#ημέρες Κατά | Explore Tumblr Posts and Blogs

justforbooks · 4 months

Text

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα συγκλονιστικό ανάγνωσμα εδώ, ένα από εκείνα που, διαβάζοντάς τα, αποκλείεις τελείως τον κόσμο από γύρω σου —κυριολεκτικά, είσαι μόνο εσύ, το βιβλίο σου και ο κόσμος του— και βυθίζεσαι σιωπηλός στην ιστορία που σου αφηγείται. («Βυθίζεσαι»… Συμπτωματικά, η λέξη έχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα όταν μιλάμε για το «Γουέιτζερ»). Είχαμε καιρό να το νιώσουμε αυτό. Σχεδόν νιώθεις ψεκάδες να σου νοτίζουν το πρόσωπο, και ακούς τον αέρα στ’ αυτιά σου. Έναν κακό, παλιό αέρα.

Πριν πούμε όμως οτιδήποτε άλλο, να τονίσουμε το εξής. Το ιστορικό αυτό non fiction έχει να κάνει με την εξιστόρηση και την προσεκτική, βήμα-βήμα, κατά το δυνατόν αντικειμενική, διερεύνηση μιας υπόθεσης που συνέβη σχεδόν τρεις αιώνες πίσω: το πλοίο Γουέιτζερ με το πλήρωμά του βυθίστηκε το 1740. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δύσκολο, αν όχι αδύνατον, είναι να διεξαχθεί σήμερα μια πειστική έρευνα για την εν λόγω υπόθεση, καθώς οι ισχυρισμοί για το τι πραγματικά συνέβη ήταν εκ διαμέτρου αντίθετοι. Το κυριότερο: δεν υπάρχουν ζωντανοί μάρτυρες, δεν υπάρχουν τεκμήρια από τα οποία μπορεί να πιαστεί κανείς. Υπάρχουν όμως καταγεγραμμένες μαρτυρίες, αληθείς ή ψευδείς αδιάφορο. Ο Γκραν, με άλλα λόγια, επιχειρεί κάτι αδιανόητα δύσκολο εκ προοιμίου, κάτι που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι άλλοι, δεν θα άγγιζαν καν. Και, ω του θαύματος, μας παραδίδει ένα κείμενο —θα το ξαναπούμε— συγκλονιστικό. Διαβάζοντάς το, αντιλαμβάνεσαι πως, παρά ταύτα, η ιστορία ΕΙΝΑΙ εκεί, τυλιγμένη σαν μια ξεχασμένη ανάμνηση στο μυαλό σου, και ότι ΜΠΟΡΕΙ εντέλει να σου αποκαλυφθεί. Μέγα επίτευγμα.

Ο Ντέιβιντ Γκραν, βέβαια, δεν είναι οποιοσδήποτε συγγραφέας-ερευνητής. Διαθέτει πελώρια πείρα, και το δημοσιευμένο έργο του στέκεται ήδη αδιάψευστος μάρτυρας των ικανοτήτων του. Δεν χρειάζεται ίσως παρά να αναφέρουμε τους «Δολοφόνους του ανθισμένου φεγγαριού», ανάμεσα στα βιβλία του, που μετέφερε ο Σκορσέζε στον κινηματογράφο. Η ικανότητά του να συνθέτει μια συναρπαστική, γεμάτη σασπένς αφήγηση χρησιμοποιώντας ιστορικά στοιχεία είναι μοναδική. Η δε αναγνωστική απόλαυση που αντλεί κανείς από την εξιστόρηση αυτής της ναυτικής τραγωδίας είναι απαράμιλλη, ειδικά αν αγαπά τη θάλασσα, και τη δύναμη που κρύβουν οι άνθρωποι μέσα τους — δύναμη για το καλό, αλλά και για το κακό…

Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Δανειζόμαστε αποσπάσματα από τον Πρόλογο του βιβλίου:

Τον Σεπτέμβριο του 1740, στη διάρκεια μιας ιμπεριαλιστικής διαμάχης με την Ισπανία, το Γουέιτζερ είχε αποπλεύσει από το Πόρτσμουθ με ένα στολίσκο, για μια μυστική αποστολή: να αιχμαλωτίσει ένα ισπανικό γαλιόνι γεμάτο θησαυρούς, το οποίο ήταν γνωστό ως «η μεγάλη λεία των ωκεανών». Έξω από το Ακρωτήριο Χορν, στο νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής, ο στολίσκος έπεσε σε τυφώνα, και όλοι θεώρησαν ότι το Γουέιτζερ βυθίστηκε αύτανδρο. Όμως 283 ημέρες από την τελευταία φορά που εθεάθη το πλοίο, οι άνδρες αυτοί εμφανίστηκαν ως εκ θαύματος στη Βραζιλία. Είχαν ναυαγήσει σ’ ένα ερημονήσι στ’ ανοιχτά της Παταγονίας. Οι περισσότεροι από τους αξιωματικούς και τα μέλη του πληρώματος είχαν χάσει στο μεταξύ τη ζωή τους, όμως 81 επιζήσαντες κατάφεραν να φύγουν από το νησί μ’ ένα αυτοσχέδιο σκαρί, φτιαγμένο εν μέρει απ’ τα συντρίμμια του ναυαγισμένου Γουέιτζερ. Στριμωγμένοι στο μικρό σκάφος, τόσο που σχεδόν δεν μπορούσαν να κουνηθούν, πέρασαν μέσα από τρομερούς ανέμους και τεράστια κύματα, αντιμετώπισαν χιονοθύελλες και σεισμούς. Πάνω από 50 άντρες πέθαναν στη διάρκεια αυτού του εξοντωτικού ταξιδιού, κι όταν έφτασαν πια αποδεκατισμένοι στη Βραζιλία, τρεισήμισι μήνες αργότερα, είχαν διανύσει σχεδόν 3.000 ναυτικά μίλια ― ένα από τα μεγαλύτερα ταξίδια ναυαγών που έχουν καταγραφεί ποτέ. […] Έξι μήνες αργότερα ένα άλλο σκάφος ξεβράστηκε στην ακτή, έχοντας περάσει από χιονοθύελλα στ’ ανοιχτά των νοτιοδυτικών παραλίων της Χιλής. Ήταν ακόμα πιο μικρό απ’ το άλλο ― μια ξύλινη πιρόγα μ’ ένα πανί ραμμένο από κουρελιασμένες κουβέρτες. Σ’ αυτή την πιρόγα επέβαιναν άλλοι τρεις επιζήσαντες, οι οποίοι βρίσκονταν σε ακόμα πιο άθλια κατάσταση. Ήταν ημίγυμνοι και αποσκελετωμένοι· σμήνη εντόμων γυρόφερναν το κορμί τους, τσιμπολογώντας ό,τι απέμενε απ’ τη σάρκα τους. Ένας απ’ όλους ήταν σε κατάσταση παραληρηματική, «τα είχε πια σχεδόν χαμένα», όπως το έθεσε ένας σύντροφός του, «δεν θυμόταν τα ονόματά μας… ούτε και το δικό του». Όταν αυτοί οι άντρες ανέρρωσαν κι επέστρεψαν στην Αγγλία, διατύπωσαν εναντίον των συντρόφων τους που είχαν εμφανιστεί στη Βραζιλία μια εξωφρενική κατηγορία: δεν ήταν ήρωες, αλλά στασιαστές.

Τι είχε συμβεί τελικά; Ποιος είχε δίκιο και ποια πλευρά έλεγε την αλήθεια; Ποια φρικτά, αποτρόπαια γεγονότα κρύβονταν πίσω από τον ηρωισμό και τη γενναιότητα των επιζώντων; Κυρίως: μέχρι ποίου σημείου μπορεί να φτάσει κάποιος για να επιβιώσει;

Γράφει πάλι ο Γκραν:

Όλοι επιβάλλουμε εκ των υστέρων μια κάποια συνοχή ―ένα νόημα― στα χαοτικά συμβάντα της ύπαρξής μας. Ανασκαλεύουμε τις ακατέργαστες εικόνες που έχουμε στη μνήμη μας, επιλέγοντας, εξωραΐζοντας, διαγράφοντας. Εμφανιζόμαστε ως ήρωες των ιστοριών μας, κι αυτό μας επιτρέπει να αποδεχθούμε ό,τι πράξαμε ― ή δεν πράξαμε. Όμως εκείνοι οι άντρες πίστευαν πως η ίδια τους η ζωή κρεμόταν απ’ τις ιστορίες που θα έλεγαν. Αν δεν κατάφερναν να παρουσιάσουν ένα πειστικό αφήγημα, ήταν πολύ πιθανό να βρεθούν κρεμασμένοι στο κατάρτι κάποιου πλοίου.

Το μυθιστόρημα είναι συναρπαστικό. Δεν έχανα ευκαιρία να το πιάσω στα χέρια μου και να συνεχίσω την ανάγνωση. Ο συγγραφέας του, ο Ντέιβιντ Γκραν, έχει γράψει κι ένα άλλο βιβλίο τη μεταφορά του οποίου είδαμε φέτος στις κινηματογραφικές αίθουσες (αναφέρομαι στην ταινία «Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού»). Αυτήν όμως την ώρα θέλω να στείλω τον αναγνώστη στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο για να προσφέρει στον εαυτό του μια ύψιστη απόλαυση: το διάβασμα μιας ναυτικής περιπέτειας που μπορεί μεν να μην ενέχει ούτε μια στιγμή κάποια ερωτική ιστορία, που μπορεί το γυναικείο φύλο να απουσιάζει εντελώς, που μπορεί να μην περιγράφει τη σύγχρονη εποχή μας, που δεν αναφέρεται στην Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά που είναι γραμμένο με τέτοιον τρόπο που δεν μπορώ παρά να αποδώσω τα εύσημα στον συγγραφέα του και τα συγχαρητήριά μου στην Δέσποινα Κανελλοπούλου που το μετέφρασε.

Ας διαβάσουμε όμως ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο (σελ. 202-204):

Ένα βράδυ, την ώρα που ο Μπάυρον φύλαγε σκοπιά, άκουσε κάτι να σαλεύει. Δεν του είχε περάσει ο φόβος πως υπήρχε ένα πελώριο θηρίο που περιφερόταν στο νησί όταν έπεφτε το σκοτάδι. Σε μια περίπτωση, όπως είχε σημειώσει στο ημερολόγιό του, ένας ναύτης είχε ισχυριστεί ότι, εκεί που κοιμόταν, τον είχε «ξυπνήσει κάποιο ζώο που ξεφύσησε πάνω στο πρόσωπό του, και μόλις άνοιξε τα μάτια του αντίκρισε έκπληκτος στην ανταύγεια της φωτιάς ένα μεγάλο θηρίο να στέκεται από πάνω του». Ο ναυτικός τούς είχε αφηγηθεί, με «τον τρόμο ζωγραφισμένο στην όψη του», πώς ξέφυγε την τελευταία στιγμή. Αργότερα ο ευσυγκίνητος Μπάυρον νόμισε πως είχε διακρίνει ένα παράξενο αποτύπωμα στο αμμώδες έδαφος: ήταν «βαθύ και ευκρινές, μια μεγάλη στρογγυλή πατούσα με μεγάλα νύχια».

Προσπάθησε να διακρίνει κάποια μορφή μέσα στο σκοτάδι. Ήταν αδύνατο να δει το οτιδήποτε, άκουγε όμως τον ήχο, επίμονο και άγριο. Ερχόταν από το εσωτερικό του αντίσκηνου. Έβγαλε το όπλο του και μπήκε μέσα. Κι εκεί, μπροστά του, είδε να γυαλίζουν τα μάτια ενός απ’ τους συντρόφους του. Ο άντρας είχε μπει έρποντας από κάτω απ’ το αντίσκηνο και τώρα άρπαζε τρόφιμα. Ο Μπάυρον τον σημάδεψε κατάστηθα με το πιστόλι, κι ύστερα έδεσε με σχοινί τα χέρια του κλέφτη σ’ ένα στύλο και πήγε να ειδοποιήσει τον πλοίαρχο.

Ο Τσηπ έθεσε τον άντρα υπό κράτηση, ελπίζοντας πως έτσι θα αποτρέπονταν περαιτέρω κρούσματα. Λίγο αργότερα, ωστόσο, ο ένοπλος αρχιφροντιστής, ο Τόμας Χάρβεϋ, την ώρα που είχε βγει να περπατήσει, εντόπισε μια μορφή να σέρνεται στους θάμνους δίπλα στο αντίσκηνο με τις προμήθειες. «Ποιος είναι εκεί;» Ήταν ένας πεζοναύτης ονόματι Ρόουλαντ Κράσσετ. Ο Χάρβεϋ τον συνέλαβε και του έκανε σωματικό έλεγχο, κατά τον οποίο, σύμφωνα με το ημερολόγιο του Μπάλκλεϋ, διαπίστωσε ότι ο άντρας είχε πάνω του «τεσσάρων ημερών αλεύρι για πάνω από ενενήντα ψυχές, κι ένα κομμάτι μοσχάρι μέσα από το πανωφόρι του», ενώ είχε κρύψει άλλες τρεις φέτες κρέας στους θάμνους.

Εκείνη την ώρα φυλούσε σκοπιά στο αντίσκηνο ένας άλλος πεζοναύτης, ο Τόμας Σμιθ, που ήταν φίλος του Κράσσετ, και ο οποίος συνελήφθη ως συνεργός.

Τα νέα των συλλήψεων μαθεύτηκαν στον οικισμό, εμπνέοντας στους καταβεβλημένους κατοίκους του μια φρενίτιδα επιφυλακής. Ο Τσηπ είπε στον Μπάλκλεϋ και μερικούς άλλους αξιωματικούς: «Ειλικρινά πιστεύω ότι οι κρατούμενοι για την κλοπή στην αποθήκη ―η οποία, υπό τις παρούσες συνθήκες, ισοδυναμεί με καταδίκη όλων των υπολοίπων σε λιμοκτονία― θα πρέπει να τιμωρηθούν με θάνατο». Κανένας δεν διαφώνησε. «Δεν είχε μόνον ο Πλοίαρχος αυτή την άποψη, αλλά τη συμμερίζονταν και όλοι οι άλλοι παρευρισκόμενοι» σημείωσε ο Μπάλκλεϋ.

Εν τέλει, ωστόσο, ο Τσηπ αποφάσισε πως για τους κατηγορούμενους θα «εφαρμοστούν οι κανόνες του Ναυτικού, και η μοίρα τους θα εξαρτηθεί από αυτούς και μόνον». Με βάση αυτούς τους κανονισμούς αποφάσισε ότι θα άγονταν ενώπιον ναυτοδικείου: εφόσον διαπράττονταν εγκλήματα στη Νήσο Γουέιτζερ, θα γίνονταν δίκες.

Ακόμα και εν μέσω εκείνης της απέραντης ερημιάς ―τόσο μακριά από την Αγγλία και το άγρυπνο βλέμμα του Ναυαρχείου―, ο Τσηπ και πολλοί από τους ναυαγούς παρέμεναν αφοσιωμένοι στον ναυτικό κώδικα της Βρετανίας. Έστησαν βιαστικά μια δημόσια δίκη, ορίζοντας μερικούς αξιωματικούς ως δικαστές. Σύμφωνα με τους κανονισμούς του Ναυτικού, κανονικά θα έπρεπε να είναι αμερόληπτοι· στην προκειμένη περίπτωση όμως κανένας δεν έμενε ανεπηρέαστος από τα εγκλήματα των κατηγορουμένων. Οι δικαστές, με τα κουρελιασμένα ρούχα τους, έδωσαν τον όρκο τους και οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν ενώπιόν τους. Διαβάστηκε δυνατά το κατηγορητήριο, ενώ ο άνεμος τους χτυπούσε αλύπητα. Κλήθηκαν μάρτυρες ― που ορκίστηκαν να πουν «την αλήθεια, όλη την αλήθεια, και μόνο την αλήθεια». Η μόνη υπερασπιστική γραμμή των κατηγορουμένων ήταν, όπως φάνηκε, ότι θα έκαναν οτιδήποτε, όσο βάναυσο ή δόλιο κι αν ήταν, προκειμένου ν’ αποφύγουν τη λιμοκτονία. Καμία από τις δίκες δεν διάρκεσε πολύ: και οι τρεις κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι.

Μετά από την ανάγνωση των Άρθρων του Πολέμου, διαπιστώθηκε ότι «το έγκλημα δεν έθιγε την ανθρώπινη ζωή» και ως εκ τούτου δεν επέσυρε ποινή θανάτου. Αντ’ αυτού, ο κάθε ένοχος καταδικάστηκε σε εξακόσιες βουρδουλιές ― έναν αριθμό τόσο υπερβολικό, που θα αναγκάζονταν να εκτελέσουν την ποινή σε δόσεις των διακοσίων, κατανεμημένων σε διάστημα τριών ημερών, ειδάλλως θα απέβαιναν θανατηφόρες. Ένας ναύτης του Πολεμικού Ναυτικού είχε σχολιάσει κάποτε, λίγο πριν εκτελεστεί η ποινή της μαστίγωσής του: «Είμαι βέβαιος ότι δεν θα αντέξω αυτό το μαρτύριο· καλύτερα να με πυροβολούσαν ή να με κρεμούσαν από το κατάρτι».

Πολλοί απ’ τους ναυαγούς, ωστόσο, θεώρησαν ότι οι εξακόσιες βουρδουλιές δεν ήταν αρκετές. Ζητούσαν την εσχάτη των ποινών. Τότε απευθύνθηκε στον κόσμο ο Μπάλκλεϋ, ο οποίος πρότεινε κάτι που το χαρακτήρισε «ό,τι πλησιέστερο στο θάνατο» ― μια τιμωρία που «θα ενέπνεε σε όλους το φόβο άπαξ και διά παντός». Πρότεινε, αφού μαστίγωναν τους ενόχους, να τους εξορίσουν σε μια βραχονησίδα λίγο παραέξω απ’ την ακτή, η οποία είχε κάποια μύδια, βούκινα και λίγο πόσιμο νερό, και να τους αφήσουν εκεί μέχρι να βρεθεί τρόπος να επιστρέψει το πλήρωμα στην Αγγλία.

Ο πλοίαρχος Τσηπ ενθουσιάστηκε με την ιδέα. Έπειτα από μια τόσο σκληρή τιμωρία, ήταν βέβαιο ότι κανένας ��λλος δεν θα τολμούσε ν’ αψηφήσει τις εντολές του και να βάλει τις προσωπικές του ανάγκες πάνω απ’ τις ανάγκες του συνόλου.

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Ο David Grann (1967) είναι συγγραφέας και ερευνητής δημοσιογράφος στο περιοδικό The New Yorker. Έχει βραβευτεί, μεταξύ άλλων, με το Edgar Allan Poe Award και το George Polk Award. Το βιβλίο του «Killers of the Flower Moon» («Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού», Λαβύρινθος 2019) ήταν φιναλίστ για το National Book Award. Άλλα βιβλία του: «The Lost City of Z», «The White Darkness», «The Devil and Sherlock Holmes».

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #david grann #the wager #book review

8 notes · View notes

mikrofwno · 5 months

Text

Τζένιφερ Λόπεζ: Το πρώτο εντυπωσιακό τρέιλερ για τη νέα της ταινία «This Is Me… Now: A Love Story»

Στις 16 Φεβρουαρίου, δύο ημέρες μετά από την Ημέρα των Ερωτευμένων, επέλεξε να κυκλοφορήσει το 9ο κατά σειρά άλμπουμ αλλά και το προσωπικό και επενδυμένο κινηματογραφικά love story της, με τίτλο «This Is Me Now: A Love Story». «Έχω χρόνια να είμαι τόσο νευρική, ενθουσιασμένη, φοβισμένη και ενθουσιασμένη για να μοιραστώ κάτι μαζί σας!!! Η ιστορία του ταξιδιού από το This Is Me… Then στο This Is…

View On WordPress

#Jennifer Lopez

3 notes · View notes

dangerousplacesblog · 1 year

Text

Αίγυπτος

Στα αρχαία Αιγυπτιακά κείμενα σπάνια γίνεται αναφορά σε αυτό που ονομάζουμε γάμο: συνήθως περιγράφεται ως μια μεταφορά της κοπέλας με την προίκα της από το πατρικό της, στο σπίτι του αρραβωνιαστικού, χωρίς να στερείται γραφικότητας ή ιεροτελεστικότητας. Πιθανώς ο μέλλων γαμπρός να προηγείτο της πομπής της νύφης και να περίμενε την άφιξή της. Ίσως να κατέγραφε τα στοιχεία τους, τα προσωπικ�� και περιουσιακά ένας διοικητικός υπάλληλος αν κρίνουμε από την ιδιαίτερη γραφειοκρατική αφοσίωση των Αιγυπτίων. Υποθετικό μπορεί να θεωρηθεί πως οι μελλόνυμφοι μαζί με τους συγγενείς τους, επισκέπτονταν το ναό του θεού της πολιτείας για προσφορά θυσίας και λήψη κάποιας ευλογίας.

Αρχαία Ελλάδα

Η γυναίκα στους Αρχαϊκούς χρόνους για να παντρευτεί έπρεπε να βρίσκεται στην εφηβική ηλικία. Αφού γνωστοποιείτο δημόσια η βούληση του πατέρα να παντρέψει την κόρη του, έρχονταν οι υποψήφιοι γαμπροί στο σπίτι της νύφης κομίζοντας δώρα στη νύφη και στον πατέρα της. Φιλοξενούνταν και συμμετείχαν σε γεύμα. Επρόκειτο για μια πρώτη φάση γνωριμίας και συναγωνισμού μεταξύ των υποψήφιων γαμπρών. Όταν ο πατέρας επέλεγε τον μελλοντικό γαμπρό του, ο τελευταίος έδιδε δώρα στον πεθερό του. Και ο πεθερός έδινε προίκα, τα ‘’μείλια’’. Πραγματοποιείτο ένα συμπόσιο πριν από τη μεταφορά της νύφης από το πατρικό της στο σπίτι του συζύγου της, συμπόσιο που ονομαζόταν ‘’ειλαπίνη’’. Η μεταφορά της νύφης στη νέα εστία της, γινόταν με άρμα και τιμητική συνοδεία, τουλάχιστον στις πλούσιες οικογένειες. Για τη μεταφορά της νύφης, επιλέγονταν ιδιαίτερα ευνοϊκές ημέρες του μήνα και ο Ησίοδος συμβουλεύει να γίνονται την τέταρτη αυτού.

Ισλάμ

Η αγαμία θεωρείται αμαρτία για το Ισλάμ.Σύμφωνα με τη νομική σχολή των Χαναφιτών, των Χανμπαλιτών και των Μαλικιτών ο γάμος είναι υποχρεωτικός. Η Σχολή των Μαλικτών θεωρεί υποχρεωτικό τον γάμο ακόμα κι αν ο σύζυγος δεν διαθέτει τα οικονομικά μέσα διατροφής της οικογένειάς του. Ο Μωάμεθ πιστεύει πως ο πιστός Μουσουλμάνος.Σύμφωνα με το Μουσουλμανικό δίκαιο είναι ο γάμος ένα συμβόλαιο πολιτικό ιδιωτικού δικαίου και όχι θρησκευτικό συμβόλαιο όπως στον Ιουδαϊσμό ή μυστήριο όπως στο Χριστιανισμό. Κατατάσσεται στα συμβόλαια ‘’tamlikat’’ δηλαδή σε εκείνα που χαρακτηρίζονται από την ανταλλαγή δικαιωμάτων. Η νομική διαδικασία της σύναψης του γάμου συνίσταται από την πρόταση γάμου, την αποδοχή της πρότασης αυτής στο όνομα του Αλλάχ, στην ύπαρξη μαρτύρων, και στον καθορισμό της προίκας. Οι ανήλικοι και οι ανίκανοι για δικαιοπραξία αντιπροσωπεύονται από τον κηδεμόνα τους. Όλες σχεδόν οι νομικές ισλαμικές σχολές αρνούνται το δικαίωμα στη γυναίκα να εκφράσει τη συγκατάβασή της έστω κι αν είναι ενήλικη ή ικανή για δικαιοπραξίες. Η πρόταση γάμου γίνεται γραπτά όχι όμως και η αποδοχή της. Την πρόταση γάμου την κάνει ο άνδρας ή και ο κηδεμόνας της γυναίκας: ο πατέρας, ή ο πατέρας του πατέρα, ο αδελφός του πατέρα, και ο αδελφός του παππού κατά σειρά. Αν η μέλλουσα νύφη είναι ορφανή, την κηδεμονία έχει ο καδής. Η πρόταση γάμου δηλώνεται με τα λόγια ‘’Σ’ έχω νυμφευθεί!’’ και ο κηδεμόνας της γυναίκας απαντά, ‘’Είμαι σύμφωνη!’’ Το γραπτό συμβόλαιο περιέχει το έγγραφο του γάμου με τα στοιχεία των νεονύμφων , την ημερομηνία οπότε έγινε η σύναψη, το συμβόλαιο για την προίκα την οποία πρέπει να δώσει ο άντρας στη γυναίκα καθώς και τυχόν άλλες υποχρεώσεις για δικαιώματα των συζύγων. Σε πολύ παραδοσιακές ισλαμικές χώρες συμπεριλαμβάνονται στο συμβόλαιο γάμου και στοιχεία για την ηθική ή ψυχική κατάσταση της γυναίκας όπως αν είναι παρθένα ή εάν έχει σεξουαλική ωριμότητα. Η πράξη του γάμου πρέπει να γίνεται ενώπιον δύο ή τριών μαρτύρων: ενηλίκων, ικανών προς καταλογισμό και οπωσδήποτε μουσουλμάνων. Ο Abu Hanifa δέχεται να υπάρχουν μάρτυρες και από τη θρησκευτική κοινότητα της γυναίκας, η οποία είναι Ιουδαία ή χριστιανή, αρκεί οι μάρτυρες να είναι τζιμίδες.

Οθωμανική Αυτοκρατορία

Ο αρχηγός της οικογένειας κρίνει πότε ο γιος του έχει έλθει σε ηλικία γάμου και ειδοποιεί τη γυναίκα του σχετικά, κι αυτή κάνει την εκλογή της βάσει των γνωριμιών της. Πιο συχνά τους μελλόνυμφους τους διάλεγαν με τη βοήθεια προξενητριών.Η μητέρα μαζί με τη μεσίτρια και κάποιες συγγενείς της ή γνωστές της πηγαίνει στο σπίτι της υποψήφιας νύφης για να κάνει τη γνωριμία μαζί της και με τη σειρά της η μητέρα της νύφης ζητάει πληροφορίες για τον υποψήφιο γαμπρό την κατάστασή του και τον πατέρα του. Το αναφέρει κι αυτή με τη σειρά της στον σύζυγό της κι αυτός αποφασίζει ανέκκλητα. Αν η υποψήφιες είναι περισσότερες τότε οι επισκέψεις είναι περισσότερες. Τελικά πατέρας και γιος αποφασίζουν. Ο πατέρας του νέου με συγγενείς ή φίλου μεταβαίνει κι αυτός στην κατοικία της μέλλουσας νύφης και συνομιλεί με τον πατέρα της για την τελική συμφωνία. Ο γαμπρός στέλνει δώρα στην γυναίκα του και το αγιρλίκ, τη συνεισφορά του στα έξοδα του γάμου. Μερικές ημέρες αργότερα υπογράφεται το σύμφωνο του γάμου (νικάχ) μπροστά στον ιμάμη. Η τελετή αυτή πραγματοποιείται στην κατοικία της μνηστής. Ο μέλλων πεθερός καταβάλλει το ποσό σαν παρακαταθήκη που θα παραμείνει στα χέρια της νέας συζύγου σε περίπτωση διαζυγίου. Τότε παρεμβαίνει ο Ιμάμης ο οποίος συντάσσει το συμφωνητικό του γάμου, καταχωρεί το ποσό της ρητρας και δέχεται τη συγκατάθεση, που την επαναλαμβάνει τρεις φορές ο νέος. Ο ιμάμης πηγαίνει στο χαρέμι όπου βρίσκεται περιστοιχισμένη από τους γονείς και τις φίλες της της κοινοποιεί το καθοριζόμενο και τελικά αποδεκτό, ποσό της ρήτρας, και την ρωτάει τρεις φορές αν δέχεται τον νέο για σύζυγό της. Ο ιμάμης επέστρεφε στο νέο μεταφέροντάς του τη συγκατάθεση της μνηστής του και ότι το συμφωνητικό είχε υπογραφεί. Από εκείνη τη στιγμή ο γάμος είχε ολοκληρωθεί.Σε κάποιες περιπτώσεις ο γάμος διαρκούσε μία εβδομάδα δίνοντας την ευκαιρία στις δύο οικογένειες να επιδείξουν τον πλούτο τους. Διάφορες τελετουργίες διεξάγονταν καθημερινά: την Τρίτη η αρραβωνιαστικιά έκανε το λουτρό της, την Τετάρτη το βράδυ η αρραβωνιαστικιά έβαφε με ένα χρυσό νόμισμα κόκκινα τα χέρια της για καλοτυχία συνοδεία χορών, τραγουδιών αντρών και γυναικών. Την Πέμπτη η νύφη παρουσιαζόταν με τα κοσμήματά της στις καλεσμένες που της έφερναν δώρα. Τότε έρχεται και ο αρραβωνιαστικός της για μια σύντομη πρώτη γνωριμία. Το ίδιο βράδυ δίνεται ένα πρώτο γεύμα με τη συμμετοχή αντρών και του ιμάμη, προσεύχεται από κοινού (νυχτερινή προσευχή) και ο γαμπρός αποχαιρετώντας τον ιμάμη, τον πατέρα και τον πεθερό του, οδηγείται από τις γυναίκες του σπιτιού στο δωμάτιο της αρραβωνιαστικιάς, όπου οι δυο τους μένουν μόνοι. Τότε η νύφη αφαιρεί τον φερετζέ της. Την Παρασκευή δίνονται χωριστά γαμήλια γεύματα για άνδρες (στο σελαμλίκι) και γυναίκες (στο χαρέμι) χωρίς η σύζυγος να εμφανιστεί σε αυτά. Τη Δευτέρα δίνεται ένα γεύμα από τους γονείς του συζύγου στους συμπεθέρους και τους φίλους της οικογένειας.

Ο γάμος των νεκρών

Σε πολλές ιστορικές περιόδους και πολιτισμούς απαντάται το φαινόμενο ένας νεκρός να συνοδεύεται από έναν νεκρό του άλλου φύλου, κυρίως αν ο πρώτος είναι άνδρας ο δεύτερος να είναι γυναίκα: ο ανύπαντρος νεκρός θεωρείται μια ιδιαίτερη ‘’επικίνδυνη’’ για τον κόσμο των ζωντανών, ομάδα νεκρών. Προκειμένου να εξευμενιστεί και να γίνει πιο ευτυχής εκεί που θα είναι, συντροφεύεται στην ταφή του με κάτι άψυχο εν είδη νυμφίου ή νύμφης: (μπανανιά για του άντρες ή σπαθί για τις γυναίκες στους Σεγκίτι-κάστας των Τελούγκου) ή με μια ανύπαντρη πεθαμένη (Κίνα) ή σκοτώνανε τη κοπέλα για να ακολουθήσει τον νεκρό στον τάφο (μια φυλή του Τρανσβάαλ). Αν πάλι ένας άντρας και μια γυναίκα συζούν, αλλά πεθάνει ο ένας από τους δυο χωρίς να έχουν προλάβει να παντρευτούν, τότε πραγματοποιείται ένας εικονικός γάμος μεταξύ τους: μια κοπέλα ντυμένη νύφη ακολουθεί το νέο στην τελευταία κατοικία του κρατώντας δυο στεφάνια που το ένα το ρίχνει πάνω στο λείψανο και το άλλο το κρατάει η ίδια. (κάστα Μαντράς Ινδιών, μεσαιωνική Γερμανία)

#greek history #greek tumblr #history #ellinika #aesthetic #art #black art

2 notes · View notes

prawvlhma · 2 years

Note

Let me eat your holes babe🤤

ΥΛΙΚΑ για 16 μπισκότα

280γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κ.γ. σόδα μαγειρική

1.5 κ.γ. κορν φλάουρ (τα κάνει πιο μαλακά, μην το παραλείψετε)

1/2 κ.γ. αλάτι

170γρ λιωμένο αγελαδινό βούτυρο (όχι μαργαρίνη παρακαλώ)

100γρ ζάχαρη κρυσταλλική

135γρ καστανή μαλακιά ζάχαρη με μελάσα (εγώ έβαλα σκούρα)

1 αβγό μεγάλο +1 κρόκο από ένα μεγάλο αβγό ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας (ή μια βανιλλίνη κάψουλα)

170γρ σοκολάτα κουβερτούρα ψιλοκομμένη κατά προτίμηση 55-58% κακάο. Μην χρησιμοποιήσετε σταγόνες σοκολάτας γιατί δεν είναι τόασο καλής ποιότητας και δεν λιώνουν.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βάζετε το αλεύρι σε ένα μεγάλο μπολ. Ανακατεύετε στο αλεύρι τη μαγειρική σόδα, το αλάτι και το κορν φλάουρ.

Σε ένα άλλο μπόλ λιώνετε το βούτυρο στο μικροκυμάτων και ρίχενε μέσα τις ζάχαρες, τα αβγά και τη βανίλια.

Προσθέτετε το μπολ με το λιωμένο βούτυρο στοπ αλεύρι και ανακατεύετε με μια ξύλινη κουτάλα. Στο τέλος ρίχνετε και τα κομμάτια σοκολάτας .

Καλύπτετε τη ζύμη και τη βάζετε στο ψυγείο για 2 ώρες να κρυώσει καλά, μέχρι 3 ημέρες. Καλύτερα όμως να την αφήσετε να ωριμάσει 24 ώρες τουλάχιστον. Αυτό δίνει πιο νόστιμα μπισκότα.

Βγάλτε τη ζύμη από το ψυγείο και αφήστε τη να ζεσταθεί λιγάκι περ 10 λεπτά.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 165 oC αέρα. Εγώ τα έψησα σε πάνω κάτω αντιστάσεις και αέρα. Καλύψτε δύο λαμαρίνες φούρνου με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος ή σιλικόνη.

Με τη βοήθεια ενός κουταλιού ή πιο εύκολα με το εργαλείο σερβιρίσματος παγωτού φτιάξτε μπάλες βάρους 55γρ κάθε μία.

Μπορείτε να τις βάλετε στην κατάψυξη σε ένα τάπερ και να τις διατηρήσετε άψητες. Θα χρειαστούν περίπου 1 έξτρα λεπτό στο ψήσιμο.

Τοποθετήστε τις μπάλες με κενά μεταξύ τους στις δύο λαμαρινες (8 σε κάθε λαμαρίνα δηλαδή) και ψήστε για 11 περίπου λεπτά. Αφήστε τα μπισκότα να κρυώσουν σε σχάρα πριν τα φυλάξετε σε δοχείο που κλείνει καλά. Διατηρούνται μία εβδομάδα περίπου.

Αν θέλετε μπορείτε να καταψύξετε τα ψημένα μπισκότα για περίπου 3 μήνες.

#suntagoasks #prawvlhma

2 notes · View notes

ypotonikos · 2 years

Text

Ημέρα 29η/101η.

Η τελευταία.

Πάει καιρός, το ξέρω. Απλώς, έπρεπε να μείνω μακρυά, να μαζέψω τα κομμάτια μου, να αποδεχτώ όλες τις αλλαγές, να με αγκαλιάσω και, να έρθω να σας γράψω πάλι τις σκέψεις μου.

Μου έχετε λείψει και, μου έχει λείψει η αλληλεπίδραση μαζί σας, ομολογώ πως το είχα ανάγκη το να ξαναγράψω εδώ και δεν περίμενα πως θα γίνει.

Άφησα για λίγο κατά μέρους τον Υποτονικό, μαζί με πολλά άλλα πράγματα. Δεν ήταν και τόσο ευχάριστο, από την άλλη, συνέβησαν ευχάριστα πράγματα στη ζωή μου και, το χάρηκα.

Κλείνω λοιπόν το κεφάλαιο "Οι μέρες ενός παλιάτσου" που το γράφαμε από το καλοκαίρι του 2019, από εκείνον τον Ιούλιο, αν θυμάμαι καλά, σαν σήμερα, πριν 3 χρόνια ανέβηκε το πρώτο κου κείμενο. Σε ευχαριστώ για αυτό, εσένα που, με προέτρεψες.

Αποφασίζω να αφήσω πίσω μου τις ημέρες, διότι έχω αλλάξει. Δεν με αντιπροσωπεύει πλέον τόσο όσο με αντιπροσώπευε πριν 1 περίπου χρόνο όπου ανέβασα το τελευταίο μου κείμενο.

Κλείνουμε αυτό το κεφάλαιο, με χαμόγελο, με θέρμη, με ένα κάπως πιο ήσυχο κεφάλι με λιγότερες έγνοιες και σκωτούρες. Χωρίς πολλά-πολλά, χωρίς δάκρυα, χωρίς αντίο γιατί, θα τα λέμε.

Θα αλλάξουν κάποια πράγματα, ο τρόπος γραφής, η σειρά και, πολλά ακόμη. Πάντοτε όμως θα είμαι ο Υποτονικός.

Τέλος, θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω πάλι με όσα άτομα γνώρισα εδώ μέσα και, χαθήκαμε, είτε γιατί είχα τόσο καιρό να μπω εδώ, είτε γιατί απλώς, απομακρύνθηκα.

Η τελευταία μέρα ενός παλιάτσου λοιπόν.

Ο ήλιος έδυσε.

Καληνύχτα σας.

Θα τα πούμε, πάλι.

5 notes · View notes

awesomehappystudentmagazine-blog · 10 hours

Text

Νέα δημοσκόπηση Opinion Poll: Στο 33% η ΝΔ, ανεβαίνουν ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ πέφτει η Λύση

Την κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη επαναβεβαιώνει η δημοσκόπηση της Opinion Poll που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο του Action 24. To κυβερνών κόμμα με 33% ( 33.3% στην προηγούμενη μέτρηση, πριν από 12 ημέρες) στην εκτίμηση ψήφου προηγείται κατά 16,8 μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ που φτάνει το 16.2% ( 15.5% ). Το ΠΑΣΟΚ από 12.1% ανεβαίνει στο 12.3% και η διαφορά που το χωρίζει πια από τον…

View On WordPress

0 notes

drbyrosapostolos · 11 hours

Text

Η ενδομητρίωση είναι μια συχνή πάθηση που επηρεάζει πολλές γυναίκες, αλλά συχνά παραμένει άγνωστη για μεγάλο διάστημα. Όταν οι γυναίκες προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί χωρίς επιτυχία επί πολλούς μήνες, συμβουλεύονται έναν γυναικολόγο. Μόνο σε αυτό το στάδιο, πολλές γυναίκες ανακαλύπτουν ότι έχουν την πάθηση. Η κατανόηση των συμπτωμάτων μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε την πάθηση και να αναζητήσετε έγκαιρα ιατρική βοήθεια. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τα 10 κύρια σημάδια που μπορεί να υποδεικνύουν ότι έχετε ενδομητρίωση. 1. Έντονος Πόνος κατά την Έμμηνο Ρύση Ο πόνος κατά την έμμηνο ρύση είναι κοινός, αλλά αν είναι πολύ έντονος και διαρκεί περισσότερες ημέρες από το συνηθισμένο, μπορεί να είναι ένδειξη ενδομητρίωσης. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς και να επηρεάζει την καθημερινότητά σας. 2. Πόνος κατά τη Σεξουαλική Επαφή Πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση αναφέρουν πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της διείσδυσης. Ο πόνος μπορεί να είναι έντονος και να παραμένει και μετά την επαφή. 3. Χρόνιος Πόνος στην Κάτω Κοιλιακή Χώρα Ο χρόνιος πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα που δεν σχετίζεται με την έμμηνο ρύση είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα της ενδομητρίωσης. Ο πόνος μπορεί να είναι σταθερός ή να έρχεται και να φεύγει. 4. Πόνος κατά την Αφόδευση ή την Ούρηση Αν αισθάνεστε πόνο κατά την αφόδευση ή την ούρηση, ιδιαίτερα κατά την έμμηνο ρύση, μπορεί να είναι ένδειξη ενδομητρίωσης. Αυτό συμβαίνει όταν οι ενδομητριακοί ιστοί αναπτύσσονται γύρω από το έντερο ή την ουροδόχο κύστη. 5. Υπερβολική Αιμορραγία Η υπερβολική αιμορραγία κατά την έμμηνο ρύση (μηνορραγία) ή η αιμορραγία μεταξύ των περιόδων (μητρορραγία) μπορεί να είναι σημάδι ενδομητρίωσης. Αν παρατηρήσετε αλλαγές στον κύκλο σας, συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας. 6. Δυσκολία στην Εγκυμοσύνη Η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα. Αν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος για πάνω από ένα χρόνο χωρίς επιτυχία, μπορεί να είναι ένδειξη ενδομητρίωσης. 7. Κόπωση Η συνεχής κόπωση και η έλλειψη ενέργειας είναι συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Η συνεχής μάχη με τον πόνο και την ενόχληση μπορεί να εξαντλήσει το σώμα σας. 8. Διάρροια ή Δυσκοιλιότητα Συμπτώματα όπως διάρροια ή δυσκοιλιότητα, ιδιαίτερα κατά την έμμηνο ρύση, μπορεί να είναι σημάδι ενδομητρίωσης. 9. Φούσκωμα Το φούσκωμα και η αίσθηση φουσκώματος στην κοιλιά είναι συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Μπορεί να νιώθετε ότι η κοιλιά σας είναι πιο πρησμένη από το συνηθισμένο. 10. Πόνος στη Μέση και τα Πλευρά Ο πόνος στη μέση και τα πλευρά, ιδιαίτερα κατά την έμμηνο ρύση, μπορεί να είναι ένδειξη ενδομητρίωσης. Ο πόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχής ή να έρχεται και να φεύγει. Συμπέρασμα Η ενδομητρίωση είναι μια σοβαρή πάθηση που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής σας. Αν αναγνωρίζετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας για διάγνωση και θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματική διαχείριση της πάθησης και να βελτιώσει την καθημερινότητά σας.

#γυναικολογικέςπαθήσεις #drbyros #gynaecology #γυναικολόγοςΣταυρούπολη #γυναικολογοςχειρουργος #ενδομητρίωση #χειρουργόςγυναικολόγοςθεσσαλονίκη

0 notes

alexpolisonline · 1 day

Text

0 notes

eclecticstarlightblogger · 3 days

Text

Το Πορτρέτο των Μηνών: Ιούνιος

Ο έκτος μήνας του Γρηγοριανού (Νέου) Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημέρες. Αρχικά, ο Junius ήταν ο τέταρτος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου και πήρε το όνομά του, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από τη θεά Γιούνο (Juno, Ήρα), σύζυγο του Γιούπιτερ (Jupiter, Ζευς) και προστάτιδα του οίκου και του γάμου, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο μήνας. […] Το Πορτρέτο των Μηνών: Ιούνιος – olympia source…

View On WordPress

0 notes

thoughtfullyblogger · 3 days

Text

Το Πορτρέτο των Μηνών: Ιούνιος

View On WordPress

0 notes

justforbooks · 2 days

Text

Στη διάλεκτο της Σαρδηνίας, η λέξη argia παραπέμπει σε δύο ζωικά είδη, σε αράχνες και σε ένα είδος μεγάλων μυρμηγκιών που ονομάζονται mutilles. Στις κοινωνίες των χωριών της Σαρδηνίας, το τσίμπημά τους προκαλεί έναν δαιμονισμό που μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες. Τότε, τα δαιμονισμένα άτομα χορεύουν, μερικές φορές αλλάζουν φύλο και ταυτότητα, κλαίνε, γελάνε, θυμούνται ζωές που έχουν ζήσει άλλοι, συνάπτουν και διαλύουν γάμους. Η Clara Gallini (1931-2017), ανθρωπολόγος και μαθήτρια του Ernesto De Martino, μελέτησε αυτούς τους χορούς της argia τη δεκαετία του 1960 και δημοσίευσε τα αποτελέσματα σε ένα βιβλίο το 1967, το οποίο μεταφράστηκε από τις εκδόσεις L'éclat το 1988 και τώρα επανεκδόθηκε σε βιβλίο τσέπης.

Το μικρό μυρμήγκι δημιουργεί αναταραχή. Στα διάκενα της έρευνάς της, η Clara Gallini μας φανερώνει το βάρος των ζωών που διέπονται από ισχυρές ιεραρχίες, οι οποίες υποβάλλουν τη σεξουαλικότητα, τη δημιουργικότητα, το γέλιο και την κουβέντα σε έναν φορμαλισμό που σπάνια αναιρείται. Τα χωριά της Σαρδηνίας της δεκαετίας του 1960 ήταν φτωχές, καταπιεστικές, σκληρές κοινότητες. Είναι η τραχιά και μαγαλειώδης Σαρδηνία που περιέγραψαν οι Grazia Deledda, Gavino Ledda ή ακόμη και οι αδελφοί Taviani. Σε όλη αυτήν την τάξη εισχωρεί ένα πολύχρωμο μυρμηγκάκι - η argia, η παρδαλή -

Κάθε argia έχει μια ιστορία που επιβάλλεται τόσο στους δαιμονισμένους και τις δαιμονισμένες, με τις τελευταίες να είναι λιγότερες από τους πρώτους. Κάθε argia έχει ληξιαρχικά στοιχεία, ένα φύλο, μια αγαπημένη μουσική, τα οποία αναγκάζουν την κοινότητα του χωριού να προβεί σε μια πραγματική εορταστική και θεραπευτική έρευνα. Αφού υποστεί το δάγκωμα, ο δαιμονισμένος παίρνει την ταυτότητα της argia του, σύμφωνα με μια εξαιρετικά περίπλοκη τυπολογία (argia χήρα, άρσενική, σε ηλικία γάμου, κ.λπ.) που δομεί ένα συλλογικό ρεπερτόριο χειρονομιών, ποιημάτων και μουσικής. Γύρω από το δαιμονισμένο άτομο στήνεται μια συλλογική τελετουργία, στην οποία πρώην θύματα, γείτονες και μουσικοί συγκεντρώνονται για να θεραπεύσουν το δαιμονισμένο άτομο. Το τελετουργικό, το οποίο διαφέρει από χωριό σε χωριό, αλλά έχει κοινά μοτίβα που περιγράφει η συγγραφέας, οδηγείται στην αναγνώριση του τύπου της argia με την οποία κανείς σχετίζεται. Ορισμένες φορές, αυτή η ταυτοποίηση είναι τόσο ακριβής ώστε μπορεί και συνδέει μια ορισμένη έκσταση με μια πλούσια ευγενή που πέθανε δεκαετίες νωρίτερα, σε μια παράξενη σύγχυση των ορίων μεταξύ έκστασης, δαιμονισμού, μετεμψύχωσης και καρναβαλικών τελετών.

Αφού γίνει η αναγνώριση, η τελετή αποτελείται ουσιαστικά από μουσικούς διαλόγους, κατά τη διάρκεια των οποίων οι μουσικοί (συχνά ακορντεονίστες) αναζητούν τη μουσική που θα θεραπεύσει καλύτερα τον δαιμονισμένο. Η τελετή δομείται σαν ένας διάλογος μεταξύ του δαιμονισμένου και της κοινότητας του χωριού, μέσω της μουσικής και της ποίησης: τα τραγούδια είναι στην πραγματικότητα ποιητικοί αυτοσχεδιασμοί εντυπωσιακής πολυπλοκότητας, αποσπάσματα των οποίων μπορούν να ακουστούν ηχογραφημένα από την συγγραφέα και τον Diego Carpitella. Τέλος, με την παντομίμα και τις χειρονομίες, οι τελετές αυτές ολοκληρώνονται . Πρόκειται ίσως για την πιο παράξενη κατάληξη, καθώς ευνοεί συχνά αλλαγές φύλου και σαφείς ερωτικές εκδηλώσεις από τη μεριά των δαιμονισμένων. Στο τελετουργικό πλαίσιο, οι άνδρες που έχουν δεχτεί το τσίμπημα μεταμφιέζονται σε γυναίκες, κρατώντας μερικές φορές και ένα συμβολικό βρέφος, και είναι προσωρινά αποδεκτό ότι μιμούνται μια ομοερωτική στάση απέναντι στους άλλους παρόντες άνδρες.

Είναι εντυπωσιακό πως αυτή η μεταμφίεση και η εφήμερη ομοφυλοφιλία, που προκαλούν αργότερα αμηχανία στους πρώην δαιμονισμένους ("ήταν ένα αστείο"), είναι ανεκτές στο πλαίσιο της έκστασης και, σύμφωνα με την Clara Gallini, υπογραμμίζουν την καρναβαλική και πολιτική πτυχή της δαιμονο-κατάληψης - πολλά τραγούδια είναι σάτιρες της Εκκλησίας ή άλλων πιο κοσμικών εξουσιών. Με επιρροές από τον De Martino αλλά κι από τον Lévi-Strauss, η Clara Gallini, όπως μας υπενθυμίζει με μεγάλη σαφήνεια ο επίλογος της Giordana Charuty, εξετάζει προσεκτικά κυρίως τις ατομικές πρωτοβουλίες σε αυτό το παιχνίδι της κατάληψης, το οποίο περιγράφει ως θέατρο της αταξίας. Η argia επιτρέπει την έκφραση, μέσω του παραπόνου, της αποπλάνησης και της διεκδικούμενης ετερότητας που, σε κανονικούς καιρούς, αποκρούεται διαρκώς από την κοινωνική τάξη.

"Οι argia έχουν πεθάνει", λένε οι κάτοικοι της Σαρδηνίας και η τελετουργία κόντευε ήδη να εκλήψει την εποχή της έρευνας της Clara Gallini. Αυτή η επανέκδοση μας επιτρέπει να αντιληφθούμε πάλι τη δύναμη του μυρμηγκιού, μοναδική από πολλές απόψεις στο να προκαλεί τον δαιμονισμό και την κοινωνική αναταραχή. Για να κλείσουμε με αυτό το μαγευτικό βιβλίο, μπορούμε να αναφέρουμε και άλλα που, από το 1967 ή το 1988, μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη μοναδικότητα του μυρμηγκιού της Σαρδηνίας ανάμεσα σε άλλες συγκρίσιμες μεσογειακές τελετές δαιμονισμού και έκστασης: σε αυτές περιλαμβάνονται ο ταρεντισμός, για τον οποίο ο Alèssi Dell'Umbria έχει κάνει μια περίφημη ανάλυση, το τυνησιακό stambeli, που μελετήθηκε από τον Richard Jankowksy σε ένα πολύ ωραίο βιβλίο, και η συγκριτική εθνομουσικολογική ανάλυση του Bernard Lortat-Jacob για την εορταστική μουσική της Σαρδηνίας, του Μαρόκου και της Βουλγαρίας. Η argia παίρνει τη θέση της μέσα σε πολλούς διαφορετικούς κόσμους, συμπεριλαμβανομένων των επιστημονικών, που κι αυτούς τους μεταμφιέζει για να απευθυνθεί στον πιο ελεύθερο, πιο ευαίσθητο άλλο μέσα τους, που το μόνο που περιμένει είναι να γεννηθεί.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Ernesto De Martino #Sud e Magia #book review

3 notes · View notes

greekblogs · 3 days

Text

Το Πορτρέτο των Μηνών: Ιούνιος

View On WordPress

0 notes

skandaladiaplokidiafthora · 3 days

Text

Το Πορτρέτο των Μηνών: Ιούνιος

View On WordPress

0 notes

eidiseislive · 12 days

Text

Έρευνα ΕΕ κατά Meta (Facebook, Instagram) - "Επιτρέπουν ρωσική παραπληροφόρηση για διασπορά διχόνοιας στην Ευρώπη"

Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης Facebook και Instagram της Meta Platforms βρίσκονται υπό έρευνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση εν μέσω ανησυχιών ότι αποτυγχάνουν να εξαλείψουν στοχευμένη παραπληροφόρηση που διακινεί η Ρωσία και στοχεύει να σπείρει διχόνοια στην ήπειρο.

Η έρευνα αφορά τη λεγόμενη εκστρατεία Doppelganger - μια επιχείρηση υπέρ του Κρεμλίνου, σύμφωνα πρόσωπα που γνωρίζουν το θέμα τα οποία επικαλείται το πρακτορείο Bloomberg. Η εκστρατεία επιχειρεί να αναπαραγάγει την εμφάνιση παραδοσιακών πηγών ειδήσεων, ενώ παράλληλα δημιουργεί περιεχόμενο που είναι ευνοϊκό για τις πολιτικές του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ανέφεραν οι πηγές.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκτελεστικός βραχίονας του μπλοκ, ανέφερε σε δήλωσή της ότι η έρευνα, στο πλαίσιο του εμβληματικού νόμου για τις ψηφιακές υπηρεσίες, θα εξετάσει τις πολιτικές και τις πρακτικές της Meta σχετικά με παραπλανητική διαφήμιση και πολιτικό περιεχόμενο στις υπηρεσίες της, ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Στη δήλωση δεν αναφέρεται συγκεκριμένα τη Ρωσία.

Σύμφωνα με τους κανόνες, οι τεχνολογικοί γίγαντες πρέπει να περιορίζουν τη διάδοση επικίνδυνου περιεχομένου, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν βαριές χρηματικές κυρώσεις.

"Αυτή η επιτροπή έχει δημιουργήσει εργαλεία για την προστασία των Ευρωπαίων πολιτών από στοχευμένη παραπληροφόρηση και χειραγώγηση από τρίτες χώρες", δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Οι ρυθμιστικές αρχές δήλωσαν επίσης ότι εξετάζουν τις πολιτικές και τις πρακτικές της Meta σχετικά με την παροχή πρόσβασης στους ερευνητές σε εργαλεία παρακολούθησης εκλογών, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της "κατάργησης" από τη Meta του εργαλείου δημόσιας πληροφόρησης CrowdTangle σε πραγματικό χρόνο, χωρίς επαρκή αντικατάσταση.

Η κίνηση του μπλοκ έρχεται αφότου ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλίας Ζαν-Νοέλ Μπαρό προειδοποίησε ότι μια εκστρατεία παραπληροφόρησης που ενορχηστρώνεται από τη Ρωσία επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει την κοινή γνώμη ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Ο Μπαρό αποκάλυψε ότι 25 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ έχουν γίνει στόχος τους τελευταίους μήνες, με διάδοση προπαγάνδα υπέρ του Κρεμλίνου.

Ο Νόμος για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (DSA) δίνει στις ρυθμιστικές αρχές νέες εξουσίες να αναλάβουν δράση κατά μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται περιεχόμενο στις πλατφόρμες τους. Η Meta θα λάβει πέντε εργάσιμες ημέρες για να απαντήσει στις ανησυχίες της ΕΕ, προτού οι ρυθμιστικές αρχές κλιμακώσουν τη διαδικασία.

Η τελευταία έρευνα ακολουθεί μια παρόμοια έρευνα στο πλαίσιο του DSA που ξεκίνησε πέρυσι σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η X του Έλον Μασκ χειρίζεται παράνομο περιεχόμενο και παραπληροφόρηση, ιδιαίτερα όσον αφορά τις επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου.

Πηγή άρθρου: Έρευνα ΕΕ κατά Meta (Facebook, Instagram) - "Επιτρέπουν ρωσική παραπληροφόρηση για διασπορά διχόνοιας στην Ευρώπη"

#Διεθνή

0 notes

pragmatikotitagr · 12 days

Text

Έρευνα ΕΕ κατά Meta (Facebook, Instagram) - "Επιτρέπουν ρωσική παραπληροφόρηση για διασπορά διχόνοιας στην Ευρώπη"

#Διεθνή

0 notes