Tumgik
#yaşamaktan nefret etmek istemiyorum
sinekkapan · 9 months
Text
3 notes · View notes
Text
Şimdi kendimden yola çıkarak yürüttüğüm birtakım fikirlerden söz edeceğim . Gün içersinde hep çok konuştuğumu ve fazlasıyla saçmaladığımı,bu nedenle insanlar tarafından ciddiye alınmadığımı düşünürüm hep. Günün sonunda kafamı yastığa koyduğum vakit kendime telkinler verir bir sonraki günde bu tavrı bırakmayı kafama koyarım. Bunu hiçbir zaman başaramam tabi. Kişiliğimde en bir sevmediğim konu da budur. Ciddiye alınmaya ehemmiyet veririm. Eminim her insan karşısındaki kimselerin onlarla konuşurken sözcüklerini seçip, doğru bir üslupla konuşmasını ister. Veya bu tamamen benim kendi takıntım. Öznel ifadelerden yola çıkıyorum şu an. Benim aslında sorun diye nitelendirdiğim çok konuşmam değil duygularımı fazlasıyla açık yaşamam. Çok mutluysam, çok üzgünsem ya da çok kızgınsam bunu içimde yaşamak isterim. Havalara uçup insanların boynuna atlamak ya da göz yaşlarına boğulup nefret kusmak değil. Bunların bir ortası olmalı. Bugünlerde gribin verdiği bir durgunlukla fazlasıyla suskun ve yorgunum. Neredeyse hiç konuşmuyorum,sadece mimiklerimle iletişim kuruyorum. Ve bu defa çok konuşmak ya da duygularımı uç noktalarda yaşamaktan ziyade bir yorgunluk var üzerimde. Aynı zamanda yüklü derecede negatif enerji. Etrafımda kimse olmasın istiyorum,ismim dahi seslenilmesin. Çünkü konuşmuyorum ve bu beni doğal olarak iç sesimle baş başa bırakıyor. Bir odada saatlerce bir kişinin sizinle konuştuğunu ve sizin sadece dinlediğinizi düşünecek olursanız bu yeterince sinirlenmenize vesile olabilir. Bunun ortasını bulmanın yolu ne peki? Fazla tez canlı olmak istemiyorum. Fakat adeta bir duvar olmak aklımı kaybetmeme sebep olur. Duygularımı ölçülü yaşamayı öğrenmem gerek fakat bu "duyguların ölçüsüzlüğü" diye adlandırdığım sorunu başkaları da yaşamakta mı fazlasıyla merak ediyorum. Eğer bu yaygın bir sorunsa veya başka bir deyişle kendini tanıma dönemi dediğim fakat halk arasında semptomları yanlış algılanmış ergenlik döneminde olası bir sorunsa bunu bilmeyi çok isterim. Aksi takdirde bu sorunun kaynağına inmem gerektiğini düşünüyorum. Duygularımı yaşarken tepkilerimi kontrol etmenin ve onları ölçülemenin yollarını aramalıyım. Yine havalara uçacaksam uçmalıyım fakat bunu mecazi anlamın dışına çıkarak,yani kendimi kaybederek yapmamalıyım. İnsanları önemsiyorum ve bunu değiştirmeyi çok kez denedim ama bazen onları umursamamak için kendi içimde hata diye nitelendirdiğim her türlü sorunu düzeltmeliyim. Kişiliğimi gömlek diye düşünüyorum ve şu an yaptığım elime bir ütü almak. Bunun derinlerinde farklı bir sürü sorun saklı tabi. Mükemmelliyetçilik,insanlardan onay bekleme, kısaca dış etkenleri gereğinden fazla önemsemek gibi. Duygularıma verdiğim tepkileri belki de bu nedenle kontrol etmek istiyorum ya da bundan farklı bir sebep olarak gerçekten bunu sorun olarak görüyorum. Fikirlerim ne derece anlaşılır bilemiyorum. Şu anda anlatmak istediğim şeyin sonu zihnimde ki güncel soruya çıkıyor. Sizlerde duygularınızı fazla açık yaşadığınızı ya da duygularınızın mimiklerinize uğramadığını düşünüyor musunuz ara ara?
0 notes
sensei-c · 5 years
Text
MUTLU BİR YAŞAM İÇİN RUTİNLER 1rutinlerin önemini yıllar içinde anladığını düşünüyorum. rutinler olmadığında dünya içinde  ne yapacağımızı bilmek bir şekilde savrulup gidiyoruz. 2 elinden geldiğince erken kalk. saat on onbire kadar yatakta durma. yedi uyanmak için şimdilik güzel bir zaman lütfen saat 7 yi geçirme beybi unutma doğada pazar yoktur 3 aktif ve hayatın içinde kalmaya çalış hayatı kavra .şu geçen haftada sürekli uyudun yemek yedin sigara ve alkol tükettin senin için değersiz insanların yanında vakit öldürdün sırf yaşamamak için sırf kendi yaşamındaki sorunlarla boğuşamayıp unutmak için derslere gitmedin sınavlara çalışmadın rüyalarda yaşadın zihnini bulandırdın yapma böyle yapınca sorunların asla düzelmedi ve karşında kötü sonuçların var. hayatın  içinde aktif kal bu hayatta ol zamanını güzel değerlendir senin yerinde olmak isteyen milyonlarca kişi var. ülkenin alanında en iyi bölüm ve okulundasın geçen sene hayal ettiğin yerdesin buraya tabiri caizse kan ter gözyaşı ile geldin ama biliyorum hedefine ulaştıktan sonra her şey yolunda gitmedi olur öyle sen ne olursa olsun hayatın içinde kal yaşabildiğin kadar yaşa uyumu zihnini uyutma  4 kafana göre yaşamak pek sana göre değil sanırım  başlarda çok eğlenceli gelen bu hayat stili bir yerden sonra boş eğlen eğlen nereye kadar oluyor eskiden bir amacın vardı ve eğlenmek senin için bir ödüldü yine öyle kalmasını sağla demekki hayatta eğlenmenin amaç olamayacağını öğrenmiş oldun artık ne her gece partilere akanları ne de her gün farklı biriyle takılanları anlamamak gibi bir sorunu  olmayacak çünkü yaşadın tam olarak aynısını yaşadın ve boşluğu gördün anlamsız geldi yapma kendine gülüm böyle iki aydır gece bara gitmemiştin gittin nasıldı? ayda yılda bir müzik dinlemeye gidilir diye düşünüyorum her dönem bir veya iki kere ama nahh çok da özlememişimm alkolu tekrar ağzıma sürmek o kadar istemiyorum kim kafası falan da yok yani sadece bilincini kaybetmek ve acılardan dertlerden ulaşmak güzel ama ayılınca sadece kendimden nefret edip öldürmek istiyorum bu yüzden içmedim içmeyi de planlamıyorum sigara hakkında ise en çok sevdiğim diyebilirdim elimden hiçbir şey gelmezken çok rahatlatıcı oluyordu bazı günler tek hedefim elimdeki iki paket sigarayı bitirmekti bunun için uyanıyordum   uyanıp etraft dertlenip sigara içmek için sonrasında uyumak ve yemek geri kalan zamansa kitap okumak ve ağır ağır hazırlanmak şu karmaşanın içinde kitap da okuduğum için kendimi tebrik ediyorum. bu hayatı sevmedim gerçekten sevmedim hayatta bir amacım yokken hiç mutlu değilim kafama göre yaşamaktan her gün içip eğlenmekten de keyif almıyordum bunun için yaratılmadım ve bunun için yaratılmadık o yüzden kendimize her gün küçük hedef ve rutinler oluşturmalı takip etmeliyiz rutinler bizi hayatta tutacak rutinler bize güven ve en önemlisi huzur verecek şeyler rutinlerimin listesini bir sonraki posta saklıyorum 5alkol sigara şeker dışarıdan yemek söylemek sağlıksız yiyecekler yasak 6ders çalışmayı ödevleri sorumlulukları ertelemek yasak onları zevkle ve zamana yayarak yapmalısın bu sana güven ve huzur duygusu verecek dünyada bir şeye yaramıyormuşsun hissini ortadan kaldıracak. 7 düzenli olarak yazı yazmaya dikkat et annemin dediği olumsuz fikir ve düşüncelerini yazma fikrini hala saçma buluyorum yazmak benim kişisel gelişimimi izlememde kendimle arkadaş olmamda en iyi yöntem bu yüzden özür dilerim anne bu aralar elle yazmaya çok üşendiğim ve ekranı sevdiğim için buradan yazacağım 8 sosyal medya fikirlerini döküp anlatabileceğin bir yer olduğu için seviyorsuun ama şimdilik dini fikirlerin ve dış görünüşün çalkantıdayken instagramı kullanmamanın senin için daha iyi olduğunu düşünüyorum pişman olabilirsin büyük ihtimal buradan ne istersen söyle anonimliğin ve fikirlerini yazmanın tadını çıkar 9 paranı idareli kullan 10seni seviyorum söylemek istedim  11 arkadaş çevreni değiştir bar clup  gibi ortamlara gitme  12 asteamden çıkabilirsin 13çinceni geliştirmeye bak 14 kısa süreli hedefimiz 1.sınıfı 3 dönem yapıp ortalamımızı 4e çok yakın tutmak seneye bu dönemler ise ya çapa ya da yolumuza dört ortalama ile devam etmek  15 uzun süreli hedef okulu yüksek ortalama ile bitirip bir yıllığına ya da okulu dondurup bir yıllığına çine dil okuluna gitmek. ardından ya çinde ya da burada yüksek lisans yapmak 16 gerisi Allah kerim artık o kadarı da 6 yıl sonrası bir zahmet planlamayayım 17 yazın ya bir yazılım programı ya ardunio öğrenmek ya da ikisi 18 yazın yaz okuluna kalmak en fazla iki ders ve buralarda iş bulmak herhangi bir iş tercihen ingilizceni kullanabileceğin 19bu ayki planımız sınavlara çok çalışmak kim mat fiz linear çince türkçe ing en az ba almak hepsinden bu şansım var fiz linear biraz düşük ama neden olmasın :D eğer öyle olursa erasmus işini tekrar düşünebiliriz veya bir dönem iki üç ders alıp yazılım kursu ve iş yapabilirim. bu ayki planımız çok karıştı tekrar diyelim tüm derslerden en az ba almak 19 arkadaş çevreni değiştirmeni şiddetle öneriyorum şu ana kadar o insanlardan alabileceğini aldın zaten hepsi birbiri ile sevgili oldu :D okula gelirken arkadaşları sadece hasta olduğunda arayabileceğin insanlar diyordun bırak öyle kalsınlar sevgilinle daha çok vakit geçirebilirsin erasmusa gidecek o zamana kadar sevgi bağını kuvvetlendirmek iyi olabilir onuuun dışında ad vermeden s. ve e. tek yakın erkek arkadaşlarındı e herkes ile öyle s nin sağı solu belli değil ve ders çalışmanı engelliyor o yüzden insanlardan duygusal bağ beklemeden çıkar ilişkisi kurmak güzel olabilir hatta mükemmel olur yakın arkadaşız yalanlarına pek inanmamak lazım bundan daha yakın kimseyle kolay kolay olamazsın filmlerde anca bundan yakın olmak bir zaten zaman kaybı iki başına sürekli bela açıyorlar  üç ne bilim boş yani beraber otururken tek olan şey eğlence içi boş eğlenceden de bıkmıştık zaten dört hepsinin hatırlatırım sevgilisi var sen piyonsun piyoooon ne diyorduk arkadaş çevreni değiştir. 21 hayattın amacı aramakla gelmiyor ama 18.5 yaşında şunu söyleyebilirim ki lanet olası bir simülasyonda yaşıyorsak olsak bile asla kandırmayacağımız tek çek şey acı ve hüzündür o yüzden biliyorum ara sıra hayattan bıkıp her şeyi koyvermek başı boş olmak zihnini bulandırmak önüne gelenle yatmak istiyorsun yaptın da ama yapma bunun için doğmadık bu hayatın bize verilme sebebini bilmiyorum ama gerçekten yaşamak isteyen birileri var gerçekte hayat için gözyaşı döken senin gibi olmak isteyen fırsatlara ulaşamayan maddi imkansızlar fiziki ruhsal toplumsal zorluklarla boğuşan insanlar var senin görevin onlara yardım etmek senin için ölmüş çalışmış insanlar var onlara hürmeten en iyi şekilde bir öğrenci olmalısın yardım ellerini geri çevirmemelisin bir bakıma bunun için zengin ve başarılı da olmalısın ki insanlar seni ciddiye alsınlar popüler de olman lazım aslında ama şimdilik onu pes geçiyorum tanınmışlık beni boğuyor  özgürlüğüm gidiyor :d hayatın anlamını arama sadece sürekli yürümeye sürekli  bir şeyler yapmaya devam et
2 notes · View notes
utopyalarguzeldirki · 6 years
Note
Çirkin ve kiloluyum. Aynaya bakmaktan nefret eder hale geldim. Başarısızım da. Hayalini kurduğum üniversitete gidemeyeceğim büyük ihtimalle. Gereksizmişim ve herkese yük oluyormuşum gibi hissediyorum. Bıktım artık ya. Bu dönemler geçecek mi yoksa sonsuza kadar böyle mi hissedeceğim?( Bu arada nerelerdesin? Seni çok özledim :( )
Bu dönemler geçecek ömür boyu üni hayali kurup durmayacaksın ya da kendinle uğraşmayacaksın. Özür dilerim uzun uzun yazıp seni telkin etmek tavsiye vermek isterdim fakat ben ölüyorum bu aralar yaklaşık bi buçuk aydır kendime gelemiyorum hayattan zerre kadar zevk almıyorum okula ara verip eve dönmeyi bile düşündüm iyi değilim iyi olamıyorum artık ailemi sevdiklerimi arayıp içimde bi sıkıntı var demekten bıktım aramıyorum çünkü bi çözüm bulamayacaklarını biliyorum ders çalışmam lazım deli gibi farkındayım ve zerre kadar çalışmak istemiyorum hayatta tek başarım okulum başka hiçbir konuyla hobiyle ilgilenmiyorum tek taraflı yaşamaktan kanadım yoruldu sanırım bilmiyprum bi şey olsun içimdeki sıkıntı çeksin gitsin istiyorum fakat bu aralar yaşama sevincim o kadar yok ki kendimi çıkmazda hissediyorum..
16 notes · View notes