Tumgik
promnesia · 6 months
Note
Σου έχει τύχει πότε να αρχίζεις να κάτουρας πριν προλάβεις να βγάλεις το παντελόνι η να κάτσεις στην τουαλέτα (storytime)
Tumblr media
Κυρι@ εδώ είμαστε bookblr
0 notes
promnesia · 1 year
Text
Tumblr media
The New Gods, E. Cioran
5 notes · View notes
promnesia · 1 year
Text
Tumblr media
source
2 notes · View notes
promnesia · 1 year
Text
Tumblr media
μπελ χουκς, Επιλέγοντας το περιθώριο ως χώρο ριζοσπαστικής ανοιχτότητας
8 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
Κοινοί Τόποι- Ο ελάχιστος εαυτός: μίσος αιώνας μετά
7 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media
Αργύρης Χιόνης, Η φωνή της σιωπής
10 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
Emil M. Cioran, Περί ατομικής και συμπαντικής μοναξιάς (στο Κοινοί Τόποι, ο ελάχιστος εαυτός: μισός αιώνας μετά)
11 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
Κοινοί Τόποι, Αθήνα 2022
6 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
@iakovina-kallinteri βάζεις δύσκολα γιατί πολλά μου αρέσουν. Αλλά μερικά που θεωρώ must είναι: 1. Sapiens: A Brief History of Humankind, Y. N. Harari 2. Η πανούκλα, Α. Καμύ 3. Ασκητική, Ν. Καζαντζάκης 4. Η τέχνη της αγάπης, Ε. Φρομ 5. Τα κύματα, Β. Γουλφ 6. Γιατί δε μιλάς για μένα;, Λ. Διβάνη 7. Γράμματα σε έναν νέο ποιητή, Ρ.Μ. Ρίλκε 8. Αντικριστοί καθρέπτες, Τ. Πατρίκιος 9. Για δάκρυα και αγίους, Ε. Σιοράν 10. Βάκχαι, Ευριπίδης
8 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media
G. Agamben, Χρόνος και Ιστορία: Κριτική του στιγμιαίου και του συνεχούς
11 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media
Μίλαν Κούντερα, Κωμικοί Έρωτες
9 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media
Δώρα ζωής μετά θάνατον, Ε. Παπαγαρουφάλη
5 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Τα αστέρια έσβησαν.
Μπορούμε πια να δούμε τα άστρα που
μάς κρύβονταν τόσο καιρό.
Να απολαύσουμε ησυχία
είναι στη φύση μας•
Στο σκοτάδι σε νιώθω δίπλα μου
Νιωθω το σιγανό σου ψίθυρο
στο λαιμό μου
και το κεφάλι σου στον ώμο μου.
Υπόκωφη αγάπη
Δεν ξέρουμε τι γίνεται και δεν έχει
σημασία.
Είμαστε εμείς
μόνο.
Εγώ κι εσύ.
Και όλοι σαν εμένα και εσένα.
Και όσοι είμαστε τυχεροί
έχουμε έναν ώμο να γείρουμε
και ένα αυτί να μας ακούσει.
Και δυο μάτια για ν' αντικρύσουν
το ωμό σύμπαν πάνω απ'τις μοίρες μας.
Χαϊδεύω τα μαλλιά σου και σού
μισοτραγουδώ κουρασμένα
πριν πέσει το σκοτάδι πάνω
στο σκοτάδι μας.
18 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Γιατί πρέπει να συνεχίσω να το δέχομαι; έτσι απλά. Από παντού. Να συνεχίσω να δέχομαι την ακύρωση, έμμεση ή άμεση από οικογένεια, συνεργάτες, την κοινωνία την ίδια; Γιατί πρέπει να φανώ εγώ δυνατή;
Τι θα γίνει αν σταματήσω να είμαι ο τύπος του «ναι ναι κατάλαβα», του «έχεις ένα δίκιο..», του αμήχανου, διακριτικού μισόψυχου μειδιάματος που δείχνει μηδενική όρεξη για σχόλιο;
Γιατί πρέπει να φυλάγομαι μην τυχόν πω πολλά για τη ζωή μου ή μήπως πέσω σε αντιφάσεις; Γιατί να υπάρχει αυτή η ανάγκη εξαρχής; Γιατί πρέπει να αποφασίσω αν θα φοβάμαι ή αν θα κρύβομαι;
Γιατί πρέπει να δεχτώ τι λέει η «θέση» τους ή η ηλικία τους; Γιατί πρέπει να δεχτώ σύνολα και αποφάσεις που δε με δέχονται τα ίδια; Γιατί πρέπει να μάθω να με μισώ;
Γιατί πρέπει να θεωρήσω φυσικό το κρύψιμο και τη ντροπή; Τι θα γίνει αν ανταπαντήσω; Τι θα γίνει αν αφεθώ, αν ξεχυθώ ορμητικά χωρίς δισταγμό και χωρίς λιποψυχία; Τι θα γίνει αν αντιτάξω τη ντροπή μου στη ντροπή τους;
Να αφήσω βάρη που δεν είναι δικά μου θέλω.
Να πετάξω ευθύνες που δεν υπάρχουν
Λόγους που είναι ψεύτικοι
Θέλω ελευθερία,
Θέλω να είμαι εγώ, χωρίς κατηγορία, χωρίς δεύτερη σκέψη.
8 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media
Για Δάκρυα Και Αγίους, Ε. Σιοράν
6 notes · View notes
promnesia · 2 years
Text
Tumblr media
Για Δάκρυα Και Αγίους, Ε. Σιοράν
9 notes · View notes
promnesia · 3 years
Text
Tumblr media
Η ανθρώπινη μοίρα, Αντρέ Μαλρώ
20 notes · View notes