#boswachter

[haarlemupdates]

Wat is er leuker in de natuur dan met een boswachter speuren naar wild? Wie weet wat je te zien krijgt. De natuur zit vol verrassingen, juist in de vroege ochtend: zondagmorgen 30 juli een leuke excursie voor het hele gezin, maar wel vroeg op. Op pad met de boswachter op zoek naar reeën en ander wild Wild zien is een kwestie van geluk en de natuur is onvoorspelbaar. Maar met de boswachter van Landschap Noord-Holland als gids heb je natuurlijk een streepje voor, want hij weet veel van reeën! Op zoek naar krabsporen, veegsporen of wissels Wist je bijvoorbeeld dat reeën allerlei soorten sporen achterlaten en dat een damhert en een ree niet hetzelfde is? Ze gebruiken altijd dezelfde paadjes en krabben met hun gewei aan bomen. Samen met de boswachter speur je naar krabsporen, veegsporen of wissels, en ondertussen vertelt hij er alles over. Je moet er wel vroeg voor op, maar dan ervaar je de natuur wel op een bijzondere manier. Tips van de boswachter: Reeën zijn schuw. Hoe meer je opgaat in de omgeving, des te groter de kans dat je reeën ziet. Trek zoveel mogelijk donkere, onopvallende kleding aan. Denk ook om goede kleding, het kan vroeg op de dag nog behoorlijk koud zijn! Kinderen zijn van harte welkom. Info Wanneer: zondag 30 juli 2023 van 05:30 tot 07:00 uur Vertrekpunt: Buitenplaats Leyduin; Woestduinweg 4; 2114 BJ Vogelenzang - verzamelen op het parkeerterrein bij Infocentrum De Kakelye. Zin om mee te gaan? Aanmelden op http://www.gaatumee.nl          

#boswachter #BuitenplaatsLeyduin #excursie #Haarlem #Vogelenzang #WildSpotten

[twafordizzy]

Paustovski laat de herfstmuziek klinken

Het begin van oktober. De verzen van Severjanin: ..op pad, op pad, de herfst tegemoet, pratend met paddenstoelen en vossenbessen, rijp om te plukken.. Beter is er over de herfst niet geschreven. (..) Stilte in de bossen, de duinen, op de verre heuvelruggen. Maagdelijke aarde, onaangetaste, door winden omwaaide Geboortegrond. ‘s Morgens vlogen wilde eenden over. Krijten en kwaken. In de verte…

View On WordPress

#19-de en 20-ste eeuws #bladeren #bomen #bossen #boswachter #de haard #eenden #ganzen #geweer #haas #herders #honden #krekel #kudde #men #natuur #paard #Rus #schrijver #Severjanin #spaanders #stappen #stilte #venster #vogels #wind #wipzwengel

[drpinajones]

Proza. - Proza, 2. (on Wattpad) https://www.wattpad.com/1309435148-proza-2?utm_source=web&utm_medium=tumblr&utm_content=share_reading&wp_uname=PinaJones&wp_originator=r3O2npaX%2FdJu6snCCCrGtlLeMSEV7I1IzMzIxCaA%2FjIwGGO%2B3DOTJ%2BWSVNAC6Wyytq8D18ljCHiRPscrgZwLbOpabfl5AfT7I10ngF0N8SAqhnryvfenIFuUIRqGp%2FY8 Een paar korte stukjes proza van de hand van Pina Jones

#boswachter #dieren #gevoelens #hetlicht #ree #non-fictie #books #wattpad #amreading

[aad1952]

481. Op pad met de boswachter

481. Op pad met de boswachter

‘Wat denk jij, zou Aad het leuk vinden om een keertje met mij mee op pad te gaan’ zo begint het Whatsapp-gesprekje tussen mijn lief en Heleen Verduijn. ‘Ik zal het eens in de week leggen’, schrijft mijn eega. Heleen Verduijn is een natuurmens, vrijwilliger tot op het bot en een praatgrage vrouw. Ooit eerder hebben we met haar kennis gemaakt bij een WOS-uitzending. Zij was één van de kandidaten…

View On WordPress

#boswachter #Dunea #Heleen Verduijn #Judith Prins #Natuurgebied #Solleveld

[lachendelama]

GMB zomerfeest in Nieuwegein, met onze boswachters over duurzaamheid en onze postbodes over connecties. Fijn de zomer in! https://lachendelama.nl/gmb-zomerfeest-in-nieuwegein/ #gmb #boswachter #duurzaamheid #postbode #connecties #zomerfeest #buitenfeest #bedrijfsfeest

#gmb #boswachter #duurzaamheid #postbode #connecties #zomerfeest #buitenfeest #bedrijfsfeest

[de-meerpeen]

De aanlijner wint

Lokaal nieuws: 'Wintercampagne 'De aanlijner wint' Staatsbosbeheer in het Dijkgatbos en Robbenoordbos van start'

WIERINGERMEER – Veel mensen genieten van de natuur en de rust in het Dijkgatbos en Robbenoordbos. Ook hondenbezitters zijn met hun hond van harte welkom, als deze aan de lijn zit. De komende weken gaan de boswachters van Staatsbosbeheer in gesprek met bezoekers om extra aandacht te vragen voor de regels die er zijn in het gebied. Baasjes die zich aan de toegangsregels houden en hun hond…

View On WordPress

#boswachter Mikal Folkertsma #De aanlijner wint #Staatsbosbeheer

[werkvuur]

Burny Bos (aka Ko de Boswachter), 1944- 2023

#werkvuur #burny bos #rip #ko de boswachter

[an1d10t]

Alright, so, I was gonna just write this as a normal message, but then I had the bright idea to write it in Dutch, since my learning it seems to make you pretty happy! So, if this sucks a bunch, sorry, I'm mostly using Google translate lolllllll

Goedemorgen, en gefeliciteerd met je verjaardag! Hier is wat kunst van Halt die ontdekt dat hij, zelfs als boswachter, niet aan het papierwerk kan ontsnappen! Hoop dat je het leuk vindt, ik houd van jou!! /p <3<3

(God I hope the translation isn't too messed up)

Omg he has eyeballs (Kore thank you so much it’s awesome and I love it. Almost as much as you. I love you/plat😭)

[peterpijls1965]

Een verlaten boshuisje in het Savelsbos

Het Savelsbos tussen Maastricht en Cadier en Keer is een gewilde toeristische bestemming geworden, sinds ik er dertig jaar geleden voor het laatst was. De 6000 jaar oude vuursteenmijnen onder het bos worden nu opgeknapt, zo´n 125 jaar nadat een Belgische archeoloog vanuit de trein vermoedde dat ze er moesten liggen.

Toen ik er in de tweede helft van de jaren ´90 drie keer in de week ging hardlopen, was het Savelsbos meestal uitgestorven. Behalve laag over mijn hoofd vliegende roofvogels die hun nest verdedigden en reeën ontmoette ik zelden iemand in het enige natuurlijke hellingbos van Nederland. Wel herinner ik me, en misschien wel mede daarom, een aantrekkelijk soort beklemming die me wel eens overviel als ik daar aan het draven of mountainbiken was.

Ik denk dan aan het leegstaande huisje in een van de dalen, dat misschien ooit onderdak bood aan boswachters, een gewoon gezin of kluizenaars die elders in het Savelsbos in de 19e eeuw ook al afzondering vonden.

De wetenschap dat zo´n 15 meter onder me prehistorische vuursteenmijnen lagen, toen ongetwijfeld nog in weinig bezochte en verstoorde duisternis gehuld, droeg bij aan de toverachtige en ook wel spooky sfeer die me daar altijd wel overviel. De aanwezigheid vlakbij van verlaten en deels instortende mergelgrotten droeg daaraan bij.

Ik werd als ik mijn hardlooptraining even onderbrak om te rusten soms de aanwezigheid gewaar van mensen die er allang niet meer leefden en werkten. Het was een sensatie die niets met mijn latere psychische ontregeling te maken had, maar er misschien wel een aankondiging van was.

Ook in die tijd, ik was 27, had ik alleen thuis namelijk mijn eerste rand-psychotische ervaring. In die jaren werd studente Tanja Groen vlakbij het Maastrichtse kerkdorp Heugem waar ik toen woonde waarschijnlijk het doelwit van Marc Dutroux. Ook met die ingrijpende gebeurtenis zo dicht bij mijn hoekhuis op een anoniem woonerf, hield ik me misschien meer bezig dan goed voor me was. Dat ik toen ook een bad trip meemaakte op Mexicaanse paddo´s, die een kloeke middag mocht duren, droeg denk ik ook niet bij aan mijn mentale evenwicht.

Niet lang daarna ontmoette ik mijn latere vrouw. Ik vertrok uit het Maastrichtse kerkdorp Heugem, vlakbij het Savelsbos, gelegen aan de doorgaande weg van Maastricht naar Eijsden waar Tanja Groen spoorloos verdween.

Na wat omwegen kwam ik tien jaar geleden terug naar Limburg. Niet naar het diepe zuiden ditmaal, het gebied van het voor mij mythische Savelsbos, maar ik landde toevalligerwijs in het uiterste noorden van de provincie. Daar leid ik nu een leven dat verdacht veel lijkt op mijn solitaire bestaan in het dorp even buiten Maastricht, het stille heuvelbos met het verlaten huisje onder handbereik.

Daarmee zou de conclusie gerechtvaardigd kunnen zijn dat ik netto niet veel verder ben gekomen in mijn leven. Het zou ook kunnen dat ik terugkeerde naar een voor mij natuurlijke staat van zijn, maar dan met geamputeerde benen en paar overwonnen verslavingen verder.

Het vervallen huisje in een dal van het Savelsbos, waar ik dertig jaar geleden zo naar keek, heeft hier in Venray een treffend lijkend tweelingzusje. Het betreft een verlaten bouwval in een park vlakbij mijn appartement. De krotwoning doet me altijd sterk denken aan het gedoemde boshuisje uit de horrorfilm The Blair Witch Project.

Het griezelhuisje hier in Venray wordt denk ik binnenkort gesloopt. Alleen kan dat niet de enige verklaring zijn voor mijn levenslange hobby om naar dat soort onroerend goed te staren. Misschien heb ik serieuze progressie geboekt als ik het op een dag nooit meer doe.

[bloemetjesklas]

Op zoek naar Brave Bosdieren in het Sterrebos. Op stap met de boswachter, Denne (handpop) en Meester Wim. 

[rotterdamvanalles]

Duivenvangers op de Nieuwemarkt, 1972.

Uit het Vrije Volk van 14 maart 1973:

„Doet u wat aan duiven? Ja? Nou, dan moet u bij mij eens langskomen Het is verschrikkelijk. Ik kan m'n zonnescherm niet gebruiken, het zit vol, Ze bederven alles. Wanneer kunt u komen?" Ik hoor de boze man schreeuwen door de telefoon tegen Kralingse Bos-baas Van Brandwijk. Op zijn kantoortje (in het bos, bij de manege) gaat de telefoon om de vijf minuten. Een twintig keer per dag zijn er mensen aan de lijn die klachten hebben over duiven. Van Brandwijk laat door de telefoon niets blijken. Hij praat vriendelijk, zegt: „Goed meneer, goed, ik zal het de parkwachter zeggen. Hij komt langs. Ja meneer, we zullen zien wat we eraan kunnen doen. Dag meneer". Ik zucht, als de telefoon weer ligt. Van Brandwijk zucht nauwelijks meer. Hij kent het. Ik ben verbaasd over zijn kalmte, nu ik weet wat een wanhopige taak Rotterdams park- en boswachters hebben naast hun gewone werk. Wanhopig is het: het vangen van duiven. Van Brandwijk noemt het 'een heel probleem' voor hem en zijn mensen.

Een paar jaar geleden kreeg Gemeentewerken (en dan speciaal de Plantsoenendienst) opdracht van B. en W. de Rotterdamse duivenoverlast te beperken. De duiven kunnen schadelijk zijn voor de volksgezondheid. Ze kunnen duiveluis dragen, en ook salmonellosen (bacil van paratyfus).

Duiven poepen (excuseer het woord, maar zo is het toch?) alles vol: ramen, deuren, kozijnen, stoepen, balkons. Dat zijn de twee minpunten van de verstedelijkte duif. Pluspunt: ze zijn zo lief om te voeren. Ze zijn leuk om naar te kijken: het zijn immers dieren?

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 14 maart 1973.

[haarlemupdates]

Wat is er leuker in de natuur dan met de boswachter speuren naar wild op Buitenplaats Leyduin, tussen Vogelenzang en Heemstede? Het is nu extra spannend, want in deze tijd van het jaar worden de eerste jonge reeën geboren. Op pad met de boswachter Wild zien is een kwestie van geluk. Maar met de boswachter van Landschap Noord-Holland als gids, heb je natuurlijk een streepje voor, want hij weet veel van reeën en waar ze zijn te vinden op Leyduin. Jonge reeën laten zich soms prachtig bekijken. Wie weet wat je zondagavond 4 juni verder nog te zien krijgt. De natuur zit vol verrassingen, juist als de avond valt. Een leuke excursie voor het hele gezin. Verzamelen om 21.00 uur op de parkeerplaats van Buitenplaats Leyduin. Reeën zijn schuw. Hoe meer je opgaat in de omgeving, des te groter de kans dat je reeën ziet. Trek zoveel mogelijk donkere, onopvallende kleding aan. Denk wel om goede kleding, het kan later op de avond nog behoorlijk koud worden! Kinderen zijn van harte welkom. Onderweg geniet je natuurlijk ook van alle andere dieren en planten die hier leven. Info Wanneer: zondag 4 juni 2023 van 21:00 tot 22:30 uur Vertrekpunt: Infocentrum De Kakelye - parkeerterrein Buitenplaats Leyduin - Woestduinweg 4 - 2114 BG Vogelenzang Zin om mee te gaan? Aanmelden op http://www.gaatumee.nl.          

#Haarlem #wandelen #Vogelenzang #boswachter #BuitenplaatsLeyduin

[regioonlineofficial]

Eerste en Tweede Pinksterdag – 19 en 20 mei – staan op de Waddeneilanden in het teken van de vogels die op het strand broeden. Boswachters en handhavers van de verschillende terreinbeheerders en van gemeenten, Rijkswaterstaat, provincie en het ministerie van LNV zijn op verschillende plekken zichtbaar om aandacht te vestigen op kwetsbare vogels als dwergstern of strandplevier. “We zijn er vooral voor bewustwording en voorlichting”, zegt boswachter Jeroen van der Werff van Staatsbosbeheer op Texel. “Maar als mensen afgesloten gebieden ingaan, zullen we ook zeker handhaven dit weekeinde.” Eén bord voor alle eilanden Dit broedseizoen staan er voor het eerst uniforme borden op alle Waddeneilanden, bij strandopgangen en andere plekken waar mensen in aanraking kunnen komen met broedende vogels op het zand. De borden zijn een project van Wij&Wadvogels, het programma dat Vogelbescherming Nederland coördineert, namens terreinbeheerders en overheden in de Waddenprovincies. Strandbroeders “De strandbroeders, zoals sterns en plevieren hebben het extreem moeilijk in ons land”, weet Van der Werff. “Stranden zijn bij ons meestal het domein van recreanten en loslopende honden. Maar daarmee komen vogels als de dwergstern, die het van rust en open vlakten moeten hebben, in steeds grotere problemen. Door daar op alle Waddeneilanden op eenzelfde manier aandacht voor te vragen, hopen we dat er betere bewustwording ontstaat voor bescherming van deze vogels.” Een simpel touwtje helpt al Uit de eerste ervaringen met de bescherming van strandbroeders blijkt dat het allemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn. “In natuurgebied De Slufter bijvoorbeeld, op Texel, is een eenvoudig touwtje rond de broedgebieden al heel succesvol. Een bord, daar kunnen mensen nog in gedachten langs lopen. Maar bij een touwtje moeten ze wel even stilstaan. Als we dan vervolgens met die uniforme borden wijzen op de broedende vogels op de strandvlakten, blijken mensen daar heel goed op te reageren”, merkt Van der Werff. Ook handhaven In het Pinksterweekeinde zetten heel veel partijen op de verschillende eilanden toezichthouders en handhavers in. Van der Werff: “Bij de afzettingen geven we voorlichting en vragen we hondenbezitters vriendelijk om hun hond aan te lijnen, zelfs als dat niet wettelijk verplicht is. Op andere plekken die tijdens het broedseizoen echt verboden gebied zijn, gaan we ook handhaven als mensen zich niets van dat verbod aantrekken.” Meewerkende partijen Het feit dat letterlijk op alle bewoonde Waddeneilanden instanties meedoen aan deze gezamenlijke ‘zichtbaarheidsactie’ op de Pinksterdagen, mag volgens Van der Werff zonder meer uniek worden genoemd. “Alle terreinbeheerders steken met elkaar de handen uit de mouwen voor de strandbroeders. Een unieke samenwerking van Texel tot en met Schiermonnikoog.” De volgende instanties doen mee aan deze actie: Texel: Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Omgevingsdienst van de provincie Noord-Holland, Koninklijke Marechaussee en de Waddenunit van het ministerie van LNV Vlieland: Staatsbosbeheer, politie, de Waddenunit van het ministerie van LNV Terschelling: Staatsbosbeheer, gemeente Terschelling, de Waddenunit van het ministerie van LNV Ameland: Rijkswaterstaat Schiermonnikoog: Natuurmonumenten, It Fryske Gea, de Waddenunit van het ministerie van LNV

[thegazete24]

Drachtige ree doodgebeten door hond

Boswachter Aris van Sprundel in West-Brabant maakt zich ernstig zorgen over de aanwezigheid van loslopende honden in het bos. Op zijn Instagram deelt…Drachtige ree doodgebeten door hond

View On WordPress

[rtvideaal]

700 jaar kasteel Hackfort

Het 700-jarig jubileum van Landgoed Hackfort werd een gedenkwaardig evenement, waarbij de rijke historie en natuurlijke pracht van het landgoed in de schijnwerpers stonden. De boswachters, die als hoeders van dit erfgoed fungeren, hadden een divers programma samengesteld dat zowel educatief als vermakelijk was. De optredens in de tuin brachten een levendige sfeer, terwijl het zagen van hout bij…

View On WordPress

[keynewssuriname]

Natuurwetgeving loopt achter de feiten aan

Op 03 april 1954 werd Suriname een toonbeeld in de wereld voor natuurbescherming. De Natuurbeschermingswet die indertijd werd aangenomen, was voor die periode zeer vooruitstrevend. De wet introduceerde nieuwe concepten voor die tijd zoals beschermde natuurgebieden. In 1969 werd Stinasu (Stichting Natuurbehoud Suriname) opgericht, waarmee Suriname een van de eerste landen was die natuurtoerisme zou ontwikkelen; in die tijd ook een vernieuwend concept. Vandaag zijn we 70 jaren verder. Helaas is onze regelgeving niet meegegroeid met lokale en internationale ontwikkelingen of veranderde omstandigheden in ons klimaat. Inmiddels blijkt dat: ● Het zogenaamde hekken- en boetesysteem (‘fences and fines’) met beschermde natuurgebieden, waar volgens de wet vrijwel niemand mag komen, een achterhaald concept is. Op diverse plekken in Suriname hebben inheemsen en marrons hun woongebieden onder dwang moeten verlaten onder aanvoering van ‘bescherming van de natuur’. ● Er onvoldoende prioriteit in het beleid is om het meest bebost land ter wereld te kunnen blijven. Natuurbescherming als keten – van beleidsmakers tot en met boswachters – wordt bijvoorbeeld onvoldoende gefinancierd (nog geen 0,5% van de staatsbegroting). ● Nieuwe globale concepten zoals ecosysteemdiensten (waaronder de veelbesproken carbon credits) nog niet erkend worden in de Surinaamse wetgeving. ● De rol van inheemsen en tribale gemeenschappen in natuurbescherming nooit erkend is. Evenzo zijn de collectieve grondrechten anno 2024 nog niet geformaliseerd. ● De unieke traditionele kennis over natuur en biodiversiteit onder inheemsen en tribale gemeenschappen nooit erkend is. Hoog tijd dus voor enkele verbeteringen. Met 92,6% bosbedekking, anno 2023, heeft Suriname nog veel bos. Echter, deze komt door de natuur en de kwaliteit van het bos steeds meer onder druk te staan door mijnbouw, ongecontroleerde houtkap, overbejaging, verstoring bij de aanleg van infrastructuur, de mogelijke introductie van grootschalige landbouw en de effecten van klimaatverandering. Het hoopvol nieuws is dat De Nationale Assemblée een commissie van rapporteurs heeft benoemd om een conceptwet Duurzaam Natuurbeheer te bestuderen en discussies met stakeholders hieromtrent reeds zijn begonnen. Alsook dat het Ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu bezig is met onder meer een Green Development Strategy en een Wet op de Ruimtelijke Ordening waarbij behoud van groen steeds belangrijk uitgangspunten zijn. Daarnaast gaf President Chandrikapersad Santokhi onlangs in een interview aan dat “het pilotproject met de Mennonieten is ingetrokken”. Indien Suriname haar natuur wil behouden voor toekomstige generaties en deze planmatig in haar ontwikkelingsstrategieën wil opnemen, is geüpdatet regelgeving nodig die voldoet aan de omstandigheden van de tijd. Daarbij kunnen natuur en ontwikkeling hand in hand gaan. We kijken dan ook uit naar een gedenkwaardig moment waarbij we, in 2024, na 70 jaren, weer een goede stap in de toekomst kunnen maken met vernieuwde regelgeving. Natuurinclusieve ontwikkeling moet op ieders agenda staan en prioriteit genieten. Namens de campagne Keep Suriname Green, Conservation International Suriname Groene Groei Suriname Tropenbos Suriname WWF-Guianas Forest 93 Zie www.keepsurinamegreen.sr voor meer informatie over de Wet Duurzaam Natuurbeheer   Read the full article