#nakakatawa naman nito jusko

[bakedmacaroniiii]

Yie 57 months na sana kami ni Ex. Malapit na kami mag 5 years sana. Nakakatawa nga kasi nag plano na kami na pag 21 ko mag papakasal na kami kahit sa paper lang. Sobrang gaga ko para pumayag din???? Grabe 9 months bago to last year, what di ko rin gets. Pero 2017 grabe daming lessons sa life na di ko akalain na kakayanin ko, oa na kung oa pero grabe talaga yun never ko naisip na mangyayare yun, na may mawawala sa buhay ko, like alam niyo yung super nasanay ka na na ayaw mo na mawala na sobrang malolost ka pag nawala sa buhay mo yun. 5 years ng buhay ko nawala nung nawala din siya. Grabe maiksi kung iisipin pero gago bata pa ako at natanda parang nasanay ako nandun siya. Tapos isang iglap, Sept 18, 2017 dun lumabas na anak niya. Grabe di ko alam naramdaman ko. Kirot, tuwa at pagkalito kung itutuloy ko pa ba yung relasyon namin. Pero nag dasal ako talaga eh, sabi ni Lord wag na. Hayaan ko maging masaya si Damian (anak niya) gago super lala talaga. Parang sobrang lost ko that time, isa sa dahilan bakit delay na ako ngayon kasi yung time na itong subj na nabagsakan ko eh na absentan ko kasi puyat ako kakaiyak, nag bisyo ako? Sobrang lost ko putangina swear ang oa ko. Daming tanong ulit syempre, hello ano ba never mawawala amg “San ako nag kulang” na tanong diba? Pero syempre medyo okay na akonito kasi hello ano ba 9 months ba naman buntis yung babae di ko pa matanggap sa haba nun. Medyo medyo na tanggap ko na talaga yun so no more iyak iyak na konti. Syempre part of moving on ang pag-landi sa iba. Itong part na masama at mali nagawa ko eh. Nung time na tinatry ko mag move on eh kinakausap ko siya. Gago diba pano makaka move on. So ayun tinry ko makipag usap ng sabay. Siya and yung iba kong kalandian para naman masanay akong di na siya kausap ko. Ang hirap sa una syempre sa huli siya parin pinipili ko kausapin eh, tanga dibaaaa? Tapos ayun dami ko nakausap, lahat na ata ng varsity sa U-belt nakausap ko. Pero syempre 4 lang mineet ko dun.

Si Marvin, ito putangina ng engineer na to eh. Puta dukha bwisit konti nalang tawagin kong palamunin eh napaka hayop. Bibisita sakin sabay singil sa pamasahe niya, gago eh no. Engineer na walang pera ampota sarap palayasin. Pero to cut the story short wala putangina nito hayop talagang matatawag dahil napaka squatter.

Si James, ito di ko masyado bet. Chickboy, brutal masyado, mainitin ulo sa iba, kalmado naman siya sakin syempre pa sweet eh, masaya kausap, madami sasakyan teh panalong panalo ka kada kita niyo iba iba susundo sayo, pero ubod ng landi at libog naman. Pero maiba ayos naman to eh, pero nalaman ko nito nito na 3 kausap niya at yung isa amy anak din. Potangina ayaw sa PT, family oriented, desente at cute charot. Pero ayun joke lang syemrpe ano ba alam ko dun sa may anak baka mabait din. Pero ayun wapakels kotse lang naman lamang nito. Napaka brutal eh gusto pumayay lagi, may baril at balisong pa. Taena feeling ko gangster na date ko eh, ako si Athena hika hikain din ako.

Yung Ralph bet naman, mabait, may kotse, banal, sweet siya actually, super hinhin pero syempre may maliii ano ba di naman pwede maging perfect ng tao no. Parehas kami eh, di pa mga naka move on sa ex. Dun at dun parin nabalik. So ang nangyare parehas natigil kasi mga tanga kami bumalik kamisa ex namin hahahahaha at siya ngayon ayun tanga kasi lagi parin ata sila nag bebreak.

Ito na pinaka bet ko syempre, ang baby boy Nhomer natin. Grabe ito talaga sobrang bet eh. Tangkad pota 6’3, basketball player, sobraaaang bait, maka-Diyos na pastor level na ata minsan sinesermonan ako ni fsther char shhh, at higit sa lahat aba mahal na mahal ang bb girl niyo. Syempre unang meet namin ay taenaaa naka uniform si Kuya Nhomer eh ang Letran uniform sobrang bagay sakanya jusko Lord muntik na ako maihi pero kunwari di ako kinilig. Napaka tangkad ehhhh. Hay nako syempre teh kala mo napaka seryoso kausap talaga pero nung kami nalanh magkasama ay nako Lord patawarin napakaaa laki....ng puso charot. Di super funny niya sagad. At di ako nag sisi na nameet ko siya jusko. And syempre last na siya na naka landian ko. Alam niya di pa ako naka move on pero grabe ayun nag stay siya. Todo landi ata sakin para maka move on hahahaha. Until ayun isang araw sobrang siya nalang talaga laman ng puso ko. Tinanggal niya lahat nung sakit ng puso ko. Literal din na lumiwanag at umayos buhay ko. Ito bumalik na ako ulit sa di nainom at laging bahay lang maliban kung kasama ko siya. Grabe wala sobrang blessing ni Nhomer sa buhay ko. Sabi ko nga baka siya talaga hinigay ni Lord para maayos ako ulit. At never ako hindi nag pasalamat kay Lord dun.

Pero syempre kahit wala na, may soecial parin sa puso ko eh. Like di na lover na pag mamahal pero alam niyo yun? Mahal niyo siya kasi soecial siya sa buhay mo ganin nalang siguro hahahaha okay good night bye.

#personal #thoughts #kabaliwan #rants #n #g

[nyltxk]

Feelingera pero promise di talaga ako ganito

Whoo first tumblr entry ko to na matino, yung isa sa hs tropa ko kasi ineencourage kaming magpaka-active daw sa tumblr.

Sabi ko, sige itatry ko hahaha

So anyway nakakatawa lang, kasi may group chat kami na may times na biglang nagiging active (kasi adulting at iba-iba na sched namin kaya di parating nakakapag-usap). Tapos habang sinusulat ko to, active yun.

Current topic namin: crushes/love life (di magkamatayang topic na parating napag-uusapan haha)

Tapos, wala lang, currently kasi wala akong crush. Haha sad no?

Pero the thing is, pano ba malalaman kung may crush ang ibang tao sayo? 

May isa kasi akong kakilala na tingin ko may crush ATA sakin (HALA FEELER KO NO?!)

Pero no joke. Pano ba talaga? 

Recently lang kasi, may parang event kami. Parang graduation na rin, kasi yung mga kasama ko dun sa event na yun, 6 years na kami sa program na yun, and yun na yung last formal event na magkakasama kami as a batch. Tapos yung person kasi na iyon, di naman kami nagkakausap talaga. Medyo awkward ako sa kaniya kasi sa 6 years na yun ng program namin, yung first two years, may parang summer classes kami at never naman kaming naging magkaklase so hindi kami naging friends talaga. Nagkakausap kami kapag may mga activities, pero never pa kaming nagkaron ng casual conversation na labas pa sa mga activities na yun. Soooo, yeah di pa kami naging officially friends (sa standards ko).

Tapos matagal na akong may hinala na parang may crush ata siya sakin (WOW DI KO TALAGA KINAYA SARILI KO HAHAHA NAKAKAHIYA JUSKO PALIBHASA WALANG LOVE LIFE FEELER KAAGAD). Hindi naman ata since simula pa lang, pero siguro at some point nung nasa college na kami, around 3 years ago siguro? Actually wala pa akong hinala that time, pero nagkaron kasi ng isang beses na nagvolunteer ako sa isang event tapos na-assign kami sa same na section. Tapos, yung person kasi na yun, extroverted, so may pagkamadaldal talaga siya pero nung time na yun medyo tahimik siya. Hindi ko naman pinansin kaagad yung pagkatahimik niya, pero nakakutob (STARTING POINT NG PAGKAFEELER KO JUSKO) ako nung yung isa naming facilitator, narinig ko na parang inaasar siya sabi:

“O bakit ang tahimik mo ata ngayon? Palibhasa nandito kasi si ano.”

So yun, haha mula sa point na iyon, somewhere in my head may question na “crush ba ako nito?”. Pero most of the time tinatawanan ko lang pag naiisip ko haha, feelingera lang siguro ako na inooverthink na yung mga ginagawa nung tao. 

So back to the present, dun sa “graduation” namin.

Kahit sa last event na to, di pa rin kami masyadong nag-iinteract talaga. Di kasi kami same ng medyo kaclose na friends, so sa mga activities namin di kami magkasama sa group. Tapos may dalawang beses na nagsurface yung “crush ba ako nito?” feelingera moment ko hahaha.

Una, may activity kasi kami na pinagawa as a batch. Tapos may part na pipicturan kami, so ayun pose naman kami. Nakapwesto siya sa gilid ko. Smile pa rin ako sa camera, kasi picture at nagkataon lang naman siguro na nasa malapit siya. Naging feelingera lang ako nung pinagcompress kami sa picture haha, kasi sometime later on, nakita ko yung picture na yun. Sa picture kasi sobrang lapit niya sakin pero di naman talaga kailangan kasi nagkaron ng kaunting gap dun sa mga katabi niya. Definition ko ng sobrang lapit: as in parang nasqueeze ako ng slight papunta sa iba ko pang mga katabi ganun.

Pangalawa, nung uwian na. So dahil mahilig batch namin sa pictures, imbes na umuwi agad (na dapat ginawa namin kasi masama panahon at baka maabutan kami ng malakas na ulan) nagpipicture picture pa kami. Medyo pagala-gala lang din ako sa venue kasi wala pang mga umaalis talaga. Aba nagulat ako kasi nung medyo nagbababye na bigla siyang nagbye sakin nang may akbay, nacaught off guard ako kasi nakatalikod ako that time nung bigla siyang tumabi then umakbay ng mabilis sabay sabi “Bye ___”. As in dumaan lang siya ng napakabilis di ko nga alam kung nakapagreply ako ng bye eh. Paalala lang: di kami naging close diba? Kahit nga nung portion ng event namin na pwede makipag-usap one-on-one, di naman kami nag-usap. Di naman ako though yung type na ilag sa contact with guys kapag medyo naging close ko, kasi nagawa ko ngang makipaghug sa isa kong naging friend na guy dun sa same event na yun.

By the way, may isang time na break namin nun at nagchichismisan yung batch with our facis, tapos sinabi naman niya na wala raw siyang crush, sooo...

HAHA. FEELER KO NO? (o tingin niyo may basis naman para magpakafeeler ako?)

Sigurado magugulat yung tropa ko kapag nabasa nila to. hahaha

Gano kabilis kaya niyo mababasa to? Dito ko na lang nilagay imbes na ibring-up sa chat kasi wala lang haha para may matumblr at para di mahirap ikwento (di ko inakalang magiging ganito kahaba to) haha.

Sa mga makakabasa nito na di ako kilala, sorry sa pagiging feelingera ko hahaha. Promise magugulat kayo if ever kilala niyo ako in real life kasi parang di naman siya fit sa personality ko. Naflatter ako masyado sa idea na baka may taong may crush sakin, di naman kasi ako yung type na nagiging crush ng iba. 

YUN LANG PO. Gusto ko lang talaga mailabas to haha, wag niyo po sana ako majudge :)) Sa sobrang kagustuhan kong mailabas to di ko pa nga naaayos tumblr theme ko haha.

[checkniyotamblerqo-blog]

TO MY FUTURE SELF,

So hello self! Hahahaha musta ka naman diyan sana pag nabasa mo to e wag kang tatawa kasi this is made by your crazy wasted 17 year old self! Pero malamang while you are reading this nahihiya ka or aalalahanin mo lahat ng nilagay mo dito at lahat lahat ng kagagahan na nagawa mo nung may ‘teen’ pa sa edad mo. Siguro pag nabasa mo to malalaman mo kung gaano ka kagaga at gaano ka ka siraulo in a good way HAHAHAHAH so musta ka naman diyan? Siguro dahil future self mababasa mo to pag nasa late 20s ka or 30 smthng. So SIGURO NAMAN GURL TAPOS MO NA ONE PIECE NO MALAMANG SA MALAMANG JUSKO NAMAN ANO NA BAKA STUCK KA PA DIN AT SIGURO SA MGA PANAHON NA YAN E SOBRANG PANGET AT LAKI NA NG EYEBAGS MO KASI YOU KNOW ADULT LIFE SUCKS AND REALLY ANNOYING AT SIYEMPRE KAKANOOD MO NG SOBRANH DAMING ANIME MYGAWD IM SO PROUD OF YOU FUTURE SELF!!!!!!

Future self? Siguro isa na akong napakagaling na engineer na panahon na yan! Isang well reknowned chemical engineer makakadiscover ako ng bagong chemical element at papangalanan kong ‘Danicenium’ or 'Amienium’ at isa yan sa magiging pinaka useful na element sa munda HAHAHAHAH charot. Pero baka nga chemical engineer na ako niyan. Or ewan baka pagkatapos ko kumuha ng board exam at may engnr na sa pangalan ko mag aaral ako ulit ng AB History yun e kung di ko susundin plano ng magulang ko saken HAHAHAHWHW you know kilala mo naman parents mo diba mas planado pa buhay mo kesa sayo kaya ang ending di mo magaawa yung mga gusto mo. E wala e mahal na mahal mo sila. Kasi ang 17 yearold self mo e isang grade12 student na sobrang napepressure sa pag aaral kasi sabi ng magulang mo kailangan ganito grades mo para maginy successful ka pagdating ng araw. Grades? Factor din sila pero siguro mas maganda pag matalino ka sa takbo ng mundo/ buhay kasi alam mo kung anong gagawin. E kasi ur 17 yearold self matalino/magaling lang sa acads pero pagdating sa buhay? Nganga. Di nga ako makapagtanong sa mga tindahan kasi natatakot ako majudge,pati yung mga teachers di ako nagtatanong kasi natatakot ako mapahiya at di ako makapunta sa mall magisa kasi i feel isolated parang ayaw saken ng mga tao. Sana naman future self pag nabasa mo to di ka na ganito no iba ka na dapat. More mature and more of a seeker di ka na dapat matakot magtanong o magexplore kasi minsan sarili mo na lang aasahan mo.

Learn to voice out your feelings! GAGA KA SELF KILALA KITA JUSKO YOU HAVE SO MANY THOUGHTS RUNNING INTO YOUR MINDA MAY GUSTO KA SABIHIN LAGI MO GUSTO MAGREACT SA MGA BAGAY BAGAY KASO AYAW MO ILABAS YAN KASI FEELING MO AAYAWAN KA NG MGA TAO PAG DI KA SANG AYON LAGI SA GUSTO NILA. natatakot nga ako para sayo e, know why? Kasi lagi ako nakakabasa ng pag di mo kaya iexpress sarili mo hindi ka magiging masaya kahit kailan. Natatakot ako,kasi gusto ko masaya ka future self e kaso naman itong past self mo walang ginagawa para magimprove ka. Epal ka kasi self, lagi ka nagla lie low para sa mga kaibigan mo para sila lagi yung makakuha ng gusto nila. Di mo kaya maging selfish self!!!!!! Hahahaha naaalala ko nga minsan self e pag pipili ng ganito ganyan tapos napili mo ng una tapos alam mo na gusto ng kaibigan mo naguiguilty ka sa loob loob mo. Parang iniisip mo na nagagalit na sila sayo kasi nauna ka. Pero ewan ko self masaya naman ako pag binibigyan ko mga kaibigan ko, gusto ko kasi masaya sila lagi HAHAHAHAHW parang ang sama ko tuloy na kaibigan self.

You know ur parents HAHAHAHA NAKAKATAWA NUNG TINRY KO MAGVOICE SA NANAY AT TATAY MO E NAGALIT SILA SAKEN. WALA NAMAN DAW KASI AKO KARAPATAN NA MAGSALITA SA BAHAY KASI ANAK LANG AKO. HANGGAT PINAPAKAIN NILA AKO WALA AKONG SAY SA LYF. which is tama naman hahahaha pero sana try din nila makinig saken no. Mahirap kasi na kumpleto nga kayo sa bahay pero feel mo magisa ka shemayHAHAHAHA kaya sana self pag nagkaanak ka ha wag ka ganyan! HAHAHAHA PERO LOVE KO PA DIN SILA SWEAR!!!! Naalala ko sa p6 sabi ni sir presa, ano ba daw mahalaga success o achievement? Nagising ako sinabi ni sir. 'People may not know that youve succeed, but atleast you yourself youve achieved something’ saka kay Maam Sinsay na 'Success is subjective’ di man success yun sa paningin nila e atleast ikaw alam mo nagawa mo yung goal mo sa buhay. KAYA FUTURE SELF BE PROUD!

Find someone who ll bring you closer to God. KASI ALAM MO SELF ITONG 17 YO SELF MO ISANG WASTED WALWAL (on the inside) AT MASAMANG TEENAGER. hahahaha di ko kayang mapalapit kay God ng ako lang natatakot ako kay self. Kung maaari jowain mo is Christian para maimpluwensyahan ka niya! You siguro never mong makakalimutan na ADIK KA SA YAOI MYGAWD SELF! YOU WATCH MORE ANIME THAN READING THE BIBLE AND YOU FORGOT TO PRAY EVERYNIGHT. nalukungkot ako pero di ko alam gusto ko magbalik loob kay LORD pero….. kulang siguro ako sa dedication self! miss ko na magbible study every lunch break noong jhs. I KNOW EVERN THO U R THAT WASTED GOD WILL.ALWAYS GUIDE YOU TO A BETTER PLACE AND BETTER FUTURE. IN JESUS’ NAME!

DO WHAT YOU WANT. in that age i know you have so many regrets na sana ginawa mo this sana ginawa mo that. Kaya starting this day that i made this, ill make sure to do everything i can para mabawas bawasan naman pagsisisi mo. Kasi ako im 17 and i have too many regrets lalo na nung junior high ako hahaha i regret na di ako gumawa ng paraan para maging mas close pa kami ng mga kaklase ko kasi i kinda feel na kahit naguusap kami e aloof pa di sila saken kasi di ako marunong makipagcommunicate! Natatakot talaga kasi ako na makipagusap sa kanila e kasi nga natatakot ako majudge. Hahaha ewan ko pakiramdam lahat ng tao pinupuna lahat saken kaya ayun nga dahilan ng di ko paglalabas ng true feelings ko. Sabi nga ni Jack Dawson sa Titanic e 'Make each day count’. Dont let the day pass away na wala kang nagawang maganda sa buhay mo. Be productive. Sobrang hirap ng buhay ko ngayon tanda mo ba? Hahahaha alam kong mahirap pero worth it din yan. SAKA MAGTETAKE KA PALA NG UPCAT SA OCTOBER 21 OR 22 2017 HAHAHAHA MAKAKAPASA BA AKO O HINDI? BULUNGAN MO NAMAN AKO FUTURE SELF! HAHAHA pero magrereview nako after nito saka gagawa assignment para surebet na makapasa. ☝

SIGURO PAG NABASA MO TO E MAIIYAK NA MABBWISIT KA KASI NAPAKADRAMA MO DATI! HAHAHA TRANSITION STAGE PO ITO INENG KAYA MAHIRAP MAGING 17 YEAR OLD. SIGURO NAMAN PAG 27 AKO MABABASA KO NA TO NOH? dito lang ako lagi para sayo self. Never mo kakalimutan yung mga pinagdaanan mo noong past kasi tutulungan ka niya para mas mpaganda ang future mo! Gawin mo lagi kung ano gusto mo, adult ka na! Karapatan mo ding sumaya kahit minsan at karapatan mo maging malaya. Hindi dito nagtatapos mga habilin ko sayo, dahil araw araw ay may natututunan tayo.

-ur 17 year old self (072717 10:08am)

[myeonkais]

myeonkais 2020 fic wrap up & commentary

title: i get to love you (kaisoo) word count: 345 date posted: 01/13/2020 summary: Jongin smiles, wide and stupid and very much whipped for this man.

commentary: my first kaisoo day fic! grabe, nawala sa isip ko na 2020 ko isinulat ‘to lmao. sobrang tagal na pala??? anyway, this was one of my rare english drabbles na isinulat ko under 30 minutes. (writing in english isn’t really my ~thing—mas expressive akong magsulat pag taglish lmao kaya bihira ‘to). i’m really fond of writing kaisoo in domestic situations like this, dala na rin ng pangungulila kay kyungsoo (lol). actually, i’m not even sure if this was an au or a canon fic. gusto ko tuloy ng tinapay haha!

a line/part i loved: 

“You baked bread? Why?”

“Because I wanted to,” Kyungsoo replies with a smile. He passes a slice of bread back to Jongin before breaking a small piece of his own. “Be careful, it’s still a bit hot.” 

title: yours to keep (kaisoo) word count: 347 date posted: 01/25/2020 summary: Jongin considers the question, considers what it would mean to spend the rest of his life bound to this man before him.

commentary: aahh, this kaisoo x brooklyn 99 au!! I LOVE THIS VERSE SO MUCH!!! isa itong self-indulgent, shameless even, fic na isinulat ko after kong i-rewatch ang S05E04 (HallovVeen) episode ng b99. ang vivid ng fic na ‘to sa ‘kin. ksoo as amy, jongin as jake?? jusko #weakness!! may isa pa akong ficlet na set sa kaisoo b99 na ‘to...baka next year ko na lang i-post :-)

a line/part i loved:

It's not the most romantic of proposals. It's said over coffee at 4am in a deserted diner after a long night of undercover mission gone wrong. Kyungsoo's got a bloody nose and Jongin's missing the beloved badge on his jacket. There's no ring, no getting down on one knee.

Just Kyungsoo asking, casual and awkward, if he wants to get married.

title: sakanasabi (chanbaek) word count: 599 date posted: 01/28/2020 summary: Kung hindi lang siya d̶u̶w̶a̶g̶ lasing, inamin na niya ang katotohanang matagal na niyang kinikimkim.

commentary: sa totoo lang, natatawa ako kasi hindi ko maalala na isinulat ko ang fic na ‘to! as in ngayong habang gumagawa ako ng wrap up eme ko lang natuklasan ang existence nito! this is probably one of those fics na isinulat ko for a writing exercise...hay i really can’t remember. may potential ‘to na maging multi-chaptered fic kaso ilag ako sa pagsusulat ng medyo angsty ngayon (fragile ka sis???) a line/part i loved:

Fighting the urge to vomit, Chanyeol inhales deeply. Baekhyun’s pillow smells of him and his fruity shampoo. The familiar scent calms him down and Chanyeol hates himself for that too. He hates Baekhyun for making him feel this way and he hates himself for falling so hard for somebody he’ll never be able to confess his love for. Suddenly everything is too overwhelming for him that he spills the contents of his stomach all over Baekhyun’s bed.

title: four out of five (kaisoo) word count: 862 date posted: 02/07/2020 summary: Kasi hello, you think na ang David ni Michelangelo ang epitome ng perfect male body? Nuh-uh. Syempre, the Lord disagreed kasi he could do so much better kaya on January 14, 1994, the year of our Lord, pinanganak ang tumalo kay David.

Si Jongin Kim.

commentary: taena, this fic!!! shameless crack na naman ito thanks sa pag-“i really love D.O” ng jungen! hanggang ngayon natatawa pa rin ako sa fic na ‘to kasi ang kalat niya in a way? napaka-vivid nito for me, lalo na sa second part ng fic. himala ngang hindi umabot ‘to sa 10k lmao. tapos ‘yung hint ng top!ksoo sa dulo...hmmm parang interesting i-explore….

a line/part i loved:

"For this I want you to concentrate on the placement of the shadows and how the muscles bunch and flex differently in this position," Kyungsoo says, standing even closer now. He sweeps his hand in front of Jongin as he speaks, using technical, anatomical terms to describe Jongin's legs and thighs, his cock, thick and soft against his belly. "Take a good long look at these thighs, guys. You may never see a more perfect representation of the human body than this."

"Kyungsoo," Baekhyun, one of his older students, chides him. "Ang kalat kalat!"

title: missed connections (surene) word count: 309 date posted: 03/11/2020 summary: Things change and little girls grow up.

commentary: probably quickest fic i’ve ever written this year. i remember writing this habang nakapila ako sa burger king para umorder, at natapos ko paglabas ko with my takeout. less than 10 minutes siguro? hindi ko rin alam kung ba’t ito ang isinulat ko—napakalayo kasi sa prompt na missed connections—pero i was craving for an unexpected angsty fic...at isang kasal na naman ang ginawa ko haha. surene will always have a special place in my shipper heart, bilang sila lang ang gusto kong kpop het ship lol (and i ship junmyeon and joohyun with other people, as in lol ba’t may pag-e-explain ka ghorl??). memorable sa ‘kin ‘to kasi ito ang isa sa fics na pinost ko sa aking public twitter at nabasa ng ibang tao na hindi aware sa aking stan twt persona lmao

a line/part i loved:

Joohyun's hand clamped down on his arm and shook slightly. "C'mon, this is what you've always been waiting for, right?" Junmyeon said.

She turned to him and smiled sadly. "I always thought it was going to be you."

Junmyeon looked away for a moment before looking at her again. "Yeah...well..."

"I knew it wasn't going to happen. Never had a vision of it but I hoped back then."

"You were only a girl then and—" Junmyeon touched her cheek. "I lost my chance."

title: stupid motherfucking shitposter (chanbaek) word count: 2116 date posted: 03/11/2020 summary: Binibiro lang nina Jongdae si Baekhyun na siya ang unang sisikat sa barkada, a harmless joke na nagsimula pa noong freshman year.

But they didn't expect na magkakatotoo ito dahil sa isang viral Facebook post of this (shit)poster, Chanyeol Park.

commentary: ito ang second attempt ko sa tweet fic eme, and as expected, sobrang fail niya haha! special sa ‘kin ang fic na ‘to dahil ito ang first exo fic na isinulat ko. july 2019 pa nakatambak ang chapter 1 nito sa google docs ko (haha) at nagkalakas loob lang akong i-post dahil sa panghihinayang. ewan, i’m not a funny person talaga pero pag binabasa ko ‘tong fic na ‘to, parang naniniwala ako na kaya ko pala magpatawa somehow? also the background stories for chanbaek here...hahaha shet talaga gusto ko na ulit ‘to ituloy! sa 2021, promise!

a line/part i loved:

Nanginginig ang mga kamay ni Baekhyun while scrolling down the comments. Sumakit ang ulo niya sa ilang judgemental comments about this modus ("mag-ingat kayo kahit cute yan may tendency maging manyak!!"), halos maduwal sa "shet ang adorable ng meet cute niyo pakasal kayo pls!!!"

at tumaas ang dalawang kilay sa comments ng "fangirls" of this Chanyeol Park:

"DADDY!!! BAKET!!!!" with brokenhearted emojis

"sana all makasandal sa balikat ni Chanyeol AKO NA LANG ANAKAN MO CHANYEOL PLS" 

"SHET CHANYEOL PARK DADDIEST TALAGA FROM BS STAT MANOK NAMEN YAN!!"

Then he saw the comments from people he knew personally. Mga bastos na mga ka-college at ex classmates na nagmention sa kanya:

Si @Baekhyun Byun ba 'to? OMG bat kayo magkasama, Yeol?

Yeol basta tandaan mo na kapag nakasandal sayo si Baekhyun parang nakasandal na rin sayo buong mundo ko.

title: everything under the stars (chanbaek) word count: 2866 date posted: 03/11/2020 summary: chanbaek high school au wherein astronomy club pres si chanyeol at may crush sa kanya ang drama club president na si baekhyun.

since required na sumali sa two clubs ang club presidents, naisipan ni baek na mag-apply sa club ni yeol.

kaso ayaw tanggapin ni chanyeol ang application form.

commentary: aaaahhhh unang chanbaek high school au ko ito!!! at ang nag-iisang tweet fic na natapos ko!!! i super love this fic ;.; sobrang fluffy lang niya at tuwang-tuwa ako sa characterization ni baekhyun dito. ang nakakatawa pa, on the spot ang pagsusulat ko nito sa twitter, as in nagre-research ako about sa astronomy eme habang inu-update ko ang thread in real time! inabot ata ako ng six hours sa pagsusulat nito pero sobrang worth it. this never fails to warm my heart talaga. ang wholesome lang talaga ng high school love stories...minsan haha!

a line/part i loved:

The taller took a deep breath, eyes darting everywhere except Baekhyun. "I have insomnia. And counting stars help me sleep better at night."

Baekhyun was about to open his mouth, his cheeks flushed, as he stared up at Chanyeol.

That was intimate. Unexpected. What did he do to deserve such information? Baka naman nagbibiro lang si Chanyeol.

"Ah, so ‘di ka nagbibilang ng sheep?"

Chanyeol rolled his eyes, but his mouth twitched up in a smile. "Mas lalo akong di makakatulog sa kahahanap ng tupa niyan."

title: kiss it better (kaisoo) word count: 204 date posted: 03/21/2020 summary: "Well, well, looks like someone's cranky today."

"Shut up," Jongin mutters as he nudges him with his hip. Kyungsoo scoots over to make room for him and he settles in next to him. "Your little pet bit me."

commentary: ito ang pinakamaikling fic na isinulat ko this year, at ang unang fic na isinulat ko noong nagsisimula pa lang ang ECQ. taena, ang tagal tagal na pala?? anyway, another domestic fluff from kaisoo na naisip ko thanks to that ksoo & meokmul photo na nakita ko sa tl. wala lang. gusto ko lang magsulat ng kaisoo landian kasi nakakamiss huhuhu :(

a line/part i loved:

"Your little pet bit me."

"Meokmul?"

"What other little pet do you have?" He grins and rests his head on Jongin's shoulder.

"You."

title: single bed (seho) word count: 1595 date posted: 03/23/2020 summary: 

“Beds are made for sleeping and sex only, you know."

Napalunok na lang si Junmyeon. Sehun and bed and sex all in one sentence was a bit too much for his overworked brain to handle. Again, that’s his hottest roommate casually talking about sex. His roommate na crush niya ever since lumipat siya sa condo na ‘to. Junmyeon shifted the Calculus lecture binder on his lap as subtly as he could.

Putangina.

commentary: not to be me pero isa ‘to sa favorite fics ko this year haha! this january lang ako nahilig sa pagbabasa ng seho fics at sa totoo lang, 500-word drabble lang dapat ito!! kaso biglang nag-ig live ang seho putek kaya naging triple ang word count. isa sa na-discover ko sa sarili ko because of this: i like reading/writing junmyeon pining over sehun?? ewan, iba ang pull sa ‘kin ng fics pag ganito ang setup nila haha. nag-enjoy akong isulat ‘to sa POV ni junmyeon, lalo na ‘yung internal struggle niya. isa sa dahilan kung bakit favorite ko ito ay ang back story ni kyungsoo bilang phone sex operator hahaha! bigla ko na lang naisip ‘yan habang nagta-type ako at tawang-tawa na naman ako sa sarili ko. i’m fucking hilarious sometimes lmao

a line/part i loved:

He couldn’t forget the first time he’d heard Kyungsoo in “action”. Isang gabi, nakasalubong niya si Kyungsoo na naglalalakad papunta sa kusina, suot nito ang mamahaling headset, dini-describe kung paano niya kakainin ang “delicious pussy” ng kliyente niya na nasa kabilang linya habang iniinit ang Chickenjoy takeout sa microwave. May bonus pang mga ungol na sobrang filthy, at mga yes baby masarap ba? Yes you like that? pang sinasabi ito, at nagawa pang ngitian si Junmyeon in between moans bago bumalik sa kwarto niya.

title: exercise in self-restraint (chanbaek) word count: 12,984 (part 1 of 5) date posted: 04/15/2020 summary: (sinta 'verse part 2)

Three months (92 days to be exact, and yes, Baekhyun's counting) na silang magjowa ni Chanyeol pero bakit gano'n, nasa "friends are like jowas you don't fuck" stage pa rin sila?

—or: tigang na ang Baekhyun Byun. as in.

commentary: TANGINA HANGGANG NGAYON TAWANG-TAWA PA RIN AKO SA SARILI KO NA GINAWA KO ANG FIC NA ‘TO...AT HINDI PA SIYA TAPOS!!! na-explain ko na ‘to sa notes sa ao3 pero grabe sa pagka-self indulgent talaga ng fic na ‘to. sobrang kalat??? i didn’t know i had it in me??? cheka!! pero seryoso, sobrang nag-enjoy ako sa pagsusulat nito (until now!!!) kasi challenge para sa ‘kin ang magsulat ng m/m explicit scenes. hindi ako nag-fade to black!!! hahaha but no seriously, napaka-importante ng sinta ‘verse sa buhay ko bilang exo fic writer at ayun nga, hindi ko sila mapakawalan kaya ikukulong ko sila sa isang makamundong part ng ‘verse na ‘to. naka-outline na sa ‘kin ang buong fic na ‘to, kailangan ko lang ng lakas ng loob para ituloy ang pagsusulat haha. sobrang kalat niya...at ako talaga si jongdae sa fic na ‘to lol. another thing: puro inside joke naming magkaka-barkada ang laman ng fic na ‘to kaya yari ako kung mabasa man nng isa sa kanila ‘to hahahaha

a line/part i loved:

“Bakit ba ito ang topic natin?" Umupo na si Baekhyun sa tabi ni Jongdae, tuluyan na niyang nakalimutan ang sakit ng legs niya sa sobrang panic at kahihiyan. "We're here to talk about the Bali trip, right? Wala sa agenda natin ang sex life ko so tumahimik ka dyan!" 

"Seryoso ba? Kahit chupa wala?" 

"Jongdae Kim oh my god iiwanan na kita talaga!" 

"Sorry na! This is a lot to take in pota ka!" Jongdae stared at him in disbelief, and shook his head. "As in no action at all? Imposibleng walang chupaa—" 

"Jongdae!" Puta, sana magkaroon ng butas sa sahig na kinauupuan ni Jongdae at lamunin na siya nito ASAP. Hindi na kinakaya ni Baekhyun ang interrogation na 'to. 

"Sorry na! Fine! Wala man lang… snorkelling na naganap sa loob ng three months?"

title: tulak ng bibig, kabig ng dibdib (chanbaek) word count: 995 date posted: 04/28/2020 summary: 

“Alam mo feeling ko may crush sa ‘yo si Chanyeol,” bulong sa kanya ni Junmyeon sabay siko sa tagiliran niya.

“Huh? Pinagsasabi mo dyan?” inis na sagot ni Baekhyun habang hinahalughog ang backpack niya.

“Ang manhid mo naman, Baek. Obvious kaya.”

Oops, teka lang. Freshman si Chanyeol. Graduating na si Baekhyun.

Hindi magwo-work ang kung anumang iniisip ni Junmyeon.

commentary: may thing talaga ako sa fics na mas matanda si baekhyun kesa kay chanyeol—as in taon ang gap nila ha, hindi kagaya sa tunay na buhay na ilang buwan lang. anyway, i really like the outcome of this fic. simpleng kilig, sakto lang ang narration, at tama lang ang length. i guess sinulat ko ‘to noong na-realize kong dapat i-apply ko na ang “write less” sa buhay ko? i tend to over narrate my stories sometimes kasi gusto kong ma-overcome ang weakness ko sa narration bilang writer. pero kaya ayun, sinasanay ko ang sarili ko na magsulat ng fics less than 1k words eme

a line/part i loved:

Yes, nagkakausap naman sila paminsan-minsan kapag nagkakasalubong sa campus, and yes, hindi na nagbu-blush si Chanyeol sa meetings na ‘to. He’s become more confident around Baekhyun, which made him a bit sad kasi nage-enjoy siya sa pink cheeks ni Chanyeol at pagkabulol nito sa conversations nila. Oo na, impressed na si Baekhyun sa talino at wisdom ng lalaki at—

Oops, teka lang. Uulitin lang niya, freshman si Chanyeol. Graduating na si Baekhyun.

Hindi magwo-work ang kung anumang iniisip ni Junmyeon.

title: fall on me (chanbaek) word count: 6123 date posted: 05/06/2020 summary: “Amin-amin din kasi. Malay mo may chance.” Binato pa siya ni Yixing ng basang tissue to justify his point.

“Baka nga may malaking chance,” gatong ng kupal na si Sehun Oh.

It’s not like the thought never crossed his mind. Sa apat na taon nilang magkasama sa apartment na ‘to, ilang beses na ring naging marupok si Chanyeol sa idea na aaminin siya kay Baekhyun. Pero worth it nga ba aminin ito? O dapat makuntento na lang siya sa kung anong meron sila?

commentary: my first baekhyun day fic! a college au na set in uplb na naman haha (kailan ba ako mauumay??). this was an easy story to write; natapos ko ata 'to in one sitting? tsaka gusto ko ito kasi first time kong magsulat ng fic in chanyeol's pov. medyo challenging for me na hanapin ang "boses" ni chanyeol pero napagtagumpayan ko naman. napaka-vivid din sa 'kin ng fic na 'to, especially the confession part. ALL THE FLUFF TALAGA MGA MHIE PARA LABANAN ANG INIS SA GOBYERNO HAHAHA

a line/part i loved:

“Wait lang, there’s something on your face.”

Chanyeol instinctively reached for his cheek, akmang pupunasan ang naiwang wasabi or teriyaki sauce or whatever. “Huh? Saan?”

The next thing Chanyeol knew, Baekhyun fisted his hand on his shirt and tugged him down for a kiss. It was firm and waaay too fast, just a smack of lips, and then he patted Chanyeol’s chest before stepping back a little.

His mind went blank.

“Uh...it was me,” Baekhyun mumbled shyly, loud enough para marinig ni Chanyeol

.Chanyeol blinked a few times, trying to process what the just happened. “W-what?”

title: di na babalik (chanbaek) word count: 3355 (incomplete) date posted: 06/01/2020 summary: Ten years ago tinawanan lang ni Chanyeol ang kantiyaw sa kanya ni Sehun noon: wag jowain ang ka-barkada kasi pag nagbreak, awkward na umattend sa reunions. Ngayong nasa 10th year high school reunion na sila, 'di na makatawa si Chanyeol. Salamat talaga sa isang tanong ng ex niyang si Baekhyun Byun.

commentary: ito 'yung tweet fic na bunga ng aking sunday morning writing exercises last april. medyo hango sa tunay na buhay (haha lagi naman) at angsty siguro 'to? this is one of the rare fics na walang outline and such. as in on the spot ako nagsusulat pagkagising ko ng sunday ng umaga. binasa ko ito ulit ngayon-ngayon lang at...aray, medyo masakit nga. i really want to continue this 'verse kahit medyo masakit siya.

a line/part i loved:

Baekhyun has this fond smile on his lips, and Chanyeol wonders kung anong version ng nangyari ang binibisita nito ngayon sa utak niya. A happy memory, he supposes. Bihira niyang makita ang ngiting 'yon kay Baekhyun.

title: smile for the camera (chanbaek) word count: 670 date posted: 06/11/2020 summary: Chanyeol knew the famous idol Baekhyun Byun had been picturing something more glamorous than this. If he did, then they hired the wrong photographer for the job.

commentary: another on the spot twitter drabble! kasalanan 'to ng yours mv at tirtir photoshoot ni baek haha! meet cute emeru. tuwang-tuwa rin ako rito dahil ang bilis ko siyang naisulat-less than an hour ata?  

a line/part i loved:

Gustong ipakita ni Chanyeol Park ang ibang side ni Baekhyun Byun sa mundo. He wanted to show the real man behind the mysterious image: the man who loves to stay at home and play online games during his time off, who loves children and advocates for their education, who was still a normal person behind the bright lights and sold out dome concerts.

title: wala nang hihilingin (chanbaek) word count: 6122 (sinta 'verse fic) date posted: 06/14/2020 summary: It’s been nine months since Chanyeol told him na may plano na siyang magpropose soon. Nine months since tinapangan ni Baekhyun ang sarili at sumagot siyang leaning towards yes siya if ever totohanin nga ni Chanyeol ‘yon. Nine months na siyang naghihintay pero wala pa ring proposal. Ni anino ng singsing wala siyang nakita.

commentary: my first 614 day fic! aahh i'm so in love with this fic :( aside from wedding vows, i like writing wedding proposals talaga. iba nga lang sa fic na 'to dahil napaka-chaotic ng proposal! this fic started with an image, actually. 'yung part na kumakanta si baek ng halo ni tita beyonce! sinusulat ko pa lang 'yung sinta, paano na lang ako kung wala ka? nasa isip ko na 'yon. at hindi niya ako nilubayan hanggang hindi ko nagagawa ang fic na 'to. nadagdagan pa ang inspiration ko after rewatching The Office! that jim & pam moment talaga...sobrang TV history huhuh. anyway!!! outlining this fic was really fun kasi aliw na aliw akong pahirapan si baek dito lmao. sobrang special talaga sa 'kin ng sinta 'verse at ang dami ko pang pwedeng ikuwento tungkol sa unibersong ito. next year, meron pang kasunod. promise 'yan haha!

a line/part i loved:

honestly, i really love the proposal part kasi na-achieve ko ang chaos na gusto ko haha! pero kung very specific part, ito:

“So...nasan na ba ako? Ayun.” Huminga muna siya nang malalim bago nagpatuloy. “You’re my best friend in the whole wide world and I could never be with anyone else. I’ve known this since we were 19. I wanted to be the one to ask you but--“

“Mahal kita,” bulalas ni Baekhyun. He couldn’t help it. Aatakihin na siya sa puso. He could feel it. “Fuck, baby I’m sorry!” pahabol niya. “Sorry go na tatahimik na a--”

“Baekhyun,” Chanyeol interrupted, strained, with a pointed glance at the box. Agad na tinikom ni Baekhyun ang bibig, but god, ang puso niya bibigay na anytime.

“Ang point ko lang, I mean it when I say could never be with anyone else, Baek. ikaw lang ang tanging nakikita kong kasama ko sa dulo.”

When their eyes met, Chanyeol’s were soft. Trusting. Full of love. Chanyeol’s eyes were shining, full of unshed tears, at sure si Baekhyun na parehas na silang walang makita dahil sa mga luhang ‘to.

title: atin ang gabi (chanbaek) word count: 18.442 date posted: 08/09/2020; entry for #NaritoKami2020 Fic Fest summary: Before Sunrise AU - dala ng lungkot, alak, at pagka-bigo sa pag-ibig, humingi ng isang pabor si baekhyun sa lalaking hiniraman niya ng powerbank sa 7-11.ang pabor? samahan at makipagkuwentuhan sa kanya buong magdamag. loko-loko lang ang papatol sa ganyang pabor.sakto, loko-loko't kalahati si chanyeol park.

commentary: where do i even begin?? sa totoo lang ang dami kong gustong sabihin sa fic na 'to kulang pa 'tong commentary na 'to hahaha. i might even write a whole blogpost about this..but who knows?

ito ang pinakapaborito kong fic this year. as in. the moment i saw this prompt, ang sabi ko sa sarili ko, "mare dapat makuha mo 'yan OR ELSE!!!" i have a ~thing for film AUs, kaya nang makita kong may nagsumbit nito-NA RICHARD LINKLATER FILM PA OMG-hindi na tumigil ang utak ko sa pag-iisip. i love everything about this fic so much. mula sa back stories ng chanbaek, hanggang sa batuhan nila ng linya... i'd like to think i did a great job in writing this. sinigurado kong maganda at natural lang ang dialogues nila rito dahil isa 'yon sa essence ng Before Trilogy, eh. gusto ko rin sanang gawing buong araw silang magkasama kaso i thought mas may emotional impact kung bitin ang oras nila.

may ilang parts pa akong dinelete rito kasi feeling ko ang haba na niya. (don't worry i'll share it soon!) kahit light angst lang 'to, may certain weight kang mararamdaman after reading it? ewan, ganyan ang pakiramdam ko pag binabasa ko 'to. tsaka grabe pinag-isipan kong mabuti kung may smut ba 'to o kahit kiss lang. i almost added a kiss here kaso upon re-reading the fic...it kinda didn't feel right? i thought them sharing a kiss would shatter the illusion, na baka hindi na sila maka-move on sa isa't isa at hindi na nila ma-achieve ang dapat nilang i-achieve. ako lang siguro 'to hahaha pero one thing's for sure: THIS IS A HAPPILY EVER AFTER!!! sila hanggang dulo haha! i just wish more people could read this fic huhu.

a line/part i loved:

Chanyeol paused for a long moment bago nagpatuloy. “Sobrang nakakatawa ng pagiging idealistic ko noong teenager ako. Feeling ko kasalanan ‘to ng media na kino-consume natin, eh. Books, movies, songs would always make love out to be this all consuming, burning, passionate thing. Sige, that person makes you feel like you’re on fire all the time, that he or she consumes you, but at the end of the day...are you even friends? Let’s be real here, pag tapos na sa honeymoon stage, pag naupos na ‘yung apoy ng pag-ibig sa simula ng relasyon, ano na? You gotta like the person you end up with in the end. Love won’t save everything.”

title: ‘pag nandiyan (kaisoo) word count: 15,962 date posted: 08/19/2020; entry for Tahanadhana Ficfest 2020 summary:  four times na may nagtanong sa cafe owner na si junmyeon kung ano ba talagang relationship status ng mga barista niyang sina jongin at kyungsoo, plus that one time na napuno na si junmyeon sa landian/katangahan ng dalawa.

commentary: magkasabay kong isinulat ang atin ang gabi at 'pag nandiyan kaya lurks na lurks ako kung alin ba dapat ang uunahin. 15k worth of pure fluff, landian, at katangahan isumbong niyo nga 'yan sa HR!!! not gonna lie, sobrang nag-enjoy ako sa pagbuo ng kaisoo barista 'verse na 'to. may naka-outline na ngang side story ang chanbaek dito eh...hahaha! si sehun ang favorite character ko sa fic na 'to kasi siya talaga ang representation ng frustration ng readers haha! gigil na gigil si kuya eh, ang cute!

'yun lang, a part of me wished na mas inayos ko ang execution ng ilang scenes sa fic na 'to? lalo na sa parts nina junmyeon at joohyun. i would rewrite it if i could. overall, this is a cute, fluffy fic written in a slightly weird 4+1 fic haha!

a line/part i loved:

"Birthday ni Chanyeol today," paliwanag niya kahit hindi naman hinihingi ni Jongin. "Ayoko namang sungitan 'yung tao on his special day. I'm not that mean."

Jongin remained quiet beside him, so he added, "Besides, I don't date people younger than me. Chanyeol just turned...20 today, ano. Ekis tayo dyan."

From the corner of his eye, he saw Jongin's mouth twitched to a smile. "So may chance," sabi nito, halos pabulong.

"Huh?" He glanced at Jongin sidelong, eye catching on the strong lines of his neck, the prominent bulge of his Adam's apple. The streets weren't that well-lit, and frankly, his eyesight was pretty shitty, but for some reason, kitang-kita niya ngayon si Jongin. "Anong sabi mo?" Jongin then returned his gaze.

"Sabi ko, may chance," he said, clearer this time. With intent. Ayan na naman siya.

title: laging naroon ka (sechen) word count:  2664 date posted: 09/22/2020 summary: sa kalagitnaan ng kasal ng mga kabarkada niya, biglang nagkrisis si jongdae dahil parehas silang umattend ng kanyang what could have been na si sehun.

commentary: sa totoo lang, wala sa plano ko na magsulat ng isang sechen fic. i've only read a handful of sechen fics (mostly in english pa) at nag-aalangan talaga ako magsulat ng fic for a rarepair. kaso my jaya discography binge happened; ilang beses kong pinaulit-ulit ang laging naroon ka at ang daming nagpapakasal sa social media bago ko isulat 'to kaya rito ko na nilabas ang mga damdamin ko haha! i really like how this turned out. maikli lang pero hnngghh gusto ko pa ng isang sechen fic tuloy! masaya rin ako na may naka-appreciate ng munting fic na 'to. i'm planning to write another jaya-inspired fic soon so...hehe kita-kits na lang ;)

a line/part i loved: 

He was a complete fool to think the hurt he'd felt years ago made him immune to this handsome man with a nice smile and soulful eyes. Wala pa ring pinagbago. Nandoon pa rin ang kabog sa dibdib, ang kilig—nakakainis! Sehun only got more gorgeous as he aged. His sense of style was still impeccable. Bagay sa kanya ang mas mahabang buhok at tumambok pa ang mga pisngi nito. Pigil na pigil si Jongdae na magnakaw ng kurot.

title: para sa ‘yo (ang mga salita) (chanbaek) word count:  26,144 date posted: 12/09/2020 summary: ito na ata ang pinakamalaking dagok sa writing career ng best-selling at award-winning crime fiction writer na si Baekhyun Byun. mayroon lamang siyang pitong buwan para tapusin ang huling nobela ng kanyang series. bawal na extension, nasagad na niya ang pasensya ng kanyang publishers. tapos bat' gano'n, bakit napakalandi ng bago niyang editor na si Chanyeol Park?!

commentary: my biggest and most personal (lol) fic yet. 35k ang target word count ko for this one kaso i had to delete a huge chunk last september kasi...nag-iba ang takbo ng utak ko. bigla na lang akong naumay magsulat ng romance at fluff? tsaka wala pa akong nababasang writer-editor au fic na nakaka-relate ako kaya isinulat ko na. sa totoo lang, ginawa kong therapy ang fic na 'to habang tinatapos ko ang isang manuscript ko (na surprise!!! hindi ko pa rin tapos until now!!!). it's weird for me na magsulat ng isang bagay na hindi umiikot sa romance, pero later on, na-enjoy ko rin. okay din pala magsulat ng character-centric fics na side lang ang romance.

also, in a very me fashion, nag-insert na naman ako ng kuwento sa loob ng isang kuwento. mini-quarantine project ko ang kuwento nina eli at calix! an outline exists--at surprise, hindi connected sa mga kasong nabanggit sa fic haha! crime/thriller pa rin ang totoong kuwento pero malayo sa book titles commentary: na nabanggit sa fic. in short, umandar na naman ang pagka-plotter ko sa fic na 'to. outline kung outline, plano kung plano. ang difference lang from my previous BY Paraluman Fest entry, hindi ko na isinulat ang buong fic sa notebook bago i-type. katamad kasi hahaha.share ko lang din, i wasn't expecting na may magbabasa at makaka-appreciate ng fic na 'to. ang seryoso kasi niya for my taste. hindi rin nakakakilig or whatsoever. sobrang layo sa previous BYFP entry ko na puro landian lang ang ganap. kaya sobrang tuwa ko sa mga nag-iwan ng comments sa ao3, nag-qrt ng BY tweet, at sa lahat ng nagtweet na nagustuhan nila ang kwentong ito. grabe, iyak ako nang iyak. lalo na do'n sa mga nagcomment na nakaka-relate sila sa struggles ni baekhyun as a writer. feeling ko hindi ako nag-iisa! so maraming maraming salamat sa nagbasa ng fic na 'to! grabe dami ko pang ebas for this fic pero sa isang blogpost ko na lang siguro ilalagay. hay, ang puso ko talaga para rito <3

a line/part i loved: sa totoo lang, madami! 'yung buong kaganapan sa MIBF ang pinaka kasi an author's dream come true 'yon cheka hahaha! pero kung lines.... ito talaga:

“Sila lang ang minahal ko nang ganito. Mahal na mahal ko sila.”

“Alam ko, Baekhyun.”

“Natatakot ako…” Baekhyun hated the way his voice cracked. “Natatakot ako na baka...baka hindi na ako magmahal nang ganito ulit. Na baka...naiibigay ko na kina Eli at Calix ang lahat ng pagmamahal na kaya kong ibigay. Takot ako na...shit, Chanyeol.” Napaupo siya sa sofa at doon niya nakita ang concerned na tingin sa kanya ng editor. “What if pangit na lahat ng mga isulat ko after nito? What if makapagsulat nga ako ng bago pero sina Eli at Calix pa rin ang hahanap-hanapin ko? Ng ibang tao? What if...hanggang dito na lang ang pangarap ko? Ito lang naman ang ginusto ko sa buhay, eh. Ang magsulat at mabasa ng tao ang mga salita ko. Ito siguro ang problema pag nakuha mo nang maaga ang pinapangarap mo. Pag madaling nakuha, madali ring mawawala.” Tuluyan nang bumuhos ang luha ni Baekhyun. “Ayoko pa magmove on sa kanila, Chanyeol. Hindi ko kaya.”

title: #QuarantineTimez with Nini’s Home (kaisoo) word count:  12,770 date posted: 04/27/2020 summary: Sa kalagitnaan ng Enhanced Community Quarantine, hindi inaasahan ni Kyungsoo na magkakaroon siya ng "quarantine crush" sa isang viral Youtuber na kailanman ay hindi nagpakita ng mukha.

commentary:  ito ang tanging non-fic fest entry fic ko na himalang maraming nagbasa. hanggang ngayon shookt pa rin ako na umabot sa 700+ hits ito sa ao3 haha kklk?? anyway, skl ang inspo ng fic na 'to. gaya ni ksoo sa fic, noong start ng quarantine ko lang nadiscover ang Nino's Home Youtube channel. at gaya rin niya, na-weirduhan ako sa antics ni Nino...at sige na nga, aliw na aliw ako sa subtitles niyang nangungupal lmao. ewan ko na, nagulat na lang ako sa sarili ko na may outline na ako for a kaisoo fic?? it took me two days of outlining and actual writing bago ko natapos 'to. at tawang-tawa ako kasi sobrang crack fic dapat nito! the nininail was a last addition kasi may nag-RT sa TL ko ng video compilation ni jongin talking about his cute nail..eh ang cute nga kaya dinagdag ko na. wala akong intensyon na gawing cliffhanger ang ending...it just sort of happened? feeling ko nga standalone fic 'to kaso habang binabasa ko siya, nabitin na rin ako lmao. hanggang not!fic na lang ang kinaya ko for the continuation kasi dami ko nang sinusulat ngayon lol. but with or without the not!fic, okay siyang kwento for me. nakakatawa, nakakilig hay :)

a line/part i loved:

gustung-gusto ko 'yung IG dm convo nina baek at ksoo rito kasi totoo nga naman, COVID-19 CAN'T STOP THE HAROT!!! also 'yung nagreply si Nini kay pengwing sa Youtube comments!!! ang kilig ko po!!!

Nasanay na si Kyungsoo na makaramdam ng kaunting lungkot after ng conference calls nila. As much as he loved having his alone time, nakaka-miss din pala ang makasalamuha ng ibang tao. Sa short supermarket trips at lobby guards na nga lang siya nakakaranas ng actual human interaction this quarantine period. He didn’t realize how much he used to count on minor interactions, like ‘yung pangungulit sa kanya ni Jongdae sa cubicle niya araw-araw, or ‘yung quick lunch meetings niya with Baekhyun kapag napapadpad ng Makati ang best friend. Kahit nga face to face meetings with their boss na usually kinakatakutan niya, hinahanap-hanap na niya ngayon.

OVERALL:

# of fics written: 21 # of fandoms: 2 (exo & red velvet) published word count: 133,095

favorite fic: atin ang gabi (chanbaek) longest fic: para sa ‘yo (ang mga salita) (chanbaek) shortest fic: kiss it better (kaisoo) most kudos: #QuaratineTimez with Nini’s Home (kaisoo)

#2020 fic wrap up & commentary #leng writes rpf

[benefits1986]

Google “Satire” Pinas Please Lang

Ang Pinas ay land of people who are sunny kasi madali tayong ma-entertain. Mababaw ang kaligayahan ng madlang people. Hindi kailangan ng todong thought process para maging viral ang content dito hindi tulad sa ibang bansa. Sa katunayan, basta naayon sa umpukan sa kanto, sa MRT o sa suking tindahan ang mga usapin, malaki ang chances ng kahit sinong creator na matawagan ng ABS or ng GMA. Mababaw ang kaligayahan. Madaling sumaya. Mabilis maaliw. Hindi mapaghanap basta ‘wag lang pagdating sa biritan portion ng kahit anong show na kelangan ng pagkanta o pagsayaw.  Maganda problemahin naman natin ang lagay ng mga bagay na isinaksaksak at isisinisiksik natin sa ating mga puso, utak at pagkatao. Sabi nga ‘di ba, the films (and I’d like to add all forms of media) a nation has reflects its people, its culture, its aches and its dreams. Jusko. Kung totoo ito, so ano na lang tayo? Forever na lang stick sa mababaw na kwento. Forever na lang na copycut ng Hollywood na actually hindi naman talaga nakakatuwa ‘pag talagang hinimay mo. Forever na settling sa tried and tested format ng noon time show na tila parte ng pamana sa atin dahil walang tatalo sa mga lolo with matching bulagaan portion o paduguan ng joke na kahit waley na waley, havey pa rin. 

Nakakaaliw basahin ‘yung mga comments ng mga tao sa ibang atake nina Senyora at ng VinCentiments. Ang daming hindi makagets ng satire. Nakakapagtaka kasi tinuturo ito sa literature class ‘pag highschool. Siguro nilipad na rin ito ng hangin kasi napakagaling ng K-12 updates sa mga estudyante these days. Pero kahit pa! Madali lang naman kasi i-google ang satire. Ilang segundo lang ang pagitan ng pagtahimik muna at pagsipat sa mga bagong formats ng media na napakasarap gawain kapag nasa inidoro ka. O kapag sobrang traffic. O nakatayo ka na naman ng ilang oras habang naghihintay ng van papasok o pauwi. 

Sana makita natin na dahil ng mababaw ang kaligayahan natin in general, ang atakeng satire ay para naman sa animo’y mababaw na pagtalakay sa mga social issues na usually ay taboo or “unwritten” na illegal pag-usapan. Isa na rito ang Jowable. May nagsasabing nababastos daw ‘yung babae kasi ‘yung hagupit na language niya e talaga namang sabik na sabik to the point na kahindik-hindik na at times. May nagsorry kasi nagtatanong na okay lang daw bang gamitin ‘yung Panatang Makabayan. ‘Yung iba naman stress kasi sa simbahan na nga nagwala si ate girl e nagdala pa ng bote ng Red Horse. And the list goes on. Nakakatamad na mag-enumerate. 

Hindi mahirap palalimin ang mababaw nating kaligayahan KUNG GUGUSTUHIN NATIN. Hindi masama na tumingin tayo sa mga panget at kahindik-hindik na mga thougts and conversations kasi aminin man natin o hindi, totoo ang mga oras na akala mo kung mag-isip at magsalita tayo, wala tayong hiya o masyado tayong bargas. Sabihin na nating politically incorrect ang mga storylines nina Senyora at ng VinCentiments, pero hindi ba, napaka puro and unfiltered nito? ‘Yung bastos kasi dito napakapagpanggap. Kapag ‘yung kaibigan mo o ikaw mismo nag-share sa Facebook ng babaeng halos wala ng damit tapos wagas gumiling, okay lang kasi pampagising sa umaga o pangpahimbing ng tulog after alam mo na session with yourself, or something to that effect; pero kapag ‘yung mga babae mismo ang nagsisiwalat ng emotions nila sans the hubadera looks, may mali. May dapat itama. May dapat pulisin. 

Okay lang ang nation na mababaw ang kaligayahan. It helps us brave through the mightiest storms in every sense of the word, pero sana naman, palalimin natin ang pagngata ng messages na bitbit ng mga new breed. Ang satire ay isang paraan para mag-usog ng tulog at nagtutulug-tulugang mga isip. Hindi ito dapat i-take seriously. Parang sarcasm lang din ‘yan e. Akala mo nakakainis, pero nakakatawa o minsan helpful pa pala. Walang pabebe kasi overquota na tayo sa mga ganung kwento. Walang preno kasi kaskas ng kaskas ang mga mainstream media na puro kakak para sa rating. Para wala na masyadong gastos pero malaki ang media spending. Walang makakapigil kasi nakakagigil na ang dali-dali nating maniwala sa “face of the news” kaya trending ang fake news at truth be told, ang daming akala e totoo ‘yung mga nababasa nila kaya hala, sige, share away sila. Mas maging mapagsuri sana tayo. Magtanong ng valid questions kasi kahit naman puwedeng magtanong ng stupid questions, may mga questions talaga na super duper crazy AF stupid na dapat iutot mo na lang o idighay mo na lang. Magbigay ng opinyon na nakabatay sa issues na hindi lang literal. Creative tayo. Or at the very least, trying to be creative. Sana ay isa itong phase kung saan, tulad ng phases of the moon, palapit na tayo sa full moon. ‘Yung panahon na madilim man ang gabi pati na rin ang mga araw natin, kasama tayo sa pagpapaliwinag ng langit pati na ng lupa. Sana gamiting natin ‘yung pagiging selfie capital natin pati na pagiging isa sa mga heaviest users of social media in the world na title upang magbahagi ng mga lumang kwento na hindi naman talaga bago; hindi lang pinipiling pag-usapan at pag-aksayahan ng laway at puhunan.  Panahon na para idaan natin sa tawa na may kasamang pagyakap sa mga purong katotohanan lamang storylines. Panahon na para palayain natin ang ating mga sarili sa rehas na gawa ng ordinaryo, ng nakasanayan, ng love na love nating mga ganap, para maiba naman. Para mag-iba naman. Para magiba naman ang mga gasgas ng kwento na hindi nakakaganda ng ating pagkatao. Pero bago ‘yan, paki Google naman muna ang satire, pakiusap! 

[perkyxpanda-blog]

para sa babaeng kanyang susunod na mamahalin;

huwag kang masyadong maattach kasi baka isang araw hindi na yan magparamdam tapos hindi ka pa niyan papansin na para bang walang nangyari 🙄 kapag ganyan nangyari upakan mo nalang

dapat mabilis ka magreply. kasi kapag hindi ka kaagad nagreply iba iisipin niyan. mawawalan ng gana yan na kausapin ka.

kapag sinagot mo na siya, eto ang una mong tatandaan. magssend yan ng long message kung gaano siya kasaya, kaswerte dahil sinagot mo siya kapag ganun, replayan mo rin nang mahabang message na masaya ka na sinagot mo siya promise worth it yun

siguro sa una mahihiya pa yan sayo pero once na naging close na kayo lalo na sa personal nako hinding hindi ka magsisisi diyan. kaso nga lang mapilit yan sobrang mapilit as in. kaya gawin mo nalang yung pinapagawa niya bago ka pa mainis hahaha

tsaka mageffort ka diyan!! tuwing occasion lagi ka magbigay kasi I promise you worth it kahit pricey yung mga bibigay mo kasi mababawi yun pag nakita mo yung ngiti niya kasi as in nakakawala ng pagod

sobrang clingy neto kaya dapat masanay ka na. pero mahahawa ka rin naman sa pagiging clingy niya kaya no problem dun

kapag nageffort siya magsurprise sayo, pasalamatan mo nang buong buo. ipakita mo sakanya na sobrang naappreaciate mo kasi sinasabi ko sayo kapag ginawa mo yan sobrang saya na niyan kasi alam niya na napasaya ka niya

kapag umabot na kayo ng first anniversary, mag date kayo!! itreat mo siya wherever kasi ittreat ka rin niyan for sure! tsaka enjoy niyo lang kasi once in a lifetime lang naman yun. nagantay kayo ng 365 days para mangyari so don’t waste the chance

kapag niyaya ka niya lumabas, gora lang hahaha ililibre ka naman niyan kasi maraming pera yan hahaha charot pero libre mo rin siya sympre spoil him with his favorites na sasabihin ko rin mamaya

magsend ka ng pictures mo everytime magppic ka kasi once na makita niya yun sa gallery mo sasabihin niyan ‘bakit hindi mo sinend?’ tapos magtatampo na yan sayo magpapabebe pa kuno pero lambing lang naman kailangan niyan

tsaka lagi mong ttag sa mga posts na nakakatawa, nakakaiyak kasi for sure matutuwa yun na naalala mo siya everytime magsscroll ka sa newsfeed mo kasi ganun din naman siya pero wag sa nakakatakot kasi hindi naman yun natatakot pero isa lang naman kinakatakutan nun, mawala yung taong mahal niya.

so eto na nga ang mga paborito niya na bilhin mo kapag may extra ka or gawin nyo kasi matutuwa yan!!

a. nba2k (kahit ano) – tatalunin ka niyan hahaha hindi yan papayag na matalo siya. ginagalit ako niyan kaya kapag nagalit ako maaawa sakin mananalo ako ganun siya kagenerous hahaha bait no?

b. cap – first gift ko. daming cap niyan jeske. regaluhan mo ng isang dosena matutuwa yan hahaha

c. donut (j.co, oreology) – bilhan mo to ng 2 box mamahalin ka na niyan ng buong buhay hahahaha char binilhan ko lang yan ng isa tuwang tuwa na yan

d. starbucks (java chip or choco chip cream) – huwag kang oorder na may coffee kasi bawal yan sa kape!! kaya lagi ko inoorder diyan yung chocolate lang kasi bawal talaga sakanya baka kung ano pa mangyari

e. pizza – grabe kumain to ng pizza sinasabi ko sayo huhu :( laging may pizza yan sa bahay tapos iinggitin ka lang niya hahaha bawian mo sa susunod. pero kapag kumain kayo ng pizza habang nakain ka pipicturan ka niya tapos aasarin ka ganun ugali niyan

f. siomai – grabe sa siomai to jusko halos maubos na tinda ng siomai sakanila. halos nauubos namin yung niluluto namin dito sa bahay eh haahha kaya lagi kami may stock ng siomai tapos kami lang din naman kakain

g. carbonara – pinakapaborito.

h. fries (potato corner) – paborito niya ito lagi kami bumibili kapag nasa mall kami hahaha laging sour cream dapat kasi yun yung paborito niya. mahahawa ka rin diyan promise

i. cheesesticks – inaasar ako palagi neto hahaah kaya for sure aasarin ka rin palagi

j. isaw or bbq – gugutumin ka niyan sa picture palang huhu kasi ganyan yan palagi bwiset

k. bag – mahilig to sa bag lalo na nagbbasketball siya. training dito training doon so kailangan niya yun

ayaw niya na may kumakausap sayo na guy or kinakausap kasi nagseselos agad yan kahit man tropa mo or tropa niyan nagseselos yan pero tinatago niya sa sarili niya kasi ayaw niya na layuan mo yung tao na yun

ayaw niya na may nillike ka na picture ng boys. kapag nakita niya magiging sarcastic asf yan tapos aasarin ka na tapos iuunlike mo para hindi na magalit sayo kasi sobra magselos yan

ayaw niya na may lumalapit sayo na guy. gaya nga ng sinabi ko magagalit din yan sasabihin na layuan mo lalo na kapag alam niya mismo ugali

ayaw niya na nagpupuyat ka. pero siya naman grabe magpuyat hahaah kasi gusto niya may time ka para magsleep or magrest kasi alam niya na pagod ka galing school

ayaw niya ng pinipilit siya. kapag sinabi niyang wala or ayaw, tigilan mo na kasi magagalit yan at maiinis. short tempered yan so deal with his attitude.

ayaw niya na nagppost ka ng nakashort ka or nakadress ka. kapag nakita niya sasabihin niyan bakit mo pinost or delete mo yun gusto niya sakanya lang

ayaw niya na nakashorts ka kahit man kasama mo pamilya mo or kasama mo siya. paulit ulit ulit niyang tatanungin kung bakit ka nakashorts (reasonable naman yung akin pero tanong pa rin ng tanong) kaya as much as possible wag kang magsshorts

ayaw niya na hindi ka nagpapaalam. dapat laging updated kasi magagalit yan. tadtad ng messages yang messenger mo kapag hindi ka nagupdate

ayaw niya na may marami kang crush lalo na artista. grabe magselos to ahahahah artista na yan ha dapat siya lang daw

siguro sa susunod na babaeng mamahalin niya, eto lang ang masasabi ko. mahalin mo. huwag ka ng pabebe or something. mahalin mo. sobrang bait kasi nito. sobrang sweet, sobrang effort. lahat gagawin niya para lang mapasaya ka niya. kahit man sobrang layo ng bahay mo gagawin niya lahat para lang makasama ka. magbbyahe ng isang oras o higit pa o kaya papasok sa eskwelahan para lang makasama ka ganun yan kaeffort. kaya dapat matuto kang pahalagahan mga bagay na ginagawa niya kasi yun yung patunay na mahal mo nga talaga siya. pero minsan kailangan mong intindihin ugali niyan kahit papaano kasi ganun siya. magbabago naman yan at willing magbago para sa sarili niya. intindihin mo nalang.

alagaan mo nang mabuti ha? inalagaan ko yan ng labingwalong buwan para hindi mawala at makuha ng iba kaso nga lang sa huli siya rin bumitaw. mahal na mahal na mahal ko yan at alam kong hindi na magbabago yun.

kaya para sa babaeng susunod niyang mamahalin,

mahalin mo nang buong buo sinasabi ko sayo baka maging kayo hanggang dulo

napakaswerte mo.

[twentyfourthsinco-blog]

Bawal basahin. Walang kwenta 'to.

Ano nga bang nagyari noon? Andaming nagtatanong. Haha Baka gusto nilang makatanggap ng sagot na mukhang ewan. 

Hmmm... Nakatingin siya sakin. Nakatingin din ako sa kanya. Nakaharap ito sakin habang nakasandal ako sa kotseng nakaparada sa tindahan na tinambayan namin ng gabing yun. 

 Wala akong maramdaman na kakaiba. Malapit na siyang umalis. Lagi naman siyang umaalis. Haha Pero mas mahaba nga lang ngayon. 

Hindi namin alam pero baka nextweek, nextmonth or sa susunod na buwan. Ewan ko. Hindi ako naiexcite. Para kasing sanay na akong umaalis yung mga taong naging malapit sakin. 

Masyado yata akong prone sa mga taong umaalis papuntang ibang planeta. Siguro masyado lang akong naging handa para sa pag-alis nila kaya hindi ko naisip na malulungkot ako kung malayo man sila. 

Okay, sa kanya ang topic na'to. Kaya siya na muna. Walang salitang pumagitna sa amin. Tahimik lang kami. Parang ang mga mata na namin ang nagkakaintindihan. "Bakit di mo kasi lapitan?" Sabi ng kaibigan kong babae. Apat kami nang lumabas, kapartner naman nito yung kasama sa kwarto ng boyfriend ko. Napatawa na lang kami pareho. 

Hindi ko alam. Wala akong masabi. Hindi rin siya nagsasalita. "Sige ka, kapag yan umalis na, mamimiss mo yan." Biro ng kasama ko. "Sus! Hindi rin." Ganting biro ko at tumingin sa kanya.

Parang napasimangot ito. "Weh? Sigurado ka?" Natatawa paring sabi ng kasama ko. "Naku, kahit huwag na siyang bumalik eh." Sagot ko rito. "Lapitan mo na kasi, parang di kayo magjowa eh." 

 "Bat ako ang lalapit, haha, ako kaya ang babae." Bigla ngang tumabi sakin ang kumag. 'Hmm, napilitan.' Sabi ko sa sarili. Okay naman kami, wala kaming issue. Trip lang yata naming tumahimik. 

 Maya-maya tinawag na kami ng isa pa naming kasama. 

Pumasok na daw kami sa loob. Naisipan kasi nilang magvideoke at konting inuman. 

Ano to? Despedida party? Natawa nalang ako. Hindi ko pa kasi talaga alam kung kelan ang alis nito. Nang kumanta na ang dalawa matapos bumili ng beer at pulutan. Para daw enjoy. 

Feeling ko tuloy, malapit na talaga siyang umalis. Maya-maya naramdaman

 kong hawak na niya yung kamay ko. 

 Napatingin ako sa kanya. 

Ngumiti ako rito. 

 "Lipat na tayo ng bahay?

 May space yata dito sa taas eh." 

Paupahan kasi ang taas ng videokehan na pinuntahan namin. "Madami ngang bakante dito sa lugar na ito." 

 Heto na naman siya. 

 Hindi ako sumagot. 

 "Meron jan, uh." Turo nito sa labas. 

Sunod-sunod kasi ang bahay na pinaparentahan doon. Medyo malayo ito sa bahay na tinutuluyan niya. 

 "Ayoko dito, maingay." Tiningnan ko siya. Uminom ito ng beer. 

"Okay na ako dun" Tinutukoy ko yung bahay na tinutuluyan ko. Hanggang ngayon. Andami kong nirason, porket malayo sa work ko, mapapagod ako sa byahe at kung ano pa. 

"Mas maganda yung magkasama na tayo. Para pag-umalis na ako-" 

 "Ayoko." Saka ko ininom yung baso ng beer. Ang pait pala. Natahimik ako bigla. May sinasabi pa siya pero hindi ko na maintindihan. 

Maingay na kasi yung pagkanta ng mga kasama namin. Lumapit ito sakin, may sinasabi. Ayokong pakinggan. 

Ayoko. Hindi pa ako handa. Natatakot ako.

 Gaya ng pagkatakot ko kung kami ba talaga? Kung siya na ba talaga? Kung babalikan ba niya ako? Kung tatagal ba kami? Simula ng nagkaboyfriend ako noon, laging LDR ang relasyon. Ngayon lang ako nagkaboyfriend ng malapit lang ang lugar sa tinutuluyan ko, isang jeep nga lang eh. 7 pesos lang pamasahe. Lol. 

 Kaso aalis din ito. Gusto ko sana siyang panghawakan. Pigilan. Alam ko namang aalis talaga siya, trabaho niya yun eh.

 At wala akong balak na pigilan siya dun. Masaya ako para sa kanya. Sa mga plano niya sa buhay. Kaso may mga plano din ako.

Kahit na hiningi ko siya. 

 Pinagpray ko siya kay Lord. 

 Oo.

 Sabi ko kasi noon. 

Last na'to. Pagmay dumating uli sakin. 

Mamahalin ko na siya ng buong-buo. Ipaglalaban ko na, di ko na papabayaan, di ko na pagtataguan (pagnagsawa na ako), di ko na itatago (sa iba, lahat kasi noon, puro illegal, takot kasi ako noon eh) at ipagmamalaki ko na kahit ano at sino pa siya (wala rin naman kasi akong ipagmamalaki, takot lang talaga ako)

 Bakit ako takot? Natakot ako. Natakot dahil sa naging basehan ko noon ang naging relasyon ng mga kaibigan ko sa mga naging karelasyon nila. Alam ko namang maling ibase yung buhay nila sa buhay ko. Basta madami akong kinatatakutan. Hindi kayang iexplain ng isang araw. Pero isa sa malaking rason yung sa mga past ng kaibigan ko.

 Grabe kasi ang nga pinagdaanan nila. At ayokong mangyari rin sakin yun. Ayokong maging tanga katulad nila. Sorry for the word pero realtalk tayo, bes. Lol 

 "Babe, pagawa tayo ng couple shirt?" 

Bigla akong napabitaw ng kamay rito. 

 Ano daw? Anong kakornihan yun? Jusko! Sa tanang buhay ko, diko yata naimagine ang sarili ko magsuot ng ganun? 

Natatawa ako pagnaalala ko. Sabi ng mga kawork ko, nang kinwento ko yun, sweet daw siya. Hahaha! No comment. Siguro nga. Siya lang sa naging jowa ko ang nakaisip nun. Siguro nga. Baka for real na talaga siya. 

 "Ayoko, ang baduy." Sabi ko. Kinuha niya ang kamay ko, tapos hawak nito sa kabila yung smiley ball, na parehong meron kami. 

 "Oy, kanta naman kayo. Nagsosolo kayo jan,ah" Aya nung dalawang sawa na yata sa pagkanta. "Holding hands pa eh." 

 Napabitaw uli ako rito. Hindi kasi ako maPDA. Samantalang siya sobrang sweet. O sadyang wala lang talagang asukal na dumadaloy sa mga ugat ng katawan ko. Lol. 

 Kinuha ko yung songbook.

 Kinanta ko yung Sometimes ni Britney Spears. 

 "Sometimes I run, sometimes I hide. Sometimes I'm scared of you. But all I really want is to hold you tight, treat you right. Be with you day and night...." 

Parang diko matapos yung kanta. Ang baduy ko. Pero nakaisang kanta pa ako. Yung dalawa kasi singer, eh. 

 Kinanta ko yung When You're Gone by Avril Lavigne. Ang emo ko. Ewan ko ba. Kala mo nakakarelate sa kanta. Muntanga talaga ako. 

 Hindi ko na kasi maintindihan yung nararamdaman ko noon. Ang gulo. Saka kinakabahan ako. Iniisip ko yung mga sinabi niya noon. Lalo na yung gabing pumunta siya sa bahay. Gusto na yatang magsettle down ng isang 'to. Andami niyang plano sa buhay. Pero ayoko. 

 Hindi pa ako handa sa mga kung ano-ano. Takot ako. Takot ako sa responsibilidad. Ang bata ko pa yata para dun.

 Pero pareho narin naman kaming may trabaho. At sa sobrang takot ko, matapos niya akong ihatid sa sakayan ng jeep. 

Nakipagbreak ako sa kanya sa text nang nasa byahe na ako pauwi. Nakakatawa.

 Para akong timang. Abnormal. For the nth time, nang-iwan na naman ako sa ere. Hindi nagpaparamdam. Bahala sila. Gusto ko munang manahimik. Kelangan ko na yatang magpacheck-up.

 Lumipas ang ilang buwan. Tinawagan ako ng kaibigan niya. Iniinvite ako sa despedida nito. Paalis na daw ito by nextmonth. 

Sabi ko bakit siya ang nagiinvite, bakit hindi yung mismong aalis? Nasa tabi lang daw ito, nakikinig. Ayaw yata akong kausapin. Pashneya siya. Hindi ako pumunta, nagpadala nalang ako ng gift. Bukal yun sa loob ko. Walang halong panunumbat. Baka ano isipin ng iba eh. Kala nyo. Lol 

 Ayokong makipagkita. Natatakot ako sa kung anong pwedeng mangyari. Baka biglang maging kami uli. Nang makipagbreak kasi ako noon, parang hindi kami nagbreak. Tumatawag at nagtitext parin ito na parang walang nangyari. Hays. Ano bang merong ulo ako? Normal pa ba ako? Lol

Isa sa mga sinabi niya ang di ko makalimutan. "Huwag kang magpalit ng number, ha. Basta, pagbalik ko..." Wala naman talaga akong balak magpalit eh. Andun kaya yung lahat ng info. ko. Hanggang sa lumipas ang ilang buwan. Wala akong balita sa kanya.

 Di kami friend sa FB eh. Kahit ba kinakumusta ako ng kaibigan niya pagnagkikita kami, ang sagot ko lagi, "Bahala siya sa buhay niya." 

Sabay tawa. Baliw. Hindi yata pinaalam ng ex ko na hiwalay na kami. Kasi hanggang sa dumating siya, na hindi ko rin naman alam na parating at nakarating na pala siya, sinabihan agad ako ng kaibigan niya na nandito na ito sa Pinas. 

 Ako? 

No reaction. 

 Alien yata ako.

Hanggang sa isang araw matapos iinform ako na nakabalik na pala ito, tumawag ito. Unknown number pa, pero familiar sakin. Bungad agad ng boses, alam ko na. 

Bakit ko binura yung number niya? Trip ko lang. Lol. 

Ayoko na. I mean, ayoko muna ng kahit anong isipin. Nakikipagkita sakin. Bakit? Ewan. Alam na rin naman siguro kung ano. 

 Ayoko. Para ano? Huwag na. 

 At wala na akong balita sa kanya pagkatapos nun.

 Pati sa kaibigan niya na laging nangungulit sakin pagnagkikita kami. Hindi ko na rin nakita. 

 After two years, bigla ko siyang naisip. 

Hindi ko alam kung bakit. Napagtripan ko siyang isearch sa Fb. Hindi kami friends eh. Lol 

 Wow. Kasal na pala siya. Haha. 

Seven months palang sila ng girl. May bigla tuloy akong naalala. Months. Haha

 Pero teka, bakit parang may masakit? 

 Oo, masakit. 

Hindi ko maintindihan. 

Pero sobrang sakit yata. Parang feeling ko, tinutusok ako ng sanlibong karayom sa puso. 

 Bakit ganoon? Ilang taon na ang nakalipas diba? Hindi ko na siya mahal. 

 Pero bakit, bakit masakit? 

 Baka nga mahal ko pa? For two years? Weh? 

 Naku! Huwag ako.

 Please lang. Baka naman pride? Insecure? 

 Pride? Kapal lang ng mukha, nilalaklak ko. 

Bat ako maiinsecure? Like duh? 

 Alien na ba talaga ako? Shems!

 ~ ~ ~ Babaeng ipagpapalit ng Alien sa Cudburry