#6 Şubat'ta ve diğer depremlerde vefat eden bütün vatandaşlarımıza Rabbimden rahmet, ailelerine sabrı Cemil niyaz ediyorum... Rabb'im böyle bir afet ve başka her türlü afetten bizleri muhafaza eylesin....
Allah'ım!) Yalnız sana kulluk eder ve yalnız senden yardım dileriz."
Geçen yıl bu zaman paylaştığım aynı yazıyı şimdi başka bir video ile paylaşıyorum çünkü değişen hiç bir şey yok!
İçimiz paramparça bir Miraç Kandili... Dualarımız geçen yıl 6 şubattan beri onlarla...
Bugün pozitiflik yok! Her kim bu yıkımın olmasına, ailelerin yok olmasına bir zerre sebep olduysa, görmezden geldiyse ya da buna sebep olanlara destek olduysa bilsinler ki Allah onların yanına koymayacak! Ve biz de üzerimize düşeni ayakta durarak, sesimizi çıkararak göstereceğiz! Ağlayın üzülün ama kendiniz için, ülkeniz için ayakta durun! Sadece izlemeyin üzerinize düşeni yapın artık!!! Çalanı çırpanı duyarsızları bencilliği cebini düşüneni Allah'ın gördüğünü unutmayın! İçinizde bir damla şüphe varsa ona göre hareket edin! Lütfen!...
Herkes bir şeyler söyledi. Deprem üzerinden bir yıl geçmiş fakat acısı, hissiyatı hiç geçmedi. O günden sonra kimse eskisi gibi olmadı, olamadı. Acılarımızı konuşacağız, fakat asıl konuşulması gereken neler yapıldığı ve neler yapılmadığı. Bir daha böyle acılar yaşamamak duasıyla.
Bir deprem oluyor, belki borcu dahi bitmeyen evin yedi kat dibine giriyor, gözünü açtığında senden başka kimsen kalmıyor. Bir sel oluyor milyonluk araban sular altında kalıyor. Bir hastalık buluyor sevdiğini, o vakit hayatın ne kadar boş olduğu anlıyorsun.
Her şeyin en iyisine, en lüksüne sahip olmadan önce hayattan sağlık dilemek gerek. Huzurla yaşayamadıktan sonra dünya borcun altına girip en güzel yaşları stres, üzüntü ve yorgunlukla geçirmek nafile bir yaşam.
Yıl dönümü... Ne kadar da çabuk geçti zaman oysa acı hâlâ dünkü gibi. O gün yaşadığım korku mıh gibi aklımda. Arkadaşlarıma, artık konuşmadığım insanlara bile ulaşana kadar yüreğim ağzımda beklediğim, ağlamaktan gözlerimin şiştiği günler dün gibi. Evet hepimiz bir şekilde hayatlarımıza döndük dönmek zorundaydık ama unutmadık sadece devam ettik yaşamaya.