Tumgik
#uit het hoofd
twafordizzy · 3 months
Text
Ilja Leonard Pfeiffer kent deze stad uit duizenden
bron beeld: demorgen.be Rupert, een bekentenis is één van de vroegere werken van schrijver/dichter Ilja Leonard Pfeiffer (1968). Rupert heeft een delict gepleegd en moet zich verantwoorden voor een tribunaal. Hij mag geen gebruik maken van pen en papier, dus moet zijn verdediging uit het hoofd. Hij maakt gebruik van een oude geheugentruc en giet zijn betoog in de vorm van een wandeling door de…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
miloutic · 4 months
Text
het raarste gevoel is wanneer er een liedje op de top 2000 langskomt wat je alleen kent als meme
4 notes · View notes
feliksvg · 1 year
Text
Mannen horen alleen verliefd te worden op andere mannen en op de zee
5 notes · View notes
ghostdog1999 · 1 year
Text
the cringefail moment when your own sh scars trigger u ^-^ u dumb bitch u did this!!!
1 note · View note
stomgetoeter · 4 months
Text
.
0 notes
Text
Ik snap het dus echt niet meer. Waar is mijn slachtofferhulp. Mishandeld, aangerand, gestalkt en dan moet ik meer dan drie jaar zeuren om therapie, zeuren is het omdat ik anders niks geen hulp krijg.
0 notes
vriendenboekjes · 1 year
Text
RENAISSANCE LUIT BIJ TIJD VOOR MAX!!!!!!!
1 note · View note
ochtendstorm · 2 years
Text
(nood aan sociaal contact, maar ook zo niet, maar ook zo wel)
1 note · View note
roderidderhottakes · 1 month
Text
Tumblr media
De Rode Ridder - Het wapen van Rihei
Ik heb lang gezocht naar een deftige uitleg van die personen met een bijenkorf op hun hoofd. Ik bedoel: zulke personages komen wel eens voor in Japanse computerspelletjes, maar je hebt zo goed als geen context. Voordat internet bestond, had je er dus het raden naar. En dan lees je een strip van 1960 waar de uitleg netjes is neergepend.
Het zijn komuso (niet kamuso, het streepje op de "o" duidt trouwens op een langere klank). Ze dragen inderdaad een geweven korf over hun hoofd. Ze doen dit om hun eigen ego uit de interactie te halen. Deze monniken konden, ze deden dit niet allemaal, op een shakuhachi spelen. Deze soort fluit werd gebruikt bij hun meditatie (in tegenstelling tot mediteren bij absolute stilte). Dat kan misschien vreemd klinken, maar het spelen was een soort mindfulness.
Deze komuso bleven door hun korf onbekend, dat is natuurlijk ideaal voor spionnen of anderen die rondreizen maar zichzelf niet bekend willen maken.
Mysterie van zoveel decennia geleden dus opgelost!
3 notes · View notes
joostjongepier · 1 year
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Wat?   School Boys (2021) door Salman Toor, Patrizia Cavalli’s Christmas Table (2020), Studio Nude (2022), The Lake (2019) en Tom sleeping at Locarno with etchings (2020) door Louis Fratino en Wet Hands (2015), Companion (2019) en Kompleks (2016) door Sanya Kantarovsky
Waar?   Tentoonstelling Brave New World in Museum De Fundatie, Zwolle
Wanneer?   5 maart 2023
Salman Toor is afkomstig uit Pakistan en verhuisde naar Amerika. Zijn schildersloopbaan verliep stroef tot het Whitney Museum in New York in één zaal een kleine expositie van zijn werk organiseerde. Daarna schoot zijn carrière als een raket omhoog. Zodanig dat er nu haast geen werk van hem te krijgen is. Er hangt dan ook slechts één klein werk van hem op deze tentoonstelling in Zwolle. Toor is homoseksueel en die geaardheid speelt in zijn werk een belangrijke rol. Op School Boys staan twee jongens tegen een muur. Ze kijken elkaar niet aan, maar toch lijkt er een zeker spanning tussen de twee te bestaan.
Queerness speelt ook een grote rol in het werk van de Amerikaan Louis Fratino. Hij gunt ons via zijn schilderijen een blik in zijn leven, waarbij zijn homoseksuele geaardheid haast terloops langskomt. Daarbij verwijst hij regelmatig naar de kunstgeschiedenis. Patrizia Cavalli’s Christmas Table refereert aan werk van Matisse, Studio Nude doet denken aan Pablo Picasso en The Lake heeft duidelijke overeenkomsten met het werk van Chagall. Mijn favoriete werkje van deze kunstenaar is een heel klein doekje. Het toont een slapende jongeman onder een wit laken met op de achtergrond een ets: Tom sleeping at Locarno with etchings.
Sanya Kantarovsky is geboren in Moskou en woont en werkt in New York. Haar werken zijn qua stijl heel verschillend, maar allemaal virtuoos geschilderd. Het kleurrijke Wet Hands is net zo fascinerend als het haast monochrome Companion (wie houdt hier trouwens wie gezelschap?). Een bijzonder spannend werk vind ik Kompleks. We zien een jongetje met een steek op het hoofd tussen twee volwassenen. Proberen de grote mensen het kind te beschermen of vormen ze een bedreiging voor hem? De vrouw rechts van het jongetje heeft een stevige greep om zijn arm. De man links van hem steekt, haast dreigend, zijn hand uit. Wil hij de steek van het jongetje afnemen of het jongetje zelf beetpakken?  Het jongetje kijkt van onder zijn steek naar de man. Is zijn blik wantrouwend, angstig? Op de achtergrond is een groot gebouwencomplex zichtbaar dat Oostblok-achtig en monotoon oogt.
24 notes · View notes
Text
Yes, met het aantal kilo’s dat vandaag op de weegschaal staat bij NF, zit ik precies 1 ons onder het gewicht waar ik deze fase voor ging 🎉
Tumblr media
Met Marcel ook een weddenschap afgesloten. Bij de eerste 11 kreeg ik 50 euro. Bij de volgende stap, als er nog eens 5 af zijn 100 en dat is vandaag.
Marcel stuurde berichtje dat ik iets moest opzoeken voor hem en toen kwam ik de enveloppe tegen 😅
Tumblr media
Ik spaar het op en ik heb in mijn hoofd om aan het einde van de rit met dit geld een eind op weg te zijn om een ooglidcorrectie te bekostigen.
Ik moest al vroeg bij de meting zijn, om 8.30 uur. Ik was dwars door de wekker heengeslapen en had ook Marcel zijn telefoontje en app niet gehoord en werd pas om 7.40 wakker. Om 8.05 stapte ik de deur uit en was uiteindelijk om 8.25 in Amstelveen.
Na de meting door naar TICA voor de laatste bestellingen en ik heb voor onszelf wat zijden bloemen gekocht. Na TICA door naar de benzine pomp en naar Jumbo om het pakketje op te halen voor Annette. Dat is Yvon haar kleindochter, en die is net 1 jaar geworden. Yvon is over eruit Amerika en komt vanmiddag met haar dochter en kleindochter langs.
Bij thuiskomst snel wat yoghurt genomen en weer terug naar Amstelveen gereden voor mijn sollicitatiegesprek in het Amstelland ziekenhuis. Van de 70 die gesolliciteerd hebben, ben ik er toch weer tussenuit gepikt. Het was een leuk en goed gesprek. We hebben een uurtje met elkaar gesproken. Hij belt maandag om te horen hoe ik erin sta.
Ik ben op de terugweg nog even gestopt bij AH en daarna door naar huis. De Griekse salade van gisteren opgegeten met 2 crackers. En net toen ik het laatste stukje cracker in mijn mond stopte belde Yvon aan.
Yvon ging mee om Ivy uit school te halen als verrassing. Ivy reageerde enthousiast. Even een halfuurtje gezeten en toen heb ik iedereen achtergelaten en ben ik alleen Ryan op gaan halen in Aalsmeer.
Eenmaal allemaal thuis hebben ze lekker met elkaar gespeeld.
Tumblr media
Om 17.30 kwamen Mike en Natas en om 18 uur kwam Marcel thuis. Voor vanavond heb ik al eerder lasagne gemaakt en pasta carbonara. Bak sla erbij en iedereen helemaal happy. Voor mijzelf wokgroente gemaakt, samen met Duitse biefstuk
Tumblr media
Na het eten ende cappuccino hebben de kinderen nog even gespeeld samen en toen werd het tijd voor Yvon om naar huis te gaan. Maar voor ze vertrekt maken we nog even een foto van de 2 vriendinnen met hun kroost 🥰
Tumblr media
Toen Yvon en Mike en Natasja vertrokken waren hebben we alle rotzooi opgeruimd en daarna zijn we neergeploft voor de TV en hebben we nog 2 afleveringen van de Netflix serie Ripley gekeken en daarna lekker naar bed. Welterusten!
2 notes · View notes
hoofdpiijn · 4 months
Text
ik rek mijn lijf zo ver uit dat ik mijn ribbenkast tegen mijn vel gedrukt voel aanspannen
Voor vijf seconden voel ik mij vrijer, losser en misschien ook een beetje langer
even geen verkramping en angst dat mee reist samen met mijn bloed naar mijn spieren, mijn zenuwbanen, of naar al wat mijn bloed nodig heeft
maar even snel kwam de verkramping weer terug
steek na steek
overgeven na de migraine
een piep die je verteld dat het slecht gaat
zware benen, tintelende handen en een veel te moe hoofd
"ik wil weg" komt er af en toe eens uit
"weg van hier, of toch allesinds deze plaats, deze mensen"
soms gaan we naar de zee, daar is het stil, daar kunnen wij ook stil zijn
soms gaan we naar de film, daar is het druk, daar moeten we schreeuwen om elkaar te kunnen verstaan
soms gaan we wandelen, praten, lachen of filosoferen
een escapisme voor alles wat druk is, zwaar is, moeilijk is, veel is
weg van alles, weg van hier
3 notes · View notes
feliksvg · 1 year
Text
Tumblr heeft het in hun hoofd gehaald om tumblr live in nederland te openen.
Als je het uit wilt zetten: Ga naar je dashboard instellingen en snoozen die hap, helemaal onderaan de lijst staat een toggle die 7 dagen werkt. De partij die de functie beschikbaar stelt aan tumblr heeft heel wat schimmig datagebruik, geef ze niet de kans.
7 dagen? Yup. Moet iedere week uitgezet worden.
20 notes · View notes
dickvanas · 3 months
Text
Joost Klein wint de Popprijs 2023
Tumblr media
De 26-jarige Klein maakte het afgelopen jaar volgens de jury impact „met liedjes waarin op unieke wijze de tijdsgeest wordt gevangen.” Ook boekte hij internationaal succes in de hitlijsten en triomfeerde hij op talloze podia. In het juryrapport staat dat Klein een artiest is „die als geen ander de tijdsgeest aanvoelt en vertaalt in zijn werk, zowel qua vorm als wat betreft inhoud. Zijn liedjes verhalen over ernstig persoonlijk leed, zijn geestelijke problemen en de chaos van jong zijn anno 2024, maar zijn nooit gespeend van humor en bieden zijn luisteraars naast relativering en herkenning ook hoop. Muzikaal heeft Joost een eigen signatuur, waarin de constante stroom van prikkels, een korte aandachtsspanne en zelfspot verklankt worden in aansprekende liedjes.”
Wachttijden
Joost Klein heeft na het winnen van de Popprijs op Eurosonic Noorderslag een kleine sneer uitgedeeld naar de politiek. De zanger en artiest, van wie bekend is dat hij kampt met geestelijke problemen, vindt dat de wachttijden in de zorg veel te lang zijn. „Een middelvinger in de lucht, fuck wachten!”, zei hij. „De zorg moet sneller!”
Klein deed zijn oproep nadat hij zijn eerste nummer gespeeld had. „Ik kan het niet geloven, ik ben echt heel dankbaar”, zei hij over het winnen van de Popprijs. „Het voelt gewoon allemaal niet zo echt, maar daar weet m’n therapeut vast een antwoord op.”
Nadat Klein als winnaar werd uitgeroepen zei hij in eerste instantie dat hij vooral „heel erg dankbaar” is dat hij „eindelijk op een Wikipedia-pagina mag staan met Spinvis en De Jeugd Van Tegenwoordig”, verwijzend naar de winnaars van de Popprijs uit respectievelijk 2006 en 2011. Daarna riep hij de aanwezigen op om vaker naar elkaar om te kijken.
Bespreekbaar
„Ik wil dit moment ook gebruiken om hier te vertellen dat je niet alleen bent. Jarenlang spookten er hele nare dingen door m’n hoofd en ik heb gelukkig m’n muziek gevonden.” De artiest, die in mei Nederland vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival, hoopt met zijn liedjes „wat meer dingen bespreekbaar te maken.” „Ik hoop dat jullie soms je omgeving en je vrienden een simpele ’hoe gaat het’ geven. Ik denk dat dat soms een heel groot verschil kan maken. Dankjewel Nederland.”
Klein maakte aanvankelijk YouTube-video’s onder de naam EenhoornJoost maar richtte zich in 2016 volop op een muziekcarrière. De afgelopen jaren bracht hij onder meer de albums Albino, 1983 en Fryslân uit. Sinds vorig jaar is hij ook in de Duitstalige landen bekend. Hij scoorde er met het nummer Friesenjung, een samenwerking met de Berlijnse rapper Ski Aggu, een enorme hit. Het lied is een bewerking van Englishman in New York van Sting. In december werd bekend dat Klein komend jaar voor Nederland naar het songfestival gaat.
Kanshebbers
Het is de 37e keer dat de Popprijs, een van de meest prestigieuze Nederlandse muziekprijzen, is uitgereikt. De prijs gaat jaarlijks naar de band of artiest die het afgelopen jaar de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Dit jaar werden naast Joost de namen van onder anderen Froukje, Suzan & Freek, Acda en de Munnik en Wende genoemd als mogelijke kanshebbers. De prijs, een beeld van kunstenaar Theo Mackaay, gaat gepaard met een cheque van 10.000 euro.
De Popprijs 2022 ging afgelopen jaar naar de Haagse band Goldband. Het jaar daarvoor ging de muziekprijs naar DI-RECT. Ook onder anderen Ronnie Flex (2018), The Opposites (2013), BLØF (2003), Anouk (2001) en Herman Brood (1989) staan in het rijtje van eerdere winnaars.
Bron: Telegraaf, Door Dick van As
2 notes · View notes
devosopmaandag · 3 months
Text
Hoe ironie opeens teder en ontroerend werd
Ik kan me niet herinneren ooit gelachen te hebben bij de laatste zin van een roman – en ik las er veel in mijn leven. Hoe dichter het einde van het boek naderde, hoe meer ik speculeerde over de afloop. Het is een zuivere roman, want ik volg weduwnaar Sy Baumgartner als een onzichtbare schaduw, en tegelijkertijd heb ik me in zijn hoofd genesteld.
Als dat geen klassieke roman is!
Op een stralende septemberdag zet Baumgartner zich tussen het terras en de kornoelje behaaglijk in een tuinstoel. “Hij ademt rustig in en weer uit. In en weer uit, zuigt de lucht door zijn neusgaten naar binnen en blaast die door zijn half geopende mond weer naar buiten, en dan, na een seconde of twintig, laat hij zijn herinneringen komen.”
Ik dacht: dat is een elegante overgang van de schrijver om een ander register op te kunnen trekken!
Een aantal keren breekt hij zijn gedachtenstroom af en blikt omhoog. Hij zoekt een betere stoel, maar gaat weer in de oude zitten, “ langzaam en nauwgezet ademhalend terwijl hij zich afvraagt waar zijn gedachten hem nu weer zullen voeren. [–] En opeens herinnert hij zich zich weer zijn reis naar Oekraïne van twee jaar geleden, een dag die hij zoekbracht in het stadje waar zijn grootvader was geboren.”
Hé, maar die grootvader heet Auster!
Baumgartner staat op en begint aan een verslag van zijn tocht naar Ivano-Frankvisk op 21 september 2017 en het verbazingwekkende verhaal dat een rabbijn hem daar vertelde.
Aha, een verhaal in een verhaal, ook heel klassiek, en natuurlijk in een andere bladspiegel.
Dan is er dat einde van het boek. In rusteloze afwachting van de komst van iemand besluit Baumgartner een eind buiten de stad te gaan rijden. Hij komt in landelijk gebied terecht, krijgt een bijna botsing met een hert. Bij een volgend hert gooit hij het stuur om en knalt tegen een boom. Met een bloedende, maar pijnloze hoofdwond stapt hij uit de auto en besluit naar een huis te lopen. Dan lees ik de laatste twee regels van het boek: “En zo, met de wind in zijn gezicht en het bloed dat nog uit de snee in zijn voorhoofd druppelt, gaat onze held op zoek naar hulp. En als hij bij het eerste huis komt en aanklopt, begint het laatste hoofdstuk uit het levensboek van S.T. Baumgartner.”
'Held', 'levensboek'? Ik schoot in de lach. Maar wacht eens, was niet de schrijver ernstig ziek, en zou dit misschien niet zijn laatste boek kunnen zijn? Opeens krijgt die ironie iets teders en ontroerends. Ik dacht terug aan het allereerste boek van de schrijver, dat ik vijfendertig jaar geleden las en dat zo'n diepe indruk op mij maakte: 'Het spinsel van de eenzaamheid'.
Ik hield als lezer Sy Baumgartner even gezelschap in zijn eenzaamheid. Nu denk ik aan zijn schepper.
* 'Baumgartner'| Paul Auster | vertaling Ronald Vlek | Uitegeverij De Bezige Bij 2023
2 notes · View notes
vriendenboekjes · 1 year
Text
Tumblr media
Beschrijving: Een gedicht van Jupiter @perenlied
Boven mij vliegen de vogels hemelsgroen als een deken. De wereld is een ei waaruit ik kruip om de eerste druppels te voelen.
Het is niet de regen die de storm ontwaakt. Niet de muizen in het veld die de lucht uit de hemel doen vallen.
Wat is het dat mij teneer heeft geslagen? In een tranendal van brak water, stromend naar daar waar alles komt te behoren, ontluisterend en doorzichtig zodat je de bodem bijna kunt zien. Komt het einde al in zicht?
Het leven is een pees die aantrekt en ontspant. De winter is een anatomische schoonheid losgeweekt uit bloed.
Het stromen door mijn lijf heft mijn hoofd, klaart mijn tong en ogen.
Het waaien van de bomen tilt mij op tot ik boven ze toren als de ganzen terugkerend van zuiderlijk land.
Ik voel het tot in mijn tenen, zuig de regen uit de grond. En laat het dan maar gaan.
De lente komt de lente komt de lente komt!
Eind beschrijving.
26 notes · View notes