#συνεργασία

[allo-frouto]

Πες μου σημείο συνάντησης και έρχομαι σε μισή ώρα ξεκιναμε

Εγώ είπα τον προορισμό, αποφάσισε εσύ το σημείο.

#<3 #έτσι #να υπάρχει #συνεργασία #χιχιχι

[astratv]

ΠΑΑ: Ποιοι εντάσσονται στις επιχειρησιακές ομάδες και τη «Συνεργασία»

Οι πίνακες με τις εντασσόμενες αιτήσεις στήριξης για τις επιχειρησιακές ομάδες και τη δράση «Συνεργασία» αναρτήθηκαν στη διαύγεια από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα ΕΔΩ Συγκεκριμένα, η απόφαση αφορά την ένταξη πράξεων στη Δράση 2 των Υπομέτρων 16.1 – 16.2 «Ίδρυση και λειτουργία Επιχειρησιακών Ομάδων της Ευρωπαϊκής Σύμπραξης Καινοτομίας για την…

View On WordPress

#ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ #παα #συνεργασία

[1969drk]

Οι Επιτελικές Λειτουργίες, ως ανώτερες γνωστικές λειτουργίες, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου κατά την εμπλοκή του σε έργα, καθώς είναι οι πρωτεύουσες δεξιότητες που απαιτούνται για:

την ομαλή προσαρμογή του ατόμου σε νέες καταστάσεις

την ικανότητα ελέγχου των συναισθημάτων του

την ικανότητα αντίστασής του απέναντι στους πειρασμούς

την ικανότητα συνεργασίας με άλλους

#προσαρμογή #συναισθήματα #πειρασμοί #συνεργασία

[agnickradio]

Συλλυπητήριο μήνυμα για τον άδικο χαμό του Μανόλη

Photo by Dhivakaran S on Pexels.com Η Συνεργασία Δημοτών και ο επικεφαλής της Θωμάς Χαριτάκης, εκφράζουν τη βαθύτατη θλίψη τους, για τον άδικο χαμό του νεαρού συμπολίτη μας Εμμανουήλ. Κριτσωτάκη. Continue reading Συλλυπητήριο μήνυμα για τον άδικο χαμό του Μανόλη

View On WordPress

#βεγγαλικά #καπνογόνα #Συνεργασία δημοτών

[solmeister13]

Έχετε σκεφτεί να συνεργαστείτε σε κάποιο κομμάτι που θα τραγουδά η Marseaux με τον Beats Pliz?! Πιστεύω πως θα ήταν ακραία συνεργασία αν ενωθεί η φωνή της Μαρς με τους ορχηστρικούς πειραματισμούς του Φώτη<3

Πειραματιστήκαμε με ορχήστρα στο Χάρτινο Βασίλειο το 2019, είμαστε κομπλέ σε αυτόν τον τομέα ΚΛΕΣ

[spyskrapbook]

«Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες», Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης [ΕΜΣΤ] & Musée de la Musique-Philharmonie de Paris, Λεωφόρος Καλλιρρόης και Αμβροσίου Φραντζή [πρώην εργοστάσιο «Φιξ»], 117 43, Αθήνα _ 29.06.2023-07.01.2024 _ Φωτογραφίες: Σπύρος Καπρίνης [02.07.2023].

«Το ΕΜΣΤ ανοίγει τις πόρτες του στον Ιάννη Ξενάκη [1922-2001], από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα, που με το πολυσχιδές και ρηξικέλευθο έργο του χάραξε νέους δρόμους για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα. Σε συνεργασία με κορυφαίους μουσικούς θεσμούς από τις δύο πατρίδες του Ξενάκη, του Musée de la Musique-Philharmonie de Paris από την Γαλλία και το Ωδείο Αθηνών και το ΚΣΥΜΕ από την Ελλάδα, το ΕΜΣΤ διοργανώνει τη μεγαλύτερη εκθεσιακή παρουσίαση του Ιάννη Ξενάκη στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η πρωτοβουλία για την έκθεση του Ξενάκη εντάσσεται στο πλαίσιο της αποστολής του Μουσείου, η οποία, μεταξύ άλλων, αποσκοπεί στην ανάδειξη του έργου διακεκριμένων ή και λιγότερο γνωστών αλλά σημαντικών πολιτιστικών δημιουργών της ελληνικής διασποράς. 

Στο ισόγειο του Μουσείου θα παρουσιαστεί η έκθεση Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες, η πρώτη ολοκληρωμένη μεγάλη έκθεση στην Ελλάδα για τον πρωτοπόρο συνθέτη, θεωρητικό της μουσικής, αρχιτέκτονα, μηχανικό, μαθηματικό και έναν από τους πιο προοδευτικούς και δημιουργικούς στοχαστές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο Ξενάκης έσπασε τους κώδικες της σύγχρονης μουσικής και δημιούργησε ένα μουσικό είδος απολύτως δικό του. Άμεσα αναγνωρισμένος από τους ομότεχνούς του και από το κοινό, αλλά και σε διαρκή κατάσταση επανεφεύρεσης και επανάστασης, ο Ξενάκης συνέθεσε ριζοσπαστική μουσική που είναι ταυτόχρονα μια αναφορά στην Αρχαιότητα, μια ωδή στη φύση και τα στοιχεία της, ένας φόρος τιμής στον μοντερνισμό στο ακρότατο σημείο του, και ένα όραμα για τη χρήση της τεχνολογίας. Το έργο του, ευρύτατα αναγνωρισμένο διεθνώς, δεν έχει μέχρι σήμερα παρουσιαστεί σε βάθος στην Ελλάδα. 

Ο Ξενάκης πρωτοστάτησε στη χρήση μαθηματικών μοντέλων στη μουσική, παραδείγματος χάρη της θεωρίας των παιγνίων. Υπήρξε –και είναι ακόμη σήμερα– μία από τις κορυφαίες επιρροές διεθνώς στην ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής και της μουσικής σύνθεσης από υπολογιστή. Η έκθεση, που είναι μια συμπαραγωγή της Musée de la Musique-Philharmonie de Paris και του ΕΜΣΤ, παρουσιάζει πρωτότυπο και ανέκδοτο υλικό από τα πολλαπλά στρώματα της ακατάβλητης δημιουργικότητας του Ιάννη Ξενάκη: φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, απεικονιστικές παρτιτούρες, μακέτες και ανέκδοτο ακουστικό υλικό. 

Χωρισμένη σε έξι ενότητες, η έκθεση Ηχητικές Οδύσσειες επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό και αντισυμβατικό κομμάτι του έργου του και ρίχνει φως στην προσωπική του ιστορία, όπως επίσης και στην εικαστική, λογοτεχνική και μουσική παραγωγή του. Ενσωματώνει τον συνθέτη στον καιρό του και στα πολιτικά και πολιτιστικά κινήματα που τον καθόρισαν ως καλλιτέχνη. Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, σχεδιασμένο από την Εύα Μανιδάκη και τον Θανάση Δεμίρη [Flux Office], o επισκέπτης καλείται να βυθιστεί στην πολυτάραχη προσωπική ιστορία του Ιάννη Ξενάκη, να ανακαλύψει το εύρος του έργου του και των ενδιαφερόντων του και να ταξιδέψει στο μοναδικό και πολυδιάστατο σύμπαν του.»

#Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες #Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης #ΕΜΣΤ #Αθήνα #Musée de la Musique-Philharmonie de Paris #Paris #France #Fix #Φιξ #Ιάννης Ξενάκης #Iannis Xenakis #Σπύρος Καπρίνης #Spyros Kaprinis #2023

[fromgreecetoanarchy]

Λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, σαν αυτές τις στιγμές ακριβώς, 10 χρόνια πριν, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, αντιμέτωπος με συμμορία νεοναζί της Χρυσής Αυγής επιλέγει να πέσει μαχόμενος.

ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

(Κείμενο τη συλλογικότητας "Χορός της Καρμανιόλας", το οποίο ειχε δημοσιευθεί και μοιραστεί 1 χρόνο ακριβώς μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και παραμένει επίκαιρο)

Η δολοφονία όμως του Π. Φύσσα δεν συντελέστηκε από έναν 'θύτη'. Το μαχαίρι του φασίστα δεν ήταν το μοναδικό. Τα χέρια των οπλισμένων νεοναζί ήταν και είναι πολλά. Δίπλα στα πιστόλια και τις σφαίρες των μπάτσων, σφιχτά εναγκαλισμένα στον εντολέα τους, το κράτος και το κεφάλαιο.

Την τελευταία πενταετία, οι φασιστικές/ρατσιστικές επιθέσεις εκτινάχθηκαν σε άμεση συνεργασία ή ανοχή της αστυνομίας. Τα περιστατικά φασιστικής βίας και διάχυσης του ρατσιστικού μίσους αμέτρητα, από τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, τα μαχαιρώματα, τους ξυλοδαρμούς μεταναστών στον δρόμο ή ακόμη και μέσα στα σπίτια τους στον Αγ. Παντελεήμονα, την Αττική, τη Νίκαια, τον Ρέντη, την ιχθυόσκαλα Κερατσινίου, από τα ρατσιστικά πογκρόμ στην Ομόνοια, τις επιθέσεις σε τρανς και ομοφυλόφιλους στη Θεσσαλονίκη, τον Κεραμεικό, τις επιθέσεις σε καταλήψεις και στέκια, τη ματαίωση με βία και απειλές καλλιτεχνικών παραστάσεων με “αμαρτωλό” περιεχόμενο (“Χυτήριο”) . Όλες οι επιθέσεις με κίνητρα σαφή και γνωστά, με τους αυτουργούς να νιώθουν την άνεση δράσης, τη δύναμη και την ασυλία, που τους παρέχει το κράτος-προστάτης τους.

Ο ρόλος των φασιστικών ταγμάτων εφόδου δεν αναδείχθηκε στο κενό. Δεν ήταν η κρίση που διόγκωσε μονοσήμαντα και ντετερμινιστικά τον φασιστικό κίνδυνο, όπως παρουσιάζεται από κύκλους της αστικής διανόησης, ξεπλένοντας με αυτόν τον τρόπο συγκεκριμένες πολιτικές διακυβέρνησης, και κυρίως, αποκρύπτοντας την κρατική οργάνωση του ρατσισμού.

Το λάβαρο του κοινωνικού εκφασισμού έχουν σηκώσει πρώτοι οι πολιτικοί διαχειριστές των κυβερνητικών κομμάτων με τις κορώνες και τις κραυγές για την “ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες”, που πρέπει να επιτύχει το κράτος. Με τις επιχειρήσεις σκούπα και τον Ξένιο-Δία στο κέντρο της Αθήνας και όλη την Ελλάδα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τη διαρκή ομηρία των προσωρινών αδειών, τις δολοφονίες προσφύγων στο Αιγαίο και τα χερσαία σύνορα. Με τα πογκρόμ κατά των τοξικοεξαρτημένων, με τη βάρβαρη και χυδαία μετατροπή οροθετικών γυναικών σε “υγειονομικές βόμβες” και την περιφορά των εξουθενωμένων σωμάτων/προσώπων τους από κανάλι σε κανάλι ως τρόπαια της προεκλογικής εκστρατείας Λοβέρδου.

Και επειδή ο αγώνας ενάντια στη λήθη συνεχίζει να αποτελεί αγώνα ενάντια στην εξουσία, δεν ξεχνάμε πώς εκκολάφθηκε το αυγό του φιδιού στον Αγ. Παντελεήμονα-λίγο διάστημα μόνο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη- ως ξεκάθαρη κυριαρχική επιλογή. Πώς επιχειρήθηκε από κράτος και φασιστές η δημιουργία μιας “καθαρής εθνικής ζώνης”, ένα νέο άπαρτχαϊντ, ως πρότυπο οργάνωσης των γειτονιών στις μητροπόλεις. Πώς στήθηκε το τείχος προστασίας των ακροδεξιών φυλάκων από την αστυνομία απέναντι στους αντιφασίστες, που επιχειρούσαν με όλα τα μέσα να τους διεμβολίσουν. Πώς οι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης από τον Μαρκογιαννάκη μέχρι τον Χρυσοχοϊδη είχαν ομοτράπεζους στις συνομιλίες τους για την “εγκληματικότητα και τα προβλήματα του κέντρου” τη φασιστοεπιτροπή κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα, αποτελούμενη από “εξαίρετα” μέλη της Χρυσής Αυγής. Οι τελευταίες συνομιλίες του συμβούλου του πρωθυπουργού Μπαλτακου εντός Βουλής με τον χρυσαυγίτη Κασιδιάρη ήταν μόνο μια βιντεοσκοπημένη απόδειξη για την ευθεία συνεργασία κράτους και παρακρατικών.

Η κρατική αυτή επιλογή έγινε ακόμη πιο σαφής τα αμέσως επόμενα χρόνια και ειδικά από τη στιγμή εφαρμογής της βιαιότερης οικονομικής αναπροσαρμογής και αναδιάρθρωσης, που συνιστούν τα μνημόνια. Η διαχείριση της κρίσης και των συνεπειών αυτής απαιτούσε και απαιτεί μέσα και εργαλεία για τη διάσωση της εθνικής/κοινωνικής συνοχής, για την αποκατάσταση των διαρρηχθείσας κοινωνικής συναίνεσης με φόντο τη λυσσαλέα επίθεση κράτους και κεφαλαίου στην εργατική τάξη και την κοινωνία. Όσο σκληρότερη είναι η επίθεση, τόσο εντονότερη η προβολή και ανάδειξη του “εσωτερικού κινδύνου”, του “εχθρού”, του “ξένου” και “διαφορετικού”, που απειλεί την εθνική ενότητα, διαταράσσει την κυρίαρχη κανονικότητα, απειλεί το σώμα των “υγιών ελλήνων”. Εκείνων, τους οποίους, σύμφωνα με τη δήλωση Σαμαρά, “θα βρουν μπροστά τους όσοι προωθούν την ακρότητα”. Δήλωση που με περισσή υποκρισία εκστομίστηκε λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα και τις συλλήψεις των μελών της ΧΑ, όμως δεν εκστομίστηκε τυχαία. Η διατύπωση αυτή, με φαινομενικά αντιρατσιστικό πρόσημο, επιχείρησε να απενοχοποιήσει την κρατική διαχείριση του ρατσισμού, να τη δικαιώσει σε αντιδιαστολή με τη ναζιστική φρενίτιδα ενισχύοντας παράλληλα τη «θεωρία των δύο άκρων», να αγιοποιήσει την κατασκευή των “υγιών ελλήνων”, των μόνων που “χωρούν” στη νέα καπιταλιστική συνθήκη, στον νέο κύκλο καπιταλιστικής συσσώρευσης. Είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τον μονόδρομο των μνημονίων, που βάζουν πλάτη με τις θυσίες τους για τη “σωτηρία της πατρίδας”, που δεν αντιδρούν στην ακραία υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης και της ζωής τους, που βρίσκουν στον “αδύναμο” τον εχθρό τους, δεν διαταράσσουν την κρατική λειτουργία και υπομένουν την καταπίεση, δεν αντιστέκονται, αλλά συναινούν. Εκείνοι των οποίων “ο βίος είναι αξιοβίωτος', σύμφωνα με τις επιταγές της κυριαρχίας.

Όμως, ο προσδιορισμός του “υγιούς έλληνα” προϋποθέτει τη διαρκή κατασκευή και το κυνήγι του αντίθετού του, του “μη υγιούς”, του “επικίνδυνου άλλου”. Για να εμπεδωθεί η κυριαρχία του πρώτου πρέπει να εξοντωθούν όσοι δεν υπακούν στις παραπάνω νόρμες και αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, υλική και πνευματική. Να περιθωριοποιηθούν όσοι αποκλίνουν από την κυρίαρχη αφήγηση που συνθέτει το τρίπτυχο πατρίς/θρησκεία/οικογένεια, όσοι αμφισβητούν τις κυρίαρχες αλήθειες και επιτίθενται στους φορείς της καταπίεσής τους.

Υπό το πρίσμα αυτό ερμηνεύονται η διαρκής βάναυση καταστολή των αντιστάσεων, οι διώξεις αγωνιστών και οι δικαστικές σκευωρίες, οι επιστρατεύσεις απεργών, η θέση σε κατασταλτική καραντίνα ολόκληρων περιοχών (Σκουριές), που αντιστέκονται στη λεηλασία του περιβάλλοντος και στην “ανάπτυξη” που στάζει αίμα. Έτσι ερμηνεύεται η θεσμοθέτηση φυλακών υψίστης ασφαλείας και η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των κρατουμένων, με τις στατιστικές της ΕΛ.ΑΣ που καταγράφουν ποσοτική μείωση των “εγκλημάτων” να μαρτυρά πασίδηλα και συνάμα προκλητικά τον στόχο της κυριαρχίας: τη διάχυση του φόβου, την τρομοκράτηση και εξόντωση των αντιστεκόμενων και τον προληπτικό εκφοβισμό όλων όσοι τολμήσουν να σκεφθούν αντιδράσουν στην καταπίεση, είτε ειρηνικά είτε βίαια, μέσω της επίδειξης της ειδικής θέσης που αντιστοιχεί στον καθένα, όταν περάσει το κατώφλι των φυλακών.

Είναι ακριβώς αυτή η διαδρομή που ενώνει την κρατική οργάνωση του ρατσισμού με τα φασιστικά τάγματα εφόδου. Είναι η προέκταση ενός κρατικού ρατσισμού που σε συνθήκες «έκτακτης ανάγκης» νομιμοποι��ίται εκ νέου ως κανονικότητα, εντείνεται αποκτώντας ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, συνθέτοντας το στίγμα της κρατικής διαχείρισης της εξουσίας ως αμάλγαμα δημοκρατικής τάξης και φασιστικών πολιτικών. Είναι ακριβώς αυτή η επιλογή που κρατά διαρκώς το χέρι κάθε φασίστα οπλισμένο.

Η εμπιστοσύνη στον κρατικό αντιφασισμό είναι βουτιά σε λιμνάζοντα νερά.

Η δολοφονία του Π. Φύσσα, αποτέλεσε την αφετηρία για την καταστολή της Χρυσής Αυγής, αλλά και για μια γιγαντιαία επικοινωνιακή εκστρατεία αποδόμησης του ολοκληρωτικού στίγματος, με το κράτος να εμφανίζεται αντιφασιστικότερο...του βασιλέως. Η διαχείριση του αντιφασισμού αποτελεί μείζον ζήτημα για τη διακυβέρνηση, μιας και η επιλογή δίωξης της ΧΑ, μετά απο δεκαετίες πριμοδότησης και συνεργασίας, σηματοδότησε και την απόπειρα αποκατάστασης του δημοκρατικού προσωπείου της κυριαρχίας, που η πολιτική δολοφονία ενός “ νέου έλληνα” από τα ναζιστικά τάγματα έπληξε βάναυσα. Αίφνης, “αποκαλύφθηκαν” 32 υποθέσεις, που “φυλάσσονταν” χρόνια στα συρτάρια του Δένδια, τα ΜΜΕ άρχισαν να μιλούν για τάγματα εφόδου, για νεοναζί, για εγκληματικές ενέργειες των χρυσαυγιτών, να ανασύρουν υποθέσεις ρατσιστικών/φασιστικών επιθέσεων ακόμη και σε αντεξουσιαστικά στέκια, όπως στο Στέκι Αντίπνοια στα Πετράλωνα το 2008. Μόνο που δεν μπορούν να διαγράψουν την αντιφασιστική μνήμη. Ξανά τη μπάσταρδη αυτή μνήμη, που δεν ξεχνά τις δεκαετίες μιντιακών κραυγών-πλήρως ευθυγραμμισμένων με την κρατική πολιτική- για τα “μιάσματα”, τους “εγκληματίες”, τις “ορδές” των μεταναστών, το σουλατσάρισμα σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ των “αγανακτισμένων” χρυσαυγιτών κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα Σκορδέλη και Πιπίκιου. Δεν ξεχνά την φιλοτεχνημένη προβολή των ακροδεξιών συσσιτίων, τα στημένα ρεπορτάζ πριμοδότησης των χρυσαυγιτών, με τη γιαγιούλα, που πηγαίνει στο ΑΤΜ με την προστασία φουσκωτών της ΧΑ, τα αντίστοιχης σκοπιμότητας ρεπορτάζ για ανύπαρκτα περιστατικά, με γιατρούς στην Πάτρα να ξυλοφορτώνονται -και καλά- από χρυσαυγίτες γιατί ζήτησαν φακελάκι...Και το πιο εξοργιστικό, αλλά συνάμα τροχιοδεικτικό αυτής της μεταβολής, η ίδια φασιστοφυλλάδα, το “Πρώτο ΘΕΜΑ”, που δημοσίευσε και αναπαρήγαγε τα δυο παραπάνω ρεπορτάζ, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να δημοσιεύσει με κροκοδείλια δάκρυα για τα “θύματα του φασισμού” τη φωτογραφία του Παύλου Φύσσα στο οδόστρωμα τη στιγμή που ξεψυχά.

Η διαχείριση του «αντιφασισμού» από την πλευρά του κράτους ξεδιπλώθηκε δεδομένων και των ανατρεπτικών δυναμικών, που η συγκεκριμένη πολιτική δολοφονία πυροδότησε. Μπροστά στις εκτεταμένες συγκρούσεις που πραγματοποιήθηκαν την επομένη της δολοφονίας, τις αντιφασιστικές πορείες σε διάφορες γειτονιές και πόλεις της ελληνικής επικράτειας, τις επιθέσεις σε γραφεία της φασιστικής Χρυσής Αυγής και την πιθανότητα μιας γενικευμένης έκρηξης, η κρατική διαχείριση προχώρησε σε μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση ενσωμάτωσης και αφομοίωσης του αντιφασιστικού μένους διαφόρων κοινωνικών ομάδων.

Διαφόρων κοινωνικών ομάδων που στο πρόσωπο του Π. Φύσσα, (εργάτης, Έλληνας, αντιφασίστας, χιπ-χόπερ, κοκ) μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους. Το ενδεχόμενο συγκρότησης αυτο-οργανωμένων, αντιφασιστικών συνελεύσεων, η ανάληψη μαχητικών πρωτοβουλιών, καθώς και η επανοικειοποίηση εξεγερτικών πρακτικών από ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, θα μπορούσε να αποτελέσει το σπέρμα μιας αμφισβήτησης της εθνικής ενότητας. Έπρεπε λοιπόν το αντιφασιστικό μένος να καναλιζαριστεί άμεσα, να αναπαυθεί άμεσα στη μεγάλη αγκάλη της Δημοκρατίας, του Νόμου και της Τάξης, χωρίς να επιζητά περισσότερα.

Η δίωξη της ΧΑ, μπορεί να συνιστά ένα ενδοσυστημικό ξεκαθάρισμα, μια επαναδιευθέτηση των ενδοκυριαρχικών συσχετισμών, ειδικά από τη στιγμή που το φασιστικό μόρφωμα είχε εμφανείς τάσεις αυτονομίας, όπως μεταφράστηκαν και στο “όριο” για την “εμφυλιακή δεξιά”, την καπηλεία από τους χρυσαυγίτες της πηγάδας του μελιγαλά και την εκδίωξη των νεοδημοκρατών από την τελετή μνήμης. Όμως, οι ακροδεξιοί ηλίθιοι, όσο χρήσιμοι ήταν και όσο αναλώσιμοι αποδεικνύονται, το ίδιο χρήσιμοι μπορεί να αποδειχτούν και στη συνέχεια, είτε ως “σοβαρότερη” ΧΑ -πολλαπλασιάζοντας τις υπηρεσίες τους προς το κεφάλαιο, ψηφίζοντας κι άλλες φοροελαφρύνσεις για τους εφοπλιστές, βάζοντας την υπογραφή τους κι σε άλλες ιδιωτικοποιήσεις μετά από εκείνη στην πώληση της Αγροτικής Τράπεζας- είτε ως πιο υπάκουα (παρα)κρατικά όργανα, όταν οι καιροί το απαιτήσουν. Δεν περιμένουμε λοιπόν κανέναν κατ’ όνομα αντιρατσιστικό νόμο, κανένα δικαστήριο “να αποδώσει δικαιοσύνη”, καμία δημοκρατική διαχείριση να τιμωρήσει τους ενόχους, που η ίδια εξέθρεψε ως το μακρύ της χέρι.

Ο πόλεμος ενάντια στους φασίστες είναι συνεχής αγώνας, άμεσα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό, ενάντια στην εξάπλωση του κοινωνικού εκφασισμού και των φυσικών φορέων του, είτε είναι ξεφτιλισμένοι ψηφοφόροι της ΧΑ, είτε όχι. Είναι αγώνας ενάντια στο κράτος, τον φόβο και την καταπίεση.

Η φετινή επέτειος της δολοφονίας του Π. Φύσσα είναι ακριβώς η ενθύμηση της ανάγκης για την πάλη ενάντια στον φασισμό, είναι η ενθύμηση της ανάγκης για διαρκή αγώνα για να κάνουμε τις γειτονιές μάς κοινότητες συντροφικότητας και αλληλεγγύης.

Να αντισταθούμε στον ολοκληρωτισμό

#φύσσας #παύλος φύσσας #αθήνα #κερατσίνι #ελλάδα #Youtube

[kaliarda]

Γιάννης Τσαρούχης, Μάνος Χατζιδάκις, Κάρολος Κουν και Ραλλού Μάνου,

από τη συνεργασία τους με το θέατρο τέχνης στους Όρνιθες (1959). Αρχείο Ραλλούς Μάνου

#gay asf collab #yannis tsarouchis #χατζιδάκις

[vrakadiko]

Η Barcode Berlin σε συνεργασία με το μοντέλο Eric Romaguera παρουσιάζει τα Baquil Σλιπ! To Ισπανικό του ταμπεραμέντο και το lifestyle του Βερολίνου αναμείχθηκαν σε έναν εντυπωσιακό συνδυασμό δύο κόσμων: την αγάπη του Eric για την ανδρική μόδα του σήμερα και το χαρακτηριστικό, τολμηρό στιλ της Γερμανικής μάρκας. Ολα τα χρώματα και όλα τα μεγέθη ξανά σε στοκ! Δείτε περισσότερα: https://menandunderwear.com/shop/el/module/iqitsearch/searchiqit?s=Baquil

[mariexdiary]

Τρίτη 14/3/2023, 1:49

Μαντέψτε τι έκανα πριν ξεκινήσω το γράψιμο για το ημερολόγιό μου.. Να ψάξω ένα ωραίο απόφθεγμα που να έχει σχέση με το BDSM. Βρήκα; Όχι βέβαια. Οπότε αυτή τη στιγμή διαβάζεις ακόμα μία άσχετη εισαγωγή. Δεν φταίω εγώ, έκατσα και έψαξα και δεν βρήκα τίποτα.

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν..

Τα BDSM party δυστυχώς σιγά-σιγά τελειώνουν και θα ξεκινήσουν πάλι τον Οκτώβριο. Ο Απρίλιος θα είναι ο τελευταίος μήνας που θα έχει party. Στεναχωριέμαι λίγο γιατί ήθελα μία φορά το μήνα να έχει. Να φοράω τα ωραία μου τα σέξι εσώρουχα και ρούχα. Να πίνω και με χορεύω σαν να μην υπάρχει αύριο. Όσο περνούν τα χρόνια καταλαβαίνω ότι είμαι ένα party girl κι ας μπαίνω στα 31. Είναι αλήθεια, στα 20 δεν πήγαινα σε πάρτι, ούτε στα 25 μου. Άλλα μυαλά τότε.

My fave Raye

Το Σάββατο λοιπόν, φόρεσα για πρώτη φορά ένα εσώρουχο από την κολεξιόν της Raye σε συνεργασία με την Dorina. Αυτά τα εσώρουχα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, οπότε είμαι πάρα πολύ τυχερή που έχω ένα στην κατοχή μου. Το εσώρουχο ήταν ένα ωραίο μαύρο σουτιέν με γκρι λεπτομέρειες. Φόρεσα ένα μπλουζάκι με στρασάκια και από κάτω μία στενή, μαύρη, δερμάτινη φούστα. Επειδή ήξερα ότι θα χορέψω αντί για τακούνια, έβαλα χαμηλά μποτάκια. Με έβλεπα στον καθρέφτη πριν φύγω και έλεγα «φτου σου κούκλα μ��υ!»

Καλωσόρισες στην κόλαση!

Πήρα ταξί και έφτασα στον προορισμό. Με καλωσόρισαν και μπήκα στο πρώτο όροφο και το πρώτο άτομο που βρήκα ήταν η αγαπημένη μου Dancing queen. Ήταν host αυτή τη φορά και εγώ καθόμουν δίπλα της και τη βοηθούσα με ψιλοπράγματα. Κάποια στιγμή με έβαλαν υπεύθυνη για την είσοδο για το κόκκινο δωμάτιο του πόνου. Δεν έπρεπε να αφήνω κανένα άτομο να ανέβει στον δεύτερο όροφο. Αργότερα ξεκίνησαν τα show. Πρώτο ήταν ένα show με shubari που το' χω βαρεθεί. Αργότερα μία Αφέντρα με τρεις υποτακτικούς της. Δύο άντρες και μία γυναίκα. Δεν μπορούσα να δω καλά και το μόνο που αντίκρισα ήταν δυνατό spanking με μαστίγιο. Τελευταίο show ήταν δύο κορίτσια που το ένα χτυπούσε με μαστίγιο το άλλο και παιχνίδι με κεριά. Όταν τελείωσαν και τα τρία, είδα πως ο περισσότερος κόσμος έφευγε.

Τελικά στους δύο, τρίτος χωρεί;

Όταν λοιπόν στο χώρο μείναμε γύρω στα 30 άτομα, βάλαμε dance μουσική. Οπότε και εγώ σηκώθηκα και χόρεψα μέχρι τελικής πτώσεως. Όλοι χόρευαν κάτω από τη σκηνή. Τους αιφνιδίασα όλους όταν ανέβηκα πάνω και έκανα τα δικά μου. Τους κάλεσα να έρθουν πάνω. Χορέψαμε και χτυπιόμασταν σαν μικρά παιδιά. Δύο αγόρια με χόρευαν πάνω στη σκηνή και μου άρεσε πολύ όλο αυτό που γινόταν. Στον έναν να του τραγουδώ το τραγούδι που παίζει δυνατά, και στον άλλον να του κωλοτρίβομαι και να βάζει απειλητικά το χέρι εκεί.

The Paddle Time.

Ένα αγόρι που έχω γνωρίσει εκεί είχε ένα μικρό paddle μαζί του. Το πήρα, κατέβηκα από τη σκηνή και έκανα τον γύρο χτυπώντας τον καθένα στα οπίσθια του. Γενικά δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό, αλλά μπορώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου γιατί ήμουν στο πέμπτο ποτό (και μου έκανε εντύπωση ότι δεν με πείραξε). Κάποια στιγμή, η Dancing queen χτύπησε με το paddle το αγόρι που μου το έδωσε. Τον χτυπούσε δυνατά στα οπίσθια. Πήγα από πίσω και τον χτύπησα και εγώ με το χέρι μου. Ακούστηκε σε όλον τον όροφο το ουρλιαχτό του. Δεν ήξερα ότι έχω τόση δύναμη στα χέρια. Εγώ γελούσα σαν χαζή, αλλά μου άρεσε. (Βλέπεις πως με κάνει το ποτό ε;) Όταν κατέβηκε, με πήρε από τα χέρια και με έστησε σε μία ξύλινη κατασκευή που την άνοιγες και έβαζες δεξιά και αριστερά τα χέρια και στη μέση το κεφάλι και την έκλεινες. Δεν μου το κλείδωσε για να είμαι ασφαλής.

Σήκωσα τη φούστα μου και ξεκίνησε το spanking με το paddle. Με χτύπησε αρκετές φορές. Δεν έβγαλα κιχ. Δεν ακουγόταν καθόλου, απλά το απολάμβανα. Μερικά λεπτά αργότερα, είπα δυνατά τη λέξη ''κόκκινο'' που σημαίνει ότι το παιχνίδι σταματά τελείως. Στη συνέχεια ένας άλλος άντρας με κοίταξε, του έδωσα το paddle και τον ρώτησα, «Θέλεις να μου ρίξεις και εσύ μερικές;». «Ήσουν πολύ κακό κορίτσι!», μου είπε. Και πήρα θέση για δεύτερο γύρο. Και να χτυπά, να χτυπά και όλο πιο δυνατά. Εγώ προσπαθούσα να συγκρατηθώ, αλλά δεν.. Δεν με κρατούσαν τα πόδια μου, οπότε του είπα και εκείνου τη λέξη «κόκκινο» μετά από λίγα λεπτά.

Τι ωραία που είναι την Κυριακή..

Σηκώθηκα έφτιαξα τη φούστα μου, ήπια στις τελευταίες γουλιές από το τζιν λεμόνι μου και πήρα το δρόμο για την επιστροφή. Μία παρέα με κάλεσε σε άλλο ένα party την επόμενη μέρα, όμως δεν μπορούσα να πάω γιατί το Σάββατο είχα γίνει κουρούμπελο και το πρωινό της Κυριακής με βρήκε με πονοκέφαλο.

#αγαπητό μου ημερολόγιο #ημερολόγιο #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκ κουοτς #γρεεκ στατους #γρεεκζ #γρεεκ quotes #ελληνικο ταμπλρ #ελληνικο tumblr #ελληνικο μπλογκ

[blueriverboys]

Παναιτωλικός: Το σπίτι μας αλλάζει. Ξανά! (vid)

Το γήπεδο του Παναιτωλικού αναμένεται να αλλάξει όψη και να ομορφύνει ακόμα περισσότερα, αφού η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ενέκρινε χθες την πρόταση ένταξης στο Ε.Π Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας.

Η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ενέκρινε χθες την πρόταση ένταξης στο Ε.Π Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας της αναβάθμισης του Γηπέδου Παναιτωλικού και της διαμόρφωσης εκθεσιακών χώρων, συνολικού προϋπολογισμού 2.353.000 ευρώ.

Τα έργα αφορούν την επέκταση του άνω διαζώματος της μικρής κερκίδας, την τοποθέτηση στέγαστρου σε όλο το μήκος της, τη δημιουργία χώρου ΑΜΕΑ, την εξωτερική διαμόρφωση του πέταλου (πρόσοψη) και την κατασκευή αίθουσας εκδηλώσεων στο εσωτερικό του. Έργα τα οποία έχουν ήδη δημοπρατηθεί και αναμένεται σύντομα να αρχίσουν με την εγκατάσταση του εργολάβου.

Επίσης, τις επόμενες ημέρες δημοπρατείται η κατασκευή εκθεσιακού – μουσειακού χώρου, που θα λειτουργήσει στο εσωτερικό της μεγάλης κερκίδας.

Χθες με την έγκριση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας προστέθηκε ένα ακόμη σημαντικό έργο, της αντικατάστασης του υπάρχοντος ηλεκτροφωτισμού με LED και η τοποθέτηση φωτοβολταϊκού συστήματος, στο πλαίσιο της ενεργειακής αναβάθμισης του γηπέδου μας.

Το γήπεδο εν έτει 2005

Με τα έργα αυτά ολοκληρώνεται η διαμόρφωση του εσωτερικού του γηπέδου μας, η οποία άρχισε το 2005 όταν τα ηνία της ΠΑΕ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ ανέλαβε ο Φώτης Κωστούλας. Αποκλειστικά με δικούς του οικονομικούς πόρους μεταμόρφωσε σταδιακά το (σχεδόν) εγκαταλειμμένο και ερειπωμένο γήπεδο σε μια σύγχρονη, λειτουργική εγκατάσταση, που καλύπτει τις απαιτήσεις της ομάδας μας τα 12 χρόνια που αγωνίζεται στην κορυφαία επαγγελματική κατηγορία.

Παρότι πολλοί αξιολογούν το γήπεδό μας ως ένα από τα καλύτερα της Ελληνικής περιφέρειας, η διοίκηση της ΠΑΕ σε αγαστή συνεργασία με τον Ερασιτέχνη, δεν έπαψαν να επιδιώκουν την περαιτέρω βελτίωσή του. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκαν μελέτες και με τη μεσολάβηση της τότε αντιπεριφερειάρχη Χριστίνας Σταρακά και το ενδιαφέρον του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη, πήραν το δρόμο της υλοποίησης από το 2019.

Για να φτάσουμε στην τελική έγκριση σημαντική ήταν η δουλειά που έγινε από τον Περιφερειάρχη Νεκτάριο Φαρμάκη, τους συνεργάτες του και το προσωπικό της Περιφέρειας. Όχι μόνο προχώρησαν τις απαιτούμενες διαδικασίες, αλλά εξέτασαν με προσοχή την πρότασή μας για ένταξη έργων που αφορούν την ενεργειακή αναβάθμιση στο γενικότερο πλαίσιο της πρόθεσης του Παναιτωλικού για μετάβαση στην «πράσινη ανάπτυξη» των εγκαταστάσεων και των λειτουργιών του.

Τους ευχαριστούμε.

Ο Παναιτωλικός με την αγωνιστική και όχι μόνο δράση του την τελευταία εικοσαετία, αποτελεί τον κορυφαίο πυλώνα εξωστρέφειας του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας. Παράλληλα καταγράφεται και τεράστιο «εσωτερικό αποτύπωμα» καθώς η βελτίωση των εγκαταστάσεών του έχει αναβαθμίσει μια ολόκληρη γειτονιά, αυτή του γηπέδου. Στόχος μας πρέπει να είναι το γήπεδο να συμπαρασύρει την αναβάθμιση όλης της πόλης!

Όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, ΠΑΕ και Ερασιτέχνης έχουν προχωρήσει σε αρχικές μελέτες που αφορούν έργα στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου. Και οι σχετικές προτάσεις έχουν κατατεθεί στον Δήμο Αγρινίου, που έδειξε διάθεση να αναλάβει δράση. Η ανάπλαση της οδού Προυσιωτίσσης και μέρους της πλατείας, είναι το πρώτο βήμα.

Η ενοποίηση του γηπέδου με το Δημοτικό Πάρκο και με τους χώρους που μεσολαβούν (Μουσείο, Βιβλιοθήκη, Γλυπτοθήκη, Παπαστράτεια Εκπαιδευτήρια, κ.α.) πρέπει να αποτελέσει το επόμενο βήμα έργων αναβάθμισης της περιοχής.

Παράλληλα αναμένουμε τη μελέτη που έχει αναλάβει το ΤΕΕ για τη δημιουργία υπόγειων χώρων στάθμευσης και διαμόρφωσης της πλατείας του γηπέδου. Που καθημερινά θα εξυπηρετούν κυρίως τις ανάγκες των κατοίκων και τις ημέρες των αγώνων (2-3 φορές τον μήνα) της ανάγκες λειτουργίας του γηπέδου μας.

Τα παραπάνω απαιτούν οραματισμούς, προετοιμασία, σχεδιασμό, δουλειά. Κυρίως, όμως, συνεργασία και κοινή προσπάθεια. Ανεξάρτητα από τα πρόσωπα, πολιτεία, τοπική αυτοδιοίκηση, φορείς, σύλλογοι, κάθε Αγρινιώτισσα και κάθε Αγρινιώτης, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι ο τόπος μας έχει ανάγκη από τις συνεργασίες που θα τον βοηθήσουν να κάνει βήματα ανάπτυξης, βήματα προς το μέλλον.

Ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ είχε και έχει ιδέες και προτάσεις. Δεν αρκέστηκε σ’ αυτές. Έκανε ΠΡΑΞΕΙΣ. Θέλει να κάνει πολλές ακόμα. Με κοινές δράσεις που θα φέρουν καλύτερα αποτελέσματα.

————————————————————–

#Μόνο_Παναιτωλικός #Παντού_Παναιτωλικός

#Παναιτωλικάρα_μου #Ηδονή_Παναιτωλικός

#BLUERIVERBOYS_AMSTERDAM

Σάββατο 9.9.23

Δημήτρης Μπαλωτής//Dimitris Balotis

[justforbooks]

Τι χρειάζεται για να γίνει κανείς influencer; Πώς μπορεί να με επηρεάσει μια κοπέλα, σχετικά αναγνωρίσιμη, που κρατά μια μπάρα δημητριακών και σκάει με χορηγούμενη διαφήμιση στο timeline μου σε Facebook και Instagram και με μία ευφάνταστη ή απολύτως βαρετή και κλισέ λεζάντα με παρακινεί να τη δοκιμάσω;

Πρέπει να είναι ήδη γνωστή για να το κάνει αυτό; Πρέπει απλώς να εμπλέκεται κάπως με το fitness για να με πείσει; Είμαι εγώ ως follower η δύναμη η δική της ή δύναμη της εταιρείας που της εμπιστεύθηκε το προϊόν για να το «διαφημίσει» και με όπλο τη φήμη, την αναγνωρισιμότητα ή την ιδιότητά της να του δώσει ώθηση στην αγορά; Και γιατί εδώ και καιρό –ας είμαστε ειλικρινείς- οι influencers έλκουν αρνητικά σχόλια ως αεριτζήδες, τεμπέληδες, τζαμπατζήδες;

Για να απαντήσει κανείς στα παραπάνω πρέπει πρώτα να αναρωτηθεί πού βρίσκεται: στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Στο εξωτερικό τα μηνύματα για τους influencers αυτή τη στιγμή δεν είναι ακριβώς θετικά. Όχι μόνο λόγω  διάφορων ατυχέστατων περιστατικών, αλλά γιατί η πρώτη περίοδος, της αθωότητας, του ενθουσιασμού, του αγνού celebrity marketing τελειώνει και όλοι οι επαγγελματίες αυτού του είδους marketing οφείλουν να σκεφτούν το επόμενο βήμα τους.

(Περιπτώσεις, όπως της Selena Gomez ή της Kim Kardashian, ας εξακολουθούν να θεωρούνται εξαιρέσεις, λόγω του όγκου των followers τους: με 107 εκ. η μία και 133 εκ. ακόλουθους η δεύτερη –όσο αμφιλεγόμενη κι αν θεωρείται- καλώς ή κακώς κρατούν τα κλειδιά αυτής της υπόθεσης από κάθε άποψη είτε πρόκειται για brands είτε για τα προϊόντα των δικών τους επιχειρήσεων).

Ο προβληματισμός για το ότι το influencers marketing τελειώνει, εδώ και μήνες διατυπώνεται ανοιχτά από μέσα όπως οι New York Times και αφορά το «ταβάνι», το περιεχόμενο και την ηθική αυτού του είδους των διαδικτυακών προωθήσεων.

«Η φούσκα των influencers θα σκάσει μέσα στο επόμενο 12μηνο αν ο κόσμος δεν γίνει εξαιρετικά προσεκτικός με τα χρήματα που πετάει δεξιά και αριστερά και ενώ κορυφαία brands προσπαθούν να αγοράσουν όλο και περισσότερη τοποθέτηση προϊόντων μέσω των influencers», εκτιμούσε πριν από λίγο καιρό η Caroline Issa, υπεύθυνη μόδας και εκτελεστική διευθύντρια του περιοδικού "Tank" (α, και influencer σε ό,τι αφορά το street style).

Σύμφωνα με την ίδια, το πρόβλημα πλέον εντοπίζεται στο λάθος matching, στην επιμονή κάποιων εταιρειών να επενδύουν σε ακατάλληλα πρόσωπα και στην επιθετική διείσδυση στον χώρο ανθρώπων που ουδεμία σχέση έχουν με το marketing, με το προϊόν ή την υπηρεσία που διαφημίζουν, και το σημαντικότερο κανένα φραγμό αναφορικά με τις πρακτικές τους.

Επίσης, η αγορά των influencers –στο εξωτερικό τουλάχιστον- έχει κηλιδωθεί από τις ανάρμοστες, παραπλανητικές, αήθεις ή αμφιλεγόμενες πρακτικές. Το παράδειγμα της Elle Darby εξηγεί ίσως την ανησυχία της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου που το 2017 τροποποίησε την κατευθυντήρια γραμμή της, με σχετικές οδηγίες προς τους καταναλωτές, συμπεριλαμβάνοντας σ' αυτές συγκεκριμένες αξιώσεις από τους influencers (συγκεκριμένο όγκο followers, ποιοτικό περιεχόμενο, αποφυγή παραπλανητικών τακτικών, κ.λπ).

Όταν η κουβέντα έρχεται στα ελληνικά δεδομένα (και μεγέθη) και σ' αυτό που ζούμε ειδικά το τελευταίο διάστημα με τους Έλληνες influencers, ο κ. Αϊβαλής είναι κατηγορηματικός, εξηγώντας βέβαια ότι στη χώρα μας βρισκόμαστε ακόμη στη φάση του hype και της ανακάλυψης και όχι του απολογισμού: «Στην Ελλάδα πρόσφατα ανακαλύψαμε τους λεγόμενους influencers και έχουμε ακόμη πολλές παιδικές αρρώστιες να περάσουμε. Συνήθως δεν τους αξιολογούμε σωστά πριν συνεργαστούμε μαζί τους, δεν διαλέγουμε τους σωστούς, αλλά τους πιο γνωστούς, δεν αξιολογούμε την απόδοσή τους μετά από κάποια συνεργασία».

«Σχετικά με το αν τα χέρια στα οποία θα βρεθεί ένα brand είναι τα σωστά, θα πω μόνο πως οτιδήποτε έχει να κάνει με το web είναι ρευστό, αλλάζει καθημερινά και διαφοροποιείται και λογικό καμιά φορά τα χέρια να γίνονται μαχαίρια... Το να γενικεύουμε, όπως και σε κάθε ανάλογη περίπτωση, είναι λάθος. Η σοβαρή δουλειά έχει να κάνει με το αποτέλεσμα μιας καμπάνιας που έχει βασιστεί σε Influencers και πώς αυτό μπορεί να αποτιμηθεί. Να μπορούμε δηλαδή να δούμε και να μετρήσουμε τι έχει φέρει πίσω. Υπάρχουν σωστές και λάθος επιλογές ανθρώπων.

Επειδή δεν αρκεί μόνο κάποιος να ξέρει να κάνει σωστά τη δουλειά του -και ναι, περί δουλειάς πρόκειται, εφόσον πληρώνεται-, αλλά πρέπει να είναι και το σωστό πρόσωπο, σχετικό με το brand το οποίο τον έχει επιλέξει, καθώς επίσης το ίδιο και το κοινό που τον ακολουθεί. Προσωπικά επιλέγω πρόσωπα βάσει του τρόπου που διαχειρίζονται τη διαδικτυακή τους εικόνα, αλλά και το χρόνο που το κάνουν αυτό».

Γιατί, όμως, στο ελληνικό περιβάλλον επιλέγουμε κυρίως τηλεοπτικά πρόσωπα;

«Ένα τηλεοπτικό πρόσωπο μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετική επιλογή, καθώς κουβαλάει και όλη αυτή την αναγνωρισιμότητα, αλλά μόνο εάν το περιεχόμενό του είναι αξιόλογο και σχετικό με το brand. Οπότε, αντιλαμβανόμαστε ότι το πιο σημαντικό είναι η επιλογή αυτών των ανθρώπων και οι λόγοι για τους οποίους γίνεται.

Ένα agency δεν θα σταθεί μόνο σε ποσοτικά αποτελέσματα, αλλά και στα ποιοτικά. Θα εξετάσει το είδος του περιεχομένου που παράγεται από τον συγκεκριμένο influencer και κατά πόσο είναι το κατάλληλο για το brand, θα ελέγξει τον τρόπο που αυτός συνεργάζεται και μετά θα τον επιλέξει για να τον προτείνει στον πελάτη του. Στη συνέχεια θα βοηθήσει τον influencer όχι μόνο να δημιουργήσει ένα αξιόλογο, υψηλής ποιότητας, περιεχόμενο αλλά θα το διαχειριστεί και θα το αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Μέχρι πού φτάνει, ωστόσο, η δύναμη αυτών των ανθρώπων; Πότε ξεφεύγουν σοβαρά τα πράγματα είτε προς την κατρακύλα και τη φαιδρότητα είτε προς την απόλυτη κατακραυγή; Η περίπτωση της influencer που ζήτησε δωρεάν διαμονή από ξενοδόχο του Δουβλίνου με τη γνωστή κατάληξη και η αντίστοιχη του YouTuber, Logan Paul είναι χαρακτηριστικές. Και για τις δύο έχουν γραφτεί πολλά και οι δύο αξίζουν ψύχραιμου σχολιασμού από τους γνώστες αυτής της χαοτικής αγοράς.

«Το περιστατικό με τον ξενοδόχο και την Darby ήταν κατ' εμέ λάθος συμπεριφορά και από τις δύο πλευρές. Προφανώς δεν είναι όλοι οι influencers αεριτζήδες ούτε όλα τα brands τόσο απαιτητικά και έτοιμα να σε εκθέσουν. Αλλά θεωρώ ότι μέσα από αυτή την φασαρία βγήκε και κάτι ουσιαστικό: η αγορά επιτέλους άρχισε να συζητά πιο σοβαρά το πόσο σημαντικό είναι οι μεν influencers να διαλέγουν σωστά τα brands που θα προωθήσουν και από την άλλη τα brands να αξιολογούν πιο προσεκτικά την συνεργασία και την αποτελεσματικότητα της. Σε όλες τις ενέργειες marketing πρέπει να υπάρχει σωστή στόχευση και σωστή αξιολόγηση», λέει ο Αποστόλης Αϊβαλής.

Για την Κατερίνα Πόντη, πάλι, το πιο σημαντικό, πέρα από νούμερα, τους αγορασμένους followers ή μη (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι), είναι το είδος του περιεχομένου που παράγει ένας influencer και πόσο έξυπνα το επικοινωνεί, προσθέτοντας αξία στο brand που τον έχει επιλέξει.

«Το brand awareness είναι μεν το ζητούμενο, αλλά πιστεύω ότι κανένα σοβαρό brand δεν θα ήθελε να συνδεθεί με πρόσωπα που δεν είναι σχετικά, ασχέτως με το αν έχουν ή όχι πιστό κοινό. Και εξηγώ: πιθανώς μια διάσημη πορνοστάρ να κάνει διάσημο το brand μας μέσα από τον Instagram λογαριασμό της, πριν όμως προχωρήσουμε σε μια τέτοια πρόταση θα πρέπει να σκεφτούμε αν ο θόρυβος που θα προκληθεί από αυτή τη συνεργασία θα είναι τελικά θετικός ή αρνητικός.

Κι αν το παραπάνω μοιάζει απλώς φαιδρό, υπάρχει και το δραματικό παράδειγμα με πρωταγωνιστή τον Logan Paul, τον vlogger με τους 15 εκατομμύρια ακόλουθους στο YouTube και 4 εκατομμύρια στο Twitter, ο οποίος γκρέμισε την εικόνα του, συνδέοντας πιθανώς την αρνητική αυτή εικόνα με τα brand τα οποία συνεργαζόταν ή είχε συνεργαστεί στο παρελθόν».

Μιλώντας με αριθμούς πάντα, απαντά κανείς και στο κατά πόσο σοβαρή είναι αυτή η δουλειά, αφού σύμφωνα με το Forbes ένα 92% των καταναλωτών ακολουθεί πιστά κάποιον influencer και τον εμπιστεύεται κατά 94% περισσότερο από ένα τηλεοπτικό σποτ ή κάποια άλλη μορφή marketing...

Και, ν��ι, αυτό ισχύει και για τα ελληνικά μεγέθη, των Ελλήνων influencers, γυναικών στην πλειονότητά τους, με followers που κυμαίνονται στα 500.000 – 690.000 στις καλές περιπτώσεις, που ο λόγος γίνεται για influencers προϊόντων. Με τους άλλους, των ιδεών, των πολιτικών γραμμών και των χειρισμών, ανοίγει άλλο κεφάλαιο, καθόλου της παρούσης και καθ' όλα σκοτεινό...

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

#JUST FOR BOOKS #ντράπηκε και η ντροπή

[astratv]

Με συνεργασία και χωρίς προκαταλήψεις, δουλεύουμε για την επίλυση των προβλημάτων των κτηνοτρόφων μας –

Οριστική λύση στο μείζον θέμα που απασχολεί τους κτηνοτρόφους του νομού Λάρισας και αφορά την εξισωτική αποζημίωση τους για το 2022, δίνει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μετά από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε παρουσία του αρμόδιου υπουργού κ. Γεώργιου Γεωργαντά, των βουλευτών του νομού Λάρισας Στέλλας Μπίζιου και Χρήστου Κέλλα και εκπροσώπων των αγελαδοτρόφων της Λάρισας και της…

View On WordPress

#για #δουλεύουμε #επίλυση #και #κτηνοτρόφων #μας #Με #προβλημάτων #προκαταλήψεις #συνεργασία #την #τον #Χωρίς

[istologiolavaron]

H ΟΜΣΙΕ Ομοσπονδία Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος, συμπαρίσταται στους πληγέντες της Θεσσαλίας

H Ομοσπονδία μας, σε συνεργασία με τον Μουσικό Οργανισμό ΤΕΤΤΙΞ, συμπαραστέκεται στους συνανθρώπους που επλήγησαν από την κακοκαιρία στη Θεσσαλία συγκεντρώνοντας είδη πρώτης ανάγκης.

Τη στιγμή που οι συνάνθρωποι μας δοκιμάζονται, έχουν χάσει τα σπίτια τους, και έχουν μείνει χωρίς τα βασικά αγαθά διαβίωσης οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό τους. Ας δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη και την προσφορά μας.

Τα είδη που συγκεντρώνουμε είναι:

• Εμφιαλωμένα νερά

• Τρόφιμα μακράς διάρκειας (κονσέρβες, μπάρες δημητριακών, γάλα, κρουασάν, χυμούς)

• Είδη ατομικής υγιεινής (χαρτί υγείας, χαρτί κουζίνας, πάνες, σερβιέτες)

• Φακούς και Power Bank

• Παιδικές τροφές και γάλατα

• Υπνόσακους

Η υποδοχή των ειδών θα γίνεται καθημερινά στη Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής, επί της οδού Ραγκαβή 49 (πλησίον Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου) στου Γκύζη από ώρα 12:00-18:00. Τηλέφωνο επικοινωνίας ΟΜΣΙΕ 2103808194.

[agnickradio]

Συνεργασία Δημοτών για την κατάργηση του ΤΕΦΑΑ στον Άγιο Νικόλαο

Με λύπη και εντελώς αιφνιδιαστικά, ενημερωθήκαμε από τα μέσα ενημέρωσης, για την πρόθεση κατάργησης του τμήματος ΤΕΦΑΑ  στον Άγιο  Νικόλαο, από το Υπουργείο Παιδείας. Continue reading Untitled

View On WordPress

#ΕΛΜΕΠΑ #κατάργηση τμήματος ΤΕΦΑΑ #Συνεργασία δημοτών

[solmeister13]

Ο iratus στον δίσκο τζεο πώς προέκυψε; Επιδιώχθηκε συνεργασία ή μαζί με το δικό σου feature είπε να γράψει κι άλλο ένα ;

Αράξαμε ξανά μετά από χρόνια και περάσαμε γαμάτα, οπότε του πρότεινα το δικό μου και ο Brando, που ανέλαβε την επιμέλεια του δίσκου του Geo, ξέροντας πόσο μεγάλος φαν ήταν ο G, το κανόνισε σαν έκπληξη.

Φανταστείτε ο Geo το άκουσε τη μέρα που πήραμε τη μίξη, δεν είχε ιδέα. Προφανώς πέταξε από χαρά!