#Σκάλα Βραδέτου | Explore Tumblr Posts and Blogs

aplaw-blog · 4 months

Text

Τα χρώματα της φύσης στα τοπία της Ηπείρου :

Μαγευτικά φυσικά τοπία ανακαλύπτει κανείς διασχίζοντας την Ήπειρο. Λίμνες, ποταμοί, γεφύρια και ποικίλες δραστηριότητες ξυπνούν τις αισθήσεις. Όλα σε προσκαλούν να περπατήσεις σε δασικά μονοπάτια, να εξερευνήσεις χαράδρες, να αναρριχηθείς σε πλαγιές, να ακολουθήσεις τη ροή των ποταμών, ακόμη και να κολυμπήσεις στα καθαρά νερά τους.

Άραχθος: Το εντυπωσιακό ποτάμι της Ηπείρου, παράδεισος του rafting

Δεν έχει το μέγεθος του Αλιάκμονα ή του κοντινού του Αχελώου, ωστόσο μετριέται κι αυτός στους δέκα μεγαλύτερους ποταμούς της Ελλάδας. Κι έχει καταφέρει να χτίσει σημαντική φήμη ως ταξιδιωτικός προορισμός, απευθυνόμενος τόσο στους φυσιολάτρες, όσο και στους φίλους ομαδικών σπορ τύπου rafting. Ο λόγος για τον Άραχθο, τον όγδοο μεγαλύτερο ποταμό στην Ελλάδα κι έναν από τους πλέον εντυπωσιακούς στην Ήπειρο. Διανύει μια πολυδαίδαλη διαδρομή (περίπου) 110 χιλιομέτρων, η οποία περνάει από φαράγγια, λίμνες, καταρράκτες και τμήματα που θεωρούνται τόποι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, έχοντας ενταχθεί και στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000, αλλά και στο Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων.

Πράγματι, δεν είναι τυχαίο ότι στο μεγαλύτερο τμήμα του ο ποταμός ρέει ανάμεσα σε μεγάλα, καταπράσινα δάση, τα οποία φτάνουν κυριολεκτικά μέχρι τις όχθες του. Στα μεγαλύτερα υψόμετρα μιλάμε κυρίως για έλατα, όσο όμως κυλάει σε χαμηλότερους λόφους ή σε πιο πεδινά τμήματα τα δέντρα που κυριαρχούν είναι οι ιτιές, οι λεύκες και τα πλατάνια, αλλά και οι πικροκαστανιές. Ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι στα 110 χιλιόμετρα που διανύει περνάει από συνολικά 55 πέτρινα γεφύρια, που εκπροσωπούν τη φημισμένη παράδοση των μαστόρων της Ηπείρου. Ανάμεσά τους βρίσκεται και το θρυλικό Γεφύρι της Άρτας.

Τα νερά του Άραχθου θεωρούνται παράδεισος για τους φίλους του rafting, του κανό και του καγιάκ, οι οποίοι δίνουν διαρκές παρών στην περιοχή, αφού οι σχετικές επαγγελματικές υπηρεσίες παρέχονται σε όλη τη διάρκεια του έτους –με κυρίως προϋποθέσεις να είστε από 8 ετών και πάνω και να διαθέτετε γνώσεις κολύμβησης.

Δρακόλιμνη Σμόλικα: Γαλανά νερά και άγριες ορχιδέες

Λίγα τοπία στην ορεινή Ελλάδα μπορούν να θυμίσουν στον επισκέπτη κάτι από Άλπεις. Ένα από αυτά, όμως, είναι σίγουρα η μαγευτική Δρακόλιμνη του Σμόλικα που, ειδικά την άνοιξη, περιβάλλεται από καταπράσινο φυσικό τοπίο σπάνιας ομορφιάς, φέρνοντας πράγματι κατά νου τις εξοχές της Ελβετίας. Η Δρακόλιμνη του Σμόλικα ανήκει σε ένα σύνολο υποαλπικών λιμνών κρυμμένων στις ψηλότερες βουνοκορφές της Ηπείρου. Είναι μάλιστα η δεύτερη μεγαλύτερη ανάμεσά τους, μετά από την αντίστοιχη της Τύμφης. Ο Σμόλικας, με τη σειρά του, είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας μετά τον Όλυμπο, έχοντας την κορυφή του στα 2.637 μέτρα.

Οι βλαχόφωνοι κάτοικοι των γύρω περιοχών τη λίμνη τη λένε και Λάκου-Βίνιτου, που μεταφράζεται σε «Γαλάζια Λίμνη». Αιτία βέβαια γι’ αυτό το όνομα είναι τα γαλανά της νερά, τα οποία εντυπωσιάζουν σταθερά τους επισκέπτες. Μάλιστα, ένα μικρό άνοιγμα στη μια της πλευρά δημιουργεί ρυάκι, το οποίο πέφτει εντυπωσιακά στον γκρεμό. Το χειμώνα το όλο τοπίο είναι παγωμένο και απλησίαστο, αλλά την άνοιξη πρασινίζει και γεμίζει από πανέμορφα άνθη, τα οποία δίνουν ξεχωριστή χάρη στις όχθες της Δρακόλιμνης. Ανάμεσά τους πρωταγωνιστούν οι άγριες ορχιδέες, θα δείτε όμως και κρίνους, αγριομενεξέδες και σαξιφραγκιές.

Σκάλα Βραδέτου: Το αλλόκοτο πέτρινο μονοπάτι στο Ζαγόρι με τα 1.100 σκαλοπάτια

Το Βραδέτο, το ορεινότερο χωριό του Ζαγορίου, είναι γνωστό για το πρωτότυπο πέτρινο μονοπάτι του, που κάποτε ήταν ο μοναδικός δρόμος για το χωριό. Γνωστό και ως «Μπαλκόνι του Ζαγορίου», σε ύψος 1.340 μέτρων στις νοτιοδυτικές πλαγιές του όρους Τύμφη μία ανάσα από την χαράδρα του Βίκου, το Βραδέτο είναι ευρέως γνωστό για την περίεργη πέτρινη σκάλα του, την περίφημη Σκάλα του Βραδέτου.

Χτισμένη σε μια απότομη βραχώδη πλαγιά με υπολογίσιμη υψομετρική διαφορά και μεγάλη κλίση εδάφους, η πρωτότυπη αυτή «σκάλα» αποτελείται από 1.100 κοφτά μικρά σκαλοπάτια που οδηγούν στο μονοπάτι προς το Καπέσοβο. Η περίφημη Σκάλα δεν είναι τίποτα άλλο από μία στροβιλιστή πέτρινη κατασκευή με πρωτότυπη διαρρύθμιση, καθώς άσπρες και μαύρες πέτρες δημιουργούν τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανθρώπων και ζώων αντίστοιχα. Ουσιαστικά, οι μάστορες της εξαιρετικά δύσκολης αυτής κατασκευής έπρεπε να βρουν έναν πρακτικό τρόπο ρύθμισης της κυκλοφορίας ανθρώπων και ζώων σε μία κακοτράχηλη περιοχή, καθώς το μονοπάτι που ξεκινούσε από την Σκάλα ήταν η μοναδική δίοδος επικοινωνίας του χωριού με τον κόσμο πέρα από τα ψηλά βουνά.

Εμπειρίες στον Αώο ποταμό: Επαφή με τη φύση, διασκέδαση και αδρεναλίνη

Ο Αώος, το μοναδικό ποτάμι ελευθέρας ροής στην Ευρώπη, είναι ο απόλυτος βασιλιάς που κυριαρχεί στο βόρειο τμήμα του νομού Ιωαννίνων. Η καταλυτική του παρουσία ανάμεσα στα υψίπεδα του Μετσόβου όπου σχηματίζεται και στις αλβανικές ακτές της Αδριατικής όπου εκβάλλει, χαρίζει μοναδικές εικόνες και ξεχωριστές εμπειρίες. Δικαίως, θεωρείται ο απόλυτος προορισμός για φυσιολάτρες, όσους αγαπούν τα extreme sports και όσους αναζητούν μια γερή δόση αδρεναλίνης στην επαφή τους με τη φύση. Και η περιοχή της Κόνιτσας θεωρείται ιδανική αφετηρία για κάθε είδους δραστηριότητα στον Αώο, αφού το ποτάμι κυλά κυριολεκτικά δίπλα στα χαμηλότερα σπίτια της πόλης, πριν ενωθεί με τον παραπόταμό του Βοϊδομάτη στην κοιλάδα του Μπουραζανίου.

Όσοι θέλουν να δοκιμάσουν μια δραστηριότητα μέτριας δυσκολίας, που συνδυάζει την ευχαρίστηση της πεζοπορίας και της αναρρίχησης πλάι στο ποτάμι με τη συναρπαστική αίσθηση ότι σχεδόν ακροβατείς πάνω από τη χαράδρα του Αώου, θα δουν τη Via Ferrata ως το τέλειο extreme sport. Κυριολεκτικά, ο ιταλικός όρος σημαίνει «Ο δρόμος του σιδήρου» και αυτό είναι και το κύριο χαρακτηριστικό της διαδρομής, τα συρματόσχοινα και τα σιδερένια σκαλοπάτια, που βοηθούν να ολοκληρώσεις μια διαδρομή με αρκετή κλίση σε κάποια σημεία, διασχίζοντας δυο γέφυρες, σε ύψος ως και 35 μέτρα πάνω από το ποτάμι.

Στο πρώτο περιβαλλοντικό πάρκο της Ελλάδας

Στη βορειοδυτικό άκρο του νομού Ιωαννίνων δίπλα στη γραφική Κόνιτσα, ο Γράμμος, το τέταρτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, η Τύμφη ή Γκαμήλα όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι λόγω του ανάγλυφου των κορυφών της, και το Δούσκο που μοιράζεται μεταξύ Ελλάδας κι Αλβανίας, σχηματίζουν την κοιλάδα όπου ο Αώος, το μοναδικό ευρωπαϊκό ποτάμι ελεύθερης ροής, κυλά νωχελικά και διαμορφώνει μια περιοχή μοναδικού κάλλους και τεράστιας περιβαλλοντικής σημασίας.

Σχεδόν ολόκληρη η περιοχή της Κόνιτσας αποτελεί μέρος του Γεωπάρκου Βίκου -Αώου, ενώ εξ΄ ολοκλήρου ο δήμος Κόνιτσας ανήκει στον «Προστατευόμενο Φυσικό Σχηματισμό» και τον δημιουργούμενο «Οικολογικό Διάδρομο» που περιλαμβάνει την κοίτη των τριών ποταμών – του Αώου και των παραπόταμών του Βοϊδομάτη και Σαραντάπορου – και πρόκειται να ενταχθεί στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου. Συνεπώς δεν είναι τυχαίο που στον τόπο αυτό με τη σπάνια βιοποικιλότητα, δημιουργήθηκε το Περιβαλλοντικό Πάρκο Μπουραζανίου, με στόχο την ανάδειξη των μοναδικών στοιχείων της περιοχής, την ενημέρωση των επισκεπτών για την ιδιαιτερότητα της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου και την εν γένει περιβαλλοντική ευαισθητοποίησή τους.

Με το σχέδιο για τη δημιουργία από κοινού με την Αλβανία στην οποία εκβάλλει ο Αώος (ο Βιόσα – Vgosa όπως αποκαλείται εκεί ) του διακρατικού πάρκου Wild River National Park, να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, μια επίσκεψη στο Πάρκο Άγριας Ζωής στο Μπουραζάνι Κόνιτσας που μπορεί να συνδυαστεί με διανυκτέρευση στο προσανατολισμένο στον οικολογικό τουρισμό ξενοδοχείο του πάρκου, είναι η καλύτερη αφετηρία για τη γνωριμία μ΄ ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της χώρας μας.

Ταξιδεύοντας στις πλαγιές του Σμόλικα

Αναμφίβολα, ένα από τα πιο ανεξερεύνητα βουνά της Ελλάδας. Ψηλές κορυφές, απόκρημνες χαράδρες, πυκνά δάση και μισοεξαφανισμένα χωριά συνθέτουν το σκηνικό στις δύο πλαγιές του δεύτερου ψηλότερου βουνού της χώρας. Τοπίο αινιγματικό. Ίσως και λιγάκι χαμένο στην ομίχλη. Πάντως, αν βρεθείτε στον Σμόλικα, ένα είναι το σίγουρο. Μην περιμένετε συνωστισμό από πεζοπόρους και ουρές αυτοκινήτων.

Κόνιτσα – Παλιοσέλι – Πάδες – Δίστρατο

Ένα ταξίδι γύρω από τον Σμόλικα ξεκινά σχεδόν πάντα από την Κόνιτσα. Η γραφική κωμόπολη της Ηπείρου πολύ κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα απέχει περίπου μόνο 15 χιλιόμετρα από την επαρχιακή οδό που διατρέχει την νοτιοδυτική πλαγιά του Σμόλικα. Η εθνική οδός που ενώνει την Κόνιτσα με το Δίστρατο είναι σχεδόν παράλληλη με τον ρου του Αώου διατρέχοντας τις ατέλειωτες χαράδρες που διασχίζουν οι κρύοι παραπόταμοι του άγριου αυτού ποταμού που, αν και πηγάζει από την Ελλάδα, κατευθύνεται στην Αλβανία και χύνεται στην Αδριατική.

Μετά από αρκετές απανωτές ζικζακωτές στροφές κι ένα καταπράσινο δάσος που γλιστρά στην πλαγιά, ο δρόμος σας βγάζει στο Παλαιοσέλλι ή, όπως προτιμούν οι ντόπιοι, Παλιοσέλι. Χωριό του «ορεινού γκρουπ», το Παλιοσέλι είναι ένα από τα υψηλότερα χωριά της Ελλάδας σε ύψος 1.080 μέτρων και το όνομα του προέρχεται από τους αρχαίους Σέλλους, οι οποίοι – όπως λέει ο μύθος – εκδιώχθηκαν στα αρχαία χρόνια από τα πατρογονικά τους εδάφη και βρήκαν καταφύγιο πλάι στους κτηνοτρόφους Τυμφαίους πάνω στο βουνό, όπου και τελικά παρέμειναν.

Αν πάλι απλώς θέλετε να συνεχίσετε την εξερεύνηση στις πλαγιές του Σμόλικα, κατευθύνεστε νοτιότερα προς τους Πάδες αφήνοντας πίσω σας το Παλαιοσέλλι με την καταπληκτική θέα στην Τύμφη. Μην ξεχνάτε ότι οι Πάδες είναι η τελευταία στάση πριν την ανάβαση στην θρυλική δρακόλιμνη του Σμόλικα. Φεύγοντας από τους Πάδες, συνεχίζετε ανατολικότερα προς τον τελευταίο σταθμό του ορεινού αυτού δρόμου, το Δίστρατο. Το Δίστρατο είναι ένα ιδιαίτερο χωριό που, όπως υποδηλώνει και το όνομά του είναι χτισμένο πάνω σε δύο στράτες. Φυσικά, ως δύο στράτες εννοούνται οι δρόμοι που ένωναν την Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία, μιας και το χωριό είναι ακριβώς χτισμένο πάνω στο παλιό ορεινό πέρασμα που χρησιμοποιούσαν κτηνοτρόφοι και έμποροι, για να μεταβούν από την μία περιοχή στην άλλη.

Πηγή: travel

#τουρισμός - επιχειρήσεις

0 notes

followgeorgegr · 2 years

Text

Ζαγοροχώρια: 5+1 μοναδικές εμπειρίες που θα σου μείνουν αξέχαστες

Στα Ζαγοροχώρια ο χρόνος σταματά και εσύ ανακαλύπτεις μία αξεπέραστη φιλοξενία, γαστρονομικά μυστικά, απαράμιλλα φυσικά τοπία και φυσικά μία παραδοσιακή και χαρακτηριστική αρχιτεκτονική που είναι ένα ταξίδι από μόνη της.

Αν είσαι λάτρης των ορεινών προορισμών σίγουρα στα Ζαγοροχώρια βρίσκεις το απόλυτο σκηνικό. Ένας μοναδικός οικισμός που σε καθηλώνει και σε μαγνητίζει για τον επισκέπτεσαι ξανά και ξανά.

Οι εμπειρίες στις οποίες μπορείς να αφεθείς και να απολαύσεις με την παρέα σου δεν μετριούνται σε καμία περίπτωση. Στα Ζαγοροχώρια, εκεί στα ορεινά της Πίνδου ετοιμάσου να βρεθείς ανάμεσα σε μία ξεχωριστή και καλοδιατηρημένη παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τοπικές αξίες και συνήθειες που ενορχηστρώνουν όλο τον τόπο, αυθεντικές γεύσεις και συνταγές που δεν συναντάς εύκολα και φυσικά τους ντόπιους που είναι έτοιμοι να σε κάνουν απευθείας φίλο και φίλη της. Να τους εμπιστευτείς και να ακολουθήσεις κατά γράμμα όλα όσα πρέπει να κάνεις οπωσδήποτε σε αυτόν τον προικισμένο τόπο.

Εδώ θα βρεις τις 6 πιο δυνατές εμπειρίες που έχεις την ευκαιρία να εξερευνήσεις και να απολαύσεις στο μέγιστο.

Ανακαλύπτοντας το Πάπιγκο…

Δεν γίνεται να ταξιδέψεις στο Ζαγόρι και να μην επισκεφθείς το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο, δύο από τα πιο γνωστά χωριά του, που απέχουν μεταξύ τους περίπου τρία χιλιόμετρα. Μια βόλτα στα πλακόστρωτα καλντερίμια αποκαλύπτει καλοδιατηρημένα σπίτια παραδοσιακής ζαγορίσιας αρχιτεκτονικής, εκκλησίες και πέτρινες κρήνες, ενώ οι επιβλητικοί «πύργοι» της Αστράκας, που υψώνονται πάνω από τους οικισμούς, καθηλώνουν το βλέμμα.

Αξιόλογες επιλογές διαμονής και φαγητού, αλλά και ευκαιρίες για συναρπαστικές πεζοπορικές διαδρομές, ελκύουν ταξιδιώτες που αναζητούν χαλάρωση, ατμόσφαιρα αλλά και περιπέτεια στη φύση. Το Μικρό Πάπιγκο αποτελεί σταθερή αγάπη των ορειβατών, αφού από το χωριό ξεκινάει η διαδρομή μέχρι την περίφημη Δρακόλιμνη της Τύμφης, μια από τις γνωστότερες αλπικές λίμνες της Ελλάδας.

H πεζοπορία στο φαράγγι του Βίκου θα σου μείνει αξέχαστη…

Το φαράγγι του Βίκου είναι η απόλυτη ατραξιόν της περιοχής. Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά στην Ελλάδα, ενώ κατέχει μία θέση στο βιβλίο Γκίνες ως το φαράγγι με το μικρότερο άνοιγμα στον κόσμο. Ο καλύτερος τρόπος για να το γνωρίσεις είναι, φυσικά, διασχίζοντάς το (με έμπειρη καθοδήγηση) μέσα από τα σηματοδοτημένα μονοπάτια της περιοχής.

Μπορεί η διαδρομή να είναι τουλάχιστον πέντε ώρες αλλά θα ανταμειφθείς με εικόνες απίστευτης ομορφιάς. Εμπειρία που αξίζει να τη ζήσεις και να την ξαναζήσεις. Εναλλακτικά, μπορείς απλά να αγναντέψεις τη χαράδρα από ψηλά -τα καλύτερα σημεία για να το κάνεις βρίσκονται στο Μονοδένδρι, στην τοποθεσία Οξιά και στο μοναστήρι τις Αγίας Παρασκευής, αλλά στη θέση Μπελόη κοντά στο χωριό Βραδέτο.

Οι λάτρεις του rafting, στον Βοϊδομάτη θα βρουν τον τόπο τους…

Ο Βοϊδομάτης θεωρείται ένας από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης και είναι ιδανικός για αρχάριους που θέλουν να γνωρίσουν το rafting. Η διαδρομή από τη γέφυρα της Αρίστης μέχρι το πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς είναι μαγευτική. Η κατάβαση γίνεται σε καταπράσινο περιβάλλον ανάμεσα από αιωνόβια πλατάνια και πέτρινα τοξωτά γεφύρια.

Zαγόρι χωρίς αυθεντική γαστρονομία δεν γίνεται…

Αλευρόπιτες, κρεατόπιτες, γαλατόπιτες, μανιταρόπιτες και ό,τι άλλο βάζει ο νους σου σε πίτα θα το βρεις εδώ, βολτάροντας στα καλντερίμια των χωριών. Οι παραδοσιακές ηπειρώτικες πίτες που θα έχεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις παντού στην περιοχή είναι γευστικά αριστουργήματα. Θα τις απολαύσεις μαζί με εξαιρετικής νοστιμιάς ντόπια κρέατα, αχνιστές σούπες και κόκκινο κρασί.

Οδοιπορικό στο Δίλοφο, ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά του Ζαγορίου…

Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός και αποτελεί εξαιρετικό δείγμα ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής. Άφησε το αυτοκίνητό σου (δεν κυκλοφορούν μέσα στο χωριό) και περιπλανήσου στο ατμοσφαιρικό σκηνικό αυτού του χωριού που περιλαμβάνει στενά πλακόστρωτα καλντερίμια, υπέροχα αρχοντικά (όπως το ύψους 13,5 μέτρων αρχοντικό Μακρόπουλου- το ψηλότερο σπίτι στο Ζαγόρι), πέτρινες βρύσες και μια όμορφη κεντρική πλατεία. Είναι σίγουρο ότι αν το επισκεφτείς μια φορά, θα επιστρέψεις πολλές ακόμα.

Συνάντηση στη Σκάλα του Βραδέτου…

Ανάμεσα στα χωριά Βραδέτο και Καπέσοβο υπάρχει η Σκάλα του Βραδέτου, το πιο εντυπωσιακό καλντερίμι της Ηπείρου. Αυτό το φαρδύ πλακόστρωτο μονοπάτι, εξαίρετο δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής, αποτελούσε μέχρι το 1973 τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωριών. Η σχεδόν μίας ώρας διαδρομή είναι μαγευτική, με τη θέα στη γύρω περιοχή να εντυπωσιάζει.

#followgeorge #Ζαγοροχώρια #Εμπειρίες #top6 #Πάπιγκο #Φαράγγι Βίκου #Γαστρονομία #Δίλοφο #παραδοσιακός οικισμός #Σκάλα Βραδέτου #Βοιδομάτης #Προορισμοί

0 notes

maxmaggr · 6 years

Text

Βραδέτο Ιωαννίνων: Ακατέργαστη ομορφιά

Σε υψόμετρο 1.340 μέτρων αγέρωχο, περήφανο, μέσα από τα βράχια, τα πετρόχτιστα σπίτια και τα λιθόστρωτα καλντερίμια ξεπροβάλει το Βραδέτο. Το πιο ψηλό χωριό του Ζαγορίου, 49 χλμ από τα Γιάννενα, δίκαια του δόθηκε το προσωνύμιο «το μπαλκόνι του Ζαγορίου», λόγω της γεωγραφικής του θέσης, έχει απέραντη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Tόπος ήσυχος και γαλήνιος, απομακρυ��μένος, μισοκρυμμένος στην φύση της Ηπείρου, από εδώ ξεκινά και η χιλιοτραγουδισμένη Σκάλα του Βραδέτου, ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια του Ζαγορίου. Εδώ κοντά βρίσκεται και η θέση Μπελόη, ένα από τα δύο εντυπωσιακότερα παρατηρητήρια του μεγαλείου του φαραγγιού του Βίκου. Το Βραδέτο είναι το ψηλότερο χωριό του Ζαγορίου στο Νομό Ιωαννίνων. Υπάγεται στον Δήμο Ζαγορίου και η πλατεία του βρίσκεται σε υψόμετρο 1340 μέτρα. Έως το 2010 αποτελούσε ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Τύμφης και κατά την απογραφή του 2001 είχε 23 μόνιμους κατοίκους. Η διασταύρωση μετά το χωριό Καπέσοβο οδηγεί σε αυτό μετά από διαδρομή 9 χλμ. και δεν υπάρχει άλλη οδική σύνδεση με τα υπόλοιπα χωριά εκτός από τον δρόμο αυτό. Ενώ από το Βραδέτο ξεκινά η «σκάλα» (πετρόχτιστο μονοπάτι), που συνδέει το χωριό με το Καπέσοβο. Η διάρκεια της διαδρομής είναι περίπου 50 λεπτά.

Στα χνάρια της ιστορίας του χωριού

Η ζωή στο Βραδέτο ξεκινά το 1616, όπως μαρτυρούν οι γραφές του αειμνήστου Ιωάννη Λαμπρίδη. Κάτοικοι από τον οικισμό Νούκα, από το εύρωστο την εποχή εκείνη Σκαμνέλι, μετεγκαταστάθηκε στην περιοχή αυτή της Τύμφης, ίσως λόγω της μορφολογίας του εδάφους που ευνοούσε την κτηνοτροφία. Αν και το υψόμετρό του το κάνει απόμακρο (1.340 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας) ο νότιος προσανατολισμός του δεν επιτρέπει μεγάλες χιονοσκεπείς περιόδους, ενώ το «καθυστερημένο» καλοκαίρι επιτρέπει την βόσκηση ως αργά το Οκτώβριο. Μαρτυρίες των κατοίκων κάνουν λόγο για πάνω από 15 χιλιάδες αιγοπρόβατα, αλλά και χωράφια με εξαιρετικής ποιότητας βρίζα και άλλων δημητριακών. Η ύπαρξη των εγκαταλελειμμένων πια αλωνιών περίπου 15 το αριθμό επιβεβαιώνουν την καλή παραγωγή. Οι κάτοικοί του αποτελούνταν από γηγενείς Ζαγορίσιους και μετά το 1930 εισήλθαν σε αυτό και οι Σαρακατσάνοι ή Σκηνίτες όπως τους αποκαλούσαν. Η μείξη ήταν «αναπόφευκτη» και έτσι Ζαγορίσιοι και Σαρακατσάνοι «συζούσαν», μεγάλωναν, τρέφονταν στον ίδιο τόπο.

Σκάλα του Βραδέτου:

To πέτρινο μονοπάτι με τα 39 καγκέλια

Το ονομαστό καλντερίμι στην βόρεια πλευρά της Μεζαριάς που χωρίζει το Βραδέτο από το καπέσοβο. Μια πέτρινη κατασκευή με χρήση της «αυτόχθονης» πέτρας, που ξακουστοί μαστόροι έχτισαν και συνέδεσαν τα δύο χωριά! Αποτελούσε την είσοδο και την έξοδο από το Βραδέτο μιας και ο σημερινός δρόμος ανοίχθηκε την δεκαετία του 1970 μετά από πιέσεις κάποιου υψηλά βαθμοφόρου για την εποχή εκείνη στρατιωτικού από το Βραδέτο. Μετρήστε 1200 σκαλοπάτια, 39 καγκέλια (στροφές) και μια ανάβαση που κόβει την ανάσα, όχι μόνο γιατί διαρκεί περίπου μία ώρα, αλλά και για την αισθητική του πλευρά. Λέγεται ότι χρειάστηκε 20 χρόνια για να κτιστεί, χρονολογείται με στις αρχές του 18ου αι. και κτίστηκε με ξερολιθιές (πέτρες τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη), Τρεις λωρίδες κυκλοφορίας, μία για τα ζώα με μαύρη πέτρα και δύο για τους ανθρώπους με άσπρη, μετρημένο πλάτος υπολογισμένο ακριβώς ώστε τα ζώα να μπορούν να στρίβουν μαζί με το ογκώδες φορτίο τους και περισσότερα από 1.000 λιθόστρωτα σκαλοπάτια, που καλύπτουν ομαλά υψομετρική διαφορά 250 μ.

Μπελόη: «Ωραία θέα»

Η Μπελόη, μια τοποθεσία στην άκρη της χαράδρας του Βίκου (η ονομασία πιθανά να προήλθε από σλάβικη λέξη, που σημαίνει καλή θέα ή και μπαλκόνι) και την επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο, γιατί στα πόδια σου ολόκληρος ο Βίκος περιμένει να ακούσει την φωνή σου, σαν εσύ ακούς την ηχώ πάλι και πάλι και πάλι. To πολύχρωμο πετρόδασος... σχηματίζεται από ασβεστολιθικές πλάκες και δέντρα, ένα μωσαϊκό που παραπέμπει σε τρισδιάστατο πίνακα ζωγραφικής.

Η Δρακολίμνη των μύθων

Στα όρια των περιοχών του Βραδέτου και του Παπίγκου (αλλά χωροταξικά ανήκει στο Πάπιγκο), βρίσκεται η Δρακολίμνη. Μια λίμνη ψηλά στην σε αλπικό λιβάδι της Τύμφης, βορειοδυτικά από την κορυφή Γκαμήλα και την κορυφή Πλόσκος. Σε υψόμετρο 2150 μέτρα, σε αυτή ζουν χιλιάδες χρόνια τώρα κάποια αμφίβια με την ονομασία Triturus Alpestris. Η ονομασία ελληνιστί είναι Τρίτωνες και γύρω τους έχει «χτιστεί»ο μύθος των δράκων – φυλάκων της λίμνης. Αποτελεί πολυσύχναστο ορειβατικό προορισμό και είναι γνωστή για τους αλπικούς Τρίτωνες, που φιλοξενεί στα νερά της. Η λίμνη απέχει 1 ώρα πεζοπορίας από το οργανωμένο κταφύγιο στο διάσελο της Αστράκας 4 ώρες πεζοπορίας από το Μικρό Πάπιγκο. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με τα πόδια.

Οι σπηλιές του Βραδέτου

Είναι γνωστά σε όλους τα σπηλαιοβάραθρα της περιοχής του Βραδέτου αλλά και του Ζαγοριού γενικότερα. Μερικά από τα βαθύτερα σπηλαιοβάραθρα της χώρας αλλά και της Ευρώπης βρίσκονται στην εδαφική περιφέρεια του Βραδέτου. Η Τρύπα στα Αλώνια, η τρύπα της Σκάλας, η Καλόγρια, η Ρεπετίνα, η Γκαϊλότρυπα, η τρύπα στα Κορνίσια, η χιονότρυπα είναι μερικά από τα ονομαστά σπηλαιοβάραθρα που προσελκύουν εκατοντάδες φανατικούς της σπηλαιολογίας εντός και εκτός των συνόρων μας.

Οι εκκλησίες του χωριού

Η κεντρική εκκλησία του Βραδέτου, «Η γέννηση της Θεοτόκου», χτισμένη το 1799 από τον Νικόλαο Τσιγαρά εορτάζει κάθε 8 του Σεπτέμβρη και το τριήμερο πανηγύρι της είναι ονομαστό σε ολόκληρο το νομό Ιωαννίνων. Επίσης υπάρχουν οι εκκλησίες: Αγίου Γεωργίου με το κοιμητήριο, ο Προφήτης Ηλίας, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Αθανάσιος πάνω από την Σκάλα. https://www.youtube.com/watch?v=McNYQl8dBOY&feature=youtu.be Πηγές: https://el.wikipedia.org/wiki/Βραδέτο_Ιωαννίνων www.tilestwra.com/perifimi-skala-tou-vradetou-sta-zagorochoria-pou-chriastike-20- Σύνταξη κειμένου: Ευθύμιος - Σπυρίδων Γεωργίου Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου Read the full article

#Βραδέτο #γιαννενα #Ζαγόρι #Ιωάννινα #φύση #Χωριό

0 notes

paranoikosnews-blog · 6 years

Text

Η περίφημη Σκάλα του Βραδέτου στα Ζαγοροχώρια, που χρειάστηκε 20 χρόνια να κτιστεί

[ad_1]

Τεχνικό ή καλλιτεχνικό έργο; Η περίφημη Σκάλα του Βραδέτου που ένωνε το χωριό Βραδέτο με το Καπέσοβο και τον υπόλοιπο κόσμο έως τη… δεκαετία του ’70 αποτελεί σήμερα μία εκπληκτική πεζοπορική διαδρομή και ένα προσκύνημα στην τοπική αρχιτεκτονική.

Η κατάβαση μέχρι τα δύο γεφυράκια, το Πέρα και το Δώθε, που ενώνουν την κοίτη της χαράδρας της Μεζαριάς, διαρκεί περίπου 1 ώρα αλλά θα σου…

View On WordPress

0 notes

kalindafromgreece · 6 years

Text

#gallery-0-4 { margin: auto; } #gallery-0-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 12%; } #gallery-0-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Το Καπέσοβο, ένα πραγματικό μνημείο της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής, ιδρύθηκε γύρω στον 16ο αιώνα και στην ακμή του είχε εύρωστη αγροτική οικονομία, όμως το εμπόριο ήταν αυτό που έφερε αληθινό πλούτο και φήμη στο χωριό.

Το χωριό είναι η πατρίδα του Αλέξη Νούτσου, ο οποίος ήταν Γενικός Προεστός Ζαγορίου και Ιωαννίνων, σύμβουλος του Αλή Πασά και μέλος της Φιλικής Εταιρείας αλλά και του Ιωαννούτσου Καραμεσίνη, προεστός του Ζαγορίου.

Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του.

Οι περισσότεροι έχουν αρχαία μικρά ονόματα όπως Πλάτωνας, Κλέαρχος και Θουκυδίδης. Αυτό συμβαίνει από τον 19ο αιώνα αφενός γιατί οι κάτοικοί του ήταν μορφωμένοι με κλασική παιδεία, αφετέρου γιατί έτσι ήθελαν να τονώσουν το φρόνημα και την ελληνικότητα της τουρκοκρατούμενης τότε περιοχής.

Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μνημεία του Ζαγοριού. Είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, του 1793, με μοναδικές τοιχογραφίες στο εσωτερικό της φτιαγμένες από τους περίφημους Καπεσοβίτες ζωγράφους και με σαφείς δυτικές επιρροές. Οι καλλιτέχνες αυτοί ζωγράφισαν πάμπολλους ναούς ή φορητές εικόνες και χρύσωσαν πολλά τέμπλα στη Βόρεια Ελλάδα.

Ήταν επαγγελματίες ζωγράφοι με μόρφωση και απόλυτο καταμερισμό εργασιών. Τρεις καλλιτεχνικές οικογένειες έδρασαν έως τις αρχές του 19ου αιώνα όταν εμφανίστηκε το επώνυμο Μπογάς για τους Καπεσοβίτες ζωγράφους, από τις μπογιές που χρησιμοποιούσαν.

Σε επίπεδο αξίας είναι αν όχι καλύτεροι, σίγουρα εφάμιλλοι με τους διάσημους Χιονιαδίτες.Ξεχωρίζει επίσης η «Πασχάλειος Σχολή» με τις δεκατρείς αίθουσες, που κτίστηκε το 1861 από τους αδελφούς Παύλο και Κωνσταντίνο Πασχάλη.

Λειτούργησε ως δημοτικό σχολείο, ενώ σήμερα στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο της Κοινότητας και τη βιβλιοθήκη με σημαντικές εκδόσεις εκ των οποίων κυριότερη είναι η πρωτότυπη Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα Βελεστινλή.Από τα πιο εντυπωσιακά κτίσματα του χωριού είναι το αρχοντικό Βουλοδήμου και το τριώροφο αρχοντικό Φυλλίδη.

Από το χωριό αρχίζει παρακλάδι της χαράδρας του Βίκου που ονομάζεται Μεζαριά και η οποία χωρίζει το Καπέσοβο από το απέναντι γειτονικό χωριό, το Βραδέτο. Στην κοίτη της Μεζαριάς, υπάρχουν δυ�� πέτρινα θολωτά γεφύρια που οδηγούν στην πέτρινη καλντεριμωτή σκάλα (Σκάλα του Βραδέτου), με διαδοχικά πέταλα που καταλήγουν στο χωριό Βραδέτο.

Στην περιοχή της Γαρδίτσας σώζονται ερείπια οχύρωσης που ανάγονται στην ελληνιστική περίοδο. Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται το ξωκλήσι των Ταξιαρχών (1770).

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

Ενα χωριό που έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις γιατί.Εντυπωσιακά πέτρινα σπίτια, καλοδιατηρημένα καλντερίμια, επιβλητικά αρχοντικά μέσα σε ορεινό τοπίο με τους βραχώδεις όγκους και το πράσινο να κυριαρχούν γύρω του. Ένα πανέμορφο σκηνικό που αξίζει να το ανακαλύψεις. Το Καπέσοβο, ένα πραγματικό μνημείο της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής, ιδρύθηκε γύρω στον 16ο αιώνα και στην ακμή του είχε εύρωστη αγροτική οικονομία, όμως το εμπόριο ήταν αυτό που έφερε αληθινό πλούτο και φήμη στο χωριό.

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα Ενα χωριό που έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις γιατί.Εντυπωσιακά πέτρινα σπίτια, καλοδιατηρημένα καλντερίμια, επιβλητικά αρχοντικά μέσα σε ορεινό τοπίο με τους βραχώδεις όγκους και το πράσινο να κυριαρχούν γύρω του. Ένα πανέμορφο σκηνικό που αξίζει να το ανακαλύψεις. Το Καπέσοβο, ένα πραγματικό μνημείο της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής, ιδρύθηκε γύρω στον 16ο αιώνα και στην ακμή του είχε εύρωστη αγροτική οικονομία, όμως το εμπόριο ήταν αυτό που έφερε αληθινό πλούτο και φήμη στο χωριό.

0 notes

eclecticstarlightblogger · 6 years

Text

Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του.

Από το χωριό αρχίζει παρακλάδι της χαράδρας του Βίκου που ονομάζεται Μεζαριά και η οποία χωρίζει το Καπέσοβο από το απέναντι γειτονικό χωριό, το Βραδέτο. Στην κοίτη της Μεζαριάς, υπάρχουν δυο πέτρινα θολωτά γεφύρια που οδηγούν στην πέτρινη καλντεριμωτή σκάλα (Σκάλα του Βραδέτου), με διαδοχικά πέταλα που καταλήγουν στο χωριό Βραδέτο.

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικο�� του έχουν αρχαία ονόματα

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

0 notes

thoughtfullyblogger · 6 years

Text

Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του.

Από το χωριό αρχίζει παρακλάδι της χαράδρας του Βίκου που ονομάζεται Μεζαριά και η οποία χωρίζει το Καπέσοβο από το απέναντι γειτονικό χωριό, το Βραδέτο. Στην κοίτη της Μεζαριάς, υπάρχουν δυο πέτρινα θολωτά γεφύρια που οδηγούν στην πέτρινη καλντεριμωτή σκάλα (Σκάλα του Βραδέτου), με διαδοχικά πέταλα που καταλήγουν στο χωριό Βραδέτο.

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

0 notes

greekblogs · 6 years

Text

Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του.

Από το χωριό αρχίζει παρακλάδι της χαράδρας του Βίκου που ονομάζεται Μεζαριά και η οποία χωρίζει το Καπέσοβο από το απέναντι γειτονικό χωριό, το Βραδέτο. Στην κοίτη της Μεζαριάς, υπάρχουν δυο πέτρινα θολωτά γεφύρια που οδηγούν στην πέτρινη καλντεριμωτή σκάλα (Σκάλα του Βραδέτου), με διαδοχικά πέταλα που καταλήγουν στο χωριό Βραδέτο.

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

0 notes

skandaladiaplokidiafthora · 6 years

Text

Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του.

Από το χωριό αρχίζει παρακλάδι της χαράδρας του Βίκου που ονομάζεται Μεζαριά και η οποία χωρίζει το Καπέσοβο από το απέναντι γειτονικό χωριό, το Βραδέτο. Στην κοίτη της Μεζαριάς, υπάρχουν δυο πέτρινα θολωτά γεφύρια που οδηγούν στην πέτρινη καλντεριμωτή σκάλα (Σκάλα του Βραδέτου), με διαδοχικά πέταλα που καταλήγουν στο χωριό Βραδέτο.

Το παραμυθένιο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα που οι κάτοικοι του έχουν αρχαία ονόματα

0 notes

aplaw-blog · 2 years

Text

Οι Financial Times και τα Ζαγοροχώρια στην Ήπειρο :

Οι FT μαγεύτηκαν από τα Ζαγοροχώρια

Τονίζοντας πως στην Ελλάδα ο τουρισμός είναι 360 μοίρες/365 ημέρες τον χρόνο, το βρετανικό μέσο αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο τον ηπειρωτικό προορισμό

Το ότι η Ελλάδα είναι πολύ περισσότερα πράγματα από τον ήλιο και τις καταπληκτικές θάλασσες της αποδεικνύουν οι Financial Times με ένα υπέροχο οδοιπορικό στα Ζαγοροχώρια.

Στο άρθρο γίνεται εκτενής αναφορά στο φαράγγι του Βίκου και τις πηγές του Βοϊδομάτη, όπου, όπως διαπίστωσε και η δημοσιογράφος Κάθριν Φεργουέδερ, το νερό είναι πάντα παγωμένο, ακόμα και το καλοκαίρι.

Γράφοντας απλώς όλα όσα παρατηρεί, η δημοσιογράφος ένιωσε απόλυτα εναρμονισμένη με τη άγρια ομορφιά των βουνών αλλά και τη ζεστή φιλοξενία των ανθρώπων.

«Ο ήχος των κουδουνιών των προβάτων αντηχεί στις πλαγιές των λόφων στην Αρίστη. Τα άγρια κυκλάμινα, που φαίνονται να ανθίζουν σαν από θαύμα μέσα στο γυμνό βράχο, χρησιμοποιήθηκαν από τους περιβόητους Βικογιατρούς τον 18ο αιώνα», σημειώνει στο άρθρο.

Από το άρθρο φυσικά δεν λείπει και η γλαφυρή και εμπεριστατωμένη περιήγηση στο Μονοδένδρι, στην πανέμορφη δρακόλιμνη της Τύμφης , στην σκάλα του Βραδέτου «με τα περισσότερα από χίλια λιθόστρωτα σκαλοπάτια που ανεβαίνουν στην πλαγιά του βουνού προς το χωριό», στην Μονή Παναγίας Σπηλιώτισσας, αλλά και στην γέφυρα της Κλειδωνιάς, ενώ διαβάζοντας κανείς για την τοπική γαστρονομία νιώθει την παράδοση να φρεσκομυρίζει από τόσο μακριά.

Πηγή: ot.gr

#τουρισμός ταξίδια

0 notes

aplaw-blog · 3 years

Text

Καπέσοβο Ζαγορίου : το πανέμορφο ελληνικό χωριό με τα αρχαία ελληνικά ονόματα των κατοίκων του :

Καπέσοβο Ζαγορίου : Ταξίδι στο πανέμορφο ελληνικό χωριό του 16ου αιώνα !

Το Καπέσοβο είναι ένα πανέμορφο χωριό του Ζαγορίου, που έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Εντυπωσιακά πέτρινα σπίτια, καλοδιατηρημένα καλντερίμια, επιβλητικά αρχοντικά μέσα σε ορεινό τοπίο με τους βραχώδεις όγκους και το πράσινο να κυριαρχούν γύρω του.

Ένα πανέμορφο σκηνικό που αξίζει να το ανακαλύψεις…. Το Καπέσοβο, ένα πραγματικό μνημείο της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής, ιδρύθηκε γύρω στον 16ο αιώνα (!) και στην ακμή του είχε εύρωστη αγροτική οικονομία, όμως το εμπόριο ήταν αυτό που έφερε αληθινό πλούτο και φήμη στο χωριό.

Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του :

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου

Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μνημεία του Ζαγοριού. Είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, του 1793, με μοναδικές τοιχογραφίες στο εσωτερικό της φτιαγμένες από τους περίφημους Καπεσοβίτες ζωγράφους και με σαφείς δυτικές επιρροές. Οι καλλιτέχνες αυτοί ζωγράφισαν πολλούς ναούς ή φορητές εικόνες και χρύσωσαν πολλά τέμπλα στη Βόρεια Ελλάδα.

Σε επίπεδο αξίας είναι αν όχι καλύτεροι, σίγουρα εφάμιλλοι με τους διάσημους Χιονιαδίτες. Ξεχωρίζει επίσης η «Πασχάλειος Σχολή» με τις δεκατρείς αίθουσες, που κτίστηκε το 1861 από τους αδελφούς Παύλο και Κωνσταντίνο Πασχάλη.

Από το χωριό αρχίζει παρακλάδι της χαράδρας του Βίκου που ονομάζεται Μεζαριά και η οποία χωρίζει το Καπέσοβο από το απέναντι γειτονικό χωριό, το Βραδέτο. Στην κοίτη της Μεζαριάς, υπάρχουν δυο πέτρινα θολωτά γεφύρια που οδηγούν στην πέτρινη καλντεριμωτή σκάλα (Σκάλα του Βραδέτου), με διαδοχικά πέταλα που καταλήγουν στο χωριό Βραδέτο.

Πηγή : travelstyle.gr

#τουρισμός ταξίδια

0 notes

followgeorgegr · 4 years

Text

Αυτοί οι βουνίσιοι(;) παράδεισοι είναι άχαστοι

Το Πήλιο ή αλλιώς «βουνό των Κενταύρων» είναι, δικαίως, για πολύ κόσμο, ο απόλυτος ορεινός καλοκαιρινός προορισμός. Συχνά, το Πήλιο επιλέγεται από τους ταξιδευτές ως λύση της τελευταίας στιγμής ή ως «σιγουράκι», έχει έρθει η ώρα, όμως, να μπει ψηλότερα στις λίστες προτιμήσεων, ακόμα και ανθρώπων που δεν είναι οι absolute fans του βουνού. Συνδυάζει ιδανικά το βουνό με τη θάλασσα, καθώς βρέχεται από τα νερά του Αιγαίου και διαθέτει μια σειρά από καταπληκτικές παράλιες, ισάξιες των γειτονικών Σποράδων. Η παραλία Μυλοπόταμος είναι ιδανική για αυτούς που δεν ενοχλούνται από λίγο κυματάκι, ενώ ένας καφές με γλυκάκι στην Τσαγκαράδα είναι κάτι που προσομοιάζει με «νόμο» για τους επισκέπτες της περιοχής. Στις γειτονικές Μηλιές έχει το μαγαζί της η Τάνια Τσανακλίδου και, επίσης, μια εκπληκτική εκκλησία, ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Στο χωριό Λαύκος, νότια μεριά, κοιτάζει απευθείας βουνό και, μάλιστα, κάποια ειδυλλιακά του πλατώματα. Αν είσαι λάτρης του real retro, να πας στο Καφενείο του Φορλίδα που λειτουργεί από το 1785, χωρίς σταματημό. Κάποτε, ήταν και κουρείο, ενώ ο πρώτος του όροφος που παλιότερα λειτουργούσε ως χάνι (ξενοδοχείο) είχε φιλοξενήσει τον Σκιαθίτη Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…

Αγαπώ πολύ τα Χάνια Πηλίου, ένα ορεινό χωριό με ελάχιστα καφενεία και ταβέρνες, δύο ξενοδοχεία και την βουνίσια φύση στα χέρια και τα πόδια σου-κυριολεκτικά.

Τα ορεινά χωριά από τη μία, οι χρυσαφένιες παραλίες της Πιερίας από την άλλη καθιστούν και τον Όλυμπο dream place to be. Στον Κάτω Όλυμπο, θα προσπαθήσεις να μην δώσεις σημασία στις ζαλιστικές στροφές που θα σε οδηγήσουν σε γραφικά χωριουδάκια όπως η Ραψάνη και η Κρανιά. Η πλευρά της Πιερίας, προσφέρει ευκαιρίες για περιήγηση σε μερικούς παραδοσιακούς οικισμούς, όπως αυτός του Παλαιού Παντελεήμονα και της Σκοτίνας. Χαμηλά, στις ακτές, θα κάνεις απολαυστικά μπανάκια στις παραλίες των Νέων Πόρων, της Λεπτοκαρυάς (λιγάκι φασαριόζικη τα τελευταία χρόνια) και της Ολυμπιακής Ακτής κοντά στην Κατερίνη, με φόντο το κάστρο του Πλαταμώνα και με δεκάδες beach bar και ταβερνάκια σε ετοιμότητα για τα αναγκαία ξεδιψάσματά σου. Από το ειδυλλιακό Λιτόχωρο ξεκινούν τα βασικότερα μονοπάτια που ανηφορίζουν στις πιο ειδυλλιακές πλαγιές του Ολύμπου και αν είσαι φίλος της πεζοπορίας θα βρεθείς οπωσδήποτε εκεί.

Στον Όλυμπο υπάρχουν σήμερα σε λειτουργία εννέα καταφύγια που εξυπηρετούν τις ανάγκες των επισκεπτών, περιπατητών, πεζοπόρων, αναρριχητών και ορειβατών σε ετήσια βάση. Επίσης, σε καίρια σημεία των κυρίων διαδρομών προς την κορυφή του Ολύμπου υπάρχουν άλλα έξι καταφύγια ανάγκης.

Ένα σύμπλεγμα 46 χωριών στο βορειοδυτικό άκρο της Πίνδου, τα Ζαγοροχώρια, αποτελούν ένα γνωστό τουριστικό προορισμό και κατά την καλοκαιρινή σεζόν, που, ανάμεσα από τις πλαγιές και τις χαράδρες ηχούν παραδοσιακά τραγούδια που θερμαίνουν την ατμόσφαιρα στα λαϊκά πανηγύρια του τόπου. Από το Πάπιγκο έως τους Ασπραγγέλους και από τη Βωβούσα έως το Δεμάτι, το Καπέσοβο και το Τσεπέλοβο, η αρχιτεκτονική και το τοπίο των ξακουστών Ζαγοροχωρίων αποτελούν μοναδικό κομμάτι της ελληνικής χάρης, αλλά και χαρακτηριστικό παράδειγμα long term τουρισμού, καθώς τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι προσελκύουν επισκέπτες. To χωριό Μικρό Πάπιγκο αποτελεί σταθερή αγάπη των ορειβατών, αφού από το χωριό ξεκινάει η διαδρομή μέχρι την θρυλική Δρακόλιμνη της Τύμφης, μια από τις γνωστότερες αλπικές λίμνες της Ελλάδας. Το φαράγγι του Βίκου είναι το απόλυτο must της περιοχής, σκέτη ομορφιά που, σχεδόν, κόβει την ανάσα. Οι πέντε ώρες που απαιτούνται για να το διασχίσεις αξίζουν απολύτως. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες στο Ζαγόρι είναι φυσικά και τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια του που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα και φτάνουν τα 60 σε αριθμό. Το αγαπημένο μου είναι αυτό του Κοντόδημου γύρω από το χωριό-στολίδι Κήποι.

Ανάμεσα στα χωριά Βραδέτο και Καπέσοβο θα συναντήσεις την φημισμένη Σκάλα του Βραδέτου, το πιο εντυπωσιακό καλντερίμι της Ηπείρου. Αυτό το συναρπαστικό δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής, αποτελούσε μέχρι το 1973 τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωριών. Η σχεδόν μίας ώρας διαδρομή είναι μαγευτική και θέλω, όποτε ξαναβρεθώ εκεί, να την επαναλάβω οπωσδήποτε.

Επιβλητικά, καταπράσινα, πανέμορφα, μοναδικά. Κι αυτά τα επίθετα πάλι μπορεί να μην αρκούν για να περιγράψουν τον τόπο αυτόν. Μια συναρπαστική χλωρίδα και πανίδα προσελκύει το βλέμμα στην διαδρομή προς Τζουμέρκα, με τα άγρια βατόμουρα να αφθονούν. Φθάνοντας στο Συρράκο, θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό: Αγέρωχο, πέτρινο, γαντζωμένο σε μια κάθετη πλαγιά, το χωριό αυτό συγκαταλέγεται, αντικειμενικά, στα ομορφότερα της Ελλάδας κι ας είναι, όπως θα διαπιστώσεις… κάθετο. Είναι διάσπαρτο από επιβλητικά αρχοντικά, βρύσες, γεφύρια και το παλιό πέτρινο σχολείο που δεσπόζει στο κέντρο του. Πάρε και το το μονοπάτι που διασχίζει το φαράγγι και οδηγεί στο απέναντι δίδυμο χωριό, τους Καλαρρύτες, φημισμένο για την ασημουργία του, αλλά και το καφενείο «Άκανθος», ηλικίας 176 ετών, που λειτουργεί απρόσκοπτα από το 1840.

Ήξερες ότι το real name δεν είναι Τζουμέρκα, αλλά Αθαμανικά όρη; Η γνωστή τραγουδοποιός Sma Ra Gda επέλεξε να γυρίσει στο χωριό της το video clip ενός παραδοσιακού τραγουδιού που διασκεύασε. Απόλαυσε:

#followgeorge #Γιώργος Βιτωράτος #Ταξίδι #Βουνό #Θάλασσα #Πήλιο #Όλυμπος #Ζαγοροχώρια #Τζουμέρκα

0 notes

maxmaggr · 6 years

Text

Βραδέτο Ιωαννίνων: Ακατέργαστη ομορφιά

Σε υψόμετρο 1.340 μέτρων αγέρωχο, περήφανο, μέσα από τα βράχια, τα πετρόχτιστα σπίτια και τα λιθόστρωτα καλντερίμια ξεπροβάλει το Βραδέτο. Το πιο ψηλό χωριό του Ζαγορίου, 49 χλμ από τα Γιάννενα, δίκαια του δόθηκε το προσωνύμιο «το μπαλκόνι του Ζαγορίου», λόγω της γεωγραφικής του θέσης, έχει απέραντη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Tόπος ήσυχος και γαλήνιος, απομακρυσμένος, μισοκρυμμένος στην φύση της Ηπείρου, από εδώ ξεκινά και η χιλιοτραγουδισμένη Σκάλα του Βραδέτου, ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια του Ζαγορίου. Εδώ κοντά βρίσκεται και η θέση Μπελόη, ένα από τα δύο εντυπωσιακότερα παρατηρητήρια του μεγαλείου του φαραγγιού του Βίκου. Το Βραδέτο είναι το ψηλότερο χωριό του Ζαγορίου στο Νομό Ιωαννίνων. Υπάγεται στον Δήμο Ζαγορίου και η πλατεία του βρίσκεται σε υψόμετρο 1340 μέτρα. Έως το 2010 αποτελούσε ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Τύμφης και κατά την απογραφή του 2001 είχε 23 μόνιμους κατοίκους. Η διασταύρωση μετά το χωριό Καπέσοβο οδηγεί σε αυτό μετά από διαδρομή 9 χλμ. και δεν υπάρχει άλλη οδική σύνδεση με τα υπόλοιπα χωριά εκτός από τον δρόμο αυτό. Ενώ από το Βραδέτο ξεκινά η «σκάλα» (πετρόχτιστο μονοπάτι), που συνδέει το χωριό με το Καπέσοβο. Η διάρκεια της διαδρομής είναι περίπου 50 λεπτά.

Στα χνάρια της ιστορίας του χωριού

Σκάλα του Βραδέτου:

To πέτρινο μονοπάτι με τα 39 καγκέλια

Μπελόη: «Ωραία θέα»

Η Δρακολίμνη των μύθων

Οι σπηλιές του Βραδέτου

Οι εκκλησίες του χωριού

#Βραδέτο #γιαννενα #Ζαγόρι #Ιωάννινα #φύση #Χωριό

0 notes