#Wiet Doosje

[stonedoos]

Hoogwaardige Wiet Doosje Kopen - Stonedoos

Stonedoos is een premium merk dat gespecialiseerd is in het leveren van hoogwaardige Wiet Doosje. Deze boxen zijn ontworpen voor klanten die hun wiet op een veilige en handige manier willen bewaren. Het bedrijf biedt een breed scala aan opties om uit te kiezen, waaronder verschillende maten, ontwerpen en kleuren.

De wietdozen van Stonedoos zijn gemaakt met materialen van topkwaliteit die duurzaamheid en een lange levensduur garanderen. Ze zijn ook luchtdicht en geurbestendig, wat betekent dat de wiet binnenin vers blijft en geen geur afgeeft. De boxen zijn discreet ontworpen, zodat je ze kunt meenemen zonder dat iemand het merkt.

Stonedoos biedt ook aanpassingsmogelijkheden, zodat klanten hun boxen kunnen personaliseren met hun eigen logo's, ontwerpen en berichten. Dit maakt ze een perfecte optie om cadeau te doen aan vrienden of geliefden die graag wiet roken.

Al met al biedt Stonedoos een geweldige optie voor klanten die wietdozen van hoge kwaliteit willen kopen. Met hun duurzame materialen, luchtdichte ontwerp en aanpasbare opties zullen deze dozen zeker elke wietliefhebber tevreden stellen.

#Wiet Doosje Kopen #Wiet Doosje #Wiet Kopen

[alomerna0591]

Ik ben hellemaal geknetterfucked .

Wat de knetterkanker broer .

Mijn hele brein is doorgeknetterd .

Ik kan niet meer normaal functioneren .

Mijn geknetterkanker gaat je leren.

Ik smeer je kop door de brandnetels en knetter

een steen tegen je kop aan.

Jij gaat wegblijven bij mij maat.

Want ik ben hellemaal doorgeknetterd.

En het boeit me geen ene kankerknetter.

Ik knetter me kanker kop zo tegen de muur aan.

Misschien kijk je me dan niet meer zo zuur aan.

Mijn kop knettert door.

Ik wordt psychisch in me kop.

Het enige wat ik nu nog zeggen kan is "rot op".

Want me kindertijd heeft me hellemaal geknetterfucked.

Teveel gezien voor die kleine oogjes.

Nu stop ik mijn gevoelens weg ik kanker doosjes.

Schattig lief meisje.

Maar eigenlijk hellemaal geknetterfucked.

Want ik zat als kind ookal me vuisten tegen de muur kapot teslagen.

Ik stak het liefst al jullie knetter sukkels in de fik.

Want over moord denken gaf me een kick.

Opzoek naar een reden om een fuck te geven.

Maar het kon me allemaal geen ene knetter schelen.

Ik ben hellemaal geknetterfucked.

Daarom gingen ze me opsluiten.

Ik heb 7 maanden lang geknettert in Groningen.

Als ik aan doe knetterkanker tijd terug denk wil ik het liefst mezelf en hun doodschieten.

Ik ben geknetterkankerd in me kop.

En de hallucinaties houden niet op.

Ik ben psychotisch en geknetterd.

En ik vindt het kkr lekker.

Die stemmen in me kop knetteren altijd door het houdt niet op.

Mijn verleden heb ik opgekropt.

Ik ben hellemaal geknetterfucked.

Ik geef geen knetter fuck om je mening.

Wie de knetterkanker ben jij.

Ik haal me agressieve kanker kop er nu nog bij.

Maar straks ben ik een keer niet zo blij.

En spreek je me aan en knetter ik je kanker hard is de sloot meid.

Ik ben hellemaal geknetterfucked.

Het liefst ga ik huilen in een hoekje.

Maar dat kan in niet dus ik rook een jointje en eet een koekje.

Er is helaas geen handleiding van mij in een boekje.

Ik verwar de hele knetter wereld met mijn geknetterde persoonlijkheid.

Ik heb verdriet.

Er over praten lukt me niet.

Dit is niet waar ik voor kies.

Ik voel zoveel dus soms weet ik het even niet.

En daarom rook ik ook teveel wiet.

Mijn jointje verlaat mij niet.

Ik ben hellemaal geknetterfucked.

Mijn brein sterft af maar het boeit me niet.

Door me hersenschade vergeet ik elke knetter dag.

Maar ik rook me jointje en ga door met een lach.

Me hoofd is hellemaal doorgeknetterd en tegen de muur aan gespettert.

Ik ben hellemaal geknetterfucked.

Mijn manier van denken vinden ze apart.

Maar ik zie het als mijn kracht.

Wat jij niet snapt want jij had niet bedacht.

Want ik ben misschien wel geknetterd.

Maar ik weet dat jij niet weet dat ik weet.

Dat je eigenlijk gewoon gekankefucked en zielig bent.

Je bent niet groot als je mensen van de straat kent.

Ik ben hellemaal geknetterfucked.

Deze maatschappij gekankerfucked.

Ik maak geen kanker grap.

De mannen in pak zijn boos op mij.

Gozer wat de fuck.

Ik doe gewoon me ding ik zorg voor niemand ongemak.

En ja misschien ben ik wel hellemaal geknetterd.

Maar ik kanker de overheid ooit in hun kkr reet.

Want dat is hoe ik overleef.

[peterpijls1965]

Vooral die blauwe zijn zo lekker

Hij mocht veel Bekende Nederlanders tot zijn vaste klanten rekenen. Benzo-dealer Chris uit Den Haag was ook verder heel openhartig over zijn illegale handel in tranquillizers als ik via de mail voor 50 euro per stuk weer een doosje bij hem bestelde.

Ik vond hem via Marktplaats. Ik was 43 jaar en hopeloos verslaafd aan xanax en oxazepam. Mijn eerste psychiater schreef ze ongeveer 4 maanden voor.

Toen ze me op een dag ondanks mijn smeekbedes weigerde nog langer recepten mee te geven zei ze alleen maar: ´Je gaat het nu heel moeilijk krijgen.´

Ik wist op dat moment al heel lang hoe fijn pammetjes kunnen zijn. Op mijn 30ste kreeg ik een burn-out. Zoals destijds gebruikelijk zei de huisarts dat ik overpannen was. Daarvan herstelde ik in 3 maanden tijd op een cocktail van oxazepam, wijn, hasj en een RIAGG-psycholoog die ik na 2 gesprekken gillend door de plee trok wegens totale desinteresse van haar kant.

Vooral de grote doos tissues op het tafeltje tussen haar en mij gaf me een donkerbruin vermoeden van wat de gemiddelde GGZ-professional verwacht van een client tijdens weer een moeilijk en emotioneel confessiegesprek. Ook de doodse, kille blik in haar ogen zou ik daarna nog heel vaak terugzien bij zogenaamde hulpverleners.

Toen ik later 11 jaar in behandeling was bij de GGZ, en 6 jaar beschermd woonde, werd ik ruimschoots bevestigd in die notie. Ik kwam er toen trouwens ook achter dat een client met een wat meer assertieve en beheerste proceshouding niet zelden tot opgetrokken wenkbrauwen leidde, soms gevolgd door hevige woede-aanvallen en andere vormen van emotioneel gevoede hysterie. Ik dacht dan wel eens, maar zei het zelden: Hulpverlener, zal ik een pilletje voor je halen uit mijn eigen stash?

Volgens officiële cijfers raakt tot 10% van de gebruikers verslaafd aan benzo´s. Mensen met een alcohol- en drugsverslaving die aan de pammetjes gaan, lopen in bijna de helft van de gevallen in de val. Weer een habit erbij, wist ook ik toen mijn eerste psychiater abrupt weigerde me nog langer recepten voor te schrijven. Ik gebruikte toen dus zo´n 4 maanden en voelde dat ik niet meer zonder kon.

Corona leidde tot nog meer verslaafden aan tranquillizers. Vorig jaar gebruikten ruim 1.300.000 Nederlanders een benzo, een stijging van 1,5%. Bijna 5% van de studenten slikt ze zonder recept. Rond Kerstmis zei ook mijn zoon dat hij tranquillizers voorgeschreven had gekregen, voor enkele dagen.

Toen ik later in de kliniek was afgekickt van een alcoholverslaving, liep ik na weer een sessie nabehandeling in Roermond naar de bus met mijn vriend D. Hij meende wiet te ruiken. We kwamen te spreken over benzo´s. ´Vooral die blauwe zijn zo lekker´, zei hij. Hij bedoelde de onvolprezen xanax-pilletjes waar we ook in recreatief opzicht niet vies van waren.

Samen feestelijk trippen op het antipsychoticum seroquel hadden we in de tuin van de verlavingskliniek toen al vaker gedaan, ook wel in groter gezelschap. De pillen waar je behalve rustig ook zo fijn stoned van wordt, kregen we voorgeschreven door de verslavingsarts van de kliniek.

Zo´n beetje iedereen in de rehab had last van pijn, onrust, angst en slapeloosheid. Slaapmedicatie, sterke pijnstillers en benzo´s kregen we vanzelfsprekend niet. Die werden te verslavend geacht. Enter seroquel. De pilletjes gingen onder de herstellende junks van hand tot hand. De gezamenlijke gebruikerssessies in de tuin van de kliniek konden feestelijk uit de hand lopen.

Een enkel sociotherapeut of psycholoog kwam wel eens verwonderd tot argwanend poolshoogte nemen. Uiteraard gaven we geen sjoege. Ook later verlinkte niemand elkaar, want dat doet de modale gebruiker conform de mores in het milieu nou eenmaal niet.

´Jullie dekken elkaar, dat verslavingsgedrag´, kregen we niet zelden op verwijtende toon van weer een sociotherapeut te horen. Ons honende stilzwijgen dreef ook menig psychologenmeisje tot zichtbare wanhoop.

In de rehab kwam ik diverse benzoverslaafden tegen. Ik herinner me een magere, altijd nerveuze vrouw die dagelijks langdurig belde met haar man over zakelijke problemen thuis. Na ongeveer een week zei ze trillend en zwetend tegen de sociotherapeuten dat ze haar verslaving wel overwonnen had. Ze was, zei ze, onmisbaar op de zaak en wou daarom meteen naar huis.

Zoals gebruikelijk in dat soort veelvoorkomende gevallen probeerden de sociotherapeuten haar routineus om te praten. Maar ze konden haar niet tegenhouden. De vrouw pakte haar tas en vertrok.

´Bijna altijd loopt dat fout af´, zei een sociotherapeut me ergens tijdens de behandeling. ´Een verslaving aan benzo´s wil nog wel eens een venijnig staartje hebben.´

Daarmee bedoelde hij dat het extreem moeilijk kan zijn om af te kicken van de pammetjes. Algemeen wordt aangenomen dat ze al na 2 weken gebruik zwaar verslavend worden, volgens sommige experts net zo hevig als heroïne.

Dat merkte ik ook zelf toen ik tijdens mijn langdurige verblijf in beschermde woonvormen wel eens om een doosje tranquillizers vroeg aan mijn behandelend Fact-team. Ik kreeg ze tot mijn verbazing bijna altijd. Na een telefoontje met de secretaresse van de psychiater kreeg ik doorgaans te horen: ´De dokter zal een recept naar uw apotheek faxen.´

Afkicken van de benzo´s had ik toen al gedaan. In de nadagen van mijn huwelijk slikte ik er tot 6 per dag, een cocktail van xanax en oxazepam. Op zeker moment merkte ik dat de gezochte werking van de pillen uitbleef. In plaats van te verdwijnen in een mistbank zonder gevoel, werd ik onaangenaam hyper van de tabletjes.

Het effect van de tranquillizers draaide zich extreem om. Ik besloot cold turkey te stoppen. Ik lag een week wakker en bekeek met wijd open ogen uren lang het plafond van de slaapkamer. Toen was ik van het ergste af, dat wist ik zeker. Twee jaar later kreeg ik ze weer af en toe van mijn Fact-psychiater. Niet omdat ik van plan was mijn benzoverslaving opnieuw op te starten, want de xanax die ik wou kreeg ik niet en de oxazepam die wel op het recept voor de apotheek stond, had weinig effect.

Eerlijk gezegd vroeg ik er vooral om tegen de verveling, en ook wel om mijn walging van de gang van zaken in de beschermde woonvorm hanteerbaar te houden.

Ik woon nu bijna 5 jaar weer zelfstandig. Het is, denk ik, 6 jaar geleden dat mijn behandelend psychiater in Venray me zo gul en routineus voor het laatst op vrijdagmiddag een rolstoelritje gunde om bij de BENU-apotheek een doosje weekendpret te halen.

Iedere keer vroeg ik me af of mijn geneesheer – zo vlak voor zijn pensionering – ooit de moeite had genomen mijn medisch dossier te lezen. Ook eerder kreeg ik wel eens de indruk, als ik hem twee keer per jaar mocht zien, dat dat gelukkig voor mij merkbaar niet het geval bleek.

Een paar jaar geleden kreeg ik een Messengerbericht van een man uit Brabant. Hij was hopeloos verslaafd aan benzo´s. De GGZ had hem er jarenlang tot 10 per dag voorgeschreven, schreef hij. Hij voelde zich vergiftigd en lichamelijk en geestelijk helemaal aan flarden getrokken. Ik schreef niet terug.

[offtoljubljana]

5. Een gepassioneerd stuk over waterverf... en mijn dagje in het centrum

12/02/20

Het is 13:27 en dit is mijn uitzicht.

Ik zit nu op een bankje in de zon in het centrum van Ljubljana. Waarschijnlijk maak ik deze blogpost ook weer af als ik thuis ben. Ik ben nu alleen erop uitgegaan. Ik had Sanne verteld dat ik op zoek ging naar een videogame winkel. Ik had het beter kunnen plannen, want mijn idee was om naar het centrum te gaan en vanaf daar Google Maps te gebruiken.

Blijkbaar zijn er geen videogame winkels in het centrum. Nou.

Dus ik heb gewoon veel gelopen en ik ben ook naar plekken geweest waar ik nog nooit ben gekomen. Ik wilde ook even gaan kijken bij de obag store voor Lulu, maar die was dicht wegens inventarisatie. Dadelijk ga ik naar The Faculty of Arts.

Gisteren was ik ook al in de stad. Sanne en ik gingen naar de Tour and Coffee, georganiseerd door drie tutors van de uni. Eén van de drie tutors was... een ding. Zijn naam klonk als "Wiet" en ja dat snap ik. Ik kan hem alleen beschrijven met de Engelse woorden “obnoxious” en “kvetch” (oké, dat laatste woord is origineel Yiddish). We hebben een kleine tour gehad door Ljubljana, wat heel handig was. Ook kregen we informatie over geschiedenis en handige tips over boodschappen doen, transport, universiteitsbibliotheken etc. We eindigden in een terras op de 12e verdieping en dat leidde tot geweldige foto's.

Ze voelden zich sorry, want de koffie zou duur zijn. Ik had thee voor €2,20 en uhm, dat is niet duur. Ik drink geen koffie, maar volgens Sanne is een goede cappuccino voor €3 goedkoop.

Er zijn dus goedkopere dingen hier als je niet al te toeristisch zoekt. Ik had gister ook een broodje gezond voor €1,50. In Nederland zou zo'n ding €3,50 zijn.

Ik ga nu weer lopen. Ik heb geen videogame winkels gevonden, maar er is wel blijkbaar een kunstwinkel. Ook herinner ik me dat we langs een kunstwinkel zijn gelopen in januari.

***

Het is inmiddels 20:48. Ik had al weer een stuk geschreven, maar tumblr hing vast, dus ik moet alles maar weer opnieuw schrijven.

Ik ben nog steeds naar MIKA faves aan het luisteren en je hebt mijn commentaar over Love You While I’m Drunk en Grace Kelly gemist. Bedankt tumblr 🙃🙃🙃.

***

20:58. Mam belde net even, vandaar de kleine pauze.

(Popular Song staat nu op. De originele versie, niet de Ariana Grande versie. Die met Ariana is meer... radio-vriendelijk.)

Oké. Maar ja, ik had dus al geschreven dat ik daarna naar allemaal kleine winkeltjes met eco-spullen ging kijken, maar tumblr heeft dat dus verwijderd. Ach ja, het hing vast op deze foto:

Ik had deze foto gemaakt omdat ik het hilarisch vond om doppers en (fiets?)kratten zo samen te zien in een winkel. Het lijkt wel alsof ik in Nederland zit. Deze winkeltjes hadden ook slaapmaskers, dus als het gordijnen gedoe niets wordt, is dat nog altijd een optie.

Daarna ben ik verder gaan lopen. Ik heb bijna 3 uur gelopen vandaag. Pokémon Go is trots op me, ook al heb ik een paar weken niet meer gespeeld. Ik moet misschien even checken hoe het gaat met mijn shiny Chinmar.

Ik ben dus toch nog naar die ene kunstwinkel gelopen, maar dat was meer een hobbywinkel dan een kunstwinkel. Het is een beetje zoals de Pipoos. Ik was er helemaal voor omgelopen, want het lag uit mijn route richting Faculty of Arts, maar ik wilde toch even kijken. Ik verwachtte niet veel, dus ik ben niet teleurgesteld. Ze hadden wel “alles Farbe”, verf voor alles. Hoe is dat mogelijk?

(Toy Boy is raar.)

Daarna de route richting de Faculty of Arts. Het was misschien een kwartier lopen vanaf de hobbywinkel en het ligt net buiten het centrum. Het liet me ook minder toeristische delen zien en er zijn veel eettentjes. Ook zag ik op Google Maps dat er een kunstwinkel in de buurt lag.

***

21:45. Ik kan blijkbaar vandaag niet een blogpost in “one go” schrijven. Mijn plannen om én Sims 4 te spelen én vroeg naar bed te gaan gaan misschien niet door. Ik moet dadelijk een moeilijke keuze maken.

Barbara klopte even aan om te praten over schoonmaakschema’s etc. Ik ben blij dat we allebei best wel netjes zijn. Hopelijk zijn de andere 2 ook zo. Barbara heeft me ook geholpen met de wasmachine (de stekker... moest ik insteken.... 🤦‍♀️) en daarna hebben we even geklets over educatie in Nederland en Italië.

(Stay High is zo goed. Ik weet alleen niet of het nummer nu over wiet gaat of niet.)

Anyway, ik heb de kunstwinkel gevonden. Nou, dit is pas een kunstwinkel, i.p.v. een hobbywinkel. Ze hadden zelfs Talens producten en mijn favoriete merk kwasten en gouache. Ik was niet van plan om iets te kopen, want om eerlijk te zijn heb ik a) geen zin om gouache te kopen in Ljubljana, want ik wil geen vloeibare verf in het vliegtuig en b) ik heb genoeg waterverf (niet vloeibaar), dus ik was niet van plan om nieuwe napjes te kopen.

Uhm...

Toen vielen mijn ogen op dit. “Oh Yuè, alweer een waterverfpalet? Heb je er niet al... 10?” 

Opmerking later toegevoegd: ik heb nu onverwacht een heel stuk over de kwaliteit van waterverf geschreven. Als je dit wilt overslaan en verder wilt lezen over mijn trip door de stad, skip dan naar de zin: “Oké, nadat ik mijn verf had gekocht, ging ik verder lopen.” Het spijt me, ik ben gewoon zeer gepassioneerd over waterverf, ook al is het niet mijn favoriete verfsoort.

Nee, ik heb er 8, deze meegeteld: Van Gogh, W&N Cotmans, Flying Typer, Panduro, Action Metalics, Suuszenart, de slechtste verf ooit, deze nieuwe. Ik heb ook nog een doosje met losse waterverfkleuren die niet in een palet komen, dus 9? Het is zowat een eigen palet.

(J’ai pas envie. Ja, hij zingt ook in het Frans en Italiaans.)

Ik heb dus echt genoeg waterverf, wat ik ook al eerder aangaf, maar ik heb een zeer specifieke obsessie: “slechte” waterverf. Yup, ik geef mijn geld niet uit aan kleding, maar aan waterverfpaletten van verschillende kwaliteit. Ik gebruik eigenlijk alleen maar de Van Goghs, Suuszenarts en mijn overige kleuren, met de W&N Cotmans als “back-up” voor mijn Van Gogh palet.

(My Interpretation is oké. Mooie hoge uithaal aan het einde.)

Ik heb alle andere paletten puur voor de lol om de lagere kwaliteit waterverf uit te proberen. Het voordeel aan de lage kwaliteit is dat ze relatief goedkoop zijn (de slechtste waterverf kostte me maar €1,50! Geen aanrader!), al was deze... oké. Ik denk niet dat dit een slecht palet is, maar het is de goedkopere versie van mijn favoriete Van Gogh palet, dus ik wilde gewoon echt kijken naar de verschillen.

Royal Talens heeft 4 niveau’s van waterverf: Bruynzeel (voor kinderen), Art Creation (zie foto, voor hobby schilders), Van Gogh (student level) en Rembrandt (professioneel level).

Oh my God, ik ben nu al bijna een kwartier aan het schrijven over waterverf. Het spijt me, dit is echt niet waar jullie op zitten te wachten... Kan je bedenken dat ik ook bijna het Bruynzeel palet had gekocht, aangezien dat er ook was? Ik moet stoppen! Ik heb een obsessie! Anneke en Merel probeerde me ook al over te halen om een slecht palet van €2 van de Xenos te kopen en ik had het bijna gedaan.

(Stuck In The Middle is ook oké. Unpopular opinion: maar zijn eerste album Life In Cartoon Motion is niet mijn favoriet.)

Oké, nadat ik mijn verf had gekocht, ging ik verder lopen. Zoals ik zei: de Faculty of Arts ligt net op het randje van het centrum, dus ik heb daar ook nog rondgelopen. Het is heel rustig, aangezien het net buiten het centrum ligt, maar het is nog steeds heel mooi.

Die gebouwen zijn zo cool en ze liggen dus iets meer verstopt. De foto is niet geweldig en de takken van de boom maken het moeilijk om te zien, maar het kasteel van Ljubljana ligt op de achtergrond. Dit is dus gewoon echt een mooi uitzicht.

(Tant Que J’ai Le Soleil is de Franse/Engelse mix versie van Staring At The Sun en beiden zijn zeer goed.)

Ik was inmiddels bijna 3 uur onderweg, dus ik begon honger te krijgen, maar waar zou ik eten? Bij de gourmet supermarkt in de kelder van de Maxi? Een burger bij Lars & Sven? McDonald’s? Maar toen ik richting de busstation en het universiteitsplein liep, zag ik een student met een groot stuk pizza en toen wist ik het: pizza! Er is een goede take-away pizza plaats zowat naast de universiteit. 

Een groot stuk pizza voor €2. Ik heb buiten gezeten. Inmiddels was de zon weg, dus het was een heel stuk kouder, maar binnen was het weer te warm en ik kon nergens zitten. Nadat deze foto werd gemaakt, ging er een ander persoon naast me zitten en ze smakte constant. Okay then. Ook bleven de musjes de hele tijd stukken van mijn pizza te stelen, maar ze waren wel schattig.

Toen terug naar huis met de mega drukke bus. Sanne zei op onze eerste dag al: “Welkom in Bus 10!″ (Buslijn 10 in Nijmegen is de zeer drukke lijn dat langs alle stops van de hogeschool en de universiteit gaat, dus altijd vol).

Thuis niet veel meer gedaan. Weer wat gegamed en de laatste restjes pasta gegeten en dat was het.

JONGENS, IK ZIE NU OP SPOTIFY DAT MIKA EEN LIVE ALBUM HEEFT UITGEBRACHT OP 31 JANUARI. BRB, GONNA LISTEN THAT.

#february #blog post #5

[drugsinceu]

Nieuwe hype: Weed Advent Calendar - laat de Kerst maar komen!

We hebben gehoord over lippenstift adventkalenders, bier adventkalenders, zelfs gin adventkalenders, maar net toen je dacht dat mensen geen creatievere manieren konden bedenken om tot Kerstmis af te tellen, spelen veel Canadese (cannabis) bedrijven hier nu handig op in. Dit jaar kun je voor Kerstmis een "wiet adventkalender" krijgen en rokend de feestdagen doorkomen. Bedrijven maken een adventskalender met meerdere gram cannabis verdeeld over 24 kleine te openen doosjes. Klanten kunnen iedere dag een vakje openen en zich hieraan verlekkeren. Als je niet zozeer een roker bent en meer een 'brownie'-persoon, kun je vaak ook varianten krijgen met 24 edibles erin om op te eten tot Kerstmis. Als je beide leuk vindt, kun je zelfs een kalender bestellen die half om half is.

Kerst adventskalender als marketingtechniek

Lindsay Meredith, emeritus hoogleraar aan de business school van Simon Fraser University, beschreef de ‘weed advent kalender’ als een marketingcoup. Hij noemde het een terugkeer naar 'hinderlaagreclame' uit het midden van de eeuw. Die eigenzinnige producten of gedrag gebruikt om de aandacht van mensen te trekken en de bekendheid van een merk te vergroten met behulp van reguliere media. Gebruikmakend van deze mogelijkheid, hebben veel marihuana-apotheken zonder repercussies in het 'grijze gebied' gewerkt. Het aanbieden van potentieel 'kindvriendelijke' producten zoals adventskalenders. Tot nu toe is het concept 'cannabiskalender' een hit bij veel consumenten. Volgens verschillende Instagram-accounts van klanten was er van de week zo'n piek in bestellingen dat sites van verschillende merken crashten. De bedrijven in Canada verzekeren echter dat het niet te laat is om een bestelling te plaatsen.

Cannatours Cannabis Advent Calendar 2019 (bron)

Het perfecte cadeau voor die stoner-vriend?

Terwijl de kinderen een "Sugar High" krijgen. Je wordt echt high van de Weed Advent Calendar. Het perfecte cadeau voor die stoner-vriend of voor jou! Andere bedrijven hebben vergelijkbare technieken rondom 420 gedaan, omdat dit de grootste feestdag in de cannabisgemeenschap is. De gangbare theorie is dat klanten in de aanloop naar deze dag een hele reeks nieuwe soorten uitproberen bij elke viering. Volgens de websites zullen degenen die de niet-traditionele kalender kopen elke dag in december een nieuwe soort cannabis kunnen roken. Daarnaast worden de compartimenten vaak als verrassing gevuld met verschillende en andere soorten dan vorige versies. Met alle beschrijvingen over wat je kunt verwachten is het altijd nog afwachten hoe de high bij jou binnen komt. Of ook afhankelijk van iedere stam, het feit is dat de effecten erg afhankelijk zijn van de gebruiker en zijn of haar ervaring. Dus het proberen van zoveel soorten als je je kunt veroorloven is de slimme manier om te leren welke voor jou het beste werken.

Woon je niet in Canada of omgeving? Maak dan deze kerst je eigen cannabis advent kalender!

Velen houden natuurlijk van Kerstmis en het ritueel van elke dag een deurtje te openen op een adventskalender voorafgaand aan kerstavond. Hoewel we nog steeds wel wat tijd hebben om nog even niet aan de Kerstmis te denken, is het misschien wel de beste tijd als je een Do It Yourself Cannabis Adventkalender wilt maken. Wil je een zelfgemaakt kalenderproject dat eenvoudig genoeg is om te maken, waarbij je ook nog eens een lekker inhoud voor iemand anders (of jezelf) klaarzet, dan volgen hier wat stappen en ideeen. Wanneer je overigens ook op Pinterest op zoek gaat naar idee, zal je zien dat er vele eenvoudige cannabis-adventskalenders te vinden zijn. Meerdere ideeen, misschien wel een goed plan om er dus meer dan één te maken! Verzamel twee stukken identiek karton, ter grootte van de gewenste Cannabis advent kalender.Teken de deurtjes die je wil hebben op één stuk karton.Snijd 3 zijden van elke deur zodat deze kan worden opengevouwen.Knip stroken en plak ze op de achterkant van dit eerste karton.Zorg ervoor dat elk compartiment een muur heeft zodat je product niet uitvalt!Vul elk compartiment met de lekkernijen en cannabis naar eigen wens.Voeg lijm toe aan de bovenkant van de compartiment wandje en leg het tweede stuk karton naar beneden.Duw zachtjes zodat het hecht en draai om.Laat drogen!Versier de buitenkant naar jouw smaak.Veel plezier of geef het aan een vriend! Zorg er in ieder geval dat je er een in handen krijgt. Want je moet toch wel toegeven dat het dan behoorlijk interessante feestdagen zullen worden. Dus haal alvast je sneeuwschonen uit kast, laat je bellen rinkelen, want de tijd van feesten en plezier komt eraan! Lees meer op Weemo.ca (EN) Read the full article

#Canada #cannabis #Kerst #VerenigdeStaten #Wereldwijd

[medicinalewietolie]

Zelf wietolie maken met een cannolator set

Hoe gemakkelijk is het om zelf cbd of thc olie te maken ? Eigenlijk heel gemakkelijk met de cannolatorsets die we verkopen van Stichting Medi-Wiet. De sets geven je de mogelijkheid om alles in 1 doosje thuis te ontvangen om aan de slag te gaan. Het is geen rommelig stinkend proces op deze manier maar een netjes op te bergen geheel, en in 2 uur tijd met de cannolator compleet set heb jij je eigen cannabis olie gemaakt. En om alles helemaal 100% eenvoudig te maken kan je hier onder de video bekijken hoe het moet, en je kan hier de handleiding al lezen als je wilt. Helaas is cannabisolie of wietolie (met of zonder THC) vrijwel niet aan te komen, maak hem dan gewoon zelf.

#makeyourown #cbd #cbdoil #cbd oil #thc #thc oil #thcoil #maakzelfwietolie

[bilde78rosendahl-blog]

medicinale wiet kweken

Dezelfde groep Nederlandse ondernemers wil wiet gaan kweken aan led-verlichting in de voormalige Koepelgevangenis in Breda. Beslist vrouwelijke plant is snel herkenbaar aan een haartje dat uit het wietzaadje komt. De olie worden gebruikt door mensen met een verscheidenheid aan klachten. De term 'OG' is ontstaan in de hip-hop industrie plus betekent 'Original Gangster. ' Maar omdat het gaan om cannabis, kan de ook 'Original Ganja' betekenen; OG Kush is immers een van de maximaal populaire soorten. De verschillende verschijningsvormen en doeleinden van CBD olie bestaan nog steeds een stuk beperkter dan bij wietolie het geval is. Zoals al eerder omschreven is, wordt onverdunde cannabidiol olie vaak CBD pasta genoemd. Bij Zambeza verstrekken wij alleen de beste soorten aan voor de beste prijs en garanderen de beste kwaliteit. Het effect van White Widow is voor sommige mensen dan ook overweldigend. Na verhitting bevat de biologische olie de cannabinoïde CBD, aan daarnaast eiwitten uit hennep, vitamine A en E, Caroteen en omega-3 plus -6. Bij het gebruiken van reguliere zaden dienen je namelijk meer zaden zaaien, bijna twee weleens zoveel, omdat je rekening moet houden met onnodige mannelijke planten. lemon haze zaden met RooR zijn namelijk verpakt in een glazen flesje dat weer in beslist metalen doosje zit. Doordat wietplanten ook tot het cannabisgeslacht behoren, is de benaming cannabisolie ook voor een wietextract juist, net zoals deze benaming ook voor een hennepextract correct is. Als je dit type gebruiker voorkomen, dan zou je CBD Therapy echt moeten overwegen. Het zorgt ervoor dat jou wietplant meer licht (voeding) kan hebben. Binnenin ons assortiment vind jou de beste wietzaadjes voor een goede oogst en een top opbrengst. De oorspronkelijke White Widow werd gecreëerd toen een sativa landras uit Brazilië werd bestoven door een indica hybride uit zuidelijk India. De teelt van wietplanten ben verboden. Feminised zaad zijn eigenlijk puur om toppen te kweken. Ruwe CBD olie kan voor meerdere doeleinden kan worden ingenomen. Cannabidiolic acid (zuur), afgekort CBDa, is de zuurvorm (raw) van cannabidiol en bevindt zich betreffende nature in cannabis planten. Beslist aantal jaar is daarginds ook al olie van de hennepplant te verkrijging. De illegale wietolie variant waarin THC zit wordt over het algemeen gemaakt met alcohol. Cannatonic van Resin Seeds heeft in de categorie ‘CBD-rijke rassen' de meeste Cannabis Cups mogen ontvangen. Elk jaar staat de Museumnacht in het teken van jongeren naar musea trekken door ze bij te fleuren met onder meer muziek, mode, theater. Dit is dezelfde klassieke soort die haar plekje in de cannabisgeschiedenis heeft veroverd met haar verfijnde stamboom en gewilde highs. Het nieuwe kabinet wil proeven doen met het kweken van wiet door gemeenten. Autoflower cannabis planten is makkelijk te kweken plus zeer geschikt voor beginnende kwekers. In de koffieshops worden alleen toppen van vrouwtjesplanten gebruikt. De toppen hebben vaak weg van de AK wietplanten.

[irisinnewzealand]

Laatste blog :-(

Beter laat dan nooit zeggen ze toch? Nou bij deze dan. Waar waren we gebleven? Wellington was het laatste wat jullie hebben gelezen. Om 4 uur vlogen we vanuit Wellington naar Sydney. 3 uur en 40 minuten en je zit weer in iets heel anders. Sydney was verrassend gaaf. We hadden niet verwacht dat Sydney oud en nieuw was. Nieuw Zeeland is zo'n jong land dat ik de echt oude gebouwen heb gemist. Oke, niet dat Australië zo veel ouder is maar qua koloniale gebouwen was Sydney echt een stuk rijker.

De eerste dag: Hoe komen we in het centrum? Oke eerst naar het station St Peters. Waar kun je kaartjes kopen? In Sydney is het eigenlijk het zelfde als in Londen. Je koopt een kaart, zet er een beetje geld op, en met de kaart kun je vinden waar je heen moet. Die kaart zag er hetzelfde uit als de undergound map van Londen: met kleurtjes en lijnen. Lekker duidelijk. Eerst naar het station Circular Quay. Dan hadden we ook meteen de highlights: Opera House, Harbour Bridge en The Rocks. Natuurlijk was het weer prachtig weer, alweer geluk. Nou gewoon wandelen dus, beetje je ogen uitkijken en natuurlijk 100 foto’s. De wijk The Rocks was heel gaaf. Dit is het echte oude centrum. Nu zijn het allemaal winkeltjes, cafeetjes en restaurants maar vroeger waren het allemaal gigantische pakhuizen. Het was knus, rustig en op een of andere manier voelde het wel een beetje als Amsterdam (maar dan zonder de geur van wiet).

Dag twee: WINKELEN. 1. Het regende de hele dag pijpenstelen en 2. Nieuw Zeeland heeft helemaal geen leuke winkels en na 5 maanden de zelfde kleren aan te hebben gehad was ik wel even toe aan iets nieuws. Ik had ergens iets gelezen over een winkelcentrum wat mensen wel leuk vonden: Westfield. WEL LEUK VONDEN??!! Wat een gigantisch winkelcentrum! We zijn daar wel 4 uur geweest en toen hadden we pas alles gezien. De bovenste 2 verdiepingen (van de 5) waren foodcourts. Daar heb je dus 50 verschillende tentjes met allemaal verschillend eten. Van Grieks tot Chinees, van smoothies tot vega burgers en er was natuurlijk ook een tent volledig voor wijn. Wij kozen voor een hotdog, maar dan iets luxer. Nou uiteindelijk waren we uitgewinkeld en toen moesten we terug naar het station. Hoe komen we uit dit winkelcentrum? Toen we eindelijk de uitgang hadden gevonden kwamen we uit IN EEN ANDER WINKELCENTRUM. HOE DAN???? Nou weer verdwaald dus. Uiteindelijk hebben we een half uur gezocht naar het station en toen konden we eindelijk naar het hotel. Helemaal uitgeteld.

Dag drie: Let’s go to church! Maar niet zomaar een kerk, een Hillsong Chruch. Hillsong kerken zijn zoooo gaaf. Twee jaar geleden zijn mam en ik naar een Hillsong kerk geweest in Londen en dat was zooooo gaaf dat we dat nu gewoon weer wilde, maar dan in Sydney. Zo veel jonge mensen, zoveel. Mam en ik vinden alle nummers die wij in onze kerk zingen altijd beter in het Engels, nou beter kon dus niet toen we bij Hillsong waren. Ik heb echt de longen uit mijn lijf meegezongen en de preek was echt ijzersterk. Nou na zo'n energieboost in de ochtend konden we er weer even tegenaan. Terug naar het centrum. Gelopen naar The Opera House, heel stuk door het centrum en uiteindelijk weer terug naar Westfield omdat het eten daar wel erg lekker was. Aan het einde van de dag weer heftig moe.

Laatste dag: “Mam, er zit een Ikea een eindje verderop!” Ik heb echt een Ikea obsessie, en ik was er al 5 maanden niet meer geweest. Nou wij naar de Ikea, ontbijtje gehad en dromend over mijn eigen huisje door de showroom lopen. Inmiddels was het dik middag dus we besloten maar alvast naar het vliegveld te gaan. En daar zit je dan uren te wachten voordat je kan inchecken. Onze vlucht ging pas om 10 uur. Om 6 uur zijn we maar gewoon naar de incheck balie gegaan. Die vrouw achter de balie vroeg of we een vlucht eerder wilde nemen. Ze had verder nog niks gezegd, en ik had al ja gezegd. Wat kan mij het nou schelen of ik nu in dat vliegtuig sta of over 4 uur? Toen zei die vrouw dat we stoelen kregen met extra beenruimte. Nou toen was ik helemaal blij, bedoel die benen van mij zijn nogal lang. Toen begon ze nog over 2 vouchers met 100 Arabische Dollar om te besteden bij Duty Free shoppen. Nou dat is leuk, nieuwe parfum voor mam. En toen mochten we ook nog naar de Emirates lounge!!! We kwamen die lounge binnen, de vrouw achter de balie zei iets over een lopend buffet en daar zaten we dan. Dure wijn, zalm en een pretbek van hier tot Tokyo. Wat een fancy pancy gebeuren zeg, jeetje. En toen wachten tot we konden gaan.

De vlucht leek wel oneindig lang te duren en ik ben nog steeds geen fan van vliegtuigvoedsel maar we zijn helemaal veilig geland.

Thuis. Nu ben ik/zijn we weer thuis. Ward haalde ons op van Schiphol. Toen we bij de voordeur aankwamen hing er een tasje met een doosje met gebakjes van Emma. Erg lief. Toen we binnenkwamen hing er een zelfgemaakte wereldkaart met de tekst: “Maanden weken aan de andere kantvan de evenaar, nu weer terug in Zevenaar.” van mijn tante Emmy. Hihi, wat lief. In de woonkamer hing een poster met “welkom thuis” van mijn buren en op tafel een mega grote bos bloemen (dat vindt mam dan weer leuk) en een schaal vol paaseitjes (daar was ik weer heel blij mee). Echt een warm welkom.

En nu is mijn reis ten einde. Maar niet getreurd, dit blog blijft online staan en een volgende reis volgt. (Maar nu eerst weer sparen)

Heel veel liefs, en tot de volgende reis!