batang-maharot-blog

[batang-maharot-blog]

[batang-maharot-blog]

Binuburo...

ko na ang tumblr ko. :)) Forever sabaw >:D

[batang-maharot-blog]

Huwag mong ikahiya ang totoong nararamdaman mo para sa isang tao.

Habang maaga pa, sabihin mo na ‘yang nararamdaman mo. Baka kasi sa bandang huli, magsisi ka.

[batang-maharot-blog]

apeapeaje:

If someone really likes you, they won't care how tired they are or how much homework they have to do or how late it is. They'll talk to you no matter what.

[batang-maharot-blog]

The reason why I love Lady Gaga. <3

[batang-maharot-blog]

#:)

[batang-maharot-blog]

Good Morning! :)

#:) #tropang tutong #good morning.

[batang-maharot-blog]

binsbilyas:

LSS- Parokya ni Edgar “Pangarap Lang Kita feat. Happy Sy”

#LSS #doodle #happy sy #pangarap lang kita #parokya ni edgar #queue #blockbuster

[batang-maharot-blog]

The NEW Facebook.

Yung bagong itsura ng facebook. May timeline na tulad sa twitter, may banner na katulad sa Tumblr.

Marami ang nagrereklamo, bakit? Hindi kasi nila muna inaral ito bagkus reklamo agad. 

E nung unang panahon nga inaral niyo ang HTML ng ~FRiENDSZTER~, ang paggamit ng makabagong facebook. Aaralin lang ulit, di na kailangang mag reklamo. 

#TheNewFacebook. #:)

[batang-maharot-blog]

#love

[batang-maharot-blog]

beben-eleben:

SWAG

Swag nga kasi.

#WHY AM I SO UNTALENTED

[batang-maharot-blog]

if i had to be Ed in this question. Gagawin ko, kausapin mo lang ako :'(

Ge. Explain, go.

[batang-maharot-blog]

:( di ko na kaya...

?

[batang-maharot-blog]

meetingyouwasmyfavoriteaccident:

HAHAHAHAHAHAHA

hahahahaha /crying legit tears

hahahaha tlgang may “puta” hahahahahahaha

This made me laugh:)) 

#lol

[batang-maharot-blog]

Lez just wait and see.

#efforts?

[batang-maharot-blog]

Mahabang post.

Last August 31, may nalaman ako.  Nalaman 'ko na si "Mr.Blabla" ay nakikipag-flirt (di ko alam kung tama ba yung term ko) dun sa isa kong ka-schoolmate na ka-batch ko din. Nung una, wala na sa akin kasi alam ko nga yung kwentong mas m**** daw ako ni Mr. Blabla. Tinawagan ko siya, then pinagtatanong ko na siya. E masama loob ko pa saka andun din mga kaibigan ko, niloud speaker nung isa. Ako puro tanong, siya puro "Oh, oh, oh". Sabi nung mga kaibigan ko "Cha, totoo nga yung mga sinasabi mo, tignan mo oh, parang natatameme na, puro "oh" lang ang isinasagot". Nung una, ayokong magpa-apekto, parang gusto ko pading malaman yung sagot niya. Kasi, gusto kong magkaayos kami. 

Sunod, pumunta na kami sa gym para dun sa program. Tumatawag siya, di ko sinasagot. So, nagtext ako na "baka may program kami?" ganyan ata. Ganyan yung sagot ko, kasi okay okay na ako, pero at the same time naiinis ako.

Nakailang miscall siya, 20+? 30+? Pagkatapos nung program, gusto ko na siyang kausapin. Until, medyo naiyak na nga ako, kasi feeling ko ako yung nakakawawa dito. Ako yung pinakanaloko. May inamin nanaman sila sa akin, eto yung pinaka-nakapagpabigat sa loob ko. So ayun nga, tinry kong i-compose yung sarili ko, i-set na masaya ako, na ngi-ngiti lang ako tuwing may picture, na di ko ipapakita sakanilang di ako okay. Pero, nung ni-hug na ako nung mga friends ko, ramdam ko na eh. Naiyak na talaga ako, pero binawi ko agad. Tapos may pinabasa na sila sa akin, nung pagkabasa ko, yung parang nanginginig na ako sa galit/inis/iyak. Nahiya naman ako umiyak kasi sa canteen ng school namin yun, so hinug ako nung kaibigan ko, to cover up. Then, nung napigil ko na yung pag-iyak ko, tinapon ko yung baller na binigay ni Mr. Blabla. Gusto ko pangang balikan sa trash bin eh, pero naisip kong wala na ngang kwenta. 

Naglakbay kami, okay na naman ako. Tawag nanaman siya ng tawag. Hindi ko masagot kasi talagang naiiyak ako. Tapos nung nakapag pahinga na kami,nag msg na ako sakanya.Yung message na, puro thankyou at walang ka-bitteran. Tapos sabi nung isa kong kaibigan "cha, sagutin mo na" siya yung nag accept nung call. Seryoso yung taong yun (si Manalang) na naawa na siya. So, pinagbigyan ko. T'was around 7:00pm na yata. Ni loud speaker ko, ako talaga kasi tinatamad akong hawakan yung cellphone. Naririnig nila yung sobs ni Mr. Blabla, naawa si Manalang. Ako din, pero di ko pinapakita. Medyo nagkakabiruan na kami habang kausap ko siya, naluluha na kasi ako nun eh, parang pinapagaang lang nila yung loob ko. Then, nalaman kong andun pala siya tapat ng bahay namin. Naawa ako, kasi alam kong umuulan nun. Pero tinago ko ulit yung awang yun. Sabi ni Mr. Blabla, pag-explainin ko lang daw siya, umuwi na daw ako. Tapos biglang narinig ko yung boses ng mama ko, alam kong nakita na niya si Mr. Blabla, kaya sinabi ko kay Mr. Blabla "umalis ka na diyan, makikita ka pa eh, maawa pa sayo yun" yan yung sinabi ko, pero di eksakto.

So, pinauwi na ako ni mama, umuwi naman ako. Kinausap nila ako tungkol dun, maiyak-iyak nga ako eh. Pero puro tawa lang.  Tapos, nagmiscall siya ulit. Gusto ko nanaman siyang kausapin. Tapos, accidentally, natawagan ko siya, ewan ko kung bakit, sa reg. calls ko kasi, puro name niya. Tapos nagmiscall nanaman siya. Tapos yun, di ko na pinansin. Alam kong siya yung nagpm na "kaen knaa. :D" Ginamit niya yung cellphone ng couz niya. Napangiti lang ako. Tapos di na nasundan.

Alam niyo yung feeling na, ayaw mo na pero gusto pa? Ayoko na kasi, nasaktan ako. Gusto ko pa, kasi nalaman ko na yung side niya. Pero mali parin eh. Naloko niya ako ng mahabang panahon. Feeling ko, sinaksak ako ng patalikod. 

Sa ngayon, ayoko na talaga. Nabuhay naman ako ng tahimik e, yung puro kaibigan lang. Ipagpapatuloy ko nalang yun. Wala namang magagawa. Pero, di ko padin maiiwasang malungkot or manghinayang, nasanay na kasi ako sakanya eh. Life goes on~

#:) #:(

[batang-maharot-blog]

GOD puts people in your LIFE for a REASON and removes them from your life for a BETTER reason. :)

#paniniwalaan ko nalang 'to. #:)