#CoronaCheckapp | Explore Tumblr Posts and Blogs

keesdp · 3 years

Photo

Fietstocht door drie landen

Op weg naar het zuiden komen we zoveel leuke dingen spontaan tegen. Langs de Moezel naar Luxemburg, gaan we in Reil langs bij Gerd en Petra. Gerd is de broer van Wolfgang die een aantal jaren is overleden. Daar kwamen we zeker eens per jaar. We stoppen voor zijn wijnproeverij en hij ziet wel bekende gezichten, maar we moeten hem helpen door de groeten te doen van Yvonne's zus Elma. Wie kent haar niet.

Het wordt nog heel gezellig met een paar flessen wijn maar hij heeft niet veel tijd want er komt een groep gasten eten. Petra zien we helemaal niet want die staat te koken.

Bij Hermeskeil zien we ineens een Appoloraket naar de hemel wijzen. Er omheen staan allemaal vliegtuigen van de vorige eeuw zoals een Concorde, een Superconstelation met zijn 3 staartvleugels, straaljagers als de Mig, de Starfighter, helikopters te veel om op te noemen. Je begrijpt dat we daar een paar uur hebben rondgelopen en bij de meeste toestellen naar binnen gekeken.

In Agganau volgen we de bruine bordjes naar het Unimogmuseum. Er staan veel van die superterreinwagens van Mercedes buiten, dus het museum bezoeken is niet echt nodig. Je mag ook meerijden het terrein in. Dat heb ik in mijn diensttijd wel gedaan, maar dat is alleen leuk als je een hekel aan jezelf hebt of het lekker vind om helemaal door elkaar geschud te worden voor €7,50 per persoon.

We rijden het zwarte woud in. Later lezen we dat we misschien langs huizen zijn gekomen, die er uit zien als een koekoeksklok. Gemist.

We kamperen dit keer op een vijf sterren camping Dreilandereck tussen Freiburg en Basel langs de Rijn voor een paar nachten. We zijn hier eerder geweest met het groene busje en Vita dus voor 2015. Het is hier een en al luxe wat ook wel eens lekker is op vakantie.

Het is vandaag prachtig warm weer. We krijgen van Liselot de receptioniste een mooie fietskaart met diverse routes in de omgeving. We kiezen de 2rivieren3bruggen route. Omdat deze 55 km is. Het is een route die begint 1,5 km van de camping met een schelpenpad langs de AltRhein. Bij het pad aangekomen rijden we eerst naar het zuiden. Op de fiets met de rijwind is het heerlijk. Als je stilstaat in de zon verbrand je subiet. Het is 32 graden. We komen langs een plek waar aan schoolklassen wordt geleerd hoe ze moeten raften met een rubberboot door het snelstromende water. Wij zien ze op de kant les krijgen en wachten de afvaart maar niet af. Een hardloper, begeleid door zijn vriendin op een racefiets, loopt 17 km/u zie ik op mijn teller. We halen hem toch maar in anders lijkt het net of we hem niet bij kunnen houden.

We rijden om waterbekkens heen waar nu niet veel water in staat maar bedoelt zijn als opvang bij een hoogwaterstand in de Rijn, Die parallel loopt aan deze AltRhein.

Het fietspad is goed te doen, tegenliggers zijn meestal E-mountainbikes met dikke banden en een breed stuur. Als er gegroet wordt zijn het meestal Fransen of Nederlanders. Duitsers doen daar kennelijk niet aan.

Op een plek langs dit lange fietspad (25km) vinden we mooie glimmende fitness apparaten, die proberen we natuurlijk allemaal uit.

Bij de dam, waar het overtollige water over muren stroomt in de AltRhein, fietsen we over de dam en de krachtcentrales over het eiland in noordelijke richting. We bevinden ons nu in Zwitserland.

Een Rijnaak vaart voor ons uit naar de sluizen 6 km verderop. Deze halen we pas in als hij voor de sluis moet wachten om geschut te worden. Een leuk schouwspel. Dat hij onder de deuren door kan verbaasd me. Het lijkt niet hoger dan een meter of drie, maar de verhouding ben je bij zo'n groot bouwwerk volledig kwijt. Het is twee maal groter dan je denkt.

We steken de sluizen over en fietsen nog steeds naar het noorden. We zien aan de borden bij de dorpen dat we nu in Frankrijk zijn.

De fietspaden zijn hier in Frankrijk veel beter dan de schelpenpaden in Duitsland merken we. Deze zijn allemaal netjes geasfalteerd en goed bewegwijzerd. Zelfs de chemin Agricole, de landbouw weggetjes, zijn strak en voeren ons door de maisvelden en andere landbouwproducten, zonder kuilen of boomwortels

Op een fietspad langs een kanaal is een fototentoonstelling gemaakt van prachtige natuurfoto's.

In een dorpje, naam vergeten, vinden we een fastfoodrestaurant met terras met parasols en fontein. Dat ziet er aantrekkelijk uit. We rijden de stoep op en nemen plaats bij een tafeltje aan de weg.

Ik doe mijn mondkapje op om binnen te bestellen. De eerste vraag van de bestelling opnemer is: vous ete injecte? En maakt met zijn hand een injectiegebaar in zijn arm. Trots laat ik hem mijn Coronacheckapp zien. Hij checkt de QRcode met zijn telefoon en zegt: en uw vrouw? Maar die zit op het terras in de hoek mompel ik door mijn bekbedekkâh. Toch wil ik haar ook checken. Dus zij wordt ook door de scan gehaald. Voor het eerst deze vakantie trouwens.

De mussen hebben het hier goed, met de fontein en de kruimels. Ze vallen hier niet dood van het dak. Al is het er wel weer voor.

Bij de sluis waar we overheen moeten om weer naar Duitsland te gaan, ligt een Rotterdamse binnenvaarttanker die de hele sluis opvult. Hij houdt aan beide zijden geen centimeter over lijkt het wel. Weer volgen we het hele proces. Het blijft leuk om te zien.

In Duitsland pakken we nog even een Lidl voor wat bier en brood. We staan in de rij achter allemaal Fransen die veel kopen. Het blijkt een groot prijsverschil met de Intermarche in Frankrijk waar ik ook eerst binnengelopen was, maar er snel weer uit.

Op de camping blijken we 65 km gefietst te hebben, waarom liegen die routebeschrijvers altijd? Net als het invullen van een vragenlijst, duurt ook altijd 2 keer zo lang als aangegeven. Het kost u maar 8 minuten om de lijst in te vullen, kost altijd een kwartier. Grrrrrrrr

Rustig nou je bent op vakantie.

0 notes