#Grafisch Ontwerp Gent

[toomanydesign]

Grafisch Ontwerp Gent

#Grafisch Ontwerp Gent

[devosopmaandag]

Twee vrouwen, een publicatie en een mantel

Door twee tentoonstellingen over art brut (outsider-kunst) en een boekpresentatie* moest ik denken aan dat vermaledijdede begrip 'innerlijke noodzaak', dat op kunstacademies zo vaak gebezigd wordt. Hoe iets dat zo diep wil zijn een frase is geworden. Kunstenaar Griet Menschaert legde tien jaar oude tekeningen voor aan een filosoof, een non-binaire grafisch vormgever en een mindfood-coach. Door de eenzame corona-periode leken de tekeningen een nieuwe betekenis op te roepen. Intiem zijn ze, die tekeningen, confronterend, verleidelijk, verhalend en vervreemdend. De filosoof las zijn tekst voor, terwijl zij haar lichaam inzette als haar eigen vleesgeworden tekeningen. Wat volgde was dat wij als publiek de intimiteit tussen die vier mensen en die van het boek in werden getrokken. Het was mooi, wankel en ongemakkelijk soms, op andere momenten bijna ontoegankelijk. Ik zag een directe parallel met haar tekeningen.

De presentatie vond in de avond plaats in Museum Dr. Guislain te Gent, een voormalig 'krankzinnigengesticht'. De deuren waren open, de gebouwen amper verlicht, de gangen leeg en kaal, slechts een enkel bordje verwees naar de presentatie. We liepen er wat verloren en onzeker rond, maar juist dat gevoel voedde misschien wel mijn ontvankelijkheid voor de rest van de avond. Boven was de tentoonstelling 'Mirror, mirror – Mode & De Psyche' **, met kostuums en textiele werken van psychiatrische patiënten en mode-ontwerpers, voor even opengesteld. Ik werd overweldigd door de werken zoals mij dat zelden overkomt op een tentoonstelling voor hedendaagse kunst. Het waren vooral de geborduurde werken van patiënten die me diep raakten.

Mijn eigen borduurwerk lijkt zo gecontroleerd en helder, maar wie minstens vijf uur per dag borduurt, het laatste wat gedaan wordt voor het slapen en het eerste nog voor het ontbijt, die kan een zekere obsessiviteit niet ontkennen en als de fase aangebroken is van het invullen van de lege plekken, dat is daar maar één woord voor: horror vacui – de angst voor de leegte, of in mijn geval, de lust de leegte te vullen (hetgeen misschien wel het zelfde is). Toen het niet goed met mij ging, werd het borduren mijn troost en houvast.

Op de tentoonstelling boog ik mij lang over een zwarte mantel, die een patchwork-voering had van reeds geborduurde stoffen in petit point. De maakster, die de mantel altijd bij zich droeg, borduurde en appliqueerde daar overheen, vaak grof en grillig. Ik voelde bijna het dwingende van dat maken, zonder welke het leven misschien wel onleefbaar was voor haar. Een jas, een ding als een nest, een bed, zo basaal als brood, water en vuur, een ding als een kind dat beschermd en gevoed moet worden. Vlak voor de avond begon gaf ik Griet een opgerold borduurwerkje met 'IK VOEL DE SNELHEID VAN MIJN ZIEL'. Ze kreeg een kleine schok bij het lezen van de woorden. Innerlijke noodzaak voelde ik, bij de vrouw van de mantel en bij haar.

* 'Some Body Help', uitgave met zes tekeningen van Griet Menschaert en drie door haar met de hand uitgeschreven teksten van filosoof Leon Heuts, mindfood-coach Hadas Cnaani en non-binair ontwerper Noam Youngrak Son. https://www.grietmenschaert.be/

** Dubbeltentoonstelling in het MoMu te Antwerpen en Museum Dr. Guislain te Gent, nog te zien tot 26 februari

[pixelsolutionsbe-blog]

[jookdoodle]

bill

Tekst : copyright www.bill.be . Nathalie Hoes

Wat wil je later worden? Vroeger schreef je brandweerman, prinses of schooljuffrouw in de vriendenboekjes. Tegenwoordig vind je daar game developer, social mediamanager of waarom niet, grafisch kunstenaar. Enter Joke Neyrinck en haar digitale hersenkronkels.

Joke Neyrinck (1982) studeerde grafisch ontwerp aan de Arteveldehogeschool in Gent. Na een paar jaar werken in de grafische wereld, snakte ze naar een persoonlijkere uitlaatklep. In 2014 won ze de Lumen Art wedstrijd en belandde haar werk in New York, Londen en Berlijn.

Hoera voor digitaal dus, maar alles begint old school op papier. Joke: “Ik klad een massa schriftjes vol met doodles, kronkelende lijnen en rare wezentjes. Geef mij een wit blad papier en ik teken er op los. Dan ontstaat er een hele wereld, mijn handschrift komt als het ware tot leven.”

Joke’s hersenkronkels zijn mysterieus en je ziet er telkens weer iets anders in. Het heeft wel wat vanfantasy. “Ik heb al vanalles over mijn werk gehoord: men ziet er een futuristische onderwaterwereld met zeedieren in of iets erotiserend met naakte lichamen. Ik laat mijn fantasie de vrije loop, al sluipen mijn onderbewuste gevoelens natuurlijk wel in mijn werk.”

"Ik klad een massa schriftjes vol doodles. Daar komt mijn handschrift tot leven."

Als de schriftjes volgeklad zijn, begint Joke aan haar digitale collages. Dat doet ze met een 3D-software programma. “Blender wordt veel gebruikt bij animatiefilms. Vroeger gebruikte ik Photoshop om mijn collages in te kleuren tot ik dit open source programma ontdekte. Ik zit nog volop in de experimenteerfase. Ik ben geen digital native, het begin was eerder moeizaam (lacht)."

Als je Joke’s collages aan de muur ziet hangen, is de link met street art niet ver weg. “Ooit deed ik eens een muur voor een project, maar het is niet mijn specialisatie. Ik print mijn werk heel groot en op aluminium, dus dat zorgt voor een gelijkaardig monumentaal effect als bij street art. Als je digitaal werk klein print dan geeft dat een postereffect. Door het groter te printen, krijg je meer een schilderij. In de toekomst zou ik ook graag meer in 3D printen. Met een virtual reality-bril stap je dan als het ware ín het schilderij.”

Samen met drie andere kunstenaars vormt Joke het collectief Krakk. Met crewlid en beeldhouwer Jan Duytschaever stelt Joke tot begin april tentoon in Torhout. Jan laat zich inspireren door vrouwelijke vormen uit de natuur en objecten zoals elektrische motoren.

Joke: “We zijn een goede match. We werken allebei organisch: ik met mijn doodles, hij met machines. Ons collectief is vooral opgericht om samen expo’s te organiseren, samen werk creëren is iets voor de toekomst.”

De duo-expo met Jan Duytschaever loopt van 18 maart tot 9 april in CC De Brouckere Torhout. Nadien kan je haar werk ook checken in galerie Montanus 5 in Diksmuide (17 april tot 16 mei). Joke woont trouwens in een prachtig belle époquehuis in Oostende waar je elke zaterdagnamiddag haar kunststudio kan bezoeken.

[anneliensnyers]

tape fields meet satelite images may 2017

#Annelien Snyers #graphic design #master #gent #belgium #ghent #grafisch ontwerp #sportveldmarkeringen #sport fields #satelite #paper #Tape #land in zicht

[rrredlobster]

Ik heb mijn master Illustratie & Grafische vormgeving behaald in het Sint-Lucas (nu LUCA) van Gent Swipe om te zien wat ik daar geleerd heb :) . #opleiding #master #sintlukas #sintlucasgent #luca #lucaschoolofarts #lucaschoolofartsgent #grafischevormgeving #grafisch #grafischontwerp #ontwerp #design #graphicdesign #graphicdesigner #illustratie #illustrator #illustrations #illustration #redlobster #rrredlobster (bij LUCA Sint-Lucas Beeldende Kunst Gent) https://www.instagram.com/p/CQNlWZZhOmm/?utm_medium=tumblr

#opleiding #master #sintlukas #sintlucasgent #luca #lucaschoolofarts #lucaschoolofartsgent #grafischevormgeving #grafisch #grafischontwerp #ontwerp #design #graphicdesign #graphicdesigner #illustratie #illustrator #illustrations #illustration #redlobster #rrredlobster

[stantijtgat]

'Complete collectie grafisch ontwerp', book design bundling all graphic design books in the LUCA School of Arts library in Gent.

[csamuelsdesignshortlist]

MinaLima – ‘’The Crimes of Grindelwald’’

De cover van het boek Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, The Original Screenplay door J.K. Rowling is eind 2018 ontworpen door het duo Miraphora Mina en Eduardo Lima. MinaLima is het grafisch ontwerpteam achter de films van Harry Potter en Fantastic Beasts, gevestigd in London.

De cover van het boek is een aanvulling op het ontwerp van het eerste Fantastic Beasts Screenplay, wat opnieuw verfraaid is met mysterieuze beelden die verschillende onderdelen van het nieuwe verhaal vertegenwoordigen. Het werk is een soort eerbetoon aan Parijs, de stad waar The Crimes of Grindelwald zich voornamelijk afspeelt. Hierbij staat de Eiffeltoren centraal, dit is ook te zien op de cover van het boek. Daarnaast staan er een paar magische wezens op de cover, zoals een Bowtruckle en een Niffler, samen met een paar andere herkenbare Wizarding World-symbolen, zoals de Deathly Hallows. Het medaillon met de letters ‘NF’, een sieraad en een schedel die bovenaan de cover te zien is komen ook terug in het verhaal. MinaLima legt uit dat de Art Nouveau-stijl erg sterk is in de film. ‘’De kostuums, de architectuur, de kleuren: het voelde allemaal als iets dat we echt moesten pushen in de omslag. Dus hoewel er paaseieren en verborgen edelstenen in zitten, zijn ze allemaal ingebed met deze wervelingen die aansluiten bij deze traditionele stijl.’’ Wat de kleur betreft wilden ze graag het gouden thema behouden. Aangezien de verhaallijn donkerder wordt, hebben ze dit zwarte silhouetontwerp geïntroduceerd. De gehele kleur is typerend voor de periode van het verhaal.

Dit werk is relevant voor de Grafische Studio.

Wat ik uniek vind aan het werk is de manier waarop het al een groot deel van het verhaal laat zien. De cover is een soort voorproefje wat mij nieuwsgierig maakt naar het verhaal. De wervelingen en tekst is ook voelbaar op de cover, dit vond ik opvallend en zorgde ervoor dat het boek eruit sprong. De blauwe kleur van het boek vind ik ook zeer mooi in combinatie met het goud en donkerblauw van de letters en wervelingen. Wat mij interessant lijkt om te leren is hoe verschillende elementen van een verhaal zodanig samengevoegd kunnen worden dat het een mysterieus geheel wordt.

Bron: Gefotografeerd in de Fnac in Gent; https://mashable.com/2018/05/30/crimes-of-grindelwald-screenplay-cover/?europe=true; https://www.pottermore.com/news/cover-for-the-fantastic-beasts-the-crimes-of-grindelwald-screenplay-revealed

[stardips]

Wat studeert fleur?

Grafisch ontwerp aan Sint Lucas in Gent :-)

[khadjatits-blog]

Samenwerkingen: Jan & Randoald

Deze week: Jan Hespeel (44) en Randoald Sabbe (43), ofte Jan en Randoald. De grafisch ontwerpers leerden elkaar kennen als docent aan Sint-Lucas Gent, waar ze ook samen zijn afgestudeerd. Ze zijn vooral actief in de culturele sector, met werk voor onder meer Museum M in Leuven, de Academie voor beeldende kunsten Gent of Trendwolves. Het duo zorgde ook voor de huisstijl van de LUCA School of Arts.

In hun ontwerpen vertrekken ze vaak vanuit verzamelingen. “We zijn allebei verzamelaars, vooral van materiaal online”, zegt Sabbe. “Eigenlijk zijn we als strandjutters, maar dan op het web. En met dat materiaal maken we dan nieuw werk.”

Voor deze cover gingen ze aan de slag met een generator voor anagrammen rond ‘Art Brussels’. “Daar hebben we twee nieuwe combinaties uit gekozen. Een met het woord ‘stars’, want de kunstbeurs draait om de nieuwe kunststerren. En een met ‘bars’, want het is ook een sociaal gegeven. De twee figuren zijn wij zelf: Jan en Randoald op bezoek in de bars met de stars van Art Brussels.”

Website en bron: http://www.janenrandoald.be/ en https://www.demorgen.be/cultuur/maak-zelf-de-cover-bc7bd1c4/

#onderzoek

[iris-van-robays]

Deze week: Iris Van Robays (22). 07/04/2017, De Morgen

Ze rondde vorig jaar met succes haar master in grafisch ontwerp af aan Sint-Lucas Gent. Na een stage in Amsterdam is ze nu als freelanceontwerpster aan de slag. En mag ze zich al eens over pispotten buigen, dus. “Ik ben al snel beginnen te schetsen en me te verdiepen in wat Duchamp gedacht moet hebben toen hij met het urinoir bezig was. Het leek me wel interessant een hedendaagse variant te maken die ook reactie oproept.”

Om de cover te maken testte Van Robays verschillende technieken uit. “Maar die verschillende ontwerpen maakten samen een boeiend beeld, vond ik, en daarom heb ik het zo gehouden.” Van Robays werkt normaal veel met kleuren en speelse ontwerpen, vaak ook met taal eraan gekoppeld. De cover is dus wat atypisch door alleen in zwart-wit te werken. “Maar het origineel van Duchamp is ook zwart-wit. Dus vond ik het logisch dat hier ook zo te houden.”

irisvanrobays.tumblr.com

#41 De Morgen Cult Cover 17

[genevievemarginet]

2014 KASK structuren. Room dividers voor de ateliers van grafisch ontwerp, KASK, Gent. Ontwerp Geneviève Marginet + Ronny Duquenne http://www.ronnyenjohny.be Uitvoering Bart Loncke

[bobaccarne-blog]

About

BO BACCARNE

Illustrator | Grafisch vormgever | Art director

Bo behaalde haar Bachelor diploma in de fotografie aan School of Arts Gent. Eerder leerde ze werken met programma’s als Illustrator, Photoshop en Indesign en volgde ze een opleiding grafisch ontwerp in avondschool aan de Sint-Lucas Academie in Gent. Ze ging op tekenles vanaf haar zesde, zat vier jaar op Sint Lucas in het middelbaar en leerde zo het kleurrijke universum in haar hoofd op papier te zetten.

Wil je een originele illustratie, geboorte kaartje of trouwkaart. Aarzel niet om haar te contacteren.

bo@@baccarne.be

[anneliensnyers]

presentation january 2017

#annelien snyers #graphic design #LUCA School Of Arts #Gent #student #grafisch ontwerp #sportveldmarkeringen #tape #sattelite #alphabet #baldessari #monday #installation #presentation #ghent #belgium #sint-lucas #master

[anneliensnyers]

MASTEREVENT  — “Between Thought and Expression Lies a Lifetime”

Collaboration with Kapinga Muela Kabeya.

Also featuring a collaboration between Julie Van Kerckhoven & Margot Vanhassel

#Annelien Snyers #Kapinga Muela Kabeya #Julie Van Kerckhoven #Margot Vanhassel #luca school of arts #Gent #Ghent #students #graphic design #grafisch ontwerp #photography #fotografie #experiment #master #event #2016 #chalk #tape #poster #print #takeover #street art #badminton #art school #Belgium

[csamuelsdesignshortlist]

Anna Lena – ‘’Kanker Naïef’’

Het ontwerp van de cover van het boek ‘’Kanker Naïef’’ door Jiva Hemelsoet is in 2019 gemaakt door Illustrator Anna Lena in Utrecht.

Het achterliggende idee van het boek en ontwerp is dat anderhalf jaar geleden Jiva Hemelsoet zich besloot in te schrijven voor de minor Creatief Schrijven te Fontys Tilburg. De grote opdracht van deze minor was het schrijven van een boek en ze wist meteen waar haar boek over zou gaan. Het verlies van haar vader aan kanker in 2015. Ze is nogal visueel ingesteld, zo vertelt ze zelf, gezien ook haar achtergrond grafische vormgeving. Ze begon gelijk te fantaseren over de kaft van haar boek. ‘’Het woord achtbaan bleef maar door mijn hoofd spoken, aangezien we in een achtbaan terecht waren gekomen. Daar wilde ik dus iets mee. Ik zag het helemaal voor mij. Mijn vader en ik in een karretje met een looping in het vooruitzicht. Daaromheen allerlei voorwerpen die te maken hadden met mijn vader, een flesje Heineken, een bitterbal enzovoort. Het onderwerp van mijn boek is al triest genoeg en dat wilde ik absoluut niet uitstralen. Het moest een vrolijke voorkant worden en het liefste in het roze. Het idee van de cover had ik in mijn hoofd al helemaal uitgetekend en ondanks dat ik handig ben met Adobe, realiseerde ik mij dat ik dit nooit kon uitwerken. Ik besloot opzoek te gaan naar een illustrator. Anna Lena Illustrations volgde ik al enige tijd op Instagram en ik besloot haar een berichtje te sturen. Als snel zaten we met elkaar aan tafel en was de deal gesloten.’’ Vertelt Jiva. Ze heeft al haar ideeën aan haar doorgegeven waarmee zij is gaan schetsen. Op die schets heeft Jiva vervolgens weer akkoord gegeven en daarna zijn er bij het inkleuren nog wat kleine wijzigingen geweest zoals het verplaatsen van de titel en toevoegen van een klein detail. ‘’Tranen in mijn ogen toen ik hem voor het eerst zag. Hij is zoveel mooier dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Ik ben blij dat we elkaar gevonden hebben en dat Anna Lena mijn idee zo prachtig heeft uitgewerkt.’’

Het werk is relevant voor Studio Still.

De cover van het boek spreekt mij erg aan. Wat ik mooi vind aan het ontwerp is de manier waarop Jiva en haar vader staan afgebeeld, samen in een achtbaan. Mijn oog valt in eerste instantie op de titel, die pakkend en best heftig is, maar ook groot afgebeeld staat. Ik vind het mooi en persoonlijk dat er in de illustratie spullen zijn getekend die rondom de achtbaan vliegen waarin Jiva en haar vader zitten. Dit zegt wat al over het verhaal. De kleuren zijn vrolijk, dit is eigenlijk het tegenovergestelde van het verhaal, wat de combinatie van de titel, het verhaal zelf en daarbij de vormgeving erg uniek maakt.

Bron: Gefotografeerd bij Jiva thuis in Sas van Gent.