levenmetminder

[levenmetminder]

Anti-hipster amandelcake (maar wel glutenvrij)

Omdat er bij vriendlief nog een behoorlijke voorraad amandelmeel in de weg lag besloot ik daar iets van te bakken. Aangezien het een kleine keuken is met weinig tools moest het iets zijn dat eenvoudig te maken is. Al snel kwam ik uit op cake: niet ingewikkeld en altijd lekker.

Echter waren de online recepten nodeloos uitgebreid qua ingrediënten. Het plan was om het amandelmeel op te maken, niet om de kast aan te vullen met pompoenpitten, kastanjemeel, dadels, vijgen, suikervervangers, enz.

Uiteindelijk zocht ik een basisrecept voor cake op en paste deze aan volgens eigen inzicht. Omdat het resultaat behoorlijk smakelijk was (zo smakelijk dat er geen tijd meer was om een foto te maken) hierbij het recept.

Ingrediënten - 100 gr suiker - 190 gr zachte roomboter - 4 eieren - 100 gr amandelmeel - 100 gr rijstmeel - half zakje bakpoeder - 1 appel (optioneel) - kaneel (optioneel)

Prak de suiker door de roomboter (nee je hoeft geen dure keukenmixer aan te schaffen voor dit recept). Prak vervolgens een voor een de eieren door de boter. Voeg het volgende ei pas toe als het 1e redelijk vermengd is met de boter. Prak vervolgens het meel met bakpoeder erdoor. Schil de appel en snij deze in plakjes. Bestrooi met kaneel en meng door het cakemengsel. Vet een ovenschaal in met wat boter (ook een cakeblik is een attribuut dat niet noodzakelijk is in een keuken) en vul met het beslag. Plaats de ovenschaal in de oven en bak 1 uur op 165 graden (voorverwarmen is echt niet nodig tenzij je een stokoude oven hebt die er een half uur over doet om op temperatuur te komen).

#cake #glutenvrij #simpel

[levenmetminder]

kastanjepannenkoeken

Afgelopen zomer at ik in Parijs een heerlijk kastanje-chocolade-toetje. Ik wilde zelf ook wel eens zoiets maken. Daar is het tot nu toe niet van gekomen, maar ik kwam wel kastanjepannenkoeken tegen en besloot een eigen variant te maken. Deze pannenkoeken zijn overigens het beste te eten als toetje of zoet tussendoortje.

Ingrediënten: - 1 ei - half kopje water - eetlepel kokosrasp - snufje zuiveringszout (zorgt ook voor de luchtigheid) - 3/4 kopje kastanjemeel (te koop bij de reformzaak) - 3/4 kopje boekweitmeel - kokosolie of roomboter om in te bakken

Meng alles door elkaar. Voeg indien nodig nog wat extra water toe. Bak hier vervolgens dunne pannenkoekjes van.

Eetsmakelijk!

#kastanje #pannenkoek #suikervrij #glutenfree

[levenmetminder]

Consuminderen en mensen in hun waarde laten

Vorig jaar was ik op visite bij vriend A, een vriend die nog minimalistischer leeft dan ik doe (toegegeven hij is er ook al langer mee bezig). Een andere vriend (B) gebruikte daar de waterkoker. Waarop vriend A bijna ontplofte omdat de waterkoker te vol zat en er daardoor energie verspild werd. Op dat moment nam ik me heilig voor om nooit zo te reageren.

Ook ik probeer groen, minimalistisch en zuinig te leven. Maar ik ken ook veel mensen die hier nog niet zo ver mee zijn of die er gewoon niet zo mee bezig zijn. En ook dat is prima. Her en der probeer ik wel mensen te inspireren door te vertellen waar ik mee bezig ben, maar ik probeer ook altijd om de keuze bij de ander te laten.

Dit gaat me echter wisselend af. Het ene moment sta ik me te verwonderen dat iemand bij het afwassen 3x zoveel van alles gebruikt als dat ik zelf zou doen, het volgende moment sta ik geïrriteerd het plastic uit de prullenbak te vissen omdat iedereen uit Enschede inmiddels toch moet weten dat het plastic gescheiden wordt. Als een vriendin de zojuist aangebroken zak glutenvrije broodjes in de prullenbak gooit maak ik een mental-note dat ik de volgende keer voor we van tafel op staan moet informeren wat ze met de overgebleven broodjes van plan is. Maar als iemand bij mij thuis en te groot kontje van de courgette afsnijd moet ik me inhouden om dit niet te corrigeren. En als mijn moeder alweer de bleekselderij staat te schillen sta ik alweer uit te leggen dat de schil gewoon eetbaar is. Op dat moment begin ik toch een beetje op vriend A te lijken.

Tegelijkertijd vind ik het zelf ook niet prettig als mensen extra water in mijn pan doen omdat ze denken dat de aardappels anders niet gaar worden. Of mijn vuur hoger draaien vanwege dezelfde overtuiging. Dus oefen ik regelmatig in het bijten op mijn tong en het oefenen van verdraagzaamheid.

Mensen in hun waarde laten staat bovenaan mijn lijst met belangrijke dingen, hoger dan bijvoorbeeld mijn zorgen over het verspillen van drinkwater. Alleen soms vergeet ik dit even, vooral als ik moe of gestrest ben. Dan vergeet ik soms dat iedereen de dingen op zijn eigen manier doet en dat mijn manier niet perse de beste is.

#love #respect #consuminderen #groen

[levenmetminder]

Versplinterde communicatie

Vroeger had je zo’n telefoon met een draad eraan. Als je geluk had was de draad lang genoeg om buiten te kunnen te bellen, maar meestal was je al blij als je als tiener niet in de woonkamer (met je ouders erbij) hoefde te bellen.

En toen was er opeens het internet. Over de telefoonlijn en schreeuwend duur (telefoontikken en internetabonnement). Toen het iets betaalbaarder werd had ik eindelijk toegang tot internet, inclusief discussies met ouders over het bezet houden van de telefoonlijn. 

Later, toen ik op kamers ging was ik opeens 2 maanden afgesloten van communicatie. In het studentenhuis lag geen telefoonlijn en mobiele telefoons waren nog belachelijk duur. Ik behielp me met het internet op school en de telefooncel om de hoek. Toch voelde ik me destijds niet afgesloten van de wereld. Het was heel normaal om pas na een paar dagen op een mailtje te reageren en mensen die geen mail hadden schreven je gewoon een brief.

Toch was ik blij toen ik na een tijdje weer een telefoonlijn had. Net zoals dat ik blij was met mijn 1e mobiele telefoon en internet over de kabel (een stuk goedkoper). Aan alle trends deed ik vrij snel mee: chatboxen, icq, msn, telefoon met internettoegang, Hyves, LinkedIn,Twitter en Google+.

Omdat ik overal prima mee overweg kon en interesse had in marketing werd ik social media expert. Ik legde mensen o.a. uit hoe je een goed LinkedInprofiel aanmaakt en hoe communicatie via Twitter werkt. Braaf vertelde ik iedereen dat je al die communicatiekanalen ook goed in de gaten moet houden omdat het niet gepast is pas na een dag te reageren. Ook vertelde ik dat dat alles in slechts in kwartier per dag past, weliswaar verspreid over minimaal 3 momenten.

Inmiddels is het aantal kanalen verder toegenomen (al zijn er ook weer een paar weggevallen), verwacht iedereen dat je binnen een uur reageert en red je het niet meer met een kwartiertje per dag. Uiteraard zijn er allerlei oplossingen om al die communicatiekanalen een beetje te stroomlijnen, maar ze werkten steeds minder goed.

Daarom besloot ik 2,5 jaar geleden om al die kanalen een voor een een maand niet te gebruiken om te onderzoeken wat de daadwerkelijke meerwaarde is. Maar het liep anders. Ik kreeg een enorme terugslag in mijn gezondheid en was genoodzaakt alles tot een minimum te beperken. Twitter en LinkedIn bekeek in nauwelijks meer, ik beantwoorde alleen essentiële mailtjes en Facebook hield ik slechts een beetje bij.

Na een maand of 5 krabbelde ik weer op en kwam tot de ontdekking dat ik al die communicatiekanalen niet gemist had. Sterker nog, ik begon me steeds meer te ergeren aan al die versplinterde communicatie en mensen die meedoen omdat iedereen het doet. Mensen die ik nog geen jaar daarvoor had aangespoord om ook mee te doen.

Ik probeerde mensen uit te leggen dat het niet handig is om via Facebook te vragen of ik over een kwartiertje kom helpen met schilderen. Ik miste bijna een opdracht omdat iemand die me op LinkedIn gevonden had me een berichtje via Facebook stuurde, wat in de map overige belande omdat we geen vriendjes zijn op Facebook. En ik verwijderde WhatsApp nadat dingen meerdere keren in de soep gelopen waren omdat mensen er van uit blijven gaan dat je ieder kwartier kijkt. 

Ik overwoog om Facebook te verwijderen. Maar de artikelen van andere die gestopt waren weerhielden me. Ze spraken over sociale zelfmoord en ik vrees dat dat ten dele waar is. Ik probeerde het goede voorbeeld te geven door uitnodigingen voor feestjes netjes per mail te blijven sturen, maar er is een groeiende groep mensen waarvan ik geen mailadres heb. Overigens werkt iedereen uitnodigen via Facebook ook niet, omdat een kwart van mijn vrienden niet of nauwelijks op Facebook zit.

Uiteindelijk had ik een tijd lang een redelijke balans gevonden tussen alle communicatiekanalen. Maar de moderne tijd haalt me in. Zelfs mijn ouders waren verbaasd toen ze dit jaar eindelijk een smartphone hadden en tot de ontdekking kwamen dat ik geen WhatsApp heb.

Maar zeg eens eerlijk. Slaan we met zijn allen niet een beetje door? Wordt het niet vermoeiend om continu met alles en iedereen verbonden te zijn? Zou het niet fijn zijn om af en toe wat meer overzicht te hebben? Of rust aan je hoofd? Of gewoon tijd om met vrienden op een terrasje te zitten en echt bij te praten, zonder dat iedereen aan zijn telefoon vastgeplakt zit?

#communicatie #social media

[levenmetminder]

Kokostruc

Ik schreef er al eerder over kokosolie. Handig om mee te koken, om in je haar te smeren, om door crèmes te mengen en om deo mee te maken. Alleen in de winter is het een harde massieve massa en in de zomer vloeibaar. Niet handig.

Voor de winter heb ik een trucje, voor de zomer zoek ik nog een oplossing.

Men neme een blok kokosolie en een staafmixer. Mix met de staafmixer de kokosolie en je krijgt een soort smeerbare smurrie. Ideaal om snel een beetje kokosolie te pakken, een goede vervanger voor boter en ideaal als basis voor je deo.

#kokosolie

[levenmetminder]

Glutenvrije reisblunders

Zoals je al kon lezen (in glutenvrij op reis deel 1) had ik me in Spanje verkeken op het glutenvrije aanbod in de supermarkt. Maar er ging wel vaker wat mis. 

In Tsjechië maakte ik op de laatste avond alvast mijn ontbijt voor de volgende dag en mijn lunch voor de terugreis. Omdat de voortent al afgebroken was belande dit eten buiten in de koelbox. Die nacht ging het (alweer) flink regenen. Een koelbox blijkt niet waterdicht te zijn en mijn bewaarbakjes evenmin. De verzopen pannenkoeken kon ik weggooien. Tijd om iets nieuws te maken was er eigenlijk niet. Ondanks dat mijn diëtiste er in die tijd op hamerde dat ik meer moest eten kwam mijn afwezige eetlust die dag wel goed uit. En gelukkig was de salade niet verzopen waardoor er toch nog iets te eten was.

In Polen kreeg ik het voor elkaar om een pak karnemelk te kopen in plaats van een pak melk. Dit had ik pas in de gaten toen de rijstepap inclusief karnemelk al op het vuur stond. Gelukkig was dit met een beetje extra suiker wel te eten.

Ook in Polen had mijn voorraad vacuümverpakt brood het zwaar te verduren (waarom ik dit mee had lees je in een volgend blog). Als het zonnig was zwol de verpakking op (iedere dag een beetje meer) en ‘s nachts kromp de boel weer. Gedurende de reis kwam er vocht in de verpakking door de temperatuurverschillen. En door al het reizen begon het toch al brokkelige brood in stukjes uiteen te vallen. Uiteindelijk at ik beleg met brood in plaats van brood met beleg.

Uiteten in Spanje was een kleine ramp maar dat had volgens mij niets met glutenvrij te maken. Het zorgde er wel voor dat ik op zoek moest naar een McDonald's voor een extra portie eten. Maar in Spanje had ik ten minste nog te eten. In Berlijn ging ik er vanuit dat er wel een restaurant was dat iets glutenvrij’s kan maken. Na het in een hele lange straat met heel veel restaurants overal gevraagd te hebben en nergens te kunnen eten besloot ik dat mijn reisgenoten beter zonder mij konden gaan eten en nam ik de metro om in het hostel van de restjes van de vorige dag nog iets voedzaams te maken. Ook in Rotterdam heb ik een keer heel hard moeten zoeken naar een restaurant dat bereid was iets glutenvrij’s te maken.

En in Turijn ging ik er vanuit dat ik net als in Pisa bij iedere apotheek brood kon kopen. Dat bleek niet zo te zijn waardoor we flink wat apotheken langs moesten om brood te vinden.

#glutenvrij #blunders

[levenmetminder]

Glutenvrij op reis deel 2

Wat eigenlijk overal wel te koop is zijn rijstwafels. In Spanje ontdekte ik ook maiswafels, die hebben meer smaak. Niet zo fijn voor ontbijt en lunch, maar wel een goede afwisseling met de rijstepap (zie vorige blog).

Gelukkig is het ook zo dat ze in Zuid-Europa niet de vervelende gewoonte hebben om in ieder potje en pakje meel te stoppen waardoor sausjes en zelfs soepen gemakkelijker glutenvrij te vinden zijn (toegegeven het aanbod potjes en pakjes is wel een stuk kleiner), 

Na de 1e vakantie glutenvrij koken op 1 pit zette ik ook thuis mijn antennes uit voor eenpansgerechten. Dat principe met campingpannetjes stapel is namelijk aan mij niet besteed. Zo ontdekte ik ook de bonenschotel die sindsdien vaste campingprik is.

Bonenschotel Blik bonen Blik mais Blik tomaat of tomaat uit een tube of verse tomaat of desnoods ketchup Soepgroente Beetje bouillion Stop alles in een pan en wacht tot de groente gaar zijn. Door de combinatie bonen met mais heb je ook geen vlees meer nodig.

#glutenvrij #backpacken #reizen

[levenmetminder]

Glutenvrij op reis deel 1

Ik ben dol op kamperen en ik ben dol op koken. Maar zodra ik mensen had gevonden die durfden te kamperen zonder auto werd het koken een kleine ramp. Ook de combinatie glutenvrij en kamperen vond ik de eerste jaren een aardige uitdaging.

10 jaar geleden kreeg ik aan het begin van de zomer te horen dat ik glutenvrij moet eten. Ik had net 75% van de inhoud van mijn voorraadkast weggegeven, een meelmolen en broodbakmachine aangeschaft en brood leren bakken of ik  ging al op vakantie naar Duitsland en Tsjechië. * Note: dit was ook het tijdperk waarin ik regelmatig te horen kreeg ‘glutenvrij, maar dan kan je toch helemaal niets meer eten’

Gelukkig was daar de patiëntenvereniging met een vakantiefolder. Tip 1: neem voldoende brood mee voor de gehele vakantie. ONMOGELIJK Tip 2: kies voor een camping waar je een vriezer kunt huren voor je broodvoorraad. Zijn ze nou helemaal gek geworden, ik ga kamperen daar hoort geen vriezer bij! En zo stonden er nog meer waardeloze tips in de folder. Het enige nuttige was een woordenlijst in een aantal veel gebruikte vakantie talen (geen Tsjechisch). 

Gelukkig was ik vriendjes met het internet en vond ik een recept voor panbrood (een plat brood dat je in een hapjespan met deksel kunt bakken). Ik maakte thuis een testbrood en vond dat het ermee door kon. Gelukkig ging ik dat jaar met de vouwcaravan van mijn ouders op pad zodat ik daadwerkelijk voldoende meel mee kon nemen voor 2 weken panbrood en pannenkoeken plus een hapjes pan, want zonder hapjespan geen panbrood. Door het 2 pitsfornuis was het avondeten dat jaar overigens geen enkele uitdaging.

Het jaar daarop ging ik met rugtas, tent en reisgenoot naar Spanje. In mijn tas was ruimte voor een meelvoorraad voor 2x pannenkoeken, een paar plakken toastbrood ( droog dus lang houdbaar) en dat was het. Wel was ik gewapend met een lijst met glutenvrije verkooppunten. De dichtstbijzijnde supermarkt kwam niet verder dan glutenvrij-afbakbrood.....

Had ik nu toch maar op advies van de patiëntenvereniging een oven in mijn rugtas gestopt (Tip 3 neem een oventje mee). Gelukkig ben ik creatiever dan dat en werd mijn ontbijt voor de 1e dagen rijstepap. Rijst (rijstepap kan prima gemaakt worden met gewone rijst), melk en suiker zijn gelukkig op de meeste plaatsen wel te koop). 

Wordt vervolgd.....

#glutenvrij #backpack #reizen #camperen

[levenmetminder]

Bietjes met smaak

Ik sta nog op de foto als hummeltje in de kinderstoel, mezelf onder gesmeerd met rode bieten. Rode bieten die mijn ouders in de moestuin verbouwden en waarover mijn moeder jaren later nog klaagde wat een knoeiboel dat altijd was om te bereiden.

Tegenwoordig kom ik voornamelijk rode bietjes verpakt in plastic tegen, voorgekookt en al. Ik geef toe, ook ik heb deze pakjes regelmatig gebruikt. Lekker makkelijk en snel klaar. Maar vers kwam ik ze dan ook zelden tegen waardoor ik niet in de verleiding kwam om verse bieten te kopen.

Ik probeerde al eens bieten in de moestuinbak, maar die kwamen helaas niet verder dan alleen wat blad (wel lekker in de salade). Maar inmiddels heb ik ontdekt dat zowel de Netorama als de Turkse supermarkt verse bieten verkopen. En opeens blijken die dingen smaak te hebben. Niet de slappe hap uit een pakje maar groente met smaak.

En die knoeiboel dan? Och, ik vind het wel meevallen. De eerste biet schilde ik en werd geroerbakt. Ik had niet het idee dat het koken meer troep gaf dan normaal. De 2de lading heb ik volgens mijn geweldig-ouderwets-basic-kookboek een tijdje met schil en al gekookt. Daarna even schillen, handen wassen en klaar.

Overigens kan je bietjes ook frituren tot chips (misschien ga ik dat ooit doen) en binnenkort ga ik mijn geweldige bietensoep weer eens maken, maar dan met verse bietjes.

#smaak #groente #bieten

[levenmetminder]

haren wassen met minder

Een jaar of 3 geleden schakelde ik over op cosmetica zonder parabenen. Zodra iets bijna op was ging ik opzoek naar een vervangend product zonder parabenen. Zo ook voor mijn shampoo.

Alleen heb ik haar met een eigen mening. Zodra ik andere shampoo gebruik dan het gewend is gaat het pluizen. En als ik de verkeerde shampoo gebruik dan blijft het pluizen. En ik hou niet van pluizend haar en ook niet van producten weggooien. Bij parabeenvrije shampoo nr 3 was ik het dan ook zat. Tijd voor een andere oplossing.

Op een forum vond ik mensen die hun haar wassen met zuiveringszout en water en dit langzaam afbouwen naar haar wassen met alleen water. Hierdoor kan je ook de conditioner achterwege laten omdat je haar niet bij iedere wasbeurt drastisch ontvet wordt. Het sprak me wel aan.

Maar zuiveringszout met water dat schuimt niet en voelt niet lekker aan, kortom ik vond het niks. Tijd om te experimenteren. Ik nam een lege shampoofles en vulde deze met een lepel zuiveringszout, 2 flinke scheuten shampoo en water. Schudden en klaar is je nieuwe shampoo. Omdat het een vrij dun mengsel is is een fles met pomp wel aan te bevelen.

Uiteraard moest mijn haar de 1e paar x weer pluizen maar daarna werd het sterker en veerkrachtiger en veranderde het pluis in slag en later in een enkele pijpenkrul. Ook lukte het me om eens in de 3 dagen mijn haar te wassen i.p.v. om de dag. En inmiddels heb ik ook voldoende aan een scheut shampoo i.p.v. 2 in de mix.

Extra bonus de conditioner kan blijven staan zonder dat mijn haar extreem gaat klitten of droog wordt. Bijna helemaal dan want ik geef mijn haar wel 2x per jaar een kuurtje omdat het anders wat droog wordt in de puntjes. De 1e paar x liet ik hiervoor wat warm gemaakte olijfolie in mijn haar trekken. Maar inmiddels heb ik kokosolie ontdekt en doe ik dit met kokosolie.

Kokosolie is overigens ook ideaal voor die enkele keer dat mijn haar toch nog gaat pluizen. Gewoon een beetje tussen je handen warm wrijven en met je vingers door je haar gaan. Of als stylingproduct voor nog mooiere krullen.

#groen #consuminderen #douchen

[levenmetminder]

Dat werkt toch nooit? Waarom hebben we anders zo veel keuze in deodorant. Die bovendien lang niet allemaal zo goed werken als ze beloven. Geloof me, het werkt. Ook wanneer je als een dolle naar je afspraak fietst, een dag lang midden in een wilde pit staat te fotograferen en ik denk ook als je...

[levenmetminder]

Onverkoopbare producten toch verkopen

Producten die supermarkten niet meer willen of mogen verkopen toch verkopen en met fikse korting. Zie dit artikel voor meer informatie. http://www.gva.be/nieuws/in-de-rand/aid1513283/winkel-met-bijna-vervallen-voedsel-groot-succes.aspx

[levenmetminder]

Kerstboom?

Kerst dat betekend voor de meeste mensen een kerstboom in huis halen. Een boom die eerst opgekweekt wordt, daarna een paar weken binnen staat mooi te wezen om vervolgens vernietigt te worden. Zonde!

Gelukkig zijn er ook mensen die een boom met kluit kopen en deze na de kerst in de tuin planten. Maar Wat te doen als je geen tuin hebt waar je je kerstboom de rest van het jaar kunt laten. Met een groot balkon kan het misschien nog met een grote pot. Maar op mijn balkon neemt dat echt te veel ruimte in beslag.

Vroeger gebruikte ik de oude kunstboom van mijn ouders. Deze was best wel groot en ging na de kerst in stukjes in een fikse doos. Deze boom heb ik ooit wegens ruimte gebrek verkocht en vanwege diezelfde ruimte wil ik ook geen nieuwe.

Gelukkig is er nog een andere oplossing. Men neme de grootste kamerplant in het huis en versiert deze met slingers en ballen. Waar staat voorgeschreven dat een kerstboom een dennenboom moet zijn?

Fijne kerst!

#kerstboom

[levenmetminder]

Appelmoes van zelfgeplukte appels

Vandaag ben ik met vrienden appels gaan plukken om appeltaart en appelmoes te maken. In de appelgaard werden we na het plukken van 4 appels aangesproken dat je ze daar niet mag plukken. Maar de appels die op de grond lagen mochten we wel meenemen. Omdat we ons daar zo netjes aan hielden kregen we ook nog een schitterende courgette mee uit de moestuin, waarop het kookplan werd uitgebreid met soep.

Uiteindelijk hadden we een flinke tas vol met appels .Uiteraard hadden we ook appels in de supermarkt kunnen kopen. Maar het is veel leuker om met een paar vrienden buiten te zijn dan door een supermarkt te sjokken. Het menu van vandaag was dan ook een grote pan soep, een grote pan appelmoes en een flinke appeltaart. Hieronder mijn recept voor de appelmoes. Appelmoes Vul de pan met versgeplukte appels, in stukjes gesneden. Bestrooi rijkelijk met kaneel en gemberpoeder. Voeg 2 a 3 handjes rozijnen toe, een flinke scheut rum en een beetje water. Zet op een laag vuur en roer van tot tot tijd door tot de appels uit elkaar vallen. Combineerd ook goed met walnotenijs.

#appelmoes

[levenmetminder]

Deze TEDtalk over hoe voedsel dichter bij de mensen te brengen en te verbouwen door de hele stad heen moest ik gewoon met jullie delen.

[levenmetminder]

Kopje koffie?

Bij tijd en wijlen kan ik zonder, maar regelmatig heb ik toch behoefte aan koffie (tips om te minderen zijn welkom). Nu ben ik wel iemand die over het algemeen voldoende heeft aan een mok. Alleen is het minimum van mijn koffiezetapparaat ruim 1,5 mok. Per dag gooi ik dus gemiddeld een halve mok koffie weg en dat vind ik zonde. De speurtocht begon en ik ben eerst gaan zoeken naar wat je nog met dat restant koffie kunt doen. Ik stuitte op koffiedrab tegen katten en koffiedrab in scrubs maar niks zinnigs over de koffie zelf.

Daarop besloot ik die ene mok dan maar van oploskoffie te maken. Alleen is dat dusdanig vies dat dat alleen met suiker te drinken is en aangezien ik zo min mogelijk suiker en kunstmatige-zoetstoffen probeer te gebruiken was dit niet echt een oplossing.

Vervolgens kreeg ik van vriend A een setje voor koffie. Mooi glaasje met daar bovenop een soort zeefje met daar weer bovenop een dekseltje. Het leek ideaal maar ik stond te prutsen aan het aanrecht: moet er nog water bij, het zeefje wordt gloeiend heet, er komt drab in mijn koffie, enz. Niet echt een oplossing dus. Overigens heb ik er nu wel een mooi glaasje bij.

Voor wie denk waarom neemt ze niet gewoon een Senseo: die kreeg ik dus van vriend B. Ik snap het idee maar vind de uitwerking bagger. Voor een mok moeten er 2 pads in. Ik zet het ding aan, hij warm het water op, ik druk op 2kopjes en vervolgens begint die te zeuren dat er te weinig water is..... Tegelijkertijd probeerde ik 4 soorten pads uit waarbij er 3 waardeloos waren en de 4de erg lekker. Dat was meteen biologische maar ook hele dure koffie. Kortom de Senseo zorgde voor meer problemen dan oplossingen en werd weggegeven aan vriend C (die er overigens erg blij mee is).

En toen ging ik mee camperen en werd er koffie gezet met een losse koffiefilterhouder en een thermoskan. Lekkere koffie en je kan precies zoveel zetten als dat je nodig hebt. Enige nadeel: dan staat er een koffiezetapparaat en een koffiefilterhouder in de keuken. Maar dat was snel opgelost: ik ging terug naar het koffiezetapparaat. Filter erin, koffie erin en kokend water uit de waterkoker erbij gieten voor ongeveer een mok. Soms staat de oplossing gewoon voor je neus.

#koffie #voedselverspilling

[levenmetminder]

Gebruik ook eens dat andere deel van een radijs

Eet je wel eens radijsjes? En wat doe je dan met de blaadjes nadat alle radijsjes in de salade zitten?

Als de blaadjes nog vers en knapperig zijn kan je deze prima toevoegen aan de salade. Helaas zijn de blaadjes dit meestal niet meer op het moment dat ik ze in de winkel koop en belanden ze alsnog in de prullenbak. Maar dat vond ik toch wel zonde. Vandaar het volgende recept:

  Pittige bouillon van Radijsblaadjes

Neem de steeltjes en blaadjes van 1 bosje radijs. Was ze en snij in grove stukken. Doe in een pan en voeg 1 liter water en een blokje bouillon toe. Breng aan de kook en laat 5 minuten doorkoken. Voeg een klein beetje peper toe en klaar is je bouilllon. Eventueel kan je op het eind nog een lente-ui in ringetjes gesneden toevoegen of wat verse kruiden.

#voedselverspilling