#αγαπη μονο

[megamhses]

"Με σιχαίνομαι... Με μισώ το κατάλαβες;" σου είπα. Το εννοούσα. Το ήξερες, πάντα μισούσα τον εαυτό μου. Ακόμη το εννοώ...

"Σε αγαπάω. Θα σε αγαπάω για πάντα" μου είπες. Για πάντα... Μάλλον το για πάντα είχε ημερομηνία λήξης και το πετάξαμε μαζί με τα υπόλοιπα χαλασμένα.

Όμως είναι αστείο... Η ίδια φράση που τότε έδωσε λάμψη στα μάτια μου, που αγκάλιασε τη παγωμένη ψυχή μου... Τώρα έγινε φωτιά και με καίει μέχρι να γίνω στάχτη. Έγινε οξύ και με λιώνει...

Είναι όλα χαραγμένα στη καρδιά μου. Και όσο τα σκαλίζω, κάνω πληγές που ίσως δε θέλω να επουλωθούν...

Γιατί;

Γιατί σε αγαπάω. Θα σε αγαπάω για πάντα.

#greek posts #greek tumblr #greece #αγαπη μου #ελληνικα #ελληνικο tumblr #ελληνικο ποστ #ερωτα μου #ζωη μου #greek blog #greek quotes #ελληνικό ταμπλερ #ελληνικο ταμπλρ #ελληνικο κουοτ #μου λειπεις #μοναξια #γαμω την πουτανα μου #μονο εσυ #σε αγαπω #αγαπη #ερωτικο #ερωτευμενος #για εσενα #χωρις εσενα #εσυ #ερωτας #ποναω #πονος #ποναει #γκρεεκ

[xehasmenesithakes]

Η οικογενεια μου ηταν απο οσο με θυμαμαι μονογονεικη δεν ειχαμε ποτε πολλα χρηματα,ουτε εχω ζησει ποτε στο κλασικο μοντελο οικογενειας.Ηταν παντα εγω η μητερα μου και ο αδερφος μου.Μπορει να μην ακουγομαστε μεγαλη οικογενεια αλλα νιωθω πως ολη την αγαπη του κοσμου την εχουμε οι τρεις μας.Ακουσα πριν λιγο, τον αδερφο μου ποσο γλυκα καληνυχτιζε την μαμα μου,δεν ξερω γιατι συγκινηθηκα..τους καληνυχτησα,τους ειπα οτι τους αγαπω και τους δυο,γυρισα στο δωματιο μου,τωρα σου γραφω αυτο..ειμαι μονο ευγνωμων δεν θα θελα τιποτα αλλο..

[naturallyadventured]

klelia_renesi

Πριν 2 χρονια ακριβως, κρατουσα την 2 μηνων κορη μου γυμνουλα, ακριβως οπως την γεννησα κ οπως γεννηθηκα κ εγω. Την προετοιμαζα να μπει πρωτη φορα στην αγκαλια της θαλασσας κ να μαθει να θεραπευεται απ αυτην. Γυμνες κ οι δυο σε χορό με τα κυματα. Οπως στην κοιλια της μανας μας. Οσα αισχη κ να γινουν, οσο κ αν η πατριαρχικη κοινωνια αρρωσταινει τις κορες μας, τοση κ περισσοτερη κοντρα θα υψώνουμε εμεις . Για τις αδελφες μας, τις κορες μας, για τα θηλυκά ολου του κοσμου. Οχι ανοητε. Το σωμα μας δεν ειναι το πεδιο βολης σου, ουτε τοπος εκτόνωσης σου, ουτε καν στη διαθεση σου. Ειμαστε αρχέγονα πανίσχυρα οντα μαγικα, με εντολες παναρχαιες κ γνωσεις μυστικες. Γενναμε τη ζωη κ την θεριευουμε , κραταμε το συμπαν στη θεση του, γεμιζουμε την πλαση με αγαπη κ φροντιδα. Αν σε ενα γυναικειο κορμι, εσυ βλεπεις μονο το σκευος ηδονης σου κ οχι το μεγαλειο του, εισαι ανάπηρος σε ολα τα τερεν, κ τσαμπα σου δόθηκε το δωρο της ηδονης. Δεν θα φοβίσετε τις γυναικες να πλασουν τον κοσμο που ονειρευτηκαν. Δεν θα μειωσετε ουτε ποντο το μεγαλειο μας κ την αποστολη μας. Ειμαστε γυναικες, ειμαστε ελευθερες, ειμαστε οι μαναδες οι γιαγιαδες κ οι προγιαγιαδες σας κ οποιο τσογλανι ασελγεί πανω μας θα το φαει το μαυρο σκοτος. Καμια μονη, καμια μονη, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ

[poignardeparlebeau]

τωρα που διαβαζω το βιβλιο THANK FUCK καποιος στο writers room για την ταινια ειπε "ξερεις κατι; αυτη η σκηνή στην αρχή του βιβλίου που ο καραμανίδης λέει στον λαζάρου οτι δεν εχει ξεφτιλιστει για την αγαπη, το οποίο δεν έχει κάποιο emotional weight γιατι είναι στην αρχή και δεν ξέρουμε αρκέτα πράγματα για τους χαρακτήρες ακόμα; ας το βάλουμε προς το τέλος και να το βάλουμε σε συνδυασμό με το γεγονός οτι ο λαζάρου δεν πήγε στην ετοιμοθάνατη μητέρα του για να πάει στον καραμανίδη, το οποίο θα είναι emotionally devastating εφοσον το κοινό θα ξέρει τι εχει κάνει ο λαζάρου και ο καραμανίδης όχι"

γενικα i am horribly charmed από το βιβλίο αλλα THANK FUCK ολη αυτη η σκηνη correctly went στο τελος του act 2 και όχι στην αρχη της ταινίας που θα είχε κάποιο emotional weight μονο in retrospect

#γενικα τωρα καταλαβαινω καπως καλυτερα την ταινια και την κανω appreciate περισσοτερο #γιατι διαβαζω μερικους διαλογους και περιγραφες και ειμαι καπως ??? και πρεπει να τους ξαναδιαβασω μερικες φορες μεχρι να καταλαβω (αν) #το τανγκό των χριστουγέννων #talks

[nofuckinlabels]

Στον πρωτο μου ερωτα

Υπηρξες τα παντα για μενα

Το οξυγόνο που ανεπνεα

Φοβομουν τοσο πολυ οτι δεν θα σε ξεχασω ποτε, οτι θα ζω παντα με τον πονο της απουσιας σου. Καποια στιγμη αληθεια ολα τα αστρα αυτου του ουρανου ευθυγραμμίστηκαν για την αγαπη μας

Σε αγαπουσα τοσο πολυ

Και δεν θα ψαξω ποτε για αυτο που ειχαμε

Θελω να ειναι ατοφιο

Θελω να ξερεις οτι ακομα νιωθω εναν κομπο στον στομαχι οταν ακουω κατι που συνηθιζες να λες

Η μυριζω το αρωμα σου και ξερω οτι δεν εισαι εσυ

Ακομα χαμογελαω οταν ξεφευγει το ονομα σου απο τα χειλη των δικων μου

Ακομα η καρδια μου σταματαει για λίγο οταν καποιος κανει καποιος έναν μορφασμο και για λίγα δευτερολεπτα σε βλεπω

Σε ξανα ερωτεύομαι

Οχι λοιπον δεν θα σταματησω ποτε να σε αγαπω

Ομως πλεον δεν φοβάμαι

Θελω να ξερεις οτι ο αδερφος μου ακομα σε θαυμαζει

Σημερα μου διαβασε κατι που ειχε πει για εμας

Εγραψε οτι στα ματια μας εβλεπε τον ερωτα οτι σε εσενα εβλεπε το προτυπο ενός αντρα

Οτι δεν ζηλεψε ποτε την σχεση μας

Οτι ηταν η αποδειξη οτι υπαρχει αγαπη σε αυτον τον κοσμο.

Ελπιζω να εισαι λιγο περηφανος για εμενα

Ελπιζω να με βλεπεις και να νιωθεις οτι για λιγο σταματαει ακομα και η γη να γυριζει

Οχι απο ερωτα

Απο νοσταλγία

Η καρδια οσο αδειαζει γεμιζει

Και εμενα η καρδιά μου ειναι γεμάτη

Σαγαπαω

Συμβολισες 3 χρονια απο την ζωη μου

Ομως πλεον δεν ειμαι δικη σου

Αληθεια ελπιζω να εισαι χαρουμενος

Ελπιζω η ζωη να ειναι τοσο μα τοσο καλη μαζι σου

Ελπιζω να εισαι ερωτευμενος και να μην ξαναχρειαστει ποτε να ξυπνησεις αγχωμενος

Ελπιζω αυτη η κοπελα να σου φερεται καλα

Μην αφηνεις να περναν ετσι θαυματα

Οτι και να σου λεω

Οσο εγωιστρια και να γινομαι

Αγαπα τους ανθρωπους

Με ενταση

Αγαπα τους μεχρι να νιωσεις την καρδια σου να σφιγγεται

Αγαπα μεχρι να μην εχεις κατι αλλο να δωσεις

Μονο ετσι θα σε ξαναγεμισουν οι ανθρωποι

Σε ενα αλλο συμπαν

Ειμαστε αγκαλια

Σε ενα αλλο συμπαν με γεμιζεις φιλια και με κρατας σαν να ειμαι οτι πιο πολυτιμο εχεις

Σε ενα αλλο συμπαν

Εσυ μαγειρεύεις και εγω καθαριζω

Και απλώνουμε μαζι τα ρουχα

Σε ενα αλλο συμπαν ακουω το γελιο σου με καθε αφορμη

Σε ενα αλλο συμπαν εχουμε ηδη παει μαζι Ιαπωνια οπως λέγαμε

Οι ανθρωποι το πιο συχνα

Πληγωνουν ο ενας τον αλλον

Θελω σε αυτο το συμπαν

Να ειμαστε η εξαιρεση

Θελω που και που να με θυμασαι

Σε ενα ηλιοβασιλεμα

Σε ενα ξανθο κοριτσι με ενα φαρδυ ασπρο φορεμα

Στην μυρωδια του γιασεμι

Στο παρισι

Στην ποίηση

Θελω που και που εστω και φευγαλέα να με βρισκεις

Και να με ξαναερωτευεσαι

Και αφου τα παιδια σου δεν θα με λενε μαμα

Θελω να ξερουν το ονομα μου

Και να ξερουν οτι αγαπηθηκαμε

[solmeister13]

σολ γαμω το σπιτι μου σε λατρευω τοσο πολυ. Το junkie με ραγησε και πετυχε αυτο το sweet spot στον εγκεφαλο μου που μονο τα τραγουδια σου πετυχαινουν. Θα παραδεχτω πως το καινουριο σου αλμπουμ αν και γαμαει και δερνει, δεν ειναι το στυλ μου, ομως mellon collie και phantomz ειναι στο replay βδομαδες τωρα. Καθισα και ακουσα τραγουδια χαρτινου βασιλειου και τλσκ και αρχισα να κλαιω. Η μουσικη σου σημαινει τοσα πολλα για εμενα και εχει τοσες αναμνησεις, κανενας αλλος artist δεν ειναι σαν εσενα. Συνεχισε να κανεις αυτο που σου αρεσει, ακομα και εμεις που δεν μας ταιριαζουν καποια απτα νεα τραγουδια θα ειμαστε εδω να σε υποστηριζουμε γιατι το στυλ στη μουσικη αλλαζει, αλλα ο ανθρωπος οχι. Μια φορα σε ειχα συναντησει μετα απο συναυλια και με αγκαλιασες, ηταν η πιο γλυκια μερα της ζωης μου.

ΥΓΙΗΣ ΣΧΕΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΑΠΗ <3 <3 <3

[ola-mia-idea-einai]

Τον Μαιο έβαψα τα μαλλια μου κοκκινα.

Εβαψα τα μαλλια μου κοκκινα γιατι ειχα σιχαθει τον ανθρωπο που ημουν οταν τα ειχα ξανθα. Γιατι ειχα σιχαθει τις αναμνησεις που μου προκαλουσαν. Ειχα σιχαθει την εικονα που εβλεπα στον καθρεπτη καθε πρωί.

Και νομιζα πως αυτη ειναι η λυση. Πως μαζι με το χρωμα, θα αλλαξουν και ολα οσα εχουν γινει. Πως δεν θα ειμαι ο ιδιος ανθρωπος πια, δεν θα με ακολουθουν τα ιδια τραυματα.

Το χρωμα αλλαξε, ομως οι πληγες εμειναν. Και μπορει για λιγο να πιστεψα κι εγω η ιδια πως ειχα κανει μια καινούργια αρχη, διαγράφοντας οτι ηθελα να ξεχασω. Αλλα σύντομα καταλαβα πως δεν παει ετσι.

Δεν ειχα σιχαθει εγω τον εαυτο μου ειχα σιχαθει τον ανθρωπο που με εκαναν να πιστευω πως ειμαι. Εγω με λατρευα και λατρευα ακομα περισσοτερο τα μαλλια μου. Με εκαναν να νιωθω ως η καλυτερη εκδοχη μου. Εμαθα πολλα οσο τα μαλλια μου ηταν ξανθα. Εμαθα να ερωτεύομαι, να πληγωνομαι, εμαθα τι σημαινει πονος και τι αγαπη, εμαθα να ξεχωριζω τους σημαντικους ανθρωπους απο τους ασημαντους, εμαθα να εκτιμω, εμαθα να μαθαινω...

Εγω τον λατρευα αυτον τον εαυτο μου. Αυτος ομως δεν λατρευε εμενα. Δεν του φερθηκα σωστα αλλωστε, πως θα μπορούσε να το κανει. Αναλωθηκα σε τοξικες σχεσεις, σε ρηχους ανθρωπους, δεν με εβαλα ποτε προτεραιοτητα εμενα, με προβληματιζα με τα πιο ανουσια πραγματα.

Και επειδη αυτο δεν δουλεψε, νομιζα πως αν επαναφερω το φυσικο μου χρωμα, αυτο που ειχα μικρη, τοτε που δεν με ενοιαζε η γνωμη των αλλων, που εκανα οτι ηθελα χωρις φοβο, που αγαπουσα τον εαυτο μου και αυτος με αγαπουσε πισω · νομιζα πως τοτε θα ξεφυγω απο αυτη τη λουπα.

Αλλα ουτε αυτο δουλεψε.

Γιατι αυτο που εφταιγε δεν ηταν το χρωμα των μαλλιων μου. Δεν ηταν το χρωμα τους που εκανε τους ανθρωπους να με βλεπουν διαφορετικά. Γαμω δεν ειχε καν σημασια πως με βλεπουν οι αλλοι. Σημασια ειχε πως με βλεπω εγω.

Γιατι εγω μπορει να αγαπαω τον εαυτο μου αλλα αυτος δεν με αγαπαει πισω. Και αυτο ειναι το μονο πραγμα που πρεπει να αλλαξει.

#greek tumblr #greek blog #greek posts #greek quotes #shitposting #suffering #love #sadnees #late night thoughts

[ouranos77]

Έχεις πολυ όμορφο μπλογκ και φαινεται οτι σου λειπει πολυ ένας ανθρωπος.Όσον αφορα τη δικη μου ιστορια,δεν μπορεις να φανταστεις ποσο τον αγαπαω.Μετα απο μηνες και ακομα τα παντα τον θυμιζουν.Ποναω πολυ που δεν ειμαστε μαζι,που δε τα καταφεραμε.Μια υποσχεση ηταν,να μεινουμε.Δεν ξερω τι κανει,αν ειναι καλα,αν πετυχαινει τα ονειρα του.Δε θα μαι ποτε μερος ολων αυτων.Εν τελη,μια σχεση δεν κρατα μονο αν υπαρχει συναισθημα.Ομως,λενε ο,τι αγαπησες κι αν οντως αγαπηθηκες θα γυρισει σε σενα,οχι απο αναγκη μοναχα γιατι η αληθινη αγαπη δεν πεθαινει ποτε!

Μπαίνω κάθε βράδυ και το χαζευω🥺

Μα ποτε δεν είμαι ετοιμη να απαντήσω κάτι και το σβ��νω. Αυτή τη στιγμή νιώθω μισή, νιώθω σαν να έχασα όλο το κόσμο, όπως κι εσυ… Νιώθω να περνάει βαρετά και ανούσια κάθε δευτερόλεπτο χωρίς το δικό του σαγαπω, χωρίς να ξέρω ότι είναι δικός μου. Δε ξέρω ποσο θα πάει αυτό, δεν ξέρω ακόμα αν το ξεπεράσω ολοκληρωτικά κάποια μέρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν περάσουν οι μήνες , θα φτάσω στην δίκη σου φάση, που αισθάνομαι ότι θα πονάει περισσότερο, αν τώρα είναι τραγικό τότε θα είναι x1000 διότι ο άλλος θα σε έχει ξεχάσει και θα είσαι μόνη σου να πονάς.

Μα… είσαι ήρωας που είσαι ακόμη εδώ δυνατη και μου τα γράφεις όλα αυτά. Η αλήθεια είναι ότι υποσχέσεις και τα λόγια που ειπώθηκαν όταν ήσασταν αγκαλιά , είναι εκείνες που πονάνε περισσότερο. Είναι από τις δυνατότερες εικόνες στο μυαλο που έρχονται συνέχεια να σε ταράξουν.

Μα η αγάπη… η αληθινή αγάπη όντως δε πεθαίνει ποτε όπως είπες κι εσυ. Το πολύ πολύ να κάνει μια απόπειρα να γνωρίσει κάποια, αλλα μόλις πάει να την φιλήσει, δε θα τα καταφέρει. Γιατί θα έρθει το γέλιο σου στο μυαλό του, η φωνή σου… Θα γυρίσει αν σαγαπαει, ή έστω θα προσπαθήσει όσοι μήνες και αν περάσουν.

Ο χρόνος δεν υπάρχει για αυτον που σαγαπαει, υπάρχουν μόνο τα μάτια σου🥺❤️

Δε ξέρω τι να ευχηθώ..σαγαπαω κι ας μη σε ξέρω

[megamhses]

Πονάω, πονάω πολύ.

Οι πληγές μου δε κλείνουν. Πληγές που έχω εξαιτίας σου. Πληγές που γράφουν πάνω το όνομα σου...

Εσύ είσαι ο λόγος που τις δημιούργησα. Μια για κάθε λάθος. Μια για κάθε βήμα που μας απομάκρυνε.... Και γέμισε όλη μου η ψυχή με πληγές...

Πληγές που δε φεύγουν... Γιατί δεν τις αφήνω να κλείσουν.

Δεν πρέπει να κλείσουν. Δε το αξίζω. Γιατί αν σε πόνεσα μια φορά, τώρα θα πρέπει να με πονέσω 1.000.000.000.000.000 για να επανορθώσω. Για τη μια φορά...

Οπότε καταλαβαίνεις γιατί λέω ότι τις έχω εξαιτίας σου. Όμως δεν σε κατηγορώ για αυτό αγάπη μου. Ποτέ δε θα τολμούσα...

Εγώ φταίω για όλα. Πάντα εγώ έφταιγα το ξέρω.

Θα φροντίσω να το πληρώσω, μην ανησυχείς... Μόνο να μου προσέχεις....

Σε αγαπώ πολύ....

#greece #greek posts #greek tumblr #αγαπη μου #ελληνικα #ελληνικο tumblr #ελληνικο ποστ #ερωτα μου #ζωη μου #μου λειπεις #greek blog #greek quotes #σε αγαπω #αγαπη #μοναξια #γκρικ μπλογκ #μοναξιά #γρεεκ μπλογκ #μονο εσυ #σε σκεφτομαι #σε αγαπαω #σκεψεις #συναισθημα #ματια μου #μου λείπει #γαμω την πουτανα μου #σε ερωτευτηκα #σε θελω #ερωτικο #ερωτευμενος

[xehasmenesithakes]

Σε ειδα ξανα,νυχτα, στο χειλος του γκρεμου,εκει που ξεκινησαν ολα.Αλλαξα πολυ απο την τελευταια φορα που ειδωθηκαμε και προς εκπληξη μου,ειχες αλλαξει και εσυ.Το γουστο σου στην μουσικη παραμενει γοητευτικο,απολυτα ταιριαστο με το δικο μου.Μου βαλες ολα τα νεα τραγουδια που χες βρει,ηταν πιο ωραια απο αυτα που ειχα βρει εγω.Σε ειδα στο φως ειχες αποκτήσει ακμη,οπως συνηθιζα εγω να χω,απορροφηθηκα σε αυτη τη σκεψη και δεν προλαβα να σου πω οτι ουτε λιγο δεν κλεβει απο την ομορφια σου.Η τελειοτητα ειναι για οσους δεν εχουν φαντασια ειχα διαβασει καπου…Ημουν αληθινος μαζι σου εκεινο το βραδυ οπως παντα,πρωτη φορα χωρις προσμονές.Με ξαφνιασες,με ακουσες στην ουσια,να ξερεις σε καταλαβα εκεινο το βραδυ καθε λεξη σου σαν να την ελεγα εγω σαν να την βιωνα εγω.Χαιρομαι λυπαμαι, νοσταλγω, λυτρωνομαι.Ενιωθα τοσο εντονα οτι νικησαμε.Ενιωθα τοσο δυνατα πως η αγαπη φτιαχτηκε για μας.Πως μονο εγω και εσυ ξερουμε πραγματικα τον ορισμο της.Καθε φορα που πρεπει να σε αποχωριστω ποναει καθε κυτταρο στο σωμα μου ξεχωριστα αλλα στην ουσια ξερω οτι ποτε δε σε αποχωριζομαι,σε αισθανομαι παντου,γυρω μου, μεσα μου.Ειμαι χαομενος και δεν γραφω καλα,αλλα τα λογια μου ειναι γυμνη αληθεια.Σαγαπω,το να παψω να σε αγαπω ειναι τοσο κοντρα στον εαυτο μου.Σε αγαπω με ολη μου την δυναμη,ειναι κομματι του ορισμου μου.Μη με ξεχασεις,ανθησε πρωτα για σενα μετα για μενα και θα το κανω και γω.Πιστευω στις μερες που ο ηλιος θα ανατέλλει μονο για μας και ολα θα ειναι δικα μας για να τα ζησουμε μαζι

[missdevildoll]

I thought we had a deal

Ποτε δεν θα καταλαβω τι εψαχνες εκεινο το βραδυ που ξημερωσαμε παρεα στα κινητα μιλωντας απο τιντερ. θα μου πεις ΚΑΛΑ ΤΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΙΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΝΤΕΡ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ?

οχι ...

ειναι ενα σαιτ γνωριμιων αλλα ποτε δεν ξερεις ποιον θα γνωρισεις και πως θα σε επηρεασει. μπορει να πεσεις και στο χειροτερο καθαρμα και να βρεθεις και παντρεμενη και δυστιχισμενη και ολα.

εγω βρεθηκα μαζι σου και απο τοτε δεν μπορω να ξεχασω την πρωτη μας φορα. την πρωτη μας φορα με φιλησες, τρια χρονια τωρα ομως ουτε που με φιλας... ηταν λες και μου χαρισες εκεινο το φιλι για να το θυμαμαι σαν πρωτο και τελευταιο. μονο μπαινεις μεσα μου . και με αφηνεις τοσο αδεια καθε φορα. αδεια γιατι με γεμιζεις για λιγο και μετα το περνεις πισω. ψαχουλευω σταχτες , σκουπιδια, σκονες, αποτσιγαρα να βρω λιγη αγαπη ? λιγο ερωτα? ενα χαδι ? στο σεξ? ειμαι μονο ενας σακος του μποξ για σενα για να ξεφευγεις καθε τετραμηνο ισως... ισως η ποικιλια που ψαχνεις σε μενα να την θες μονο 3 φορες τον χρονο. εγω ομως ψοφαω καθε μερα. για το καθε μερα για το ακομα λιγο . μπας και με φιλησει μπας και με αγαπησει . μπας και καταλαβει . εννοειται ειμαι αρρωστη / τοσο αρρωστη που δεν ξερω τι να κανω. δεν θα κανω εγκλημα παθους δεν εννοω αυτο... ουτε θα κοψω τις φλεβες μου απο την αποριψψη σου .. αλλα θελω να ξεχασω και ουτε οταν σε ξεχναω δεν μπορω να σε ξεχασω. ακομα και αν μην μιλαμε. ακομα και αν εισαι χαμενος στα δικα σου.. πως μπορω απλα να σε ξεχασω χωρις να σε φορτωνω με περισια συναισθηματα που δεν τα χρειαζεσαι απο μενα. δεν τα θες απο μενα. δεν σε νοιαζει αν σε θελω η οχι . και γιατι να σε νοιαζει. ουτε εγω νοιαζομαι για αυτους που καιγονται για μενα οσο εγω καιγομαι για σενα... λογικα και εσυ καιγεσαι για μια αλλη που δεν καιγεται για σενα και ετσι γιναμε σταχτη και μπουρμπερι καψε απο εδω καψε απο εκει . μα ειμαστε δυο φωτιες μωρο μου και οταν με ακουμπας με αναβεις περισσοτερο με φουντωνεις με εξοργιζεις με γεμιζεις λαχταρα. ..γιατι να μην το εχω καθε μερα. γιατι να μην μπορω να αγγιξω αυτην την παλαμη. αυτα τα δαχτυλα γιατι δεν μπορουν ουτε για μια στιγμη μικρη να ειναι δικα μου ? γιατι να μην μπορω να προχωρησω ? εχω βαλει ποσους στο κρεβατι μου μετα απο εσενα και σχεσεις και σεξ.. και παντα ακομα και μαζι τους σκεφτομαι εσενα. ακομα και οταν κλαιω για αυτους σκεφτομαι εσενα. ποσο σκατα τα εκανα να ειμαι σε μια σχεση για να σε ξεχασω μπας και πορωθω με αλλον? μπας και ειναι ψυχωση και απλά αλλαξει παππουτσια να φυγει απο τα δικα σου ποδια το κοπροσκυλο της αγαπης μου που σκουζει λυσσα. συγχωρεσε με που σε σκεφτομαι τοσο πολυ και τοσο συχνα. συγγνωμη που θελω να σε φιλησω και να σε αγκαλιασω. συγγνωμη που απεκτησα τοσα θρασυ συναισθηματα χωρις να μου εχεις δωσει ανταποκριση η αφορμη να τα εχω. σε ευχαριστω για την καλοσυνη σου και ποσο επιηκεις εισαι μαζι μου . σε ευχαριστω που υπαρχεις ας υπηρχα μονο σαν αερας γυρω σου και ας μην ημουνα μοναχα μια τρυπα. ας ημουν ο ηλιος που θα σε ελουζε τα πρωινα και το φεγγαρι που θα σε προσεχε στα σκοτεινα. Ας ημουν η αδεσποτη γατουλα που θα φροντισεις.. δεν θελω να ειμαι αλλο ανθρωπος. ντρεπομαι . δεν σου αξιζω . δεν σε γεμιζω.

[darkside-cookies]

Helloo💛

•More than this (Patrick Ness)

(Ειναι το μονο που μπορω να σκεφτω τωρα🥲)

XEEEY ΑΓΑΠΗ ευχαριστώ που έστειλες <3

More Than This / Patrick Ness

never heard of | never read | want to read | terrible | boring | okay | good | great | a favorite

Η περίληψη στο goodreads δεν μου ξεκαθάρισε ούτε στο ελάχιστο την πλοκή και βλέποντα της κριτικές από κάτω νιώθω πως αυτό ήταν το όλο ποιντ

#αριαδνοποστ

[nofuckinlabels]

Μαρεσει η ιδεα οτι ξερεις τα παντα για μενα και ομως ειμαι πολυ δειλη για να σου το πω.

Πολυ δειλη για να σου πω οτι θα ηθελα να εισαι εδω

Θυμαμαι ποσο με εμπιστεύεσαι

Ξερω οτι δεν θα επεμβεις μεχρι να πιστεψεις οτι πραγματικα χρειαζομαι βοηθεια και ειμαι μονη μου

Αυτο δεν θα γινει ομως

Δεν θα αφησω τον εαυτο μου να καταρρεύσει

Οχι

Οι ανθρωποι χρειαζόμαστε υπόσταση

Θελω να ερθεις ομως και να μου πεις οτι ολα θα πανε καλα

Να με παρεις αγκαλια και να θυμηθώ οτι ο κοσμος δεν ειναι ενας επώδυνος λαβύρινθος

Οτι εστω και για λιγο μπορω να κλεισω τα ματια μου και να αφεθώ

Και να κοιμηθω στην αγκαλια σου

Και να με κρατας οπως τοτε και να μου λες οτι πρεπει να ξυπνησω και να σου απανταω οτι νυσταζω

Δεν ειχες την καρδια να με ξυπνησεις

Και λατρευα τοσο εκεινα τα λεπτα ανυπαρξιας

Το μονο που με διχαζε

Ηταν οτι στον υπνο

Δεν μπορουσα να σε παρω μαζι μου

Τα σωματα μας ηταν δεμενα

Ομως ημουν μονη μου μεσα στα ορια του μυαλου μου

Και παλι σε έβρισκα

Η σημερινη μερα ειναι μια αφορμη να δειξουμε την αγαπη μας

Για μενα ομως ειναι η αποδειξη της δολοφονιας της

Εχουμε τοσο καιρο να μιλησουμε

Να μιλησουμε ουσιαστικα

Να σε νιωσω να χαιδευεις τα μαλλια μου

Καποιες φορες μενω να κοιταω τα χερια σου στις φωτογραφιες

Και τα θυμαμαι να χαϊδεύουν απαλα το μαγουλο μου

Δεν μπορω να ειμαι απομακρη

Καθε φορα που μιλάμε προσπαθω να μην σου πω ποσο μικρες ηταν οι μερες πριν λιγο καιρο

Ποσο γρηγορα ερχόταν η νυχτα και ξεσκέπαζε τις πληγες μου

Σαγαπω

[ola-mia-idea-einai]

Ναι δεν αμφιβαλλω. Ειναι πολυ ασχημο το συναισθημα. Γνωρίζεις καποιον και ενω τα παντα ειναι τελεια -περνας ομορφα, δημιουργεις μια υγιή σχεση, υπαρχει κατανοηση, επικοινωνια, σεβασμος- κατι λειπει. Και αισθανεσαι τυψεις, νομιζεις οτι φταις εσυ, οτι δεν αφηνεις τον εαυτο σου να αφεθει, μπορει ακομη οι πληγες σου να μην εχουν κλεισει και να μην σου επιτρεπουν να νιωσεις για καποιον καινουργιο ανθρωπο. Ομως στην πραγματικότητα δεν φταει τιποτε απο ολα αυτα. Στην πραγματικότητα απλως ετσι ειναι. Απλως λείπει αυτο το κατι και δεν θα μπορουσε να υπαρξει και ποτε. Δεν ηταν γραφτο; Δεν ειναι κατι το ξεχωριστο παρα μια ομορφη αλληλεπίδραση μεταξυ δυο ανθρωπων; Δεν εχει τοσο σημασια.

Αυτο που εχει σημασια ομως και αυτο που πραγματικά ποναει ειναι οταν υπαρχει αυτο το κατι αλλα λείπουν ολα τα υπολοιπα. Οταν γνωριζεις καποιον και απο την πρωτη στιγμη σου κάνει click. Οταν υπαρχει χημεια, υπαρχει connection, υπαρχει vibe. Υπαρχει κατι που κανει τον αερα να μοιαζει διαφορετικος, τους ανθρωπους να μοιαζουν με ιδεες, κανει τις ωρες να περνανε σαν τα λεπτα και τις νυχτες να ξημερωνουν λιγο νωριτερα... Ξημερώματα που ειχες ξεχασει πως θα έρθουν σε μια ματαιοδοξη αποπειρα να μεινεις για παντα στα σκοταδια. Να μεινεις σε εκεινη την θέα, στις 2 το βραδυ, με μια μπυρα στο ενα χερι και ενα τσιγαρο στο αλλο κάνοντας ασκοπες συζητησεις που καθολου ασκοπες δεν φανταζαν τοτε. Και ναι, δυστυχώς, τι και αν πιστευεις οτι εχεις βρει τον ανθρωπο σου, τι και αν μεσα του βλεπεις κατι απο σενα, τι και αν ξερεις πως κανενας δεν προκειται να σε κανει να ξανανιωσεις ετσι, τι και αν ειναι απο αυτες τις συναντησεις για τις οποιες γραφουν στα βιβλια... Τι και αν συμβαινουν ολα αυτα, δεν δουλεψε. Και δεν θα δουλευε και ποτε. Οσο βαναυσο και αν ακουγεται. Οσο οδυνηρό και αν ειναι να το ζεις. Και το ξερουν και οι δυο. Και το ξερουν απο την αρχη. Γιατι οπως προαναφέρθηκε μπορει να υπαρχει αυτο το κατι αλλα λειπουν ολα τα υπολοιπα. Ασυμφωνια χαρακτηρων; Λαθος timing; Λαθος ζωη; Δεν εχει και τοσο σημασια ή εχει πολυ περισσοτερη. Το μονο σιγουρο ειναι ότι ποναει. Το μονο σιγουρο ειναι οτι οσοι διαβασαν αυτο το βιβλιο ειπαν "Κριμα! Ειναι τραγικο δυο ανθρωποι τοσο ταιριαστοι, να ειναι και τοσο ασυμβατοι ταυτοχρονα. Τραγικο να αγαπας με αυτον τον τροπο". Και ειναι οι ιδιοι αναγνώστες που οταν τοποθετησαν τις σελιδες ξανα στο ραφι επνιξαν μαζι και την νοσταλγια τους για ενα συναισθημα -εναν έρωτα, εναν ανθρωπο, μια ιδεα- που δεν ειχαν "την τυχη" να γνωρισουν ποτέ.

Και εμεις το ξεραμε. Και στο ειχα πει απο την πρωτη στιγμη. Και ας το ακουσες, με καθησύχασες πως δεν θα γινει ετσι. Και ομως ετσι εγινε. Τοσα πολλα σημαινες για μενα και αλλα τοσα. Και σε ευχαριστω που σε 30 χρονια απο τωρα, οταν αφησω το δικο μου αντιγραφο απο τις "Μεγαλες Προσδοκιες" στο ραφι, δεν θα νοσταλγω για μια αγαπη που δεν γνωρισα, εναν ανθρωπο που δεν εζησα. Ευχομαι μονο αφου το ξεκινησαμε, αφου με πηρες αγκαλια και μου ειπες πως με εμας θα ειναι αλλιως, πως ποτε και τιποτα δεν θα σε κανει να φύγεις απο την ζωη μου, να ειχε κρατησει λιγο παραπανω. Η καταληξη ηταν γραφτη και θα ερχόταν. Ας ερχοταν ομως λιγο αργοτερα... Ισως πεντε τραγούδια πιο μετα, δυο χιλιομετρα πιο περα.

#greek tumblr #greek blog #greek posts #greek quotes #romanticism #love #suffering #sadnees

[joniloy]

Δεν ξερω πως μπορω να το περιγραψω.Το μονο που μπορω με ευκολια να πω ειναι οτι σ'αγαπω.Και μπορει να σου φαινεται περιεργο που γραφω αλλα μονο ετσι μου βγαινει να εκφραζομαι.Και μπορει να σου φαινεται περιεργο ολο αυτο αλλα εγω για τους ανθρωπους μου νιωθω τα παντα με τεραστια ενταση.Και εσυ εγινες τελειως ξαφνικα ενας ανθρωπος δικος μου.Με εχεις στηριξει περισσοτερο απ οσο πιστευεις,με εχεις κανει χαρουμενη περισσοτερο απ οσο πιστευεις.

Την μερα που μου ειχες πει σ αγαπω πρωτη φορα, την Πρωτοχρονια, εκλαψα μολις το ειδα.Και αυτο γιατι ειπα "πως γινεται να αγαπαει εμενα;".

Δεν εχω αγαπησει αν θελεις να ξερεις.Γιατι ισως ισχυει αυτο που μου ελεγες "μικρη κυρια,μικρη ζωη".Αλλα ισως δεν ειναι μονο αυτο.Και τωρα με βεβαιοτητα μπορω να πω πως σ αγαπω.Σ αγαπω παρα πολυ.Απο μικρη προσπαθουσα να καταλαβω τι ειναι να αγαπας και αναρωτιομουν "αν πω δεν σ αγαπω οντως δεν θα αγαπω;", "μα πως γινεται να νιωθεις την αγαπη;".

Εχω παρει πολλη αγαπη.Σε ολη μου τη ζωη.Μα ποτε δεν εχω νιωσει πως εχω δημιουργησει εγω η ιδια την αγαπη.Και τελικα ειναι πολυ πιο αβιαστο απ ο,τι νομιζα.Απλα υπηρχες εσυ και δημιουργηθηκε και αυτη.Ειναι οπως λενε "οταν υπαρχει το εδαφος φυτρωνει και το δεντρο".

Υπαρχεις εσυ και μπορεσες να δεχτεις και μπορεσα να δημιουργησω την αγαπη.Την αγαπη μου.Εσυ εισαι και το εδαφος μαζι και το δεντρο αγαπη μου.Γιατι δινεις οξυγονο σε μενα.Για μενα εισαι ηλιος.Και δεν το λεω τυχαια αυτο.Δεν σου εχω πει νομιζω τι ειναι για μενα ο ηλιος.Γι αυτο και το τατουαζ στην πλατη.Δεν ηταν τυχαιο.

Εισαι πηγη φωτος για μενα.Και για μενα δεν εισαι τιποτα απο αυτα τα επιθετα που ο καθε ανθρωπος μπορει να χαρακτηρισει απλα εναν ανθρωπο στο ακουσμα του ονοματος του.Για μενα εισαι κατι πολυ παραπανω απο απλους χαρακτηρισμους.

Γι αυτο αν ποτε κανεις με ρωτησει η θα με ρωτησει θα προτιμησω να μην απαντησω.Οι λεξεις ειναι τοσο φτωχες καποιες φορες.Οι λεξεις καποιες φορες ειναι τοσο τυπικες.

Και η δικη σου υπαρξη στη ζωη μου δεν ειναι ουτε φτωχη ουτε και τυπικη.

Οριακα θα σε αδικουσα αν απανταγα με απλα επιθετα για σενα.

Οριακα επισης θα γελουσα αν επρεπε καπως να σε χαρακτηρισω.

Για μενα εισαι θαλασσα,και η θαλασσα δεν εχει συνορα.

Για μενα εισαι ηλιος,και ο ηλιος φωτιζει παντα αναμφιβολα.

[koulouvaxath]

Μην ανησυχεις ναι; Θα τα καταφερουμε.

-Μου ειπε, και εγω τον πιστεψα. Τον πιστεψα και με δακρυα στα ματια του χαμογελασα και του ειπα:

-Μου υποσχεσαι πως θα στολισουμε δεντρο τα Χριστουγεννα;

Χαμογελασε.

-Στο υποσχομαι αγαπη μου.

Μετα ολα εσβησαν, ο πονος, η ανησυχεια. Μονο αυτο επρεπε να πει «αγαπη μου» για να με κανει να νιωσω την ζεστασια που χρειαζομουν και για καποιον λογο, πιστεψα πως αυτην την φορα τα παντα θα ηταν διαφορετικα αλλα.

Παντα τον θυμομουν καλο στα λογια, μα ποτε στις πραξεις.