#jan hoek

[kundst]

Gijs Frieling (Dutch 1966)

Painted stairs in the house of artist Jan Hoek

2023

#gijs frieling #jan hoek #stairs #interior art #dutch art

[toshootforthestars]

Posted 31 Jan 2024:

As of 17 January, analysis of satellite data by Corey Scher of the City University of New York and Jamon Van Den Hoek of Oregon State University reveals that between 50% and 62% of all buildings in Gaza have likely been damaged or destroyed. Entire buildings have been levelled, fields flattened and places of worship wiped off the map in the course of Israel’s war against Hamas in Gaza, launched after the Hamas attack on Israel on 7 October. The destruction has not only forced 1.9 million people to leave their homes but also made it impossible for many to return. This has led some experts to describe what is happening in Gaza as “domicide”, defined as the widespread, deliberate destruction of the home to make it uninhabitable, preventing the return of displaced people. The concept is not recognised in law.

ALT: Writer Joel Jenkins tweeted: "More bombs on Gaza than in Dresden WWII, more than the bombing of Hanoi in Vietnam war, more journalists killed than any conflict in recorded history, more dead civilians than 20 years in Afghanistan, more dead children than every global conflict since 2019. Genocide."

#holy shit #news #genocide #gaza genocide #crimes against humanity #israel hamas war #the 2020's #free palestine

[criticalfai1ure]

( 001 ).   hi, i’m alex🔪, 30+, she/her.   ( 002 ).   welcome to #criticalfai1ure : a semi-selective and slow roleplay blog for a multitude of characters, many of whom you've seen me write elsewhere on this hellsite. ( 003 ).   you must be 18+ to interact.   ( 004 ).   my inbox is always open and memes never expire, send something today! ( 005 ).   like i said above, i am slow. this is with ic responses and many times with ooc too. i do my best but i'm a mom with a full-time job and i appreciate your patience more than you know. ( 006 ).   blogroll : @pizzatheif, @mirafirstmate, @sniperwithasmoke. ( 007 ).   most active muses in my brain : hugo ; august ; max ; basher.

est. april 2023    —    dash only.    beta editor. memes. alt verses. incomplete gdoc. interest tracker.

MUSE LIST : ( updated 8.27.23 )

BATTLESTAR GALACTICA

karl “helo” agathon.

BULLET TRAIN

tangerine - arthur [redacted] junior. formerly TANGERINESOUR

DUNGEONS & DRAGONS

edgin darvis. ( d&d : honor among thieves ) - human bard. chaotic good.

hardwon surefoot. ( naddpod ) - human / half-elf fighter. neutral good.

neega “neenee” axeslinger - half-orc bard. chaotic good.

basil “baz” silvertongue - half-orc warlock. chaotic neutral. character sheet gdoc.

GHOSTBUSTERS formerly WHOYAGCNNACALL

peter venkman.

winston zeddemore.

ray stantz.

egon spengler.

janine melnitz.

GRISHAVERSE

ivan medvedev. formerly BEARTSAR

matthias helvar. formerly DJELVAR

pekka rollins. formerly KAELISHKINGPIN

jan van eck. ( private / plotted only )

jarl brum. ( private / plotted only )

LUPIN

benjamin ferel. ( testing )

MISC. / ORIGINAL CHARACTERS

hugo van houten - pizza fiend, petty thief, dumb of ass. formerly PIZZATHEIF ( verses | rap sheet | gdoc )

sebastian maximiliano “red”/“max” rojas - pilot, first mate, doomed by the narrative. formerly MIRAFIRSTMATE ( start )

leland sleight - scientist medic, traitor, bringer of the second apocalypse. affl with SOULSPENT

thadeus p. louton - empath, scaredy-cat, paranormal investigator. formerly DISCOUNTEMPATH ( gdoc )

herbert montgomery “monty” mustard. ( headcanon based ; clue ) - colonel, war profiteer, murderer?

jacques “jb” fèvre - art forger, liar, thief. formerly CONTREFACTEUR ( verses | carrd )

kiyajara “kiki” sepúlvida - jb’s best friend, a better thief, the stabbiest.

ser bérénice “bernie” du bouclier - knight of the realm, right hand to the prince, lady of the shield. formerly TRIOMPHANTE

felix hwa - army medic, heart of gold, in over his head. affl with GRAVEWALKS

oscar archibald ricketts - lighthouse keeper, keeper of the souls lost to the rocks, wraith? ( but too good at his job to bother replacing ).

silas “slightly” guthrie. ( headcanon based ; peter pan ) - ex-lost boy, current pirate?, still lost.

oswald “oz” o'síoráin - bass guitarist, mummy's boy, number one hype man for his bandmates. affl with RICHMND

taylor barbaira - teen sleuth, lost in the woods, doomed by the narrative ( but eldritch ). affl with the MYRTLE SPRINGS DETECTIVE CLUB

MISC. PIRATE MEDIA

john “calico jack” rackham. ( black sails ). formerly SICUTCANIS

fergus byrne. ( potc / ride based ) - navigator, helmsman, harbinger of death. formerly HELMSRNAN

jack the monkey. formerly JACKTHEMONKCY ( private / plotted only )

james norrington. ( potc + headcanon based ).

joshamee gibbs. formerly SUPERSTITIOUSSAILOR ( private / plotted only )

august van de hoek - dutch privateer turned pirate captain, teetotaller, the foothold of a legend that no longer reflects its source material.

MISC. SHERLOCK HOLMES MEDIA

colonel sebastian “basher” moran. ( moriarty : the devil’s game ).

colonel sebastian moran. ( elementary ). pending me watching the show.

sebastian a. "basher" moran. ( modern hotd/acd ) formerly SNIPERWITHASMOKE ( yes i have a problem, pls do not perceive me ).

NIMONA

ballister boldheart. ( movie based / comic influence ). ( testing ).

STRANGER THINGS

jim hopper. formerly HOPALONGJIM ( private / plotted only )

TED LASSO

roy kent. formerly FUCKINGKENT ( carrd )

THE BIG DOOR PRIZE

dusty hubbard. ( testing )

THE ROAD TO EL DORADO

tulio.

THE UMBRELLA ACADEMY

number two “diego” hargreeves. formerly FIGHTKNIFE

WYNONNA EARP

john henry “doc” holliday. formerly LUNGSLINGER

john henry holliday ii - legacy, sharpshooter, sidekick.

#000 ( ❖ ) ─── ( pinned ).

[rotterdamvanalles]

De Oudehaven en Spaansekade met op de hoek hotel Weimar in 1938. Rechts zie je de noordzijde van het Haringvliet.

Het voornaamste hotel in die tijd is hotel Weimar aan de Spaansekade. Alleenreizende heren wordt speciaal Weimar aanbevolen. Tijdens zijn rondreis door Europa in 1930 neemt de Amerikaanse autofabrikant Henry Ford zijn intrek in Weimar. Zijn bezoek geldt de nieuwe Fordfabriek die dan hier in aanbouw is. Hotel Weimar ging tijdens het bombardement verloren. Nu herinnert restaurant Weimar 1890 nog aan de geschiedenis van het eens zo vermaarde hotel Weimar, waar vele beroemde heren overnacht hebben.

De Spaansekade dankt zijn naam aan de Spaanse markies Ambrosio Spinola, 1569-1630. Deze werd op 31 januari 1608 met een groot gevolg en met andere onderhandelaars over het Bestand, op doorreis van Dordrecht naar Den Haag, door het stadsbestuur plechtig ontvangen en ingehaald. Hij kwam over het ijs en zette op het Hoofd of Oude Hoofd het eerst voet aan wal. Dit gedeelte van het Oude Hoofd werd eerst omstreeks 1637 Spaansekade genoemd.

De foto is gemaakt door Jan Retel en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt ook van het Stadsarchief Rotterdam.

2020

[regioonlineofficial]

Made - De voormalige Bernarduskerk uit 1870 in het Noord-Brabantse Made vormt na een intensieve restauratie, verduurzaming en herbestemming het nieuwe hart van het dorp, als sociaal cultureel centrum 'De Bernardus'. Het monument uit 1870 huisvest nu verschillende verenigingen, een consultatiebureau, kinderopvangorganisatie Kibeo, bibliotheek Theek 5 en een theaterzaal. Op zaterdag 9 maart is de grote publieksopening. Het project van BOEi, Breda Bouw en de Gemeente Drimmelen in samenwerking met de inwoners van Made, laat zien hoe met gezamenlijke inspanning leegstaande iconische kerkgebouwen weer het hart van het dorp kunnen gaan vormen. Bernardus was kloppend hart katholiek leven in Made Jürgen Vissers, projectwethouder Gemeente Drimmelen: "De Bernardus was meer dan een eeuw het kloppende hart van het katholieke leven in Made. Hier werd gedoopt, gevierd, getrouwd en gerouwd. Dit monumentale gebouw krijgt een nieuwe duurzame toekomst waar alle generaties Madenaren weer terecht kunnen voor de gewonere én de grote momenten in hun leven." Metamorfose Tim Simons, wethouder ruimtelijke ordening Gemeente Drimmelen: "Het hart van Made ondergaat een geweldige metamorfose. De ontwikkeling van De Bernardus maakt het mogelijk dat hier 55 nieuwe woningen komen, en van een plantsoen maken we een park. En in het stralende midden hiervan staat De Bernardus." Binnenkant - Foto: BOEi - Jan van Dalen Nieuwe betekenis Sylvia Pijnenborg, directeur BOEi: "Dat deze betekenisvolle plek opnieuw betekenis heeft gekregen, kan alleen omdat de betrokkenen een lange adem hebben gehad. Ik hoop dat het een voorbeeld is voor de vele leegstaande of praktisch leegstaande kerkgebouwen in Nederland: verduurzaming en herbestemming is mogelijk als iedereen zich ervoor inspant." Weer teruggeven aan het dorp Cees Kwaaitaal, directeur Breda Bouw: "De Bernarduskerk was van oudsher het centrum van het sociale leven in Made. Na 8 jaar plannen, restaureren en bouwen geven we op 9 maart het voormalige kerkgebouw weer terug aan het dorp, als nieuw sociaal cultureel centrum." Herbestemingsplannen al vanaf 2016 In 2016 werden de eerste stappen gezet voor de herbestemming van de Bernarduskerk. Dat begon met een aantal gesprekken met de dorpsbewoners waaruit duidelijk werd waar in Made behoefte aan was. Veel aandacht ging uit naar verduurzaming. Het gebouw is verdeeld in verschillende energiezones voor een aangenaam werkklimaat. Twee enorme warmtepompen in combinatie met 100 zonnepanelen zorgen ervoor dat de energiekosten voor de gebruikers betaalbaar blijven. Het gebied rondom de kerk krijgt de komende tijd een kwaliteitsimpuls met 55 nieuwe woningen. De kapel op de hoek van de Kerkstraat en de Kloosterstraat blijft behouden en neemt de kerkelijke functie van de Bernarduskerk over. Iedereen is welkom bij de publieksopening, op zaterdag 9 maart van 10:45 tot 15:00 uur.

[havenpoort]

De Landschapsstijl van Zocher

David Zocher is de naam die de familie het meeste bekendheid heeft gegeven. Opgeleid in Frankrijk aan het Ecole des beaux Arts in Parijs kwam hij terug in Nederland. Zijn eerste opdracht was het afmaken van het werk van zijn vader aan het landschapspark van Soestdijk  in opdracht van Koning Willem I.

Hij vestigde zich in 1817 in Haarlem en daar bekommerde hij zich om de vervallen kwekerij Rozenhagen bij de Kloppersingel die hij had geerfd.

Beurs van Zocher

De meeste gebouwen die Zocher ontwierp zijn neoclassicistisch. De Franse Academie waaraan hij zijn opleiding volgde, had een voorkeur voor deze stijl. De stijl is te herkennen aan een eenvoudige en symmetrische indeling, die een contrast vormde met het drukke classicisme van de achttiende eeuw.

De stijl paste uitstekend bij de landschapsparken die Zocher aanlegde, omdat de witte, sobere gebouwen helder afstaken tegen de omringende beplanting. Verder had Zocher een voorliefde voor de neogotiek en de chaletstijl, die in een groot deel van de negentiende eeuw vooral populair waren voor kleine huizen en tuingebouwen.

Zijn beroemdste gebouw was de Beurs van Zocher in Amsterdam. Dit beursgebouw dat op de hoek van de Dam en het Damrak heeft gestaan hadt veel weg had van een Griekse tempel, werd in 1845 voltooid en op 10 september door koning Willem II geopend.

In 1903 werd dit beursgebouw afgebroken, omdat het te klein was geworden. Het werd vervangen door de Beurs van Berlage. Op de plaats van de afgebroken beurs staat nu het warenhuis De Bijenkorf.

Landschapsstijl

De Zochers ontwierpen in de landschapsstijl. De oudste parken, van Zocher sr, zijn in de vroege stijl ontworpen, vervolgens zijn de meeste parken in de late stijl ontworpen. De jongste parken, van de hand van Louis Paul, zijn beïnvloed door de gemengde stijl, waarbij de landschapsstijl werd gecombineerd met een meer strakke, geometrische stijl.

Jan David jr is één van de belangrijkste en meest productieve vertegenwoordigers van de late landschapsstijl in Nederland. Hij was stijlvast, maar niet om een theoretische reden; hij was een praktische doener. Zijn doel was om een mooi resultaat te bereiken, niet zozeer om de letters van de stijlwet te volgen.

In de ontwerpen werd ernaar gestreefd om een 'arcadisch', dat wil zeggen landelijk en idyllisch, landschap te scheppen. Het moest er natuurlijk uit zien; alsof de hand van de mens er niet was geweest. In werkelijkheid heeft de ontwerper over ieder detail nagedacht.

Het contrast tussen open weiden en gesloten bosjes, tussen licht en donker, tussen beslotenheid en vergezichten behoorde tot de kernkwaliteiten van de parken. Ook bij kleine parken werd hiernaar gestreefd. Het ideaal was stilte en harmonie.

Bij de vroege landschapsstijl, die populair was van ongeveer 1750 tot 1815, werd dit bereikt met kronkelpaadjes, kunstmatig opgeworpen heuvels, vijvers met eilandjes en hier en daar een waterval.

Als sierelementen waren er follies (gebouwtjes voor vermaak), zoals ruïnes, hermitages (grotten waarin een kluizenaar 'leefde'), Turkse tenten en Chinese tuinkoepeltjes. In de ontwerpen van Zocher sr speelde het ontwerp van de paden een dominante rol.

Hij tekende ze met een passer in, waardoor cirkelvormige patronen ontstonden. Een voorbeeld is zijn ontwerp voor het Bosch van Wijckerslooth te Oegstgeest uit 1806. Dit wandelbos maakte hij in opdracht van eigenaresse Anna Margaretha van Royen. Het bos zat vol met kronkelende paden en slingerende vijvers.

Ontwerp van Zocher sr voor het Bosch van Wijckerslooth te Oegstgeest (Collectie Gemeentearchief Oegstgeest)

Ook het ontwerp voor het Haagsche Bos uit 1809 heeft strakke, rond vormgegeven paden.

Het hertenhuis van Vreugd en Rust, een ontwerp van Zocher jr op een foto uit 1866 (Collectie Haags Gemeentearchief)

Het ontwerp van J.D. Zocher sr voor het Haagsche Bos uit 1809 (Collectie Haags Gemeentearchief)

Late landschapsstijl

De late landschapsstijl, populair van 1815 tot 1870, kende veel meer 'lange lijnen' met weidse doorzichten en grote gebaren met langgerekte, slingerende vijvers. Ook hier zijn hoogteverschillen aangebracht en er stroomden natuurlijk ogende beken. De nadruk lag op fraaie uitzichten over een vijver of een weide. In tegenstelling tot de vroege stijl van sr, waar weiden vooral voor de sier aanwezig waren, waren de weiden bij jr voor vee en herten. Op deze manier wilde hij een landelijk, pastoraal gevoel oproepen.

Tussen weiden en park stonden onzichtbare hekken: in plaats van hekken zijn er greppels en andere hoogteverschillen aangebracht waardoor het vee niet uit de weide kan. Omdat dit vanaf een afstand niet te zien is, lijkt het landschap ononderbroken door te lopen. Als een wandelaar de greppel ontdekt, zegt hij 'aha, nu begrijp ik het'. Daarom worden deze afscheidingen 'Aha’s' of 'ha-ha’s' genoemd.

Voorlinden te Wassenaar is een voorbeeld hiervan. Zocher jr liet voor het huis een grote weide voor grazend vee aanleggen. Zo was het huis vanaf allerlei plekken goed zichtbaar. De weide en het gazon voor het huis leken in elkaar over te vloeien. Toch waren weide en gazon gescheiden; in dit geval door een vijver. Zo kon het vee niet bij het huis zonder dat er een hek geplaatst hoeft te worden.

Voorlinden in Wassenaar op een prent van P.J. Lutgers uit 1856 (Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed).

Vlak voor het dienstgebouw (links) was een grote heesterpartij geplant. Deze heesters zorgden ervoor dat het bijgebouw grotendeels uit het zicht bleef. Zo lag de nadruk op het hoofdhuis en sprongen ‘lelijke’ dienstgebouwen niet in het oog.

Bij de late stijl werden minder pittoresque gebouwtjes dan bij de vroege stijl toegepast. De meeste bouwwerken hadden een functie binnen de buitenplaats en binnen het parkontwerp, zoals bruggen, dierenverblijven en tuinmeubilair.

Een neoklassieke of neogotische stijl werd geprefereerd; later werd ook de Zwitserse chaletstijl populair en kwam het Japonisme op. In de ontwerpen van Zocher jr  zijn vooral de vergezichten en de vrije vormgeving typerend. Zijn parken ogen groter en ruimer dan ze in werkelijkheid zijn, ook omdat hij goed gebruik maakt van het landschap om de parken heen. Dit heet 'borrowed landscape': de omgeving wordt als het ware geleend, gebruikt, om zo mooie en zo bijzonder mogelijke uitzichten te realiseren.

Figuurtjesleggerij

De nadruk op de grote lijnen kwam ook tot uitdrukking in het beplantingsplan. Jr. hield zich weinig bezig met bloembeplantingen; hij vond ze zelfs overbodig. Hij streefde naar een natuurlijk ogende aanleg en bloemperken vond hij daarin niet wenselijk. Bloemperken inrichten noemde hij denigrerend 'figuurtjesleggerij' en 'mozaïekwerk'. Hij vond het patroon van een perk 'geschikt voor vloertegels', maar niet voor levende planten.

Opdrachtgevers en hun tuinbazen vulden bloemenperken doorgaans zelf in, net als boomgaarden en moestuinen. Deze functionele onderdelen werden als noodzakelijk kwaad beschouwd. Daarom bemoeide Zocher jr. zich daar niet mee. Hij legde zijn paden er simpelweg omheen en liet de inrichting over aan de tuinbaas.

Zijn zoon Louis deelde zijn mening. Van hem is de uitspraak bekend: "Als ik dat geknoei maar niet in mijn eigen tuin hoef te hebben." De Zochers vonden bloemen en kleuren overigens wel belangrijk, maar zochten dat vooral in bloemdragende heesters en bomen, zoals azalea’s en tulpenbomen.

Ook met tuinsieraden, zoals beelden en siervazen, hadden de Zochers zich niet veel mee op; die keuze werd eveneens aan de eigenaars en de tuinbazen overgelaten. Karels stijl was vergelijkbaar met die van zijn broer en jongere neef, maar hij had veel meer aandacht voor bloemperken en hield zich wèl bezig met het ontwerp van moestuinen.

Detail van de kaart die J.D. Zocher jr en zijn zoon L.P. in 1854 maakten voor Kasteel Keukenhof. Hoewel in het park de bloembollen nu de hoofdrol spelen is de parkaanleg van de Zochers nog steeds aanwezig. (Collectie Stichting Graaf Carel van Lynden)

Kleurrijk en natuurlijk

De hoofdopzet van Zocher jr’s parken is doorgaans vergelijkbaar, ongeacht de omvang of vorm van het park. Grote waterpartijen zijn een van de belangrijkste sfeerbepalers van een park. De slingervijver is steevast een centraal element, dat de rondwandeling door het park in hoge mate – meer dan de paden – bepaalt. De oevers zijn strak en glooiend. Grote bomen spiegelen in het water; de spiegelfunctie van waterpartijen is een belangrijk aspect van een Zocherpark.

Er zijn veel verschillende soorten bomen. Zo is met een grote verscheidenheid aan kleuren, groottes en vormen een schilderachtig geheel gemaakt, dat er in ieder seizoen anders uitziet. Het is deze verscheidenheid waar de Zochers naar streefden, want dit was ‘net als de natuur’. Zo werden heesters ook niet naar soort of kleur geplant, maar gemengd; het kleurrijke resultaat werd beschouwd als natuurlijk. De Zochers, praktisch ingesteld, hadden ook geen collectievorming, zoals een arboretum of pinetum, voor ogen: hun doel was om een ‘smaakvol en artistiek’ park te maken dat de opdrachtgever zou behagen.

Gras: maai niet te vaak

De grasvelden in Zocherparken zijn niet bedoeld als strak gemaaide gazons. In de tijd van de Zochers werden grasvelden slechts een paar keer per jaar gemaaid. Dat zorgde voor veel weidebloemen en bolgewassen, zoals blue bells, konden zich goed vermeerderen. Daarom is het belangrijk om hiermee vandaag de dag rekening te houden door niet te vaak te maaien. Zo wordt het beeld dat de Zochers voor ogen hadden behouden. Niet alleen is dit belangrijk voor het beeld en de historie, maar ook is het bloemrijke gras dat zo ontstaat ecologisch van grote waarde.

Andere veel voorkomende ontwerpmotieven zijn een markant hoogteverschil, een solitaire boom op een driesprong en een wandeling om een ronde weide. Niet zelden had een heuvel ook een praktisch nut: als uitzichtpunt, maar bijvoorbeeld ook als ijskelder. Voor de beleving van deze bijzondere punten was er een verdichting in het aantal paden in de nabijheid van die plekken. De paden waren altijd van gravel of van zand.

Ook op De Horsten in Wassenaar is de hand van Zocher jr. zichtbaar. Hij ontwierp in 1840 het park Raaphorst in opdracht van prins Frederik. Je herkent Zocher aan het slingerende pad dat langs open weiden, vrijstaande bomen, boomgroepen en bosjes voert. De overgang tussen gras en beplanting is strak, net als de overgang tussen het gras en het pad.

De Horsten in Wassenaar. Deze foto is in 1872 vanaf de Seringenberg genomen. (Collectie Gemeentearchief Wassenaar)

Parken bij buitenplaatsen

In de 19de eeuw lieten veel buitenplaats eigenaren parken in landschapsstijl aanleggen. Deze parken waren bedoeld om te genieten van de natuur door te wandelen, te vissen en te spelevaren. De Zochers legden vaak een of meer eilanden in een waterpartij, die met een bootje of een pontje bereikt konden worden. Veel oudere buitenplaatsen hadden al, soms eeuwenoude, parken. Doorgaans werd, afhankelijk van de wens van de opdrachtgever, helemaal opnieuw begonnen; soms werden de bestaande paden, bomen en vijvers als uitgangspunt genomen.

De Zochers begonnen bij voorkeur helemaal opnieuw. Terwijl sr in enkele gevallen bestaande bomenlanen in zijn nieuwe ontwerp opnam, vernieuwde jr vrijwel altijd het gehele stelsel van wegen en paden. Hij gebruikte daarvoor wel bestaande elementen. Zo werden bestaande watergangen, zoals een 'grand canal' of een ronde visvijver, vergraven tot slingervijver. Omdat deze waterpartijen meestal in de as van het huis aangelegd waren, liggen de slingervijvers ook vaak in een zichtas van het huis. Ook de rechte sloten langs de parken werden vergraven tot slingersloten. De sloten en vijvers verbeelden beken en rivieren die meanderen door het idyllische landschap van de Zochers.

Gebouwen op de buitenplaats

Hoe belangrijk de buitenruimte ook was, op een buitenplaats vormde het huis natuurlijk het belangrijkste element. Veel parken werden aangelegd bij bestaande huizen en dienstgebouwen. Zocher sr hield meer dan jr rekening met de bestaande bebouwing, maar bij beide stond het huis in het park centraal. Het was via zichtlijnen op verschillende plekken zichtbaar en ook andersom vanuit het huis naar het park waren er zichtlijnen naar belangrijke plekken in het park.

Dienstgebouwen, tuinmuren en boerderijen werden slechts zelden in die zichtlijnen opgenomen. Ze werden uit het zicht gehaald door beplanting. Zocher jr ontwierp zelf ook bouwwerken in de parken, zoals hekken, priëlen en bruggen, doorgaans in klassieke stijl, soms in neogotische of rustieke stijl. Zijn ideaal was dat alle elementen van park en gebouwde onderdelen een eenheid vormden en geheel op elkaar afgestemd waren.

Het ontwerp van de portierswoning van De Paauw te Wassenaar, aquarel uit circa 1840. De woning is er nog steeds (Collectie Gemeentearchief Wassenaar)

Stadswallen worden parken

In de 19de eeuw verloren de stadswallen hun verdedigingsfunctie; in 1874 werd in de Vestingwet bepaald welke vestingwerken konden worden ontmanteld. Tegelijk werd meer en meer erkend dat hygiëne in de stad, waaronder frisse lucht, van groot belang was voor de volksgezondheid. Dit werd in de Woningwet van 1901 vastgelegd. Hierin werd ook de aanwezigheid van groen bepaald.

Dit bracht twee nieuwe functies van 'de wallen' met zich mee: de voormalige bolwerken werden ingericht als wandelpark en als begraafplaatsen. Hiermee kwam het wandelen in de gezonde lucht voor de stadsbewoner op loopafstand. De Zochers ontwierpen zowel parken als begraafplaatsen, zoals Akendam te Haarlem in 1828 en Soestbergen in Utrecht in 1830. De begraafplaats Soestbergen werd nadrukkelijk ook bedoeld als wandelpark.

Vredenoord in Den Haag is een typerend Zocherpark (Foto Peter Verhoeff, 2016)

25-02-2024

#haarlem #zocher #geschiedenis #keukenhof

[madeliefkrans]

mijn vriend bijt, en ik vraag me af: wat zit eronder, wat is de onderstroom? ik vraag me af: is dit waar jan geurtz me voor getraind heeft, is dit waar vijftien jaar yoga me voor klaargestoomd heeft?

ben ik te hard? vraagt hij. ik ben getriggerd. ik zie mezelf op de roltrap aan utrecht centrumzijde, ik zie mezelf in de hoek van een airbnb in dubrovnik, ik zie mezelf in bed, huilend, doen alsof.

het komt omhoog. ik kan mezelf kalmeren. de neiging is er: glimlachen, grachten graven, de brug ophalen. maar ik weet inmiddels beter.

dus ik vraag: waarom reageer je zo? de aap komt uit de mouw. een opsomming onzekerheden waar ik niet verantwoordelijk voor ben, maar die hij wel bij me legt in een moment van zwakte. hij pakt mijn handen, ik kan weer aanraken zonder dat het voelt als zelfverraad. hij zegt sorry. ik zeg dat het oké is om te voelen wat hij voelt.

#persoonlijk #moeten het er nog een keer over hebben denk ik #want heb ook geen zin om elke keer dit proces door te lopen #zou fijn zijn als hij het zelf ook kan

[carolingien]

Brederode Caolingien agnostics via the House of Reginar Brabant Lothringen, Counts van Leuwen_Louvain

The Lords of Brederode descendant from the Counts of Holland and the powerful Van Teylingen family (see Slot Teylingen, about halfway between Haarlem and Leiden). Dirk I van Brederode, also called Dirk van Teylingen, built the Brederode castle.[2] The earliest documented members appear in the 13th century in the region of Santpoort, at Castle Brederode.

The lords of Brederode already had enormous influence in the 13th century. Their partisanship with John of Avesnes, Count of Holland was not without importance, but it increased when the dispute between the Hoeks and the Cods broke out in 1350. The Brederode were the hereditary leaders of the Hoeks, the noble party, and the Van Arkels and Egmonds, the rival dynasties, their opponents.

Walraven I van Brederode (1370–1417) acquired the title of Count of Gennep and the sovereign rule of Vianen. His son Reinoud II van Brederode (1415–1473) became hereditary burgrave of the city of Utrecht. The Brederodes, high-spirited due to their constantly growing possessions, their high reputation and their almost princely dignity, were always characterized by their pride. Reinouds II grandson Reinoud III van Brederode claimed the county of Holland under Charles V and was thus deprived of his dignity and property as a high traitor. But since his claims never had any real weight, he got them back from the emperor. Reinouds III second son was Hendrick, count of Brederode (1531-1568), the leader of the allied Dutch nobles, the so-called Compromise of Nobles of 1566 and the Geuzen. During the Protestant Reformation the Van Brederode family left Holland and their properties were confiscated by the government. Their descendants sued the government, but when the decision came in their favor the main family line had died out in 1679 with Wolfert van Brederode (1649-1679), son of Jan Wolfart van Brederode (1599-1655), Field Marshal of the Republic of the United Netherlands. The debt to the unknown heirs is still on the Netherlands State Budget ("Nederlandse staatsbegroting"). Currently the Dutch monarch is entitled to the interest of the capital (Queen Wilhelmina was the first to be entitled to this money). In 1967 the sum was said to be around 3.000 million Dutch guilders.

Other BrederodesEdit

The Van der Duyn family, later raised to the rank of count, also descended from the Lords of Brederode.[3] An illegitimate line, Heeren von Bolswaert, who held the title "Reichsgraf von Brederode" (Imperial Count) continued until 1832. Furthermore, it is said that there is still a non-noble line of the Brederode family today. This family claim that their roots goes back to Dirk Walravensz van Brederode, who was later declared the legitimate son of Walraven van Brederode († 1369), the younger brother of Reinoud I van Brederode.[4]

[halconnoticias]

Festival Internacional de la Imagen inaugura exposiciones fotográficas en Hidalgo

Por: Margarita Saraí Miguel Barcenas.

El Festival Internacional de la Imagen (FINI) ha inaugurado dos exposiciones en la Galería del Centro Cultural Universitario La Garza de Hidalgo. Una exposición titulada "Tarahumara", es una colección de fotografías que muestran la vida de este grupo indígena de México, y cómo se ganan la vida a través de la agricultura y otros medios tradicionales. La otra exposición llamada "Travesías: Un Holandés en Hidalgo", presenta el trabajo del fotógrafo holandés Jan Hoek y su exploración de la cultura y las comunidades indígenas en Hidalgo.

La inauguración de estas exposiciones tuvo lugar el 21/04/2023 a la 1:30 pm y contó con la presencia del país invitado India, el rector de la Universidad Autónoma del Estado de Hidalgo el Ing. Octavio Castillo Acosta, y el gobernador del estado Julio Menchaca. La ceremonia consistió en un corte de listón y seguido de esto los invitados recorrieron ambas exposiciones.

El FINI tiene como objetivo promover y difundir la creación artística y la comunicación visual en un espacio de reflexión y debate. Con estas exposiciones, se busca resaltar la importancia de los pueblos indígenas, su estilo de vida y su impacto en la cultura y la historia de Hidalgo. Se espera que estos eventos inspiren a los visitantes a valorar y preservar la riqueza cultural de los pueblos indígenas de México.

#pachuca #fotografia

[atevegter]

2785 Brand en wind

2785 Brand en wind

Een van mijn meest gelezen stukjes gaat over de grote brand op de woonboerderij van Jan en Joof in de Purmer, een paar jaar geleden. Ik zou net aan mijn stukje beginnen toen het nieuws binnenkwam. Toen kon ik nergens anders meer over schrijven: ho, dacht ik eerst, dat is vlak bij de boerderij van JenJ. Kijk nou, nee hè! K*t! Het ís hun boerderij, op de hoek van de Monnickendammerweg en de…

View On WordPress

#ate vegter #brand #buitenkast #column #dagboek #Monnickendam #pakjes #rookmelder #wind

[vroegerinleeuwarden]

Het uniform van deze postbode zullen veel mensen zich nog wel herinneren. Op de foto Leeuwarder postbode Jan vd Hoek in 1997, die de post bezorgde met een bakfiets. 🛒 Bestel online de Vroeger in Leeuwarden kalender, met ingekleurde foto’s van oud-Leeuwarden. 3 halen = 2 betalen ➡️ www.vroegerinleeuwarden.nl (bron: hcl, maker: W. Landman) https://www.instagram.com/p/CmZUZFXtUB7/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[noordje]

Museum van de Geest De tentoonstelling 31553580 (obsessie voor Nummers &Schema’s)

Als de wereld chaotisch en ongrijpbaar is, proberen wij als mensen grip te krijgen op de werkelijkheid door deze te reduceren tot een reeks overzichtelijke lijnen en getallen. De tentoonstelling 31553580 (obsessie) voor Nummers & Schema’s laat een verlangen zien naar structuur en logica in de chaotische wereld van ieder mens. Voor deze tentoonstelling slaan kunstenaar Jan Hoek en curator Hanne Hagenaars voor het eerst de handen ineen. De tentoonstelling is één gestructureerd geheel, waarin je kunt ontsnappen aan de chaotische wereld daarbuiten. Je stapt in een enorm schema, waar je de werken ziet in één groot ordelijk rasterpatroon. De handgeschreven tentoonstellingsteksten van de curatoren verbinden de werken logisch aan elkaar.

[dickvanas]

Activist lijmde zich aan tafel vast tijdens uitzending van Beau

Beau van Erven Dorens bleef dinsdagavond ogenschijnlijk rustig toen klimaatactivist Jelle de Graaf op tafel klom en zich vast lijmde met de handen (Ik heb de uitzending woensdag pas gezien!). ,,Maar de seconde daarvoor schrok ik enorm, want ineens greep hij naar zijn binnenzak”, reageert de talkshowhost die deze week invalt voor Eva Jinek die corona heeft. Het waren turbulente minuten.

Hadden jullie dit niet zien aankomen? ,,Nou, nee. Dat klinkt naïef, maar uit voorgesprekken met onze redacteuren bleek niets. De man was ontzettend aardig, had een keurig pak aangetrokken. Heel goed gespeeld allemaal. Aan tafel bleek wel dat hij heel zenuwachtig was. Ik probeerde hem nog op zijn gemak te stellen. Dat lukte niet echt.”

Toen opeens klom hij op tafel. ,,Dat was intimiderend en bedreigend, want even daarvoor greep hij naar zijn binnenzak. Dat was lijm, maar dat weet je dan natuurlijk niet. Ik schrok heel erg, want je weet nooit wat er gaat gebeuren. Het zijn scary tijden.”

Toch bleef je ogenschijnlijk rustig. ,,Ik dacht wel: wat ben jij nou aan het doen, maar ik bleef nadenken. Je bent toch verantwoordelijk. De beveiligers achter de camera waren onmiddellijk in actie gekomen en stonden klaar, maar ja, hij zat met zijn handen vast tafel. Veel kon hij ook niet doen. Hij begon te ratelen, maar maakte eigenlijk niet echt gebruik van de mogelijkheid om ook nog iets te vertellen. Dat vond ik een gemiste kans. Ik heb het tot drie keer toe geprobeerd. Toen dacht ik: nu is het wel voorbij. Ik heb ook nog andere gasten. Zijn we eerst naar de reclame gegaan.”

Wat gebeurde er tijdens de reclame? ,,Eerst was het een idee: we zetten die tafel in de hoek met hem erop. En dan niets meer aan doen, maar ja, dan zou hij toch misschien overal doorheen kletsen. Onaardig voor de anderen. De mannen hebben hem met tafel en al weggedragen. Toen die niet door de deur paste en schuin ging, viel hij er vanaf. Die lijm was kennelijk niet zo stevig. Bij het afvoeren riep hij: ‘Ik verzet mij niet, ik verzet mij niet’, maar ze hielden hem niet eens vast. Hij heeft boven een colaatje gedronken en is naar huis gegaan. Ik begreep dat hij had gezegd dat het met die handen wel goed zou komen. Hij zou er een paar dagen last van hebben.”

Hoe kijk je erop terug? ,,Toen ik thuis kwam, even over half 1 ‘s nachts, hoorde ik mijn zoon Jan discussiëren met mijn vrouw. Jan is zeventien en ontzettend begaan met het klimaat. Eet al jaren geen vlees, houdt ons ook goed bij de les. Hij was boos. ‘Deze man vertegenwoordigt mij en mijn generatie niet’, zei hij. Ik deel die mening. Kijk, de achterban van Jelle zal misschien enthousiast zijn, maar ik vind dat de actie het doel voorbijschiet. Mevrouw Gordenker, de directeur van het Van Gogh museum zei het heel goed in de uitzending. Dan ga je als klimaatactivist een schilderij van Van Gogh besmeuren, uitgerekend iemand die vol voor de natuur ging. Deze man wilde zo mogelijke actie en aandacht. De inhoud deed er niet zo toe zo leek het. Dat is jammer, want ik geloof niet dat we het heel erg oneens zijn over dat er iets met het klimaat moet gebeuren.” De man was als gast uitgenodigd om mee te praten over de nieuwe manier van actievoeren door Europese klimaatactivisten. ,,Jullie hebben een plicht om eerlijk te berichten over het klimaat en ecologische crisis”, zei hij onder meer voor het oog van 712.000 kijkers. De Graaf, betoger van klimaatactiegroep Extinction Rebellion, klimt tijdens het gesprek plotseling op tafel en smeert lijm op zijn handen. ,,Wat ga je doen?”, vraagt Beau, die de zieke presentatrice Eva Jinek vervangt. ,,Kijk uit...” Vervolgens blijft het even stil. ,,Oh dat is tweecomponentenlijm, in een liveprogramma”, zegt Beau daarna rustig.

Ook vastgelijmd op tafel gaat De Graaf de discussie aan met onder anderen museumdirecteur Emilie Gordenker. Musea wereldwijd hebben de laatste weken te maken met activisten die zichzelf vastlijmen aan kunstwerken en deze bekladden of vies maken uit protest. Hij hekelt het feit dat het in de uitzending over de Donald Duck gaat - een onderwerp dat later in de uitzending ter sprake komt - terwijl er belangrijkere zaken te bespreken zijn. ,Ik zit hier vast in een liveprogramma. En ik ga het hier hebben over het klimaat en de ecologische crisis. Ik ga het hebben over het feit dat we het hier nu wel over hebben en over het feit dat we het hier toen niet over hadden toen honderdduizenden Pakistanen deze zomer te maken hadden met duizenden gigantische overstromingen veroorzaakt door de klimaatcrisis.”

‘Eén voor één behandelen’

De Graaf vervolgt in een adem: ,,Ik heb het hier over omdat we het niet hebben over de honderden mensen die zijn doodgegaan in Nigeria op dit moment door de overstromingen die daar zijn door de klimaatcrisis.” Van Erven Dorens onderbreekt hem en vraagt de man rustig te zijn. ,,Ik wil het daar ook met je over hebben, maar we moeten het één voor één behandelen.”

Daar wil De Graaf niets van weten. Hij stelt 'de hele tijd’ aan het woord te willen zijn en vervolgt: ,,Jullie hebben een plicht om eerlijk te berichten over het klimaat en ecologische crisis. Een plicht die jullie niet nakomen. Het leven van ons allemaal staat op het spel.” Erven Dorens, die de actie ‘niet heel sympathiek en beschaafd’ noemt, probeert het nog een keer: ,,Jelle, luister nou even. Ik kan je veel beter aan het woord laten als ik je die vragen stel.’’

 ‘Goede actie’

De Graaf blijft ondertussen doorpraten, maar Van Erven Dorens moet hem uiteindelijk onderbreken: het deel van de uitzending zit er alweer op en de reclame wacht. De presentator geeft De Graaf nog een keer de kans om zijn zegje te doen.

                       Van Erven Dorens besluit eindelijk: ,,Oké, Jelle. Ik denk dat je je punt heb gemaakt. Je hebt een goede actie, ik ben het met Stien eens. We zitten hier vast met jou aan een tafel. We gaan kijken hoe we je eraf kunnen schroeven en ik feliciteer je nu al met deze actie.”

Na het reclameblok was de talkshowgast van de tafel af. ,,Het gaat goed met hem, hij is achter de schermen en hij is zich nu vast aan mijn kleedkamer aan het vastlijmen”, aldus de presentator. Later in de uitzending werden beelden getoond waarop is te zien hoe De Graaf in reclametijd met tafel en al werd weggedragen. Daarna werd de tafel scheef gehouden, waardoor de man ervan af gleed en zijn handen los raakten.

Wisselend

In het publiek wordt de actie van de activist wisselend ontvangen: van ‘een boodschap die gehoord moet worden’, tot ‘de verkeerde manier van actievoeren’. De Graaf was samen met museumdirecteur Emilie Gordenker uitgenodigd om te praten over de recente acties van klimaatactivisten. Zo bekladden activisten van Just Stop Oil maandag in Madame Tussauds in Londen het wassen beeld van koning Charles met taart, om aandacht te vragen voor het klimaat. Onlangs werden schilderijen van Vincent van Gogh en Claude Monet met een blik tomatensoep en aardappelpuree besmeurd. Ook hebben activisten zich meerdere keren vastgelijmd aan kunstwerken

Ik vond de actie bijzonder onbeschoft tegenover de gasten en de presentator. Je zou haast denken dat het klimaat doorslaat in het menselijk brein. Wat mij betreft (red.) slaan deze actievoerders totaal door en krijgen ze hier geen sympathie voor van mij!  Ik vroeg mij af of De Graaf namaaklijm gebruikte? Ik vond het erg positief dat het team van Beau het afvoeren van de actievoerder op de tafel gefilmd had en dit aan het eind van de talkshow liet zien. Ik vond ook dat Beau de overspannen actievoerder goed en rustig opving en wel netjes te woord stond!

RTL reageert in een korte reactie op de actie van Jelle de Graaf: ,,De reden dat Jelle was uitgenodigd is juist omdat we het gesprek over het klimaat ontzettend belangrijk vinden. Acties zoals gisteravond zijn echt niet de bedoeling. Wij voeren het gesprek liever aan tafel dan erop”.

(Door Dick van As)

[actuma]

OM eist tot 20 jaar cel voor huurmoord in Marum

Het Openbaar Ministerie (OM) heeft tegen twee mannen en twee vrouwen tot 20 jaar gevangenisstraf geëist. Zij worden verdacht van het geven van de opdracht tot de huurmoord op de 40-jarige Jan Elzinga. Elzinga werd op 10 juli 2012 in de Langestraat in Marum op klaarlichte dag doodgeschoten. Hij fietste van zijn huis naar het plaatselijke zwembad. Voor deze moord zijn in een eerder stadium twee mannen veroordeeld. In 2014 is door het gerechtshof in Leeuwarden een gevangenisstraf van vijftien jaar aan de schutter opgelegd. In 2016 heeft de Hoge Raad de straf voor de opdrachtgever van de schutter vastgesteld op negentien jaar en zeven maanden. Verklaringen De schutter verklaarde in zijn proces destijds, als enige, dat de partner van het slachtoffer en haar broer de opdrachtgevers van de moord waren. Pas na zijn definitieve veroordeling begon ook de andere veroordeelde te verklaren en bevestigde hij dat de opdracht voor de moord uit deze hoek kwam. Daarbij vertelde hij ook over de rol van hun moeder en een kennis van de familie. Deze 57-jarige verdachte uit Kampen heeft later eveneens bevestigd dat de opdracht voor de moord van de familie kwam. Brein De officieren van justitie (de officieren) zijn op basis van die verklaringen en de overige bewijsmiddelen ervan overtuigd dat de nu 43-jarige voormalige partner van Jan Elzinga, haar 40-jarige broer en hun 60-jarige moeder het brein zijn achter de moord. De laatste twee verdachten wonen nu in de gemeente Noordenveld, de vrouwelijke verdachte in de gemeente Hoogeveen. De vierde verdachte uit Kampen was de link tussen hen en de uiteindelijke uitvoerders van de moord. 30.000 euro In 2012 gaat het niet goed met de ex-partner van Elzinga. Zij heeft een slechte relatie met hem en zegt tegen haar familie dat ze in grote angst leeft. Daarop benadert haar broer een kennis uit het criminele circuit. Hij vraagt aan de verdachte uit Kampen om Elzinga te vermoorden. De man weigert, maar ‘helpt’ zijn kennis wel door de - in 2016 veroordeelde - opdrachtgever te benaderen. Die opdrachtgever regelt uiteindelijk de schutter. Beiden krijgen 15.000 euro. “Het prijskaartje van het leven van Jan Elzinga”, aldus de officieren. Vakantie De verklaring die de schutter tijdens zijn proces gaf was duidelijk. Alleen kon het op dat moment niet worden onderbouwd met wettig en overtuigend bewijs. Dat kan volgens de officieren nu wel. De verklaring van de schutter vormt de basis van de bewijsconstructie van het OM. Dat de verdachten nauw en bewust hebben samengewerkt om Jan Elzinga te vermoorden blijkt volgens het OM onder meer uit in 2021 opgedoken berichtenverkeer tussen de verdachten van voor 10 juli 2012. In die berichten wordt gesproken over het regelen van een vakantie. Voor het OM staat als een paal boven water dat feitelijk wordt gesproken over het regelen van de moord. Daarnaast leidt de inzet van een undercoveragent in 2021 tot veel paniek en geheimzinnigheid bij de verdachten. Ook was opmerkelijk dat, als vanzelfsprekend, de drie familieleden direct contact zoeken met de vierde verdachte. Zij doen alles wat in hun macht ligt om de betrokkenheid te verbergen. Daarnaast zijn er nog meerdere verklaringen van de 57-jarige verdachte die hij op vertrouwelijke basis tussen november 2012 en juni 2015 aan de politie in Overijssel gaf. Ook deze zijn pas in 2021 bekend geworden. Daaruit blijkt dat hij is 2012 heeft verklaard dat hij benaderd is door de familieleden om de moord te plegen. Hij heeft dat niet gedaan. Wel heeft hij daarover contact gezocht met de veroordeelde opdrachtgever. Betrouwbaarheid kroongetuige In ruil voor een vermindering met 30 procent van zijn celstraf heeft de eerder veroordeelde opdrachtgever een overeenkomst gesloten met het OM. Hij werd daarmee kroongetuige. De verdediging vindt dat het OM niet-ontvankelijk moet worden verklaard, omdat er met name rond de inzet van de kroongetuige vormfouten zijn gemaakt. Zo wordt de betrouwbaarheid van de (uiteindelijk toch op de zitting verschenen) kroongetuige in twijfel getrokken, onder meer vanwege de door hem vervalste en voor de verdachten belastende (concept) sms-jes. Het OM constateert dat er inderdaad in meer of mindere mate sprake is van vormverzuimen, maar vindt dat deze hersteld zijn. Van een niet-ontvankelijkheid van het OM kan volgens de officieren geen sprake zijn. Volgens hen kan de rechtbank de zaak nu in volle omvang beoordelen. “Zij zijn in staat een eindoordeel te geven over de betrouwbaarheid van de kroongetuige en de bruikbaarheid van de verklaringen.” Niet onbruikbaar Het OM benadrukt dat de strafkorting door de kroongetuige is verkregen in ruil voor zijn verklaringen en niet voor zijn sms-berichten. Bij die verklaringen heeft hij telefoons overlegd met berichten. Van die berichten is een deel vals gebleken. Hij deed dat om zijn verklaringen kracht bij te zetten zodat politie en het OM de zaak opnieuw zouden oppakken. De kroongetuige heeft ter zitting toegegeven dat hij deze berichten heeft vervalst. Echter, een deel van de berichten is niet vals. Het betreft bewezen berichtenverkeer met de 40-jarige verdachte in deze zaak. De verklaringen van de kroongetuige hebben ervoor gezorgd dat het onderzoek naar de moord op Elzinga in 2021 opnieuw is opgepakt. Hoewel in de basis voorzichtigheid bij een kroongetuige is geboden gebruikt het OM deze verklaring in haar bewijsconstructie, met uitzondering van die rondom de vervalste (concept) sms-jes. “Het feit dat hij op een onderdeel heeft gelogen betekent niet per definitie dat zijn verklaringen in zijn geheel onbruikbaar zijn voor het bewijs”, zeggen de officieren aangezien die verklaring niet op zich staat, maar steun vindt in het andere aanwezige bewijs. Daarbij heeft de kroongetuige ook in de ogen van het OM overtuigend uit de doeken gedaan waarom hij op het punt van de sms-berichten heeft gelogen. Medeplegen In samenhang beziend komen de officieren tot de conclusie dat er voldoende bewijs is tegen de vier verdachten voor het ‘medeplegen van de uitlokking van het medeplegen van de moord’ op Jan Elzinga. Elke verdachte heeft op zijn of haar eigen wijze een cruciale rol gespeeld. De 43-jarige ex-partner was volgens de officieren de belanghebbende. “Zij zocht een uitweg uit een relatie. Zij zag kennelijk geen andere uitweg dan de dood van Jan Elzinga. (…) Zij zorgde voor cruciale informatie voor de schutter, zoals foto’s en informatie over zijn zwemroutine en uiterlijk. Deze verdachte liet vooral anderen vuile handen maken.” Haar broer was de initiator en organisator. De officieren zeggen dat hij in de criminele wereld mensen kende om aan hem een wapen en een schutter te leveren. “Hij onderhield de contacten met en leverde het wapen aan de eerder veroordeelde opdrachtgever, die de huurmoord had uitbesteed aan de echte schutter. (…) Ook betaalde hij een deel van het geld vooraf en de rest van dat geld nadat de moord was begaan.” Volgens de officieren was de moeder de faciliterende verbindingsvrouw. “Zij hield haar dochter op de hoogte van alle vorderingen (…) en zorgde dat haar dochter bleef vasthouden aan het plan. (…) Zij was het ook die de betaling van het geleverde wapen verzorgde. (…) Daarnaast zorgde zij er voor dat op de dag voor de moord, nog voor een doorzoeking, het geld uit de vriezer van haar dochter verdween.” Het was het geld dat haar zoon nodig had om het bloedgeld uit te betalen. De vierde verdachte was de regelaar op de achtergrond. Hij leverde volgens de officieren een wapen en een schutter en zorgde ervoor dat er contact ontstond tussen de broer en de veroordeelde opdrachtgever. “Hij probeert daarbij op de achtergrond te blijven. (…) Maar hij is wel de eerste die geraadpleegd wordt als het in 2021 ineens mis lijkt te gaan voor de familie, (…) die hem de regie laten voeren als de pleuris lijkt uit te breken.” Strafeisen Het merendeel van de verdachten weigert openheid van zaken te geven. Het OM weegt dit mee als strafverzwarend. “De verdachten zijn zeer berekenend te werk gegaan. Geen van hen is op enig moment terug gedeinsd voor de gedachte dat er omwille van hen een moord zou worden begaan, alleen de gedachte het zelf te doen was teveel. Iemand anders ermee opzadelen en hen daarvoor een jarenlange gevangenisstraf laten ondergaan, was echter geen punt.” Het OM eist dan ook de volgende gevangenisstraffen: 20 jaar voor de 40-jarige man uit de gemeente Noordenveld, 20 jaar voor de 43-jarige vrouw uit de gemeente Hoogeveen, 17 jaar voor de 60-jarige vrouw uit de gemeente Noordenveld en 17 jaar voor de 57-jarige man uit Kampen. De rechtbank zal vrijdag 28 oktober 2022 zeggen wanneer het uitspraak doet in deze zaak. Bron: OM Read the full article

[rotterdamvanalles]

De Koningsbrug met het Witte Huis, 1905.

De Koningsbrug was een draaibrug over de Oude Haven. De brug, die de verbinding vormde tussen de Boompjes en de Oosterkade, werd op 24 september 1860 geopend door Koning Willem III. De brug werd geflankeerd door vier leeuwen die afkomstig waren van de afgebroken Hofpoort en kreeg in de volksmond de bijnaam Vierleeuwenbrug.

Aan het eind van de 19e eeuw ontwierp de architect Willem Molenbroek, in opdracht van de gebroeders Gerrit en Herman van der Schuyt, een gebouw van elf verdiepingen hoog. Sceptici beweerden dat de slappe bodem van Rotterdam niet in staat zou zijn het gebouw voldoende te ondersteunen.

De aannemer J.H. Stelwagen heeft het Witte Huis tussen 1897 en 1898 voor 127.900 gulden gebouwd, duurder dan de oorspronkelijke plannen. Tijdens de bouw is op 1 augustus 1897, door werking van de grond bij het heien van de benodigde palen, een naastgelegen pand op de hoek van de Wijnhaven en de Geldersekade ingestort. Dit is verder afgebroken en de vrijgekomen grond is gebruikt voor het Witte Huis. De afmetingen zijn 20 bij 20 meter (in plaats van de geplande 15 x 20 meter).

Er zijn duizend heipalen voor de fundering in de grond geslagen, waardoor de grond een meter hoger werd dan de omgeving. De bouwers hebben een schadevergoeding moeten betalen voor de kademuren van de naastgelegen havens en de Jan Kuitenbrug, die tijdelijk afgesloten moest worden voor het verkeer.

De foto komt uit de fotocollectie algemeen van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

2022

[regioonlineofficial]

“Jullie zijn de grote verbinder,” zo hield Ingrid van de Vegte de aanwezigen bij de Vooruitkijkspiegel “Vol en Wijds Westerkwartier” voor. De Vooruitkijkspiegel werd goed bezocht. Van de Vegte was een van de inleiders bij deze Vooruitkijkspiegel. Ze is  oud-directeur/bestuurder van het Fries Sociaal Planbureau en tegenwoordig zelfstandig strategisch adviseur. Volgens haar moet je met plannen voor de toekomst van Westerkwartier bouwen op zekerheden. Zo weten we zeker dat vergrijzing, meer vraag naar zorg, schaarste aan woningen en klimaatverandering de komende jaren een grote rol zullen spelen. Lastiger is het om onzekerheden een plek te geven in toekomstplannen. Het gaat dan om de invloed van migratie, beschikbare financiën van Den Haag en de spreiding van voorzieningen zoals bibliotheken en openbaar vervoer. Spannend is het hoe de relatie overheid en burger zich verder ontwikkelt: gaat de boosheid door of krijgen we weer wat meer vertrouwen? Mooie kansen voor Westerkwartier Van de Vegte: “Tegelijkertijd zie ik mooie kansen voor Westerkwartier. Jullie ligging in het Noorden is prachtig. Jullie kunnen verbinden, hoe moeilijk dat ook is. Nieuwe organisatievormen helpen ook, zoals nieuwe coöperaties voor voedsel of energie. Er zijn nieuwe verdienmodellen.” Volgens Van de Vegte is de keuze aan inwoners en gemeenteraad: hoe vol en wijds willen zij Westerkwartier maken in de toekomst? “Maak met elkaar het verhaal van de toekomst.” Marijn Molema van Fries Sociaal Planbureau Marijn Molema was de andere inleider. Hij is programmamanager bij datzelfde Fries Sociaal Planbureau en deeltijd-hoogleraar Regionale Vitaliteit & Dynamiek aan de Rijksuniversiteit Groningen. Aan de hand van oude kaarten liet hij zien dat tot en met de jaren ’70 van de vorige eeuw vanuit en in Den Haag de plannen gemaakt werden. Daar werden letterlijk de kaarten van ons gebied getekend. De gemeenten die zijn samengegaan in Westerkwartier, kwamen zelfs niet op de plankaarten voor. Molema liet zien dat pas zo’n 30 jaar geleden dat veranderde: de regio kreeg meer invloed. De plannen bleven echter hoofzakelijk gericht op de economische ontwikkeling. Molema: “We moeten nu de brede welvaart centraal stellen. Bij brede welvaart kijken we niet alleen economisch, maar bijvoorbeeld ook naar ontwikkelingen op de gebieden welzijn, sociaal en milieu.” Molema ziet voor de toekomstplannen een hoofdrol voor gemeenten. “Een gemeente en gemeenteraad dienen leiding te geven aan de dubbele verbreding van de ontwikkeling van beleid. Allereerst de verbreding van economische ontwikkeling naar brede welvaart. En verbreding van het proces: ontwikkel je visie vanuit de dopen, wijken en maatschappelijke verbanden, dus van onderop.” Discussie In de discussie die op de inleidingen volgde, lieten aanwezige inwoners zich niet onbetuigd. Enkele inwoners wezen op landen als Frankrijk en Oostenrijk, waar er meer waarde gehecht wordt aan de voorzieningen op het platteland. In Frankrijk zou in dorpen de afstand veel kleiner zijn tussen inwoners en gemeentebestuur. In het gesprek over de weerbarstigheid om bouwprojecten van de grond te krijgen, wees  wethouder Hans Haze erop dat er in Westerkwartier echt meer kan dan we wel eens denken. De aanwezige raadsleden lieten ook van zich horen. Bijvoorbeeld raadslid Jan van der Laan (VVD) zag in de A7 een zeer belangrijke ontwikkelingsas. En Annelie Bonnet (D66) had een eenvoudige oplossing voor het te kleine aantal jongeren in de gemeentepolitiek: “Stem op jonge mensen.” Vicevoorzitter van de raad, Klaas-Wybo van der Hoek, sloot deze Vooruitkijkspiegel af: “Onze Vooruitkijkspiegels leveren een mooie bijdrage aan de kwaliteit van ons gesprek over de toekomst. Zo proberen we als raad inderdaad hierbij de leiding te nemen. Over alle partijpolitieke verschillen heen werken we aan ons verhaal van Westerkwartier.” Vooruitkijkspiegel De gemeenteraad vindt het belangrijk om te kijken naar onderwerpen die belangrijk zijn in de toekomst.

Dat doet ze graag met inwoners. Daarom is de thema-avond Vooruitkijkspiegel in het leven geroepen. Die vinden een paar keer per jaar plaats. Bij de Vooruitkijkspiegels geven deskundigen inleidingen en gaan ze het gesprek aan. Die bijdragen stimuleren het denken en de gedachtewisseling. De Vooruitkijkspiegels verrijken de kijk op onze toekomst. Ze zijn ook terug te kijken: https://www.westerkwartier.nl/vooruitkijkspiegel