Tumgik
#Suame
kumasionlinegh · 2 years
Text
It’s Not My Job To Construct Your Roads – Kyei Mensah Bonsu Tells Suame Constituents
It’s Not My Job To Construct Your Roads – Kyei Mensah Bonsu Tells Suame Constituents
Majority Leader and Member of Parliament for the Suame Constituency in the Ashanti Region, Osei Kyei Mensah Bonsu says road construction is not part of his job as a Legislature. This, he says, is the reason why he does not go about promising to construct or repair roads during election campaigns. “I have never done that. It is because of the general approach, especially with those of them who…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
gossiptrendzgh · 2 years
Text
Parliament Has Agreed On 156m euro Loan For The First  Phase Of Suame Interchange Project- Majority Leader
Parliament Has Agreed On 156m euro Loan For The First  Phase Of Suame Interchange Project- Majority Leader
Majority leader osei kyei Mensah bonsu has disclosed that Parliament has agreed on 156 million euro loan facility for the design and construction of Phase One of the Suame Interchange and Ancillary works. READ ALSO :Lordina Mahama commissioned newly Built Maternity And Children’s Ward For Bole District The facility is sourced from the Deutsche Bank. The agreement was laid in the house, a day…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
bstungnad · 2 years
Text
Sua me co vi gi?
📌Cùng ThS BS Nguyễn Anh Duy Tùng, Bác sĩ Trưởng Nutrihome Lê Đại Hành, Hệ thống Phòng khám Dinh dưỡng Nutrihome tìm hiểu Sữa mẹ có vị gì?Nhìn chung, sữa mẹ được xem là bình thường khi có mùi thơm đặc trưng, vị nhạt, không quá mặn hay ngọt. 
Đặc biệt, khi bé mới chào đời, nguồn sữa mẹ lúc này (sữa non) còn rất đặc và thơm, sau đó sẽ bắt đầu lỏng dần. Sữa mẹ không giống với sữa bò, sữa dê hay bất kỳ loại sữa công thức nào khác. Do đó, không thể so sánh và dựa trên các dạng sữa này mà đánh giá sữa mẹ có bất thường hay không.
Trên thực tế, sữa mẹ có vị gì sẽ rất khác nhau tùy theo cơ địa của mỗi người phụ nữ, cũng như chế độ ăn uống của họ trong thời gian nuôi con bằng sữa mẹ. Loại thực phẩm mà mẹ tiêu thụ có thể ảnh hưởng rất lớn đến mùi vị của sữa. Đôi khi, sữa sẽ có vị quá mặn hoặc quá ngọt so với độ nhạt thường thấy. Nếu sữa mẹ đã vắt ra ngoài và lưu trữ trong môi trường, hương thơm và mùi vị của sữa cũng bị biến đổi, có thể tanh, nồng hoặc chua hơn lúc ban đầu.
#Nutrihome #suame #vietnam
Tumblr media
0 notes
jaechan01 · 2 years
Video
parkseoham | Instagram story 22.09.29
7 notes · View notes
rausule · 8 months
Text
Communio catholica suam actionem Romanam Afrikaaners
In Italia, primi conatus cum amicitiae catholicae defecerunt, postquam Mechelen Congressus motus Bononiae confirmatus est cum brevi consociatione catholica, deinde cum Societate Iuventutis Catholicae Italicae, a Pio Nono approbata (1868) atque. Opus congressuum et commissionum catholicorum (1876). Post grave discrimen ab asseclis R. Murri causatum, haec a Pio X anno MCMIV dissoluta est et sequenti anno (Encyclica Il Fermo Propositio) in quattuor Instituta independentia: Unione Popolare, propaganda; Socialis Unio Oeconomica; Unio Electoralis; Societas iuvenum Italiae catholicae, magis ecclesiasticae auctoritati subiecta. Interea Foederatio Universitatis Catholicae Italiae (FUCI, 1892) et Unio Italicarum Mulierum Catholicarum (1908) orta est. Quam ob rem Benedictus XV constituit, ut ratio relationis, concilium directivum Actionis Catholicae Italicae (ACI, 1915) et Concilii dioecesani. Unio Electoralis et Unio Oeconomica socialis dissoluta est post instaurationem Factionis Populi (1919) et Confoederationis Operariorum ("cooperativae" et "mutualitatis et securitatis socialis"). Motus feminarum in Unione Catholica Italica mulierum (UFCI) ordinata est. Sub Pio XI Secretariatus institutae sunt (pro scholis, ad mores, ad culturam). Fascist oppressus regimen, praeter factiones politicas, etiam collegia commercia libera, sectiones professionales creatae sunt, cum actione imminuta; sed tota ACI, a Concordat agnita (1929), actioni regiminis resistere potuit, quod dissolutionem Consociationis Italicae Catholicae Speculationis (ASCI, 1927) et Foederationis Italicae-Catholicae Ludi Consociationes (FASCI) omnes consociationes iuvenum supprimere conati sunt, unde grave discrimen anni 1931 (encyclicis non indigemus). Sequens consensus cum imperio coactus est aliquibus modificationibus, quae dependentia ACI ab auctoritate ecclesiastica crevit, praesertim in singulos episcopos. Durante et statim altero bello mundano variae institutiones ortae sunt aut novis nominibus sese restituerunt. Statuta anni 1946 maiora responsa dederunt laicis in regione actionis practicae, et munera coordinationis aliarum institutionum ACI attribuerunt. Concilium Vaticanum II, maiorem operationalem facultatem ac libertatem actionis ad apostolatum laicorum recognoscens, recognitionem incepit functionum ICA, quae promulgavit (1969) novum statutum a Paulo VI approbatum ad experimentum, quod promptius proponeret. norma structura et spiritu apostolatus socialis insignita est in collaboratione directa, non autem dependentia ab Hierarchia ecclesiastica. In statu, ACI principale manet consociatio catholica traditionalis. In gradu internationali, inhaeret Foro Internationali Actionis Catholicae (FIAC), anno 1987 institutae ut normas A. coordinaret. orta est in America, Europa (praesertim media et orientali), Africa et Asia, praesertim post Concilium Vaticanum II.
Dr De Beer
0 notes
karansaini63963227 · 1 year
Text
1 note · View note
fieriframes · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
[I'M GONNA TRY HAGGIS. MIND OVER MATTER. SMALL MIND, LOT OF MATTER. AND SO TERMINO TRIUM PLANETARUM POSTEA FACERET DE EODEM SUAM VOLUNTATEM IN SANTA BARBARA, CALIFORNIA, AND WE'RE LOOKING FOR THE REAL DEAL, I'M TALKIN' THE AUTHENTIC BRITISH FISH AND CHIPS JOINT, AND I THINK THIS MIGHT BE IT. HUNTER, GRAB US A TABLE.]
1 note · View note
beingjellybeans · 1 year
Text
Take a bite of classic Kapampangan food at SilverSpoon QC
Take a bite of classic Kapampangan food at SilverSpoon QC
If you haven’t gotten your fill of food trips over the holiday break, the good news is that you won’t need to leave the metro to get a taste of the best of Filipino food. SilverSpoon Kitchenette is launching its 2023 Travel Lokal Campaign which highlights dishes that represent regional culinary traditions every quarter of the year. “SilverSpoon’s mission is to give a spoonful experience to our…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
fierifiction · 2 years
Video
Uterque proponit viam suam adimplere. Oh lord we will never forget you. I'll go to the bottom of the pit! ―Travis to Tessa [src] The first night of the second day of the fourth year, during the first war on Terra, Tessa found her old mother, the former Captain of the New Republic, at the bottom of the pit.
0 notes
ceritamelayuboleh · 10 days
Text
Tumblr media
MALAM PERTAMA KAKAK IPARKU
"Ha sayang, mesti sayang dah kenal adik kan?" kata abang ku sambil bergerak untuk menutup pintu biliknya.
"S..s..sayang, ap..apa ni.." kata kakak iparku dengan tersekat-sekat. Matanya terbeliak melihat aku berada di biliknya sedangkan ianya malam pertama buat kakak ipar dan abangku.
Kakak iparku dan abang ku baru sahaja berkahwin tidak sampai setengah hari. Semasa waktu pengenalan, aku pernah berjumpa kakak iparku beberapa kali tapi ini adalah kali pertama aku berjumpa kakak iparku dalam suasana privasi dan di dalam biliknya sendiri.
Nafsuku membuak-buak melihat tubuh badan kakak iparku yang dibalut ketat oleh pakaian telus cahaya berwarna merah padam. Rambutnya yang hitam pekat di biarkan di atas bahunya, kulitnya yang putih kuning menduduki minda ku, teteknya sebesar genggaman tanganku dan pahanya gebu melindungi cipapnya.
Aku berasa syahdu dan terus duduk di sebelah kakak iparku di atas katil perkahwinannya. Bau tubuh kakak iparku wangi, kulitnya sedikit berair akibat peluh dan wap air mandi.Tanganku menyentuh bahu kakak iparku. Kulitnya amat lembut dan licin.
"A...A..Ayang!" separa jerit kakak iparku kepada abangku sambil cuba mengelak ku
"Jangan risau sayang. dalam rumah ni adik lah paling kuat. Abang takkan dapat puaskan sayang tapi abang percaya adik boleh puaskan sayang bila-bila masa," kata abangku sambil menanggalkan pakaiannya dan duduk di kerusi tidak jauh dari katilnya.Aku merapatkan muka aku ke leher kakak iparku dan mula menghirup bau. Kakak iparku kurang selesa dan cuba mengelak namun aku memegangnya dengan kuat supaya dia tidak bergerak. Memang harum kakak iparku, sungguh harum sehingga batangku telah terpacak bersedia untuk meneroka kakak iparku.
Aku berdiri dihadapan kakak iparku dan menanggalkan seluar aku. Batangku terpacak menegak ke arah muka kakak iparku. Kakak iparku terus menutup mata dan memalingkan wajahnya. Aku tersenyum sinis dan dengan sengaja merapatkan batang aku ke mukanya. Kakak iparku cuba mengelak dan aku tertawa melihat gelagatnya.
Kemudiannya aku terus menolak kakak iparku terbaring ke atas katil dan memanjat naik di atas tubuhnya. Belum sempat kakak iparku berbuat apa-apa, aku terus menerkam dan mula bercumbu dengannya. Bibir gebunya aku gigit sambil aku menikmati cumbuan bersamanya. Kakak iparku cuba menolak tapi pergerakannya lemah lembut, seperti dia tidak ikhlas mahu menghalang aku. Lidahku menjalar meneroka mulut kakak iparku. Bau mulutnya harum dan agak sejuk sedikit.
Selepas puas bercumbu, aku pun mula lah "meratah" tubuh kakak iparku. Habis berkali-kali aku menggigit lehernya yang putih cantik tersebut. Sambil menjilat telinga kakak iparku, aku mula merobek mengoyakkan pakaian malam kakak iparku. Dengan beberapa sentapan, habis koyak pakaian kakak iparku, teteknya tersembul di depan mataku.
Aku pun tidak menunggu lama dan terus mula menghisap tetek kakak iparku. Sebelahnya aku hisap dan tetek dan sebelah lagi aku picit dan raba. Berulang kali aku memuaskan nafsu aku di tetek kakak iparku sehingga teteknya mula bertukar menjadi merah padam. Sepanjang aku merobek pakaian dan menghisap tetek kakak iparku, kakak iparku tidak langsung menghalangku, seolah-olah dia redha untuk bersamaku di malam pertamanya di hadapan suaminya.
Untuk menu utama, aku mengkangkang kaki kakak iparku, cipapnya berwarna merah jambu terpampang di hadapan ku. Aku perasan cipapnya telah mula berair, oleh itu, aku terus menjolok terus batangku ke dalam cipapnya. Seperti yang aku sangka, cipap kakak iparku agak ketat, tapi hasil dari jolokan ku, cipapnya sedikit melonggar, Dalam cipapnya terasa sedikit suam dan melekit.
Aku memulakan henjutan aku dengan laju. Seperti binatang ketika musim mengawan, aku menghenjut kakak iparku tanpa henti. Kakak iparku terjerit-jerit keseronokan semasa di henjut. Tubuhnya berpeluh-peluh menerima tusukan batang aku.
"Ahhn,ahhn, ab..abang,abang!" jerit kakak iparku. Aku dapat merasakan jus cipap kakak iparku mula memancut dan membasahi batang aku dan segenap penjuru cipapnya. Aku teruskan henjutan aku, kali ini setiap henjutan aku menghasilkan percikan jus cipap kakak iparku.
Selepas beberapa minit, aku mengubah posisi kami berdua. Aku menghadapkan kakak iparku ke abangku dan menonggengkan punggungnya. Aku mahu kakak iparku melihat abangku yang sedang melancap melihat isterinya dihenjut adiknya sendiri. Tanpa membuang masa, aku menjolok batang ku sekali lagi ke dalam cipapnya. Jeritan keseronokan kakak iparku bermula kembali sebaik sahaja batangku dijolok kedalamnya. Henjutan demi henjutan aku beri, sehingga katil mula berbunyi akibat hentaman ku yang kuat dan laju.
Hampir setengah jam aku mengenjut kakak iparku. Aku dapat melihat abang ku telah terpancut melihat isterinya dihenjut dan kakak iparku sendiri telah kilmaks pada kali kedua. Kakak iparku lemah longlai selepas klimaks kali kedua. Dan akhirnya aku pun terpancut dalam cipap kakak iparku. Aku memastikan batangku dijolok sepenuhnya kedalam cipap kakak iparku dan memancut sepuas-puasnya.
Selepas memancut, aku membiarkan batangku berehat didalam cipap kakak iparku. Aku merebahkan badan ku dan kakak iparku di atas katil dan memeluknya seerat mungkin. Aku mencium belakang dan leher kakak iparku dan mengetatkan pelukan aku kepadanya. Abang aku pulak membersihkan dirinya dan membentangkan tikar untuk tidur di atas lantai
623 notes · View notes
redghnews · 2 years
Text
Suame NPP Disavows Itself of Some Artisans' Reprehensible Behavior Toward the MP
Suame NPP Disavows Itself of Some Artisans’ Reprehensible Behavior Toward the MP
Suame NPP Disavows Itself of Some Artisans’ Reprehensible Behavior Toward the MP The Suame Constituency Executives of the New Patriotic Party have described the behavior of certain Suame Magazine artisans toward the area’s Member of Parliament, Hon Osei Kyei-Mensah-Bonsu, as “incomprehensible, unconscionable and unfortunate.” The esteemed MP had some nasty treatment from his constituents earlier…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
gossiptrendzgh · 2 years
Text
Construction works begins on suame magazine ,makro road After The Heavy Demonstration
Construction works begins on suame magazine ,makro road After The Heavy Demonstration
Contractors has been assigned to rehabilitate  suame magazine , makro road after the series of the youths and artisan demonstration READ ALSO:Ministerial Reshuffling Is The President’s Choice -Gabby Otchere Darko  According to Joshob Construction  at least 1.5 kilometres of asphalt overlay from  Nurom Hotel to Anomanye Nkwanta Road would be completed latest by  Friday. The deplorable Suame…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
blogfilman · 2 years
Photo
Tumblr media
How to Cook Suam na Mais (Filipino Corn Soup)
Suam na mais is a Filipino corn soup cooked with sliced pork and shrimp.
0 notes
jaechan01 · 2 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
parkseoham Thank you🫶 | Instagram story 22.09.08
6 notes · View notes
imninahchan · 3 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
⌜ 𝐀𝐕𝐈𝐒𝐎𝐒: strangers to lovers, minhas habilidades precárias em espanhol, sexo casual e sem proteção [não pode camaradas!], dirty talk, diferença de idade, finger sucking, oral masc, elogios, manhandling, tapinhas leves, um ‘papi’, dumbification, dacryphilia. ˚ ☽ ˚.⋆ ⌝
꒰ 𝐍𝐎𝐓𝐀𝐒 𝐃𝐀 𝐀𝐔𝐓𝐎𝐑𝐀 ꒱ @dejuncullen você é a grande culpada por tudo isso, te odeiooo.
Tumblr media
𓍢ִ໋🀦 ELE É O TIPO DE HOMEM QUE VOCÊ SÓ VAI CONHECER UMA VEZ NA VIDA ─────
você percebe isso a partir do momento em que põe os olhos na figura masculina pela primeira vez. Sentada a umas duas mesas de distância da dele, na varanda do saguão do hotel.
Simplesmente, não conseguiu deixar de repará-lo. Os fios espessos do cabelo, como as mãos correm por entre as mechas de forma desleixada, balançando pouquinho conforme o vento suave da manhã sopra. A regata branca, um casaco pendurado nas costas da cadeira livre à mesa. O nariz pontiagudo, os olhos escondidos por trás das lentes dos óculos de sol.
Com certeza, não é brasileiro. Dá pra notar só pela comida que escolheu do buffet para o prato. Fica tão intrigada, obcecada em observá-lo, que se esquece do próprio café da manhã. Os pãezinhos esfriando junto do café na xícara. Quer abrir o aplicativo de mensagens e mandar uma pra sua amiga dizendo cê não acredita no gatinho que eu vi, porém nem tem tempo. O homem ergue o queixo, a atenção desviando do aparelho em mãos para notar a sua presença, à frente em seu campo de visão.
Você abaixa o olhar na mesma hora, sente-se como se tivesse cometido um crime e tivesse sido pega no flagra. Morde o lábio, tentando conter o sorriso bobo. As palmas das mãos suam, frias de repente, então se ocupa com a xícara de porcelana. Não sabe se bebe, por vezes ameaça levar à boca, mas desiste no meio do caminho, perdidinha feito um robô em pane. E quando levanta os olhos mais uma vez, na mesma direção que tanto fitou, a mirada do homem se encontra com a tua novamente.
Parece que vai morrer, credo. Nunca sentiu tamanha vergonha na vida, o estômago até revira. Não vai mais conseguir comer, nem pensar, nem respirar, não enquanto ainda estiver na cena do crime.
Se levanta, então. Cata uns dois pãezinhos do prato, empurra um gole de café pra dentro e caminha em direção ao saguão. Pô, não está nem tão bonitinha... Já vestiu as roupas que planejou pro dia, porém não se maquiou, nem fez os cabelos do jeito que queria, porque o plano era só descer pra tomar café antes de curtir mais um dia turistando pela cidade espanhola. Agora, está fugindo feito uma criminosa, com a boca cheia de pão, para o elevador.
Mas ao pensar que o fechar das portas cinzas significaria liberdade, o seu coração tem um motivo a mais para palpitar assim que o homem se coloca para dentro do cubículo antes que te perca de vista.
Mastiga com mais pressa, escondendo o outro pãozinho entre as mãos. Ao seu lado, ele tira os óculos, está segurando o casaco e uma bolsa transversal.
Olha pra ti.
— Enzo — diz, e pela forma com que anuncia o nome, dá pra sacar que fala espanhol.
Você passa as costas da mão sobre a boca, limpando qualquer farelinho que tenha sobrado. Oi... eh, responde em português, automática, e entra em pânico de novo por breves segundos quando o cérebro não consegue pensar em uma saudação sequer na língua estrangeira. Fala o nome, logo, sem se forçar a raciocinar mais.
— ¿Eres de aquí? ¿De Madrid?
— Ahm... — gagueja. — Brasil!
Ele sorri.
— Ah, sí. Brasil... ¡Es un lugar magnífico! — e elogia. Mas o olhar aperta, procura saber: “Entiendes lo que digo, ¿no?”
— Sí, sí! — Sorri de volta, hiperventilando já.
O seu desespero é perceptível, é fofo. Ele te observa, a cabeça pendendo pro canto lentamente. Ri junto, cada vez o sorriso mais largo. Tem vontade de perguntar mais coisas, esticar a conversa, só que o seu andar chega, e você sai, retraída demais pra falar o que quer que seja.
Merda, devia ter dito algo. Fica se remoendo o dia inteiro, se achando a maior boba por ter perdido a oportunidade. Por que teve que agir como uma adolescente sonsa, hein? Aí, nem os museus têm mais graça, nenhum ponto turístico consegue tirar aquele fiozinho de arrependimento de ti. No outro dia, entretanto, desce pra tomar café no mesmo horário com a tola intenção de tentar vê-lo outra vez, e dito e feito. O homem está sentado numa poltrona do lobby, parece que estava ao seu aguardo também.
Você sente até as pernas bambearem.
— ¡Buenos días! — te saúda. — ¿Cómo se dice ‘buenos días’ en Brasil?
Você demora uns segundinhos pra raciocinar, “bom dia”, responde. Ele sorri.
— Es muy parecido — e comenta, sem jeito. Mira na direção do buffet, ¿Vamos?
Embora, às vezes, ele use termos que você desconhece e precisa pedir para explicar de novo, a conversa se dá muito bem. Descobre que é mais velho, uruguaio, e não espanhol como de imediato achou que fosse. Você conta um pouco sobre o estado da onde vem, e ele se encanta com a forma que seu sotaque pronuncia o nome dele. Enzo. Puxando o som do ‘z’ acima de tudo.
É com a companhia dele que você desbrava a cidade hoje. Vão juntos à uma pracinha, comem sorvete, depois jogam conversa fora enquanto exploram uma lojinha ali por perto. Mais à tarde, é levada até um barzinho. Lá, a conversa se estende ainda mais, regando os assuntos à cerveja que dividem. Quando você não entende nada, só ri, com as bochechas já quentes de tanto sorrir. Honestamente, pode deixá-lo falando sozinho por horas, só porque gosta do som rouco da voz masculina e dos olhos castanhos.
Não quer dizer que está apaixonada nem nada, afinal não tem como se apaixonar em tão pouco tempo. Mas, com certeza, o calor que sente emanando do próprio corpo significa algo. Pode ser por causa da camisa de botões azul escuro — essas peças nunca falham em ser atrativas, né? —, ou o anel prateado que chama a sua atenção toda vez que ele articula com as mãos no ar. Até mesmo o perfume... Ah, o perfume! Uma fragrância que enche os pulmões, amadeirada mas com um leve toque doce. Impregnando o dia inteiro, praticamente te convidando para afundar o rosto na curva do pescoço alheio.
Por fim, é levada até a porta do quarto de hotel. A desculpa dele é que queria te ajudar com as sacolas, como se você tivesse comprado Madrid inteira. E era pra terminar ali, simples. Te entrega as suas coisas, e o máximo que faz é se inclinar, devagarzinho, feito pedisse silenciosamente por permissão, e depositar um beijinho na cantinho da sua boca, a milímetros de tocar os seus lábios pintados de batom. Mas você segura na mão dele, quando o rapaz se afasta pelo corredor, não o deixa escapar.
Enzo leva o olhar da sua mão entrelaçada na dele pro seu rosto. Sorri ao te ver encolhendo-se, retraída, deitando o canto do corpo no batente da porta. O seu sorriso contido, bobo. Nessa hora, nenhuma palavra é necessária pra entender o que se quer passar. O seu corpo fala sozinho, em alto e bom tom.
Ele se aproxima novamente, a outra mão toca o canto do seu rosto. Quente, afetuoso. ¿Qué te pasa, nena? O foco dos olhos castanhos está na sua boca, a pergunta é sussurrada, sedutora. O toque dos dedos contornam o seu maxilar até se fechar no seu queixo, ¿Quieres algo más que un beso?
Você não tem certeza de que palavra usar, qual comando preferir. Na verdade, não queria nem estar pensando. O cérebro queria estar desligado para que o só o corpo pudesse aproveitar o momento. O envolve entre os braços, o rosto pode, finalmente, se esconder na curvatura do pescoço masculino, aspirar o perfume inebriante. Escuta o som da risadinha dele, sente as mãos grandes sendo depositadas na sua cintura. ¿Qué quieres? Dímelo.
Ergue o olhar, tímida. A ponta do seu nariz roça contra a dele, cria um atrito que só pela proximidade absurda, deixa tudo ainda mais tenso, erótico.
— En Brasil — você começa, mordendo o lábio —, a gente diz ‘foder.’
O sorriso de Enzo cresce, quase em câmera lenta. Foder, repete a palavra num sussurro. De novo, nem tem que pensar muito para compreender. Tudo soa similiar, e parece que a sua mente está conectada a dele por um desejo tão carnal.
Os lábios do uruguaio vão de encontro aos seus, a língua quente esbarra na tua. Os corpos ganham vida própria. Aos poucos, o cenário principal deixa de ser o corredor do hotel, pra ser o seu quarto. A porta é fechada com um empurrãozinho dos pés, enquanto o caminho escolhido é em direção a sua cama.
As mãos sobem da sua cintura para pegarem na barra da blusa e a retirarem. Quando você deita sobre o colchão, apoiando os cotovelos, é a deixa para que o homem possa puxar os seus shorts também.
— ¿Quieres ponerte de rodillas? — ele pergunta, ao desabotoar a própria blusa. O olhar afiado, banhado de vontade, delirando. Nos lábios, você nota o vermelho manchado do seu batom. — Correrme en tu boca...
Talvez seja a mente perdida na ânsia, porque não processa o que te foi dito. Fica com os olhinhos parados, a boca entreaberta puxando ar, ofegante. Tão bobinha que tudo que ele faz é rir, correndo as mãos pelos cabelos em vez de levá-las diretor para o cinto da bermuda.
— ¿Qué? ¿No lo comprendes, no? — o tom usado contigo beira o deboche, é mais agudo. E ao contrário do que normalmente sentiria, aqui sente um frio na barriga, ainda mais tesão. Ele se inclina pra perto. — Mira.
E como se estivesse aprendendo uma coisa pela primeira vez, o imita quando ele separa os lábios. Deixa que o polegar do homem arraste no seu lábio inferior, e depois o médio e o indicador juntos deslizem por cima da sua língua, até ocuparem a sua boca. Así, ele murmura, empurra e recua com a mão, num movimento lento, sensual, metértelo en la boca.
Ah, agora você entende bem. O rosto queima, o jeito molhado com que os dedos saem da sua boca, um fiozinho de saliva resistindo à distância, é devasso, estimula. Faz que sim, se ajoelhando no chão de madeira, os olhos vidrados no desafivelar do cinto até poder ter a ereção em plena vista.
Separa os lábios mais uma vez, como te foi ‘ensinado’. Te enche a boca, vai ao ponto do seu nariz tocar na virilha dele, e vem, completamente molhadinho. Permite que o uruguaio controle o compasso, que pegue no canto do seu rosto. Levanta o olhar para o dele, rendida não só pela lascividade do que faz, mas também pela bela visão que tem da face masculina por esse ângulo.
Enzo usa o indicador da mão livre para deslizar pela curva do seu nariz, afetuoso.
— Qué ojitos más bonitos... — te elogia, com um sorriso. Nesse momento, você jura, o coração parece que explode. — Eres tan bella, nena. Preciosa. — Ele suspira, a cabeça pende pra trás, depois pro canto. Te olha de um jeito tão canalha que você evita retribuir o olhar. — Me encantaría correrme en tu boca... pero prefiero guardarlo todo para dentro de ti.
É conduzida de volta pra cama, facilmente manuseada quando dá o controle da situação na palma da mão alheia. Ele vem por cima, destrava o encaixe frontal do seu sutiã, perdendo-se entre os seus seios assim que os libera do aperto da peça. Você segura nos cabelos dele, inquieta sob o chupar delicioso da língua em cada biquinho, o morder selvagem dos dentes. Arfa, tendo que apartar-se dos fios pretos enquanto a boca desce pela sua barriga.
Te liberta da última peça íntima também, os beijos molhados estalando na sua pele, do ventre ao monte de vênus. A ponta do nariz grande se esfregando de leve por cima da região onde sabe que está o seu pontinho sensível. A palma da mão corre em meio à sua umidade, o friozinho do anel prateado deslizando na sua pele fervente. Estala dois, três tapinhas seguidos que te fazem estremecer, choramingando baixinho. Enzo sorri, não precisa, mas volta àquele tom debochadinho de antes, de quem tem que soletrar com calma os comandos para que você possa compreender. Leva a mão aos seus lábios, dá um toquezinho por cima, de aquí, e depois desce tudo de novo, deixando um rastro molhado até dar outro tapinha na sua buceta, a aquí. E são esses pequenos detalhes que deixam tudo ainda melhor, nossa. Te faz sentir tão bobinha, tola, mas é tão bom...
Quando ele se põe pra dentro, você tranca as pernas ao redor da cintura masculina, o envolve entre os braços, sentindo-o dominar tudo. Ele insiste no contato visual, porém, erguendo o torso, apoiando-se no antebraço contra o colchão, para te olhar no olhos. Sorrir. Ofegante igual você. Gemendo baixo, rouco. Primeiro, lento, só que logo se rende à velocidade, ao som cortado dos seus gemidos a cada estocada mais forte. E são tantos estímulos, porra... Você quer tapar a boca, cerrar os olhos pra tentar se conter. É o barulhinho pornográfico dos corpos em choque, a voz masculina, o perfume da pele quente. Está tão sensível que os olhinhos molham, uma lagrimazinha escorrendo bochecha a baixo.
— Oh, no... Perdón, perdóname, cariño. — Ele cessa o ritmo, o polegar limpa a umidade do seu rosto.
‘En—’, até começa a querer chamar o nome dele, mas a frustração de não receber mais os mesmo estímulos e na mesma medida é tamanha que só sabe se remexer, lamuriando, a mente derretida, murmurando por fim dale, dale, papi.
Enzo volta a sorrir. Deixa alguns selares nos seus lábios, repetindo as suas palavras entre os beijinhos, como se zombasse do seu teor de desespero, do termo que usou para se referir a ele.
— ¿Más rápido, hm? Más duro? — Ele te vira sobre a cama, te ajeita de quatro. A conversa suja te faz sorrir, burra de tanto tesão já, agarrando-se a um dos travesseiros. O corpo do uruguaio se inclina por cima do seu, chega com a boca pertinho do seu ouvido. — Tranquila, nena. Te daré todo lo que quieras.
389 notes · View notes
fieriframes · 2 years
Text
Tumblr media
[Uterque proponit viam suam adimplere.]
1 note · View note