Tumgik
#schrijfsel
stormvanwoorden · 6 months
Text
Ik ben echt niet gemaakt voor deze wereld en ik wil niet in clichés vervallen, maar het is zo gemakkelijk. Want ik wil gewoon dansen en zingen en poëzie schrijven en kunst maken. Ik wil in een bos zitten en rondlopen en paddestoelen bekijken. En natuurlijk wil ik mij als persoon (blijven) ontwikkelen, maar ik wil geen cursussen volgen, noch webinars bekijken of seminaries bijwonen. Ik wil gewoon paarden aaien en daaruit leren dat een dier dat mij met één welgemikte trap kan doden ook kan schrikken van mijn plotse beweging. Net zoals ik kan schrikken van iemand die een plotse beweging maakt. Want wij zijn beiden prooidieren. Maar ik ben ook een roofdier. Zie je dan niet hoe ik op mezelf jaag? Omdat ik alles goed wil doen. Alleen, geld en succes interesseren mij helemaal niets en mijn grootste "ambitie" is om zo mens mogelijk te zijn. Perfect imperfect zijn. Maar ik ben zo'n gevoelige persoon en de meningen van anderen zijn wel belangrijk voor mij. Zo belangrijk zelfs dat ik soms niet kan maken wat ik wil maken, want het zal toch niet goed zijn. Zo belangrijk zelfs dat ik mezelf in stukken snijd en al mijn "tekortkomingen" uitvergroot. Altijd maar in cirkels lopen om uit te dokteren of ik nu wel of niet schoon ben zoals ik ben, of ik nu toch de moeite waard ben of niet. En natuurlijk ben ik dat, want tekortkomen voor wat? En voor wie? Voor mensen die mij niet kennen? Voor een systeem dat toch niet om zijn mensen geeft? Maar natuurlijk ben ik dat niet, want de maatschappij legt zoveel eisen en (schoonheids)idealen op, en we zijn zo zo gemeen voor elkaar. Elke uiterlijke en innerlijke afwijking van die opgelegde idealen, van het vooropgestelde maatschappelijk en sociaal pad, wordt zo zwaar bestraft. Maar dit gaat allemaal zo hard in tegen mijn overtuiging dat kunst maken en dansen en zingen niet gaat om "goed of slecht zijn", maar om creëren en zich (emotioneel) uiten. Zelfexpressie is per definitie subjectief en gaat zoveel dieper dan of iets commercieel is of niet. Dit gaat allemaal zo hard in tegen mijn wil om zoveel mogelijk mens te zijn. Want wat dan als mijn tanden een beetje scheef staan of niet schitterend wit zijn? Of wat dan als ik eens compleet naast het ritme dans? Zie je dan niet dat ik leef? Dat ik een dier van vlees en bloed ben? Een mens. Geen robot of object dat naar de pijpen van de poppenmeester danst.
48 notes · View notes
streeploos · 4 months
Text
Een pure vorm van liefde is het beste voor iemand willen, of je daar nu deel van uit zal maken of niet.
42 notes · View notes
uitvaagsel · 1 year
Text
en ik ben bang dat als ik iedereen loslaat er niemand is die mij terughaalt mij vasthoudt
en ik zo stilletjes verdwijn
119 notes · View notes
Text
Tumblr media
Zoektocht naar mezelf / Journey to myself
7 notes · View notes
zielsvlucht · 6 days
Text
Tumblr media
Mooi meisje op de trein Wie je ook mag zijn Het spijt me dat ik keek En dan je blik ontweek Had ik wat meer moed Dan kwam ik je tegemoet En vertelde ik allerlei dingen In de hoop je hart te winnen
(16/03/2024)
5 notes · View notes
seventwentysevenam · 7 months
Text
Tumblr media
13 notes · View notes
grijsblauwebloemen · 5 months
Text
Sterf in mijn zijn
Ik leg je neer tussen de bloemen
Ergens onder de eik
Waar je steeds meer op de natuur lijkt
9 notes · View notes
zeemeisje · 5 months
Text
er is oorlog in mijn hoofd
en mijn leger trekt zich terug
kom alsjeblieft
niet te dichtbij
granaten zullen ontploffen
en ik zal dan
langzaam verdwijnen
11 notes · View notes
Text
En ik hoop dat je leeft. Dat je écht leeft. Dat je durft bang zijn, winnen, maar ook falen. Dat je durft jezelf zijn. Dat je durft zeggen “fuck it” en echt jezelf zijn. Echt waar, vergeet niet te leven, want misschien ben je nog niet waar je wil zijn, maar je bent alvast verder dan gisteren.
185 notes · View notes
lyeeriz · 3 months
Text
Het enige dat ik heb geleerd, is dat dit gevoel nooit echt weggaat. Wat je ook doet, hoeveel je ook probeert. Het blijft je achtervolgen.
4 notes · View notes
stormvanwoorden · 4 months
Text
Verlangen is een open wonde waar ik niet kan afblijven
21 notes · View notes
streeploos · 27 days
Text
Kom jij mij dan zoeken wanneer ik mezelf kwijt ben?
27 notes · View notes
avillainstory · 6 months
Text
Tumblr media
10 notes · View notes
uitvaagsel · 4 months
Text
En soms ben ik de regen. Vallend van de hemel. Bij elke druppel stort ik neer. Dikke grijze wolken en ik vind mezelf niet leuk.
Het woord "neerslachtigheid" slaagt de nagel op de kop. Ze zeggen na regen komt zonneschijn. Deze stortbuien veranderen in een zondvloed.
En dan schijnt de zon. Ben ik de zon. Stralend aan de hemel, alsof de regen er nooit was. En ik vind mezelf nog steeds niet zo leuk.
13 notes · View notes
Text
Tumblr media
Vergeet mij niet / Don't forget me
5 notes · View notes
brievenaanj · 9 months
Text
Ik ben tranenloos verdrietig. Er is liefde die ik wil geven, en liefde die ik wil ontvangen, maar liever niet door simpelweg een luisterend oor. Mijn problemen en drama houd ik wel voor mezelf, veilig opgeborgen in mijn dagboek. Wat ik werkelijk verlang, is een diepe, langdurige knuffel. Geen vluchtige knuffel die ondanks de nabijheid een afstand tussen ons duwt. Nee, ik wil een omhelzing die eindeloos lijkt te duren. Die me vasthoud, die de ander kort bij mij brengt. Me omhelst met warmte en troost. Maar vooral dat de andere echt voelt, dat er de tijd is om te kunnen geloven dat het geen droom is. Dat we er beide zijn.
8 notes · View notes