Tumgik
#Έκρηξη συναισθημάτων
roses-n-chaos · 2 years
Text
Πρόσεχε για ποιον κάνεις χιλιόμετρα, λένε, είναι που δεν έχουν δει τα μάτια σου πως με κοιτάζουν κάθε φορά που με αντικρίζουν.
chaos
203 notes · View notes
h-xwra-twn-grammatwn · 2 months
Text
Πλέον δεν επισκέπτομαι και τόσο τη θάλασσα
Ίσως αυτό μου στοιχίζει παραπάνω από όσο θα πρεπε
Σίγουρα περισσότερο από όσο θα θελα
Είμαι στο αμάξι και αναζητώ τον ήχο της
Είμαι στο καράβι και αποζητώ το άγγιγμα της
Είμαι στο κρεβάτι και φαντάζομαι τη μυρωδιά της
Τρέχω στη δουλειά και σκέφτομαι να κολυμπάω
Μεγάλο ρίσκο για πνιγμό
Ποια είμαι εγώ για να σωθω
Πώς να εγγυηθώ ότι θα επίπλευσω
Ποιος θα με βρει αν χαθώ στο άπειρο
Στο άπατο αυτό, ψυχρό άγνωστο
Στο πα θα τρελαθώ
Για αυτό από μικρό παιδί κοχύλια μαζεύω
Σε σακούλες, κουτιά, βάζα
Πάντα να έχω
Κάτι από κεινη
Κάτι κοντά της
Κάτι να μοιάζει στα μπλε μάτια της
Να γυαλίζει όπως τα ψάρια της
Μου λείπει η σύνδεση του ορίζοντα
Η αντανάκλαση στο κύμα
Το φως του ουρανού πάνω της
Και όλα όσα παίρνει μαζί της
Μακάρι να έπαιρνε και εμένα
Μα που να με πάει, τι να με κάνει
Άθλια μπροστά της
Ανίκανη για εκείνη
Σε τι να παραδωθώ αφού είμαι φλόγα και αυτή με σβήνει
Φωτιά συναισθημάτων
Τόσο δα για το ολοκαύτωμα
Έκρηξη να γίνει και ας βυθιστούν τα κομμάτια μου στη δίνη
Αφού όλα είναι για κεινη
Μικρά και μεγάλα
Ικανά και μη
Τα ψηλά κάνει χαμηλά και αντίστροφα
Όλα μπροστά της δυνατά
Μα εκείνη ξέρει τι χαρτί κρατά
Και ας είναι ο πάπυρος κενός
Ας είναι το μπουκάλι γεμάτο νερό.
3 notes · View notes
mathimata-ptwshs · 11 months
Text
Έχω βαρεθεί να γράφω για εσένα. Έχω περάσει πολλες εφηβικές μου νύχτες να συλλογίζομαι και να ονειρεύομαι πλασματικά σενάρια που εμείς οι δυο είμαστε ένα. Δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς ένιωσα τόσο έντονη έλξη μαζί σου, ή μάλλον με την φαντασίωση μου για εσένα. Ίσως ένιωθα την εσωτερική ανάγκη την φλόγα του έρωτα να μου την ανάψει κάτι άγνωστο και μυστηριώδες. Όμως πια δεν ξέρω αν μπορώ να σε χαρακτηρίσω ως ένα σενάριο ή όνειρο του μυαλού μου, διότι καλώς ή κακώς πέντε χρονια μετά μου δόθηκε η ευκαιρία να σου μιλήσω και να έρθω κοντά σου. Μου δόθηκε η ευκαιρία να εκπληρώσω αυτό το «άπιαστο» όνειρο του δεκατετράχρονου εαυτού μου και ίσως να αποθεώσω την εικόνα που έπλασα για εσένα, έχοντας ως στόχο να σε ξεπεράσω. Όμως αυτή η φλόγα ακόμα σιγοκαίει. Μάλιστα, νιωθω ότι μου σιγοκαίει κάθε φωνή λογικής, ενδοιασμού, και ηθικών αξιών, αφήνοντας με χαμένη και ευάλωτη στο βλέμμα σου και το άγγιγμα σου. Ακόμα αρνούμαι να συνειδητοποιήσω ότι καταφέραμε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον και έχω την ελευθερία πλέον να σου μιλάω δίχως να σκέφτομαι. Προσπάθησα να σε ξεπεράσω, προσπάθησα να σώσω την σχέση μου και να μην ενδώσω σε εσένα. Νιωθω απαίσια. Νιωθω απαίσια που δεν τα κατάφερα, και νιωθω απαίσια που εσυ προχώρησες ενώ εγώ ξαναγύρισα πέντε χρονια πισω. Τρομάζω που πλέον σε ζητάω, τρομάζω με το γεγονός ότι όταν βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο δεν μπορώ να μείνω μακρυά σου, με το ότι χρειάζομαι να σε αγγίζω. Εμείς οι δυο ήμαστε σαν τους πόλους ενός μαγνήτη, ή ήμασταν τουλάχιστον. Με εξιτάρει το μυαλό σου ανησυχητικά. Θέλω να μάθω τους βαθύτερους προβληματισμούς σου και να αφουγκρ��στώ την απλουστευμένη σκέψη σου.
Ίσως καμία φορά να φαντάζομαι να σε φιλάω.
Εισαι το μεγαλύτερο μου απωθημένο, βγες από το μυαλό μου.
Μην φύγεις, η έκρηξη συναισθημάτων που μου προκαλείς με κρατάει ζωντανή.
Φοβάμαι μηπως τελικά σε ερωτευτώ.
2 notes · View notes
popimone · 2 years
Note
Τι είναι έρωτας για εσένα και πως τον βιώνεις
Oh boyy, δεν περίμενα ποτέ ότι θα είχα να πω τόσα πολλά γι' αυτό το θέμα.
Αρχικά, ο έρωτας είναι κάτι αμφιλεγόμενο. Πιστεύω πως δεν είναι μόνο ένα πράγμα και δεν αντικατοπτρίζει μόνο έναν άνθρωπο. Κάποιος μπορεί να ερωτευτεί οτιδήποτε πάνω σε αυτόν τον κόσμο.
Στη δική μου περίπτωση είναι λίγο περίεργο. Ήμουν άνθρωπος που έλεγε ότι δεν παίζει να ερωτευτεί ποτέ και γενικά ο έρωτας ήταν κάτι που φοβόμουν, δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί ακριβώς. Εν τέλει, jokes on me, δυσκολεύτηκα φουλ με όλο αυτό στην αρχή, αλλά στην πορεία κάπως τα βρήκα.
Δεν ξέρω αν περιμένεις να ακούσεις τα κλασικά, όπως, παραδείγματος χάριν, ότι όταν βλέπεις φώτο χαμογελάς σαν ηλιθι@ στην οθόνη ή τις πεταλούδες στο στομάχι ή την ταχυκαρδία ή το να θες να ουρλιάξεις ή να κλάψεις από το πόσο πολύ μπορεί να αγαπάς αυτό το άτομο και απλά αυτό που νιώθεις στην ψυχή σου είναι "ξςνδξσηαξςιμςο". Ισχύουν όλα, αλλά δεν θέλω να σταθώ σε αυτά.
Το ξεχωριστό και το όμορφο που έχει είναι ότι ο καθένας έχει διαφορετική οπτική και διαφορετική περιγραφή για τον έρωτα και αυτό είναι που σε μπερδεύει, αλλά ταυτόχρονα σε μαγεύει. Εκτός αυτού, η έννοια του και η σημασία του αλλάζουν κάθε φορά που ερωτευόμαστε κάποι@ ή κάτι άλλο και διαφέρει ανάλογα με την κατάσταση που βιώνεις εκείνη τη στιγμή.
Μια φίλη κάποτε μου είχε πει ότι ο έρωτας είναι σαν μια θάλασσα που μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις. Τότε δεν το καταλάβαινα, αλλά είχε δίκιο. Θαμπώνεσαι από την ομορφιά, τα πρωτόγνωρα πράγματα που μπορείς να νιώσεις, αλλά ταυτόχρονα φοβάσαι γι' αυτό που θα αντικρίσεις και ποτέ δεν θα μπορείς να είσαι προετοιμασμένος και για να αποχωριστείς αυτή τη διαδικασία, θέλει χρόνο και θα περάσεις από πολλά διαφορετικά κύματα. Κάποια τα απολαμβάνεις και κάποια άλλα όχι.
Γενικότερα, είναι απλά μια έκρηξη όλων των συναισθημάτων. Συναισθημάτων που κάποιος μπορεί να μην έχει ιδέα ότι μπορεί να νιώσει.
Όλες αυτές οι εναλλαγές και οι  αμφιταλαντεύσεις που σου προκαλεί ο έρωτας σε κάνουν να διαπιστώσεις ότι δε βγάζει απολύτως κανένα νόημα. Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί αυτό να είναι το point. Πάντα προσπαθούμε να δώσουμε μια εξήγηση σε πράγματα και να βρούμε το νόημα, αλλά στην προκειμένη απλά δεν υπάρχει, γιατί είναι τελείως διαφορετικό για τον καθένα και απλά αυτό βοηθάει στην εξέλιξη και στη συνέχεια αυτού του πλανήτη.
Δεν ξέρω τι πραγματικά είναι ο έρωτας και σε όλα αυτά που έγραψα υπάρχουν συνεχώς αντιφάσεις. Νιώθω ότι καμία λέξη δεν είναι αρκετή και κατάλληλη, ώστε να μπορέσει να περιγράψει αυτό που συμβαίνει όταν κάποιος ερωτεύεται, αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει το χειρότερο και το καλύτερο πράγμα στον κόσμο ταυτόχρονα.
3 notes · View notes
sportsnewsgreek · 17 days
Text
Έκρηξη συναισθημάτων στην Τούμπα (video)
https://sport.news-24.gr/ekrixi-synaisthimaton-stin-touba-video/
0 notes
thanosskillet · 2 years
Note
Τι φάση με την έκρηξηηηη θα ξυπνήσουμε και θα γίνεται κανένας πυρηνικός πόλεμος
Μα μια πύρινη έκρηξη συναισθημάτων είναι αυτή για την οποία διψάμε (ίσως και πλαστηκαμε)
Άλλη ποιήτρια από κει. <3
«Ξέρεις γιατί ταιριάζουμε τόσο πολύ; Γιατί ίσως η ύλη του εγκεφάλου μας να προέρχεται από το ίδιο αστέρι» - Εγώ, μόλις τώρα.
32 notes · View notes
its-menang · 3 years
Text
Τα αντιδρώντα
Μια χημική αντίδραση
η ζωή
Εμείς τα αντιδρώντα της
Τα συναισθήματά μας,
προϊόντα της.
Η ένωση μας με
διάφορα χημικά στοιχεία
μοιάζει πολλές φορές ζωτική,
η αντίδραση όμως είναι μάταιη.
Και εκεί που αποδεχόμαστε
ότι είμαστε
αυτοτελή χημικά στοιχεία..
ΜΠΑΜ!
Έρχεται η έκρηξη.
Έκρηξη συναισθημάτων,
έκρηξη ερωτική,
άλλοτε οργής
και κάποτε θυμού.
Η ένωση ενδέχεται αρχικά
να είναι ασταθής,
όμως με τις κατάλληλες μετατροπές,
δημιουργείται πραγματική έκρηξη.
Η νοητική.
-Μενάνγκ
31 notes · View notes
under-the-screen · 4 years
Text
Crash
Tumblr media
“Ίσως την επόμενη φορά, αγάπη μου, ίσως την επόμενη φορά”.
Όραση : λείες, γυαλιστερές, μεταλλικές επιφάνειες, ευθείες γραμμές, καμπύλες, ψυχροί φωτισμοί  Ακοή : κλαγγές, κόρ��ες, ήχοι τριβής, ραγίσματα, τσαλακωμένες λαμαρίνες, μεντεσέδες που πιτσικάρουν   Όσφρηση : αίμα, καμένο καουτσούκ, φωτιά, στάχτη  Γεύση : παραμορφωμένη σάρκα, υπερτροφικές ουλές, μεταλλική επίγευση, καρβουνιασμένα μάγουλα Αφή : σκληρό μέταλλο, ψυχρές επιφάνειες, μηχανική συνδεσμολογία, τεχνολογικά εξαρτήματα, δέρμα.
Ενδεικτικά, τα παραπάνω ερεθίσματα μπορούν να διεγείρουν τις (πέντε) αισθήσεις κι ένα έργο τέχνης οφείλει να μπορεί να γίνει ένας τέτοιου είδους διεγέρτης. Συγκεντρωτικά, μια κινηματογραφική ταινία δύναται να ενώσει όλους τους επιμέρους  διεγέρτες προκειμένου να παράγει μια εμπειρία δυνατή που ξεπερνά τα σύνορα των αισθήσεων του ανθρώπινου σώματος και παρομοιάζεται με τον οργασμό, τόσο στην σαρκική όσο και στην εγκεφαλική του συνιστώσα. Ο David Cronenberg, έχοντας ως αγαπημένη θεματολογία την εξερεύνηση του ανθρώπινου σώματος, των ορίων και των παραλλαγών του, μεταφέρει το ομώνυμο μυθιστόρημα του J. G. Ballard στην μεγάλη οθόνη, προσφέροντας μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες της τότε δεκαετίας (1996).
Tumblr media
Βασιζόμενος στο σενάριο που αφορά ένα ζευγάρι που, μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, έρχεται σε επαφή με μια ομάδα ανθρώπων που -όντας οι ίδιοι άτομα με μερική αναπηρία μετά από δικά τους τροχαία ατυχήματα – ερεθίζονται σεξουαλικά στη θέα (ή και την συμμετοχή) συγκρούσεων αμαξιών, ο Καναδός auteur επιχειρεί να διαλύσει την κατεστημένη έννοια της σεξουαλικής ενεργοποίησης και κορύφωσης μέσω των “αποδεκτών” ερεθισμάτων και εισάγει μια οπτική που κανονικοποιεί μια συγκεκριμένη δραστηριότητα η οποία κατηγοριοποιείται στην ψυχιατρική διάγνωση της παραφιλίας. Με απενοχοποιημένη σκέψη και σίγουρα λάγνα διάθεση, η ταινία διερευνά τη σχέση της σεξουαλικότητας και της διέγερσης με τον θάνατο και την επιβίωση από αυτόν. Πιο συγκεκριμένα, κάτω από τους ψυχρούς φωτισμούς και τις μπλε αποχρώσεις των πλάνων, οι χαρακτήρες παραλληλίζουν την ένταση μιας προθανάτιας εμπειρίας σύγκρουσης δύο αυτοκινήτων με τον οργασμό και αντιλαμβάνονται την εκλυόμενη ενέργεια ως ερεθιστική δύναμη.
Βυθιζόμενος στο (περιθωριακό) σύμπαν της ταινίας, ο θεατής απομακρύνεται από τις συμβάσεις με τις οποίες έχει δεσμεύσει την σεξουαλικότητα του κι εμβαθύνει σε μια φιλοσοφικών προεκτάσεων διερεύνηση του βαθμού προδιαγραφής της ερωτικής του διάθεσης στη θέα των προκατασκευασμένων μοτίβων στα οποία αντιδρά με αναμενόμενη ακρίβεια κατά τον νόμο “δράση – αντίδραση”. Βαδίζοντας στα νοητικά χνάρια του DeSade, η κοσμοθεωρία της ταινίας έρχεται σε ρήξη με τα “κανονικά” σεξουαλικά πρότυπα και τα βαπτίζει - τα προηγουμένως επονομασμένα ως “αποκλίνοντα” - νόρμα. Ως πείραμα βασισμένο στο οπτικό ερέθισμα κι αναζητώντας τον αληθινό πυρήνα της σεξουαλικής διέγερσης, το δημιούργημα του Cronenberg θέτει το ερώτημα του αν διεγειρόμαστε από την γύμνια καθεαυτή, ή με τα σχήματα και τις κινήσεις που έχουν συνδεθεί με το γυμνό σώμα. Αντιστοίχως, κατ’ επέκταση αυτή της φιλοσοφικής νοητικής διαδρομής, αν μια, κατά τ’ άλλα αδιάφορη ή αποκρουστική εικόνα, αποκτήσει την ηχητική επένδυση των αναστεναγμών και των βογκητών και χορογραφηθεί με αλληλουχία κινήσεων αναλόγων της σεξουαλικής πράξης, γίνεται άραγε διεγερτική;
Επάνω σε αυτό τον τελευταίο προβληματισμό τοποθετείται με την τέχνη του ο σκηνοθέτης, χρησιμοποιώντας κραυγές ηδονής και υφές και ύλες με φετιχιστικό υπόβαθρο, όπως το δέρμα και το μέταλλο, για να συνοδεύσει εικόνες παραμορφωμένων σωμάτων, υπερτροφικών ουλών (που χαρακτηριστικά παραπέμπουν σε αιδοίο) και βοηθητικών εξαρτημάτων που επίτηδες θολώνουν τα συνήθη ταμπού κι αντιμετωπίζονται ως εναλλακτική πηγή ερωτισμού και ηδονής.
Tumblr media
Το (μερικώς) ανάπηρο ανθρώπινο σώμα δεν αντιμετωπίζεται, εν προκειμένω, ως παθολογικό και φθίνον και οι ουλές δεν παραπέμπουν σε μίζερες και νοσηρές καταστάσεις, αντιθέτως, αποτελούν τα απτά αποτελέσματα της επαφής με τον θάνατο και την εγχάραξη της ενέργειας που εκλύθηκε από την σύγκρουση μαζί του. Αδιαφορώντας για τον θάνατο per se και αποφεύγοντας να θίξει ζητήματα περί αυτού, ο Cronenberg τον χρησιμοποιεί ως μέσον για να επιφέρει στους χαρακτήρες του την κορυφωτική ηδονή του οργασμού. Εν πρώτοις, δύο άνθρωποι που μοιράζονται μια έντονη προθανάτια εμπειρία συνδέονται με τρόπο μοναδικό, ενώ ταυτόχρονα ή ίδια η εμπειρία τους προμηθεύει με αστείρευτη ενέργεια που, λόγω αδυναμίας διαχείρισής της, προτρέχουν να εξαντλήσουν με τον πιο πρωτόγονο τρόπο – ίσως εκεί να εδράζεται και η απόδειξη της άντλησης (ένοχης) ευχαρίστησης και ικανοποίησης στην θέα της καταστροφής.
Απαστράπτουσες, καθαρές μεταλλικές επιφάνειες ή τσαλακωμένες λαμαρίνες, ιδρωμένα δερμάτινα καθίσματα ή παραμορφωμένα κορμιά, όλα αποτελούν στοιχεία που ενορχηστρώνουν μια συμφωνία υγρής ηδονής που σε συνδυασμό με την “φλόγα” των υψηλών ταχυτήτων και την ηχητική ένταση μια αυτοκινητιστικής σύγκρουσης, απελευθερώνουν ενέργεια επιπέδων που δεν μπορούν να επιτευχθούν αλλιώς, ενώ το ρίσκο και η απώλεια ελέγχου επικουρούν στον πολλαπλασιασμό του βάθους του βιώματος των συναισθημάτων. Κατά μια τελείως σαρκική αντιμετώπιση της σεξουαλικότητας, η διέγερση παύει πλέον να είναι ανθρωποκεντρική και τροφοδοτείται μόνο από τις αισθήσεις κι εν προκειμένω, για τους χαρακτήρες της ταινίες, οι αισθητήριες οδοί έχουν πυροδοτηθεί στο έπακρο μέσω των συνεχών παραλληλισμών των καμπυλών ενός αμαξιού με τις καμπύλες ενός ανθρώπινου σώματος, σε βαθμό που η αφή δυσκολεύεται να ξεχωρίσει τα υλικά μεταξύ τους, το μέταλλο από το δέρμα, και μοιραία τα συγχέει και τα ταυτίζει, με αποτέλεσμα την έκρηξη σεξουαλικής ορμής μόνο στη θέα ενός τετράτροχου οχήματος.
Tumblr media
Παρά την χαρακτηριστική φράση κατά τη διάρκεια της ταινίας πως αυτό που αφορά τους χαρακτήρες είναι η “αναμόρφωση του ανθρώπινου σώματος μέσω της νεότερης τεχνολογίας”, στην πραγματικότητα αυτό που αποτελεί τον ελκυστικό πόλο είναι η προαναφερθείσα σύνδεση του θανάτου και του τραύματος με την σεξουαλικότητα και η αλληγορία αυτής ως έμμεση αναφορά στα ψυχολογικά τραύματα των ατόμων, την ουλοποίησή τους  και την επιβίωση από αυτά, και το άδηλο αίσθημα σύνδεσης, ενότητας κι ομοιότητας που νιώθουν αυτά τα άτομα μεταξύ τους.
Όπως έχει τονίσει ο Κιούμπρικ, “το να βλέπεις μια ταινία μόνο μια φορά είναι η προέκταση της παραδοσιακής αντίληψης του κινηματογράφου ως διασκέδαση κι όχι ως τέχνη”, συνεπώς, το “Crash” είναι μια ταινία, μια δημιουργία που οφείλει να επανεξετάζεται και να μελετάται. Ως πόνημα που διεγείρει πλέον της μιας αίσθησης, ως έργο τέχνης που προβληματίζει ενώ διεγείρει σεξουαλικά, η συγκεκριμένη ταινία κατατάσσεται δικαίως στις κορυφαίες δημιουργίες του Cronenberg και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως φιλοσοφική σπουδή πάνω στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα κι όχι ως έργο πορνό θεματολογίας · μια ταινία που (λογο)κρίθηκε αρκετά στην εποχή της – και συνεχίζει – όπως κάθε γνήσιο γέννημα ενός μυαλού (αναφορά φυσικά και στον συγγραφέα Ballard) που περιπλανάται σε μονοπάτια πέραν των προδιαγεγραμμένων και αναζητά εναλλακτικές απαντήσεις στα, από αιώνων, αναπάντητα πανανθρώπινα ερωτήματα ό��ως αυτά της ζωής, του θανάτου, της σεξουαλικότητας.
★ : 3,5/5
Tumblr media
15 notes · View notes
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Ουρανός.
Μια λέξη,χιλιάδες χρώματα.
Έκρηξη συναισθημάτων.
Σιωπή, δυνατός θόρυβος.
Χαμόγελο,δάκρυα.
Μοναξιά, μια αγκαλιά.
Ένα φιλί, ένα αντίο.
Ακόλουθός του το σύμπαν..
Ενώνει; ή μήπως χωρίζει ανθρώπους(;)
•Athens,Greece
86 notes · View notes
roses-n-chaos · 1 year
Text
Tumblr media
«Γράμμα στον Άι Βασίλη».
Και εγώ επιθυμώ εκείνη, με τα γέλια της, με τα δάκρυα της, με την τρέλα της, με το πάθος της και τις μοναξιές της. Οι παλιοί ίσως να την αποκαλούν «αγάπη», άλλοι «απόγνωση» κι άλλοι «ευτυχία». Εγώ πάλι θα πω ότι μοιάζει με «ποίηση» και κάθε της κομμάτι αντιπροσωπεύει την «ζωή», αφού με ένα της χαμόγελο μπορεί να σε συνεπάρει στα κύματα της και με ένα της βλέμμα να σε καθηλώσει όπως εκείνη ξέρει.
chaos
13 notes · View notes
Text
10 Ακούς την αντίστροφη μέτρηση Την ακούς και εσύ, σωστά; 9 Και θα ακολουθήσει έκρηξη συναισθημάτων Μα τι θα κυριαρχήσει; 7 Με κούρασαν αυτά τα ξεσπάσματα Με νιώθεις; Και δεν είναι μόνο οι νύχτες δύσκολες Απλά τις μέρες τρέχεις και παγώνεις τον χρόνο Ξημερώνει 4 Και ο χρόνος πάγωσε πάλι εδώ Μα ανά περιόδους σταματάει όλο και πιο κοντά στην αρχή του τέλους Στο μηδέν Και είναι τρομαχτικό Τουλάχιστον εγώ το φοβάμαι Κάποτε έφτασα στο μηδέν Μάλιστα δυο φορές Την πρώτη...ωω αυτή η πρώτη φορά Ένιωσα πιο άδεια από ποτέ άλλοτε Δεν αισθανόμουν τίποτα, αντιδρούσα σε όλα με απάθεια και δεν με ένοιαζε τίποτα Δεν αγχωνόμουν, δεν φοβόμουν, δεν νευρίαζα Σήκωνα τα τείχη μου ψηλά και καθόμουν ανάμεσα τους οκλαδόν στο πάτωμα Και έμενα εκεί Εκεί μέσα στους 4 τοίχους του δωματίου για ώρες, μέρες...1χρόνος πέρασε Ψιλοβρήκα τον δρόμο μου το πάλεψα Άρχισα να νιώθω ξανά Με πονούσε και με έκανε ένα με τη θλίψη μα είπα θα νικήσω Και όταν ήρθε η μέρα που νόμιζα πως θα πάρω την πρωτιά σε αυτό Ξαφνικά ξανά στο μηδέν Μα αυτή τη φορά δεν ήταν αναισθησία Ήταν όσος πόνος νόμιζα πως δεν θα ένιωθα σε ολόκληρη την ζωή μου, μαζί! Πονούσε η ψυχή μου, το κεφάλι μου, τα κόκαλα μου, τα μάτια μου Το χαμόγελό μου δεν υπήρχε για πάρα πολύ καιρό Ένα ψεύτικο χαραζόταν σε επείγον καταστάσεις, που δεν ήθελα σε κανέναν να δείξω την αδυναμία μου Και έτσι έγραφα να ξεσπάω γιατί πιεζόμουν Έτσι ξεκίνησα Και έτσι έχω έμπνευση απ' τον πόνο μου σχηματίζονται οι λέξεις Και το χέρι μου γράφει αυτόματα λόγια που ψιθυρίζει το μυαλό και η καρδιά μου Άλλες φορές συγκρούονται μα και τα δυο ταλαιπωρούνται Αυτό είναι το κοινό τους και το αποδέχονται Μην με νιώσεις Και αν με νιώσεις Δεν θα πω λυπάμαι, όχι Απλά εύχομαι να τα καταφέρεις Και είμαστε εδώ Είμαστε πολλοί σε αυτό Όλοι παλεύουμε Θα νικήσουμε Νικάμε Στο τέλος πάντα είμαστε πρώτοι!
12 notes · View notes
Text
Μια μικρή έκρηξη συναισθημάτων..
-Η δουλεία με έχει κουράσει, βαρέθηκα να είμαι συνέχεια στο ίδιο μέρος!. Της είπε καθώς αναστέναξε. -Είναι φυσικό, γενικότερα οι ώρες που δουλεύεις δεν είναι και πολύ ξεκούραστες. Του απάντησε με κατανόηση. -Το ξέρω, με τέτοιες ώρες δεν έχω πλέον χ��όνο για μένα. Εκείνη την στιγμή το αίσθημα της απόγνωσης έκανε την εμφάνιση του στο πρόσωπο του. -Αν είχες χρόνο για σένα, τι θα έκανες; Τον ρώτησε γεμάτη απορία. Χωρίς να το σκεφτεί της απάντησε αμέσως: -Θα τον έδινα σε σένα! Την κοίταξε στα μάτια και της χαμογέλασε τρυφερά.
78 notes · View notes
Text
Το βλέμμα
Αυτό το βλέμμα που νικάει κάθε λέξη
Αυτό το βλέμμα που ξεχειλίζει συναισθήματα: έρωτα, θαυμασμό, μαγεία, λάμψη, αγάπη, λατρεία..
Αυτό το βλέμμα που το αντικρίζεις κάθε φορά που τον κοιτάς και νικάει κάθε γαμημένο δαίμονα μέσα σου, κάθε παράπονο.
Αυτό το βλέμμα που σε κάνει να χαμογελάσεις αυθόρμητα με όλη σου την ψυχή..
Το κοίταγμα αυτών των δυο ματιών που σε παραλύουν, σε μεθούν, σε κάνουν ευτυχισμένη..τόσο απλά!
Αυτό το βλέμμα που ξέρεις πως είναι αληθινό και ακόμα και αν αυτά τα μάτια κλάψουν ή θυμώσουν θα τα δεις να παλεύουν να σε κοιτάξουν όπως περιέγραψα πιο πάνω...
Αυτό το βλέμμα το καθηλωτικό, το απρόσμενο, το ανέμελο.
Και άραγε να γνωρίζει πως με κοιτάζει έτσι όλους αυτούς τους μήνες;
Αραγε να καταλαβαίνει πως αντιδρά όλο αυτό μέσα μου;
Μπορεί να δει οτι τον κοιτάζω με τον ίδιο τρόπο.. τα ίδια αισθήματα, το ίδιο βάθος, πάθος, λάμψη, έρωτα, κατανόηση, λατρεία..(;)
Νοσταλγώ αυτό το βλέμμα ακόμη και αν έχει περάσει μια ώρα απ' την τελευταία φορά που το δα...Αυτά τα μάτια αγάπησα και αγαπώ, για αυτό που νιώθουν, για αυτό που νιώθω και γω αντίστοιχα γιατί αυτά τα μάτια ανήκουν σε εκείνον και μόνο αυτός με έχει κοιτάξει έτσι.
Μόνο αυτός με κερδίζει με αυτόν τον τρόπο με ενα βλέμμα...έκρηξη συναισθημάτων σε κάθε ματιά και όλα έχουν υπωθεί..τόσο απλά!!
By @a-dark-soul-full-ofscars
49 notes · View notes
galiniaabyssos-blog · 6 years
Text
Tumblr media
Κι αν λείπει κάτι από την εποχή μας. Αυτό είναι η επαφή. Όχι όχι. Δεν εννοώ την σωματική. Το σεξ. Εννοώ την οπτική επαφή. Αυτήν την έκρηξη που προκαλούν δύο βλέμματα όταν συναντιούνται. Αυτός ο πιδακας συναισθημάτων που δεν μπορεί να συγκριθεί με κάτι παρόμοιο. Έχουμε φτάσει σε σημείο να αδιαφορούμε για ζωτικής σημασίας πράγματα. Όπως η τέχνη. Ο έρωτας (όχι απαραίτητα με έναν άνθρωπο, πχ με την δουλειά σου ή με ένα ηλιοβασίλεμα). Τα ταξίδια. Οι βόλτες. Οι γεύσεις. Η οικογένια. Τα βιβλία.. Όταν η ψυχή δεν έχει καλλιεργηθεί σε επίπεδα ευαισθησίας Πώς περιμένουμε από ανθρώπους παθητικούς που κρύβονται μια ζωή πίσω από μια οθόνη να μας δώσουν ψυχή.σωμα.ζωη. Αδύνατον. Για αυτό βγες απο το σπίτι και κλείσε το κινητό. Τρέξε. Παίξε. Μπες σε μια βιβλιοθήκη. Δες μια καλή ταινία. Δες το ηλιοβασίλεμα με τον|την αγαπημενο|η σου. Δώσε στον κόσμο από αυτό που έχεις μέσα σου. Δώσε ΨΥΧΉ. Είναι αυτό που μας κρατάει εν τέλει ζωντανούς..
3 notes · View notes
astratv · 2 years
Text
Εκστασιασμένος ο Κοκκινάκης μετά τον τίτλο στο διπλό: «Δε θα κοιμηθώ για τρεις μέρες»
Εκστασιασμένος ο Κοκκινάκης μετά τον τίτλο στο διπλό: «Δε θα κοιμηθώ για τρεις μέρες»
«Έκρηξη» συναισθημάτων από τον νεαρό τενίστα, έπειτα από τον θρίαμβο στο Αυστραλιανό Όπεν, έχοντας τον Νικ Κύργιο στο πλευρό του. Οι Θανάσης Κοκκινάκης και Νικ Κύργιος κατέκτησαν τον τίτλο στο διπλό, επικρατώντας των Έμντεν και Πουρσέλ με 2-0 σετ στον τελικό. «Δεν θα κοιμηθώ τις επόμενες τρεις ημέρες. Με δουλεύετε;» έγραψε ο ομογενής τενίστας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δίνοντας το έναυσμα για…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
kati-diaforetiko · 2 years
Note
Τον τελευταίο καιρό αντιδραω λίγο υπερβολικά σε διάφορες καταστάσεις της ζωής μου... Δεν ήμουν ποτέ έτσι, αλλά τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνουν πολλά και ειναι λογικό να αντιδράω περίεργα αλλά το κακό είναι ότι αντιδράω έτσι σε άτομα που δεν φταίνε. Έχω ένα αγόρι αρκετά χρόνια, ποτε δεν είχαμε προβλήματα στη σχέση μας. Τις τελευταίες μέρες εγώ ζηλεύω χωρίς λόγο, χωρίς να μου έχει δώσει κάποιο δικαίωμα. Επίσης γκρινιαζω με το παραμικρό και ότι κ αν μου πει μετά το σκέφτομαι μπορεί να πιαστώ από μια λέξη και μετά βάζω τα κλάματα. Δεν έχει κάνει όμως αυτός κάτι που να μου τα προκαλεί αυτά, εγώ συμπεριφερομαι έτσι. Είναι ο μόνος που μου συμπεριφερεται ωραία και με σεβασμό. Με οικογένειά, φίλους και συνεργάτες έχω το θέμα. Αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν έχω κάπου αλλού να ξεσπάσω. Κάθομαι και κλαίω κάθε μέρα μαζί του για το ίδια πράγματα, αντί να βρω λύση το μόνο που κάνω είναι αυτό. Δεν του αρέσει να με βλέπει έτσι, προφανώς και είναι λογικό. Σήμερα μου είπε ότι δεν γίνεται να με βλέπει να κλαίω κάθε μέρα για τους ίδιους λόγους και ότι αυτό καταντάει κουραστικό, ότι θέλει να είναι δίπλα μου αλλά δεν γίνεται να το κάνει αυτό 24/7 γιατί δεν είναι λέει γραμμή υποστήριξης.. με ενόχλησε αυτό που είπε, αλλά νομίζω έχει δίκιο και το λέει για το καλό μου. Πρέπει να βάλω ένα τέλος στα κλάματα και να αρχίσω τις πράξεις. Όμως μου είναι δύσκολο.. δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Θέλω να είμαι όπως ήμουν παλιά και το πιο σημαντικό να μην του συμπεριφερομαι έτσι, ούτε να τον στεναχωρω γιατί νοιάζομαι για αυτόν και τον αγαπάω. Ποια είναι η γνώμη σου?
θέλει να είναι δίπλα μου αλλά δεν γίνεται να το κάνει αυτό 24/7 γιατί δεν είναι λέει γραμμή υποστήριξης...
Μεταξύ μας τώρα, όταν είσαι με κάποιον αρκετά χρόνια, όπως μου λες, δε μπαίνεις καν στη διαδικασία να το σκεφτείς αυτό. Υποτίθεται ότι όταν είσαι με κάποιον προσπαθείς να τον ηρεμείς και να τον βοηθάς σε δύσκολες φάσεις του.
Ωστόσο αυτή η συμπεριφορά σου πιθανότατα να οφείλεται στο ότι μάλλον δε βλέπεις τη σχέση σου να προχωράει με τον οποιονδήποτε τρόπο και βγαίνει υποσυνείδητα (;), διάψευσέ με αν κάνω λάθος...
Όλοι περνάμε τις φάσεις μας και συνήθως ξεσπάμε στα άτομα που αγαπάμε πιο πολύ, ασχέτως του αν φταίνε ή όχι και αυτό είναι κακό, όμως συνάμα και αναπόφευκτο. Αυτό συμβαίνει γιατί, καλώς ή κακώς, θεωρούμε πως θα μας καταλάβουν και θα είναι δίπλα μας σε οποιαδήποτε έκρηξη συναισθημάτων μας.
Θεωρώ πως πρέπει να βρεις μέσα σου τον πραγματικό λόγο που σου βγάζει αυτή τη συμπεριφορά και να τον αντιμετωπίσεις με τον οποιονδήποτε τρόπο. Βρες και κάνε πράγματα που έκανες στο παρελθόν και σε γέμιζαν και γενικότερα προσπάθησε να περνάς χρόνο με ανθρώπους που νιώθεις ευχάριστα μαζί τους και αγαπάς και πάνω από όλα με τον εαυτό σου!
0 notes