#het depot

[possible-streetwear]

Vive La Fête @ Het Depot Leuven - Noir Désir 3/2/'24

#youtube #vive la fête #vive la fete #het depot #leuven #noir désir #2024 #louvain #belgique #belgium #belgië #electronic #electropop #electro #electroclash #video

[sadmages]

Work has never been this unreasonable it's stressing me out what are they thinking I know everyone is on holiday but come ooonnn come oooooooooonnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

#gabby rambles #like i did not agree to thiiissssssss ive never even been here!!!!!!!!!!!!!!!!! #you realize this will kill me #im going to make you realize that i have to work for 4 hours in the heat then come home and keep animating again because everyone wants me #dead #ja ik heb er al over geklaagd maar ik kom er net achter dat het zelfs een compleet ander depot is please... on my hands and knees please #im just one guy im just one guy with a bike that keeps falling and breaking #im treading a very fine line regarding sanity and im going to fall off it sorry guys

[guerrerense]

486 007 Vrutky NS 30V15 (200+) por Ceslo Scribens Por Flickr: Nog in het oudere lichtgroen staat op 30 Mei 2015 ZSSK 486 007 Zelený Anton in het depot van Vrutky nakladi Stanica tijdens een open weekend.

[houseofzoey]

Need to braindump some general HoN thoughts, bear with me.

I think part of my problem with how Zoey's identity as a Cherokee person is written - and how minority/oppressed people are written in general - is that it feels very isolated and impersonal. Like, Zoey only relates Cherokee identity to ritual, magic, being special, and Grandma "drilling" lessons on things like the language. Zoey's only connection to her Cherokee identity is her grandmother - she doesn't even consider her mother or siblings Cherokee because they don't engage in the practices or fill the expected role that Grandma does.

But like... what about the powwows Grandma used to take her to? She mentions these exactly once in her narration, but there's no thoughts or memories attached to the experience beyond: "Grandma used to take me to powwows." Did Zoey run and dance and play with other kids her age? Did she make friends that she only got to see at these gatherings? Were there older women who cooed over her like family? Were there foods she always looked forward to, like bean bread or fry bread, that she misses now that lives at the HoN? Does she remember adults talking and laughing in Cherokee and only being able understand bits and pieces, both because she wasn't fluent enough to follow and because the conversations were too mature for her to follow as a child?

We don't get any of that. The only memory Zoey has about powwows is that they existed. Her experience as a Cherokee person is totally devoid of community, connection, and mundaneity.

And this is also true of other characters, in some ways. The queer characters are a good example. Damien and Jack are dating, and Shaylin and Nicole are dating, but I never get the impression that these couples are really friends with each other, despite being the only queer people in an otherwise very het friend group. It never feels like these characters share a sense of community and solidarity with other queer folk - the closest we get is Damien saying he and Jack hired someone from the Oklahoma Equality Centre to help renovate the depot restaurant in Lost. But even then, it's a working relationship - it never feels like Damien and Jack are involved in that community space.

(Also, Damien calls it "the LGBTQ community", which is not how I or any other queer person I've ever interacted with would talk. That's too many syllables and we're tired.)

Even the very few black characters in the series exist in isolation. Shaunee and Kramisha are not really shown to be friends - they're linked by mutual friends, but they don't hang out one-on-one, from what I recall. And they don't have any other black friends, or any reference to growing up around any kind of black community before they were Marked. The same is true of Kacie and Deino.

We could also look at Shaylin and what little we know of her life before she was Marked. She was blind, and she only ever talked about it as a coddled and isolating experience. Not only did she, for some reason, have little to no social life or independence, but it sounds like she didn't interact with any other blind or otherwise disabled folks. And once she regains her sight, her past blindness and association with the disabled community is largely irrelevant to her expectations and relationship with the world around her.

Combined with how offensively and stereotypically these characters are all written, the rep in the series always just feels off.

#house of zoey #overanalyzing

[jurjenkvanderhoek]

WAT ALS… NIET ARTISTIEKE KWALITEIT MAAR NAAM EN REPUTATIE DE WAARDE VAN KUNST BEPAALD

Wat als de Nachtwacht niet van Rembrandt blijkt te zijn, maar van één van zijn onbekende leerlingen. Wat als Van Gogh een Belg was, dat zijn wieg niet in Zundert stond maar in het enkele kilometers zuidelijker gelegen Wuustwezel. Deze hypothetische vraagstukken legt Ruurd Mulder mij voor in zijn boek "Kunst marcheert altijd". En geeft daar als docent cultuur- en mediamarketing meteen het antwoord op. Hij schrijft over de marktwerking van kunst. Kunst als branding. Over dat kunst voor het grote geld niet gaat over artistieke kwaliteit, maar dat de naam en reputatie van de maker de doorslag geeft bij de waardebepaling.

Dus wanneer Rembrandt de Nachtwacht niet heeft gemaakt daalt de waarde van het schilderij als sneeuw voor de zon. Het Rijksmuseum zal het wereldberoemde werk schielijk verplaatsen naar een zaal achteraf of opslaan in het depot om er eerloos te laten verstoffen. De naam van de maker is belangrijk, niet dat het een briljant schilderij is: het hoogtepunt van 17e eeuwse Hollandse schilderkunst waarin het vernuft van de Nederlandse school samenkomt. De echte koolzuurhoudende frisdrank met bruine kleur is pas cola wanneer er Coca-Cola op de wikkel staat. Het merk bepaalt de waarde en vermeende kwaliteit van het artikel. De kunstenaar is het merk, zijn werk de waar. Heeft deze een goede naam en wordt het werk alom de hemel in geprezen door veronderstelde kunstkenners, dan neemt het voetvolk aan dat het werk kwaliteit heeft zonder de eigen smaak te vertrouwen. De emotie wordt gestuurd, het kijken bestuurd. "Wanneer zij zeggen dat het goed is zal dat wel zo zijn'.

Mulder legt in zijn boek mij uit hoe het kan dat de praktijk zo werkt. Dat de markt zo in elkaar steekt. Met diverse voorbeelden uit de kunstwereld onderstreept hij de uitkomst van de hypothese. Wat als Vincent Vlaming is, dan loopt België weg met zijn roem en glorie. Want rond de schilder is een bloeiende industrie ontstaan. De naam Vincent is een wereldmerk, zelfs zonder toenaam. Zo zoals Rembrandt dat is. Met een werk van deze kunstenaars boven de bank kun je voor de dag komen in de betere kringen. Een vaandeldrager of sterrennacht van ieder ander schilder krijgt deze waarde nimmer nooit niet toegemeten, hoe correct de compositie dan ook mag zijn. Het bekende merk bepaald de waarde. Rembrandt en Vincent zijn A-merken, de onbekende leerling is het eigen merk dat onderin de schappen  staat.

De originele schilderijen dragen uiteraard het keurmerk, de signering van de meester. Deze staan model voor een reeks van producten met eenzelfde beeltenis. Vincent's zonnebloemen worden tot de nerf uitgemolken en op ieder mogelijke drager afgebeeld. Mulder volgt in zijn boek dat spoor van mythe naar merk. Het trieste figuur wordt op het schild gehesen en als een held door de tijd gedragen. Eigenlijk stierf Vincent van Gogh domweg te vroeg om nog tijdens zijn leven uit te groeien tot beroemd kunstenaar, merkt Mulder op. Vooral dat verhaal is doorslaggevend. Een oninteressant figuur is slecht voor de storytelling. Een leven kan nog dramatisch worden aangedikt om het werk in waarde te laten stijgen. Mulder weet de fijne kneepjes van het vak. Rembrandt en Vincent krijgen de hoed en de rand commercieel aangemeten. Maar ook vat hij Mondriaan bij de horens en neemt Christo op de korrel. En de vrouwen in de kunst laat deze marketing deskundige niet ongemoeid.

Eigenlijk is het boek een volledig college over hoe de werking van marketing en communicatie werkt in de kunstwereld. Op een duidelijke manier legt Ruurd Mulder de Ideële en commerciële motieven uit die ten grondslag liggen aan de miljoenen die voor een hoopje modder op doek opbrengen. Want dat is het, niets meer en weinig minder. Een laag gekleurde materie dat een voorstelling op een linnen doek geeft. Hoeveel zal dat gekost hebben indertijd. Enige tubes verf, wat penselen voor het fijne werk en kwasten voor de grote gebaren, een opgemeten doek op een viertal spielatten. Dat materiaal valt in geld uit te drukken. Maar de tijd die de schilder in het werken steekt is meer abstract. Tegenwoordig verkoopt een werk zich naar de afmeting, naar de aantallen vierkante centimeters. En naar de naam die de schilder in de kunstwereld heeft. Waar het werk te zien is geweest en welke prijs de verzamelaar voor ander werk van dezelfde maker geeft. Dat is allemaal nog overzichtelijk, maar zodra de markt de prijs gaat opdrijven en dat stukje beschilderde doek qua prijs de hemel in wordt gedreven is het hek van de dam. Dan is niet meer dit stilleven, dat landschap of het portret als compositie doorslaggevend. Dan bepaalt het naamkaartje het prijskaartje.

Ruurd Mulder haalt bij zijn uitleg de schoonzus van Vincent aan. Zij zag de waarde van haar zwager bij en kort na zijn dood als vrijwel onbekende schilder. Door de manier waarop Jo Bongers dat werk in de markt heeft gezet droeg bij aan de roem van Vincent. Ze beïnvloedde het koopgedrag op een uitgekiende manier en dreef daarmee de prijs van de schilderijen op. Ze wist dat bij een stijgende prijs de vraag naar een schilderij toeneemt. Want vooral bij schilderwerken, waarvan de koper de kwaliteit slecht kan beoordelen, is de prijs misschien wel onterecht een indicatie voor het niveau.

Maar valt kunst in geld uit te drukken. Het heeft een onschatbare waarde, die moeilijk valt te kwantificeren. De artistieke dimensie van kunst is de intrinsieke waarde die eraan wordt toegekend. Maar waarom zal een schilder het belang van zijn schilderij moeten verdedigen, waar de bakker zijn brood naar waarde van de marktprijs kan schatten. Heeft kunst geen bestaansrecht wanneer het economisch niet rendeert? Bezoekersaantallen tellen in het museum, daarom worden er blockbuster tentoonstellingen georganiseerd die veel mensen trekken en een kassucces worden. Daarmee kan het museum bij de politiek voor de dag komen. Drijft het de subsidies op. Maar is de waarde van kunst af te meten aan hoe populair het werk is. Mulder gaat op deze problematiek dieper in en komt met een waardevolle zienswijze op de proppen. Het boek is dan ook niet alleen een interessante uitleg van de marktwerking voor de kunstwereld, maar tevens een creatieve beschouwing voor de marketeer.

Een apart hoofdstuk benoemt de vrouw in de kunst. Niet de vrouw als model op het schilderij, maar de vrouw achter de ezel met palet en penseel als gereedschap. Lange tijd stonden ze in de schaduw van de mannelijke kunstenaars. Zoals tegenwoordig vele schrijvers in menige publicatie de rol van de vrouw in de kunst voor het daglicht halen en gelijkschakelen aan die van de man, zo haalt Ruurd Mulder haar ook uit de schemer in het volle licht. Hij labelt de waarde aan de naam en noteert het op de prijskaart, althans filosofeert over marktwerking zoals hij dat bij de mannen eerder deed. En dan is er het merk Christo, dat zorgvuldig door het kunstenaarsechtpaar is uitgezet en opgebouwd. Kunst is van niets iets maken, dat is hier bewezen. Door bouwwerken in te pakken bereikte het paar een miljoenen publiek en een miljoenen omzet. De verpakking van een artikel wordt altijd weggegooid, zo was de kunst van Christo ook van voorbijgaande aard. Na de periode dat het zichtbaar was bleven alleen de ontwerpen, schetsen en foto’s van het kunstwerk over. Door deze te vermarkten konden volgende concepten werkelijkheid worden.

Tot slot buigt Mulder zich nog over het origineel van een kunstwerk. In de geschiedenis keken kunstkenners vaak op hun neus wanneer bleek dat het origineel een kopie bleek te zijn. Dan kom ik terug op de eerste hypothese in het boek. Namelijk dat de Nachtwacht geen Rembrandt is, het is dan nog steeds een origineel maar met een foute signering. Originelen worden gekopieerd om een breder publiek te bereiken. Of nagemaakt om er als beginnende kunstenaar de knepen van het vak mee te leren. Of iets echt is of namaak maakt voor de marketing zoveel uit als dag en nacht. Het origineel is altijd nog het hoogste goed, maar wordt duur betaald. De belastingbetaler is namelijk vaak de verliezer. Die belastingbetaler zanikt dan ook wat af over de rekening die hij uiteindelijk betaald voor bijvoorbeeld De Vaandeldrager. De miljoenen aankoop werd verdedigt als een sleutelwerk in het oeuvre van Rembrandt. Maar daar heeft Jan met de Pet nauwelijks een boodschap aan. “Daar staat tegenover dat met miljoenen belastingplichtigen ieders aandeel in de kosten van een eenmalige uitgave misschien iets van 15 euro bedraagt”, schrijft Mulder. “In het licht der eeuwigheid lijkt dat een overkomelijk bedrag.”

Kunst marcheert altijd. Over Rembrandt, Van Gogh en de waarde van artistieke roem. Ruurd Mulder. Uitgeversmaatschappij Walburg Pers, 2023.

#Ruurd Mulder #Kunst #marketing #boekbesoreking #kunstwereld #waardebepaling #Walburg Pers

[beardedmrbean]

1. University life? A master's class on higher education in Belgium

Belgium is home to a number of renowned institutions with students coming from around the world to study in the higher education system. But the step from school to university can be daunting, especially for those unfamiliar with the procedure. If you're wondering where to start, here's a low-down of the need-to-know facts for you to make the right decisions. Read more.

2. One third of Belgians prepared to not pay energy bills

Polling institute Kantar has surveyed over 1,000 Belgians on the ongoing energy and climate crises, finding that one in three respondents are considering not paying their upcoming energy bills. Read more.

3. Tour & Taxis site in Brussels completely car-free from 2023

In recent years, an urban development project on the Tour & Taxis site has triggered the revival of historic buildings of Brussels, from the Royal Depot to the Gare Maritime. As part of ambitions to make the area even more liveable, it will be made entirely car-free from 2023. Read more.

4. Self employment appeals to almost a quarter of Belgians

Belgium is among the most ambitious European countries when it comes to people wanting to become self-employed in the future, either as a first or secondary occupation. Read more.

5. 'General lack of interest': Belgians indifferent about Qatar World Cup

A week before the Red Devils' first match in the highly controversial World Cup in Qatar, the Royal Belgian Football Association (RBFA) has decided to cancel its official fan village – planned to be set up just outside of Brussels, in Vilvoorde – amid general disinterest in the tournament this year. Read more.

6. Brussels Airlines presents new plane for national teams... but there's a catch

Brussels Airlines unveiled today its new football-themed plane – Trident – to honour Belgium's national football teams. However, the unveiling did not quite go to plan. Read more.

7. Hidden Belgium: Het Smaaksalon

A stunning restaurant called Het Smaaksalon opened in 2012 in a grand town house in Hasselt. The building, known as Huis de Corswarem, was built at the end of the 19th century by a wealthy Hasselt family. It is a spectacular Neoclassical mansion decorated with pillars, chandeliers and oil portraits. Read more.

#nunyas news

[aftonfamilyvalues]

shout out to the woman in home depot desperately clinging to her bf. i know this place can be scary for het women but youre being really brave about it.

[toosvanholstein]

De Pot, een toekomstig Rotterdams monument en waarom Frank Gehry nu wel de pot op kan

Een nieuw icoon vanjewelste, dat Depot Boijmans Van Beuningen. Overdonderend in het kwadraat. Gaat dat zien! Hier al vast een voorproefje in TOOS&ART van deze week #kunst #art #expositie #Boijmans

Depot Boijmans Van Beuningen Voordat iets op de lijst van Rijksmonumenten kan worden geplaatst, moet het natuurlijk eerst wel zijn gebouwd. Een tikje bejaard worden is daarna ook een pluspuntje en dan is het maar afwachten of het ooit tot erfgoed wordt verklaard. Zoals bijvoorbeeld mijn pakhuis ´Holstein´ uit 1738. Vorige week schreef ik erover vanwege mijn deelname aan de nationale Open…

View On WordPress

#Arles #artist in residence #de Hoerenloper #De Pot #Depot Boijmans Van Beuningen #design meubelen #Edvard Munch #Frank Gehry #Gubbio #Jacoba van Heemskerck #Jean-Michel basquiat #Jeroen Bosch #Katendrecht #Kees van Dongen #Kop van Zuid #kunstdoolhof #la Tour #lustroborden #lustrotechniek #Mastro Giorgio #MVRDV #Open Monumentendag #Rembrandt #restaurant Renilde #rijksmonument #Rotjeknor #Rotterdam #skyline

[joostjongepier]

Wat?   L‘accord bleu (1960) door Yves klein en Cathedra (1951) door Barnett Newman

Waar?   Stedelijk Museum, Amsterdam

Wanneer?   9 mei 2022

In een zaal van het Stedelijk hangen twee doeken bij elkaar. Van beide is de kleur blauw allesoverheersend.

Jaren geleden was La Grande Parade, de afscheidstentoonstelling van Edy de Wilde als directeur van het Stedelijk, het begin van mijn interesse in moderne kunst. Eén van de meest indrukwekkende werken die ik daar zag was een sponzencompositie van Yves Klein. Ik kon niet onder woorden brengen waarom het werk zo’n effect op mij had (en trouwens nog altijd heeft). Decennia later was Joost Zwagerman te gast in het tv-programma De wereld draait door. In die uitzending vertelde hij dat Yves Klein altijd op zoek was geweest naar het ultieme blauw. Op het moment dat hij dat vertelde, viel bij mij het kwartje. Dat was wat ik toen in het werk had gezien: die zoektocht naar het ultieme blauw. Gewapend met de door naamgenoot Zwagerman aangereikte kunst, bekijk ik vandaag het werk opnieuw en ben weer onder de indruk. Klein heeft overigens in 1956 een eigen kleur blauw ‘uitgevonden’: IKB, International Klein Blue.

Aan een andere muur van dezelfde zaal hangt een groot werk van Barnett Newman dat, op twee verticale witte strepen na, helemaal blauw is. Newman is bij veel mensen bekend van Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III. Vroeger hing dit werk op een prominente plaats in het Stedelijk. Het was interessant om te zien dat vrijwel niemand ongeïnteresseerd langs dit grote doek kon lopen. Of het nu met genoegen of ergernis was, je moest er haast wel op reageren. In 1986 ging een bezoeker het werk met een mes te lijf. De daarop volgende ‘restauratie’ door Daniel Goldreyer zorgde ervoor dat het doek onherstelbaar verpest werd. Het bevindt zich nu dan ook ergens in het depot en zal waarschijnlijk niet vaak meer op zaal te zien zijn. Wel te zien is Cathedra. In 1997 werd  ook dit werk van Newman door een museumbezoeker zwaar beschadigd, maar gelukkig vakkundig gerestaureerd. Het blauw verwijst naar het hemelgewelf en de titel naar de troon van God. De kleur blijkt bij nadere beschouwing uit vele nuances te bestaan. Als je er een tijd naar kijkt, ga je haast op in het blauw. Dat maakt dat het werk doet denken aan de latere doeken van Marc Rothko. Zowel zijn werk als dat van Newman is sterk spiritueel geladen. Wie tijdens een bezoek aan het Stedelijk een poosje wil mediteren, raad ik sterk aan een poosje op het bankje voor Cathedra plaats te nemen.

#yves klein #barnett newman

[rotterdamvanalles]

Mathenesserlaan 315, Rotterdam (voormalig @stadsarchief010) en is een rijksmonument.

Mathenesserlaan 315, Rotterdam is een historische pand aan de Mathenesserlaan in Rotterdam uit 1900, waar sinds 2015 het Angolees consulaat is gevestigd. Het pand is ontworpen door architect D.B. Logemann en heeft tot 1998 dienst gedaan als archiefgebouw van het Rotterdamse gemeentearchief.

Gemeentearchief, 1900-1998.

Het pand aan de Mathenesserlaan 315 in Rotterdam is oorspronkelijk ontworpen met twee gebouwen; het voorste gebouw aan de straatkant ontworpen als kantoorgebouw en daarachter een depotgebouw. De voorgevel bevat een combinatie van elementen uit de bouwstijlen gotiek, renaissance en barok.

Het pand is in 1898 ontworpen door architect D.B. Logemann, en is gebouwd voor 114.262,- gulden. Het gebouw werd op 5 juni 1900 geopend waarna het tussen 1900 en 1998 diende als kantoor en opslag van het Rotterdamse gemeentearchief. Door twijfels over de brandveiligheid werd pas in 1938 elektrische verlichting in het depot aangelegd. Dit kostte destijds 2.225,- gulden.

Kort voor de Tweede Wereldoorlog werden nog enkele verstevigingen aangebracht. Tijdens het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 vielen er geen bommen in de Coolpolder. Wat later zorgde een bom op de nabijgelegen St. Elisabethkerk wel voor enige glasschade.

Op 29 november 1944 raakte het archiefgebouw beschadigd tijdens de gerichte luchtaanval op het Rotterdamse hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst aan de Heemraadssingel (het pand van het voormalige Rotterdamsch Sanatorium). Het hoofdkwartier raakt slechts beschadigd, de bommen kwamen vooral terecht op woningen aan de Heemraadssingel, Aelbrechtsplein, Robert Fruinstraat en Oranjeboomstraat. De archiefbescheiden in het gebouw van het stadsarchief zijn bij deze aanval gespaard gebleven. Na de oorlog is het gebouw aan de achterkant uitgebreid richting de Robert Fruinstraat.

Door de groei van de collecties was in de jaren negentig een verhuizing noodzakelijk. In het jaarverslag over 1938 schreef archivaris Hendrik Cornelis Hazewinkel al dat er behoefte was aan een nieuw depot.[3] De uitbreidingen werden van 1967 tot 1970 gebouwd aan de achterkant van het pand. In 1998 verhuisde het stadsarchief naar de Rijks Automobiel Centrale aan de Hofdijk waar daarvoor een deel van het wagenpark van de rijksoverheid werd beheerd.

Angolees consulaat sinds 2015.

In januari 2015 werd het gebouw voor 2,4 miljoen euro aangekocht door het Angolees consulaat van een particuliere partij. Het consulaat had zonder de benodigde vergunning opdracht gegeven voor een verbouwing en het schilderen van de monumentale gevel. De poreuze zandstenen gevelonderdelen van het rijksmonument werden door een witte verflaag mogelijk onherstelbaar beschadigd.

De zaak was ingewikkeld aangezien buitenlandse diplomaten diplomatieke onschendbaarheid genieten. De gemeente betaalde 40.000 euro voor de herstelwerkzaamheden die geen "noemenswaardige schade" zouden achterlaten.

Foto en Informatie komt van wikipedia.

[regioonlineofficial]

Gouda moet meer werk maken van het beheer van kunstwerken die op straat en op andere vrij toegankelijke plekken in de stad te zien zijn. Ook zaken als tijdelijke opslag, restauraties en het verwerven van toekomstige kunstwerken verdienen meer permanente aandacht. De collectie beeldende kunst in de openbare ruimte van Gouda telt ruim 140, door hun locatie veelal kwetsbare werken. Er is stadsbreed een sterker besef nodig dat ze sociaal-maatschappelijke betekenis hebben en geen willekeurige decorstukken van het dagelijks leven zijn. Anders ligt onverschilligheid op de loer. Waardemeting kunstwerken Die constatering doet het stadsbestuur na een waardemeting van alle kunstwerken in de openbare ruimte door externe experts. Inmiddels is dit omvangrijke onderzoek afgerond. Met deze waardemeting brachten de onafhankelijke adviseurs de betekenis, waarde en staat van de gemeentelijke kunstcollectie scherper in beeld. Op basis van dit onderzoek kan de gemeente stappen zetten naar een goed collectiebeheer. Daarvoor zijn inhoudelijke en financiële keuzes nodig. Burgemeester en wethouders hebben de gemeenteraad uitgenodigd hierover mee te denken en gezamenlijk een nieuw beleidsplan voor beeldende kunst in de openbare ruimte op te stellen, inclusief geactualiseerde richtlijnen. Op 20 maart staat hiervoor een beeldvormende vergadering met de raadscommissie samenleving gepland. Kunst in de openbare ruimte is extra kwetsbaar voor slijtage, weersomstandigheden, ongelukken, vandalisme en diefstal. Volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed in Amersfoort bestaan er echter pas sinds 2021 richtlijnen in Nederland voor het beheer en behoud van kunstwerken in buitenkunstcollecties. Graag in gesprek met raad Wethouder Thierry van Vugt (onder meer Kunst en Cultuur): “Ik ben blij dat er nu een soort nulmeting ligt om ons collectiebeheer te professionaliseren. We hebben de collectie vergroot afgelopen decennia. Dat voegt kwaliteit toe aan onze openbare ruimte en aan ons leven, maar daar horen ook beleid, beheer en onderhoud bij. Daar schort het aan. Gouda is een van de eerste middelgrote gemeenten die daar nu serieuzer werk van wil maken. Daarover gaan we graag in gesprek met de raad”. De aantrekkelijkheid van de stad voor bewoners, ondernemers en bezoekers hangt mede af van de kwaliteit van de openbare ruimte en op veel plekken in Gouda is de openbare ruimte verrijkt met beeldende kunst. “Deze kunst levert een wezenlijke bijdrage aan de leefbaarheid, de sociale samenhang en de lokale economie. Het is kunst in zijn meest toegankelijke vorm, vanzelfsprekend onderdeel van ons dagelijks leven en onze gedeelde ervaring en identiteit. Maar, juist omdat de aanwezigheid zo vanzelfsprekend lijkt, verlies je gemakkelijk uit het oog dat kunst in de buitenlucht ook kwetsbaar is. Soms ervaar je de waarde ervan pas als het verdwenen is, gestolen, gesloopt of onherstelbaar beschadigd”, aldus de externe experts Patricia Jansma en Dieuwertje WijsmulIer, die de waardemeting van alle kunstwerken in de openbare ruimte in opdracht van de gemeente Gouda hebben uitgevoerd. Noodzaak van beheer Een voorbeeld van hun stelling is het kunstwerk Phyllotaxis van beeldhouwer en landschapskunstenaar Sjoerd Buisman. Het is in 1991 gemaakt en stond altijd op de hoek van de Korte Vest en de Agnietenstraat, totdat het wegens bouwwerkzaamheden werd opgeslagen in een speciale bekisting in een depot aan de Sportlaan. De waardemeting door Jansma en Wijsmuller heeft aan het licht gebracht dat het kunstwerk om onverklaarbare reden uit de bekisting is verdwenen; onverklaarbaar, omdat het enkele tonnen weegt en niet zomaar kan worden opgetild en vervoerd. Een eigen onderzoek door de gemeente heeft het raadsel nog niet opgelost. Daarom heeft de gemeente voor de zekerheid aangifte gedaan (van bronsdiefstal). In breder perspectief toont deze verdwijning nog eens de noodzaak aan van serieus, toegewijd en permanent beheer van de totale buitenkunstcollectie, inclusief veilige opslag, aldus het stadsbestuur.

[keynewssuriname]

Ruim 740.000 liter brandstof Newmont ‘verdwenen’; bende voor de rechter

Tien mannen staan terecht voor deelneming aan een criminele organisatie, overtreding van de Wet Money Laundering als ook diefstal en/of verduistering van 740.345 literbrandstof van goud multinational Newmont. Hoe, waar en wanneer precies de enorme hoeveelheden brandstof zijn verdwenen is niet duidelijk. Het Openbaar Ministerie (OM) stelt dat de diefstal op verschillende momenten heeft plaatsgevonden in Sipaliwini en wel in de periode van 9 januari vorig jaar tot 19 april dit jaar. Het district waarin het misdrijf is gepleegd, is bepalend voor het kanton waarin de berechting plaatsvindt. Zowel de openbare aanklager als de rechter hebben geargumenteerd aangegeven waarom de zaak in het derde kanton in behandeling is genomen. De verdediging blijft twijfelen of de brandstof is verdwenen in Paramaribo, Commewijne of Sipaliwini bij het laden, tijdens transport of vanuit de depots van de maatschappij. Een securityinvestigator van de maatschappij is op vrijdag 1 december als getuige gehoord in de rechtszaal. Hij zou zich samen met relevante topfunctionarissen van de maatschappij hebben gebogen over de verdwijning van de brandstof. Hij vertelde met stelligheid dat het onmogelijk is dat de brandstof is gestolen uit de opslagtanks bij het warehouse op het bedrijfsemplacement in Sipaliwini. Opvragen van de advocaten vertelde hij dat de tankwagens worden geladen bij een oliemaatschappij in Paramaribo en dat die vervolgens worden verzegeld. De tanks worden bij aankomst bij het warehouse van de maatschappij gecontroleerd of de zegels OK zijn. Ze worden op dat moment gebroken zodat de brandstof kan worden overgepompt. In de afgelopen drie jaren was er geen melding van beschadigde zegels, hetgeen onder normale omstandigheden indiceert dat de brandstof niet onderweg uit de tankwagens is getapt. Voor de advocaten is het overigens ook bijna zeker dat de verdwijning moeilijk kan hebben plaatsgevonden bij het laden. De hoeveelheid brandstof die door de oliemaatschappij in de tankwagens worden gepompt, wordt aan het eind automatisch vastgelegd, gevolgd door een print-out met de omvang van de lading. Daar kan het volgens advocaten dus ook niet zijn misgegaan. De verdachten zijn: Shailesh J., Shailendra R., Dinesh R., Sieuw-Shen K., Harlijanto A., Jamal D., Orpheo K., Apelie D., Regillio A. en Jamal D. De verdediging wordt gevoerd door de advocaten: Irwin Kanhai, Chandra Algoe, Radjes Bhoewar, Derrick Veira, Roweena Ghogli en Therese Roos. De alertheid van de beveiliging werd opgevoerd nadat een van de medewerkers de securityinvestigator had getipt dat de bestuurder van een van de tankwagens gerichte vragen had gesteld over de positionering van securitypersoneel bij de locatie waar de brandstof wordt overgepompt naar de depots van de maatschappij. De tekorten werd begin april ontdekt. De beveiligingsman die de tip gaf is een van de tien mannen die nu als verdachten worden vervolgd. De rechter heeft een verzoek van de raadslieden tot voorlopige invrijheidstelling van Jamal D., Apelie D., Harlijanto A., Regillio A en Orpheo K. afgewezen. De verdere behandeling van deze zaak is uitgesteld tot eind januari volgend jaar. Read the full article

[the-firebird69]

and our son says it the ship out and he grows and the macs want it and due to his absurd plan. and it is to borrow" money and from patrons. adn other. and it is illegal but not greatlly done a lot here and he had it done tohim a lot. and he wants to return the favor and you want him to lol. and he will never pay you back wewoul like to see that with garth and trump and others. and tons of money too a few know about it hand out a fifty or twenty. and he asks nicely. and says it. need it almost have enough. and ok. and then well it is almost there, it isgigantism. i cant help it. painful syndrome. and walks to them mostlly is three times their size. and he said it ins pace meet me in the parking lot and i need to borrow money she is about 4'-0 and our son is only two feet taller she got fat fast. ate juiced. showed up. yes. he had about 180 pounds on her yes. and a big fella and she said no i have to. and great work and she laughed good i hope we ar even well i dunno lol ahhahah and of course and good. she smiled it is easy huh. nt bad i can help ok got it paid already. ad she sees. good. and this is it he wants to and does. they do it ok. finally they said but no was is. now this can work too. he will get oxygen soon. the macs want it and want them out. he needs it soon. no now. tons of issues and we figh like hell daily. money too draaws in morlock. they wil try it...and tons see it. we need it and shortly badly. they wont come too fst or too good. and it is trump and bja. and will ask for work lol. home depot too. walls fences. and stuff. erect framed walls. they look and see ok lol. and at 6'-2 is like the norwegian express he was 6'-3" is out ok. he will post an we see it o2 and soon. and michael meyers did it and showed all faaster bigger smooher and they want him to hit. lol ahs but ok

Bitol and Goddess Wife

Thor Freya hets us up the say we are big and or giant sized. and seek big folk and we hit and ohters like macs

it is function a bit soon but needed. and oxygen arriving now and wont stop it is now at 18 at night. 16 day. and up, several points on both steady though. spikes at 25 nightly and 20 daily but in the am or eve. now we expect it to increase shortly to 25 at night 20 in the day ship still here. and we know why it is the bloom. and huge. now. all round florida too. soon it will grow and be all over the planet y es. theln it willb e 25 at night 20 daytime. ship moves and it is 27 at night and 23 or so daytime. ad shortly. will ramp up over the next three weeks to the 20 at day. 25 night. slowly. ad they planned this yes and macs and others. forg to force infiltration take over studied the morlock vs macs see stuff. we do see that yes. and are readying for the real crowd. these out shortly. john remallord left the apartment there, is still around. has two spots on him. soon one. dan pushes hm out and the kids. terry too has one. then out. clones diminish. and then this you did it have our stuff today. and on and on. and then he said what woudl you do really. and they werer pissed hit adn took and war now on new zealand. and they are going to nh now. will get chewed up but seek intel and it will be much harder. and on macs bunker and yeh he tried. missed. and sponsored the dad death scenario but almost and tons say it seems like he is gone. and they do ck cant see it. he did a switch. was the statue. and is there. held. at the mortuary in nh and they flood it now need it they say. the evacuatino of big ships on hold they seek equipment that is huge cant get to it trump blocks they load up adn in. empty cities to get to it. and there in the midwest. tons of ftroops pour out. and ten cities will close this coming week. out of thirty. but are smaller yes but it has an affect then we put bases there on top. tons of space ok. we need this now too. right now. and for great reasons and ours out and freed. and yes we are in danger here yes. the case is not cut and dry no it is clear. and we use it. and in mass. and starts movies for real. tons of them and for moeny and stuff so macs dont get at it. further they want her out so she does not inherit stuff she wants out and trump says no. and it cointinues. but we shall do this. and sue. and tons of money and stuff. tons. and he will be exposed tons of times. and teh macs will try here. and for the witness testimony. tons of times too. ad fail.

Bitol and Goddess Wife

and we present the case shortly

good work and are all in it and helping but good work. and it is a process and helps save lives and is stepped and he sys it too

Thor Freya

it is very powerful and turmp abuses judges and other wont in mass. and is wanted for high crimes they try fo him the whole time there.

Bitol and Goddess Wife

i do see it. and want it and this is insluting okhe is not one of us and this sucks. im not to. and they all say it too.

bu t macs ok this sucks

trump

youi drew the short straw no i see it we are villians and tons say it out and we cant shit

ok

dan

we have a scehdule and yes emily not in yet. tehy signed for a certain date. and he is curious but it was iwth erry c and yes. now she will enter it shortly. clean and mop and paint mb and fix the smell and other. tons ofdamage n but things dotn work will ge prmisin to repair wiht qualified help and they will alllow it too. tons say ti we had to. moreover it beginsnow. and within a few days. and then dan will get teh boot. and it was eviction yes by stan by letter and by the state. the notice handed to cheeseman. he geave it to him he set it down said war thenon jasona nd his tribe. and they wrote it dwn. and it is real. so we say. and then this they pulled out. for some reason. dave was up the hill rearely came by are heroes. and was not stalking our son. helped get stuff and they want the role. so try and that is why.

Thor Freya

Olympus

[guerrerense]

VSM 23 071 + 23 076 por NG Railways Por Flickr: De VSM 23 071 en 23 076 zijn aankomend weekend te gast bij de SSN in Rotterdam tijdens hun jaarlijkse stoomtreindagen. Op 6 oktober reden de beide locs met rijtuigen vanuit Beekbergen via Dieren, Arnhem en Utrecht naar Rotterdam Noord Goederen waar het depot van de SSN gevestigd is. Bekijk de video op mijn YouTube kanaal: youtu.be/c_DseJxajlw?feature=shared The VSM 23 071 and 23 076 will be guests at the SSN in Rotterdam this weekend during their annual steam train days. On October 6, both locomotives with carriages drove from Beekbergen via Dieren, Arnhem and Utrecht to Rotterdam Noord Goederen where the SSN depot is located. Watch the video on my YouTube channel: youtu.be/c_DseJxajlw?feature=shared Die VSM 23 071 und 23 076 sind am kommenden Wochenende während ihrer jährlichen Dampfzugtage zu Gast beim SSN in Rotterdam. Am 6. Oktober fuhren beide Lokomotiven mit Waggons von Beekbergen über Dieren, Arnheim und Utrecht nach Rotterdam Noord Goederen, wo sich das SSN-Depot befindet. Sehen Sie sich das Video auf meinem YouTube-Kanal an: youtu.be/c_DseJxajlw?feature=shared

[westnieuws-andyvermaut17]

“Krinkels Zedelgem en Krinkels België vieren jubileum met indrukwekkend evenement in het depot” https://www.westnieuws.be/krinkels-zedelgem-en-krinkels-belgie-vieren-jubileum-met-indrukwekkend-evenement-in-het-depot/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[peecee-columns]

De mooiste verhalen tref je aan de achterkant

‘Dit schilderij werd gedurende den oorlog van medio September 1944 tot 23 April 1945 op het landgoed Noorderheide te Fierhauten onder den grond bewaard. Het werd daartoe in een zorgvuldig dichtgesoldeerden zinken kist en deze in een houten kist verpakt, nadat het uit den lijst was gewonnen en voorzien van een “nood”-lijst zoodat het geheel vrij bleef (…). Het kwam geheel gaaf weder te voorschijn.’ Dit is een gedeelte van een handgeschreven brief die de heer van Beuningen op de achterkant van een schilderij plakte. Hiermee wilde hij aangeven dat het schilderij goed geconserveerd was gebleven tijdens de oorlogsjaren.

Daniël George van Beuningen (1877-1955) was een fanatiek kunstverzamelaar. In zijn huis was elk stukje muur bedekt met kunstwerken van grote meesters. Zo hing Pieter Bruegels Toren van Babel zelfs jarenlang in een ruimte waar hij volgens zijn kleindochter regelmatig eieren met spek klaarmaakte. Van Beuningen schonk regelmatig schilderijen aan museum Boijmans. Na zijn overlijden werd een groot gedeelte van de collectie aangekocht door de gemeente Rotterdam en kwamen de schilderijen in het museum te hangen. Zijn naam werd vervolgens toegevoegd aan de naam van het museum, waardoor dit Boijmans-van Beuningen ging heten.

Op 5 november 2021 opende ’s werelds eerste kunstdepot in het museumpark in Rotterdam de deuren. ‘De Pot’, zoals de plaatselijke bevolking het hypermoderne gebouw noemt, is imponerend: het is een groot, rond gebouw dat aan de buitenkant geheel voorzien is van spiegelglas. De binnenkant van het depot bestaat uit zes verdiepingen die allemaal begaanbaar zijn met trappen, glazen liften en doorgangen die eveneens uit glas bestaan, iets wat het geheel een bijzonder transparant aangezicht geeft.

De meest fascinerende ruimte is de zaal waar beroemde meesterwerken worden geëxposeerd. Deze hangen niet tegen de muur, maar vrijstaand en verdeeld door de ruimte in transparante elementen. Hierdoor is zowel de voor- als de achterkant van de schilderijen zichtbaar en kun je tussen de kunstwerken door lopen. Zo zijn er bijvoorbeeld werken te zien waarbij de achterkant verstevigd is en tref je op de getoonde schilderijen een aantal etiketten aan met daarop namen van musea waar het werk eerder hing. Verder zijn de werken onder andere voorzien van serienummers, zegels van rode was en de handtekeningen van de desbetreffende kunstenaars.

Naast het schilderij met daarop de handgeschreven brief van de heer van Beuningen, stond een groot schildersdoek met de rug naar me toe gekeerd. In grote blokletters las ik Kings of Eygh, waarbij Eygh was doorgestreept en daarboven was verbeterd in Egypt #3. Schrijffout van de kunstenaar, kan gebeuren. De grote handtekening die eronder stond leek ik te herkennen. Ik liep om het kunstwerk heen en zag meteen aan de voorkant dat het inderdaad ging om een schilderij van Jean-Michel Basquiat uit 1982. Ondanks dat ik zijn kunstwerken erg kan waarderen, was dit echter niet zijn meest in het oog springende schilderij, naar mijn bescheiden mening.

Toch was het deze subtiele fout, met dikke watervaste stift geschreven, die het kunstwerk voor mij mede zo interessant maakte. Het bood indirect een minuscuul kijkje achter de schermen van deze kunstgrootheid, die ook maar gewoon een mens bleek te zijn en blijkbaar ook weleens een schrijffout maakte. De kijk op de achterkant van de getoonde schilderijen had enigszins iets ongemakkelijks; iets licht voyeuristisch. Dit gevoel kwam mede tot stand door het feit dat we doorgaans niet gewend zijn dat schilderijen hun verborgen achterkant mogen tonen. Het leven speelt zich immers meestal aan de voorkant af, niet achter de coulissen. Wat dat betreft heeft deze zaal in het kunstdepot een voorbeeldfunctie voor ons allen: zouden we niet eens wat vaker mogen laten zien wat er achter onze eigen levens schuilgaat? Het levert vaak de mooiste verhalen op.

#kunst #art #museum #onderwijs #kunstdepot