#Vaticaan

[se-coaching]

Systemische en sociale factoren van het Vaticaan die van invloed zijn op het seksueel misbruik in de Katholieke kerk

1. Systemische en sociale factoren van het Vaticaan Het Vaticaan, als een religieuze staat en het centrum van de katholieke kerk, wordt beïnvloed door verschillende systemische en sociale factoren: 1. 1. Religieuze doctrine: De katholieke kerk is gebaseerd op een lange traditie van religieuze doctrine en leerstellingen. Deze vormen de basis van het geloofssysteem en beïnvloeden alle aspecten…

View On WordPress

#corruptie #gendergelijkheid #katholieke kerk #kerk #religieuze factoren #situationele ethiek #sociale factoren #systemische factoren #Vaticaan

[rcvandenboogaard]

Huwelijksnacht in de negentiende eeuw: 'Eindelijk alleen!'

Eindelijk waren alle feestelijkheden en plechtigheden achter de rug: het huwelijk was voltrokken op het stadhuis, en verder ingezegend in de kerk, het banket en eventueel het bal waren achter de rug. De kersverse echtelieden, die als het goed was niet eerder lichamelijke omgang met elkaar hadden gehad, konden zich eindelijk overgeven aan wat per slot van rekening de kern van het huwelijk heette:…

View On WordPress

#Aïcha Limbada #Albert Kirchner #echtscheiding #Enfin seuls #huwelijk #huwelijksnacht #Léon Blum #Le coucher de la mariée #Louise Willy #ontmaagding #seksualiteit #Vaticaan

[ra-dw]

#vaticaan #romeitaly #italy #travel #italytrip

[isaboris-on-paper]

Hoogspanningsmast

Als ik naar boven kijk in de hallen van het Vaticaan Naar de schilderingen van Michelangelo, in wonder en in waan Dan ben ik het niet altijd eens met de bewegingen van zijn kwast

Met een spetter lichtbeige en een veeg van zijn penseel Creëert hij zo dat hemels tafereel Maar steekt er in mijn keel toch een onenigheid vast

Die engelen gevangen in hun mensenlichamen Van vlees en bot doen mij beamen Ik denk toch meer aan een hoogspanningsmast

De engel, ἄγγελος (ángelos), boodschapper in Oud-grieks Kan toch niet bestaan in iets zo klassieks Meer fysieks, ervaart hij minder liefde dan last

Mijn hoogspanningsmast, met vier vleugels gespreid Raakt in mijn ziel een kern van waarheid Van die boodschapper van god… Deze vorm voelt gepast

Als je hard genoeg luistert, hoor je misschien woorden Tussen het engelengezang dat je voorouders hoorden Evenals in het gezoem van de hoogspanningsmast

Een engel is als gereedschap van god het minst heilig Minder dan wij, in onze sterfelijkheid veilig Met geboorte als schepping, en de hemel als houvast

Als kralen op een draad of een trein op een spoor Zingen engelen hun schepper’s boodschappen in koor Maar nooit een noot die henzelf verrast

En verrast hij zichzelf, als Gabriel deed, Met een val en een wens voor bewustzijn gereed Dan weet ik weder niets voor te stellen dan mijn hoogspanningsmast

Met vrije wil ben je geen engel, een robot evenzeer Maar ook geen mens, gescheiden van je heer Met je dromen van gelijkheid was jij een fantast

Jij, die nu doorzoemt in mijn hoogspanningsmast 

#isaboris #dutch #poetry #dutch poetry #gedicht #nederlands

[keynewssuriname]

Vaticaan veroordeelt geslachtsverandering en gendertheorie als bedreigingen menselijke waardigheid

Het Vaticaan heeft recentelijk een verklaring uitgegeven waarin het zijn standpunt verduidelijkt over kwesties als geslachtsverandering, draagmoederschap, abortus en euthanasie, die volgens de kerk in strijd zijn met de menselijke waardigheid en Gods plan voor het menselijk leven. De verklaring, getiteld 'Dignitas Infinita', benadrukt de intrinsieke en absolute aard van de menselijke waardigheid volgens de katholieke leer. In 'Dignitas Infinita', een document van 27 pagina's waaraan vijf jaar is gewerkt door de congregatie voor de geloofsleer, wordt gesteld dat de mens geschapen is naar Gods beeld als man en vrouw, met onveranderlijke biologische verschillen. Het Vaticaan benadrukt dat deze visie op menselijke waardigheid geldt onder alle omstandigheden en dat de moderne interpretaties die rechten ontlenen aan een verkeerd begrip van persoonlijke waardigheid, zoals euthanasie en zelfdoding, worden afgewezen. Een van de meest opvallende afwijzingen in de verklaring is die van de gendertheorie, die stelt dat gender complexer en vloeiender is dan traditionele man-vrouw verschillen. 'Dignitas Infinita' beschouwt deze theorie als een toegeving aan menselijke neigingen om zichzelf tot goden te maken, wat in strijd is met de ware God van liefde zoals geopenbaard in het evangelie. Paus Franciscus heeft de verklaring vorige maand goedgekeurd na ingrijpende wijzigingen. Hierbij zijn ook armoede, migrantensituaties, geweld tegen vrouwen, mensensmokkel en oorlog veroordeeld als schendingen van de menselijke waardigheid, aldus kardinaal Victor Manuel Fernandez, een liberale geestelijke en een vertrouweling van de paus. Daarnaast keurt het Vaticaan de criminalisering van homoseksualiteit af. Dit werd vier maanden geleden benadrukt toen paus Franciscus onder strenge voorwaarden toestemming gaf voor het zegenen van homoseksuele stellen door priesters. De paus maakt echter duidelijk dat deze zegen niet gelijkstaat aan een kerkelijk huwelijk, dat volgens de kerk voorbehouden is aan verbintenissen tussen man en vrouw. De uitspraken van de paus hebben echter ook kritiek opgeleverd van conservatieve bisschoppen, die hun ongenoegen hebben geuit over bepaalde standpunten binnen de verklaring 'Dignitas Infinita'. Read the full article

[rotterdamvanalles]

Na de bevrijding is er een kinderoptocht op het Liduinaplein ter hoogte van het stoomgemaal, 5 mei 1945.

Dit plein is vernoemd naar de nabijgelegen parochiekerk van de heilige Liduina. Het kerkgebouw werd in 1925 ingewijd. In 1955 werd de Liduinakerk verbouwd en vergroot. Kerk en parochie danken hun naam aan de Schiedamse maagd Liduina of Liedewij, 1380-1435, die grote faam verwierf wegens haar 'versterving van het lichaam' en haar mystiek.

Liduina van Schiedam, ook Liduïna, Sint-Liduina, Lidwina of Liedewij genoemd, (Schiedam, 18 maart 1380 – aldaar, 14 april 1433) is een katholieke heilige, patrones van de chronisch zieken en de bekendste Nederlandse heilige.

Vanaf Vaticanum II geldt als haar feestdag 14 juni; tot dan toe was het 14 april. Op 14 maart 1890 werd door paus Leo XIII een decreet uitgevaardigd, waarin na onderzoek over de verering van Liduina, een conclusie van de Heilige Congregatie voor de Riten in het Vaticaan geldig werd verklaard en bekrachtigd. Die Congregatie had geconcludeerd, dat Liduina in 1634 al meer dan 100 jaar als heilige werd vereerd, waardoor zij behoort tot de uitzonderingen genoemd in het decreet van paus Urbanus VIII (1634). De pauselijke decreten van Urbanus VIII en Leo XIII impliceren dat Liduina in kerkrechtelijke zin een volwaardige heilige is. In 1890 werd Liduina niet heilig verklaard, maar werd haar reeds eeuwenlang bestaande heiligheid erkend.

De fotograaf is Hendrik Ferdinand Grimeyer en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

Bericht van 2021

[ashtonreports]

[frankvandenabbeele]

Nonnen in Vaticaan - 2024

50 x 50 - olie op doek

[280507]

"Het heelal is uitgestrekt als de beerput onder het Vaticaan, en minstens even goor. Dat het oneindig is, wordt niet door iedereen geloofd. Zelfs Gods liefde is niet oneindig volgens sommigen.

[...]

Borms was een astronaut die nog tijdens zijn leven het eindpunt van het heelal wilde vinden. Zijn ervaring van jaren deed hem vermoeden dat het in de smerigste hoek zou zijn. Dan zou hij er een foto van nemen en hem onder de neus drukken van de eerste de beste missionaris die hij tegenkwam: "Als jouw God al bestaat, dan eindigt hier zijn jurisdictie, klojo, en ga nu maar ergens anders pilaren likken."

Wat is er dan voorbij het einde? Een kapitein van een middelgroot vrachtschip met een intelligentie die niet onder het gemiddelde scoorde, had zich die vraag natuurlijk al gesteld. En zijn antwoord was: niets. Daarom noemde men het ook het einde. En als de mens toch geschapen zou zijn naar het evenbeeld van een opperwezen dat van hem de machtigste levensvorm had gemaakt in zijn universum, dan had de Almachtige Zijn troetelkinderen in ieder geval niet voorzien van het nodige intellect om hierover een zinnige uitspraak te doen.

- A. Fierens

[bartwatching]

Als je in Brussel bent moet je toch iets lezen van een Belgische schrijver. Daarom aan het ‘Pieter Daens’ van Louis Paul Boon. Daens is een epische, ontroerende en aangrijpende boek over het leven van een priester in de negentiende eeuw en zijn verbeten strijd tegen de kerk en de burgerij om het ellendige lot van duizenden uitgebuite textielarbeiders te verbeteren. In zijn strijd tegen het onrecht en de onmenselijke arbeid botst hij op de gevestigde orde die Daens liever kwijt dan rijk is... Priester Daens richt teneinde raad een eigen partij op en wordt door het Vaticaan uit zijn priesterambt ontslagen. #leestip #louispaulboon #daens #pieterdaens

#leestip louispaulboon daens pieterdaens #leestip #daens #pieterdaens #louispaulboon

[charleshaddonspurgeon]

Een licht dat niet meer wordt uitgedoofd Kijk ginds naar Christus aan het kruis! Hij stak die dag het licht aan van een kaars die nooit meer kan worden uitgedoofd. Hij is "Vader der eeuwigheid (Jesaja 9:6)." Hij liet die dag als het ware een sneeuwvlok van waarheid rollen toen Hij stierf aan het kruis, en u weet wat een sneeuwvlok doet in de hoge Alpen. De vleugel van een vogel doet het vlokje misschien rollen en het zal een ander vlokje pakken en nog een en nog een, totdat, terwijl het neerdaalt, het een enorme massa sneeuw wordt. En telkens wanneer het van rots naar rots valt, wordt het steeds groter, totdat zware massa's ijs en sneeuw samenvloeien en uiteindelijk, met een vreselijke donder, de lawine naar beneden rolt en de vallei vult en alles op haar pad wegvaagt. Evenzo zette de Eeuwige Vader aan het kruis een geweldige kracht in beweging die steeds groter en groter werd en zich verzamelde als een enorme massa van een krachtige Evangelieleer. De dag zal komen dat het als een onweerstaanbare lawine op de paleizen zal vallen van het Vaticaan, op de torens van Rome en op de moskeeën van Mohammed en dat de tempels van de goden verpletterd zullen worden onder het kolossale gewicht. Dan zal de Eeuwige Vader Zijn werk hebben gedaan.

[ruwolf]

De geheime archieven van het Vaticaan https://g.co/kgs/5egDY4

[twobrothersatwork]

"Rebecca also, when she saw Isaac, lighted off the camel, and said to the servant: Who is that man who cometh towards us along the field? And he said to her: That man is my master. But she quickly took her cloak, and covered herself."

Douay-Rheims Bible, Book of Genesis 24:64-65

Artwork: David Humbert de Superville, Isaäc en Rebecca schildering in de Loggia (Vaticaan)

#Catholicism #Holy Bible #Douay-Rheims Bible #Book of Genesis #Old Testament #Isaac and Rebecca #drawings #David Humbert de Superville

[petermot]

Leesuitdaging Ezzulia april 2023

De bibliotheek van het Vaticaan om ons wat te troosten omdat de leesuitdaging van Ezzulia voor mei 2023 een vreselijk fiasco was, zoals hier blijkt. Maar juni zou een succes kunnen worden, door de slimme voorwaarde waaraan de boeken deze maand moeten voldoen.

View On WordPress

#2023 #belgian book club #belgianbookclub #challenge #Ezzulia #Ezzulia-challenge #leesforum #leesgroep #leesthema #leesuitdaging #lezen #mei

[modernfilmcanon]

Cannes 2023 - Dispatch 7

Mes amis du cinéma,

De Marché du Film is afgelopen en dat betekent dat het langzaam weer wat rustiger wordt in Cannes. De eerste prijzen van bijprogramma’s zijn uitgereikt (de Grote Prijs van de Semaine de la Critique is gewonnen door de Maleisische debuutfilm TIGER STRIPES) en we werken gestaag naar de grote prijsuitreiking van zaterdagavond toe, als juryvoorzitter Ruben Östlund bekend zal maken wie dit jaar de Gouden Palm mee naar huis neemt.

Dinsdagavond– op het moment dat andere leden van team Lumière naar films van Man Ray zaten te kijken met muziek van Jim Jarmusch: een hoogtepunt van dit festival, aldus artistiek directeur DD – schoof uw dienaar aan voor de wereldpremière van KUBI (Cannes Première: 11/20), de nieuwe Takeshi Kitano. De 76-jarige Japanner beloofde na afloop van de voorstelling terug te komen met een betere film. Het is hem geraden, want deze zotte samoeraifilm – zeg maar een Japanse lachfilm met veel onthoofdingen, dubbelgangers en harakiri-kolder – was geen hoogvlieger.

Ik ga al jaren naar Cannes en Berlijn met één vaste regel: als er een Iraanse film in de line-up zit, ga ik daar naartoe. En dat betaalde zich woensdag opnieuw uit. TERRESTRIAL VERSES (Un Certain Regard: 16/20) van Ali Asgari & Alireza Khatami is een reeks vignetten (telkens vanuit één vaste camerapositie gefilmd) over de absurditeit van het dagelijks leven in Iran, en dan met name de soms tot wanhoop drijvende interacties van gewone burgers met overheidsbureaucraten of andere mensen in een autoriteitspositie. Of je nu je zoon een westerse naam wil geven, een schoolkostuum voor je dochter gaat kopen, een rijbewijs wil aanvragen, of een vergunning om een film te maken: op al die momenten krijg je te maken met de lange arm van het Iraanse regime.

De Zuid-Koreaanse debuutfilm HOPELESS (Un Certain Regard: 11/20) is het soort ultragewelddadige, sadistische misdaadfilm dat we al veel te vaak uit Zuid-Korea hebben gezien. De film volgt een 17-jarige jongen in Myeongan City die droomt van een beter leven in Nederland (kennelijk had hij nog niks over Mia & Dion of de toeslagenaffaire gelezen), maar zich met een leven in de Mean Streets van Myeongan zal moeten behelpen.

Uw dienaar had daarna nog een ticket voor CROWRA (Un Certain Regard) van João Salaviza & Renée Nader Messora, een soort etnografisch docudrama over de inheemse Krahô-gemeenschap in Brazilië. De Man met de Hamer bleek ook een ticket te hebben en dus deed ik een tukje. Een 20-punts oordeel blijft achterwege, ik kan u wel vertellen dat het een soort soort etnografisch docudrama over de inheemse Krahô-gemeenschap in Brazilië is, en daarmee weet u waarschijnlijk toch al meer over deze film dan voor het lezen van deze dispatch.

Na een rode curry bij een Thais restaurant dat vooral bewees dat Google en Tripadvisor recensies volstrekt niet serieus te nemen zijn, was het tijd voor RAPITO (Competition: 12/20): een ouderwets kostuumdrama van de Italiaanse veteraanregisseur Marco Bellocchio (83 alweer). RAPITO vertelt het tamelijk ongelooflijke, maar op historische feiten gebaseerde verhaal van de ontvoering van een zevenjarige joodse jongen in 1858 in Bologna, in opdracht van Paus Pius IX. Omdat de jongen in het geniep door een huishoudster is gedoopt, schrijft de pauselijke wet voor dat de jongen katholiek moet worden opgevoed, en dus wordt de jongen ontvoerd naar het Vaticaan. Het budget schoot helaas tekort om het Rome van 1858 echt overtuigend tot leven te roepen en Paolo Pierobon is ronduit bespottelijk in zijn rol van Paus Pius IX (maar misschien is dat dan wel weer historisch accuraat). Toch was ik bij momenten echt mee, zij het dat dat meer de verdienste van de pompeuze, tot orkaansterke aanzwellende score van Fabio Massimo Capogrosso was, dan van de film zelf.

Al met al geen bijster inspirerende filmdag. Op weg naar huis passeerden we restaurant Su & Shi en die naam paste dan weer naadloos bij de kwaliteit van het filmaanbod van vandaag.

A bientot,

Mark

Ook gezien door team Lumière:

Asteroid City – Wes Anderson (Competition)

Return to Reason – Man Ray (Cannes Classics)

Carmen – Carlos Saura (Cinema de la Plage)

La Fille de Son Père – Erwan Le Duc (Semaine de la Critique)

Kadib Abyad – Asmae el Moudir (Un Certain Regard)

[peterpijls1965]

Het humorloze anarchisme

Misschien tegen beter weten in verdiepte ik me vanochtend weer eens in mijn anarchistische held Anton Constandse. Dat is de man die geloof ik alleen op de anarchistische camping in het Friese Appelscha nog een beetje serieus wordt genomen. Hij was niettemin een van de weinige anarchisten die buiten dat sektarische milieu serieus werd genomen.

Constandse was een gewaardeerd journalist van het toenmalige Handelsblad. Geen linkse krant, maar Constandse was professioneel genoeg om feiten en meningen keurig te scheiden. Zijn anarchistische fiemel kon hij buiten kantoortijd ruimschoots kwijt in talloze boeken, pamfletten en radiopraatjes.

Hij maakte zich sterk voor de seksuele vrijheid van de vrouw. Al vroeg in de jaren ´70 waarschuwde hij voor de opwarming van de aarde. Niet als eerste, maar hij wist zijn boodschap voor een breed publiek toegankelijk te maken.

Profeten worden in eigen land zelden geëerd, en misschien was Constandse zijn tijd te ver vooruit. Hij kan, als het ware, last hebben gehad van de wet van de remmende voorsprong. Zijn destijds nogal vooruitstrevende ideeën zijn nu gemeengoed, maar Constandse is zo goed als vergeten. Dat mag de anarchistische beweging zichzelf aanrekenen.

Een ander probleem was misschien dat Constandse geen drammer was in een anarchistisch milieu dat altijd nogal humorloos was, en zo ongeveer net zo sektarisch en verdeeld als de protestantse kerken van Nederland. Daarmee wil ik geen lans breken voor de Roomse paus van het Vaticaan. De eerste zich katholiek noemende anarchist moet ik trouwens nog tegenkomen.

Anarchisten waren ook moordenaars en bommengooiers. Ik begrijp niet waarin eco-anarchisten zich wezenlijk onderscheiden van GroenLinks, en feministische anarchisten heb ik nooit de kolommen van de main stream media zien halen, dus de vraag is of ze iets wezenlijks te melden hebben.

Met woke-waanzin of politiek-correct gezanik had Constandse weinig op, blijkens dit citaat uit een artikel in De Nieuwe Linie (1980):

´Men moet zich eens indenken, welke getto's er zullen ontstaan van verouderde en voor ons gevaarlijke immigranten, als we niet alleen hun gruwelijke slachtgewoonten aanvaarden, maar ook hun discriminatie van vrouwen, hun patriarchaal- autoritaire aanmatiging, hun onderwerping van kinderen, hun stamveten.´

Ik ben het in dit verband niet op alle punten met Constandse eens, maar daar gaat het niet om. Hij was een vrijdenker die geen blad voor de mond nam. Al in 1938 had hij niet veel op met het gehalte van de Tweede Kamer. Het werd er, uitzonderingen daargelaten, sindsdien niet veel beter op.