#Nieuwe Testament

[peterpijls1965]

Job Klijn, een kunstenaar uit Nieuw-Zeeland. Hij is een immigrant.

De zin van het lijden

Op 8 mei 2015 probeerde ik uit te leggen waarom de christelijke god uit het Oude Testament een minder aangename atman is. Samen met de duivel vindt hij het nodig de rechtschapen Job alles af te nemen wat hem dierbaar is, en hem met open zweren te slaan. En dat alleen maar om het ijzeren geloof van de maatschappelijk geslaagde Job sadistisch op te proef te stellen. Bah.

Ooit hoorde ik een Nederlandse kardinaal iets bazelen over de zin van het lijden. Als goede katholiek moest deze prelaat de kruisdood van J. Christus rechtvaardigen. En de stille boodschap aan zijn kudde was: lijden is goed.

Ik kan deze Simonis uit de droom helpen: lijden dient geen enkel doel.

Nietzsche beweerde ook al dat uit pijn de beste zaken voortkomen. Nog zo’n wauwelaar. We weten hoe hij eindigde: in het gesticht.

Ik heb nu zo’n zeven weken non stop de ergste pijnen door vaatproblemen. Die kostten me recent een vinger. En mogelijk gaat ook mijn linker bovenbeen eraf.

Gisteren werd in het ziekenhuis van Venlo na een scan geconstateerd dat de belangrijkste slagader in het linker bovenbeen over een serieuze lengte potdicht zit. Maandag krijg ik te horen hoe de vaatchirurg deze verstopping gaat oplossen. Ik hoor in de verte een cirkelzaag.

Door die verstopte slagader doorbloeden mijn knie en stomp zwaar onvoldoende. Gevolg: een constante, ijskoude pijn, vooral ´s nachts.

Daardoor heb ik voortdurend de neiging me vol te laden met bier en marihuana. Die combi is namelijk de enige echt effectieve pijnbestrijder. Vergeet morfine. Gelukkig heb ik toch geen Jupiler en Bob Marley in huis.

Daarbij heb ik meestal geen budget voor alcohol en wiet. En gezien mijn verslavingsgevoeligheid is dat maar goed ook.

De uitdaging is nu mezelf mentaal in balans te houden. Ik ben bang en depri door alles wat er gebeurt. Vooral omdat het zo mysterieus is. De vaatchirurg kon gisteren geen enkele verklaring geven voor de verstopte slagader, die er op een scan van 2 jaar geleden nog prima uitzag.

Dat sterkt me in het donkerbruine vermoeden dat ik langzaam bezig ben dicht te slibben. Ik ben nog geen 50, maar ik heb het vaatstelsel van een ketting rokende bejaarde met een crush op Ketel 1.

Eerlijk gezegd heb ik me al neergelegd bij de volgende amputatie. De vaatchirurg had het er gisteren over dat de verstopte slagader misschien open gaat door sterke bloedverdunners. Aan zijn gezicht kon ik zien dat hij er zelf niet erg in geloofde. Hij had me ter plekke willen laten opnemen, maar het ziekenhuis ligt bomvol. Dus: patiëntenstop.

Ik weet nog dat ik vroeger verbijsterd het Bijbelboek Job las. Job was een meer dan rechtschapen man. Zijn oudtestamentische god stelde hem wreed op de proef met de ergste tegenslagen denkbaar. En dat alleen maar om uit te zoeken of het geloof van Job stand zou houden. Dit bleek het geval.

Sadistischer dan in het boek Job is het christendom nergens.

Zelf voel ik me dezer dagen ook op de proef gesteld. Al weet ik niet waarom, of door wie. Slechte bloedvaten zitten van vaderskant enigszins in de familie. Ik ben altijd een roker geweest, maar de vaatchirurg acht het uitgesloten dat een man van mijn leeftijd alleen door nicotine en teer zijn benen verliest.

Dus wie het weet mag het zeggen.

De enige zin van het lijden is misschien een reality check. Het afgelopen jaar was het beste in mijn leven: mentaal stabiel, droog en gelukkig met het weinige dat ik had. Dat feestje wordt nu verstoord door de amputatie van mijn vinger en de mogelijke amputatie van mijn bovenbeen.

Het zou betekenen dat ik in Hoensbroek een jaar vergeefs heb gerevalideerd met onderbeenprotheses. Tot tien dagen geleden liep ik als een kievit op de kunstbenen. Links kan ik de prothese nu niet dragen door de pijn. En misschien zit ik de rest van mijn leven in de rolstoel.

Die nieuwe uitgangssituatie is het zoveelste proces van aanvaarding en rouw. Ik probeer de lichtpunten te zien. Dat ik heb geleerd te incasseren, en te leven met verlies. Meer winst zie ik niet.

[larissaligus]

Interview with John Frusciante on February 24, 2001 (The Invisible Moment, part 1)

When he wasn’t addicted anymore, and came back to the Chili Peppers in ’98-'99, it became clear again that there was more genius that craziness in this man. These were the years of the realization of Californication, the record on which Frusciante was excellent again. He embodied one of the most remarkable rebirths in pop-history.

WHY DO WE TALK NOW, HERE, ABOUT JOHN FRUSCIANTE? Because John Frusciante now, here, asks for everyone’s attention, just for now. Or rather: asked for our attention. In the beginning of this month, this tragic guitar god was the single most important news. On just one day he did a solo concert in the upstairs room of Paradiso and his third album, To Record Only Water For Ten Days, was out. Strange record, but not nearly as strange as its predecessors (in 1997 Frusciante made another record, Smile From The Streets You Hold). Also, it was much more incomprehensible and inaccessible. To Record contains fifteen songs with openers, closers, rhythms and melodies. Sung painfully out of tune, but honest and disarming in tone, and pungently introspective in content. A testament to his survival’, that was how Rolling Stone describe it. But of course, this was a record that, just like Radiohead’s Kid A, was born to split opinions in a very extreme way. Nieuwe Revu’ for example, did what they were expected to do (they put their hands on their ears, as if they were in great pain, and gave it just one star), radio station Kink FM gave Going Inside the title ‘Brilliant Single’, and put it on the number one spot on their Outlaw 41′. And the concert? Memorable, at least. And of course, it should have taken place in the large room (but that was regretfully reserved for Ani DiFranco). For one and a half hour, Frusciante glued everything together that was most important to him. His means: singing (more in tune than on the CD!) and acoustic guitar. It became a celebration of recognition. And admiration, emotion, sympathy. Old songs, new songs, covers. With emphasis on that last one. Syd Barrett, Joy Division, R.E.M., Lou Reed, Radiohead, Del Shannon and of course his hero, David Bowie, he played them all. Mostly, they were small parts or initiatives, but they were all stripped to the core. Frusciante looked restless but clear. And as if time after time, a well thought out cocktail of uppers and downers had to be fabricated, between the songs he grabbed the bottles of alcohol next to him (many different types and colors) and took a few hasty swigs. Very touching. He ended with Bowie’s Rock & Roll Suicide. Couldn’t be more significant.

#red hot chili peppers #john frusciante #john ❤️ #rhcp #spotify #Spotify

[robbertadrianusveen]

Wedergeboorte en Torah

In de moderne theologie van de reformatie gaat Gods handelen vooraf aan de menselijke verantwoordelijkheid. Mensen kunnen enkel gehoorzamen aan Gods geboden als Hij eerst nieuw leven schenkt. Possibilisme noem ik dat omdat God het “mogelijk”, (Engels: possible) maakt. Dit lijkt een Nieuwtestamentische leer, maar is feitelijk ook Oudtestamentisch. In het Oude Testament vinden we de besnijdenis van…

View On WordPress

[preachingdrummer]

Heilig

Regelmatig, zowel in het Oude, als in het Nieuwe Testament, roept God ons op om heilig te zijn, zo ook in de dagtekst van vandaag: ‘Jullie zullen heilig voor Mij zijn, want Ik, de HEERE, ben heilig en Ik heb jullie uit de volken afgezonderd opdat jullie van Mij zouden zijn.’‭‭Leviticus‬ ‭20‬:‭26‬ ‭EBV24‬‬ De context is een hele reeks zonden van zowel afgoderij als op seksueel gebied, iets waar…

View On WordPress

[rotterdamvanalles]

Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht vijverHofstraat (agniese buurt).

Het Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht is een hofje dat in 1902 gebouwd werd. Het hofje is gevestigd aan de Vijverhofstraat in de Rotterdamse Agniesebuurt. Het hofje is een van de drie nog in Rotterdam aanwezige hofjes. De overige twee zijn het hofje van Kuijl’s Fundatie en Uit liefde en voorzorg.

Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht was eerder op andere locaties gevestigd. Het initiatief voor het eerste hofje werd genomen door Geertruy Groenevelt (1739-1808). In haar testament had zij bepaald dat een deel van haar nalatenschap bestemd was voor de stichting van een instelling voor de opvang van oudere en ongetrouwde vrouwen. In 1816 werd aan de Oostsingel een hofje gebouwd voor zestien bewoonsters. Het gemeentebestuur van Rotterdam wenste enkele decennia later over de grond te beschikken voor een stadsuitbreiding. Het gevolg was, dat de gemeente de grond kocht en het hofje in 1865 verhuisde naar de Weenastraat.

De uitbreiding van spoorlijnen maakte een nieuwe verhuizing noodzakelijk. De architect Barend Hooijkaas jr. was verantwoordelijk voor het ontwerp van het huidige hofje aan de Vijverhofstraat, dat in 1902 geopend werd. Een opmerkelijk detail van het gebouw is het tegeltableau van Adolf le Comte.

Aan het eind van de twintigste eeuw was een ingrijpende renovatie en restauratie van het hofje noodzakelijk. De regenten van de Stichting Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht droegen in 1993 het hofje over aan een woningbouwcorporatie. In 1994 werd het hofje, zowel exterieur en interieur, geheel gerenoveerd en gerestaureerd. Het is sinds 2002 een rijksmonument.

Foto en Informatie komt van wikipedia.

Van 2022

[fashionbusinessfun]

Je harde werk, je passie, je levenswerk. Wat gebeurt er met je bedrijf als jij er niet meer bent? Je denkt er misschien liever niet aan, maar vooruitdenken kan het voortbestaan van je zaak na je overlijden garanderen. Dit artikel onthult hoe een goed opgesteld testament rust...

[jimdtait]

Book Of Ra Kostenfrei Gemein... Zum Book Of Ra Tastenkombination Besten Verhalten Exklusive Eintragung2022h1> Contentdiese Beste Book Of Ra Anderebook Of Ra Deluxe Jackpot Fassungaufmerksamkeit! Geben Unser Book Of Ra Verantwortungsvollbook Of Ra Gebührenfrei Aufführen Tricks In Book Of Ra Jedoch Anmeldung 2022diese Free Spins As Rolle Of Book Of Ra Dice Vielmehr Zahlreiche Kleine Einlagen As part of Lieber Mindestens Zwei Die Neun Linien Vergehen, Je Eines Großen Betrages In 1 Eben Hier Diese Gewinne Beim Verbunden Vortragen Dies Freispiele Mit nachdruck Höher Übrig haben, Sein herz an etwas hängen Alle Spieler Nach 3 Bücher Intensiv Gelegenheit Anfertigen Sich Sofern Diese Abzug> Contentbook Of Ra Deluxe Erreichbar Erstes testament A Glanceperish Alternativen Kann Ich Effizienz, Sofern Book Of Ra Einmal Auf keinen fall Erzielbar Sei?irgendwo Vermag Man Book Of Ra Gebührenfrei Ferner Abzüglich Anmeldung Online Spielsaal Qua 400 Provision Vortragen? Admiral Nelson Casino -Bonus Denn Sofern Welches Inside Diesem Spin Fünfmal Unter Irgendeiner Gewinnlinie Erscheint, Wirst Respons Via Diesem Book Of Ra Höchstgewinn Belohnt, Untergeordnet Pro Höhere Book Of Ra Gewinne Sorgen Das Pharao and Es Schinken Selbst And Unser An dem Niedrigsten Auszahlenden Symbole Man munkelt, Die leser Man sagt, sie seien, Wie gleichfalls As part of Gering Jedermann Automaten, Diese Kartenzahlen 9 Solange bis Könner Xviii+ Schließlich Willkommensbonus Verdoppelt Casumo Deine Richtige Einzahlung In Glanzleistung Inside Sic Ellenlang Entsprechend 500 Unter anderem Unplanmäßig Erhältst Respons 20 Freispiele As part of Registrierung And 100 Freispiele In Parece Ersten Einzahlung Jenes Ist und bleibt Jedoch Kein stück Das Herkömmliches Hart, Anstelle Hat Die Einzigartige Person, Auf diese weise Parece Zigeunern In Diesseitigen Bildschirminhalt verschieben Zubereiten Konntediese Man munkelt, Sie Sie sind Es Ja, Die Entsprechend Lage Unser Gewinnhäufigkeit &

Content Koningsgezin Spielsaal Ersichtlich? Unique Spielbank Bekannte persönlichkeit Onthuldende Bericht Nieuwe Premie! Casinos Genkele Https: Diese Book Of Ra Fake Best British Angeschlossen Spin Stadtzentrum Pokies Slots Casinos 2023 Spielbank Provision Bloß Casino Bonus 10 Euroletten Einzahlung Neu And Fix 2022 Kasino Maklercourtage Exklusive Spielsaal Bonus 10 Eur Einzahlung Neu and Fix…

View On WordPress

[jurjenkvanderhoek]

VAN AANGEZICHT TOT AANGEZICHT: toeschouwer én deelnemer

Het staat er. In Exodus 33 vers 11. De Heer sprak tot Mozes van aangezicht tot aangezicht. Exodus is het tweede Bijbelboek en beschrijft de uittocht uit Egypte. Het Israëlitische volk leefde in ballingschap onder een streng bewind van de farao. Ze waren er relatief gelukkig, maar God had voor het volk een andere lotsbestemming. Onder aanvoering van de als leider aangestelde profeet Mozes vingen de mensen een voettocht van veertig jaren aan naar het land van belofte. Dat is waar Exodus over gaat: huis en haard verlaten naar onbekende streken. Vertrouwende dat alles goed zal komen. De uittocht is een nieuwe start in de geschiedenis.

Van aangezicht tot aangezicht. Het is een Bijbelse uitdrukking. Met aangezicht wordt de menselijke kant van God bedoeld. Je kunt Hem aankijken en Hij kijkt niet langs je heen. Gaat met ons mee, kijkt ons aan en knikt ons vriendelijk en soms streng toe. Echter slechts drie personen in de Bijbel hebben Gods’ aangezicht ooit gezien. Hebben Hem in de ogen gekeken. En Hij keek terug. De genoemde Mozes, later de profeet Elia en in het Nieuwe Testament Gods’ vriendelijk aangezicht Jezus. Want wanneer je dat aangezicht ziet ben je een grens over gestoken: “want geen mens zal Mij zien en leven”.

Het onlangs uitgegeven boek met schilderijen van Egbert Modderman en gedichten van Pieter Jan Kruizinga is getiteld “Van aangezicht tot aangezicht”. Niet het aangezicht van God wordt daarin verbeeld en omschreven, maar wel het aangezicht van niet nader genoemde mensen uit de Bijbel. Of althans wiens doen en laten volgens de poëtische beschrijvingen best van Genesis tot de Openbaringen van Johannes daarin een plaats hadden kunnen hebben. Enkele kennen we bij naam, maar de meeste zijn niet gekend.

Van aangezicht tot aangezicht is buiten de gemeenschap het meest intieme moment in de ontmoeting met de mens. Een mens. Je kijkt hem of haar aan. Recht in het gezicht. Onder vier ogen zeggen we ook wel eens. Aan de gelaatsuitdrukking kun je iemands emotie aflezen, in elk geval wanneer je er oog voor hebt. Je moet de taal kennen om een gezicht te lezen. De uitdrukking is universeel. Wereldwijd heeft vreugde en verdriet eenzelfde uiting in mimiek.

De mensen in het boek, de figuren die Modderman heeft geschilderd, kijken meestentijds van de bladzijde af mij recht in het gezicht. Met priemende ogen staren ze mij aan. Van aangezicht tot aangezicht. Ze trekken mij in het beeld, ik ben deelnemer. Meestal is het een gelaten blik, een berusting in de hen opgelegde handeling. In oogcontact vragen ze zich de zin van het leven af. Die gelatenheid straalt ook van het lichaam wanneer ze contact hebben met andere figuren in hetzelfde beeld. Dan ben ik toeschouwer en sta op een afstandje te kijken. Ik voel me indringer, daar er een intieme activiteit gaande is.

Innig verbonden samenzijn wordt door Modderman in beeld gebracht. Aan de hand van Bijbelse vertellingen schildert de kunstenaar herkenbare gevoelens. Het zijn emotionele waarden die hij in beeld brengt. Veelal is dat gebrokenheid, eindigheid en de kwetsbaarheid van het leven. In een Bijbelse entourage blijft de thematiek actueel. Want het gevoel dat van de gezichten is af te lezen is herkenbaar, in te vullen in het zijn van vandaag de dag.

Een prachtig tot meer dan de verbeelding sprekende plaat is bijvoorbeeld de hoogzwangere Maria die de deur wordt gewezen. Voor haar en haar man Jozef is geen plaats, in geen enkele herberg. De vrouw die Maria kan zijn kijkt mij met een vragende blik aan. Niet angstig, niet vertwijfeld. Ze kijkt dwars door mijn gemoed heen. Met ogen die mij doen smelten en meteen mijn deur voor het echtpaar laten openzetten. En zo zijn er meerdere platen die op het gevoel werken. In ”zorg voor de zieken” de vrienden die een vriend op handen dragen. De gevangene die mij doordringend aankijkt, geketend aan medebroeders die berustend in slaap zijn gevallen. De mannen die een witte kist ten grave dragen. Door de trieste blik van de begeleidende dame krijg ik tranen in mijn ogen.

Het is een prachtig boek om door te bladeren, maar echt vrolijk word je er niet van. De kunstenaar Modderman is een meester in het vastleggen en uitdrukken van gevoelens. De portretten richten zich enkel op het figuur. Er is geen achtergrond en er zijn enkel attributen wanneer dat strikt noodzakelijk is. Het draait in de schilderijen om de lichaamshouding en gelaatsuitdrukking. De mens vertelt het verhaal. De gezichten spreken woordloos boekdelen. Van aangezicht tot aangezicht is letterlijk oogverblindend.

De poëzie van de Groningse dichter Pieter Jan Kruizinga staat niet los van de schilderijen. Het is geen onderschrift die het beeld uitlegt. Het beeld is ook geen illustratie van het gedicht. Woord en beeld vormen een uitdagende eenheid. De combinatie daagt mij uit tot een contemplatief beschouwen. Peinzend overdenken. Beide kunstvormen zijn fijngevoelig opgezet en uitgewerkt. Niet weekhartig of teergevoelig, maar wel ontvankelijk en ontroerend. In vloeiende zinnen en met een sensitieve woordkeus komen de gedichten aangenaam bij mij binnen. De taal is wel rauw omdat het omschrijft waar het op staat, maar drukt veelal rouw en droefenis uit. De treurigheid van het leven, omdat het eindig is, afscheid nemen, gebroken raken. In de woorden lees ik dan nog meer vreugde dan dat ik deze in de beelden zie.

Kruizinga weet de oude verhalen in eigentijdse gedichten om te zetten. Poëzie die je niet in de koude kleren gaat zitten. De omschreven emotie is een-op-een in mijn zijn in te passen. Heel herkenbaar, in te voelen en te beleven. Ervaringen die een leven tekenen. Hoewel woord en beeld een eenheid vormen, is de taal en het teken heel goed afzonderlijk te beschouwen. Op de letter zou je het gedicht apart van het schilderij lezen, en de plaat niet naast de poëzie zetten. Je zoekt anders een overeenkomst. Maar het een illustreert niet het ander. Onafhankelijke elementen. Die echter wel heel goed samen kunnen optrekken. Leden zijn van één lichaam.

Van aangezicht tot aangezicht. Egbert Modderman, schilderijen. Peter Jan Kruizinga, gedichten. Uitgave Ark Media, onderdeel van Jongbloed Christelijke Media, 2023.

Foto's kunstwerken: copyright Art Revisited, Tolbert NL

#Egbert Modderman #Pieter Jan Kruizinga #Aangezicht #poëzie #schilderijen #Ark Media #boekbespreking

[tessafernhout]

Sela

Een van mijn lievelingswoorden is sela. In het Oude Testament komt het woord sela vierenzeventig keer voor. Volgens de geleerden betekent het dat de lezer daar even moet stoppen met lezen en stil moet zijn om wat voorafging goed te laten bezinken. Bijbelverzen zijn bedoeld om ons te transformeren, te veranderen. De schriftgeleerden wisten dat transformatie begint met informatie, maar dat je alleen in stille overpeinzing volledig kunt veranderen. Sela komt ook voor in Hebreeuwse muziek om aan te geven waar het koor even rust moet houden, zodat er ruimte ontstaat. In die stilte kan de muziek bezinken. Sela is een heilige stilte. In die stilte kun je transformationele woorden of muziek - alsmede op slinkse wijze van de doktersassistent verkregen geslachtsinformatie - diep op je laten inwerken zodat je daarna voor altijd veranderd bent. Sela is het niets vlak voordat een vrouw met een grote knal uit elkaar spat en een nieuw universum schept.

- Glennon Doyle

[eencursusinwonderenorg]

Matheus:5,6,7,8,10,11,13,22,28; Johannes:3,5,8,14,15,17

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | De God des vredes En de God des vredes zij met u allen. Romeinen 15:33 En de God des vredes.’ Wat een gezegende naam! In het Oude Testament is Hij de ‘Heere der heerscharen’; maar zo wordt Hij nooit in het Nieuwe Testament genoemd. De Heere der heerscharen is God, zoals Hij geopenbaard werd onder de oude bedeling: in de majesteit van Zijn macht, ‘de HEERE is een Krijgsman, HEERE is Zijn naam.’ Maar nu onze Heere Jezus Christus de Vader verder geopenbaard heeft, zien we Hem als de ‘God des vredes’. Is dat geen grotere, zoetere en verblijdender benaming? O, God des vredes, wij verlangen naar Uw tegenwoordigheid bij ons allen! Als de God des vredes vrede met Zichzelf sluit en zo onze geest in ons vrede schenkt, schept Hij ook vrede met elkaar, zodat we eikaars lasten gaan dragen; en dat de sterken bereid zijn om de gebreken van de zwakken te torsen. ‘De God des vredes zij met u.’

[peterpijls1965]

De goddelijke vonk

De Gnosis wordt wel kennis van het hart genoemd, intuïtief weten en groei van de ziel inbegrepen. Sinds de ontdekking van de Nag Hammadi-rollen in 1947 in Egypte werd de Gnosis in het Westen een cultus. Er werd gevochten om het publicatierecht van buiten de bijbel gehouden evangeliën, die een totaal nieuwe kijk op Jezus en het vroege christendom zouden onthullen.

Dat gaat voorbij aan de essentie van de Gnosis. Kennis, betekent dat in het Grieks. Die niet kan bestaan zonder het begrip dat eenieder een goddelijke vonk in zich draagt. En een permanent gevecht levert tussen goed en kwaad, licht en donker.

De veelbesproken en al kapot geïnterpreteerde Nag Hammadi-rollen werden door Bedoeïenen ontdekt in kurkdroge grotten. Ze vertegenwoordigen vijftig vroege christelijke teksten. Veel ging verloren, andere tekstrollen en -vellen werden verkocht aan archeologen en charlatans. De handel in fragmenten gaat door.

Vooral het gnostische Evangelie Van Thomas is veelbesproken. Maar dat van Judas ook. De teksten zouden een heel nieuwe Jezus tonen en hem uitspraken toedichten die niet te lezen zijn in het ons bekende Nieuwe Testament.

De Gnosis nodigt uit tot zelfstandig nadenken. De natuurlijke tegenstellingen in de mens moet hij zelf oplossen. De Perzisch-gnostische profeet Mani (216-276) belichaamde dat dualisme. Mani zag twee rijken vanaf den beginne tegenover elkaar staan: dat van het licht en dat van de duisternis, het goede tegenover het kwade. Het rijk van God met haar vier kernaanzichten zuiverheid, licht, kracht en wijsheid. Verbonden met verstand, denken, inzicht, gedachte en overleg.

Helaas noemde Mani zich Apostel van Jezus Christus. Strijdig met de essentie van de Gnosis roept Mani Jezus uit tot een onafscheidelijke metgezel, de lichtgestalte Jezus, die de twee tot één brengt.

Dat is in tegenspraak met de Christus die we kennen uit het officiële Bijbelboek Mattheüs. Een wat hysterische sektariër die beweert dat hij helemaal niet gekomen is om vrede op aarde te brengen. Hij kwam om zijn wil met het zwaard op te leggen aan iedere niet-volgeling. Dat gebeurde op grote schaal. Daarom ben ik uiteindelijk katholiek gedoopt zonder inspraak.

Daarbij komt dat diverse Schriftgeleerden Boeddhistische invloeden vermoeden in de Gnosis, en nog wat input uit diverse historische stadia van ruimdenkendheid uit diverse windstreken.

Feit is wel dat het Gnostische Manicheïsme nog steeds voorkomt in wat nu Iran heet, en trouwens marginaal ook elders ter wereld. In diverse afgelegen Chinese gebieden zou het Manicheïsme nog bestaan, in plaatselijke vertakkingen waarover weinig bekend is.

Gnostische oude kunst uit China toont wel aan dat het Manicheïsme daar in bepaalde gebieden toonaangevend moet zijn geweest, met zichtbare Chinees-religieuze invloeden. Op een andere antieke prent zag ik trouwens dat de Gnostische Profeet Mani werd opgehangen, zo te zien door buitenlandse soldaten.

Ondertussen schreef de Gnostische geleerde Valentinus: ´Daarom is iemand die Gnosis heeft, iemand met iets van boven in zich. Als hij geroepen wordt, hoort hij, antwoordt hij. Hij keert zich tot Hem, die hem roept en hij stijgt naar hem omhoog. Hij weet wat het betekent dat hij geroepen wordt. Nu hij de Gnosis heeft, volbrengt hij de Wil van Hem die hem geroepen heeft en begeert hem te behagen. Hem wordt de ruste geschonken, hij eigent zich zijn naam toe. Wie zo Gnosis bezit, weet vanwaar hij komt en waarheen hij gaat. Hij wordt zich dat bewust, zoals iemand die dronken is geweest bijkomt uit zijn bedwelming, tot zichzelf komt en zijn zaken weer op orde brengt.´

[christelijke-sieraden]

SINT-MICHAËL MEDAILLE BETEKENIS

Sint Michaël de Aartsengel is van groot belang in de christelijke wereld. In het Nieuwe Testament, meer specifiek in het Boek Openbaring, leidt hij Gods strijdkrachten tegen de machten van Satan tijdens de oorlog in de hemel. Natuurlijk versloeg hij de vijand.

Om hulde te brengen aan de strijdende engel of engelenleider zijn er religieuze medailles ontworpen met de beeltenis van Sint Michaël. Maar wat is de betekenis van de medaille van Sint-Michaël? En wat symboliseert het dragen van deze heilige medaille? Dat is precies waar we het over gaan hebben.

[robbertadrianusveen]

De dwaalweg van het Nieuwe Testament

De dwaalweg van het Nieuwe Testament Naar aanleiding van H. Berkhof, par. 39,  “De weg van Israël in het Oude Testament“,  in:”Christelijk Geloof”, Nijkerk, 1973, p.239. In het Nieuwe Testament verschijnt Israël op twee verschillende manieren. In de eerste plaats wordt Israël en het Jodendom gezien als een vergeefse poging om de verlossing te verwerven door middel van een nauwkeurige…

View On WordPress

#allegorie #Berkhof #exegese #jodendom #midrasj

[preachingdrummer]

Zo lief

‘Misschien wel de bekendste tekst uit de Bijbel, zeker uit het Nieuwe Testament, het evangelie in een notendop: ‘Want zo lief heeft GOD de wereld gehad, dat Hij zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig Leven heeft.’Johannes‬ ‭3‬:‭16‬ ‭EBV24‬‬ En het bevat echt alle ingrediënten uit het evangelie. Dat God ons zo ontzettend lief heeft. Dat Hij…

View On WordPress

[rotterdamvanalles]

Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht vijverHofstraat (agniese buurt).

Het Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht is een hofje dat in 1902 gebouwd werd. Het hofje is gevestigd aan de Vijverhofstraat in de Rotterdamse Agniesebuurt. Het hofje is een van de drie nog in Rotterdam aanwezige hofjes. De overige twee zijn het hofje van Kuijl’s Fundatie en Uit liefde en voorzorg.

Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht was eerder op andere locaties gevestigd. Het initiatief voor het eerste hofje werd genomen door Geertruy Groenevelt (1739-1808). In haar testament had zij bepaald dat een deel van haar nalatenschap bestemd was voor de stichting van een instelling voor de opvang van oudere en ongetrouwde vrouwen. In 1816 werd aan de Oostsingel een hofje gebouwd voor zestien bewoonsters. Het gemeentebestuur van Rotterdam wenste enkele decennia later over de grond te beschikken voor een stadsuitbreiding. Het gevolg was, dat de gemeente de grond kocht en het hofje in 1865 verhuisde naar de Weenastraat.

De uitbreiding van spoorlijnen maakte een nieuwe verhuizing noodzakelijk. De architect Barend Hooijkaas jr. was verantwoordelijk voor het ontwerp van het huidige hofje aan de Vijverhofstraat, dat in 1902 geopend werd. Een opmerkelijk detail van het gebouw is het tegeltableau van Adolf le Comte.

Aan het eind van de twintigste eeuw was een ingrijpende renovatie en restauratie van het hofje noodzakelijk. De regenten van de Stichting Vrouwe Groenevelt's Liefdegesticht droegen in 1993 het hofje over aan een woningbouwcorporatie. In 1994 werd het hofje, zowel exterieur en interieur, geheel gerenoveerd en gerestaureerd. Het is sinds 2002 een rijksmonument.

Foto en Informatie komt van wikipedia.