#suizen

[flipperworld]

Chapter 179 - Suzuka's Rampage

#flipper world #4koma #world flipper #alk #suizen #suzuka

[thebrownbuddha]

Nara Shakuhachi Pilgrimage

Title: A Memorable Shakuhachi Day Pilgrimage in Nara with Komuso-minded Friends, (blog post re-written by “AI”) Introduction: Embarking on a Shakuhachi day pilgrimage in Nara, Japan, turned out to be an unforgettable experience filled with unexpected encounters and beautiful moments. Joined by a fellow Shakuhachi player from the Netherlands and a dear friend who had transitioned from being a…

View On WordPress

#Blasain #Blasian #Buddhist #Chan Priest #flute #Honkyoku #Japan Temple #Japanese culture #Japanese music #Japanese Temple #Komuso #Shakuhachi #Sui Zen #SuiZen #Takuhatsu #Traditional Japan #Zen Priest

[gachagachaart]

#Suizen #World Flipper

[resetmnm]

Suizen⛩️ from World Flipper

The thing about World Flipper is that it has a cool soundtrack, especially Yamato's, and the characters are really cute and round, especially Suizen (´ ω `♡)

I wanted to try focusing on the background/foreground instead of the character for this one and I'm very pleased with the whole mood.

#munimidraws #world flipper #suizen #fanart

[qualityrain]

dumping these here because god knows if i dont do it now these wont see daylight ever

#can u tell the mariletta one was for when bf shut down butbahshajsjskks #anyway mariletta my first omni 🥺🥺🥺🥺 #brave frontier #my art #doodle #doodles #nooo u dont understand how mych of a clown i am #i checked gwylls symmetry like 5 times #and yet #Hi funfact #i wrote fic about suizen when ep 4 of liminal end released #i rewrote it twice #is it still rotting in my notes? yea #is it finished? no lmaooo #istg #mademoiselle mariletta #suizen stormlost echo #gwyll waning eclipse #bf mariletta #bf suizen #bf gwyll #yknow i was a dumbass that merged all gwyll layers tgt thinking it would safe space on my phone #then i realised how fucking uneven it is #rip man #the g in gwyll stands of gaslight gatekeep

[v-ceulemans]

Homilie voor de 19e zondag door het jaar A

zaterdag 12/zondag 13 augustus 2023 – Balen/Hulsen lezingen: 1 Koningen  19,9a,11-13a     Romeinen 9,1-5      Matteüs 14,22-23 Broeders en zusters, terwijl we in de eerste lezing en het evangelie het hoorden stormen, kregen we in de tweede lezing, uit de brief aan de christenen van Rome, ook een kreet van onrust en verdriet te horen. Hij zweert dat hij eerlijk is, en dat hij het meent: hij is…

View On WordPress

#Elia #geloof #Genade #Gods liefde #homilie #Paulus #storm #storm op het meer #suizen van een lichte bries #uitverkiezing

[babygray-dam]

Everyday, usually, I play a Japanese Wordle game called Kotonoha Tango ( ことのはたんご ).

Yesterday’s word was shakuhachi (尺八 - しゃくはち ), a Japanese bamboo flute. There’s been different versions of the flute, but shakuhachi nowadays usually refers to the fuke shakuhachi, which is used by the monks of Fuke Zen Buddhism to practice suizen, or blowing meditation.

And as I stare at this photo, I realized that I’ve seen that hat before.

The Fuke Sect, which was around until the late 19th century, was mostly known for their blowing meditation. “Fuke Zen was characterized in the public imagination of Japan by its monks' playing of the shakuhachi flute while wearing a large woven basket hat that covered their entire head as they went on pilgrimage.” (Wikipedia, “Fuke-shū”)

The basket hat, by the way, is called a tengai ( 天蓋 - てんがい ).

Although the komusou (emptiness monk) practices of the sect members still exists in some form today, the sect itself was never made official and their practices (practicing Fuke Zen and religious playing of the shakuhachi) were banned by the Meiji government after the Restoration.

It turns out that many of the Fuke Zen monks were spies and informers for the Bakufu (Shogunate) government. During the Edo period, a lot of masterless samurai joined the sect, which gave the sect a rough reputation. Also, while the Bakufu had very strict travel restrictions for its subjects, it gave the sect members permission to travel across the country freely, ostensibly because of the sect’s heavy emphasis on pilgrimages.

Anyway, that’s what I learned today.

#oboro #gintama #fuke zen buddhism #i learned something very interesting today i tell you what. #a bit of time delay between when i wrote it and when i post it because of the spoiler #although i don't know if you who is reading this would even be interested in playing the word game in japanese

[euroadventure]

Brevikstranda - Granholmen 🚴‍♀️ 97km 🚴‍♀️

Zaterdag 29 juli

Vandaag schijnt de zon al weer volop wanneer ik mijn spullen in pak om te vertrekken. Ik heb er weer zin in vandaag!

Quan is al even voor mij vertrokken,wanneer ook ik op de fiets stap richting Langesund. Langesund wordt mijn eerste stop en ligt op ongeveer 15 kilometer rijden. Het eerste stuk loopt voorspoedig tot ik weer een landweggetje ingeleid wordt.

Opeens doemt er een pittige steile klim voor mij op die ik ondanks mijn turbo en versnelling op 1, niet haal met mijn zware bepakking. De fiets naar boven duwen is bizar zwaar maar lukt me gelukkig wel na een paar stops om uit te hijgen. Ik krijg hier de kilometers niet cadeau!

Uiteindelijk kom ik in Langesund aan. Ik stop aan de waterkant om een foto te maken en wanneer ik mijn fiets op de standaard wil zetten, blijk ik de helft ervan verloren te zijn 🙈. Waarschijnlijk ergens onderweg bij alle hobbels moet ie losgeschoten zijn. Onhandig maar nog prima mee door te fietsen natuurlijk. Ik vraag aan een local nog of er een fietsenwinkel in het dorpje aanwezig is zodat ik nog mijn banden kan oppompen. Vorige week toen ik mijn fiets ophaalde bij de fietsenmaker vond ik ze al zacht staan, maar hij zei dat ze opgepompt waren. Nou eh met die bepakking er nog bij lijkt het wel of ik geen meter vooruitkom. Ik krijg een cryptische routebeschrijving en besluit voordat ik op zoek ga naar deze winkel natuurlijk eerst een latte stop in te lassen. Ik word door dezelfde meneer gewezen naar een terras waar volgens hem de beste koffie te verkrijgen is. En wie zitten daar? Hoite en Inge, wat leuk! Ik plof naast ze op het terras nadat ik een koffie heb besteld en mijn acvu voor de zekerheid aan de lader heb gehangen. We kletsen wat bij en zij blijken vanuit hier een veerboot te pakken. Ze fietsen een iets andere route dan ik. Ik fiets langs het hele fjord.

Net wanneer zij weggaan en ik mij ook weer klaarmaak voor vertrek, komt er plots een muzikant aanlopen. Hij blijkt op het terras vanmiddag te mogen spelen. Hij vertelt honderduit over zichzelf en stelt allerlei vragen. Uiteindelijk vraagt hij of hij een lied voor mij mag zingen. Eh...ok! Zie het filmpje hieronder 😄.

Uiteindelijk duurt mijn stop wat langer dan gedacht, maar de maag is gevuld, de banden vol lucht en de oren suizen nog na van de serenade, dus tijd om te gaan!

Ik fiets een prachtige route over de 'Brevik bru' en veel langs het water. Er zit een venijnige klim van 14% tussen, maar ook die overleef ik prima.

Uiteindelijk kom ik aan in Helgeroa waar Hoyte en Inge met de veerboot aan zouden komen. Ik kom ze niet tegen, want mijn tocht duurde langer, maar ik zie wel opeens Quan wanneer ik een stop maak bij het winkelcentrum. Hij blijkt het steile stuk overgeslagen te hebben, hij heeft zelfs Langesund overgeslagen, maar zit er al behoorlijk doorheen vandaag. Ik heb inge een appje gestuurd dat het bij mij nog wel lekker gaat en dat ik nog een stuk doorfiets naar Larvik, naar de camping waar zij naartoe zouden gaan. Ik zeg tegen Quan, ga gezellig mee, maar de 24 kilometer die nog te gaan zijn vindt hij te ver voor vandaag. Wie weet kom ik hem later nog tegen.

Ik fiets verder naar het plaatsje Stavern. Hier is het gezellig druk, er lijkt een soort braderie aan de gang. Bij de waterkant vergaap ik mij weer aan mooie vergezichten. Ik vraag een Noor een foto te maken en we raken zo uitgebreid in gesprek. Iedereen tot nu toe is erg behulpzaam, vriendelijk en spreekt perfect engels.

Bij Larvik ontdek ik dat Hoite en Inge toch een camping verder zijn beland. Ach het gast lekker dus die 15 kilometer pak ik er ook nog even bij. Met de accu lukt het net om de camping te halen.

De camping is vol, maar voor tentjes altijd plek. Ik zet mijn tent op naast die van hun en trakteer ze op een radler. Ik mag weer met hun mee eten en zo wordt het een gezellige avond!

Ook het uitzicht vanaf de camping is prachtig!

[mawgumelar]

Fuke monastics or komusō were noted for playing the shakuhachi as a form of meditation known as suizen ("blowing meditation"), an innovation from the earlier zazen ("sitting meditation") of other Zen sects. Fuke Zen was characterized in the public imagination of Japan by monks playing the shakuhachi flute while wearing a large woven basket hat or tengai (天蓋) that covered their entire head as they went on pilgrimage.

Source: Wikipedia

#Zen

[drugsinceu]

#cannabis #cbd #medicinalecannabis #tinnitus

[flipperworld]

Chapter 309 - Couette's Day Out

#flipper world #4koma #world flipper #suizen #couette #koma

[thebrownbuddha]

Anjikan and SuiZen = Esoteric Ro SuiZen, p.1

In previous posts, I spoke of my Pilgrimage to Mt. Koyasan in Wakayama, Japan. The purpose was twofold, to experience Shingon Anjikan meditation and to revisit another temple I stayed at a couple of years ago, to recharge my Spirit. While experiencing Anjikan I came upon the idea of how to adapt some of the techniques, and philosophy to Shakuhachi SuiZen. Many theory’s are floating around about…

View On WordPress

#Blasian #Buddhist #Ch&039;an #Chan Priest #flute #Honkyoku #Japan Temple #Japanese culture #Japanese music #Japanese Temple #Komuso #Shakuhachi #Sui Zen #SuiZen #Takuhatsu #Traditional Japan #Zen #Zen Priest

[dv-vilt]

CBO

P’TiX CBO extra – uit het NKdeE Scheve BelgenBoek invoer: chromo “Ken Uw Volk“ Reeks 29-4 gedicht epitaaf bij de schroeiklank van schalmeien,in het blauwe suizen van de lucht,in dit één en al omkransend stralen,in de speeltuin onzer gruwelvlucht: schep de lagen haat en liefdeen de woordenetter van mij af.leg mijn falen bij het falen, vloeken schrijf jouw naam bij op het graf. invoer(2017) –…

View On WordPress

#52 #P9 #艮

[jurjenkvanderhoek]

IN OESTERTAAL GAAT DE LEZER DE DICHTER VINDEN

Het is een rood boekje. Niet hèt rode boekje met de citaten van voorzitter Mao Zedong, vaste kost voor zijn aanhangers en de jonge rode gardisten. Ook niet is het dat rode boekje voor scholieren, in 1969 geschreven door enkele kritische leraren. Ik droeg het, in formaat de helft van wat mij nu voorligt maar wel twee keer zo dik, als kleinood en dwarse puber bij me en vind het nog zorgvuldig bewaard op zolder. Het kaft is wel zo rood, dat boekje waarin ik gedichten vind van Alfred van Hall. Zo rood als de omslag van die bundel is, zoveel warmte straalt de inhoud daarvan uit. Het is niet het rood van de anarchie, de opstand, maar de kleur van troost en bemoediging. Vandaag is rood. Een beschermende arm om mijn schouder, vaderlijk bijna. De behaaglijke deken in kille dagen, moederlijk welhaast. Troostende woorden als de voorganger die pastoraal meeleeft met leed en tegenslag.

In de bundel “Oestertaal” kiest dichter Alfred van Hall de woorden zorgvuldig, weegt de betekenis ervan nauwkeurig voor het in taal uit te schrijven. In poëzie voert hij geen actie, zoals de kleur van de bundel doet vermoeden. Hij staat niet op de barricaden met het rode boekje in de hand. Is wel kritisch bij tijd en wijle, omfloerst de woorden dan en zet een opbeurende ondertoon. De kracht van Van Hall is in zijn vriendelijke verzen het licht aan het eind van de tunnel te laten schemeren. In ieder gedicht valt wel steun te halen. Het is dichterlijk gevoel als steunpilaar van mijn emotie. Aangename regels die meestentijd volgens de klassieke voorschriften van de dichtkunst rijmen.

De zinnen dartelen over het papier, verzachten het dagelijkse leed. Soms voel ik me als de patiënt die op de sofa van de psychiater ligt. Hij luistert en weet ieder negatief een positieve draai te geven. Gemaskeerde woorden met diepere lagen die echter recht de mens in het hart schieten. Als een Cupido laat de dichter pijlen suizen en doel treffen. “laag licht lurkt aan het landschap dat genoeg heeft aan zichzelf;” Zijn gedichten zijn als liedjes, liefdesliedjes. Liefde als minder in hartstocht en meer in genegenheid, interesse in de medemens en de wereld. De versvorm loopt makkelijk binnen. “de klanken van de zware kerkklok / drijven op de golven van de / warme wind naar oude akkers / op de heuvels, de noen begint;” Ik struikel niet over experimentele dichtstijlen, hoewel Van Hall deze niet uit de weg gaat. Maar wanneer dan de zinnen over de regels doorlopen blijft het lezen eenvoudig door de manier waarop de dichter de taal gebruikt. Altijd met de mantel der liefde, en is rijm van minder belang wanneer ritmiek en melodie maar in de gesorteerde woorden aanwezig blijven. Van Hall rijmt zonder te rijmen.

“Oestertaal” is als titel een paradox. Want de dichter is niet zo gesloten als een oester, maar heeft een verlangen de taal openlijk uit te schrijven. De parel is in het boek gevormd tussen regels en verzen, komma’s en punten. Van Hall weet zijn zienswijze op het leven naar het zijn beeldend te omschrijven. Als in een filmscript zie ik de vertelling opleven. Het zijn lofliederen op het leven, de liefde, het zijn. Maar ook treurzangen op het wezen, de mens. Treurige weemoed in de herinnering wordt omgebogen tot vrolijke melancholie in een aandenken. In het rijmende rijm of het experimentele dichtwerk slaat Van Hall de spijker op de kop, zet een vette punt op de i. Hij zet geen vraagtekens, maar plaatst uitroeptekens. Het is niet de vraag waarom, maar het antwoord daarom. Melancholie met een gouden rand, want achter iedere donderwolk schijnt een heldere zon.

De dichter steekt niet de kop in het zand en strooit mij geen zand in de ogen. Hij doet mij neerliggen in grazige weiden, voert mij aan rustige wateren, verkwikt mijn ziel. Bijna herderlijk toont hij mij de zonzijde van het leven, waar de schaduwkant een wolf in schaapskleren kan zijn. Met warme woorden steekt hij mij een hart onder de riem. Gedichten, wanneer de esthetische en ritmische eigenschappen van taal ten volle benut zijn in vormkenmerken en stijlmiddelen, lopen warm over de regels en liggen prettig in het gehoor. Om zijn boodschap goed aan te laten komen mag de woordkeuze door Van Hall gebezigd dan over het algemeen gelaagd zijn, vol van symboliek, maar de kracht zit in de maatvoering en de versvoet, het dartelende rijm en de swingende klank. De verzen hebben een grote voordrachtwaarde, kunnen zo het podium op – lyrisch en episch.

“Soms schiet taal tekort / om tot de kern te komen;” lees ik. Maar Van Hall laat zich dit niet gebeuren. In ieder gedicht raakt hij het wezen, mijn zijn. Het leven is de inspiratie. Geen grote woorden, maar de kracht zit in de kleine dingen. De taal van de straat, geen hemels jargon. In zijn levenservaring geeft Van Hall woorden aan mijn gedachten. Meestal heb ik in zijn vertelling aan een half woord genoeg. Oestertaal, het rode boekje, draag ik op mijn hart in de binnenzak. Zodat het troost biedt wanneer de nood aan de man komt of het water mij tot de lippen reikt, want dat water zakt altijd weer door de woorden van deze verlichtende dichter. “wat ertoe doet staat tussen de regels, / de lezer moet de dichter vinden, / geluk gaat soms de taal voorbij / als een geuren uit een ver verleden.”

Oestertaal. Gedichten. Alfred van Hall. Uitgeverij Servo, 2022,

https://uitgeverijservo.nl/product/oestertaal/

Foto's bij dit artikel Inge Zwerver & Tjark Dieterman

#oestertaal #alfred van hall #gedichten #uitgeverij servo #poëzie

[qualityrain]

i dont remember how liminal end goes

#shitposting again #my art #doodle #doodles #brave frontier #bf suizen #bf hakuzo

[oddman-the-oldman]

.

pouring through the bore

grass resonates with a breath

i empty myself

.

#oddman-the-oldman #suizen #雨 森 竹