#Aserpiado | Explore Tumblr Posts and Blogs

fijn-proeverij-blog · 5 years

Text

Sherry trilogie, deel II: In de wijngaard

Klimaat algemeen:

Het klimaat hier zit vol van extremen, dit komt door de ligging waar vele stromingen zich kruizen, hitte uit het zuiden, vochtige winden door aanwezigheid van harde winden uit de Atlantische Oceaan, maar ook warme winden vanuit de Middellandse zee en het noorden, deze winden zijn best intens omdat deze 2 grote wateren hier samenkomen.

De zomers zijn hier vurig heet, tot 40°C is hier niet vreemd, daarnaast telt deze streek gem. 300 dagen zon.

Dit klinkt alsof het enkel droog en heet is hier, maar gelukkig valt hier ook een goede hoeveelheid neerslag, al valt 1/3de van de regen tijdens de winter (oktober t/m mei, de 6 maanden buiten het groeiseizoen), deze neerslag wordt opgeslagen in de kalkhoudende bodems en bieden reserves voor de zomer. Hoe dichter bij de kust hoe meer neerslag.

De eerder genoemde winden vanuit de Atlantische Oceaan & Middellandse zee zijn belangrijk om te benadrukken aangezien deze een enorme stempel drukken op hoe men hier in de wijngaard te werk moet gaan. De 2 winden dragen de naam: Levante & Poniënte.

· Levante: Warme droge wind uit de La Mancha in het zuidoosten. Deze wind zorgt ervoor dat rotting in de druiven geen kans krijgt aangezien vocht uit de wijngaarden geblazen wordt.

· Poniënte (el sol Poniënte = de wind vanwaar de zon ondergaat): westelijk vochtige zeewind vanuit de Atlantische oceaan. Deze vochtige wind kan verschonend werken langs de kust, maar ook verder landinwaarts als dauw neervallen om de wijngaarden en tijdens hitte periodes als verzachtende verkoelende deken dienen.

Deze winden zijn vooral erg belangrijk omdat ze de wijngaarden schoon houden van ziektes en rotting door vocht. Deze streek kent dan al vanaf het begin biodynamische wijnbouw maar omdat dit hier altijd al zo is geweest wordt het nooit benoemd.

Bodem:

Eigenlijk is deze streek er één van extremen op elk gebied, zo ook de bodem. Zonder de bodemstructuur in combinatie met druivenrassen, klimaat, natuurlijke gisten, geschiedenis & cultuur is het maken van Sherry stijl wijnen niet mogelijk.

Er zijn 3 verschillende typen bodems die de wijnbouw bijstaan maar er is er één die verreweg het belangrijkste is, dat is de zogeheten Albariza bodem. De andere bodems zijn Barros & Arenas.

❶ Albariza (midden foto):

70% van de totale bodemtypen in de Sherrystreek is de Albariza. Dit is een oogverblindende spier witte kalk bodem diezeer kalkrijk is, in extreme gevallen tot 80% pure kalk maar gemiddeld bestaat Albariza uit 25% a 40% kalk, dit met leem (is rijk aan calciumcarbonaat, klei en silicium). Deze bodem is ontstaan door afzetting vanuit een binnenzee die in het verleden hier het land bedekte. Poederachtige structuur (poreus door de miljoenenjaren oude fossielen) waardoor de wortels zich goed kunnen wortelen. Omdat deze Albariza bodem poreus is, kan het goed water opslaan (na de regen zorgt de zon ervoor dat het hete bodemoppervlak tot een harde korst veranderd en daaronder het water vasthoudt). Op deze bodem staat enkel DE druif Palomino aangeplant.

❷ Arenas (links op de foto):

De Arenas bodems bevatten minder kalk, zijn losser van structuur, geel/bruinachtige kleur met en rode gloed. Deze bodem biedt meer rendementen aan druiven dan de Albariza maar je ziet hier niet heel veel druivenaanplant op, en wat je ziet is enkel de Moscatel, en ook een beetje de inheemse Tintilla de Rota druif. De Arenas bodems zijn voornamelijk langs de kust te vinden.

❸ Barros (rechts op de foto):

Het 3de bodemtype die men hier kent is de Barros. Barros is meer klei gemixt met zand, wat minder kalk en donkerder van kleur. Deze bodem tref je voornamelijk in de vlaktes & dalen (valleien)

Irrigatie is verboden in de Sherry streek! Er zou hier toestemming verleent voor kunnen worden bij extreme droogte vanuit het Consejo, dit is nog nooit gebeurd.

Aangezien irrigatie verboden is, is het essentieel dat iedere druppel regen door de Albariza bodem gevangen word (nu in 2018 is er een waterreserve voor 4 jaar voor heel Andalusië). In de herfst en de winter regent het vooral in korte, heftige buien. Om al dit water op te vangen wordt de grond tussen de rijen wijnstokken in kleine vierkante troggen verdeeld waar het regenwater in verzameld wordt. Dit proces - genaamd 'Aserpiado' - zorgt ervoor dat er zo min mogelijk water verloren gaat en de bodem alle regen die valt op kan nemen. Na het regenseizoen wordt de grond weer vlak gemaakt.

Na de oogst worden direct vierkante ‘bakken’ gegraven om waterreserves in op te slaan, deze bakken worden Serpia genoemd.

Wijngaard:

Nu heb je je ingebeeld dat je uitkijkt over de glooiende wit stralende vlakten waar de druivenstokken staan aangeplant op de niet al te grote wijngaarden terwijl de zon volop schijnt…voel je het?

Voor een goede Sherry oogst heb je weergaloze wijnstokken in topconditie nodig. Om deze reden worden hier de wijngaarden met de 'oude wijnstokken' niet bij gehouden om oud te worden, (in andere delen van de wereld zie je juist wel dat wijnstokken zo oud mogelijk gehouden worden om een bepaalde topkwaliteit druiven te kunnen oogsten). Ze worden gewoonlijk na 30 á 35 jaar vervangen. Wanneer oude wijnstokken verwijderd worden krijgt het land 2 jaar rust voordat er weer nieuwe wijnstokken gepland worden. De nieuwe wijnstokken worden na 3 of 4 jaar na het planten pas productief & met rust gelaten. Dit komt door de extremen waar ik he eerder over heb gehad, de hitte en de hoge minerale activiteit in de bodem putten de planten flink uit.

Ook heb je net zoals ieder wijnbouwgebied in de wereld specifieke delen waar de betere wijngaarden zijn gelegen, deze betere wijngaarden worden Pagos (= terroir) genoemd, dit zijn geclassificeerde wijngaarden (vergelijk dit met een Franse Cru). De betere Pagos liggen in het Jerez Superior deel (El Triangle, zie deel I). Een Bodega moet min. 60% van de druiven gebruiken vanuit deze Pagos. Sommige wijngaarden (Pagos) onderscheiden zich van de ‘gewone’ wijngaarden, door een hogere activiteit van actieve kalk in de bodem waardoor een hogere suikeromzetting dan gemiddeld in de druif plaatsvindt, hierdoor bevatten de wijnen van zichzelf meer alcohol (t/m 15%), deze hoeven dus niet tot minder versterk te worden waardoor deze wijnen meer complexiteit hebben door vaste elementen. Dit zijn meer terroir Sherry’s

De traditionele snoeitechniek voor Sherry wijnstokken noemt men: 'Vara y Pulgar' (Vara = de stok/twijg waar de druiven aan groeien & Pulgar = duim, hier groeien de druiven niet aan maar worden wel al klaargestoomd om het jaar erop de Vara te worden), wat 'stok en duim' betekent. Iedere wijnstok heeft 2 twijgen, eentje wordt lang gelaten met zo'n 8 knoppen eraan (de "stok") en de ander wordt kort gesnoeid met slecht 1 of 2 knoppen (de "duim"). Aan het einde van het groeiseizoen wordt de stok gesnoeid en wordt deze de duim van het nieuwe seizoen; de duim mag op zijn beurt uitgroeien tot de nieuwe stok. De Vara is de druif dragende tak, de Pulgar nier, het jaar daarop wordt de Pulgar de Vara.

De oogst:

De oogst is meestal rond midden augustus à begin september als het suikergehalte van de druif nog niet zo hoog is. De temperatuur kan tijdens de oogstperiode overdag al snel oplopen tot 37°C of hoger.

Bij het maken van de basiswijn mag zo min mogelijk oxidatie optreden bij de druiven. Aangezien de kans op oxidatie wordt vergroot bij hogere temperaturen, oogsten veel wijngaarden ’s nachts wanneer het buiten koeler is, en dan het liefst wanneer de eerder genoemde Levante wind waait. De druiven komen nu volledig droog bij de persen aan en wordt de laag natuurlijke gistcellen vastgehouden wat weer erg belangrijk is ter bevordering voor het latere gistingsproces, maar hier kom ik nog uitgebreider op terug.

‘Oudere’stokken worden nog manueel geoogst maar nieuwere stokken 50% met de machine en 50% nog manueel.

Druivenrassen:

Voor 95% heerst er één druivenras in Sherry en dat is de Palomino Fino, hier worden alle droge stijlen Sherry’s van gemaakt maar kunnen ook aan de basis staan van de zoetere varianten. Voor de zoete wijnen wordt echter over het algemeen Moscatel gebruikt maar ook de beroemde zogenoemde zoete P.X. van de Pèdro Xímenez druif (als staat deze buiten de Sherry streek aangeplant in Montill-Moriles), of een mix van deze druiven. Daarnaast zijn er nog een x aantal die hier voorkomen maar die spelen nauwelijks een rol.

❶ Palomino fino

Deze druif is van nature zeer neutraal, hierdoor leent hij zich perfect voor de productie van Sherry aangezien het productieproces de smaak van de wijnen bepaald en niet de druif aan zich. Ook ontwikkeld Palomino weinig suikers, heeft een dunne schil, grote trossen met veel vruchten. De aroma’s die Palomino kenmerkt is kruidige citrus.

❷ Moscatel

De Moscatel zoals hier genoemd kennen we in de rest van de wereld als de Muscat en vrijwel altijd als een zoete wijn, zo ook hier. Deze druif staat slechts voor 3% aangeplant in de D.O. Jèrez, voornamelijk in de vlaktes & dalen op Arenas bodem in Chipiona te Sanlúcar de Barrameda. Moscatel is een zeer aromatische druif en word hier gebruikt om andere Sherry’s aan te zoeten, maar ook als eigen type Sherry.

❸ Pedro Ximenez

Bijna ieder restaurant in Nederland heeft wel een fles zogenoemde PX wijn staan. Ondanks dat de donkere soms zelfs bijna zwarte kleur doet vermoeden is de Pedro Ximenez een witte druif met. Deze druif wordt vrijwel altijd gebruikt hier om net iets later dan gemiddeld te oogsten waardoor er meer suikers aanwezig zijn in het vruchtvlees en worden na de oogst 5 dagen te drogen gelegd op matten in de zon om zo vocht uit de druif te laten treden, met als vervolg verschrompelende druiven als rozijnen met een dikke zoete extractie aan vruchtvlees. Dit wordt uiteindelijk geperst voor de zoete wijnen. Pedro Ximinez heeft een dunne schil (wat een voordeel is bij het indrogen). Deze druif doet het het best in warm en droog continentaal klimaat, hierdoor zie je de aanplant voornamelijk in Montille-Morilles bij Cordoba. De dunne schil verdraagt de vochtigheid langs de kust niet. Word gebruikt om andere Sherry’s aan te zoeten, maar ook als eigen type Sherry.

Overige rassen: Tintilla de Rota & Tintilla Nude

Zoals in vele gebieden wordt er meestal over de herkenbare of traditionele internationale druivenrassen gesproken. Maar overal zijn eigenwijze of innovatieve boeren die het ook leuk vinden om met iets speciaals te werken, met lokale rassen hier bv. als de Tintilla de Rota wat letterlijk ‘De kleine rode druif’ betekent vanwege de kleine besjes. Deze druif kennen we elders in Spanje als de Graciano. Nu is er slechts een aaanplant van 3% in de Sherry styreek maar is wel in opkomst rondom Cadìz.

Een andere blauwe local is de Tintilla Nude, deze staat nog minder aangeplant, slechts 2 ha.

°Okay nu is het tijd voor DE MATERIE van Sherry, het maken, de stijlen en de flor”. Lees dit in deel III.

0 notes