#mishandeld door je familie | Explore Tumblr Posts and Blogs

dickvanas · 10 months

Text

Dick’s Prikkels: De Wereld Op Zijn Kop

Beste lezers, ik heb een boek geschreven met als titel: Dick’s Prikkels over Epileptische Aanvallen. Dit boek gaat over mijn levensgeschiedenis, alle onderzoeken die ik heb gehad en alle Aanvallen die nu nog gaande zijn. Het boek is te leen bij de bibliotheek in Voorburg, Leidschendam en de Vliet. Het is ook online te koop via boekenbestellen.nl. De prijs is dan 19,95 euro.

Reactie ‘Kaasmetgaatjes’: Mooi bericht, ‘Grootmeester der Nederlandse taal overleden’.

- George Baker gaat zelden naar grote concerten toe, omdat hij niet graag in grote menigten staat. Dat vertelde de 78-jarige Una Paloma Blanca-zanger in het NPO-radioprogramma Met Het Oog Op Morgen. Hij is zaterdag ook niet bij het optreden van collega Tom Jones, die twee nummers van hem opnam, op het festival North Sea Jazz. „Ik ben er niet bij, ik vind het te massaal”, vertelt Baker. „Ik zit niet graag tussen grote menigten. Op het podium staan vind ik niet erg. Maar in een grote menigte denk ik na een tijdje: waar is hier de nooduitgang!” De Hoornse artiest gaat wel naar kleinere concerten: „In een theater, of in het Concertgebouw - dat vind ik precies groot genoeg.”

Baker was te gast in het programma om te praten over Tom Jones. De Welshman nam in het verleden zowel Little Green Bag als Una Paloma Blanca op. „Ik ben een blij mens”, erkent Baker. „Tom Jones is een natuurkracht. En het is, net als ik, een arbeidersjongen. Alleen was hij een mijnwerker en stond ik achter de lopende band van een limonadefabriek.” De vraag is of passagiers van de vluchten donderdag een ‘Little green bag’ hebben gebruikt bij het schommelen van de vliegtuigen.

- Storm Poly heeft woensdag flink huisgehouden boven ons land, met schade en vertragingen tot gevolg. Een groot deel van de dag reden er geen treinen tussen Boskoop en Gouda door een omgevallen boom. In Zuid-Holland zijn inmiddels alle weerwaarschuwingen opgeheven.

- Volgens de RVO zijn de vinnen afkomstig van twee haaiensoorten, namelijk de kortvinmakreelhaai en de gladde hamerhaai. Die haaiensoorten zijn volgens het CITES-verdrag beschermd. Voor de in- en uitvoer van diersoorten op die beschermde lijst zijn vergunningen nodig. De lading woog 120 kilo en de rijksdienst denkt dat daarvoor tussen de 800 en 1300 haaien zijn gedood.

RVO meldt dat de illegale haaienvinnen zijn vernietigd. De rijksdienst doet onderzoek naar Nederlanders die hierbij betrokken zijn.

- Net als de rest van Nederland ondervond ook Hans Klok problemen door de hevige zomerstorm. In zijn woonplaats IJmuiden (Noord-Holland) was de ‘Poly’ nota bene nog het sterkst, maar ook aan de kust van Den Haag ging het mis. Daar vloog zijn circustent op Kijkduin bijna weg volgens de artiest. ,,Ik werd in paniek opgebeld door mijn personeel: Hans, dit gaat helemaal niet goed.” ,Ik werd om 05.00 uur al gebeld door één van mijn gastartiesten”, vervolgt Klok. ,,Ik doe mijn show met mensen uit de hele wereld die al in Den Haag arriveren. Zij staan met die woonwagens op het strand, maar ook met die tent. Die kun je niet op zand bouwen, dus we hebben allemaal containers met zand geplaatst en die tent daarop gebouwd.”

- Op de dag van hun bruiloft waaien de weerswaarschuwingen ze om de oren. Code rood. Daar gaat onze dag, zullen Nellie en Hendrik Kramer van Urk vanochtend gedacht hebben. Maar niets blijkt minder waar: storm Poly levert uiteindelijk een iconische bruidsfoto op. Midden op de snelweg, tussen Bant en Lemmer. En: de bruiloft gaat gewoon door. ,,Dit gaan we nooit meer vergeten.”

- De Duitse politie doet onderzoek naar het overlijden van de 71-jarige Frans Udink in een Duits ziekenhuis. De man uit Velp (Gelderland) heeft vermoedelijk weken in het ziekenhuis gelegen zonder dat er contact is gezocht met de familie en hij is daar in eenzaamheid gestorven. ,,Dit roept veel vragen op”, zegt een woordvoerder van de familie.

- Een 41-jarige man is mishandeld onder de ogen van zijn nog jonge kinderen. Hij werd aangevallen door twee mannen die met een auto over het fietspad reden. Het slachtoffer had een gebaar naar hen gemaakt waarmee hij aangaf dat dat niet de bedoeling is. De man is op zondag 14 mei op de Calandkade in Den Haag. Zijn twee kinderen spelen op de stoep. Op het moment dat de auto over het fietspad rijdt, maakt hij een gebaar door zijn handen in de lucht te zwaaien en maakt hij een foto van de auto. De wagen stopt op de hoek van de straat en er stappen twee mannen uit, die meteen naar het slachtoffer rennen.

- Sinds de misbruikaangifte die aan Marco Borsato’s broek hangt, laat de zanger nog maar sporadisch iets van zich horen. Ook op zijn socials is het al enige tijd akelig stil. Dit weekend maakt hij echter een uitzondering. Marco’s zoon Luca heeft vrijdag een nieuw nummer uitgebracht: Blame it on the wine. Op Instagram steekt Marco niet onder stoelen of banken dat hij trots op zijn oudste kind is. „Lieve Luca, ik wil je een compliment maken”, begint hij zijn verhaal. „Je volgt je hart en passie zonder de hulp van platenmaatschappij of management. Componeren, studiowerk, look en feel, artwork, jullie doen echt alles zelf! Dat bewonder ik in jullie! Blijf je hart volgen... Succes, papa.”

- Een automobilist is vorig jaar op een Belgische snelweg geflitst met een snelheid van maar liefst 388 km/uur. Dat is de gecorrigeerde snelheid. De teller gaf op dat moment waarschijnlijk eerder een snelheid aan van ongeveer 413 km/uur. Als de gegevens kloppen, zou dat een ‘record’ zijn, aldus de Belgische krant La Dernière Heure. De Belgische federale politie sluit echter nog niet uit dat gaat het om een technische fout gaat, zo zei een politiewoordvoerder tegen de redactie van de Belgische krant.

- Er zijn vele manieren om excuses te maken, maar koning Willem-Alexander koos zaterdag precies de juiste woorden, concluderen veel nazaten, belangengroepen en politici hier en overzee. De vorst maakte zijn toespraak persoonlijk, durfde kritisch te zijn op het wegkijken van zijn eigen voorvaderen en vroeg zelfs om vergiffenis voor die apathische houding van de Oranjes tegenover deze misdaad tegen de menselijkheid.

- Het panel richt z’n pijlen op de vooravond van SBS 6, waar inmiddels het tiende seizoen van Massa is kassa te zien is. De soap die draait rondom de omstreden vakantieparkenmagnaat Peter Gillis. Het panel vraagt zich maar één ding af: ,,Waarom houdt SBS 6 die walgelijke Peter Gillis in vredesnaam op de buis?”

- Occasions zijn afgelopen maand fors in prijs gedaald. Voor het eerst in 2023 is een daling te zien in tweedehandsauto’s die op brandstof rijden. Zo kost in juni een tweedehandsauto gemiddeld 832 euro minder dan een maand eerder. Dit blijkt uit de gecombineerde cijfers van Gaspedaal.nl, AutoTrack.nl en Autowereld.nl, waar maandelijks drie miljoen mensen zoeken naar een tweedehandsauto. Ook zijn er grote prijsverschillen tussen de brandstofsoorten te zien. Ten opzichte van mei is de benzineauto nu 928 euro goedkoper, de diesel 239 euro en de hybride zelfs 1.380 euro. De enige uitzondering vormen de elektrische auto’s. De tweedehands variant van deze auto is ruim 600 euro duurder geworden dan in mei.

- De ongeveer vijfduizend inwoners tellende gemeenschap van Erdmannhausen in Baden-Württemberg heeft een nieuwe verordening aangenomen met betrekking tot ‘lawaai van voertuigen’. Wie bijvoorbeeld claxonneert, of zijn autodeur te hard sluit, kan een boete verwachten die kan oplopen tot 80 euro.

(Door Dick van As)

0 notes

joshuarembrandt · 1 year

Text

Geen Bloot Wijf

Ik heb Shanya dus niet bezocht, maar ik had een goed excuus. Door een wiskunde overhoring was mijn klas heel druk en kreeg ik barstende koppijn. Heb ik wel vaker, koppijn. Vroeger was ik gedeeltelijk doof en na mijn operatie klonk alles duizend keer luider, sindsdien ben ik nooit goed geweest met luide geluiden. De dag erna was ik thuisgebleven en opeens kwam pap mijn kamer binnen met Sergio. Heeft hij nooit leren kloppen? Eerst keek Sergio naar de muur met ‘oude meesters', waar minder schilderijen hangen dan je zou verwachten. Ik heb namelijk een hekel aan schilderijen, vooral olieverf op doek, ze maken me altijd somber en het hele gedoe van een afgewerkt project is flauwekul. Schetsen en aquarellen zijn vluchtig, beter. Toen draaide Sergio zich om naar de muur met naakte. Ik stond klaar om uitgelachen te worden, maar de enige woorden die uit zijn mond kwamen waren… ‘bloot wijf’. Ik schoot in de lach. Stel je Sergio voor in een museum die bij elke naakte simpelweg ‘bloot wijf’ zegt, ik verontschuldigde me, lichtjes beschaamd, toen ik de verwarde blik van Sergio zag. Tot mijn grote ongenoegen keek hij naar de laatste muur, DE muur, Zivans muur. Hij wees naar ‘Zivan met Pijl’ en vroeg of dat mijn vriendin was. Hoe kon ik daar op antwoorden? Ze was veel meer dan dat, ze was mijn allerbeste vriendin en dat is dan ook wat ik hem vertelde. Toen vroeg hij of ze dood was. Dood. Ja, dat was ze wel, dood voor mij, dood omdat ze niet antwoordde op mijn honderden berichten en dus knikte ik. Na een lange stilte onthulde Sergio de echte reden van zijn bezoek: hij was gekomen om te vragen of ik Dylan, zijn beste vriend en kickboks-partner, niet zo kon uitdagen omdat hij een agressiestoornis heeft. Ik moest bijna lachen. Ik? Dylan uitdagen? Hij is degene die mij dood zou kunnen slaan en als hij een stoornis heeft zou hij naar een instelling moeten gaan, waarop Sergio reageerde dat als ik zo verder bleef doen hij echt naar een instelling zou gaan. En dan pas had ik door dat Sergio zich verantwoordelijk voelde voor hem dus beloofde ik hem om het te proberen. Wat een lul ben ik ook altijd.

Ik heb ook reacties gekregen op mijn vorige post met vragen over de oorzaak van Zivans vlucht . Ze was uitgehuwelijkt aan haar neef wiens familie haar mishandelde. Toen ze haar moeder over de telefoon hoorde praten over het huwelijk ging ze naar de lerares Engels om hulp te vragen. Sindsdien verblijft ze in een blijf-van-mijn-lijfhuis. Niet teruggekomen voor de vlucht naar Irak is haar moeder zonder haar vertrokken. Het enige wat ik me herinner van die periode is het enorme schuldgevoel dat ik voelde omdat ik niks kon doen, elke dag had ik stekende buikpijn, een verdiende straf als je het mij vraagt. Waarom had ze mij niks gezegd? Ik was toch haar beste vriend?

0 notes

zielsvlucht · 2 years

Text

Ons moeke

Ons moeke heeft Alzheimer. Haar hoofd zit vaak in de wolken. In verwarrende wolken. Soms, steeds vaker, weet ze niet meer wie ik ben. En soms herken ik haar ook niet meer. Gesprekken gaan niet meer. Ze kan wel praten, soms praat ze veel. Maar halverwege haar zin drijft haar vertelling dan uiteen. Haar verhalen drijven in het luchtledige. Alsof iemand een vreemde droom beschrijft, maar in haar belevenis is het echt. Haar geest is losgekoppeld van de wereld en telkens als ze terug is kent ze niets of niemand meer. Dan voelt ze zich niet meer thuis in wat al jaren haar huis is geweest. Wil ze haar ouders gaan opzoeken, of andere familie of vrienden die ons al lang geleden verlaten hebben. Het voelt zwaarder dan zwaartekracht, om iemand te kennen die uit elkaar aan het drijven is. Haar geest wordt soep, maar mijn liefde voor haar is nooit verzwakt. Zo houden we allemaal nog steeds van die soep die overblijft. Maar we kunnen niet meer met haar praten. Niet echt. Als ik nog met haar kon praten dan kan ik al raden wat ze zou zeggen. "Wanneer hebt ge nu een vriendin?" Want dat zei ze altijd. Meestal lachte ik het dan weg. "Ik heb er al een paar hoor!" zei ik dan plagend. Dat had ze niet graag. Ze kon het ook nooit loslaten en ze zou het nog een paar keer opnieuw vragen. "Hoe zit het er mee?", "Wanneer gaat ge trouwen?" Ze begon er altijd over als ik haar zag, ik zweer het. Geen uitzondering. Soms werd ik er zot van. Dan voelde ik me alsof ik beschuldigd werd, alsof ik iets had misdaan. "Nog steeds geen vriendin?" Is hoe ik het verstond. Alsof ik moest verantwoorden waarom niemand me zag staan. Maar mijn grootmoeder veroordeelde me niet denk ik. Ze was niet verontwaardigd op mij omdat ik geen vriendin had, maar op al die meisjes die er toch altijd in sloegen haar kleinzoon te ontwijken. En dat begreep ze niet, dat er niemand verliefd op me werd. Zij hield al heel mijn leven van me. Zo dacht ze altijd over me: mijn mooie lieve kleinzoon, waarom is die nog steeds niet met een meisje naar huis gekomen? Het is nochtans zo'n goede jongen. Het zit er elk moment aan te komen. Lief. Maar ik denk er niet zo over. Ik denk dat het slecht is voor je mentale gezondheid om er zo over te denken: dat je een fantastisch lief zou zijn, en dat het enigste dat nog moet gebeuren het werk van iemand anders is; iemand moet jou maar eens opmerken en eenmaal als dat gebeurt lukt al de rest. Ik ken zo een pop nummer. “Where do the good boys go to hide away?” Zingt de zangeres. Ik denk niet dat dat klopt. Hide? Zouden de goede mannen zich ergens wegstoppen? Ik denk eerder dat ze niet bestaan. Ikzelf ben althans niet arrogant genoeg om te geloven dat ik één van die vele zogezegde onontdekte super geliefden ben, die zou uitbloeien tot wat dan ook als hij zichzelf eens liet tonen. Er zit niet stiekem een goed hart in elke schoft die zijn vriendin mishandeld, net als er niet stiekem een onerkende romanticus zit in elke autist die zichzelf wegcijfert achter zijn pc. Insecten als ik zijn zo vervreemd van de wereld en hebben zo'n afstotende gedragingen, niet omdat we iets verstoppen. Het is juist hoe we ons uiten. Het is wat we zijn. Er zit hier niets verstopt. Ik ben de verstopplek. Ik ben de façade en ik ben de negatieve ruimte die ik overal achterlaat. Ik ben de jarenlange stiltes, de kwade gedegouteerde blikken, de rollende ogen,...

Enfin, korter gezegd: Ik heb nog geen vriendin omdat ik niet de persoon ben om zomaar met een vriendin thuis te komen, moeke. Ik had je dat misschien moeten uitleggen toen je het nog begrepen had. Maar ach... We hebben er wel goed om gelachen. Over het laatst, en daarmee bedoel ik voor de vorige corona golf, was ze op bezoek. Ze zat mee met ons aan tafel, at een half stuk taart, twee slokken koffie en deed vooral alsof ze geen moeite had met alles door te slikken. Ze wist niet wie ik was maar ze verstopte dat goed. Het was mijn verjaardag, denk ik. Mijn eigen geheugen is ook niet zo scherp. Ze was aanwezig en ook niet aanwezig. Een beetje verloren. Bijna deel van het decor. En dan plots halverwege de maaltijd keek ze verward om zich heen. "Wat zoekt ge moeke?" vroeg mijn moeder. Ze wees naar mij en zei: "Ik ben op zoek naar uw wederhelft." Ik grijnsde en zei: "Ik ook moeke." Ik zag de vonk in haar ogen toen ze de grap begreep en dan schoot ze in de lach, samen met de rest van de tafel. En ik lachte mee want voor een raar momentje, voor een seconde of zo, hadden moeke en ik weer een gesprek gehad. Een inside joke die de Alzheimer tijdelijk oversteeg. Wanneer ik ze vind, die mysterieuze wederhelft, zal ik ze veel vertellen over mijn moeke. Over wie ze nu is en wie ze vroeger was. Dat is beloofd.

#schrijfsel #schrijven #nederlands #vlaams #alzheimer #dementie #schrijver #liefde

10 notes · View notes

andrebannenberg · 3 years

Text

Sir Clarency Browne. We hadden hem in huis genomen, in de Kinkerstraattijd nog, omdat hij zwaar werd mishandeld door een Australisch jongetje, dat overdag door zijn ouders alleen werd gelaten. Staart tussen dichtklappende deur, vastbinden, van dattum. Ik kon het goed met hem vinden en hij met mij, maar ik was ook de enige. Hij moest niets van kinderen hebben, begrijpelijk. En toen opeens was er een nieuwe bewoner in ons huis op de Egelantiersgracht: Mick. Dat was teveel voor Clarence. Hij begon te mickmokken, zoals hier buiten de woonkamer, onderaan de trap, in z'n eentje (foto boven). Omdat kleine Mickey een licht astmatische aandoening had raadde de huisarts ook aan harige huisdieren te mijden.

Een paar leugentjes om bestwil, op aanraden van het asiel, in deze advertentie: 'zachtaardige oude heer', 12 jaar oud>eigenlijk 16. Gelukkig eind goed, al goed: een vriendelijke ouwe baas in de Pijp nam Clarence met plezier over om samen hun laatste jaren door te brengen.

Ook onze Japanse vrienden vonden het prachtig dat we waren verhuisd en Mick hadden geadopteerd. Fumie en Take-chan overwogen ook adoptie, maar keken het nog even aan.

*1982. In Japan is het niet ongewoon om te adopteren binnen de familie: als de ene broer of zus makkelijk kinderen krijgt en de andere broer of zus niet, wordt een baby vaak doorgegeven zonder dat aan de grote tempelklok te hangen of de Gemeente te vertellen. Het nieuwe kindje zal nooit te weten komen dat die aardige oom Jan en lieve tante Jo eigenlijk zijn echte ouders zijn.

En toen viel ik in de lenteregen van een nat geworden trappetje af tijdens een schilderklus. Ik kwam rechtstandig van twee meter hoog op mijn voeten terecht, als een turner na zijn act aan de rekstok. Aanvankelijk niets aan de hand dacht ik de eerste drie dagen. Maar toen lopen vrijwel onmogelijk werd en mijn gezwollen linkervoet steeds meer bloeduitstortingen vertoonde boven onder links en rechts haalde mijn zusje Treesje mij over om mee te gaan naar de Eerste Hulp. Uitslag: gebroken fibula=enkelbeen. Op de voorbeeldfoto zie je een overduidelijke botbreuk; op mijn foto bij de Eerste Hulp kon je de breuk alleen als een streepje zien in een vergroting, de gebroken gedeeltes waren teruggesprongen in hun oorspronkelijke stand. Nietaldestemin: 3 maanden in het gips.

Maar ik ben geen stilzitter, zette mijn krukken al snel in een hoek en gebruikte Micks wandelwagen als rollator, zou men nu zeggen. Mick en ik hebben alle steegjes en hofjes en spannende plekken in de Jordaan opgezocht. "Hé daar heb je Droppie! Hé gipspoot, net van de wintersport terug?"

Leuke reacties op mijn advertentie, natuurlijk veel sexgerelateerde rotzooi, maar één die er uitsprong. Telefoon ging, man aan de lijn, sterk Amsterdams accent: "Ja luister, je spreekt met van Beveren uit de Beethovenstraat. Hep jij je linker- of rechterenkel gebroken? Linker? Prachtig! Dan ken jij makkelijk in een automaat rijen met je rechterbeen. Je hep toch wel een rijbewijs hè? Mooi. Ik ken je dit vertellen: er ligt een vrachie klaar voor naar Italië. 10.000 gulden voor jou, 5 ruggen aan het begin en 5 als je terug bent. Denk er over na, morgen precies om deze tijd bel ik je weer en vertel je me of je het doet en krijg je details. Ajuus."

Exact 24 uur later ging de telefoon weer. "Ja hier van Beveren weer uit de Beethovenstraat, m'n zwager zorgt voor de wagen, een afgedankte Amerikaanse lijkwagen met dubbele bodem, heel slim gedaan, echt een vakman en luister, morgen..." Ik stopte van Beverens woordenwaterval en vroeg om wat voor smokkelwaar het dan wel ging. "Porno jongen! Zuivere hard core porno. Zijn ze gek op in Italië. Vooral in het Vaticaan."

Ik zag mij al in zo'n opvallende bak met mijn gipsen poot op weg naar Italië met een dubbele bodem vol porno; een financieel aantrekkelijk aanbod was het zeker, maar zo bizar en met een luchtje eraan, dat ik als kersverse vader de zenuwpees van Beveren hartelijk bedankte voor het reageren op de advertentie en het ludiek meedenken met een man op krukken. Ajuparaplu.

Van ons tuintje maakte ik in de zomer een bioscoop in het kader van mijn project GardenArt en later in het jaar richtte ik een standbeeld op voor mijn werkgevers, de commercialproducenten.

2 notes · View notes

dejufuniverse · 4 years

Text

Ik zal altijd blijven praten...ja ook over huiselijk geweld.

Na het zien van het programma van Olcay op Net 5 is het weer tijd om iets te vertellen. Ja, ook ik weet hoe het is om te leven met iemand die achter de voordeur er voor zorgde dat het thuis niet veilig was. Niet voor mij en ook niet voor mijn kind. Zowel geestelijk als lichamelijk heel wat klappen opgelopen.

Je denkt altijd ...het komt wel goed of het gaat wel over. Maar dat is niet zo. Pas als je de moed heb gevonden om weg te gaan en een eigen plekje heb gevonden, dan gaat het pas over. Niet alleen vrouwen worden mishandeld door hun partner. Er zijn ook mannen die geestelijk mishandeld worden door hun vrouw/vriendin.

Als de ander je wil isoleren van vrienden of familie of je het gevoel geeft dat je niks waard bent dan is het al de hoogste tijd om op te stappen.

De periode van de scheiding die was nog het moeilijkst, maar met hulp van instanties en familie heb ik het gered. In heb begin was ik best alleen omdat de mensen in de straat waar ik woonde geen woord meer tegen me zeiden.

Door mijn werk en het contact met de mensen kreeg ik weer mijn zelfvertrouwen terug. Hun waren wel blij met mij en met de hulp die ze van mij kregen. Ik ervaar dat nog regelmatig.

Ik heb een lange weg moeten afleggen voor ik weer mezelf had terug gevonden en voor niemand zal ik mezelf weer gaan wegcijferen. Geen denken aan!

En dan de liefde....ja dat hebben we allemaal nodig. Het is best moeilijk om weer iemand in je leven te laten als je zo iets heb meegemaakt. Zal stapje voor stapje gaan en soms doe je een stapje terug.

De Juf

5 notes · View notes

gebrokengevoel · 5 years

Text

Je zei dat ik pas liefde kan accepteren als je van jezelf houdt en dat aangezien ik mezelf haat, ik liefde afstoot. Zelf denk ik dat het een wat andere reden heeft die ik graag wil uitleggen. De jaren waarin ik emotioneel mishandeld ben en ook enkele jaren daarna (9 tot 16) zijn denk ik cruciale jaren in je ontwikkeling. Helaas heb ik in die tijd vooral geleerd dat de mensen die zeggen dat ze van je houden en om je geven en die dat horen te doen omdat ze familie zijn en dus mensen die je gelooft, dat die mensen je ook de meeste pijn doen en je de grond door boren en ik denk dat ik dat ben gaan associeren met liefde. Ik weet alleen nog niet precies op welke manier.

Of - pijn is liefde

Of - liefde is pijn

Snap je het verschil?

Maar ik denk dat dat dus vooral zorgt voor het feit dat ik liefde afstoot al probeer ik dat niet te doen en gaat dat beter dan je denkt. En dat is ook de reden dat ik constant die zelfhatende opmerkingen maak. Ze zijn een soort bescherming. Mezelf kwetsen zodat anderen het niet meer kunnen doen. Ervanuit gaan dat toch iemand die harde woorden wel zal zeggen dus het dan maar zelf doen, terwijl ik als ik rationeel nadenk ook wel weet dat dat niet zo is.

Hoe vervelend je het vond om steeds mn mezelf neerhalende opmerkingen te moeten horen heegt me wel echt aan het denken gezet en ik wil echt gaan proberen om ze minder tot niet te maken en als ik het wel doe mezelf te dwingen ook iets liefs over mezelf te zeggen. Dus mocht je me betrappen op een zelfhaatopmerking gewoon slaan en zeggen dan doe ik de rest. En dan kom ik hopelijk steeds op het einde van de dag op een gelijkspel tussen zelfhaat en zelflief opmerkingen (miss ooit zelfs wel zelfliefde aan de winnende hand).

Zoals je miss nu na dit bericht al merkt heb ik een soort vage neiging om mezelf uit te leggen en als ik aan shit denk door iemand dat te delen, idk of dat oke is kan me ook voorstellen dat het wat raar is maar dat moet je maar aangeven :))

5 notes · View notes

adriaanmeij · 2 years

Text

Kijk: zie: een kind!!

Challenge Het Vergeten Kind

Het is in de mode: iets doen voor een goed doel en je familie, vrienden en relaties voorstellen een kleine bijdrage te leveren. Samen met 2800 andere wandelaars doe ik mee met “STAPril”, met als uitdaging elke dag 10.000 stappen te zetten in de maand april. Zóveel stappen lukt me niet, maar ik sta deze maand wel 35% hoger dan het maandgemiddelde over de laatste drie jaar. De lopers hebben al €35.250 bij elkaar gestapt om de activiteiten van de ANBI Stichting “Het Vergeten Kind” te ondersteunen. Ik doe mee omdat wandelen heerlijk is en ik te veel kinderen zie die klem zitten. Via de QRcode aan het eind kun je ook doneren.

Jullie zijn van mij gewend hier diepgravende financiële analyses te lezen, maar nu ik straks 83 jaar word ga ik na 60 jaar journalistiek schrijven over wat mij tegenwoordig raakt. AME Research B.V. en www.ictonderzoek.nl ga ik afbouwen, met uitzondering van enkele ondernemingen en trends waar ik om een of andere reden een band mee heb. Ook mijn minitheater Zael heeft haar deuren gesloten en er komt geen nieuw klassiek Eratofestival onder mijn regie. Maar mijn pen dooft niet. Op https://www.hightechanalysis.nl/ blijf ik schrijven over wat me boeit.

Ik kom terecht in een boeiende wereld van Nederlandse particuliere liefdadigheid waarin de overheid nauwelijks een rol speelt. Nu jonge kinderen meer en meer in een isolement raken, verdrukt door de coronacrisis, de oorlog in Oekraïne en misstanden thuis blijkt dat infinitieven met een geel verschillende oorsprong zoals de nagedachtenis van zangeres Guusje Nederhorst, het werk van kinderwerker René van de Camp, het Kruidvat kapitaal van Gemma Kobessen en de inspanning van honderden vrijwilligers het verschil maakt voor duizenden kinderen. Het is een boeiend initiatief dat ik humanistisch zou noemen.

Positieve herinneringen

“Het Vergeten Kind” neemt bijvoorbeeld dit voorjaar ruim 1000 kinderen die opgroeien in een moeilijke thuissituatie mee op pad voor een fijne speelervaring. We Zij willen 5.500 kinderen bereiken met de Heppie Tour. Tijdens deze uitstapjes naar pretparken, dierentuinen, musea en theatervoorstellingen kunnen kwetsbare kinderen positieve herinneringen maken samen met hun ouders of verzorgers. We nemen ze onder andere mee naar de musical Belle & Het Beest, het Openluchtmuseum en Avonturenboerderij Molenwaard. Daarnaast kunnen kinderen van 6-18 ingeschreven worden voor een Heppie Vakantie op een van de vier locaties van “Het Vergeten Kind”. Ze komen op adem, ravotten, maken vrienden en worden begeleid door ruim 600 vrijwilligers die zich hiervoor inzetten. Dat vrijwilligerswerk is de kurk waarop de overigens professionele organisatie drijft.

Ruim 100.000 kinderen in Nederland worden thuis dagelijks geconfronteerd met ernstige problemen. En duizenden kinderen kunnen niet eens meer thuis wonen. Ze zijn verwaarloosd of mishandeld. Ze zijn gevlucht voor geweld of uit huis geplaatst, omdat ze niet meer veilig waren. Voor deze kinderen is er Stichting Het Vergeten Kind. We zetten ons in voor kinderen die opgroeien in een onveilige en/of instabiele thuissituatie en voor velen onzichtbaar zijn.

Een vrijwilligster op pad met twee meiden

Klimaat van Aandacht

De organisatie noemt de werkwijze van de vrijwilligers “Klimaat van Aandacht”. Benadrukken dat er aandacht is, de kinderen erbij horen, samen spelen. Daardoor krijgen de zij weer de moed, het zelfvertrouwen en de energie om in positieve zin verder te leven. Je kunt kwetsbare kinderen aanmelden op de website www.hetvergetenkind.nl.

Een moeder: “Bedankt voor de fijne tijd die jullie aan Kevin hebben gegeven. Het is zo fijn om hem zo enthousiast te zien. Kevin kan zo leuk vertellen over zijn belevenissen bij Heppie. Hij heeft vrijwel geen vriendjes en is heel erg negatief over zichzelf. Maar bij Heppie lukte het hem om vriendjes te maken en met activiteiten mee te doen. Een hele vooruitgang voor hem.” Mijn indruk uit de documenten die ik las en gesprekken is dat de Stichting een humanistische levenshouding aanhangt en een positieve instelling sterk benadrukt.

Doelstelling

Het Vergeten Kind wil kinderen in probleemsituaties niet aan hun lot overlaten en strijdt voor een stabiele, liefdevolle omgeving waar zij zich goed kunnen ontwikkelen. “We kunnen hun problemen niet voor hen oplossen, maar de stichting wil er samen met donateurs en vrijwilligers voor zorgen dat ze goed opgevangen worden. Dat ze zich gezien en gehoord voelen. Dat doet de stichting door ze positieve ervaringen met oprechte aandacht te geven. Zodat ze zich gesteund voelen en ze weer zelfvertrouwen krijgen. En ze het gevoel krijgen dat ze er niet alleen voor staan”, aldus de organisatie.

Het opgehaalde sponsorgeld van de Stapril-actie gaat onder meer naar de vakanties en weekenden die Het Vergeten Kind organiseert voor kinderen die het thuis om verschillende redenen moeilijk hebben. Hiervoor wordt de eigen bijdrage van de ouders/verzorgers aangevuld. Hier kunnen ze lekker ravotten en ontspannen in een leuke groep van leeftijdsgenootjes. En maken nare herinneringen plaats voor positieve ervaringen. Dankzij de oprechte aandacht die ze hier krijgen van goed getrainde vrijwilligers lukt het om vriendjes te maken en groeit hun zelfvertrouwen. En kunnen ze weer even gewoon kind zijn.

Stichting is financieel gezond

Ik wilde ook kijken naar de financiën van de stichting zoals ik jarenlang de financiën van ondernemingen geanalyseerd heb. De Stichting staat er financieel gezond voor. Het balanstotaal van €14,6 miljoen over 2020 bestaat voor €5,6 miljoen uit de waarde van gebouwen en grond voor €7,6 miljoen uit liquiditeit en voor €1 miljoen uit vorderingen. Met €8,2 miljoen is het eigen vermogen dan 56% van het balanstotaal. Dat is prima.

Dit eigen vermogen bestaat uit gevormde reserves uit donaties zoals voor investeringen in vastgoed en andere activa, gedane reserveringen voor de bouw van een nieuw Heppie Hotel in Vierhouten, een continuïteitreserve en een algemene reserve. Naast een banklening van €2,5 miljoen heeft een particuliere Stichting een renteloze en in principe aflossingsvrije lening van €2,5 miljoen verstrekt voor de bouw van een Heppie hotel. Wie het bestuur van deze Stichting is weet ik niet.

De omzet van de Stichting, die in deze wereld “baten” heet, bedroeg in 2020 €9,5 miljoen. Het gaat om bijdragen van particulieren, bedrijven, overheden, loterijorganisaties, andere organisaties zonder winststreven. Het geld komt best uit veel verschillende bronnen. De lasten bedroegen €7,9 mihoen, waarvan ruim 3 ton voor beheer en administratie en ruim €1,8 miljoen voor werving.

Deze kosten van werving en beheer bedroegen dan in 2020 22,7% van de baten. In de lasten zit een post van €3 miljoen voor personeelskosten. Er waren bij de stichting en bij Heppie in 2020 gemiddeld 42,8 fulltimebanen bezet waarvan de brutosalarissen gemiddeld €64.695 per medewerker waren, een gezond bedrag. Het totale aantal medewerkers is veel groter omdat veel mensen parttime werken. De beloning per FTE is fors boven modaal. De beloning van de algemeen directeur was in 2020 €127.000. Het jaarverslag is gecontroleerd door accountant Dubois + Co. Eind juni komt het jaarverslag 2021 uit.

Baten uit diverse bronnen

De ontvangsten van de stichting komen voor 33% van organisaties zonder winstoogmerk, zoals vermogensfondsen, stichtingen, verenigingen, Kinderpostzegels. Hierin zitten ook baten van de Augeo Foundation, een belangrijke pijler onder Het Vergeten Kind in 2020. Kort na het uitbreken van de coronacrisis sloegen Augeo Foundation, Stichting Het Vergeten Kind en Stichting Kinderpostzegels de handen ineen.

Ze richtten in 2020 in de vorm van een eenmalige samenwerking het Crisisfonds voor kwetsbare kinderen thuis op. Hiermee bereikten ze 35.000 kinderen en daarna nog eens 8.000. Het fonds is bedoeld voor kinderen die thuis niet veilig zijn of het erg moeilijk hebben.

Oprichter van de Augeo Foundation is Gemma Kobessen. Haar familie verkocht in 2002 het Kruidvat. Dat gaf Gemma - bedrijfseconoom, ontwikkelingspsycholoog - en moeder - de financiële armslag om in 2006 de Augeo Foundation op te richten en haar betrokkenheid bij het welzijn van kinderen om dat in ons land vorm te geven. De activiteiten van Augeo en Het Vergteen Kind zijn verwant en als het nodig is werken beide stichtingen samen. Met donaties in de orde van grootte van €35 mille is “Stapril” een kleine bron van inkomsten, waarvan misschien de softwarekosten ook relatief hoog zijn.

Oorsprong

Guusje Nederhorst

De Stichting Het Vergeten kind is in mei 2007 opgericht in Den Haag. Zij heette eerder de Stichting Guusje Nederhorst Foundation. Guusje Nederhorst (1969-2004) – zie foto -was een bekende Nederland se actrice (“Roos” in GTST) en zangeres die in januari 2004 op 34-jarige leeftijd aan kanker overleed. Samen met Katja Schuurman en Babette van Veen scoorde Nederhorst in de periode 1995-1998 zes Top 40-hits onder de groepsnaam Linda, Roos & Jessica. Debuutsingle Ademnood stond zeven weken op nummer 1, verspreid over december 1995 en januari 1996. Guusje stierf kort nadat zij in 2003 in Las egas met de Nederlandse zanger van de rockband Kane Dinand Woesthoff (1972) trouwde. Bij hem ligt de bron van de Stichting.

Ter nagedachtenis aan Guusje, richt Dinand Woesthoff in 2007 de Guusje Nederhorst Foundation op. Deze Stichting had als doel om Tovertuinen (de plek waar de door Guusje bedachte animatiehondjes Woezel en Pip allerlei avonturen beleven) te brengen naar kinderen die niet in een stabiele gezinssituatie opgroeien. Haar vriend Johnny de Mol speelde als ambassadeur daarin ook een rol. In 2014 is de naam veranderd in ‘Stichting Het Vergeten Kind’.

Bundeling van krachten

Dan vinden twee stromen elkaar. René van de Camp, oprichter en initiatiefnemer van Stichting Heppie, werkt in zijn jonge jaren als vrijwilliger bij kindervakantiekampen. Kampen waar kinderen uit verschillende leefgroepen komen voor een onbezorgde vakantie waar zij hun zorgen tijdelijk kunnen vergeten. Om dat werk te verbeteren en te verdiepen is de Stichting Heppie in 1997 door René van de Camp opgericht onder de naam Stichting Kico. Doel van Kico: kinderen uit verschillende leefgroepen structureel op te vangen tijdens opvang weekenden en zorgvakanties met de continuïteit van bekende gezichten.

In 2009 wijzigde de stichting van naam: Kico ging door onder de naam Stichting Heppie. In 2016 fuseert Stichting Heppie met Stichting Het Vergeten Kind. Het doel is nu: Het initiëren, opzetten en uitvoeren van duurzame projecten, activiteiten en evenementen, waarbij het fysieke en geestelijk welzijn van kinderen in Nederlandse opvangcentra (in de leeftijd van nul (0) - achttien (18) jaar) positief beïnvloed wordt.

Margot Ende - Van den Broek

Sinds 2019 is de directeur Margot Ende - van den Broek (foto 1968), zij was eerder directeur van SOS Kinderdorpen. Er zijn vijf leden van de Raad van Toezicht. Voorzitter is mediaconsultant Oege Boonstra (1958). Ook zit Ahmed Marcouch (1966) in deze raad. Hij is burgemeester van Arnhem.

Als ik mijn wandelingen maak en nadenk over dit proces in de voorbije 30 jaar dan ben ik blij verwonderd of de pracht van empathie en particulier initiatief dat steeds professioneler het goede nastreeft, daar waar de overheid vaak steken laat vallen. Ik wandel dan energiek verder met als doel 1 eurocent voor elke stap.

QR code om te sponsoren

Als je dit waardevol vindt zoem dan met je camera in op deze QRcode en sponsor mijn stappen met een bedragje dat rechtstreeks wordt overgemaakt op de bankrekening van de Stichting “Het Vergeten Kind”. Dan geef je haar of hem samen met vele anderen mooie uren die zij of hij zich altijd zal herinneren.

Met vriendelijke groet,

Adriaan Meij

#kinderen #verwaarlozing #Heppie #jeugdzorg

0 notes

glitterstrawberrysandwich · 3 years

Text

Fright Night

Ik heb het boek Fright Night gelezen en ik was onder de indruk. Het boek gaat over tieners die zich hebben ingeschreven voor een Halloweentocht waar ze geconfronteerd worden met hun grootste angsten.

lees verder onder de foto

Een groepje vrienden geven zich op voor Fright night. Ze brengen de nacht door in een bos. Vijf jongeren gaan het bos in, 4 komen er levend uit en één van hen is de moordenaar.

Het boek leest vlot en sleurt je mee in het verhaal. het is spannend en je blijft getriggerd om verder te lezen. Het is opgebouwd met een goede structuur. Het boek is perfect voor deze tijd van het jaar.

Het boek wilt je waarschuwen om altijd bij elkaar te blijven en er voor elkaar te zijn. In het boek krijgen de vrienden ruzie en gaat Dylan alleen weg. Hij verdwaald in het bos en ziet een bunker daar geraakt hij in de problemen. Ze maken duidelijk dat de band tussen broers niet kapot is te maken. Dylan en Reza zijn broers maar Reza is het huis uitgezet en naar een instelling geplaatst waardoor ze elkaar een lange tijd niet hebben gezien of gesproken. Toch is Reza er voor Dylan en offert zijn eigen leven op om Dylan te redden.

Dylan heeft een heel ongewone angst namelijk zijn moeder. De moeder van dylan mishandelde hem. Hij werd al die jaren ziek gemaakt door haar zodat zijn moeder aandacht kreeg van artsen en ziekenhuizen.

Het boek is zeer mysterieus en er zijn stukken waar vanuit de moordenaar wordt verteld. Hierdoor kan je proberen raden wie het is maar je weet het niet zeker.

Het boek wilt duidelijk maken dat je altijd er voor je vrienden en familie moet zijn. Vrienden zijn belangrijk en helpen je door alles heen. Ze willen ook laten weten dat het belangrijk is om te praten en niet alles op te kroppen.

Wil je meer over dit boek weten, dan moet je het zeker lezen!

0 notes

gaby016 · 4 years

Text

Een eind aan huiselijk geweld

Scenario 1: De ouders van Isabel * zijn vanavond bij hun dochter en haar man op visite en ze zitten gezellig te praten. Welke ouder zou niet trots zijn op zo’n aardige schoonzoon? Hij is echt lief voor hun dochter.

Scenario 2: Frank is witheet. Hij zal zijn woede weer op de gebruikelijke manier afreageren: hij slaat zijn vrouw in haar gezicht, schopt haar, trekt aan haar haren of slaat haar hoofd meerdere keren tegen de muur.

HET zal u misschien verbazen te horen dat deze scenario’s over hetzelfde echtpaar gaan.

Net als veel andere plegers van huiselijk geweld weet Frank hoe hij de schijn moet ophouden als hij in gezelschap van zijn schoonouders of anderen is. Maar als hij alleen is met zijn vrouw, is hij vreselijk agressief.

Veel mannen als Frank zijn opgegroeid in een gewelddadig gezin en denken dat hun gedrag acceptabel of zelfs normaal is. Maar er is niets normaals aan huiselijk geweld. Daarom zijn de meeste mensen geschokt als ze horen dat een man zijn vrouw heeft mishandeld.

Toch komt huiselijk geweld verontrustend vaak voor. Uit een onderzoek in de VS bleek bijvoorbeeld dat er in het hele land bij hulplijnen voor huiselijk geweld op één dag gemiddeld zestien telefoontjes per minuut binnenkwamen. Huiselijk geweld is een wereldwijde epidemie en komt in alle culturen en alle rangen en standen voor. Omdat veel gevallen niet worden gemeld, is het probleem ongetwijfeld veel ernstiger dan de cijfers aangeven.

Bij berichten over huiselijk geweld vragen mensen zich vaak af: Hoe komt iemand zo ver dat hij een ander — en dan nog wel zijn vrouw — zo afschuwelijk behandelt? Kunnen mannen die hun vrouw mishandelen, geholpen worden?

De praktische raad uit de Bijbel kan gewelddadige partners helpen te veranderen. Is dat makkelijk? Nee. Is het mogelijk? Ja! Onderwijs uit de Bijbel heeft veel mensen die gewelddadig waren, geholpen vriendelijk en respectvol te worden (Kolossenzen 3:8-10). Kijk eens naar het voorbeeld van Troy en Valerie.

Hoe was jullie relatie in het begin?

Valerie: Op de dag van onze verloving gaf Troy me zo’n harde klap dat ik een week lang met een bloeduitstorting heb rondgelopen. Hij bleef zeggen dat hij er spijt van had en beloofde dat hij het nooit meer zou doen. Die belofte zou ik de jaren daarna nog vaak horen.

Troy: Bij het minste of geringste ontplofte ik; bijvoorbeeld als het eten niet klaar was. Een keer sloeg ik Valerie met de kolf van mijn pistool. Een andere keer sloeg ik haar zo erg dat ik dacht dat ik haar vermoord had. Om haar bang te maken dreigde ik daarna ons zoontje te vermoorden terwijl ik een mes op zijn keel zette.

Valerie: Ik was altijd bang. Soms moest ik het huis uit vluchten en wachten tot Troy gekalmeerd was. Maar het fysieke geweld was nog makkelijker te verdragen dan het verbale geweld.

Troy, was je altijd al gewelddadig?

Troy: Ja, van kleins af aan. Ik ben in een gewelddadig gezin opgegroeid. Mijn vader sloeg mijn moeder vaak waar ik bij was. Toen hij bij mijn moeder was weggegaan, kreeg ze een relatie met een andere man en die sloeg haar ook. En hij verkrachtte mijn zus — en mij. Daarvoor kwam hij in de gevangenis. Natuurlijk weet ik dat dat allemaal geen excuus is voor mijn gedrag.

Valerie, je bent toch bij hem gebleven. Waarom?

Valerie: Omdat ik bang was. Ik dacht: Stel dat hij me weet te vinden en mij of mijn ouders vermoordt? Stel dat ik hem aangeef en alles alleen maar erger wordt?

Wanneer begon de situatie te veranderen?

Troy: Mijn vrouw ging een Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen volgen. In het begin was ik jaloers op haar nieuwe vrienden, en ik dacht dat ik haar van deze vreemde ’sekte’ moest redden. Dus werd ik nog gewelddadiger, niet alleen tegenover Valerie maar ook tegenover de Getuigen. Maar toen moest Daniel, ons zoontje van vier, naar het ziekenhuis omdat hij last had van koortsstuipen. In de bijna drie weken dat hij daar lag hebben de Getuigen heel veel voor ons gedaan. Ze zorgden zelfs voor onze zesjarige dochter, Desiree. Eén Getuige bleef een dag bij Daniel zodat Valerie wat slaap kon inhalen, en dat terwijl hij zelf net uit de nachtdienst kwam. De vriendelijkheid van deze mensen — die ik nog wel zo onbeschoft had behandeld — raakte me diep. Ik besefte dat ik het ware christendom in actie had gezien, dus vroeg ik de Getuigen om een Bijbelcursus. Tijdens mijn studie van de Bijbel leerde ik hoe een man zijn vrouw moet behandelen. Ik stopte voorgoed met mijn gewelddadige gedrag en werd uiteindelijk zelf een Getuige.

Welke Bijbelse principes hebben je geholpen te veranderen?

Troy: Te veel om op te noemen. In 1 Petrus 3:7 zegt de Bijbel dat ik mijn vrouw moet eren. Galaten 5:23 moedigt aan tot zachtaardigheid en zelfbeheersing. In Efeziërs 4:31 wordt verbaal geweld veroordeeld. In Hebreeën 4:13 staat dat God alles ziet. Ik leerde ook dat ik andere vrienden moest zoeken, want „slechte omgang bederft nuttige gewoonten” (1 Korinthiërs 15:33). Mijn vroegere vrienden stimuleerden mijn gewelddadige gedrag namelijk. Ze vonden het niet verkeerd een vrouw te slaan om haar ’onder controle’ te houden.

Hoe gaat het nu met jullie huwelijk?

Valerie: Het is nu 25 jaar geleden dat Troy een Getuige van Jehovah is geworden. Sindsdien is hij echt liefdevol, vriendelijk en attent voor me.

Troy: Ik kan alle ellende die ik over mijn gezin heb gebracht, niet meer ongedaan maken, en mijn vrouw had die behandeling zeker niet verdiend. Maar ik zie uit naar de tijd dat Jesaja 65:17 in vervulling gaat en we niet meer aan deze zwarte bladzijde zullen terugdenken.

Welke raad zouden jullie gezinnen willen geven die te maken hebben met huiselijk geweld?

Troy: Als je je gezin fysiek of verbaal mishandelt, erken dan dat je hulp nodig hebt, en zorg ervoor dat je die krijgt. Er is genoeg hulp beschikbaar. Ikzelf ben door een Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen en door omgang met hen geholpen mijn diepgewortelde gewelddadige neigingen te overwinnen.

Valerie: Vergelijk je situatie niet te snel met die van iemand anders en ga niet meteen af op de raad van mensen die denken dat ze weten wat het beste voor je is. Hoewel het niet bij iedereen zo goed zal aflopen, ben ik blij dat ik geen punt achter mijn huwelijk heb gezet, want we zijn nu echt gelukkig met elkaar.

OPHOUDEN MET HUISELIJK GEWELD

De Bijbel zegt: „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten” (2 Timotheüs 3:16). Veel plegers van huiselijk geweld hebben net als Troy de Bijbelse raad toegepast en zijn erin geslaagd hun denken en gedrag te veranderen.

WAAROM GAAN ZE NIET WEG?

Waarom blijven sommige vrouwen bij een gewelddadige partner? Een veelgehoorde reden is angst voor zwaardere mishandelingen. Sommige mannen hebben zelfs gedreigd hun vrouw te vermoorden als ze zou proberen te ontsnappen. Een aantal mannen hebben dat ook echt gedaan.

Anderen aarzelen om weg te gaan omdat ze bang zijn dat vrienden en familie zich tegen hen zullen keren, omdat die niet geloven dat de situatie zo ernstig is. Isabel bijvoorbeeld, die aan het begin van dit artikel werd genoemd, is bij haar man weggegaan. Ze zegt: „Mijn zus was boos op me en vond dat ik terug moest gaan; ze geloofde niet dat zo’n ’goede’ man zo gemeen kon zijn. De buren wilden allemaal niks meer met me te maken hebben en ik was gedwongen met mijn kinderen te verhuizen.”

Nog meer redenen waarom sommige vrouwen niet weggaan:

Ze willen dat hun kinderen met beide ouders opgroeien.

Ze zijn bang dat ze zichzelf en hun kinderen niet kunnen onderhouden.

Ze geloven ten onrechte dat het hun schuld is.

Ze schamen zich om toe te geven dat ze worden mishandeld.

Ze hopen dat de situatie zal verbeteren.

Jehovah’s Getuigen houden zich aan de Bijbelse maatstaf dat overspel de enige grond is voor echtscheiding (Mattheüs 5:32). Maar er zijn extreme omstandigheden, zoals ernstige lichamelijke mishandeling, waarin sommigen misschien besluiten bij hun gewelddadige partner weg te gaan.

Zou u willen weten welke raad de Bijbel nog meer voor het huwelijk geeft? Kijk dan op onze website www.jw.org/nl.

Wilt u een bijbelstudie? Mail dan naar [email protected]

#huiselijkgeweld #geweld #stopgeweld #domestic abuse #jworg #jwfriends

0 notes

megafreshapple · 7 years

Text

Aantekeningen

Les 1: wijsgerige antropologie

Mensbeelden:

Deze onderstaande factoren hebben een grote rol gespeeld in hoe nu bent. Ook nu nog bepalen ze hoe jij bent.

- familie

- vrienden

- omgeving

- opvoeding

- geloof

Het begrip nurture past hier heel erg goed bij. Nurture betekent dat hoe jij nu bent is aangeleerd. Deze bovenstaade factoren hebben jou als het waren aangeleerd om bepaalde dingen niet of wel te doen en hebben bepaald hoe jij nu bent als persoon.

Het tegenovergestelde hiervan is nature (nature-nurture) die juist zegt dat hoe jij nu bent is aangeboren en bijvoorbeeld helemaal niets te maken heeft met hoe jij bent opgevoed.

Mensbeeld filosofen:

De meeste filosofen denken vaak anders over mensenbeelden. Zij denken er meestal iets dieper over na en komen met andere coclusies.

Aristotel (epic): “ de mens streeft van nature naar kennis”

Hij probeerde hiermee te vertellen dat je geboren bent met al je kennis en opvoeding hier dus niets mee te maken heeft (nature.) Zijn meester Plato vertelde hem tijdens zijn lessen dat die van de ideeenwereld kwamen, maar Aristoles geloofde daar dus helemaal niets van.

Aristoteles (epic) was de leraar van de toen 13 jarige Karel de Grote en de leerling van Plato waar hij vaak niet mee eens was.

Mens-dier:

Nietzsche: “ de mens is een mangelwesen met een wil tot macht”

Nietzsche hield zich heel erg veel met dieren bezig en hield er ook heel erg veel van. Hij vond dat dieren boven de mensen stond. Hij zei ook dat de mens eigenlijk nog niet is vastgesteld als een dier.

Hij vond ook dat het dier gelukkiger is, omdat hij in het moment leeft en de mens niet.

Hij was ook psychish gestoord. Zo werd er op een dag een paard mishandeld en rende hij naar het paard toe en knuffelde hem. Hij rende ook naakt het plein op. Uiteindelijk werd hij naar een psychiatrische inrichtig gestuurd waar hij 11 jaar later overleed.

Aangeboren-aangeleerd:

Nature-Nurture. Dit zijn 2 begrippen die het tegenovergestelde van elkaar zijn. Alle 2 hebben ze wel te maken met hoe het komt dat we zijn hoe we nu zijn.

- Nurture: dit houdt in dat hoe jij nu bent te maken heeft met hoe jij bent opgevoed. Opvoeding is niet de enige factor die bepalend is, maar wel de belangrijkste. Filosoof Locke die zei dat mensen niet goed en niet slecht geboren zijn. Volgens hem bepaald hun opvoeding dit dus. Hij was voor Nurture

- Nature: dit houdt in dat hoe jij nu bent niets te maken heeft met jouw opvoeding, maar zo bent geboren. Filosoof Hobbes zei bijvoorbeeld dat mensen slecht zijn geboren. Hij was voor Nature.

De psycholoog Watson hield zich hier heel erg veel mee bezig en bestudeerde bijde begrippen.

Vrij-gedetermineerd:

Determinisme: alles staat vast.

Structrualisme

Zijn wij vrij in ons gedrag?

Vaak zijn wij dit niet. Zo geeft het begrip Bystender effect aan dat wij alleen iets niet doen wanneer iemand anders ook niets doet (groepsdruk.) Als iemand bestolen zou worden en je ziet er mensen naar kijken, maar die doen niets is de kans dat jij wel zou helpen heel erg klein. Dit soort groepsdruk kan slechte gevolgen hebben.

Les 2: sociale filosofie

Utopia (Thomas More):

Utopia is eigenlijk een ander woord voor de Ideale samenleving. Deze ideale samenleving is bedacht door Thomas More. Hij schreef hier een boek over en vertelde dat er een eiland was waar er geen eigenbezit was, waardoor de mensen veel minder om zich zelf gaven en meer om de dingen om hun heen.

Ou: niet bestaand

Eu: goed

Topos: plaats

Thomas More heeft Utopia bedacht met het idee dat het niet bestaat. Het is een goede plaats die er dus niet is.

Utopia staat voor een ideale samenleving. Deze ideale samenleving is voor iedereen anders, omdat iedereen een ander beeld heeft bij zijn ideale samenleving. Jouw Utopia is dus iets personelijks.

Plato:

Een koning filosoof is volgens plato een koning (een heerser) die de ideale staat mogelijk zou moeten maken.

Volgens Plato regeerde de domme massa. Hij was dan ook tegen de democratie. Hij vond dat de uiteindelijke regeerder door een te domme massa werd verkozen en er dus iemand kwam te regeren die te weinig afwist van zijn eigen baan.

Plato vond dat je minstens 55 jaar moest studeren voordat je wijs genoeg was om een goede heerser te worden. Dan pas wist je genoeg over alles en konden er geen domme fouten worden gemaakt. Je moest uiteindelijk ook al je bezit inleveren, want dat pas was je een goede regeerder.

Contract filosofen:

1. Natuurtoestand: de toestand voordat er een samenleving ontstond.

2. Constract: hoe moet de samenleving er uit zien.

3. Staat: het uiteindelijk resultaat.

(Natuurtoestand-costract-staat.)

Hobbes: ‘’mensen zijn van nature slecht.’’

Volgens Hobbes was het enige wat wij nodig hadden een strenge vorst en een sterke leider.

Locke: ‘’mensen zijn niet goed en niet slecht.’’

Volgens Locke waren er 4 punten waar wij als mensen niet aan hielden. Dat waren namelijk:

- Recht op leven.

- Het recht op bezit.

- Recht op vrijheid.

- Recht op gezondheid.

Rousseau: ‘’de natuurstoestand is een waar paradijs.’’

Les 3: ethiek

Ethische posities:

Er zijn 3 hoofdstromingen in ethiek.

- gevolgenethiek: dit kan ook wel consequentialistische ethiek genoemd worden. Het is een vorm van ethiek waarin morele kwesties worden beoordeeld vanuit de vraag welke gevolgen het handelen heeft of welk doel het heeft.

- plichtethiek: In de plichtethiek kijk je naar de bedoeling van de mensen die de handeling uitvoerden.

- deugdethiek: Deugdethiek is een theorie die antwoord geeft op de vraag: hoe moet ik leven? Dit antwoord formuleer je in termen van deugd, doel (telos) en geluk.

2 notes · View notes

pietrpan · 5 years

Text

Wat de media weigert te vertellen over Michael Jackson, Leaving Neverland en de beschuldigingen van kindermishandeling

MET ALLE WAANZIN rond Leaving Neverland - de zogenaamde 'documentaire' waarin twee erkende serieleugenaars de overleden popster Michael Jackson afschilderen als een onlesbare kindermisbruiker – lijken de media het vermoeden van onschuld en de bewijslast vergeten te zijn.

Laten we één ding duidelijk maken: als Michael Jackson nog leefde, zouden smaad- en lasterwetten deze film vrijwel zeker behoedt hebben van zijn bestaan. Maar omdat Jackson dood is, kan iedereen alles zeggen, zonder consequenties. Zijn familie, kinderen en Estate zijn machteloos. Ze kunnen geen gerechtelijke stappen nemen, gezien de smaadwet niet van toepassing is op overledenen. De waarheid, of het gebrek ervan, lijkt nu niet relevant.

Leaving Neverland, geregisseerd door de Britse filmmaker Dan Reed, ontving alle lof van degenen die het zagen. ‘Krachtig. Schokkend. Emotioneel. Opmerkelijk': zomaar wat buzz-woorden die vaak worden gebruikt om de getuigenissen van Wade Robson en Jimmy Safechuck te omschrijven, waarin ze beweren seksueel mishandeld te zijn door Jackson. 'Dit zal de manier waarop je over Michael Jackson denkt veranderen' is een andere vaak gespeelde regel. Op de vraag of de film enig bewijs of overtuigend bewijsmateriaal presenteert dat verder gaat dan het woord van twee aangetoonde meineedplegers (die op het moment Jackson's Estate vragen om honderden miljoenen dollars te betalen), is de reactie meestal hetzelfde: 'Kijk de film, die spreekt voor zich.' Dit in plaats van de beschuldigingen met scepsis benaderen en ze beoordelen op basis van (het gebrek aan) bewijsmateriaal, zoals journalisten dat zouden horen te doen.

De mensen die ons aanbevelen om de film te gaan kijken, beveel ik aan om onderstaand Hard Copy-fragment uit de jaren ’90 te kijken. Hierin onderzoekt verslaggeefster Diane Dimond enkele beschuldigingen door een 15-jarig jongentje. Ze doet dit door een videotape van 11 minuten onder de loep te nemen, die werd ingezonden door een kennis van het jongentje. Op de tape beschuldigt hij Jackson van seksueel misbruik. Check het fragment alsjeblieft voordat je verder leest. ~VIDEO~

Een quote uit Dimond’s voiceover waarin ze de tape bespreekt:

Looking straight into the camera and using no notes, this boy proceeded to tell us in graphic detail how he and another teen were allegedly molested by the superstar … I spoke with the boy for hours and he never wavered … [He] described, in detail, the people in Jackson’s entourage, the layout of the (Neverland) ranch, and even Jackson’s family home at Encino. Later he would draw us incredibly detailed maps of both Jackson homes. It was clear that either the boy was telling the truth, or he had been well coached.

Vertaald:

Toen hij recht in de camera keek en geen aantekeningen gebruikte, vertelde deze jongen ons in beeldende details hoe hij en een andere tiener naar verluidt werden lastiggevallen door de superster ... Ik sprak uren met de jongen en hij twijfelde nooit ... Hij beschreef in detail: de mensen in Jacksons entourage, de lay-out van de Neverland Ranch en zelfs Jacksons familiehuis in Encino. Later tekende hij ongelooflijk gedetailleerde kaarten van beide Jackson-huizen voor ons. Het was duidelijk dat de jongen de waarheid sprak, of dat hij goed gecoacht was.

Op basis van zijn onwankelbare getuigenis, start Dimond een onderzoek om de beweringen van de jongen te staven. Ze spreekt met hem af en interviewt hem urenlang. De jongen blijft bij zijn verhaal. Vervolgens draagt Dimond de jongen over aan de politie, om hem een beëdigde verklaring te laten afleggen. Zij ondervragen hem ook, en wel zes uur lang! Hij verklaart officieel dat Jackson hem mishandeld zou hebben en biedt daarbij alle grafische details. De verhorende politierechercheurs verklaarden hem te geloven.

Het was echter oplichterij. Aan het einde van het Hard Copy-fragment leren we dat de jongen was gecoacht: hij loog. Elk woord van zijn krachtige, schokkende, emotionele, meeslepende [voeg hier extra buzz-woorden in] getuigenis was een leugen. Elk. Individueel. Woord. Maar we zouden Robson en Safechuck moeten geloven; omdat Dan Reed en degenen die zijn film hebben gezien dat zeggen? Moeten we twee mannen geloven die momenteel honderden miljoenen dollars van de Estate eisen, nadat ze herhaaldelijk en vrijwillig meer dan twee decennia lang hebben gepredikt dat er nooit iets is gebeurd? Moeten we de aantijgingen nu geloven, puur omdat hun getuigenis in de film zo 'krachtig' is? Laten we slimmer zijn dan dat.

De meeste berichten die door de Amerikaanse massamedia worden gepubliceerd over de door HBO en Channel 4 geproduceerde film zijn afkomstig uit één van de volgende drie groepen: 'journalisten'; klanten en zakelijke partners van HBO; en medewerkers van Channel 4 die bijna niets over Jackson weten. De meeste van deze toetsenbordhelden hebben nog nooit eerder over hem geschreven. Dit is hun eerste stroopjacht. Zijn vijftigjarige carrière als entertainer hebben ze niet bestudeerd, en ze weten niets van zijn filantropische werk (of ze geven er niets om): Jacksons inspanningen om tegen sociaal onrecht te vechten, om raciale barrières te breken, om ziektes uit te bannen, om ongelijkheid te stoppen en om bewustzijn te creëren rondom tal van andere belangrijke zaken, waaronder – ja echt waar - misbruik en mishandeling van kinderen. Het allerergste is dat ze de beschuldigingen tegen Jackson geeneens bestudeerd lijken te hebben. Hun artikelen missen volledig een onderbouwing; ze bevatten geen verwijzingen naar bijvoorbeeld verhoortranscripten, gerechtelijke documenten, opgenomen telefoontjes, fysiek bewijs, de FBI-bestanden of naar wat dan ook voor cruciaals om deze zaak te begrijpen.

Ik heb Jackson echter al meer dan een decennium bestudeerd - vooral zijn creatieve proces en artistieke nalatenschap, maar ook de beschuldigingen tegen hem - en het verhaal is anders dan door reguliere media wordt verteld. Er is niet alleen een gebrek aan bewijs dat Jackson ooit een misdaad heeft gepleegd, er is zelfs een overvloed aan ontlastend bewijsmateriaal dat de beschuldigingen compleet ontmantelt en in diskrediet brengt.

Om te begrijpen hoe en waarom de naam van Michael Jackson verstrengeld is geraakt met de term 'kindermisbruik', moeten we eerst de reeks gebeurtenissen begrijpen die plaatsvond voorafgaand aan en tijdens de eerste beschuldigingen tegen hem in 1993 - beschuldigingen die werden onderzocht door de Los Angeles Police Department, de Los Angeles Department of Children and Family Services, en door de Santa Barbara District Attorney’s office. Omdat geen van hen belastend bewijsmateriaal vond, werden er geen aanklachten ingediend.

Michael Jackson geloofde altijd dat de waarheid hem vrij zou spreken. Zijn moeder, Katherine Jackson, geloofde hier niet in. Ze herinnert zich de volgende conversatie met haar zoon, die ze met hem had nadat de beschuldigingen opdoken:

He was strong and he said: ‘Mother, don’t worry. It’s not the truth. They can’t do anything.’ But I told him: ‘You don’t know these wicked people. I know it’s not the truth, but they’ll tarnish your reputation.’ And then people will always remember him the way they said he was, not the way he really is.

Vertaald:

Hij was sterk en hij zei: 'Moeder, maak je geen zorgen. Het is niet de waarheid. Ze kunnen niets doen.’ Maar ik zei hem: ‘Je kent deze slechte mensen niet. Ik weet dat het niet de waarheid is, maar ze zullen je reputatie schaden.’ En dan zullen mensen hem altijd herinneren zoals ze zeiden dat hij was, niet zoals hij werkelijk is.

Katherines woorden lijken achteraf gezien profetisch.

Michael Jackson is misschien wel de meest succesvolle entertainer in de geschiedenis van de showbusiness. Tegen het begin van de jaren 90 was de Michael Jackson-machine goed geolied en draaide het op volle toeren. Als artiest was zijn talent ongeëvenaard. Als merk leek zijn verdienvermogen oneindig. Als mens waren zijn vrijgevigheid en filantropische inspanningen ongeëvenaard. Jacksons succes was van een schaal die de wereld nog nooit eerder had gezien en waarschijnlijk nooit meer zal zien. Met zo'n enorm succes komt een onmetelijke hoeveelheid roem, macht en natuurlijk geld.

In 1992 lanceerde Jackson de Dangerous-wereldtournee. Nacht na nacht trad hij op voor menigtes van soms wel 100.000 man. Kabeltelevisienetwerk HBO (dat in maart Leaving Neverland uitzond) zendt één van de spectaculaire optredens uit, waarmee ze hun grootste pay-per-viewpubliek verdienen in de geschiedenis van het netwerk. Minder dan een jaar later, begin 1993, schonk Jackson Oprah Winfrey haar best beoordeelde live-interview ooit en hij deed hetzelfde voor de Super Bowl van de NFL toen hij daar een historisch optreden tijdens de halftime show gaf.

Tegen die tijd had het imago van Jackson al bijna een decennium lang flink wat pakken slaag gekregen in de pers. Belachelijke verhalen verschenen bijna dagelijks in de roddelbladen. En niet alleen in de roddelbladen: Jackson moest zich verdedigen in een reeks van schandalige rechtszaken, waaronder (maar niet beperkt tot) meerdere valse vaderschapsclaims en haast lachwekkende beschuldigingen van plagiaat. Door de naam van Jackson eraan te verbinden, werd een verhaal of beschuldiging die anders als belachelijk zou worden beschouwd, vaak als de waarheid beschouwd.

Ondanks de constante persaanvallen bleef de muziek van Jackson net zo populair over de hele wereld als altijd. Na het Oprah-interview en de Super Bowl in 1993, was de zanger op het hoogtepunt van zijn krachten. Maar dat veranderde - drastisch - toen Evan Chandler, de vader uit een familie die Jackson een jaar eerder had bevriend, 20 miljoen dollar eiste van de miljardair.

Jacksons vriendschap met de Chandler-familie ontstond bij toeval. Toen zijn auto in mei 1992 kapot ging op Wilshire Boulevard, Los Angeles, zocht Jackson hulp bij een nabijgelegen autoverhuurbedrijf dat eigendom was van David Schwartz. De vrouw van Schwartz, June, was de moeder van een toen 12-jarige jongen genaamd Jordan Chandler. Jordans biologische vader (ex-man van June) is Evan Chandler.

Toen de King of Pop op die dag in mei 1992 bij het verhuurbedrijf verscheen, bood de door de ster overrompelde Schwartz hem een gratis huurauto aan, maar op één voorwaarde: Jackson moest zijn stiefzoon bellen, Jordan, die een grote fan van de zanger was. Jackson accepteerde het aanbod, belde Jordan een paar dagen later op, en een vriendschap met het gezin was geboren. De familie bezocht Jackson op zijn Neverland Valley Ranch, en Jackson bracht tijd door in hun familiehuis in Los Angeles.

Twaalf maanden later, in mei 1993, ontmoette de biologische vader van Jordan, Evan Chandler, een tandarts uit Beverley Hills, eindelijk Jackson voor het eerst. Bij het ontmoeten van de ster nodigde Evan Jackson uit om een paar dagen bij hem thuis te zijn. Jackson, die op dat moment een pauze had in zijn wereldtournee, accepteerde de uitnodiging.

In hun korte tijd samen leek het erop dat Jackson en Chandler op relatief goede voet stonden. Maar toen Jackson stopte met zijn telefoontjes - terwijl hij een hechte vriendschap met zijn ex-vrouw en zoon voortzette - werd Evan jaloers. In stiekem opgenomen telefoongesprekken met de stiefvader van Jordan, David Schwartz, vertelt Evan dat Jackson de communicatie heeft verbroken:

I had a good communication with Michael… We were friends. I liked him and I respected him… There was no reason why he had to stop calling me.

Vertaald:

Ik had een goede band met Michael ... We waren vrienden. Ik vond hem aardig en ik respecteerde hem ... Er was geen reden om mij niet meer te bellen.

Het bewijs suggereert dat Chandler besloot dat hij Jackson zou afpersen. Betaal me $ 20 miljoen, eiste hij, anders word je ervan beschuldigd mijn zoon te hebben gepest. In diezelfde heimelijk opgenomen telefoongesprekken met Schwartz is Chandler te horen die zijn plot beschrijft om Jackson (en zijn ex-vrouw June) te vernietigen voor zijn eigen persoonlijk gewin:

Als ik hiermee doorga, win ik veel ... Ik zal alles krijgen wat ik wil, en ze zullen voor altijd vernietigd worden. Juni zal [voogdij over Jordanië] verliezen ... en de carrière van Michael zal voorbij zijn.

Vertaald:

If I go through with this, I win big-time… I will get everything I want, and they will be destroyed forever. June will lose [custody of Jordan]…and Michael’s career will be over.

~VIDEO~

Evan Chandler had een advocaat van Los Angeles, Barry K. Rothman, aangenomen. Chandler was de tandarts van Rothman.

Het bewijs suggereert dat Chandler en zijn advocaat samenzweerden om Jackson een ultimatum te geven: betalen of je wordt door de modder gesleurd en in de media geprobeerd. Op de banden is Chandler te horen zeggen:

This attorney I found… This guy is going to destroy everybody in sight in any devious, nasty, cruel way that he can do it. And I’ve given him full authority to do that… I picked the nastiest son of a bitch I could find, and all he wants to do is get this out in the public as fast as he can, as big as he can and humiliate as many people as he can. He’s nasty, he’s mean, he’s very smart, and he’s hungry for the publicity.

Vertaald:

Deze advocaat heb ik gevonden ... Deze vent gaat iedereen in zicht vernietigen op een slinkse, vervelende, wrede manier dat hij het kan doen. En ik heb hem de volledige autoriteit gegeven om dat te doen ... Ik koos de smerigste klootzak die ik kon vinden, en alles wat hij wil doen is dit zo snel als hij kan in het publiek uitbrengen, zo groot als hij kan en vernederen zoveel mogelijk mensen. Hij is smerig, hij is gemeen, hij is erg slim en hij heeft honger naar de publiciteit.

Een privé-detective ingehuurd door Jackson zei dat toen hij de banden hoorde, het duidelijk was dat Jackson werd afgeperst. De onderzoeker bezocht onmiddellijk de zoon van Evan Chandler, Jordan Chandler, en vroeg hem of Jackson hem ooit had gemolesteerd:

Has Michael ever touched you? Have you ever seen him naked in bed?

Vertaald:

Heeft Michael je ooit aangeraakt? Heb je hem ooit naakt in bed gezien?

Het antwoord op alle vragen:

No.

Jordan benadrukte dat er tussen hem en Jackson nooit iets ongepasts was gebeurd. Hij beweerde ook dat zijn vader deze vorderingen deed in een poging om geld van Jackson te krijgen.

Toen hem werd gevraagd tijdens de heimelijk opgenomen telefoongesprekken of hij dacht dat het afpersen van Jackson door te beweren dat hij Jordan had gemolesteerd een negatief effect kon hebben op zijn zoon, antwoordde Chandler:

That’s irrelevant to me… The whole thing is going to crash down on everybody and destroy everybody in sight. It will be a massacre if I don’t get what I want.

Vertaald:

Dat is irrelevant voor mij ... Het hele ding zal op iedereen neerstorten en iedereen in zicht vernietigen. Het zal een bloedbad zijn als ik niet krijg wat ik wil.

Om een lang verhaal kort te maken, weigerde Jackson te betalen en Chandler voerde zijn plan uit. Het gevolg was dat, precies zoals Evan had gedreigd, de media in de hele wereld berichtten dat Michael Jackson was beschuldigd van kindermishandeling.

De beschuldigingen veroorzaakten twee miljoenenonderzoeken door officieren van justitie en politiediensten in twee Californische rechtsgebieden. Verrassingsvluchten van de privéwoning van Jackson werden uitgevoerd en het naakte lichaam van Jackson werd gefotografeerd door politie en justitie in een poging een beschrijving van de genitaliën van de zanger te bevestigen. Bijna 200 getuigen, waaronder 30 kinderen die tijd met Jackson hadden doorgebracht, werden geïnterviewd, maar er werd geen bewijs gevonden. Niet één maar twee grote jury's weigerden Jackson aan te klagen omdat er geen bevestiging kon worden gegeven.

Maar uiteindelijk was het plan van Evan Chandler om Michael Jackson te vernietigen door te beweren dat hij zijn zoon had gemolesteerd, succesvol. Op 25 januari 1994, na maanden waarin Jackson volhield dat hij voor zijn onschuld wilde vechten voor de rechtbank, werd een buitengerechtelijke regeling - waarin Jackson geen schuldgevoelens toeschreef - bereikt. Een geheime som die vermoedelijk de $ 20 miljoen was die Evan Chandler in de eerste plaats wenste, werd betaald. Daarvan werd $ 15 miljoen gestort op een trust-account voor Jordanië. Evan zelf zou in de buurt van $ 2 miljoen hebben ontvangen.

Zoals de advocaat van Jackson, Thomas Mesereau, zei:

Why work when you can sue Michael Jackson?

Vertaald:

Waarom werken als je Michael Jackson kunt vervolgen?

En dat is waarom de naam van Jackson voor altijd is geweest sinds het synoniem was met de term 'kindermisbruik'.

Nu, vijfentwintig jaar later, hebben we te maken met een film waarin twee toegelaten seriële leugenaars - die Jackson meer dan twee decennia (inclusief onder ede in een strafrechtelijk onderzoek en rechtszaak) stevig hebben verdedigd voor het posthuum indienen van mislukte cash-grab rechtszaken waarin ze Jackson's landgoed vroegen om honderden miljoenen dollars te betalen - vier uur lang voor een camera zitten met grafische misdaden waarvan niet kan worden bewezen dat ze daadwerkelijk hebben plaatsgevonden.

Ook moet worden opgemerkt dat na een volledig onderzoek van 18 maanden, Los Angeles District Attorney, Gil Garcetti, toegaf dat de LAPD niets belastends tegen Jackson had blootgelegd. In een verklaring zei hij:

Michael Jackson is presumed to be innocent as any citizen in this room is if they are not convicted with a crime. We are not charging Michael Jackson with a crime.

Vertaald:

Michael Jackson wordt verondersteld onschuldig te zijn zoals elke burger in deze kamer is als hij niet is veroordeeld voor een misdrijf. We brengen Michael Jackson geen misdaad in rekening.

Klik hier voor alles wat u moet weten over de aantijgingen en afhandeling van 1993-1994.

Twee jaar nadat hij de eerste beschuldigingen had geuit, diende extortionistische extraordinaire Evan Chandler nog een rechtszaak tegen Jackson in waarin hij de anti verhoogde, waarbij hij vroeg om maar liefst $ 60 miljoen. Deze keer probeerde Chandler een nieuwe invalshoek. Chandler beweerde dat Jackson de gag-bestelling had overtreden die in hun vorige nederzetting was opgenomen door te zingen dat hij vals beschuldigd was. De specifieke teksten in kwestie, van Jackson's nummer "This Time Around," zijn:

Somebody’s out, somebody’s out to use me. They really want to use me. And then falsely accuse me.

Vertaald:

Er is iemand weg, iemand is erop uit mij te gebruiken. Ze willen me echt gebruiken. En beschuldig me dan vals.

~VIDEO~

Deze teksten, zei Chandler, waren op hem gericht en waren een overtreding van de gag-orde waardoor Jackson niet kon praten over de zaak. Op de top van $ 60 miljoen wilde Evan Chandler een platencontract zodat hij zijn eigen album, genaamd 'EVANstory', kon uitbrengen in antwoord op Jackson's HIStory. Ja, dit is echt gebeurd! Dit is de eerste aanklager van Michael Jackson. De zaak werd buitengesloten.

In 2003, een decennium na het Chandler-schandaal, werd Jackson voor de tweede keer beschuldigd van kindermishandeling. Deze beschuldigingen kwamen nadat het Departement van Kinderen en Familiediensten van Los Angeles Jackson had vrijgesproken van elke vergrijp in hun eigen onafhankelijke onderzoek - uitgevoerd nadat een van de schoolleraren van Gavin Arvizo Jackson aan DCFS had gemeld na de uitzending van de Living With Michael Jackson-documentaire. Gavin en de Arvizo-familie verdedigden Jackson in interviews met de afdeling en zeiden dat er nooit iets ongepasts had plaatsgevonden. Vervolgens veranderden ze hun verhaal, net als Wade Robson en Jimmy Safechuck. De Arvizo-zaak, geloof het of niet, is net zo gek, zo niet gekker dan die van Chandler.

Een korte geschiedenis van de Arvizo-familie:

In 1998 winkelde de achtjarige Gavin Arvizo artikelen van een warenhuis J.C. Penney. Gavin werd betrapt door de beveiliging, die hem naar de parkeerplaats had gevolgd om hem en zijn vader, David Arvizo, te confronteren. De moeder van Gavin, Janet Arvizo, kwam enkele minuten later ter plaatse. Er volgde een strijd en ze werden allemaal gearresteerd.

Een jaar later, in 1999, dienden de Arvizos een civiel rechtsgeding in tegen J.C. Penney wegens batterij, valse gevangenisstraf en het toebrengen van emotionele problemen. In 2000 hebben de Arvizos hun klacht gewijzigd en nieuwe beschuldigingen van aanranding toegevoegd. Janet Arvizo beweerde nu dat een bewaker haar borsten streelde, ongeveer twintig keer in haar tepels kneep, haar sloeg en haar vaginale gebied irriteerde. In 2001 bereikte J.C. Penney de zaak. Het warenhuis betaalde uiteindelijk Janet Arvizo meer dan $ 152.000.

Arvizo rapporteerde vervolgens de 152.000 J.C. Penney-schikking (en haar bankbanksaldo van $ 30.000) niet terwijl ze tussen 2001 en 2003 meer dan $ 18.000 aan sociale uitkeringen betaalde. Als gevolg daarvan werd ze belast met vijf tellingen van welvaartsfraude en meineed. Ze pleit uiteindelijk voor "geen wedstrijd" en huldigde een boete en gemeenschapsdienst.

Janet en de Arvizos hebben ook een geschiedenis van vermeende grifting. Verschillende spraakmakende beroemdheden, waaronder comedian Chris Tucker, getuigden in de Jackson-proef van 2005 dat de Arvizos waren opgeschrikt, of probeerden ze op te lichten. Er was ook bewijs van frauduleuze fondsenwerving door de Arvizo-familie.

De komiek George Lopez getuigde dat hij de Arvizo-familie geld had gegeven toen Gavin kanker vocht, maar ging geloven dat de vader van Gavin meer geïnteresseerd was in geld dan in het helpen van zijn zoon. Lopez verbrak de banden met het gezin nadat de vader veeleisender werd. Lopez zei ook dat de vader hem had beschuldigd van het stelen van $ 300 uit de portefeuille van Gavin. Toen de vader vroeg wat hij zijn zoon moest vertellen, getuigde Lopez dat hij reageerde:

Tell him his father’s an extortionist.

Vertaald:

Zeg hem dat zijn vader een afperser is.

En dat is de familie die - na benaderd te zijn door autoriteiten en erop te hebben aangedrongen dat er niets ongepasts was gebeurd - hun verhaal veranderde en Michael Jackson beschuldigde van hetzelfde dat de Chandlers $ 20 miljoen tien jaar eerder verdiende, en dat hen $ 152.000 opleverde van JC Penney slechts twee jaar eerder.

En dat is nog niet eens over de details van de Jackson-proef zelf.

Bovenop de kindermisbruiken beweerden de Arvizos dat ze voor een bepaalde tijd tegen hun wil gevangen werden gehouden in Neverland. Het probleem met deze beschuldiging was dat tijdens hun vermeende gevangenschap werd bewezen dat ze overal in Los Angeles hadden rondgedwaald, dat ze boodschappen op Jackson's dubbeltje namen, een ontmoeting hadden met Child Protective Services (om te bevestigen dat Jackson Gavin niet had gemolesteerd), een kind bijwoonden ondersteuning van de rechtszitting en het bijwonen van een afzonderlijke vergadering met een advocaat. De ontmoeting met de advocaat was om uit te zoeken of ze konden voorkomen dat hun imago en hun gelijkenis door de media werden gebruikt nadat ze in de documentaire Living With Michael Jackson verschenen. Tijdens hun ontmoeting met de advocaat hebben zij nooit gemeld dat zij naar verluidt werden gekidnapt en tegen hun wil werden vastgehouden in Neverland, en zij noemden ook geen kindermisbruik.

Een andere gekke bewering van de Arvizo in de Jackson-rechtszaak was dat Jackson een plan had uitgevonden om de familie in een heteluchtballon kwijt te raken. Ik zal niet eens de moeite nemen om daar verder op in te gaan.

Als het ging om de beschuldigingen van seksueel misbruik van kinderen zelf, moest de oorspronkelijke tijdlijn van Gavin Arvizo, toen Jackson hem zou hebben gemolesteerd, worden veranderd toen de Aanklager een videoband ontdekte die werd gefilmd nadat het misbruik zou zijn begonnen. Op de band wordt de Arvizo-familie gezien en gehoord door vrijwillig Jackson te prijzen terwijl ze kritiek hebben op Martin Bashir - de maker van de documentaire Living With Michael Jackson - omdat hij scènes in zijn film zou hebben vastgelegd en gemanipuleerd om de relatie tussen Jackson en Gavin te begrijpen.

Het beeldmateriaal werd toevallig opgenomen op dezelfde dag dat Child Protective Services de Arvizo-familie bezocht om verdenkingen van ongepast gedrag van Jackson te onderzoeken. De Arvizos ontkenden heftig dat er iets ongepasts was gebeurd en reciteerde Jackson vrijwillig nogmaals. Toen de tape eenmaal was ontdekt, veranderden de Arvizos hun verhaal en zeiden dat pas nadat de documentaire werd uitgezonden, nadat ze Jackson hadden geprezen, en nadat ze voor Jackson hadden gezorgd met Child Protective Services, Jackson Jackson Gavin begon te molesteren.

Dat is juist. Terwijl de media in de hele wereld op zoek waren naar vuil bij hem en de autoriteiten hem actief aan het onderzoeken waren, besloot Jackson pas toen Gavin te molesteren. Dat is de feitelijke aantijging die zij naar de rechter hebben gebracht en (zonder succes) hebben aangevoerd.

Op het einde, de pure belachelijkheid van de beschuldigingen tegen Jackson, het complete gebrek aan geloofwaardigheid van zijn aanklagers en onmogelijke tijdlijn liet juryleden geen andere keuze dan Jackson niet schuldig te vinden in elk van de 14 tellingen die tegen hem werden ingediend.

Van het vinden van Jackson niet schuldig, zei jurylid Paulina Coccoz:

It was pretty obvious that there was no molestation done… It was pretty obvious that there were ulterior motives on behalf of the family. And the mother, she orchestrated the whole thing… There wasn’t a shred of evidence.

Vertaald:

Het was vrij duidelijk dat er geen sprake was van een molestering ... Het was vrij duidelijk dat er nevenmotieven waren namens het gezin. En de moeder, zij orkestreerde het hele ding ... Er was geen spoor van bewijs.

Klik hier voor alles wat u moet weten over de beschuldigingen en het proces van 2003-2005.

Ik onthul niets dat nog niet eerder is onthuld. Dit bewijsmateriaal en nog veel meer is al jaren in het publieke domein. Het probleem is echter dat de media het niet aan u heeft geleverd. Veel leden van de media - in hun onwetendheid over alles wat Jackson kan rechtvaardigen en voorkomen dat ze doorgaan met hun aanval op zijn personage voor klikken en geld - zijn zich er misschien niet eens van bewust dat dergelijk bewijs bestaat. Maar het bewijs bestaat wel, en veel ervan is ontlastend. Het is daarom onverantwoord, nalatig en onverdedigbaar voor 'journalisten' om hun verslaggeving niet op zijn minst in evenwicht te houden door het te vermelden.

Zoals Michael Jackson in zijn lied "Tabloid Junkie" aankondigde:

Just because you read it in a magazine or see it on a TV screen don’t make it factual.

Vertaald:

Gewoon omdat je het in een tijdschrift leest of op een tv-scherm ziet, maakt het niet feitelijk.

~VIDEO~

Begin maart 2019 zullen HBO (in de Verenigde Staten) en Channel 4 (in het Verenigd Koninkrijk) Leaving Neverland uitzenden. De film, die debuteerde op het Sundance Film Festival in januari 2019, heeft tot verontwaardiging geleid door Jackson's fans, familie en landgoed. In een brief van tien pagina's aan Richard Plepler (CEO van HBO) eerder deze maand, belde de advocaat van het landgoed van Michael Jackson, Howard Weitzman, Leaving Neverland:

An admittedly one-sided, sensationalist program.

Vertaald:

Een weliswaar eenzijdig, sensationeel programma.

Volgens het gedeelte 'Factual Program Guidelines' van het Producers Handbook van Channel 4, dat is bedoeld om filmmakers aansprakelijk te stellen voor de hoogst mogelijke standaard van journalistiek:

It is important that production teams do not adopt a ‘groupthink’ approach to a story and that they review, challenge and are suitably sceptical of all evidence and contributors motives.

Vertaald:

Het is belangrijk dat productieteams geen 'groupthink'-benadering van een verhaal aannemen en dat ze alle beweegredenen van bewijs en bijdragers herzien, betwisten en op passende wijze sceptisch zijn.

Bij het bespreken van zijn tijd met danser en choreograaf Robson in een interview met de LA Times, gaf directeur Reed toe dat hij niet sceptisch was over zijn geïnterviewde:

For three days, we just talked. When I started interviewing him, I couldn’t take for granted that he was telling the truth. I wasn’t skeptical, and sort of gave him the benefit of the doubt, but his story had to make sense, because there was no way I was going to risk my reputation on something that was flawed or not quite true.

Vertaald:

Drie dagen lang hebben we net gepraat. Toen ik hem begon te interviewen, kon ik niet als vanzelfsprekend aannemen dat hij de waarheid sprak. Ik was niet sceptisch en gaf hem het voordeel van de twijfel, maar zijn verhaal moest logisch zijn, want ik kon mijn reputatie niet riskeren met iets dat niet klopte of niet helemaal waar was.

Hoe kwam Reed tot de conclusie dat Robson de waarheid sprak? Ik zal hem toestaan om je te vertellen:

[…] if people are not telling you the truth, then they don’t have a mental picture of what it is they’re actually talking about, because they’re lying. You can feel there isn’t a mental object they’re describing … If I asked him questions, his mind was referencing a real thing and not a made-up thing. His account was extremely credible. Certainly by the end of the third day, I had no doubt he was telling the truth.

Vertaald:

[...] als mensen je de waarheid niet vertellen, dan hebben ze geen mentaal beeld van waar ze het eigenlijk over hebben, omdat ze liegen. Je kunt voelen dat er geen mentaal object is dat ze beschrijven ... Als ik hem vragen stelde, refereerde zijn geest aan een echt iets en geen verzonnen ding. Zijn verslag was buitengewoon geloofwaardig. Zeker tegen het einde van de derde dag twijfelde ik er niet aan dat hij de waarheid sprak.

Dat is juist. Reed beschouwde het verhaal van Robson als 'buitengewoon geloofwaardig', niet omdat hij het had onderzocht, feitelijk had gecontroleerd en bevestigd, maar omdat hij Wade voelde (die zichzelf als een 'meester van misleiding' noemt in een ongepubliceerde boekversie die hij niet kreeg voor in 2012 - voorafgaand aan het indienen van zijn multi-miljoen dollar rechtszaak tegen de Jackson estate) visualiseerde hij een 'mentale beeld' toen hij zijn verhaal vertelde.

Wat Reed niet noemt, is dat het visualiseren van een mentaal beeld van dingen die niet zijn gebeurd Wade Robson's persoonlijke techniek is om 'alles' te krijgen wat hij wil. Hij noemt het 'bedrog voor je geest'. Wade legt uit:

Be detailed about it […] Visualise it. It’s sort of like trickery for your mind. [If] there was a job I wanted – say I wanted to be in a music video – I’d think of things almost as if they were a memory. I would picture myself on the set, walking to a trailer, walking to the catering tables […] Just to place myself in the situation. You make it a reality in your mind […] Every time I’ve done that, I’ve always got anything that I wanted.

Wees er gedetailleerd over [...] Visualiseer het. Het is een soort van bedrog voor je geest. [Als] er een baan was die ik wilde - zeg dat ik in een videoclip wilde zijn - zou ik dingen bijna denken alsof ze een herinnering waren. Ik zou mezelf op de set voorstellen, naar een trailer lopen, naar de cateringtafels lopen [...] Gewoon om mezelf in de situatie te plaatsen. Je maakt het een realiteit in je geest [...] Elke keer dat ik dat heb gedaan, heb ik altijd alles wat ik wilde.

Over de motieven van het paar, die ook in het gedeelte 'Producershandboek' in het gedeelte 'Factual Program Guidelines' van Channel 4 worden vermeld, moet de onderzoekende journalist Charles Thomson wijzen op de flagrante omissie van de details rondom Robson en Safechucks juridische jacht naar honderden miljoenen dollars van Jackson's landgoed :

Zelfs de meest fervente Jackson-hater zou moeten toegeven dat het nalaten om zowel de enorme, voortdurende financiële prikkel van mannen om te liegen te vermelden, oneerlijk en misleidend is. Het is als het interviewen van een farmaceutische lobbyist voor een nieuwsbericht over gezondheid en niet te vermelden dat zij een farmaceutische lobbyist zijn.

jjj

Maar nu leven we in andere tijden. De condities zijn perfect om de Titanic te doen zinken. Zo hebben we nu de #MeToo-beweging - en dat is een goede zaak! We hebben nu Surviving R. Kelly. We hebben nu de ondergang Harvey Weinstein. Maar de mentaliteit lijkt te zijn 'laten we ze allemaal pakken’, in plaats van vast te stellen welke beschuldigingen feitelijk geloofwaardig zijn. Voor de media lijkt het volgende te gelden: hoe groter het hoofd op het hakblok, hoe beter. Onthoud, Michael Jackson werd voor de rechtbank berecht en niet schuldig bevonden - alleen de media hebben hem veroordeeld. Alle media bekommeren zich om klikken, want meer klikken betekenen meer geld. En nu verstoppen ze zich achter het mom van legitieme doelen en bewegingen om de grootste ster te vermoorden die de wereld ooit heeft gekend. Het is geen journalistiek. Het is een heksenjacht.

Als je Michael Jackson als een pedofiel wilt zien, dan zul je dat ook doen. Het is zelfs erg makkelijk om hem zo te zien. Hij heeft toegegeven dat kinderen in zijn slaapkamer mogen slapen (die net zo groot is als een klein huis van twee verdiepingen) en is meerdere keren beschuldigd van kindermisbruik. Hij was niet zoals die man die bij je in de straat woont, hij was onmiskenbaar excentriek en hij leidde zeker geen conventioneel leven. Maar voor iedereen die de moeite heeft genomen om naar de beschuldigingen tegen hem te kijken - en ik bedoel er echt naar te kijken - is er meer dan genoeg bewijs om aan te tonen dat het popicoon de afgelopen 25 jaar slachtoffer is geweest van afpersing en nepclaims. Maar ondanks het feit dat de politie van Los Angeles verklaart dat Jackson als onschuldig verondersteld moet worden, ondanks het feit dat de afdeling voor kinderen en families in Los Angeles Jackson tweemaal heeft onderzocht en vrijgesproken, ondanks het feit dat de FBI een tienjarig onderzoek heeft uitgevoerd naar de zanger waarin geen bewijs van een misstand werd gevonden (klik hier om het bestand van 300 pagina's van de FBI over Jackson te lezen, vrijgegeven onder de Freedom of Information Act), en ondanks de cash-grab-rechtszaken van Jacksons postume beschuldigers die buitengesloten werden, lijkt het zo te zijn dat rechtbank van de publieke opinie is misschien wat deze hele sage definieert, en de nalatenschap van Jackson.

Zoals Katherine Jackson haar superster-zoon waarschuwde, doet de waarheid er misschien niet toe. Haar profetische woorden, nogmaals:

People will always remember him the way they said he was, not the way he really is.

Vertaald:

Mensen zullen hem altijd herinneren zoals ze zeiden dat hij was, niet zoals hij werkelijk is.

Dit artikel is een vanuit Engels vertaald artikel. Lees het originele artikel hier.

Auteur: Damien Shields Vertaler: Pieter Hogenbirk

0 notes

robinmolenaar4vc-blog · 7 years

Audio

Het is voor mij onmogelijk om een favoriete liedje te kiezen, maar dit is zeker (in mijn mening) een van de mooiste nummers ooit geschreven en gezongen. Christina Aguilera schreef dit liedje samen met Linda Perry. Eerst had alleen Linda het geschreven maar Christina (Xtina) wilde een paar dingen aanpassen zodat het wat persoonlijker werd, waardoor het dus geschreven is door Linda en Xtina. Hurt is de tweede single van het album Back To Basics dat in de zomer van 2006 uitgebracht werd. De music video is zeker de tijd waard om even te kijken. Laat goed zien wat Xtina bedoelt met dit lied. Hurt gaat over de jeugd van Xtina. Toen ze 12 jaar oud was, was ze al degene in het gezin die het geld verdiende en zorgde dat er brood op de tafel lag (ze zat bij de Mickey Mouse Club samen met Britney Spears en Justin Timberlake, zo verdiende ze het geld) wat niet erg normaal is voor een 12 jarig meisje. Xtina werd mishandeld door haar vader. Ook was het huwelijk van haar ouders verre van fijn. Haar moeder werd namelijk ook niet bepaald goed behandeld door haar vader. Xtina heeft nooit tegen haar vader gezegd dat ze hem vergaf, ook al had hij verschrikkelijke dingen gedaan, ze hield nog steeds van. Dus toen haar vader stierf kreeg ze waarschijnlijk erge spijt, had ze gewild dat ze tegen hem had kunnen zeggen "ik vergeef je" en "ik hou van je". Vandaar dus de titel Hurt. Het doet haar pijn. Voor mij komt dit lied best dichtbij. Zelf ben ik gelukkig nooit geslagen door iemand uit mijn familie maar door andere dingen kan ik me erg goed verplaatsen in Xtina bij dit lied. Dat is een van de vele redenen dat ik dit lied geweldig vind. De emotie, de prachtige stem van Xtina en dat je het gevoel krijgt dat je dus niet de enige bent .. en zo kan ik nog 100 andere redenen waarom dit een van de mooiste liedje ooit is!

#smaakdossier #christina aguilera

1 note · View note

hetrodevaandel · 3 years

Text

HOE DE AUTONOME ANTIFA TOT INDIVIDUEEL TERRORISME VERVIEL

Enkele jaren geleden hebben we een korte artikelenreeks geschreven over de ontwikkelingen rond de autonome Antifa, vooral in Duitsland. We hebben toen gewaarschuwd, samen met anderen, dat de autonome Antifa hard op weg was om een terroristische organisatie te worden. Om dit te voorkomen eisten we toen al het verbod van die onderdelen van de groepering, die er naar streven om een terreuroorlog van start te laten gaan tegen andersdenkende activisten en critici van de regering. We zijn nu een paar jaar verder, en het is intussen duidelijk geworden dat alle voorspellingen uit zijn gekomen. Jammer genoeg, want niemand zit te wachten op individueel terrorisme dat in de linkse beweging altijd is veroordeeld. Het inzetten van terreur wordt afgewezen, omdat het de machthebbers in de kaart speelt, en meer repressie uitlokt. De autonome Antifa deelt deze mening niet, mede omdat ze toch al onderdeel uitmaakt van het systeem. Laten we maar eens kijken hoe de zaken er nu voor staan, en hoe het zo ver heeft kunnen komen.

Begin november vorig jaar was er een politierazzia in Leipzig Connewitz, een van de sterkste standplaatsen van de autonome Antifa in Saksen. Men was opzoek naar leden van de zogenaamde Hamerbende, en de leidster van de groep, de 26-jarige Lina Engel, werd in haar woning gearresteerd. Er zijn ook andere opsporingsbevelen in omloop, maar nog geen verdere arrestaties. Engel zit sinds die tijd in voorarrest in de vrouwengevangenis van Chemnitz, en is aangeklaagd voor lidmaatschap van een criminele vereniging, zware mishandeling en andere delicten. Haar arrestatie was de eerste echte klap die de autonome Antifa te verwerken heeft gekregen. Het gejammer en geklaag van deze lieden is dan ook overal te horen.

Maar wat is de Hamerbende? Het gaat bij deze groep om tussen de 8 en 15 harde kern leden van de autonome Antifa, die in de laatste paar jaar een bloedig spoor hebben getrokken door Saksen, Saksen Anhalt en Thuringen. De groep beweert op Nazi’s te jagen, maar in werkelijkheid wordt iedereen aangevallen die een andere mening heeft dan de Antifa of de regering. De bende kent twee werkterreinen; aanvallen op individuele mensen, en zware brandstichtingen. Het begon met het bekladden van de huizen van AfD leden of aanhangers, en het vernielen van burgerbureaus. Maar al snel werden ook bouwbedrijven aangevallen. Kranen werden in brand gestoken, en een medewerkster van een van de bedrijven werd thuis overvallen en mishandeld. Intussen zijn mishandelingen, ook in de eigen woning, aan de orde van de dag.

Leden van de bende breken huizen open, soms in politie uniformen, en mishandelen hun slachtoffers meestal met hamers. Er wordt dan geprobeerd om gewrichten kapot te slaan, maar ook wordt er op het hoofd geslagen. Het gebruik van deze hamers heeft de bende haar naam gegeven. Het mag een wonder heten dat er tot nu toe niemand is vermoord. Maar het lijkt er op dat dit moment niet ver weg meer is. Naast rechtse activisten en leden van burgerbewegingen, zijn ook mensen die nergens mee te maken hebben vaak het slachtoffer. Zo werd een man zwaar mishandeld door de bendeleden omdat hij een petje droeg die volgens de antifanten uit een “verkeerde” winkel kwam. Een aantal getuigen heeft Lina Engel bij deze overvallen gezien. Zij gaf instructies en hield tijdens mishandelingen omstanders op afstand met pepperspray. Ze werkt samen met haar verloofde, Johann Guntermann, die nu op de vlucht is en door de politie wordt gezocht. Hij zou nog steeds met het organiseren van overvallen bezig zijn. Sommige zeggen dat deze man Lina Engel radicaliseerde, en dat het tweetal zichzelf ziet als een soort nieuwe Baader-Meinhof groep. Er zijn aanwijzingen dat ook Lina Engel van plan was onder te duiken. De politie vond in haar woning een gestolen ID kaart en vermommingsmateriaal, waaronder verschillende pruiken.

Het deel van de bende dat zich bezig houdt met brandstichtingen begon met het in brand steken van auto’s. Maar intussen zijn er ook aanslagen geweest op sportscholen, kroegen die als rechts worden gezien, en zelfs een monumentaal pand waar de Duitse slachtoffers van oorlog en verdrijving worden herdacht. Naast panden waarvan wordt beweerd dat ze rechtse eigenaren hebben, worden ook bouwbedrijven aangevallen omdat ze de woningmarkt zouden uitbuiten. Ook bij deze brandstichtingen is het een wonder dat er nog geen slachtoffers zijn gevallen. Het zat er wel een paar keer dichtbij, omdat men ook huizen en gebouwen aansteekt waar mensen liggen te slapen. Men maakt gebruik van een soort bommen, dat je zou kunnen zien als een combinatie van zwaar vuurwerk en een gewone brandbom. Ook zijn er timers aan deze explosieven toegevoegd. Er bestaat geen twijfel aan dat dit alle kenmerken van het terrorisme bezit. Intussen gaan ook de gebruikelijke aanslagen met verfbommen en de bekladdingen gewoon door.

Wat voor personen zitten er in de Hamerbende?

Naast Guntermann is de politie op zoek naar nog zeker 3 andere bendeleden die ondergronds zijn gegaan. Volgens politiebronnen zijn er aanwijzingen dat de leden betrokken zijn bij de handel in drugs om financieel te kunnen overleven. Een tactiek die vaker is voorgekomen. De meeste leden van de Hamerbende komen uit het studentenmilieu, en hebben geen of nauwelijks banden met de arbeidersklasse, die ze beweren te verdedigen. Lina Engel studeerde in Halle, en staat nog steeds bij haar moeder in Kassel in geschreven. Haar familie is niet onbemiddeld, en dat geldt ook voor andere harde kernleden van de autonome Antifa. Van arbeiders moeten zij niets hebben, en doen ze af als onwetend klootjesvolk. Veel Antifa leden kunnen gezien worden als moralisten omdat alleen zij de juiste lijn zouden kennen. Ieder die deze lijn niet volgt of kritiek heeft is automatisch een vijand.

Als andere leden van de Hamerbende worden genoemd: Lennart Zaphod A. (26), Janis R. (35), en Philipp Jonathan Mohr (26). Allen zijn al betrokken geweest bij gewelddadige incidenten en hebben aangegeven op deze weg verder te willen. Ook een verdere escalatie door het gebruik van vuurwapens wordt niet uitgesloten. De bende heeft de gewoonte om hun daden bekend te maken op de linkse website Indymedia. De meeste leden van de harde kern van de autonome Antifa zijn anarchisten of zogenaamde anti-nationalen. Maar ze krijgen ook steun vanuit linkse partijen en sommige vakbonden. Zowel bij Die Linke (Juliane Nagel) als ook Die Grünen (Renate Kunast) zijn er parlementsleden die de autonome Antifa openlijk steunen. Ze houden wel afstand van het toenemende geweld, maar ze veroordelen het ook niet echt. De Duitse overheid gebruikt de Antifa groepen voor aanvallen op critici en andersdenkenden. Dit gebeurt natuurlijk indirect, om de sporen goed te kunnen afdekken. Men maakt geld beschikbaar voor de zogenaamde “Strijd tegen Rechts’. Recent is hiervoor 1.1 miljard Euro uitgetrokken. Het geld gaat als subsidie naar ontelbare verenigingen in heel Duitsland die algemene doelen nastreven, zoals racisme bestrijding en het wegnemen van vooroordelen. Deze verenigingen sluizen een deel van de subsidies door naar de autonome Antifa groepen, waar het wordt gebruikt voor acties, het zogenaamde “demo-geld”, busreizen naar tegen demo’s, en het drukken van duur kleuren drukwerk.

Er zijn aanwijzingen dat de leden van de Hamerbende al een poosje bezig zijn met het voorbereiden van een ondergronds bestaan. Hierbij volgen ze het voorbeeld van de leden van de Baader/Meinhof groep. Zo maakt men gebruik van auto’s met gestolen kentekens. Ook werd er tijdens een recente inval een printerapparaat gevonden dat het mogelijk maakt om ID papieren te drukken. Overigens verschilt de samenstelling van de Antifa groepen wel in de verschillende regio’s. In Berlijn, Hamburg en de gebieden van de voormalige DDR gaat het meestal om studenten. Maar in bijvoorbeeld Stuttgart, een regio bekend voor haar banden met de auto-industrie, komen de Antifa leden meer uit het vakbondsmilieu. Echter ook deze groepen schuwen het geweld niet. Vorig jaar werd een lid van een alternatieve vakbond door autonome Antifa leden bijna doodgeslagen, terwijl hij op weg was naar een demonstratie tegen de Corona maatregelen in Stuttgart. Hij lag maanden in coma, maar is intussen herstellende. De schuldigen werden opgepakt, en staan nu voor het gerecht. Er zijn ook groepen die grotendeels uit migranten bestaan, de zogenaamde Migrantifa. Deze groepen doen als het gaat om agressie en geweld, niet voor de rest van de Antifa onder.

Ook in andere delen van het land richt het geweld van Antifa leden zich tegen mensen die in verzet komen tegen de Corona maatregelen. Ze houden tegen demo’s, blokkeren wegen tijdens demonstraties, en vallen individuele anti-Corona demonstranten aan. Dit gebeurd altijd in grotere groepen, en aanvallers zijn zonder onderscheid vermomd. Op deze wijze ondersteunt de autonome Antifa het beleid van de regering Merkel. Dat was ook al het geval bij de zogenaamde klimaat verandering en de massamigratie. De agenda van de Antifa sluit naadloos aan bij de agenda van het systeem. Dit mag vreemd klinken, maar het is wel de realiteit. Daarom kunnen we gerust stellen dat de autonome Antifa zeker niet is wat men zelf beweerd te zijn. Men beweerd tolerant te zijn, maar valt iedereen met een andere mening met veel haat en geweld aan. Men beweerd tegen het fascisme te strijden, maar gebruikt zelf fascistische methodes en tactieken. Verder blijft de autonome Antifa er op hameren systeem kritisch te zijn, maar men steunt de hoofdonderdelen van de agenda van het systeem, zonder hier een tegenstelling in te zien. Anderen valt dit echter wel op. De Franse Antifa heeft recentelijk stevige kritiek op de Duitse zusterclub geuit. Vooral de steun die de Duitse Antifa aan het systeem geeft is de Fransen een doorn in het oog. Een woordvoerder voor de Franse Antifa heeft gezegd binnenkort met de Duitse groepen te willen praten over deze zaken. De Fransen willen de Duitsers uitleggen wat de werkelijke historische taak van de Antifa is.

Ondanks al deze problemen zijn er in Duitsland wel degelijk linksen die de koers van de Antifa afwijzen. De laatste maanden is er een groep ontstaan die zich Die Freie Linke noemt, en die aanwezig is op veel van de grotere demonstraties tegen de Corona maatregelen. De groep was eerst alleen actief in Berlijn, maar er zijn nu ook groepen in andere gebieden waaronder Saksen, Saksen Anhalt en Nord Rhein-Westfalen. Deze groep is de opstelling van de Antifa meer dan zat, vooral omdat het Antifa gedrag heel links een slechte naam geeft. Het resultaat is dat Die Freie Linke door de Antifa nu ook als vijanden worden gezien. Maar daar trekt men zich niets van aan. Er zijn dus nog steeds linkse activisten in Duitsland die de lijn van hun voorgangers, zoals de voormalige KPD leider Ernst Thälmann, die in Buchenwald werd geëxecuteerd, voortzetten. Dit waren ooit zijn woorden: “Mein volk, dem ich angehore und das ich liebe, ist das Deutsche volk. Und meine nation, die ich mit grossen stolz verehre, ist die Deutsche nation”. Je vraagt je af hoe de autonome Antifa zou reageren als hij deze woorden vandaag uitsprak.

Bronnen: Die Welt, Compact, Focus Online en ontelbare Telegramkanalen

Links:

Internet: www.volkskracht.blogspot.com

Twitter: Volkskracht Vooruit! @VolkskrachtV

Telegram: t.me/volkskrachtvooruit (abonneren na installeren Telegram App)

VK: https://vk.com/id484133031

Artikel uitgebracht door: VOLKSKRACHT VOORUIT! @ 2021

0 notes