#h-xwra-twn-grammatwn

[h-xwra-twn-grammatwn]

Αύριο ίσως όλα τελειώσουν Αύριο μπορεί να είναι η τελευταία μέρα που την βλέπω Η τελευταία μέρα που την αγγίζω, την φιλάω, η τελευταία μέρα που την κάνω να χαμογελάσει Αύριο ίσως δεν ξημερώσω δίπλα της και ίσως δεν είναι αυτή που θα γεμίσει φως την συννεφιασμένη μου μέρα Αύριο ίσως κοιμάμαι αγκαλιά με κάποια άλλη, ίσως μαγειρεύω σε κάποια άλλη ίσως δω τις ίδιες σειρές δίχως εκείνη Δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από ένα χαρτί κενό σε μια ερημωμένη άσφαλτο που το φυσά ο αέρας Καταδικασμένοι να αποζητάμε αξία απ το άτομο που στέκεται απέναντι μας, η καλύτερα, απ το άτομο που επιλέξαμε να στέκεται απέναντι μας Το μαχαίρι έχει δυο όψεις, εκείνη του ερωτευμένου και εκείνη του απογοητευμένου Μα απ όποια πλευρά και αν το μπήξεις στα στήθια σου, παραμένει ικανό να σε σκοτώσει Η νύχτα τελειώνει και εγώ γνωρίζω πως ίσως η τελευταία φορά που θα σε δω θα είναι στον ύπνο μου Αλλά σε παρακαλώ άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμη Είναι αρκετά νωρίς για να επωμιστώ το βάρος του ρεαλισμού ακόμα Άλλωστε εσύ μου είπες κάποτε, πως μου ταιριάζει του αιθεροβάμονα το βλέμμα…

#antikoinwnikos #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων

[immortality-13]

Πρότεινε μας συγγραφικά προφίλ να κλάψουμε κυρία ιμμο

Το δικό μου ντε.

@i-am-not-alive @nekri-prigipissa13 @my-princely-funeral-13 @depress-ionismos @h-xwra-twn-grammatwn @to-keli

Σίγουρα είναι και άλλα που δεν μου έρχονται στο μυαλό τώρα.

[ecoamerica]

Watch the American Climate Leadership Awards 2024 now: https://youtu.be/bWiW4Rp8vF0?feature=shared

The American Climate Leadership Awards 2024 broadcast recording is now available on ecoAmerica's YouTube channel for viewers to be inspired by active climate leaders. Watch to find out which finalist received the $50,000 grand prize! Hosted by Vanessa Hauc and featuring Bill McKibben and Katharine Hayhoe!

#ACLA24 #ACLA24Leaders #youtube #youtube video #climate leaders #climate solutions #climate action #climate and environment #climate #climate change #climate and health #climate blog #climate justice #climate news #weather and climate #environmental news #environment #environmental awareness #environment and health #environmental #environmental issues #environmental justice #environment protection #environmental health #Youtube

[dark-soul-fullofscars]

Εμπνευαη ιζ μπακκκκ

Για λίγο μεν αλλά ιζ μπακ

Αναμένετε στη @h-xwra-twn-grammatwn χιχι

#dark soul #σκέψεις

[aspromauri-alepou]

Αγαπημένα bolgs;

Ρε άνον είναι πολλά και δεν τα θυμάμαι απ' έξω όλα, αλλά όσα θυμάμαι είναι τα:@anthouk @me-sfiggei-to-soutien @a-dark-soul-full-ofscars @alex-ia8 @xrwmophobia @filiwkaa @kapse-to-soutien-sou @adromedaa @epimonh-kai-upomonh @linasak @thejonavark @honeyllmoon @h-xwra-twn-grammatwn @trust-no-bitch-fear-no-man και πόσα άλλα που απλώς μετά από συναυλία και όντας μεθυσμένος δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα χαχαχα

[h-xwra-twn-grammatwn]

Δε θέλω να μας καταπιεί η συνήθεια της εποχής μας Αυτή η αποξένωση Η τυπικότητα Η απάθεια Έχω συνηθίσει να σε αγαπώ από μακριά Έτσι βουβά, κρυφά, πολύ Παρά πολύ Έτσι που επιτρέπω στις συνθήκες να μας περιγελούν Όπως η λιακάδα πριν τη βροχή Έντονη και λίγη Πολύ λίγη Όσο και η ζωή μπροστά σου Τι να μου κάνουν χίλιες ζωές μάτια μου Αν όλες σε έχω κοντά μου μα όχι πλάι μου Αφού σαι το φως με στο σκοτάδι μου Για αυτό και κει κρυφτό παίζω ακόμη Για τις στιγμές που με βρίσκεις ενώ μετρώ αντίστροφα σα μικρό παιδί Κάθε που πλησιάζεις ξανά ζεσταίνομαι Το ψύχος άξιζε τελικά Θυμάμαι τα πάντα από εμάς Εσένα να γελάς Να με ηρεμείς με ένα σου χάδι Θυμάμαι εμάς να ερωτευόμαστε κάτω απ' τον ήλιο και τα άστρα Εμάς να τρώμε, να πίνουμε, να χορεύουμε να γελάμε, να κλαίμε, να κοιμόμαστε Θυμάμαι εσένα και εμένα Εσένα με εμένα Θυμάμαι εμάς και ζω Μα θυμάμαι εμάς και πεθαίνω Έχουν περάσει τα χρόνια και στο μυαλό μου όλα φρέσκα και έντονα σα χθες Πόσο μου λείπει η αγκαλιά σου, να αράζουμε μαζί Να σε θαυμάζω σε κάθε τι Τα καμώματα σου, τη γκρίνια μου, τις γκριμάτσες σου, τα άγχη μας Τόσα χρόνια μετά ακόμα για σένα μιλώ Για εσένα και για εμένα Σε γνωστούς, σε αγνώστους, σε θάλασσες και βουνά Στο ορκίζομαι υπάρχουν βότσαλα που σε ξέρουν με το όνομα σου πια Και ας μη τα πάτησες πότε σου Πόσο θα θελα μια αγκαλιά σου, μόνο δικιά σου Κανείς δε με άγγιξε όπως εσύ Και είναι άδικο Αυτή η καρδιά ακόμη να διχάζεται τόσο έντονα Εσένα ή εμένα? Εμάς.

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η-χωρα-των-γραμματων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Φοβόταν την πόλη άδεια γιατί την γνώρισε γεμάτη Ήθελε να βλέπει τα στενά να ασφυκτιούν από ζωή, τα πάρκα να γεμίζουν παιδικές φωνές και το κέντρο της πόλης να κατακλείζουν οι εκδηλώσεις Φοβόταν την πόλη άδεια γιατί την γνώρισε γεμάτη Το ίδιο ίσχυε και με τους αγαπημένους του ανθρώπους… Οι αρχειοθετημένες συζητήσεις τον πονάνε Γιατί τον έμαθαν από παιδί πως οι παρελθοντικοί χρόνοι χρειάζονται αύξηση Μα δεν μιλούσαν για γραμματική… Αύξηση της αντοχής στον ψυχικό πόνο κάθε φορά που εσκεμμένα έπεφτε στο μάτι του εκείνο το γράμμα...Το τελευταίο… Του ‘χαν μάθει πως το τέλος σημαίνει σκοπός, μα κανένα σκοπό δεν βρήκε να αιτιολογήσει τον κυνισμό σε όσα μάτια γνώρισε την ελπίδα. Διάολε πόσο ήθελε να την κοιτάξει μια τελευταία φορά για να νιώσει όπως τότε Τότε που το μαντήλι γύρω απ' το λαιμό της δεν υπήρχε για να κρύβει τις πληγές Τότε που κάθε της χαμόγελο δεν το αλλοίωνε, το βάρος της ύπαρξης της Τότε που η πρώτη της έννοια κάθε πρωί ήταν να πάρει τηλέφωνο για να μοιραστεί όλα ‘κείνα που ονειρεύτηκε το προηγούμενο βράδυ... Ξύπνια… Φοβόταν την πόλη άδεια γιατί η πόλη άδεια σήμαινε πως τα άτομα που αγαπά δεν βρίσκονται πλέον εκεί ή ακόμη χειρότερα αν βρίσκονται, ο ίδιος είναι απών…

#antikoinwnikos #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων #hxwratwngrammatwn #η χωρα των γραμματων #h-xwra-twn-grammatwn #h xwra twn grammatwn #η-χωρα-των-γραμματων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Η στιγμή της κρίσης

Ο παγωμένος αέρας παλεύει να σε αγγίξει

Μα σαν απαλό χάδι απλά θα σε φιλήσει

Και το νερό προσπαθεί να σε δροσίσει

Να συνεφέρει το σώμα από το σοκ

Ο πόνος στο στήθος και ο λυγμός στο κλάμα, απαρηγόρητα

Τα χέρια που προσπαθούν να κρατηθούν σε ηρεμία

Με το τρόμο πολεμούν ενώ το κεφάλι κρατούν

Να ισορροπήσουν τη τρικυμία

Να σπάσουν κάτι θέλουν ή έστω να παιχτεί μια κουτουλιά με το τοίχο

Ίσως αυτή η επαφή να με συνεφέρει

Ίσως λιποθύμησω απ' τις μισές ανάσες και το κλάμα πνίξω

Ίσως αυτό το ξέσπασμα αρκεί για να μη δείξω

Με χείριστο τρόπο την αδυναμία που νιώθω

Και αυτή τη πίεση που όλο κάνω πως διώχνω

Άνθος με σάπιες ρίζες, μα όμορφο δείχνω

Μικρούλι μοιάζω, μα δέντρο γερό θα γίνω

Τι και αν το δρόμο μου έχασα σε λάθος μονοπάτι

Πυξίδα έχω το άστρο μου και θα το δω το βράδυ

Με τέτοιες σκέψεις, καθώς μετρώ

Καταφέρνω έστω λίγο να με ηρεμώ

Αφού το τοπίο ξεθολώνει και ας μένει βουβο

Ίσως τελικά να επέζησα και από αυτό

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η-χωρα-των-γραμματων #η χώρα των γραμμάτων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Εκείνη η ματιά

Όταν πήρε φωτιά

Η νύχτα εκείνη

Που η γη παγώνει

Σε εκείνη τη ματιά

Που ο χρόνος κολώνει

Το τζάμι θαμπώνει

Και το γέλιο πληγώνει

Μια ανάσα μακρυά

Και το ταξίδι τελειώνει

Μα ανάσα μακρυά

Το δρομολόγιο με αγχώνει

Μουσική και πλήθος

Χορός και ήθος

Άγγιγμα σπίθας

Φιλί ελπίδας

Δευτερόλεπτα, κλάσματα

Δωμάτια κατάμεστα

Μα άδεια συγχρόνως

Πώς διαγράφεται ο πόνος;

Ή πως κυριαρχεί η χαρά;

Πες μου αν πράττω σωστά

Που κοντά μου σε κρατώ

Όσο όλα σε σπρώχνουν μακριά

Κοιμήσου, ξημερώνει

Γεννηθήκαμε μόνοι

Μα πλέον δεν μοιάζει τόσο άδεια

Η θέα από το μπαλκόνι

Όμορφο πρωινό κοντοζυγώνει

Ζεστό σεντόνι, ανάσα που με λιώνει

Μαζί μεγαλωνουμε πια

Όλα θα ναι πιο μεστά

Άσε να γράφουν χιλιόμετρα πολλά

Από εκδρομές θα ναι, οχι εμπόδια

Αφού μαζί σου και ο σκέτος καφές

Από γλυκό χαρμάνι έρχεται

#dark soul #antikoinwnikos #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Χαμένη Ελπίδα

Ελπίδα είναι οι δύο αχτίδες ηλίου ανάμεσα απ' τά μαύρα σύννεφα

Το ουράνιο τόξο μετά τη βροχή

Η ήρεμη παλίρροια μετά τη τρικυμία

Ελπίδα είναι να ξυπνάω δίπλα σου όταν όλα είναι μαύρα

Η διέξοδος μου στο τιμόνι ενώ η πινακίδα στο δρόμο μόνο για αδιέξοδο με προειδοποιεί

Το χτυπημένο σκυλί που θα σε εμπιστευτεί για λίγη τροφή

Το γέλιο ενός παιδιού που πίσω απ' τή μάσκα μόνο κλάμα ξέρει να κρύβει

Η αγκαλιά από ένα άτομο στο φάσμα που μόνο συναίσθημα λένε του λείπει

Ελπίδα είναι οι πλέον μηδενικοί καρκινικοί δείκτες στις εξετάσεις της μαμάς μου

Η προαγωγή ενός πατέρα στη χαμηλή κοινωνική μας τάξη

Το ψευτορεπο που θα κλέψω για να δω ένα φίλο αντί να ξεκουραστώ

Και ένα ταληρο που θα βρω χορεύοντας μεθυσμενη στο δρόμο

Ελπίδα είναι να ανταμείβεται ο κόπος σου

Ίσως όχι αμέσως, μα υπομονή και η δόξα θα ρθει

Έστω λίγη και φτωχή, έστω μικρή και διακριτική

Ελπίδα είσαι εσύ, εκείνη και εκείνος, ίσως και γω

Ελπίδα είναι η ψυχή που παραμένει ελεύθερη με τόσα δέσμια γύρω της

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η-χωρα-των-γραμματων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Ορίστε ένα γράμμα για αργότερα

-Να μη το διαβάσω τωρα;

-Α ναι φυσικά, εξάλλου μπορείς να κλάψεις ύστερα στο μπάνιο..

..Και γω εκεί κλαίω πάντα

Σοκ που το ξεστόμισα

Και νόμιζα πως μίλαγα σε εμένα

Ψάχνοντας τις λέξεις να το καλύψω, μόνο ψέματα σκεφτόμουν

Και ειπα γαμησε το, ίσως να ναι για καλό μου

Από απελπισία ήλπιζα πως σώθηκα μπροστά του

Πως για μια στιγμή η σιωπή, νικούσε το θήραμα του

Μέσα στα χαμένα όμως, μαθαίνεις τα μισά

Και έτσι ζεις μισά χωρίς εσένα

Καμία υποχρέωση να ξεθάψεις, κανένα κρυμμένο θησαυρό

Μα όσο δε μιλάς, κάθισε γράψτα με ένα στυλό

Καλλιέργεια χωρίς φθορά και ας μη χωραν όλα αυτά

Τόσα αισθήματα, αναμνήσεις και σκέψεις

Τόσα προβλήματα, εικόνες και ανέσεις

Σε κανενός το στόρι ήρωας δεν ήσουν

Άργησες να φανείς αφού κάπα δε βρίσκουν

Να ξύνεις ή όχι τις πληγές;

Το αλάτι τις θρέφει ή θρέφεται από αυτές;

Τα χρόνια περνάνε και συ ακόμη ψάχνεις να εξηγήσεις όσα δε λέγονται

Όλα τα αναθεωρείς απ' την αρχή μα για σένα κλαίγεσαι

Εσένα έψαξες? Που τόσα ξαναγίνονται

Τα ίδια κείμενα που γράφεις όλο και πιο συχνά

Όλα τόσο ανούσια, ισχυρά και βαρετά

Αφού επανάληψη υπερισχύει και το ενδιαφέρον χάνει

Αφού η ποίηση φωλιά δε βρήκε εδώ να κατοικήσει

Άστο χαρτί να λέει, όσα το μελάνι δείξει

Και συ παρατηρητής κρατείς, όσα η πένα αφήσει

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Έλα να δεις τι σου χα φτιάξει

Ένα πρωί που μου χες γράψει

Σε ενα κουτί έχω φυλάξει

Μια μελωδία που σου χα τάξει

Κοίτα να δεις, πόσο σου μοιάζει

Άκου και μη μου συννεφιαζεις

Όλα θα δεις, είναι μετάξι

Κοίτα το, πόσο σου ταιριάζει

Έλα και βρες μας μια βαρκούλα

��ου θα μας πάει κούνα κούνα

Έλα να βρεις μια βαρκούλα

Και ας σε πάει σα μια κούνια

Ένα λουλούδι που τσιμπάει

Λίγο το δερμα τυρανναει

Ένα φιλί θα το κρατάει

Και ένα δάκρυ που γελάει

Κοίτα τον ήλιο που τυφλώνει

Και το φεγγάρι που με λιώνει

Ήρθε η ώρα να τα πούμε

Σε μια λίμνη και ας χαθούμε

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων

[ecoamerica]

Watch the American Climate Leadership Awards 2024 now: https://youtu.be/bWiW4Rp8vF0?feature=shared

The American Climate Leadership Awards 2024 broadcast recording is now available on ecoAmerica's YouTube channel for viewers to be inspired by active climate leaders. Watch to find out which finalist received the $50,000 grand prize! Hosted by Vanessa Hauc and featuring Bill McKibben and Katharine Hayhoe!

#ACLA24 #ACLA24Leaders #youtube #youtube video #climate leaders #climate solutions #climate action #climate and environment #climate #climate change #climate and health #climate blog #climate justice #climate news #weather and climate #environmental news #environment #environmental awareness #environment and health #environmental #environmental issues #environmental justice #environment protection #environmental health #Youtube

[h-xwra-twn-grammatwn]

Άνοιξα το κουτί της Πανδώρας να ξεχυθ��ύν κατάρες Να αδειάσει ο χώρος από αντάρες Μήπως γεμίσει το σεντούκι πολύτιμα δώρα Από αυτά τα μεγάλα άπιαστα όνειρα Το ολοκαύτωμα ξεκίνησε πριν καμιά ώρα Πλέον όλα είναι στο έλεος αυτού του αιώνα Ό,τι καλά καλά άρχισε, τέλειωσε τώρα Ο,τι εύπορο υπήρχε χάθηκε στο χώμα Κοίτα με όμως παλεύω ακόμα Και αν χαθώ για τον αγώνα Το σεντούκι ίσως ανθίσει, με λουλούδια θα γεμίσει, απ' το ίδιο μου το πτώμα Όταν προβάλει η ελπίδα, εγώ θα κρατώ ασπίδα Και ένα βλέμμα σου μονάχα, ομπρέλα στην καταιγίδα Έξω κάνει κρύο ακόμα Και συ μπουμπούκι στέκεις πλάι μου σα στρώμα Τώρα είναι πιο ζεστοί οι χειμώνες Αφού καταλήξαμε θαμώνες Σε εκείνο το παγκάκι που το χρώμα του έχει χάσει Αφού τόσοι έχουνε κάτσει μα κανένας δεν σου μοιάζει Ποιος στα αλήθεια να σε φτάσει;

#dark soul #antikoinwnikos #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων #hxwratwngrammatwn

[h-xwra-twn-grammatwn]

Το ποτήρι ξεχείλισε Έγειρε πάνω στο τραπέζι και στάλα στάλα άδειαζε από μνήμες και ενοχές Το τζάκι, αχ αυτό το τζάκι Δεν γνωρίζω αν είναι θέμα πρακτικό η αισθητικής αλλά λατρεύω αυτό το τζάκι Δεν έχει να κάνει με την ζεστασιά Εκείνη μου την προσέφεραν και τα δυο σου χέρια κάθε φορά που ανάμεσα χωνόμουν για να ξεφύγω από την πραγματικότητα Ίσως να έχει να κάνει με το ότι εκείνο βρίσκεται ακόμα πλάι μου Μα τι λέω; Το ένα είναι άψυχο… Το άλλο έγινε στην πορεία Άτοπη σύγκριση, μετωπιαία σύγκρουση συναισθηματικά αδιάφορων όντων Η ιστορία διατυπωμένη από την πλευρά εκείνου που πληγώθηκε περισσότερο δεν αποτελεί τεκμήριο Για αυτό σε εκλιπαρώ να γράψεις… ή για να διαβάσω ένα ακόμη γραπτό σου… Ποιος ξέρει; Απόψε θα αφαιρέσω την κορνίζα μας Βλέπεις δεν μου αρέσει να ξεφορτώνομαι πράγματα Μα όποιος κρατά αντικείμενα που κάποτε τον έκαναν χαρούμενο είναι καταδικασμένος να αναζητά την ίδια ευτυχία Και εγώ ξέρεις… Δεν είμαι σίγουρος πλέον αν αναζητώ καν την ευτυχία… Θα μας εξαφανίσει η λήθη Στο κρεβάτι θα πλαγιάσω μόνος γνωρίζοντας πως το τζάκι θα σβήσει κάποια στιγμή Όπως και τα συναισθήματα σου για εμένα Όταν η ζωή περιπλέκεται λιγάκι κανείς δεν μου εγγυάται πως αύριο θα ξεμπλέξει ο κόμπος Τι έλεγα όμως; Δεν θυμάμαι… Α ναι… Σε είδα χαρούμενη τις προάλλες μα δεν ήρθα να σου μιλήσω Δίστασα για άλλη μια φορά, δεν ήθελα να χαλάσω τις ούτως η άλλως περιορισμένες στιγμές ευτυχίας σου Αν για μια στιγμή χαρείς που υπάρχεις σε αυτή την απαθή κοινωνία όπως την ονόμαζες, για μένα αρκεί Υστερόγραφο, μάλλον το τίμημα για να αγναντεύσεις τον παράδεισο είναι να πάρεις μια γεύση απ’ την κόλαση που σε αναμένει...

#antikoinwnikos #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων #hxwratwngrammatwn #η-χωρα-των-γραμματων #η χωρα των γραμματων #h xwra twn grammatwn

[h-xwra-twn-grammatwn]

Η υπερβολική σκέψη δημιουργεί προβλήματα που ούτε καν υπάρχουν Εμείς έτσι προσπαθούμε να γλυτώνουμε τα χάπια Νομίζουμε αν βρούμε λύση θα μοιράσουμε συγχωροχάρτια Σε τύψεις και ιδέες έμμονες Μα μειναν εμμονές και κομμένες επαφές Άλλοι με ζάνια και άλλοι με γουλιές Καπνοί, εξαρτήσεις, σκιές Σε κυνηγούν και ας μένεις με αυτές Πόσα χρόνια μουδιασμένες ψυχές Ανέκφραστες φάτσες, μύτες χαμηλές Να μοιράζεσαι τη σιωπή γιατί οι βουβές λέξεις πονάνε λιγότερο απ’ τις ηχηρές ή έτσι πιστεύω Έτσι συνήθισα να πιστεύω για να μη νιώθω ευάλωτη κάθε φορά που ανοίγομαι Που χρειάζεται να εκφράζομαι και να εξηγώ Κουτιά στο κομοδίνο Και οι συνταγογραφησεις στο γραφείο Από που να κρυφτείς Από σένα ή απτά δαιμόνια που καιρό τώρα συνήθισες με αυτά να ζεις Η αλλοιωμένη σου όψη στο καθρέφτη που χεις σιχαθεί να δεις Γιατί πλέον γνωρίζεις... είναι πραγματική και όχι ψευδαίσθηση του γυαλιού Ούτε του χαπιού Γιατί πλέον δε σε αναγνωρίζεις και ας απαιτείς από άλλους να το κάνουν Χάθηκες, μα σε περιμένουν κάπου Νομίζεις ξέμεινες, μα ένα τόσο δα σπρώξιμο αρκεί Αρκεί για την επόμενη σπίθα Που τη φλόγα σου θα ανθίσει Μαζί με σένα, μαζί με μένα Που θα κάψει κάθε τι κακό Και ελεύθερος πια μπορείς να επιλέξεις ξανά Κάθε σου βήμα για καλό Και ας περπατάς παράλληλα το δρόμο το σκοτεινό

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η-χωρα-των-γραμματων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Ήρθα να σε βρω μήπως κρυφτώ μές τον κόσμο των δυνατών Ήσουν απών και ήμουν απών μα η απουσία είναι προσόν Όσων πάλεψαν για να βρουν το χώμα κάτω απ το γκαζόν Δεν με καθόρισε ως ον στιγμή το αν ήμουν παρών Υπήρξα… το αγαπημένο σου ρούχο μες την ντουλάπα Ήμουνα φούτερ διάφανο για όσους σε κοίταζαν στα μάτια Μια αόρατη πανοπλία φοβάσαι τόσο να εκτεθείς; Όσο κάλυπτα τις πληγές που καθρέπτιζες στο εμείς Θα πεις, το Ρω του έρωτα αρχίζει να θυμίζει Πως κουράστηκα να γράφω διαρκώς για ο,τι μ’ αγγίζει Και αν αναλύσω το Σίγμα το τελικό Αν δεν υπάρξει το εσύ τι νόημα έχει το εγώ; Τι να σου πω; κατάφερα να βγω από τον βούρκο την στιγμή που κατανόησα πως τον έσκαψα εγώ Και αν περιμένεις κάτι να παραδεχτώ Ήξερα πως να αγαπώ μα δεν γνώριζα να το πω Φοβάμαι μην σε χάσω και είναι βάσανο, αυτό είναι το κρυφό μου μυστικό…

#antikoinwnikos #hxwratwngrammatwn #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χώρα των γραμμάτων

[h-xwra-twn-grammatwn]

Λιγό ακόμα

Τόσο όσο ένα δάκρυ κυλάει ως το στόμα

Τόσο λίγο που το βλεφαρισμα φτιάχνει αιώνα

Τόσο που η σταγόνα βγαίνει απ' τό σώμα

Λίγο ακόμα χρόνο για να σε μάθω

Να σε κοιτάω και να μεθάω

Λίγο ακόμα να μαι πλάι σου

Παράλληλα βήματα και η ζωή δικιά σου

Παρατηρητής να μαι και κομμάτι σου

Λίγο ακόμα για να γίνω

Όσα ποτέ έψαξες και θέλησες

Να μείνω

Λίγο ακόμα να σκεφτώ

Το τρόπο για να τα φτιάξω όλα θα βρω

Λίγο ακόμα πότισμα θέλει αυτή η γλάστρα

Και τα μπουμπούκια θα ανθίσουν ως τα άστρα

Λίγο ακόμα χειμώνα για να χορτάσω

Αγκαλιές, ορμές, χάδια και πάγο

Λίγο καλοκαίρι να μυρίσω

Κάπου στη θάλασσα να σε ρωτήσω

Για πόσο ακόμη με αγαπάς?

Λίγο ακόμα και που θα πας?

Ταξίδι μακρινό για μας

Με κύμα, κεραυνό, μη σταματάς!

Λίγο ακόμα και στεριά θα βρεις

Με μας τους δύο να γελάμε, θα το δεις

Λίγο ακόμα για αυτό το νησί

Που αγάπη γεννά και θαλπωρή

Λίγο ακόμα για το πολύτιμο αυτό

Τον σπουδαίο θησαυρό

Τίποτα πιο χρυσό από εμάς

Που τόσοι ζήλεψαν μα λίγο ακουμπάς

Λίγο ακόμα..

#dark soul #h-xwra-twn-grammatwn #η χώρα των γραμμάτων #η-χώρα-των-γραμμάτων