gelbikahveyapayim

[gelbikahveyapayim]

Bazen iki dünya bir araya geliyor, yine de kısmet olmuyor.

#babilden öte #kısmet

[gelbikahveyapayim]

Bugün elime kahve döküldü ve ben önce elimden sekip yere sıçrayanı temizledim. Bunu bir yerde okusam lüzumsuz dramatik bulur, gözlerimi devirirdim. Devrilen benmişim, kendimde en devrik bulduğum kısım cümlelerimdir, cümleleri de en çok burada devirmişimdir diye kalktım buraya geldim.

Öyle.

#merhaba #her elv- tamam tamam #kahve #burası çok değişmiş diye ağlasam ayıp mı olur

[gelbikahveyapayim]

yirmialtısıfıraltıikibinyirmiiki.

Kıskandığım şeyin basitliği kalbimi kırıp kırıp ellerime verdi.

#apocalypse #kalbim:çıt #ben seni uzun bir yolda #aynen

[gelbikahveyapayim]

"Elimde yalandan, kocaman, rengarenk, geçici, oyuncak zaferler."

#küçüğüm #sad but true #iç ses: aynn küçücüksün

[gelbikahveyapayim]

Yağmur biriktiren adamın kanatlı ata üzüldüğünü hatırladım, bacakları varken kanatlara da ihtiyaç duyacak kadar çaresizmiş diye. Ben bunun çaresizlik değil de yetmeme olduğunu düşündüm hep. Yeryüzüyle sınırlı kalamayan biri, hızla, daha uzağa, en uzağa; koşmak, uçmak, gitmek üzerine tasarlanmış. Geride bıraktığı iz, kör edici bir ışık. Seni çok özledim. Seni burada özlemenin yasal bir yanı var ya da ben bu ara okuduğum o hikayenin etkisinden çıkamıyorum ve aklımın iplerine kusurlu bahaneler asıyorum. Bilmiyorum. Sen olsaydın anlatmama izin verir, arkama sakladığım iplerimi bile çözerdin, onu biliyorum. Seni çok özlüyorum.

#seyrek yağmur #hikaye değil de ozan #ozan önemli #evet hâlâ etiket seviyorum

[gelbikahveyapayim]

"Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar."

[gelbikahveyapayim]

Herkes üstüme üstüme “Siyah ve beyaz yoktur, griler vardır”larla gelirken ben topuğumu yere vura vura mavinin tek bir tonunu savunuyorum. Savunuyorum dediğim de işte gardım varmış gibi yapıyorum. Son sürat duruyorum. Koşarsam o şiirdeki gibi vurulur muyum bilmiyorum, gardım yok ya bir de, ölürsem mavinin o tonunu kim savunur diye düşünüyorum. Korkuyor muyum diye kendimi tartıyorum, korkmuyor çıkıyorum ki bundan nefret ettiğini biliyorum, kendimi tartınca aşina olduğum bir ağırlıkla göz göze geliyorum, ben de işte bundan nefret ediyorum. Gözlerimi kapatıyorum ama ben bir tek evimde rahat uyuyabiliyorum. Ev nedir neresidir nasıl tanınır sorularını bir çuvala koyup denizin dibine atmak istiyorum. Yine şiirlerden gidiyorum, bu vedayı tanıyorum. Bu defa bir harfini de kendi ellerimle örüyorum. Ürkütücü sessizlik yerini o tanıdık, çirkin, gürültülü şarkıya bırakıyor. “Hatırlıyorum” kelimesindeki o harfi her seferinde atlıyorum. Yazdıklarımı bir yere bağlayamıyorum ama içimdeki sıkıntıyı o harfin unutulmasına bağlıyorum. Çiçek de maviydi, altını çiziyorum.

Öyle.

#mavi çiçekler #yersiz bir melankoli oldu #yersiz de değil aslında burası tam yeri #kendimle fikir birliğine varabiliyor muyum #asla #öyle

[gelbikahveyapayim]

"You and I are the same, Damon. The obstacle standing between two fates."

TVD

#the vampire diaries #damon salvatore #kader evren ve diğer her şey #eski dizileri neden aşamıyorum? #bir de şu etiket koyma işini ahahah #ne yapalım ben de böyle biriymişim

[gelbikahveyapayim]

“Karlar düşmeden yanında olacağım.”

[gelbikahveyapayim]

[gelbikahveyapayim]

“Kaçmıyor ya” dediğim şehir sular altında kalıyor. Bozulmasın diye avucumda sakladığım plan, dünyamın değişen dönüş hızı yüzünden düşüp kırılıyor. Hiç çekilmemiş bir fotoğrafı çok özlüyorum. İki bin yirmiye gireceğimizi süslemelere bakınca fark ediyorum. Bir şeyler kıyametleri koparırken bir şeyler çok yolunda gidiyor, bir şeyler gökten yıldırım gibi inip mevsimi sökse de başka şeyler o hani altı özenle çizilen ve kurdurduğu hayallere özenilen cümlelerdeki gibi gelişiyor ama işte o cümlenin ardındaki taşa takılıp duruyorum. Taşı yola kötü adamlar mı koydu, sen mi koydun, ben mi koydum, taş zaten orada olmak için hikayeye girmişti ve sözde özne eriyip gidecek miydi; anlayamıyorum. Hikayenin anlayamadığım kısımları beni öyle korkutuyor ve kaçıp saklanmak istediğim yer öyle uzak kalıyor ki durumu gündelik vazgeçişlerle telafi ediyorum, güzelce giden bir kitabı bile tam oturtamadım diye bırakıveriyorum. Kitaplar bana alınmaz, ben de zaten kimselere alınmıyorum.

Ne yapayım, ödevler bitince taşlara kaymasın aklım diye temizlik falan yapıyorum. 

Sirke?

#sirke #ben yine neden buraya döndüm #süslü pembe defterden özür dilerim

[gelbikahveyapayim]

“Run away with me”

— rory gilmore & jess mariano (literati)

[gelbikahveyapayim]

Kalp.

— i’ll give you the sun

[gelbikahveyapayim]

Güllere cömertçe su verdim Gülten Hanım, onları güze hazırlamayı unuttum.

#gülten akın #saklandım

[gelbikahveyapayim]

[gelbikahveyapayim]

Ne zaman kendimi kaptırsam evrenden sağlam bir “Kaptırma” sopası yiyorum. Bir insanın en iyi bildiği hislerden biri, bir camın ardından kendi rüyasını izlemek olabilir mi?

[gelbikahveyapayim]