Tumgik
#çökmek
dilhunbiri · 1 year
Text
beklemek...
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
39 notes · View notes
benbiryildizzerresi · 19 days
Text
Bir yıldır uğramadığım bu siteye yine içimde kalp ağrıları ile geldim. Dilerdim çareyi burada arayacak kadar kötü hissetmemeyi.
Uzun zamandır iyileşmeye yorduğum güçlü hallerimin insanlara inanmamak ve duygusuzluk olduğunu fark ettiğim bir gecedeyim.
Beni çok sevdiğini söyleyen ve benden bir şans isteyen, çok sevdiğim bir arkadaşımı düşünürken fark ettim bunları.
Kimsenin sevgisine inanmadığımı, kimseden bir şey beklemediğimi fark ettim. Kalbimin aklımın önüne geçtiğini düşünürdüm ancak gerçek öyle değilmiş. Aklım kalbimi öyle kalın duvarlar arasında sıkıştırıp duruyormuş ki kalbimin hiçbir kararda katkısı bulunmuyormuş. Duygularımla verdiğim kararların doğruluğundan o kadar şüphe ediyorum ki en sonunda yine aklımın dediğini yapıyorum. Belki de bu anksiyetemi tetikleyen en büyük şey, bilemiyorum.
Önceden bunun iyi bir şey olduğunu düşünüyordum. Fakat şu an hiç de doğru gelmiyor. İnsanlar bu hayatta birbirine muhtaçken benim bu "her şeyi tek başıma halledebilirim" hallerim beni yoruyor. Evet, her şeyi tek başıma halledebilirim ama her şeyi tek başıma halletmek zorunda değilim. Değilim ancak kimseyi de duvarlarımın içine almıyorum. Duvarlarım o kadar kalın ve yüksek ki onları ben bile aşamıyorum artık.
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlayamadığım bir dönemdeyim. Belki tüm doğrularım yanlış, tüm yanlışlarım doğru.
Kendimi korumak için ördüğüm bu duvarların bana zarar verdiğine inanamıyorum.
Belki de bu duvarlara bir pencere açmanın vakti geldi.
5 notes · View notes
f-e-r-a-y-e · 4 months
Text
Tumblr media
"İsrail" sözlüğe "hırsız” olarak girdi
Popüler çevrimiçi sözlük Urban Dictionary, "Israeled" yani "İsraillemek" kelimesini sözlüğe ekledi. Sözlükteki anlamı ise başkasına ait bir şeyin üzerine çökmek.
107 notes · View notes
emir616161 · 4 months
Text
Ben Cihan Emir
Bir şeyleri anlatmak istiyorum ama nasıl anlatabilirim bilmiyorum. O yüzden cümlelerim biraz oradan buradan ve anlamsız olabilir. Henüz 8 yaşındayken hayatın tüm zorluklarını sırtına yüklemiş bir savaşcı gibi hissederdim kendimi. İç dünyamda verdiğim savaşlar, yüzümden hala silemediğim ve ne yazık ki şu anda da varlığından dolayı çokca rahatsızlık hissettiğim karanlığı silmemisti. Bir insan nasıl yaşı ilerledikçe daha cok kırılır ve nasıl kırıldıkça daha çok yazamaz diye düşünürdüm. Nitekim şair gibi hiç yaşamadığım halde acı kokan şiirler, yazılar yazıyordum. Uzun seneler yazdım, çizdim, şarkılar söyledim. Ama her geçen sene daha da soğudum yazmaktan, kendimi ifade etmekten, hiç yaşamadığım halde hissettiğim insanların acılarını içselleştirmekten yoruluyordum. Şu anda da yazmak cok zor geliyor. Söylemek anlatmak istedigim o kadar çok şey var ki. Niye, kime, neden.. Diyorum ki kendi kendime, bugün kim oldugunu öğrenmeye çabalamaktan ne zaman vazgeçtin? Kim, hangi olay, hangi zaman dilimi kırdı kalbini bu kadar? Cevaplarını biliyorum da, değer mi yazmak onu bilmiyorum. Insanın düşünmeye karar verdigi bir an var sanırım, ben de o anı yaşadım. Çok geç belki çok erken ama kesinlikle zamansız yaşadığım bir bıkkınlık. Oysa anlatmalıyım, söylemeliyim, yazmalıyım. Kimse okusun diye de değil, kendimi hatırlamak belki yeniden tanımaya başlamak ya da büsbütün kargaşa ruhumu kabullenmek istiyorum.. Ama birşeyler yapmalıyım. Hayat çok kısa çünkü... Yanlış anlaşılmaktan veya bilerek isteyerek sevdiklerim tarafından kırılmaktan çok yoruldum. Sağlığım da el vermiyor. Sağlığımın çökmek üzere olduğu anlarda yaşadığım yalnızlık, gördüğüm gerçekler de yetiyor.. En kötüsü de ne biliyor musunuz, kendinden çok değer verdigin, üzerine titrediğin ailenin, arkadaşının, sevgilinin gözünün icine baka baka, hak etmediğini bildiği halde kalbini alıp paramparça etmekten haz duyduklarını artık anlamaya başlamak. Ama artık çok şey değişti hayatımda. Ölümler, ayrılıklar, ihanetler... fazlasıyla büyüttü beni...
Ben artık hiçbir şeyi halletmeye çalışmıyorum öyle mi olmuş ? bırakalım öyle kalsın......
11 notes · View notes
yantekerlek · 6 months
Text
mescid-i selam tramvayında yere çökmek çok sıradan. diğer metrolarda bi tık daha istisnai bir durum. burda gelen yere çöküyor. neyse genellemeyeyim. içinde bulunduğum vagonda gelen yere çöküyor.
10 notes · View notes
tresxlll · 1 year
Text
Tumblr media
Beni böyle tuhaf düşünceler, böyle karanlık hisler boğar , benim için açıklaması imkansız sorular kafamda dolanıp durur. Ama nedense onları çökmek için ne gücüm var ne de isteğim var .
33 notes · View notes
fersude · 8 months
Text
hiçbir şeye yetişemiyorum ama gerçekten hiçbir şeye. yetişememenin bir sonraki adımını çok iyi biliyorum çökmek. hem fiziken hem mental olarak.. cevaplamam gereken bir sürü mesaj, okumam gereken birkaç metin, düzenlemem gereken bir proje taslağı(derneksel faaliyetler🐣), proje hakkında istişare edeceğimiz hocaya sunmadan önce ona hazırlanma, iş yerinde bitiremediğim modeli eve gidip de tamamlama.. liste uzar daha. niye böyle oldu bu aralar hiç anlamadım..
5 notes · View notes
sewgiii · 1 year
Text
Artık kafamın içini susturmak istiyorum. Konuşmasın, duymasın, görmesin, hatırlamasın. Lütfen artık beynim üç bilmezi oynamaya başlasın. Kaçış mekanizmasını devreye soksun. İnadına burnunun dikine gitmesin mesela. N'olur artık hislerim dursun ve dinlensinler dingin bir limanda. Kimsenin var olmadığı sessiz bir kasabada. Müzikler sussun, kitaplar yok olsun çünkü hiç gerçek olamayacakları yazıyorlar, insanlar gitsin, hatıralar silinsin. Bakın, bu hayatta herkes bir şeylere sahip. Kimin neyi var bilmiyorum ama ben ihtiyacım olan hiçbir şeye sahip değilim, bunu çok iyi biliyorum. İsyankârlık değil bu, bir şeylere sahip olmayı dilemiyorum artık. Sadece yok olmak istiyorum. Amacım büyük hatıralarla insanların boğazına düğüm olmak değil, yaşamış tüm gerçekliklerden bir hayalmişçesine silinip o şekilde yok olmak istiyorum. Bunca mümkünsüzlüğün içinde yetişemediğim hayat düzenine lanet okuyup yere çökmek ve bağdaş kurarak öylece banyomun halısına oturarak saatlerce dönen çamaşır makinesini izlemek istiyorum. Hayır, beynim benimle gelmesin lütfen. Mantıklı düşünmeye ihtiyacım yok artık. Hele duygusal düşünmeye hiç yok. Benim sadece düşünmemeye ihtiyacım var. Beni bir yok edin, yalvarırım. Ya da beni buradan alın. Nereye koyarsanız koyun, ama beni buradan bir alın.
14 notes · View notes
Text
yeter bıktım artık herşeyden bıktım artık nefret ediyorum kendimden nefret ediyorum bu hayattan nefret ediyorum hayatın yaşattıklarından nefret ediyorum herşeyden bıktım artık yoruldum duygusuz kalpsiz görünsemde bende insanım duygularım kalbim var bu kadar üzerime oynamanıza gerek yok yoruldum bende her insan gibi artık bıktım ne kadar dik durmaya çalışsamda olmuyor hiç kimseye içimi dökememekten de bıktım kimse beni anlamıyor benim de dik duran bedenim çöküyor herkez ayrı bir kafada yaşıyor ağlamak istiyorum ağlayamıyorum düşmanlarım çok çökmek yıkılmak istiyorum ama beni zayıf görüp iyice küçük düşürecekler dostum yok ailem bile beni anlamıyor hiç kimse gece kimse görmüyor benim ne yaptığımı ben çökersem işte ozaman yalnız kalacağım aynı şuankinden daha beter müzikleri buyüzden seviyorum işte yalnızlığımı gieriyormuş gibi
içimi dökmek istedim
16 notes · View notes
Text
güne pozitif başlayıp sonrasında çökmek şaka mıdır
8 notes · View notes
ruhumunizii · 2 years
Text
yıkılıp yere çökmek için bile sağlam bir diz gerekir insana
33 notes · View notes
kutuphanedeyim · 7 months
Text
herif ülkenin güvenlik sistemini çökertmek için gıda sistemini çökertiyor bu zeka karşısında diz çökmek istiyorum
6 notes · View notes
bocekcicek · 2 years
Text
"Çiçek açan ve nemli bir ağaç olmak esastır, aksi halde kırılırsınız. Ağlamak iyidir, doğrudur. İkilemi çözmez, ama sürecin çökmek yerine devam etmesini sağlar."
— Kurtlarla Koşan Kadınlar, Clarissa P. Estes
15 notes · View notes