Bileklerimi kesmeye çalıştığım, ama gözlerimi kaplayan gözyaşlarından göremediğim için bıçağın keskin tarafını tutup yanlışlıkla avucumu yardığım zamanları da hatırlıyordum. Elimdeki sargıya garip gözlerle bakan insanları, kızlar tuvaletinde hakkımda çıkan dedikodulara bir yenisinin eklendiğini... Hepsini hatırlıyordum.
Kadın kandırırdı kendisini unuttum diye. Yalanlar söylerdi kendisine değiştim bir daha kimse acıtmayacak diye ama kadın bilmezdi tıpkı saçları gibi acılarından da bir makas yardımıyla kurtulamayacağını.