Tumgik
#verlamd
erikvelema · 4 months
Text
Wil je gezond worden?
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
jolienkramer · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
Klimaatrouw - Diewke van den Heuvel.
‘Als je niet rouwt, kun je het verlies geen plek geven. En als dat te lang gebeurt, raak je verlamd. We moeten juist uit die verlamming komen’
4 notes · View notes
gewoonkarin · 2 years
Text
Gesprek met m'n lief. Dat ik me soms schuldig voel omdat we niet op vakantie gaan. Dat onze liefjes veel thuis zijn daardoor. Ook geen bezienswaardigheden bezoeken, daar is het ook het weer niet voor. Best warm deze vakantie.
De zorg voor huisdieren en tuin is veel groter dan de reislust. Ik ben juist blij dat ik niet weg hoef.
Ook ben ik graag alleen op het moment. Ik heb moeite met focus houden. Denk aan van alles wat ik wil doen, moet doen en wat gedaan kan worden. Het verlamd me soms. De berg van te doen. Focus kwijt. Beetje aanrommelen is wat ik dan ga doen. Ook niet erg. Het komt ook wel weer goed hoop ik. Dat ik me weer kan concentreren. Na 8 uur 's avonds neem ik niks meer op. Niet echt. Ik hoor het wel maar het landt niet.
Alleen op de tuin helpt. Dan rommel ik wat aan en krijg de kans om hardop tegen mezelf te praten. Het zal de overgang wel zijn.
Nieuwe levensfase. Ik laat het maar gebeuren.
3 notes · View notes
tjenkehpala · 22 days
Text
Tumblr media
“Mijn oude leven heb ik achter mij gelaten en mijn nieuwe leven ga ik tegemoet en wil ik graag delen met anderen.” Deel 1.
Ik ben ikke. Mijn naam is Junus Sohilait vernoemd naar mijn opa, 2e generatie Molukker. Mijn vader Paul sohilait. Mijn moeder Ona Siwalete beide van kampong Alang. In 1951 zijn we aangekomen en kort erna in de maand juli ben ik geboren In Middelburg en ben ik de oudste van 9 kinderen. Later verhuisde ons gezin naar Ijsseloord. Ik ben trots op mijn vader door wat hij allemaal heeft meegemaakt. Mijn vader zat in het ondergrondse verzet van de RMS en is tevens één van de oprichters van de KPK (Korps Pendjagaan Keamanan) tevens was mijn opa KNIL militair. Wat ik nog van mijn vader kon herinneren is dat hij altijd principieel was en heeft gezegd; zolang Ambon niet vrij is ga ik niet terug”. In 1990 werd het anders en had hij nog het verlangen om naar Ambon te gaan. Wij kwamen erachter dat hij in opdracht van het verzet in Nederland een brief moest afleveren bij het ondergrondse verzet op Ambon. Dit vertelde hij in het vliegtuig tegen mijn zus die ook meeging. Zij moest beloven dat wanneer hij in Ambon opgepakt zou worden, ze met mijn moeder direct terug zou gaan en zijn paspoort mee te nemen. De reis heeft hem een stuk rust gebracht toen de opdracht voltooid was en kon hij pas van zijn vakantie genieten. Na deze vakantie overleed mijn vader. Mijn moeder is een lieve en zorgzame vrouw met een groot hart die 9 kinderen heeft opgevoed. Ik heb een strengere opvoeding dan mijn jongere zusjes en broertjes en de meeste klappen gehad wat resulteerde dat ik vaak van huis wegliep. Mijn vader was een harde werker en zorgde hij ervoor dat wij niks te kort kwamen. Wij zijn een muzikale familie en hebben wij dit aan onze vader te danken. Muziekinstrumenten had hij voor ons gekocht en heb ik mezelf alles aangeleerd. Als freelance percussionist heb ik bij veel Nederlandse bands gespeeld en hierin veel ervaring opgedaan. Nu ben ik gitarist geworden. Zo heb ik in een jazz café in Jakarta “the Black Cat” gespeeld, samen met gitarist Jantje Manusama en bekende zangeres Davavina Radja uit Jakarta. Samen met mijn toenmalige vriendin hebben we een zoon die vernoemd is naar een percussionist uit Brazilië, mijn schoonvader en mezelf; Pancho, Paulinho, Uno. Door veel aan het werk te gaan was ik gestopt als muzikant. Ik was lasser, maakte overuren en was vaak in het buitenland te vinden. Dit heeft ertoe geleid dat ik in een een burn-out terecht kwam, wat me overigens veel pijn en verdriet heeft gegeven. Toen ik 55 jaar oud was heb ik verschillende herseninfarcten gehad waardoor ik alles opnieuw moest leren, anders ging denken, voelen en uiten. Ik was verlamd geraakt en kreeg Afasie. Hierdoor kon ik niet meer werken met als gevolg afgekeurd te zijn voor mijn werk. Het revalidatie traject van jaren begon en woonde ik toen in Rotterdam. Vanaf mijn 20e tot mijn herseninfarct heb ik een leven van pijn en verdriet gehad. Ik heb veel geleerd van het vroegere leven en wil ik nu het leven leiden dat mij gelukkig maakt. (Lees verder in deel 2.)
1 note · View note
keynewssuriname · 2 months
Text
Het alternatief voor deze regering vind je door anders te kijken naar het landschap
Tumblr media
Wij horen regelmatig de vraag: wat is het alternatief? De armoe in het antwoord verlamd elke discussie in Suriname over hoe het land verder te krijgen. Kennelijk is iedereen doordrongen dat het armoedig gesteld is met de oplossingen en alternatieven. Ik heb de laatste tijd heel vaak de opmerking gekregen dat ik te kritisch ben op velen en/of dat niemand goed is, en/of er geen oplossing is en wat dan het alternatief is als Santokhi ook niet goed is. Verkeerde denkrichting Het probleem is dat men de oplossing steeds zoekt in die ene Messiah, die ene heilige die uit het niets uit de hemel zal nederdalen om met een toverstokje alle problemen op te lossen. Dat zou zeker fijn zijn, maar helaas is het slecht nieuws dat zo een oplossing er niet is. Suriname heeft helaas geen onbevlekte en onbesmette politicus die ook nog een aantoonbaar trackrecord heeft in grote prestaties op nationaal en internationaal niveau met grote innovatieve productieprojecten en programma’s. En nu is iedereen weer boos op mij. Ik zie ze niet en anders mag die zijn of haar vinger nu opsteken. Is het zo erg dan? Wat is dan wel de oplossing? Die is in anders naar het landschap kijken. Maar voor ik mijn gedachte van een oplossing geef, eerst even een voorbeeld als metafoor om straks de oplossing behapbaar en levendiger te maken. Metafoor van een auto en garage Stel je moet een rally rijden van Paramaribo naar Santiago de Chili. Je moet dan een goede auto uitzoeken uit de garage of werkplaats. Nu blijkt dat alle of de meeste auto’s die er zijn deuken, roest, verrotte zichtbare en verborgen schade hebben en sommigen zijn ook nog heel smerig en stoffig. Er zijn ook een paar nieuwe blikkerige modellen uit Korea en China. Wat doe je dan? De rally ga je moeten rijden, maar je hebt niet de brandnieuwe Landrover ter beschikking. De nieuwe modellen uit Korea en China zijn geen alternatieven. Die halen de grens met Guyana niet en moet je in de bermen bij Southdrain achterlaten. Ze vallen zo uit elkaar bij een paar tegenslagen met al die kuilen in de weg. Hoe kies je dan de beste uit de beschikbare beschadigde smerige roestige auto’s? Wat je dan doet, is de auto’s flink doorlichten, flink wassen, schrobben, poetsen om te zien of het alleen stof is of dat ze van roest al helemaal uit elkaar vallen. Beetje prikken en timmeren om te kijken hoe diep de roest zit. Na alle schrobben en schoonmaken, kies je de meest reële auto om die vervolgens uit te deuken en te spuiten, je ververst de remmen en smeermiddelen waarna je die auto een grondige APK beurt geeft om te beoordelen of onder andere de banden genoeg profiel hebben, of de lampen het doen. Na deze check weet je of je met deze gebruikte ogenschijnlijk belabberde auto toch de rit kan wagen, immers het wordt een bumpy ride met kuilen, bergtochten, ravijnen en veel regen en zon. Bij het uitkiezen van de auto is daarom de voorwaarde dat de basis wel op orde is zoals het onderstel en de motor, want als die er niet goed uit zien dan vallen ze op voorhand af. Daar valt dan niks uit te deuken en te spuiten; die zullen elke keer de vangrail op zoeken en/of de sloot in rijden. Daar haal je Bosjebrug bij Coppenamerivier niet mee, uitgaande dat je van Paramaribo westwaarts gaat rijden. (Noot: metaforen en voorbeelden hebben beperkingen natuurlijk en dus kan je niet alles 1-op-1 vertalen naar de realiteit) Surinaamse politiek situatie Nu terug naar de politieke situatie in Suriname met dit voorbeeld als metafoor in ons achterhoofd. In Suriname zijn er dus helaas geen brandnieuwe Landrovers in de politiek beschikbaar. Het wordt daarom kiezen uit gebruikte stoffige roestige auto’s, maar wel eentje die repareerbaar is en die in de kern sterk is. Er zijn wel veel rovers in het land en land rovers in de politiek, maar die zijn voor de schroothoop. Het wordt daarom geen kwestie van wat te kiezen na de VHP of ABOP want het alternatief zoals NDP, BEP, DA91, PRO, Palu, DOE, NPS etc. staan met stof met deukjes, krasjes, roest en lekke banden in de werkplaats. De nieuwe mensen die aandienen zoals Scheek, Valies en anderen zijn de Chinese en Koreaanse modellen, die zijn voor de stadsritjes en niet voor het grote werk naar Santiago. Dus de oplossing is dan uit de stoffige, gedeukte en beschadigde auto’s eentje uit te kiezen die je zeker nog flink wat moet bewerken – schuren, poetsen en uitdeuken – om dan na wat aanvullende service de auto klaar te hebben voor de start van de rally op 25 mei 2025. Dit betekent dat je iemand uit de huidige pool van politici moet uitkiezen waarvan wij allen op voorhand al weten dat die nog niet klaar is voor de rit, maar waarvan wij weten dat de basis – dus onderstel en motor – sterk is en dat die de rit naar Santiago wel zou kunnen doorstaan. Ook weten wij dat die nog wat schrobbering, poetserij en uitdeuk nodig heeft. En verder weten wij ook dat die tijdens de rit makkelijk te repareren en goed op te lappen is bij calamiteiten. Het alternatief De oplossing zit dus in een andere insteek, namelijk niet denken dat er een kant-en-klare alternatief is die goed is. Geen enkele is klaar, ze moeten allemaal flink door de wasstraat en de apk-keuring. Velen zullen na de wasstraat terug moeten naar de schroothoop. Sommigen komen de Apk-keuring niet door en gaan ook terug naar de schroothoop. Wat wij moeten doen is nu al in de aanloop naar mei 2025, anders dan voorheen, de partijen en politici flink “in de mangel” nemen, flink schrobben en poetsen om “koren van kaf” te scheiden, wetende dat er vast wel koren tussen zit en wetende dat wij toch uit een van de gebruikte auto’s uit de werkplaats moeten kiezen, maar dan eentje die repareerbaar is. Die “koren” politici moeten wij stevig vragen naar hun plannen, visie en hun daarop beoordelen, dus stevig op de inhoud beoordelen. Wie dat niet wil is na de wasstraat klaar voor terug naar de schroothoop. Na het stevig beoordelen op de inhoud moeten wij de politici duidelijk maken dat wij hen de hele rit kritisch gaan begeleiden en dat ze dus niet met kapotte lampen en niet werkende claxons kunnen doorrijden of stiekem een borrel kunnen nemen tijdens het rijden. Check vooraf en check tijdens de rit, immers wij hebben allen belang bij dat de gekozen auto Santiago wel haalt want wij willen niet in een ravijn eindigen. Samenvattend: er is geen goed alternatief dat al beschikbaar is. Men moet realiseren dat ze nog niet deugen. Sommigen moeten nog beseffen dat zij nog aardig wat moeten sleutelen aan zichzelf en anderen moeten helaas ook beseffen dat hun onderstel en motor zo gammel zijn dat geen enkele cosmetica de auto op de weg kan houden. Hun lot is enkel reis naar de sloperij. Verplichting van de samenleving Dit betekent dat de keuze van de goede auto erg sterk zal afhangen van de “monteurs, spuiters, keurmeesters en testrijders”. Dat betekent dat de handen en kleren vaker vies zullen worden en dat het werk onder moeilijke omstandigheden zal plaatsvinden. Dus de politiek analisten en commentatoren moeten bereid zijn de prijs te betalen dat zij niet aardig gevonden zullen worden, want zij zullen veel rommel en herrie maken en zullen veel stank veroorzaken vanwege alle chemicaliën die ze moeten gebruiken bij het schoonmaken, maar het uiteindelijk resultaat zal goed zijn. Hier geldt, geen glans zonder schuren. Mijn aanpak Hiermee heb ik ook een inkijk gegeven in de aanpak waar ik mee bezig ben. Dit is mijn antwoord aan iedereen die zich elke keer afvraagt “waar is die man mee bezig, hij vindt niemand goed, hij is zo stevig aan het schuren en ramt en timmert op alles”. Ik ben dus nu bezig de auto’s door de wasstraat en poetserij te halen. Ik help de kiezer straks te kiezen welke auto tenminste in aanmerking komt om nader bekeken te worden en welke auto’s men nu al naar de schroothoop moet verwijzen. In de bijlage heb ik de “vangst” uit een eerste ronde van keuring samengevat. Hikmat Mahawat Khan Read the full article
0 notes
rotterdamvanalles · 3 months
Text
Het Zuiderziekenhuis aan de Groene Hilledijk, 2 juli 1973.
Vanaf het einde van de 19e eeuw maakte Rotterdam-Zuid een stormachtige groei door. In 1912 begint men in Rotterdam al met eerste verkenningen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis op Zuid en 1918 komt architect Van Eijsselsteijn met de eerste plannen voor die tijd zeer modern gedachte in paviljoenstijl. Dit betekende de bouw van een groot ziekenhuis (1000 bedden) bestaande uit losstaande paviljoens voor de verschillende afdelingen. Om verschillende reden zou dit eerste plan het niet halen en de gemeente Rotterdam gaf daarom in 1929 aan gemeentearchitect Ad van der Steur de opdracht voor de bouw van een nieuw ziekenhuis aan de Groene Hilledijk. Hij realiseerde het complex, nu ontworpen als één groot centraal gebouw, met daartegenover een voorgebouw en aansluitend vier vleugels, in samenwerking met architect W.A.C. Herman de Groot. Op 1 augustus 1939 werd het Zuiderziekenhuis officieel geopend en had in eerste instantie bijna 300 bedden, een fractie van het originele plan van 1000 bedden.
In 1955 breekt in Nederland een epidemie van poliomyelitis uit (beter bekend als kortweg 'polio'). Dit leidde tot de provisorische opstart van een polio-afdeling in het Zuiderziekenhuis waar verlamde kinderen beademd konden worden. Eind jaren 50 werd deze afdeling vervangen door een aparte woonbungalow voor verlamde kinderen, direct links van de hoofdingang van het Zuider onder de naam de Ark.
Naar aanleiding van branden bij Shell Pernis in 1968 en 1974 specialiseerde het Zuiderziekenhuis zich in de behandeling van brandwonden. In 1986 werd een apart gebouw voor de behandeling van brandwonden geopend.
Op 1 januari 2000 zijn het Zuiderziekenhuis en het Sint Clara Ziekenhuis gefuseerd tot Medisch Centrum Rijnmond-Zuid (MCRZ), dat sinds 1 september 2008 Maasstad Ziekenhuis heet. In juni 2006 werd gestart met de bouw van een nieuw MCRZ-ziekenhuis, het Maasstad Ziekenhuis, nabij het station Lombardijen.
De foto komt uit de fotocollectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Bericht van 2024
Tumblr media
0 notes
charleshaddonspurgeon · 6 months
Text
Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking En het gebeurde op één van die dagen dat Hij onderwijs gaf en dat er Farizeeën en leraars van de wet zaten, die van alle dorpen van Galilea en Judea en uit Jeruzalem gekomen waren. En er was kracht van de Heere om hen te genezen. (Lukas 5:17) Lees verder Markus 2:14—17 Christelijke mannen en vrouwen, kom samen om te bidden voor je vrienden die niet voor zichzelf kunnen of willen bidden. Als je iemand in diepe ellende ontmoet, verlamd door wanhoop, die nog geen vinger van geloof op kan richten, probeer hem het Evangelie te laten horen; breng hem waar Christus wonderen werkt. Als het je niet lukt om hem voor de Heere neer te leggen, laten twee zich verenigen, als twee niet genoeg zijn, verzoek hem met vier mensen, als vier niet genoeg is, vertel het dan aan de kerk en vraag ze allemaal te bidden maar streef er naar om stervende zondaren te brengen waar Christus geestelijke wonderen werkt. Als je verder leest in het hoofdstuk zul je erachter komen hoe je mensen bij de Verlosser brengt die er anders nooit gekomen zouden zijn. Levi gaf een groot feest, want zo dacht hij bij zichzelf: “Ik wil dat Jezus komt en preekt voor de tollenaren. Ze zijn zulke grote zondaren, net als ik, als ik ze maar naar Hem kon laten luisteren, dan zullen ze bekeert worden. “Maar,” dacht hij, “als ik het aan ze vraag zullen ze zeggen dat ze het zich niet kunnen veroorloven om een dag werk te missen, ze zullen geen zin hebben om naar een preek te luisteren.” “Dus,” zei hij, “ik krijg ze hier op deze manier — ik zal ze uitnodigen in mijn huis voor een feest, dan zullen ze zeker komen. Dan zal ik Jezus vragen of ook Hij met hen komt eten, en ik weet dat Hij ze niet zal laten gaan zonder iets te zeggen.” Zo zie je dat hij technieken gebruikte, zoals vogelvangers die staan te popelen om hun prooi te vangen. Kun jij nu niet zo oplettend en doordacht zijn als Levi? Kun jij de verschoppelingen en verwaarlozers van de Sabbath niet in je huis krijgen of in het huis van iemand anders en de middelen gebruiken om ze onder het geluid van Gods Woord te brengen? Als je in de kamer een aantal planten hebt staan, zet je ze buiten als het in de zomer regent, toch? Je zet alle potten in de tuin en laat ze het water opvangen. Doe dat ook met je vrienden, buren, kinderen en familieleden. Probeer ze eronder te krijgen als de regen van de genade valt. En als ze niet willen komen, probeer dan iets anders. Zorg er voor dat ze in aanraking komen met de kracht van de Heere. Misschien zal Jezus hen zien en zullen zij Hem zien en genezen worden. Ter overdenking Als jou kerk of kapel “Gods huis” is, dan is jou huis dat ook! God woont niet in tempels die met handen gemaakt zijn (Handelingen 17:24), maar in Zijn volk (Hebreeën 3:6). Broederschap en evangelisatie gelden overal waar Zijn volk is, of het nu in het openbaar is of bij iemand thuis (Handelingen 2:46; 5:42; 20:20–21). Preek 720, 11 november 1866
0 notes
rikwintein · 8 months
Text
Paralytisch
Laatst verlamde veelheid de piot. Het aftellen naar de voorlaatste mijlpaal is ondubbelzinnig ingezet. Dat beseft de piot ook zonder het raadplegen van de kalender of het spieken naar een knettergekke Google-spreadsheet die on-the-spot calculeert hoeveel werkweken er nog voor de boeg liggen. Neen. Een digitale maar daarom niet minder plechtige brief van de Federale Pensioendienst bevestigt…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
world-around-tess · 8 months
Text
HieperDePiep Hoera, kitten Kiki is twee jaar!
Vandaag is het feest in Huize Dreackensteijn, want Kiki is jarig. Een mooi moment voor een video met haar mooiste foto’s. Wat zijn die twee jaar voorbij gevlogen! Ik weet nog goed dat ze ik haar ging opzoeken. Het was in een roerige tijd. Tommy, mijn kater van ruim 10 jaar oud had een attaque in zijn rug gehad. Zijn achterpootjes waren verlamd en hij had heel veel pijn. Ik moest hem laten gaan.…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
luccarne · 9 months
Text
En wanneer ik de kranten opensla en terechtkom in de wereld van kritiek, kritiek op kritiek, debat bij debat, sta ik niet versteld van al die scherpe meningen, maar voel ik me erdoor verlamd. In de marges van magazines, de donkere theaterzaal of De Afspraak op Vrijdag krijgt de geprivilegieerde boze stem het woord, én wordt ze uitgeschakeld. Binnen een veilig kader vermoeien we elkaar, terwijl in de buitenwereld niemand last van ons heeft. Het hoongelach van de macht bewijst hoe onschadelijk ons werk is. ‘There is no such thing as bad publicity’ bevestigt het fenomeen Trump deze week. Op golven van kritiek is het toch lekker surfen. Deze wereld valt niet te becommentariëren, te bekritiseren, te veroordelen. Deze wereld heeft een andere taal nodig.
(Martha Balthazar in Knack 09-08-/023)
0 notes
surinam-unity · 10 months
Text
Bromfietser gedeeltelijk verlamd door aanrijding
http://news.surinam-unity.com/Sr72H2
0 notes
dickvanas · 11 months
Text
Narcolepsie is eigenlijk slaapverwarring
Tumblr media
Narcolepsie ontstaat doordat u te weinig hypocretine heeft. Dat is een stofje in de hersenen dat slapen en wakker zijn regelt. Zonder dit stofje kunt u niet lang wakker blijven of niet goed doorslapen.
Narcolepsie is waarschijnlijk een auto-immuunziekte. Dat betekent dat uw afweercellen schade veroorzaken aan uw eigen lichaam. Bij narcolepsie veroorzaken ze schade aan de hersencellen die hypocretine maken. Waarom dit bij sommige mensen gebeurt, weten we niet.
Narcolepsie is een zeldzame ziekte waarbij u overdag vaak plotseling in slaap valt. Dit kan veel problemen geven in uw dagelijks leven.
Narcolepsie begint meestal tussen de leeftijd van 15 en 35 jaar. Maar het kan ook op een andere leeftijd ontstaan.
Als u eenmaal narcolepsie heeft, dan blijft het. “Het is een schreeuw om aandacht." Aldus hoogleraar slaapstoornissen Gert Jan Lammers in de Volkskrant. Met het boek Slaapverwarring hoopt hij samen met fotograaf Arie Kievit, schrijver Valerie Kierkels én de patiënten meer bekendheid te kunnen geven aan narcolepsie. 
Narcolepsie is een chronische, neurologische aandoening. Mensen met deze ziekte hebben overdag last van extreme vermoeidheid, maar vallen 's nachts moeilijk in slaap. De aandoening gaat vaak gepaard met kataplexie: verlamming, soms van het hele lichaam, bij positieve emotie. De ziekte is bij ruim tweeduizend Nederlanders vastgesteld.
Tijdelijk verlamd raken als je hard moet lachen. Hevige, levensechte hallucinaties. Zeker tweeduizend Nederlanders lijden aan chronische neurologische aandoening narcolepsie. Fotograaf Arie Kievit, schrijver Valerie Kierkels, en bijzonder hoogleraar Slaapstoornissen Gert Jan Lammers portretteerden ze voor het boek Slaapverwarring. ‘Ik heb narcolepsie, maar ik bén het niet.’
Het is belangrijk te weten dat bij narcolepsie de klachten per persoon verschillen. Iedere patiënt heeft zijn eigen ‘pakketje’ van narcolepsie symptomen.
Overmatige slaperigheid overdag
Slaperigheid overdag is het meest op de voorgrond staande symptoom van narcolepsie. Mensen voelen zich elke dag slaperig, vooral als ze niet actief bezig zijn. Daarnaast komen aanvallen van onbedwingbare slaap voor. Mensen voelen zich dan zo ontzettend slaperig dat ze hun slaap niet meer tegen kunnen houden en daadwerkelijk in slaap vallen. Na in slaap gevallen te zijn, worden patiënten meestal snel wakker, waarna ze zich tijdelijk verkwikt voelen. Slaapaanvallen treden vooral op tijdens monotone bezigheden, maar bij ernstige vormen kunnen ze ook voorkomen tijdens activiteiten zoals eten of fietsen. De drang om te slapen overdag komt bij iemand met narcolepsie ook voor wanneer hij of zij voldoende nachtrust heeft gehad.
Kataplexie
Kataplexie is het meest karakteristieke kenmerk van narcolepsie. Het is een plotselinge spierverslapping die optreedt bij emoties, en waarbij het bewustzijn behouden blijft. Het treedt uiteindelijk bij ongeveer 85-90% van alle patiënten met narcolepsie op. Meestal ontstaat het ongeveer tegelijk met de verhoogde slaapneiging, maar het kan ook enkele tot vele jaren later ontstaan. Vooral positieve emoties, zoals uitbundig lachen of een mop vertellen lokken kataplexie uit. Ook andere situaties, zoals boosheid of verrast zijn kunnen aanvallen uitlokken. De frequentie varieert van minder dan eenmaal per maand tot tientallen malen per dag. De aanvallen kunnen gedeeltelijk of compleet zijn. Bij gedeeltelijke aanvallen gaat bijvoorbeeld alleen de kaak hangen, worden de spieren van het gezicht slap, of ontstaan knikkende knieën. Bij complete aanvallen vallen patiënten op de grond en kunnen ze in het geheel niet bewegen. Het duurt meestal enige seconden totdat de spierverslapping maximaal is, zodat men vaak nog steun kan zoeken en zich meestal niet verwondt. Ook kunnen er trekkingen voorkomen, vooral in het gezicht. Belangrijk voor het onderscheid met epilepsie of flauwvallen is dat het bewustzijn tijdens een aanval volledig helder blijft en dat iemand dus precies kan vertellen wat er gebeurd is voor en tijdens de aanval.
Hypnagoge hallucinaties
Hypnagoge hallucinaties zijn levensechte, vaak beangstigende, droomervaringen. Ze treden op bij de overgang tussen slaap en wakker worden. Deze droomervaringen kunnen ook bij mensen zonder narcolepsie voorkomen of in het kader van andere slaapstoornissen. Pas na afloop wordt het voor patiënten duidelijk dat het niet om een werkelijke gebeurtenis ging. Ze kunnen soms ten onrechte als psychotisch verschijnsel worden aangezien.
Slaapparalyse
Slaapparalyse (slaapverlamming) is het niet kunnen bewegen bij het in slaap vallen of het wakker worden. Deze verlamming duurt kort, maar kan heel angstaanjagend zijn. Ook dit fenomeen komt bij mensen zonder narcolepsie met enige regelmaat voor.
Verstoorde nachtslaap
Als mensen met narcolepsie ’s avonds naar bed gaan, dan vallen ze meestal snel in slaap, maar worden daarna in de nacht veelvuldig wakker. Het is echter niet zo dat mensen met narcolepsie slaperig overdag zijn omdat ze ’s nachts slechter slapen. Deze symptomen staan los van elkaar: de slaperigheid overdag is er ook wanneer patiënten ’s nachts goed slapen. In 2000 werd ontdekt dat mensen narcolepsie krijgen wanneer ze een bepaalde boodschapperstof in de hersenen missen. De naam van deze stof is hypocretine, soms ook orexine genoemd. Hypocretine wordt gemaakt in een klein gedeelte van de hersenen, de hypothalamus. Hypocretine speelt een belangrijke rol in de aansturing van slaap en waak, maar ook bij onder meer de regeling van de eetlust.
Bij narcolepsie is er sprake van een sterk tekort of zelfs volledig verdwijnen van het hypocretine. Dit is te meten, door met een ruggeprik wat hersenvocht af te nemen en daarin te meten of hypocretine al dan niet aanwezig is. Het is de vraag waarom sommige mensen deze stof tijdens het leven opeens niet meer maken. Hoewel er veel onderzoek naar wordt gedaan, weten we dit nog steeds niet helemaal zeker. Het is echter waarschijnlijk dat het komt omdat bij mensen met narcolepsie het eigen afweersysteem ‘per ongeluk’ de hypocretine producerende hersencellen aanvalt.
Auto-immuunziekte
Dat betekent dat narcolepsie waarschijnlijk een zogenaamde auto-immuunziekte is. Waarom het immuunsysteem (= afweersysteem) ontspoort is onbekend. Waarschijnlijk komt dit door een combinatie van ‘aanleg’, onder meer door erfelijke factoren, en omgevingsfactoren, bijvoorbeeld een infectie die het proces op gang brengt. Het is op dit moment nog niet mogelijk om hypocretine weer toe te dienen bij mensen met narcolepsie. De behandeling richt zich dus alleen op het onderdrukken van de symptomen.
(Door Dick van As)
0 notes
dromen · 1 year
Text
Het is te warm op deze wang. Het is te warm op de andere. Mijn arm slaapt maar mijn hersenen hebben geen besef van tijd en draaien extra dienst. Alle gedachten uitgedacht. Alle kronkels uitgekronkeld. Ik weet niet waar ik bang voor ben (of toch: morgen) en durf niet te zoeken naar een oplossing. Het is te warm op dit kussen en te warm in dit bed. Mijn lichaam klam van alle denken en verlamd van alle voelen — ik op slot. Morgen komt vanzelf, ik moet mezelf alleen nog even door de tijd bewegen.
0 notes
peterpijls1965 · 1 year
Text
Tumblr media
In de Vogeltjesbuurt wordt nu geschoten
De Academie voor de Journalistiek in Tilburg, waar ik medio jaren '80 mijn opleiding genoot, was gehuisvest in de voormalige Philips-Voltfabriek, op een steenworp afstand van café-Zaal Bet Kolen. In de praktijk een dependance van de opleiding, niet alleen tijdens Betpret-feesten.
De Philipsfabriek huisvestte een sfeervolle kelder, die dienst deed als kantine. Ik herinner me daar ook een ruimte met een kleine drukpers, in gebruik om behoorlijk echte tijdschriften te maken.
Het onderwijs was experimenteel van karakter, volgens een modulesysteem, dat me wel aanstond. Tijdens de lessen werd er stevig gerookt. De omgangsvormen waren informeel te noemen. Discussies konden hoog oplopen.
Ik woonde in een oud pakhuis, vlakbij het station. Ik dacht wel eens aan de oudste broer van mijn vader, oom Herman, die in Tilburg economie had gestudeerd. Ik neem aan dat hij een kamer had bij een hospita, toen in de jaren '30. Vreemd dat ik hem dat nooit gevraagd heb.
Na mijn afstuderen betreurde ik het dat mijn studie niet een jaar langer duurde. Ook Tilburg beviel me wel. Vertier zat, en niet alleen in café Bet Kolen, vlakbij de Academie voor de Journalistiek.
Als ik op vrijdag aan een uitvalsweg stond te liften met 'Roermond' geschreven op een stuk karton, duurde het zelden langer dan een half uur voor een automobilist me meenam. Liften was toen heel gewoon, er was nog geen OV-kaart.
De Academie voor de journalistiek heet nu Fontys, en is elders gehuisvest. Wat er met de Philips Volt-fabriek gebeurd is, weet ik niet.
In de even verderop gelegen Vogeltjesbuurt is het tegenwoordig kwaad kersen eten, begrijp ik. Toen ik 3 jaar Tilburger was, kwam ik wel eens bij een medestudent over de vloer die daar een klein huisje huurde, ooit gebouwd voor onmaatschappelijken en sociaal-achterlijken.
Ik vond het er best gezellig. Negen jaar geleden praatte ik in een zorginstelling met een Tilburgse knul die in de Vogeltjesbuurt in zijn rug was geschoten, wegens een niet betaalde partij drugs. Hij raakte blijvend verlamd.
Meer dan een eeuw geleden werd Tilburg groot door de textielindustrie. Ook goed voor de public relations was de plaatselijke priester Peerke Donders, die in Suriname de 'Apostel der Indianen en Melaatsen' werd. Zo bekwaam, dat Rome de missionaris zalig verklaarde.
Ik ga hier niet beweren dat Tilburg een mooie stad is, maar er is wel een universiteit en HBO-onderwijs, en het centrum is compact en beloopbaar.
Zaal Noorderligt kon wedijveren met de Vereeniging in Nijmegen, en een tent als Swinge bij Dinge leek me in Den Bosch ondenkbaar. Eindhoven was weer een ander verhaal.
Bij wijnwinkel Henri Bloem ging ik wel eens een literfles vullen, zelf uit het vat te tappen. Het resultaat was wat zuur, de prijs navenant, en thuis dronk ik bij het eten graag een glas rood.
De Academie voor de Journalistiek leerde me het een en ander over journalistieke technieken, taalbeheersing en massacommunicatie. Het was eerlijk gezegd een veredelde cursus algemene ontwikkeling. Goed voor de Bildung, maar de praktijk bleek mijn echte leerschool.
Na de Academie wilde ik Politicologie gaan studeren, maar ik moest in militaire dienst. Mijn eindscriptie ging over de vraag of een schrijvend journalist wel in staat is de realiteit in woorden te vangen. Die vraag heb ik nog steeds niet beantwoord gekregen.
Zo vraag ik me ook nog steeds af waarom sommige mensen maar blijven napraten over het feest dat ik na de diploma-uitreiking hield op de boerderij in Buggenum.
Er werd niet gevochten, de hond sloeg nooit aan. De volgende ochtend maakten we met z'n allen een wandeling langs de Maas.
0 notes
charleshaddonspurgeon · 8 months
Text
Nabij De Zon | Niet één been gebroken Maar komende tot Jezus, als zij zagen, dat Hij nu gestorven was, zo braken zij Zijn benen niet. Johannes 19:33 Ik kan in deze tekst ook de veiligheid van de heiligen zien. Het is prachtig om te zien hoe vol betekenis alle dingen zijn die betrekking op Jezus hebben. Zijn ongebroken benen zien terug op het paaslam, maar ze zien ook vooruit, door de hele geschiedenis van de kerk heen, naar die dag waarop Hij al Zijn heiligen in één lichaam zal vergaderen en er niet één gemist zal worden. Niet één been van Zijn mystieke lichaam zal gebroken worden. In de Psalmen staat een tekst waarin over de rechtvaardige — en alle rechtvaardigen zijn vernieuwd naar het beeld van Christus - staat: Hij bewaart al zijn beenderen; niet een van die wordt gebroken’ (Ps. 34:21). Ik verheug mij in de veiligheid van Christus’ verkorenen; Hij zal niet toestaan dat één van Zijn beenderen gebroken zal worden. Op de dag van Zijn verschijning zal er een volmaakte Christus zijn en zullen alle leden van Zijn lichaam vergaderd worden tot hun heerlijk Hoofd, Dat voor eeuwig gekroond zal worden. Niet één levend lidmaat van Christus zal afwezig zijn. ‘Niet één been zal aan Hem gebroken worden.’ Er zal geen verlamde, verminkte christen zijn, maar er zal sprake zijn van een volkomen verlossing. Het doel waarvoor Hij gekomen is, zal op volmaakte wijze tot stand gebracht worden tot de glorie van Zijn naam.
0 notes
se-coaching · 1 year
Text
Overleven door bevriezen
Mensen zullen de ervaring van bevriezen vaak beschrijven als “ik voelde me vast” of “ik kon me niet bewegen” of “ik voelde me verlamd”. De langetermijneffecten van een bevriezingsreactie kunnen eruit zien als angst, chronische pijn, migraine en andere chronische geest-lichaam symptomen. Dissociatie is een adaptieve reactie op dreiging en is een vorm van “bevriezen”. Het is een strategie die…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes