#singer laren

[flowercrown-hobbit]

Singer Laren - Frisse Wind

Several years ago I visited the village Skagen in Denmark, but sadly, I couldn't visit the art museum. I did fall in love with the paintings that were made there. This year a Dutch museum organized an exhibition about the impression movement in the north of Europe and several paintings made in Skagen travelled to Laren. There were so many beautiful paintings and the museum was lovely as well.

#skagen #denmark #singer Laren #visiting museums #light academia #the netherlands #peder severin krøyer #anna ancher #marie krøyer

[jurjenkvanderhoek]

KUNSTENAARS ZEILEN OP EEN NIEUW KLEURKOMPAS

Het is een tijd van verandering. De wereld schiet een nieuwe eeuw in. Gaat onwetend op naar een derde millennium. Maar voordat het zover is staat er nog veel te gebeuren. Achteraf bekijken wij dat van een afstand, het is aan ons vooraf gegaan. We zien de lijnen lopen en kunnen van het verleden leren. Maar goed, aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw en later volgen de veranderingen zich in rap tempo op. Nog nooit is het gezicht van de wereld zo drastisch gereconstrueerd als in de afgelopen eeuw. Soms herkende de aarde zichzelf niet meer na deze facelift.

Door bijvoorbeeld industrialisatie en technische vooruitgang groeide de welvaart, door emancipatie werd de vrouw meer zelfstandig, de politieke houding wijzigde, de mensen werden mondiger. Het was al met al een ware omwenteling. In deze smeltkroes van veranderingen liet de kunst zich niet onbetuigd. Kunstenaars zetten zich af tegen de traditie en sloegen een eigen autonome weg in. Zij lieten zich niet meer leiden door een opdrachtgever, maar bepaalden zelf inhoud en vorm van hun werk. Ze stonden kritisch ten opzichte van de maatschappij en protesteerden fel tegen de gevestigde orde. Men zocht voortdurend naar nieuwe vormen, wat leidde tot een veelheid aan meestal abstracte kunststijlen in de eerste helft van de 20e eeuw. Al deze stromingen zochten naar een nieuwe - moderne, maar ook universele beeldtaal. Men ging minder uit van de werkelijkheid en zocht een manier het eigen gevoel te verbeelden.

De kunstenaars bevrijden zich van de plicht om de zichtbare werkelijkheid zo natuurgetrouw mogelijk weer te geven, lees ik in het voorwoord tot de uitgave 'Liefde voor kleur'. De catalogus bij de tentoonstelling in Museum Singer Laren, een presentatie met als kern een revolutionair kleurgebruik. Voor die tijd althans subversief, de wisseling van de eeuwen - het fin de siécle. Conservator Roby Boes construeerde voor boek en tentoonstelling een verhaallijn in zes thema's. Boes gaat in op aspecten van het moderne leven rond 1900 en laat nieuw licht schijnen op de kunstwerken die een ongekend kleurgebruik gemeen hebben. "De kunstenaars vertikten het om nog langer kunst te maken die voldeed aan de opgelegde normen van de academies", gaat museumdirecteur Jan Rudolph de Norm verder in zijn voorwoord. "Ze keerden de officiële Salon de rug toe, groeperen zich in kunstenaarsverenigingen en richtten eigen tentoonstellingen in, waar ze hun nieuwe kunst over het voetlicht brachten." Het bracht in eerste instantie veel ophef teweeg, liefhebbers en critici moesten niets hebben van die nieuwlichterij. De waarneembare werkelijkheid werd vervormd en verkleurd. Het individuele gevoel en stemming spraken voor zich. En dat was wennen voor het oog dat tot dan liever de traditie als inspiratiebron zag.

Ook in de kunst volgde de ene vernieuwing de andere op. Het kunstbeeld evolueerde even snel als het tijdsbeeld dat deed. Het is een woelige periode waarin het oude snel heeft afgedaan en het nieuwe morgen weer belegen is. In het boek "Liefde voor kleur" worden deze stadia nader toegelicht en bijgelicht door een groot aantal afbeeldingen. Voorbeelden om de teksten te verlevendigen. Uiteraard in kleur, want daar draait het in boek en bij tentoonstelling vooral om. Een vrij beeldkompas in vergelijking met datgene dat daarvoor in de kunst gebeurde. De kleuren van het zonlicht werden toegepast "in een puurheid zoals wij die in de natuur slechts zelden kunnen ervaren". Want de kunstenaars lieten zich minder inspireren door de omgeving op zich, maar meer en eerder door de emotie die ze zelf bij deze werkelijkheid hadden. Dat gevoel probeerden zij te verbeelden. En daarvoor dienen zich aldoor nieuwe stromingen aan om die ervaring zo goed mogelijk weer te geven en vast te leggen.

In zijn voorwoord doorloopt De Lorm de ontwikkeling in een notendop om niet het gras voor de voeten van Boes weg te maaien. Zij laat de liefde voor kleur in een zestal thema's de revue passeren. In die verhaallijnen is het onderwerp minder de kunstenaar, maar laat de kunst zich als leidraad gelden. Het motief in ieder hoofdstuk is het terrein waarop de kunstenaar zijn of haar kunst maakt. Ze schrijft over het huiselijk geluk, omdat de kunst zich meer naar binnen richt dan dat het voorheen de buitenkant liet zien. Ook binnenshuis liet het beeld de kijker niet toe en voelde deze zich voyeur, een gluurder. Maar later mocht de beschouwer door de voordeur komen en aan tafel aanschuiven. De stemming werd vrolijk en kleurig. De kunstenaar stond de kijker toe in zijn intieme wezen. Zo ook krijgt het landschap bezieling waar het daarvoor een anekdotisch verhaal betrof. De kleuren begeesteren de omgeving, geven leven aan de werkelijkheid. Niet door het af te beelden zoals het zich zichtbaar aan ons voordoet, maar op de manier dat het op de kunstenaar overkomt. Hoe deze het ervaart, beleeft. Hij of zij schept een wereld die alleen in de gedachte kan bestaan. Om daar beeld aan te geven kruipt de kunst in het hart van de beschouwer, stroomt het door het bloed en maakt gevoel zichtbaar.

De veranderingen in de maatschappij maakten het mogelijk dat mensen zich makkelijker over grote afstanden konden verplaatsen. Er ging een wereld voor de mensheid open. Ze zouden dan zijn waar ze wilden maar voorheen moeilijk konden komen. Zo kon ook de kunstenaar het blikveld vergroten en meerdere onderwerpen aanboren. Het 'uitwaaien aan zee' is een puur Nederlandse uitdrukking en laat zich niet figuurlijk overzetten in een of andere taal. De Nederlander gaat naar het strand om zich te verpozen. Om zich op te frissen aan zee en in de branding te zwemmen, hoewel dat aan het begin van de 20e eeuw nog niet zo eenvoudig was. De kunstenaar ging in het kielzog van de recreant mee. Want aan zee is de puurheid van het zonlicht zeker te vinden.

De wetenschappelijke en technische ontwikkelingen hadden veel invloed op de voortgang en groei van de toegepaste kunst en architectuur. Er kwamen radio's, telefoons, auto’s, treinen en stoomschepen. Met fotografie en film legde men bewegingen vast en inspireerde kunstenaars. Naast gewapend beton, gietijzer en staal kwamen er kunststoffen als bakeliet. De vormgeving kon daarmee steeds moderner worden. Architecten bouwden steeds hoger, door skeletbouw werden ook grote raampartijen mogelijk. Zij creëerden een menswaardiger woonomgeving voor arbeiders. Het nieuwe stadsgevoel was aanleiding om de blik van het landschap af te wenden en de straten en pleinen te schilderen. Zo bleef het onderwerp dichtbij huis en inspireerde het uitgaansleven mateloos.

Mensen op de kermis en in het circus werden gegroepeerd en geportretteerd. Want daar waar de mens zich tracht te verpozen viert de vrolijkheid hoogtij. Daar is een explosie aan kleuren te vinden, een fontein van tinten. Daar kon de kunstenaar zijn of haar gevoel delen en de beleving expressief uitbeelden. Het nachtleven had een voorkeur. De genietingen aan tafels en langs bars. Door het baanbrekende en grensverleggende gebruik van sprekende kleuren schreeuwden de afbeeldingen zich van doek en papier. Vooral de uitgaande mens is daarin onderwerp, de beleving van de sensatie en verwondering valt van gezichten af te lezen.

En dan komt de vrouw in beeld. “De vrouw en het vrouwelijk naakt in het bijzonder is voor kunstenaars altijd een geliefd onderwerp geweest”, schrijft Roby Boes. Ze besteedt aan die fascinatie dan ook een bijzonder hoofdstuk. Het boek eindigt opvallend met de platte geometrische vlakken in primaire kleuren van Chris Beekman. Deze kunstenaar luidt met anderen een nieuwe tijd in. In het interbellum, de tijd tussen de beide wereldoorlogen van de vorige eeuw, streeft hij via zijn kunst naar een betere wereld. Het is een zoektocht naar een manier om de kunst, de maatschappij en de strijd van de arbeidersklasse dichter bij elkaar te brengen. De kunst werd politiek geladen en hees zich op de barricaden. Maar stond wel op de schouders van wat zich daarvoor in de kunst had afgespeeld. Zoals iedere stroming schatplichtig is aan de vorige.

Jan Rudolph de Lorm sluit zijn voorwoord met “dit is een uitgelezen moment om te gaan genieten van een kunstverzameling waarin licht en ,liefde voor kleur de hoofdrol spelen. Alle getoonde kunstwerken zijn uitingen van gevoel en tekenen van vrijheid. Laten we ons hieraan laven nu zich donkere wolken samenpakken en de vrijheid van velen onder druk staat.” In de tentoonstelling is deze vrijheid van vormgeving en kleur tot begin september te beleven in Museum Singer Laren. Het boek doet voor thuis deze ervaring nog eens dunnetjes over.

Liefde voor kleur. Gestel, Sluijters, De Smet en anderen. Tekst Roby Boes. Uitgave Waanders Uitgevers in samenwerking met Singer Laren, 2023.

#singer laren #waanders #kleur #boekbespreking #tentoonstelling #roby boes

[geritsel]

A selection of paintings from the exhibition La grande bleue, Singer Museum Laren, Holland. Resp: Albert Marquet, Joaquim Mir i Trinxet, Wim Oepts, Charley Toorop, William Degouve de Nuncques, Bob Buys, Wim Oepts.

#singer museum laren #mediterranean paintings #art exhibition

[blueiskewl]

Stolen van Gogh Painting Worth Millions Returned in a Ikea Bag

The painting was stolen in March 2020 from the Singer Laren Museum.

A Dutch art detective has helped recover a missing Vincent van Gogh painting that was stolen from the Singer Laren Museum, east of Amsterdam, in March 2020.

The "Parsonage Garden at Nuenen in Spring," painted in 1884, was stolen from the famous Dutch museum in a daring overnight smash-and-grab heist during the coronavirus lockdown.

Dutch art crime detective Arthur Brand, who has spent decades tracking down some of the world's greatest masterpieces, announced on Tuesday he had recovered the stolen masterpiece.

In a video posted on Brand's Instagram, the detective can be seen unwrapping the coveted artwork, holding it up as he poses for the camera.

"So here it is! The Spring Garden by Vincent van Gogh which was stolen three and a half years ago on Van Gogh's birthday from a museum in the Netherlands. We have searched for it for more than three and a half years," he said.

Brand said he was able to recover the famous artwork in "close coordination" with Dutch police, deeming it a "great day for all Van Gogh lovers worldwide."

The painting -- estimated to be worth between about $3.2 million to $6.4 million -- was handed to Brand by an unnamed man in a blue Ikea bag at his Amsterdam home, he said.

"Finally, it's here, it's back," said Brand, announcing he is set to return it today to the Singer Laren Museum director.

The recovery followed the emergence of "proof-of-life" photos of the painting circulating in online Mafia circles in June 2020, three months after the dramatic heist. One of the images showed the multimillion-dollar artwork -- which measures 25-by-57 centimeter -- flanked alongside a copy of The New York Times international edition and a book about a famous art thief.

In April 2021, Dutch police spokesperson Maren Wonder announced in a video statement that a 58-year-old man, named only as Nils M, was arrested in Baarn, Netherlands, on suspicion of stealing paintings by van Gogh and Frans Hals with an accumulative value of £18 million, or about $22.4 million.

"This arrest is an important step in the investigation," Wonder announced at the time. "Both paintings have not yet resurfaced with this arrest. The search continues unabated."

In a statement sent Tuesday, Dutch Police confirmed that the perpetrator was in custody and that the famous painting has been recovered, soon to be ready to be viewed by the public.

"The perpetrator is in custody and the painting is back. We are very happy with that result," said Richard Bronswijk, of the Dutch Police's Art Crime Unit.

"We know hat these types of items are used as collateral within organized crime. Intercepted messages have given us good insight into the criminal trade in these types of valuable objects."

The penalty for stealing a painting is imprisonment of 8 years.

"The search for Frans Hals' painting continued unabated."

By Emma Ogao.

#Vincent van Gogh #Vincent van Gogh 'Parsonage Garden at Nuenen in Spring' 1884 #Stolen van Gogh Painting Worth Millions Returned in a Ikea Bag #Singer Laren Museum #Arthur Brand #stolen #looted #recovered #art #artist #art work #art world #art news

[thepastisalreadywritten]

Vincent Willem van Gogh (30 March 1853 – 29 July 1890) was a Dutch Post-Impressionist painter who is among the most famous and influential figures in the history of Western art.

#Vincent van Gogh #1884 Parsonage Garden at Nuenen in Spring #Arthur Brand #Richard Bronswijk #Singer Laren Museum #Amsterdam #Groninger Museum #painting #art #art theft #Indiana Jones of the Art World #lost artworks #Vincent Willem van Gogh #artworks

[comicalfellow]

The exhibition Kees van Dongen can be viewed from 17 January to 7 May 2023: Kees van Dongen | Singer Laren

#comical fellow #museum #singer #laren #kees van dongen

[toosvanholstein]

"Maar ik troost er mij mee, dat 't beter is om te worden bestreden dan … genegeerd"

Soms doe je een ontdekking en heb je er plots een vrouwelijke schildersheld bij. Dat overkwam me onlangs in Panorama Mesdag. Want die Suze Robertson (1855-1922) was een dijk van een kunstwijf. Lees en kijk maar in TOOS&ART. #kunst #art #expositie

De wonderbare kronkelwegen der kunstgeschiedenis. Die kwamen hier vorige week al ter sprake vanwege ‘Vermeer’ in het Rijksmuseum. En nu spelen ze opnieuw een rol. Suze Robertson in haar atelier Begin deze eeuw kwam ik haar naam + kunstplaatje voor ‘t eerst ergens tegen. Maar vraag me niet meer hoe of wat, geen idee. Drie jaar geleden zag ik voor het eerst in werkelijkheid één schilderij van…

View On WordPress

#Charley Toorop #De moderne vrouw #Den Haag #dijk van een wijf #expressionisme #George Breitner #Haagse School #icoon #impressionisme #Isaac Israels #kunstacademie #kunstgeschiedenis #kunstkoper #Laren #Mesdag #Mondriaan #museum Singer #Panorama Mesdag #Pulchri Studio #Richard Bisschop #Rijksmuseum #Suze Robertson #tekentalent #Toegewijd. Eigenzinnig. Modern. #Vermeer

[dutchjan]

April 30, 2024

#amsterdam #laren #verjaardag #jos #samen #taart #champagne #singer museum #dosha #indiaas #ita #vogels #voorstelling #shirt #shirtshop #cadeau #jasje #wardrobebyme #linnen #laken #frankrijk #monogram #bloemen #wat hou ik toch van die man #tentoonstelling

[urgetocreate]

Jan Sluijters (Dutch 1881-1957), Landscape Near Laren with Cyclists, ca.1911, Oil on canvas, Museum Singer Laren, Netherlands

[socialjusticeinamerica]

It’s common for oligarchs to have stolen masterpieces in their personal collections.

[kestarren]

"La Table bleue, Gerberoy", by Henri Le Sidaner, 1923. Courtesy of the Singer Museum, photo © Singer Laren. Image via La Tribune de l'Art.

Another version, with same source photo, but altered in its colours:

Image via LE COURRiER.

#Henri Le Sidaner #art #oil on canvas #France #intimist painting

[pamwmsn]

A Vincent van Gogh painting, The Parsonage Garden at Nuenen in Spring, stolen from a Dutch Museum three years ago has just been returned—in an Ikea Bag. The 1884 painting was stolen from the Singer Laren museum in 2020.

#vincent van gogh #the parsonage garden at nuenen in spring

[jurjenkvanderhoek]

DE NEUWE VROUW KRIJGT GEZICHT IN GEUREN EN KLEUREN

Eigenlijk schaam ik me plaatsvervangend diep wanneer ik het door Maaike Rikhof geschreven boek "De Nieuwe Vrouw" lees. Door de hoofdstukken heen krijg ik steeds meer blos op de wangen of eigenlijk schaamrood op de kaken. Wanneer de man ergens excuses voor zou moeten aanbieden dan is het wel voor het door de eeuwen heen klein houden van de vrouw. Sorry zeggen voor de achterstelling, spijt betuigen voor de door de man uitgeschreven rolpatronen van de vrouw. Want wat geeft hem het recht haar zo te koeioneren, eeuwenlang. Natuurlijk, in beginsel is het een religieus getint voorschrift dat de man als hoofd van het gezin aanstelt. Hij was tentslotte de eerste mens en de vrouw kwam daar later bij als zijn gezelschap. En uiteraard is het een volgens natuurwetten uitgemaakte zaak dat de vrouw kinderen baart en groot brengt, en dus niet of nauwelijks tijd en ruimte heeft voor andere dingen dan het huishouden. Maar om haar in die rol  willens en wetens op te sluiten is een mannelijk trekje. Want uit de hiërarchie te treden en een stap terug te doen ten faveure van de vrouw is voor de man geen gemakkelijke opgave.

Kunsthistoricus Maaike Rikhof dook voor de uitgave "De Nieuwe Vrouw" in de geschiedenis van de emancipatie van de vrouw, en dan met name die van de vrouwelijke kunstenaar. Als gastcurator stelde zij vervolgens een tentoonstelling over dit onderwerp samen voor Singer Laren. In een aantal hoofdstukken en aan de hand van diverse schilderijen, tekeningen en foto's schetst zij de veranderende rol van de vrouw. Die verandering brengt de vrouw zelf teweeg, want de man is het allemaal wel best zoals het gaat. Het vrouwelijke activisme om zich op te werken uit de ondergeschoven positie lijkt in eerste instantie ten koste te gaan van de hegemonie van de man, zo wordt gedacht en gevreesd. Maar juist is het een uitbreiding van het palet, het geeft een grotere schakering in de samenleving, een welkome kleuring.

De maatschappij wordt er levendiger en kleurrijker van, dat de vrouw invloed krijgt. Dan is de schepping juist meer vervolmaakt, want twee helften maken altijd nog één geheel. Maar dat gegeven, die optelsom, moet aan het eind van de 19e eeuw eerst nog indalen bij het mannelijke deel, het zichzelf benoemde sterke geslacht. Lang heeft de man de vrouw achter gesteld en waren volgens hem geëigende mannelijke zaken niet bedoeld voor haar. Het heeft volgens de research van Rikhof de vrouw heel wat bloed, zweet en tranen gekost om zover te komen als dat men nu is. En nog is de vrouw geen volwaardig mens, ook nu in 2022 niet. En moet er nog weleens op de barricades geklommen worden en actie gevoerd om de vrouw gelijkwaardig te maken aan de man.

Het boek behandeld niet enkel de vrouw als kunstenaar, maar zet haar in het algemeen op een voetstuk. Rikhof somt schrijnende gevallen die algemeen bekend mogen zijn, maar toch weer zo uitgeschreven hard binnen komen. Het is geen wonder dat er op een goed moment, voor de mannelijke gemeenschap echter een kwaad ogenblik, vrouwen zijn opgestaan die de eeuwenlange misstanden niet langer aan konden zien, konden verdragen. Eens moest het gebeuren dat zij in opstand kwamen tegen hun achtergestelde posities en zich steeds meer begaven op traditioneel mannelijke terreinen. Het rommelde aan de vooravond van de 20e eeuw, want de vooruitgang rammelde aan de deur. De door de eeuwen heen vastgeroeste positie van de man wankelde en trilde op de grondvesten. Rikhof beschrijft gedetailleerd de gang van zaken en daarom is het boek een historisch verantwoorde uitgave, veel meer dan dat het een kunstboek of de catalogus bij de tentoonstelling is.

De nieuwe vrouw is geëmancipeerd en dat schopt tegen het zere been van hen die niet zitten te wachten op radicale veranderingen in de geijkte man-vrouwverhoudingen. In het begin werd deze nieuwe vrouw gelabeld als een half mannelijk, half vrouwelijk wezen, hard en weinig aantrekkelijk. In de hedendaagse sfeer een wezen dat goed aansluit bij de lhbt groeperingen. Maar natuurlijk is de vrouw vooral vrouw, maar in eerste instantie mens. Maar de ongelijkheid aan de andere helft van de mensheid dat zich gemakshalve man noemt moest fel bestreden worden. De man die zich zag als hoofd van de schepping, voelde zich baas van de wereld. Die uit kan maken wat de andere helft, de vrouwspersonen, wel maar vooral  niet mogen doen. Ze mochten vooral niet werken en al helemaal niet betaald. Geen hogere opleidingen volgen. Wat dus sowieso de vrouwelijke kunstenaars erg belemmerde.

Eerst werd er vanuit gegaan dat de vrouw geen genie was, dus uit zichzelf niet kon scheppen. Dat ze alleen maar handenarbeid kon verrichten en hoogstens een stilleven kon maken wanneer ze al schilderde, want alleen het veld in was er ook niet bij. En ging dan de deur open van de kunstacademie, dan mochten de vrouwen niet deelnemen aan het tekenen en schilderen naar model. Het is nu amper nog voor te stellen dat de man zich zo bedreigd voelde door de vrouw, dat ze maar mondjesmaat de ruimte kregen zich creatief te ontwikkelen. Maar ook nu nog is de vrouw achtergesteld op de man en moet je in musea haar kunst met een lantaarntje zoeken. Gelukkig wordt het alsmaar beter en blijkt de vrouw soms beter de kunst te begrijpen dan de man, althans met meer fijnheid een onderwerp te benaderen en zich kwetsbaarder op te stellen. Er is een hemelsbreed verschil soms in aanpak en werkwijze. De creativiteit van vrouwen vult het gat in de kunst, waar mannen deze intuïtieve gevoeligheid missen. Maar lang is deze emotie dus de kop ingedrukt, en steekt nu en eerder in volle schoonheid het hoofd boven het maaiveld uit. En de man past er nu wel voor op deze te oogsten en naar eigen goeddunken te consumeren.

Maaike Rikhof vertelt in geuren en kleuren over die opkomst van de kunst door vrouwen gemaakt, en illustreert haar betoog met een groot aantal kunstwerken. In eerste instantie zijn dat meer de mannen die vrouwen portretteren en vorm geven, maar gaandeweg de chronologie in het boek straalt het werk van vrouwen van de pagina’s af. Is het vrouwelijke kunst. Bestaat vrouwelijke kunst? Natuurlijk niet, net zoals er geen mannelijke kunst bestaat. Het is kunst, maar heeft in handen van de seksen wel een andere benadering. Het vult elkaar aan, zoals al eerder hier gesteld. Natuurlijk heeft de man meer bewegingsvrijheid, omdat deze geen kinderen draagt en baart. Tegenwoordig zijn de rollen in de opvoeding wel enigszins omgedraaid en krijgt de vrouw meer ruimte zich te ontwikkelen. Mijns inziens komt dit dus alleen maar ten goede aan de kunst en de maatschappij als geheel. Rikhof geeft daar theoretisch in het boek, en beeldend in de tentoonstelling, een duidelijk gezicht aan. Zij schetst uitstekend de veranderde beeldvorming, hoewel de kunstenaar nog altijd wordt beoordeeld op het kunnen en de kwaliteit, niet naar geslacht of kleur.

De Nieuwe Vrouw. Maaike Rikhof. Uitgave bij tentoonstelling in Singer Laren. Waanders Uitgevers, 2022.

#singer laren #maaike rikhof #de nieuwe vrouw #catalogus #tentoonstelling #kunst

[harminuya]

The Song of the Bride by Sarkis Katchadourian (Armenian, 1886-1947), Singer Laren Museum, Netherlands.

The seated woman(bride) is most likely Artist's wife Vava Katchadourian(née Vardanoush Sarian).

#armenia #armenian #armenianblog #armenian art #sarkis katchadourian #this is too gorgeous

[merelygifted]

Rijksmuseum Director Calls For Return of a Stolen Frans Hals Painting

As the

Rijksmuseum

prepares for an exhibition of 50

Frans Hals

paintings 

set to open this Friday

, its director general Taco Dibbits, during a press conference, made a plea with the criminal underworld to return Hals’s 1626 picture 

Two Laughing Boys with a Mug of Beer

 in time for the exhibition. The work was stolen, 

for the third time

, in 2020 from the 

Museum Hofje van Mevrouw van Aerden

.

“That is an amazing painting,” said Dibbits, according to a report by The Guardian. “Usually he [Hals] paints a group portrait or people on their own and here you see two boys interacting. That is something we would love to show, and I really hope this painting will be rediscovered. This is a painting that belongs to us all.”

The painting is believed to have been stolen by the same outfit that stole an early Van Gogh in 2020 from the Singer Laren Museum. But unlike the Van Gogh, which was returned to the “art detective” Arthur Brand and will go on view this March at the Groninger Museum in the Northern Netherlands, the Hals has yet to surface.  ...

...  “Frans Hals is one of the greatest painters of the 17th century, one of those painters who really captures laughing people, that fleeting movement, with quick brushstrokes and this enormous energy,” said Dibbits at the press conference. “Frans Hals invented modern painting.”

#Fans Hals #art heists #art thefts #crime #Arts #Genius #godly #love #quality

[ellencitadinesworld]

❤️ Kees van Dongen Singer museum Laren