#υπομονη

[maniamch]

29 Οκτωβρίου 2022 , 7:10 π.μ.

Ακόμα δεν έχω γυρίσει σπίτι. Γυρίζω βόλτες με το αμάξι και προσπαθώ να συνειδητοποοήσω όσα είπαμε. Είναι αλήθεια ή όλα είναι τόσο αγγελικά πλασμενα; Βασικά...αν ήταν όλα τέλεια, θα το αφήναμε; Μπα..

Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες, δεν μου κάνει εντύπωση πως με προκαλεί μια ακόμη φορά. Απλώς τώρα νιώθω διαφορετικά. Θες αυτό που είδα στα μάτια σου; Θες αυτό που ένιωσα στην αγκαλιά σου; Είσαι κάτι άλλο για μένα. Υπάρχει κάτι διαφορετικό ανάμεσα μας.

Θα ήθελα όσο τίποτα να με αφήσεις να είμαι δίπλα σου σε αυτήν την δύσκολη περίοδο που περνάς, αλλά καταλαβαίνω... Ωστόσο, ελπίζω να το ξέρεις, με ένα τηλέφωνο και θα είμαι σε μισή ώρα κάτω από το σπίτι σου..

Θα περιμένω...

"Πως εισαι τόσο σίγουρη;" με ρώτησες..

Δεν είχα ακριβώς λόγια να σου εξηγήσω. Απλώς το ξέρω!

-"Στο κάτω κάτω, δέκα μέρες ήταν, σιγά. "

-"Ναι, ήταν δέκα μέρες αλλά για μένα ήταν πολλά "

-"Ναι η αλήθεια είναι ότι ήταν δέκα πολύ έντονες και γεμάτες μέρες".

Την απάντηση στην ερώτηση σου την έδωσες μόνος σου στην τελευταία αγκαλιά που με πήρες.

"Ξέρω πως θα θέλω και θα σου στείλω μήνυμα, γιατί δεν πιστεύω ότι θα βρω κάτι καλύτερο εκεί εξω"

"Γι'αυτον ακριβώς τον λόγο θα σε περιμένω" σου απάντησα και με εσφιξες λίγο πιο πολύ στην αγκαλιά σου.

Θα μου λείψει αυτή η αγκαλιά, που μέσα της κούμπωνα ακριβώς και ηρεμουσα.

Θα μου λείψει αυτό το φιλί, που ταίριαξε ακριβώς με το δικό μου και μου ανέβαζε τους παλμούς.

Θα μου λείψουν τα μάτια σου, που τα κοιτούσα και χανομουν στην ομορφιά τους.

Θα μου λείψει το χαμόγελο σου, που φωτιζε την μέρα μου.

Θα μου λείψει να μου χαμογελάς, που με κοιτούσες το έκανες και έλιωνα.

Θα μου λείψει να ακούω την φωνή σου, που ένα λεπτό κλήσης είχε την δύναμη να αλλάξει ολόκληρη την διάθεση της ημέρας.

Θα μου λείψεις εσύ, που ήρθες και έδωσες φως στην ζωή μου. Κουμπωσες ακριβώς στα όσα έψαχνα. Και ξέρω ότι ήταν αμοιβαίο.

Θα περιμένω!

Θα είμαι εδώ!

#μπουρμπουλήθρα #mch #γαμωτο #ελληνικα ποστ #γρεεκς #γρεεκ ποστς #γαμω την πουτανα μου #περιμενω #υπομονη #ερωτας #γρεεκ ταμπλρ #ιστορια #θα ειμαι εδω #θα περιμενω #θα #ειμαι #εδω #γαμω

[theos-kai-kratos]

Ti ennoeis?

εννοω πως μοιαζει με σχεση, χωρις να εχει την ταμπελα και περιθωριο εξελιξης, γιατι συνηθως, εστω ενα εκ των δυο ατομων απλως αδιαφορει, εχοντας ως αποτελεσμα την συναισθηματικη επενδυση του αλλου και στο τελος αχρειαστα, συναισθηματικα φορτισμενες καταστασεις. αν δυο ανθρωποι θελουν ντε φακτο αυτο, καλη υπομονη κι επιτυχια. προσωπικα ειμαι κλειστος ανθρωπος, ποσο δε μαλλον σε μια αλληλεπιδραση που θα σπασει σ'εναν μηνα. αρα δεν θα σπαταλησω τον χρονο μου. εχω αλλα πραγματα να κανω

[solmeister13]

ΤΟ ΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙ ΤΟ ΣΠΟΙΛ ΣΟΥ ΣΤΟ ΒΡΑΧΩΝ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕΣ

Το να κάνω live απροβάριστo spoil ήταν μια νέα εμπειρία για μένα...

Είπα στον εαυτό μου πως αν το συναίσ��ημα ήταν εκεί θα το έκανα κι ας πήγαινε και χάλια και όταν ένιωσα μέσα μου αυτή την τόσο μεγάλη συγκίνηση που σας περιέγραψα, ήξερα πως θα έβγαινε απ' την καρδιά.

ΚΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΩΡΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΝΑ ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΩ ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

[ta-oneira-kostizoyn]

Το οτι εχεις υπομονη δε σημαινει πως πρεπει να τα υπομενεις ολα.

#greek quotes #ελληνικα στιχακια

[stavrakas]

υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη υπομονη

#lettin the days go by 😁 #vs

[xehasmenesithakes]

Ουφ.Τα χω χασει.Ισως ειναι η 20η φορα που προσπαθω να απαντησω στο γραμμα σου.Δεν με ικανοποιει τιποτα.Το θεμα ειναι οτι δεν ξερω τι να κανβ.Με παρελυσες την τελευταια φορα.Δεν μπορω να σταματησω να σκεφτομαι ποσο ηθελα να σε γδυσω ποσο ηθελα να σε νιωσω παντου.Πως ξεφυγα ετσι απο τα ορια μου.Δεν ξερω αν το χω ξαναπαθει αυτο,το σωμα μου δεν εχει αρνηθει πιο πεισματικα να υπακουσει το μυαλο μου.Πεφτω στο κρεβατι μου και θεε μου μυριζει οπως εσυ και αληθεια νιωθω οτι μπορει να χασω το μυαλο μου.Αγγιζω τον εαυτο μου,φανταζομαι ολες τις πιθανες καταληξεις.Απο ποτε σκεφτομαι εγω τα αυριο.Εγω ειμαι ο πιο παρορμητικος αισθηματιας που ξερω.Δεν το χω διαχειριστει ακομα για να σου απαντησω στο γραμμα σου,αυτη ειναι η αληθεια.Εχει κολλησει το μυαλο μου σε εκεινες τις στιγμες που το ρολοι εδειχνε 120 παλμους.Πως την πατησα ετσι.Ξερω οτι δεν μπορω να αντισταθω και ειλικρινα βαζω ολη μου την προσπαθεια να κρατηθω σταθερος.Ειναι που δεν θελω να ξυπνας μετανιωμενη και που σε αγαπαω παρα πολυ για να σε χαραμιζω.Πρεπει να σε φυλαξω σα καλο κρασι που ανοιγεις την σωστη στιγμη αλλα απο την αλλη πως να αντεξω οταν η γευση σου ειναι η πιο αγαπημενη μου αισθηση.Ολα οσα τελικα μας καινε εμας τους δυο ειναι ολα θεματα αποστασεων,ποσο μακρια απεχει η πολη μου απο την δικη σου,ποσο μακρια απειχε το στομα μου απο το δικο σου εκεινο το βραδυ,ποσο το επομενο πρωι.Αναρωτιεμαι ποια ειναι η σωστη αποσταση για μας,μαλλον η μηδενικη.Τι να σε κανω που δεν μπορω να σε κλεψω και που ετσι μας τα φερε.Μονο οτι σαγαπαω μπορω να σου πω,σαγαπαω,ειλικρινα δεν ξερω που την εχω χωρεσει τοση αγαπη.Νιωθω πως σε εχω βρει και σε χανω και αυτο το νιωθω συνεχεια ξανα και ξανα.Νιωθω οτι πρεπει να κανω υπομονη αλλα δεν ξερω τι να περιμενω.Ονειρευομαι αλλοτε.Αλλοτε παλι απελπιζομαι.Τα νιωσα πολυ αυτα που εγραψες.Μονο ενα λαθος κανεις.Αυτα που εδωσα σε σενα,δεν τα χω δωσει σε κανεναν.Αυτο που εισαι ειναι κομματι αυτου που ειμαι και αυτου που γινομαι και εισαι χαραγμενη μεσα μου,αλλιως.Απλα αλλιως.

Υ.Γ(Δεν μπορει το συμπαν να μη συνωμοτησει για μας.Μαγνητες ειμαστε το να μην ενωθουμε ειναι κοντρα στη φυση.Εκει πονταρω)

[darkmoonlights]

ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΟΜΩΣ

[evelunakiii]

Μπορεις να παρεις τα παντα απο εμενα , το χαμογελο μου , την λαμψη μου, την καλοσυνη μου. Να μιλησεις ασχημα στον τσακωμο , να φωναξεις, να βρισεις, να πεταξεις το τηλεφωνο σου κατω, απο την ενταση που προκαλεις μονος σου στον εαυτο σου. Παρολα αυτα συγχωρω συνεχως τα παντα. Μεχρι και την προδοσια. Θα ηθελα να ξερω πως ηταν οταν αγγιζες αλλη. Σκεφτοσουν οτι υπαρχει μια κοπελα που νοιαζεται για εσενα; Οτι οταν την ξανα εβλεπες θα έπρεπε να την κοιταξεις στα ματια; Οχι, εσυ κοιτουσες χωρις ενοχη. Καμια ενοχη. Ειχες πει οτι σου αρεσουν τα ματια μου. Για αυτο τα εκανες να κλαινε ; Οι ανθρωποι ειναι περιεργοι. Πρωτα θα σου κατασρεψουν την ζωη κ μετα θα σε εκτιμησουν. Μπορει βεβαια να μην σε εκτιμησουν και ποτε. Να μην λογαριασουν οτι εσυ ανοιξες την καρδια σου για εκεινους. Εγω την ανοιξα για εκεινον και συνεχιζω να το κανω. Ομως σιγα σιγα την νιωθω να κλεινει. Και οταν η δικη μου καρδια θα κλεισει οριστικα θα υπαρξει προβλημα. Ξερεις εχω πολυ υπομονη, οχι γενικα, ειδικα. Ειδικα με εσενα. Αντι να σε πεταξω εξω απο την ζωη μου καθομαι και προσπαθω να εξηγησω γιατι το εκανες αυτο σε εμενα. Μηπως τελικα αυτο αξιζω; Οχι. Οχι δεν το αξιζει κανεις , ουτε ο χειροτερος εχθρος σου. Εχει τυχει ποτε με το που ανοιξεις τα ματια σου να βαλεις τα κλαματα; Χωρις καν να σκεφτεις κατι; Γιατι τελευταια το παθαινω συχνα. Ηξερες τα παντα για εμενα, καθε τραυμα μου, καθε ανασφαλεια μου, καθε φοβο μου. Ηξερα τα παντα για εσενα. Πιστευα σε εσενα, σε συμβουλευα, εκλαιγα καθε φορα που δεν ησουν καλα, καθε φορα που δεν σε εβλεπα, καθε φορα που ενιωθα οτι μαλλον εισαι και αλλου. Δεν ηθελα να το πιστεψω. Ολοι μου φωναζαν, με προετοιμαζαν. Ωστε να μην φαω την ηττα. Και εγω νευριαζα κ τσακωνόμουν μαζί τους. Έχασα πολλά άτομα απο δίπλα μου επειδή διάλεγα εσένα. Γιατί μέσα μου κάτι μου έλεγε ότι εισαι ξεχωριστός. Όμως ειχαν δικιο τελικα. Η ηττα ηταν τεραστια. Ο υπνος μου χαθηκε, τα ματια μου γεμιζαν με δακρυα, η χαρα μου κ το φως μου πεθανε. Ημουν ενα μαραμενο τριανταφυλλο. Μηπως ακομα ειμαι;

Έχω μια ερώτηση για εσένα. Μια απορία που με τρώει έναν χρόνο τώρα. Τι ειδες σε εμενα που ηθελες την αποκλειστικοτητα που γκρεμισες; Γιατι δεν ησουν ξεκαθαρος απο την αρχη οπως εκανες με τις αλλες κοπελες που εβγαινες; Γιατι επρεπε να μου το κανεις αυτο; Θα ηθελα πολυ μια απαντηση. Ομως δεν θα την παρω ποτε.

Κάτι που δεν ξέρεις για εμενα είναι ότι ποτε δεν μπορούσα να δεθω με έναν άνθρωπο, δεν μπορούσα να φανταστώ ποτε ότι θα γνωρίσω καποιον που θα τον αγαπήσω παραπάνω από τον ίδιο τον εαυτό μου και θα τον συγχωρεσω για όλα.

Σε συγχωρω.Ξέρεις γιατί; Γιατί,εσυ μου έβγαλες μια ασφάλεια από την πρώτη στιγμη που σε είδα. Γιατί μπόρεσα να σε εμπιστευτω παντού. Γιατί μαζί σου μπόρεσα και κοιμήθηκα τα βραδια χωρίς εφιάλτες, χωρίς να φοβάμαι. Γιατί στα ματια σου είδα κάτι που με εντυπωσίασε. Όμως δεν ξέρω τι, μην με ρωτήσεις. Μην με απογοητεύσεις ξανά..

Ο κοσμος θα ήταν πιο εύκολος αν δεν σε γνώριζα, αλλά δεν θα ήταν ο κοσμος μου χωρίς εσένα❤️

#αγαπη #greek posts #ποιήματα #ερωτας #greek quotes #teen quotes #quoteoftheday #γρεεκ ποεμ #love

[eleniarist]

Το ξερω οτι θα ερθεις καποια στιγμη.

Θα βρεις τον δρομο, δεν το φοβαμαι.

Αυτο που φοβαμαι ειναι η δικια μου διαδρομη μεχρι τελικα να ανταμωσουμε,το δικο μου μονοπατι.

Τον χρονο φοβαμαι.

Τον πονο που φερνει ολη αυτη η υπομονη που θα χρειαστει να κανω.

Μαλλον ειμαι αφελης που ελπιζω σε αυτο.Σε εμας δηλαδη,

αλλα το μονο σίγουρο ειναι οτι ειχα δει τον τροπο που με κοιταζες.

Δεν θα έπρεπε να σε περιμενω, το ξερω.

[dark-soul-fullofscars]

Πως καταφέρνει κάνεις να ξεχάσει ένα άτομο που κάποτε σήμαινε τα πάντα για εκεινον; γιατι είναι τόσο δύσκολο να προχωρήσω από κάπου που η καρδιά μου κάποτε ανήκε; Θέλω να προχωρήσω, να μην την σκέφτομαι άλλο. Αλλα δεν θέλω να διαγράψω ότι κάποτε είχαμε σαν να μην συνέβη, σαν να είμαστε πλέον δύο άγνωστες. Αυτή το χει κάνει. Και γκομενο βρήκε, και νέες παρέες και στον δρομο κάνει πως δεν με βλέπει. Υπάρχουν τόσα που ποτέ δεν μπόρεσα να της πω, και που θα θελα να ξέρει, αλλά όσες φορές προσπάθησα, τα λόγια δεν έβγαιναν. Σαν να μην μπορούσα, σαν να μην ήμουν έτοιμη να ακούσω την απάντηση της. Ειλικρινά υπάρχουν ώρες που δεν θέλω να της ξαναμιλήσω ποτέ αλλά είναι και το άτομο που θα ήθελα να ακούω την φωνή της κάθε ώρα της υπόλοιπης μου ζωής. Πως από το σαγαπω καταλήγουν δύο άτομα σε έναν άψυχο γειά;

Καλώς ή κακώς συμβαίνουν αυτά στην ανθρώπινη ζωή. Δεν ειναι αναγκη να πάψεις να την αγαπάς ούτε να κάνεις σα να μην υπήρχε, ουτε να τη ξεχάσεις. Όταν έρθει η ώρα και θα σαι έτοιμη θα προχωρήσεις και συ με τον τρόπο σου χωρίς να σημαίνει αυτό πως τη διαγράφεις

Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει τις καταστάσεις αλλιώς, άλλος τα αποφεύγει, άλλος τα διαγραφεί σε μια μέρα ταχα να αποφύγει το πονο, άλλοι το κάνουν πιο σταδιακά συνειδητοποιοντας πράγματα, κλείνοντας και ανοίγοντας κεφάλαια. Ο καθενας κρίνει τι του κάνει και τι είναι σωστό για αυτόν. Και πρέπει να τα σεβόμαστε είτε μας πονά είτε όχι.

Είμαι κάθετη να μη μπορείς να πεις γειά σε έναν άνθρωπο που θεωρούσες δικό σου, το θεωρω κόμπλεξ και ότι είναι μισανθρωπη κίνηση αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Ωστόσο όλοι έχουμε ένα η παραπάνω άτομα που χουν αντιδράσει έτσι και τι να πω ελπίζω να καταλάβουν ότι η ζωή είναι μικρή για τέτοιες μαλακιες. Μπορούμε να προχωρήσουμε τις ζωές μας με άλλους τρόπους

Υπομονη και άμα θελήσεις οτιδήποτε στείλε μου, δε ξερω αν βοήθησα ή αν μπορώ να βοηθήσω

#dark soul #asks

[niwse-me-06]

Ξαναβρεθηκαμε λοιπόν, το ηξερα. Ηξερα ότι θα έρθει αυτή η στιγμή ξανα μιλήσαμε 7 μηνες μετά. Πως είναι δυνατόν; Ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα, τον κοιταγα στα μάτια και έλιωνα. Η ατμόσφαιρα ήταν μαγεμένη, τα μάτια του έλαμπαν, το γέλιο του ήταν το ίδιο ομορφο, το άγγιγμα το ίδιο ανατριχιαστικό, με φίλησε και ένιωσα τον κόσμο να χάνετε γύρω μου. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. 29 Οκτωβρίου, 7 μηνες μετά, ένιωσα ξανα ζωντανή, ένιωσα σαν ένα κομμάτι μου να μπηκε ξανα στην θέση του. Είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του άνευ Ορίων, δεν ξέρω που θα βγάλει αυτό, δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί, δεν ξέρω ποτε θα τον ξαναδω, δεν ξέρω αν όντως νιώθει το ίδιο ή αν απλά παίζει το παιχνίδι του, δεν ξέρω τίποτα με εμάς τους δυο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι, μου είναι αδύνατον να τον αφήσω, η κ��ρδιά μου το ανήκει, το μυαλό μου είναι συνέχεια σε αυτόν. Ξέρω ότι με σκέφτεται, το νιώθω. Είναι ακόμα ερωτευμένος μαζί μου, γιατί όμως είναι τόσο δειλός; Γιατί δεν μου λέει ξεκαθαρα τι νιώθει, γιατί δεν τα αφήνει όλα για τον έρωτα, αφού έρωτας υπάρχει. Τι τον κραταει πίσω; Τι σκέφτεται; Τι φοβάται. Κάνω συνεχώς σκέψεις, σκέψεις που δεν καταλήγουν πουθενά, υπάρχουν συνέχεια ερωτηματικά μεσα στο κεφάλι μου. Θα ξαναβρεθούμε όμως και τότε θα είναι πιο όμορφα από ποτε. Αν μπορούσα να του πω κατι αυτό θα ήταν ότι τον αγαπάω και ότι θα περιμενω, ξέρω ότι θέλει να περιμενω, θα έρθει η ώρα μας, μέχρι τότε όμως παραμένω αθεράπευτα ρομαντικη γράφοντας άλλη μια φορά για αυτόν. Να κυνηγάτε τους μεγάλος έρωτες, πάντα με υπομονη

🕷🕸

#positivity #life quotes #ιστορια αγαπης #σαγαπαω #σαγαπω

[agxos-kai-stress]

Είδα το post σου για τις πανελλήνιες και αποφάσισα να σου στείλω.

Είμαι πρωτοετής σε μια σχολη της επιλογής μου σε μια μικρη βεβεια πολη.Δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα επομένως οταν βγήκαν οι βασεις έβαλα σχολες που επιανα και ξέρεις κατι δεν μετάνιωσα που δεν μπήκα σε μια σχολη με 17 ή 18 χιλιάδες μόρια ή σε μια μεγάλη πολη.

Προσπάθησε να διαβάζεις συστηματικά και να καλύπτεις κενά. Επισης πολλες επαναληψεις και προσπάθησε να δώσεις βάση σε ότι σε δυσκολεύει. Η υλη ειναι τεράστια οπότε χρειάζεται πρόγραμμα για να μπορεσεις να δεις εστω μια φορα ολα τα κομματια και μονη σου εκτος απο σχολειο και φροντ.Μην αφήσεις τον εαυτό σου να σε "φανε" τα βιβλία. Είναι απαραίτητο να κάνεις και πραγματα που σε κάνουν χαρούμενη ή σε ηρεμούν. Είναι δύσκολο να συνδυάσεις σχολειο φροντ προσωπικό διαβασμα και προσωπική ζωή αλλα οχι αδύνατον. Το κεφαλι ψηλά και με αυτοπεποίθηση γράψε ότι ξέρεις.

*προσωπικά πηγα και έγραψα χωρις να ξερω κάποια πράγματα.

Οι πανελλήνιες επίσης είναι θέμα τύχης επομένως δώσε τον καλύτερο σου εαυτό πίστεψε σε σενα και από κει και περα όλα θα ερθουν μονα τους

Επιτυχία είναι να περνάς και σε μια σχολη με 10 και σε μια σχολη με 18 χιλιάδες μόρια. Σκέψου καλα τι θέλεις να κάνεις και υπάρχουν σίγουρα πολλοί δρόμοι για αυτο.( σίγουρα αν θες να μπεις σε μια σχολη με 17+ χιλιάδες μόρια θα πρέπει να κοπιασεις και ίσως να στερηθείς και κατι, αλλά αυτό εξαρτάται από εσένα)

Για να κλείσω μην ακούς τι λένε οι άλλοι. Που είναι στην ύλη ή πόσο καλά ξέρουν το μάθημα. Υπάρχουν παιδιά που διαβάζουν 2 λεπτά κατι το λενε και μετα το ξεχνάνε. Το θέμα είναι να σου μείνουν για να γράψεις. Μετά θα γελας με την παρεα σ για τις βλακιες που μαθαίνατε. Α! Επίσης την ωρα που θα περιμένετε τα γραπτά μην ξεκινας και σκέφτεσαι παπαγαλια θεωρίες και μην ακούς ξανά τι λένε οι γύρο σου.

Αυτά. Ελπίζω καπως να βοήθησα. Ειμαι σίγουρη με λιγο υπομονη και αρκετό διάβασμα θα πετυχεις.<3

Σε ευχαριστώ που έκατσες και έγραψες όλο αυτό, αλήθεια το εκτιμώ<3 θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και και πραγματικά σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα γλυκά σου λόγια:) Σου εύχομαι τα καλύτερα !

[refygeremalakarebro]

Εχω να πω σε ολες τις κοπελες εκει εξω που νομιζουν οτι επειδη εφαγαν ενα ακυρο στα 18 τους ή επειδη ολες οι φιλες τους εχουν σχεση και αυτες οχι εδω και καιρο οτι το μονο που χρειαζεται να κανουν ειναι υπομονη, γιατι θα ερθει καποιος που θα σας φερθει οπως το αξιζεται και με το παραπανω , θα ερθει ο ανθρωπος που ειτε με καλες ειτε με καπως κακες στιγμες θα σας αλλαξει το μαιντσετ, θα σας κανει χαρουμενους ανθρωπους, θα σας ερωτευτει και θα σας κανει να νιωσετε πως ειναι να ερωτευεστε κι εσεις. Δεν θα ειναι απαραιτητα ο ανθρωπος της ζωης σας , θα ειναι ομως ή αυτο ή κατι που θα σας οδηγησει ενα βημα πιο κοντα σε αυτο so, just trust the process and the universe🤍

[kati-diaforetiko]

Ενα μπραβο για την υπομονη σου που απαντας φυσιολογικα σε αυτους τους ψυχακηδες, και δεν τους παιρνει ο διαολος

Το να στείλω στο διάολο θα με κάνει καλύτερο άνθρωπο;

#askmirnoula

[nefeliv-3]

Δεν είσαι της σχεσης;

ειμαι πολυ κλειστος ανθρωπος και τις περισσότερες φορές δεν υπαρχει θεληση ή υπομονη για να με μαθει καποια πραγματικά οποτε ναι..

[xehasmenesithakes]

Αχ..(μια βαθια ανασα)

Λοιπον,ξεχναμε παιδια.Αυτο νιωθω,ξεχναμε ποσο ομορφο ειναι να ζουμε.(Ποτε δεν ειπα ευκολο).

Αλλαξε η χρονια,και ξερω οτι ολα αυτα της νεας χρονιας νεας αρχης ειναι ολα στο μυαλο.Αλλα,μαρεσει αυτη η ιδεα.Μαρεσει να σκεφτομαι ετσι.Το χουμε αναγκη.Θυμαμαι τον εαυτο μου παιδακι να σκεφτεται ποσο περιεργο ακουγεται οταν θα εχουμε 2023,2024 μου φαινοταν τοσο μεγαλο νουμερο.Αλλα να..να που περναει ο χρονος και τωρα ειμαι μεγαλος και ουτε που θυμαμαι πως εφτασα ως εδω.Ακουω την μουσικη απολαμβανω τους πονους μου τις χαρες μου τους ανθρωπους μου,νιωθω οτι κοσμος παντου γυρω μου καιγεται αλλα ειναι στιγμες σαν αυτες που δε μπορω παρα να απολαυσω.Ειναι πεντε το πρωι και ακουω το cruel world στα ακουστικα μου.Εκανα το σκιν κερ μου,με προσεξα παρα πολυ,χαιδευα το δερμα μου σαν να μην ειμαι εγω.Ειπα φετος οτι θα με προσεξω αλλιως,θα με αγαπησω αλλιως και θα επιμεινω και δεν εχει αλλιως.Ο σκοπος μου φετος ειναι να με βρω να με στησω να κανω αυτο που πρεπει .Να μαι καλος οσο μπορω οχι για να μαι ο καλυτερος, για να μαι απλα αυτος που θελω.Σκεφτομαι τελευταια αυτο που λενε οτι εχουμε το προσωπο του ανθρωπου που στην προηγουμενη ζωη μας αγαπησαμε πιο πολυ.Ποσο μαρεσει αυτη η σκεψη την βρισκω πολυ ρομαντικη.Κοιταω τον εαυτο μου στον καθρευτη σκεφτομαι εναν Χαρη μικρο,ευθραυστο,τοτε που εκανα μυτες για να φτασω τον νεροχυτη.Με κοιταω ξανα μπορω να νιωσω τα κομματια που εχω χασει απο την τριβη.Τα σημαδια που μας αφηνει η ζωη μας οριζουν,το ξερω.Μα πιστευω βαθια οτι τα κενα μας μπορουμε να τα γεμισουμε και οφειλουμε να το κανουμε για εμας.

Θελω φετος να ισορροπησω.Να με αγαπησω χωρις εγωισμους και θελω να αγαπησω κιαλλους ανθρωπους και αυτους που αγαπαω ηδη να τους αγαπησω περισσοτερο.Θελω να δαμασω την ενσυναισθηση μου,μονο να μου δινει και να μην μου κανει κακο.Και θελω να αφεθω.Να συγχωρεσω οτι με πονα ,να αφεθω να με παει.Νιωθω οτι σαν ανθρωποι εχουμε ολοι αυτη την ταση να κρατιομαστε απο αλλους ανθρωπους απο γεγονοτα απο τα παντα για να μην ερθουμε αντιμετωποι με τους εαυτους μας.Αλλα πραγματικα το να μας αντιμετωπισουμε,να μας φροντισουμε και να ανθισουμε ειναι ο μονος λογος που υπαρχουμε.Μην φοβαστε να υπαρχετε μονοι με τους εαυτους σας,μην φοβαστε να σας βρειτε,η αναζητηση μπορει να φαινεται τρομακτικη αλλα μολις το δαμασεις,αλλαζεις και οταν αλλαζεις εσυ αλλαζει ολος ο κοσμος.Θελω να χω υπομονη και να με ακουω,τις αναγκες μου,τα θελω μου,τα θελω οσων θελω και αγαπω…Μπορει να γινει.Αν ειναι μια φραση που συμπυκνωνει τα πιστευω μου ειναι αυτη..μπορει να γινει..Απλα.Μπορει να γινει.Ολα μπορουν οσο αναπνεουμε.

Και κατι τελευταιο ειμαστε νεοι,το αιμα βραζει μεσα στα κορμια μας και τα μυαλα μας παλλονται σε ρυθμους που ουτε οι ιδιοι αναγνωριζουμε,αν αισθανεσαι χαμενος,αν αισθανεσαι οτι δεν βρισκεις γη να πατησεις.Ετσι νιωθω και γω.Ειναι ενταξει να ειμαστε χαμενοι και να φρικαρουμε,ειναι ενταξει να μην τα καταφερνουμε με την πρωτη.Εχουμε χρονο να τα κανουμε σωστα,τωρα ειναι η ωρα για λαθη.Γιαυτο ας βαλουμε τα δυνατα μας να κανουμε τα πιο ωραια λαθη.Να βαζετε καρδια σε οτι κανετε!

Ειμαι πολυ ευγνώμων για ολους σας,εντονη να ναι η χρονια και αυτη και καθε επομενη.

Ολα θα πανε καλα

Ο Χαρης σας