Ağlamak istiyorum nefret ediyorum neden peki neden böyle hissediyorum zaman yok, gideceğini bildiğim için mi bu öfkem zaman yaratmadığın için mi bu öfkem yoksa gerçek sanıp da inandığım hayallerin gerçek olmadığını anladığım için mi? mutluluğu yapamıyorum ben sanki bir emanetmiş gibi taşıyorum üstümde kendimi kandırıyormuşum gibi... farkında değilmişim gibi yine kandırmaya çalışıyorum kendimi öfkeliyim onlara beni bir hiçmişim gibi görenlere yada gerçekten bir hiçim ve görmeyenlere öfkeliyim herkese seviyormuş gibi yapan herkese aptal olduğumu düşünüp hakkımda konuşan herkese hatta konuşmayan herkese beni görmeyen herkese görmek için uğraşmayanlara aptalığımı ilan etmiş herkese öfkeliyim... beni bu dünyaya mahkum etmiş herkese