. Την πηγαν σε ειδικό. Δεν εκανε κατι ομως. Ελεγε ψεματα σε ολους. Δεν ελεγε οτι καθε μερα την τραβουσαν ολο και πιο πολυ στο σκότος τους. Τους αφηνε να πιστευουν οτι καλυτέρευε. Που να ηξεραν.Κι ομως, εκει που πιστευε οτι δεν υπηρχε σωτηρια βρεθηκε ο αγγελος της. Πως; 

Λοιπον, γνωρισε κατι παιδια, απο το σχολειο της. Την πλησιασανε και την εβαλαν στην παρεα τους. Μαλιστα εμπιστεύτηκε εναν απο αυτους. Του μιλησε για την ζωη της. Του ειπε για τους δαιμονες της, για τα σημαδια της, για τον  πονο που ταλαιπωρούσε την ψυχη της. Ηταν ο πρωτος ανθρωπος που εμπιστευτηκε και αυτος την βοηθησε. Την αγκαλιασε και την ψιθύρισε οτι θα ειναι διπλα της. Δεθηκανε! Εγιναν κολλητοι. Ηταν η αδυναμια της αλλα και η πηγη δυναμης της. Τα καταφερε! Την τραβηξε απο το σκοτος της και την βοηθησε να σταθει στα ποδια της. Απεκτησε δυναμη. Απεκτησε αυτοπεποιθηση.  Αντιμετωπισε τους δαιμονες της.

Ομως εγινε σκληρη και με τον φοβο του να μην ξαναπληγωθει αρχισε αθελα της να πληγωνει τους γυρω της. Και η μπ��λα πηρε και αυτον. Τον πληγωσε. Τον ισοπεδωσε. Τον εχασε. Εχασε τον αγγελο της. Δεν το παρεδεχτηκε ποτε αλλα πονεσε. Έμεινε παλι μονη της. Χωρις τον φυλακα αγγελο της, επεστρεψαν και οι δαίμονες. Αρχισε παλι να κατηφοριζει. Επανήλθαν οι παλιες κακες συνηθειες. Αυτη τη φορα ομως γνωρισε εναν καινουριο φιλο. Τσιγάρο ονομαζεται.Κάθε βραδυ ειχε αυτον. Την ηρεμουσε, την γαληνευε και μουδιαζε τον εγκεφαλο της. Καθε φορα που ρουφαγε μια τζουρα ενιωθε τον καπνο να καιει τον λαιμο της. Της αρεσε. Για πολλα χρονια τον εκριβε για τον εαυτο της. Δεν μιλουσε για αυτον σε κανεναν.  Δεν ηθελε κανεις να ξερει για αυτον.

Με το περασμα του χρονου εκανε νεες παρεες. Ειπε την ιστορια της σε δυο τρια ατομα που κερδισαν την εμπιστοσύνη της. Την βοηθησαν! Δουλεψε με τον εαυτο της και με αυτους στο πλαι της τα καταφερε! Αποχωριστηκε τις λεπιδες και τους δαιμονες και καταφερε να παρει μια και καλη την ζωη της στα χερια της. Το τσιγαρο πλεον δεν το κανει στα κριφα, αλλα ουτε το χρησιμοποιει για να το παιξει καποια. “Για την καυλα μου” λεει. Και οντως για αυτο το κανει. Δεν εχει τιποτα να απόδειξει τιποτα και σε κανεναν. Οποιος την συμπαθει καλως, οποιος οχι παλι καλως. Οσο για τον αγγελο της; Τον παρατηρει απομακρια και χαμογελα. Γιατι ξερει οτι ηταν ο πρωτος που την βοηθησε και θα του ειναι για παντα ευγνώμων. 

Αυτη ειμαι. Δεν με νοιαζει ποιοι με πανε και ποιοι οχι. Εχω τους φιλους μου, την οικογενεια μου και τον σκυλο μου. Ειναι ολα οσα θελω και χρειαζομαι για να αντιμετωπισω την οποια δυσκολια βρεθει στον δρομο μου. Τους ευχαριστω και τους αγαπω με ολη μου την καρδια.

-ΜΚ, 17

#me #greek #my story #ελληνικα #πονος #δαιμονες #τσιγαρο #αγγελοι #λογια αγαπης #αγαπη