Tumgik
#izan
Text
Whumpril 2024 - Day 6 - Dizziness
Look I think Mariano just thinks that being dizzy is fun, that's my one explanation for how he gets when he's drunk or oxygen deprived
TWs: suffocation, oxygen deprivation in a controlled environment, lab-whump adjacent but it's the military, a mage gets flustered about oxygen dep (but it's safe for work, he's just blushy)
Luis tapped his fingers against his arm, watching through the window of the testing room. They didn’t need to be sequestered away for this one–all advanced soldiers going to specialized branches would go through it eventually. Laredo sat at a school desk, leaned over the worksheet he’d been given. He tapped the mechanical pencil against his lips, pausing before circling another answer. 
Luis’ eyes flicked to the monitor in Manuel’s hands. His oxygen saturation was still respectable. He was halfway done with the sheet. 
“Thoughts?” He asked, looking to Manuel. 
Manuel hummed, glancing back to where Izan and Dimitri were sitting in the hallway, oxygen masks strapped to their faces. Their lips were still paler than either Luis or Manuel would’ve preferred, but they were recovering nicely. “I think he’s doing fine so far. He seems calmer than Dimitri was, and he’s matching my pace, at least.” 
“I agree.” Luis said. “And none of you have anything else to do today or tomorrow, as discussed. Just recovery.”
Manuel smiled, bright and quick. “Thank you for readjusting the schedule. Especially with how Laredo’s heart gets sometimes, I just don’t think it’d be wise for anyone to be doing a ton of cardio for a little while.”
“Of course. Thank you for staying on top of things.” 
The numbers on the monitor flashed yellow, cutting Manuel off from what he was going to say. He squinted at Laredo, whose writing had slowed down. He was starting to tilt to one side. “Ah, there it is.” Manuel said, marking down the time. “I wonder if he’ll be as coherent after this point?”
Dimitri spoke up, pulling the oxygen mask away for a moment. “If he’s more coherent than me on the third essay question I’ll fry his controller.”
“Keep breathing, Dimitri.” Luis scolded, shaking his head. 
They watched the seconds tick by, melting into minutes. Laredo tipped further and further, before eventually falling completely to the floor on his side, pencil dropping beside him. “Time! Releasing the seal.” Luis announced, unlatching the door and letting oxygen rush back in. 
He watched as Manuel hurried inside with the third of four oxygen tanks, kneeling and pressing the mask to Laredo’s face. He leaned down and spoke to him, patting his face to help him wake up. Just as Luis was starting to worry, Laredo jolted up with a groan and scrambled to his elbows, drawing a sincere laugh from Manuel and a gentle pat of his shoulder. “It’s fine, it’s fine. Izan felt the same way. Nice and slow, now, your brain is still restarting.” 
When Laredo could stand he let Manuel help him from the classroom, face red and unable to look Luis in the eye. “Alright Mariano,” Luis said, pointedly ignoring the way Izan elbowed Laredo’s bicep. “Your turn, then we can go back.” 
Mariano nodded, stepping inside the room and taking the last fresh worksheet. He picked up the pencil, sat down, and watched the window for his signal. When Luis resealed the door and the air began to drain from the room, Manuel waved a hand and gave Mariano a thumbs-up. The timer began to count.
The first few minutes were entirely uneventful, with Mariano steadily working his way down the page. He didn’t seem to stumble on anything in the first half, but when the oxygen reached its lowest point and his breathing started to get strained, Luis watched the youngest member seem to shift. 
Always so stoic and almost-uptight, he’d expected Mariano to get frustrated like Dimitri did. He expected agitated fingers running through dark hair, brows furrowed as his brain stopped being able to process things as easily. He expected a deep frown, or a scowl.
Instead, tension began to fall away from Mariano’s shoulders. He leaned against the top of the desk more, tilting his head almost lazily as he reread the last question on that side and underlined a part of it. He tapped the pencil against the paper, drawing a looping, repeating shape in the margin as he thought. When he finally seemed to have an answer, he just drew the line to the beginning of his sentence without picking up his pencil. 
Luis watched him flip the worksheet over to the math portion–Mariano loved math, Luis realized, because he beamed. His elevated mood seemed to be more than just subject-related though, because as he wrote in the section where his name went and drew another set of circles next to it, he started shaking and covering his mouth. 
Laughing, Luis realized. Something about this tickled Mariano to his very core, even as he started filling in the math questions. Every time it seemed like the giggle fit was over, it would rear its head again and he’d double over, head against the desk, and his shoulders would just shake. 
“How are his levels?” Luis asked, grinning himself. 
It seemed like it wasn’t just Luis who found it contagious, since Manuel was fighting to keep his expression even. “In the yellow, and dropping, but at least he’s still in a good mood.” Mariano had just decided to keep his head on the desk as he wrote, glasses tilted from the pressure against the hard surface.
As his hypoxia continued, Mariano tried to pick himself up. He’d almost finished both sides, on par with the others. He glanced back up at the top of the paper though, and that seemed to fully do him in. He started laughing again, a faint, wheezy thing where every inhale was a desperate struggle. 
He just couldn’t get any more air, though, and with his eyes fluttering he slumped into unconsciousness against the desk, pencil rolling to the floor. 
“Alright, time. Releasing the seal.” Luis repeated the process from earlier, and as oxygen rushed back in, Luis accompanied Manuel inside. He had to see what had gotten Mariano so giggly. As he helped Mariano to the floor and Manuel got the mask on his face, Luis got a peek at the paper. 
Instead of his name, in not-cursive lettering that gradually dipped beneath the line, he’d accidentally written “Marimo”, then drew a wobbly circle nearby, with tinier circles coming up from it, and a little simple smiling face. As Mariano groaned and started to wake up again, Luis folded up the paper and pocketed it. That had been the happiest he’d ever seen Mariano, especially since joining the war mage program.
He almost wondered if a moss ball in a tiny aquarium would be a decent birthday gift for the teenager.
@cyberwhumper @whumperofworlds @inscrutable-shadow @honeybees-125 @bxtterflystxtches @lektricwhump (SORRY LEKTRIC-WHUMP I'M SURE YOU'RE SUPER COOL)
39 notes · View notes
viejospellejos · 5 months
Text
“El Sonic alemán no existe”
El Sonic alemán:
51 notes · View notes
sunriseq · 8 months
Text
GORETOBER
Día 2:
Tumblr media Tumblr media
Un día después pero aun aquí esta-
8 notes · View notes
fr-thecollectors · 5 months
Text
Tumblr media Tumblr media
NotN allowed me to finally finish two longtime projects!
Izan (he/they) is my custom progen; he's 8 1/2 years old and I could just never find a look that I was satisfied with. He got a huge overhaul from his previous cherub/butterfly/glimmer Super Pink Theme. They were just needing the onyx grasps and pastel eyes which I got yesterday, and I'm in love with their new look 💚💜
Gwyn (she/her) was bought for the sole purpose of using one of @the-chattering-tower 's gorgeous skins. I've been needing some spectral fuchsia pieces to finish her off, and was able to finally get my hands on them. Just need to format and write her lore - she's a god who creates stars, sister to Rigaudon who creates worlds.
4 notes · View notes
izanas-servant · 1 year
Text
Just him <3
Tumblr media
ik call me a simp but he is literally the love of my life <3
I just want to hug him and give him all the love and affection he deserves. (⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠❤
8 notes · View notes
haurykurayami · 1 year
Text
Tumblr media
Bueno aca una parte de la informacion de mi oc,solo le puse el filtro noche xd.
Nombre:Asher The Killer,Izan Breakheart,Dylan Alan Woods Knudsen
Edad:16 años
Padres(Adoptivos):Slenderman(Erick Knudsen) y Jeff The Killer(Jeffrey Alan Woods)
Hermanos(Adoptivos):Haury(22 años),Lexie(20 años),Lean(20 años),Tyshary(18 años),Sabrina(15 años),Lazari,Sally,Sam y Letza(Creadora)
Au(Fandub,Dimencion):Creepypastas(actual)
Nombre(Real):Sander The Bat Skeleton
Padres(Biologicos):Sans y Frisk
Hermanos(Biologicos):Frank(Gemelo 15 años),Sarisha y Farisha(14 años),Fanny(8 años),Samy(6 años)
Au(Dimencion,Fandom):Underheirs,Firstlingtale,Firstborntale
Personalidad:Bromista y Bipolar,es algo alegre pero muy enojon que hasta parece que esta tranquilo,es muy dormilon la mayor parte del dia,si tienes la musica a todo volumen o sale lastimado no se despierta.
Gustos:Le gusta hacer bromas como el cojin en la mano,le encanta decir chistes malos y nadie los entiende excepto yo XD,le gusta la katsup y las tartas de katsup,le encanta dormir y le gusta ir de fiesta de ves en cuando.
Disgustos:Hablar de su pasado,familia,que lo insulten a el y sus amigos o familia
Dedicacion:Matar humanos y estudia
Curiosidades y Poderes:Es bastante veloz,se teletransporta a una gran distancia,tiene muy buenos sentidos como el oido,tacto y vista,su magia es morada debido a la magia azul de sans y la roja determinacion de frisk,tiene grandes reflejos,sabe combatir mano a mano y usar armas,su especialidad son los cuchillos,sus ataques son de huesos y cuchillos,gaster blaster,controlar cuerpos,etc.Tiene un lado genocida pero es como si fuera su conciencia y solo lo activa cuando esta muy enojado.Los portales que hace para viajar a otros aus son un camino de almas hasta llegar a una oscuridad,en su camino a cada paso que da empieza a iluminarse se encuentra con varias hojas de papel,las toca y de inmediato se teletransporta,pero el no es de viajar a aus,solo visita pocos para observar,es cauteloso con ser visto asi que lleva una capa y oculta su cara,solo interactua con los creepypastas y happypastas.
Bueno esa seria toda la informacion hasta el momento pero habra mas informacion de mi oc mas adelante si es que llegamos a 10K subs en mi canal,asi que espero les sea de utilidad esta informacion y talves la modifique,nose.
Es la primera publicacion que hago en Tumblr >M<
5 notes · View notes
seslimeram · 1 year
Text
Panoptikon
Tumblr media
“Feodal tipteki bir toplumda siyasi iktidar esas olarak yoksulların senyöre ve zaten zengin insanlara vergi ödediği, aynı zamanda onlar için askerlik hizmeti yaptığı bir iktidardı. Fakat kişilerin ne yaptığıyla hiç ilgilenilmiyordu, siyasi iktidar buna, sonuç itibarıyla, ilgisizdi. Bir senyörün gözünde var olan şey, toprak, köyü, köyünde oturanlardı, ailelerdi, fakat bireyler, somut olarak, iktidarın gözüne gözükmüyordu. Bir an geldi ki, herkesin iktidarın gözü tarafından fiilen algılanması gerekli oldu, kapitalist türde bir toplum olsun istendi, yani mümkün olduğunda yaygınlaştırılmış, mümkün olduğunca verimli bir üretimle birlikte; iş bölümünde kimilerinin şu işi, kimilerinin bu işi yapmasına ihtiyaç olduğunda, halkın direniş hareketlerinin, ataletin ya da isyanın, doğmakta olan tüm bu kapitalist düzeni altüst etmesinden korkulduğunda, o zaman, her bireyin somut ve keskin gözetlenmesi gerekli oldu…” Michel Foucault, İktidarın Gözü (İmge Kitabevi)
Panoptikon, İngiliz filozof ve toplum kuramcısı Jeremy Bentham’ın 1785 yılında tasarlamış olduğu hapishane inşa modelidir. Bütünüyle toplumsal bir sınıflandırmayı var eden, ötekilerin / zararlı görülenlerin kuşatıldığı, yedi gün, yirmi dört saat denetlendiği bir zeminin bugünlerin dünyasında artık bir temel argüman haline dönüşümünü yaşamaktayız kesintisiz olarak. Covid-19 salgın sürecinin başından ortasına, şimdisine, normalleşme hal tanımla birlikte güncellenen şu ana, bütünüyle o trajik gözetleme aparatının güncel, bariz bir sabite dönüşümü var edilir. Yolun, yordamın, anlam ve ötesinin topyekun çalındığı bir uzamda, toptan, Foucault’nun yaza geldiği üzere kapitalist düzen alt üst edilebilir bir mesel olarak görüldüğünden, korkulduğundan her bireyin kesintisiz gözetlenmesi hasıl oldu. Bugünün dünyası, Türkiye gibi nesnelliği ile o yeni dünya düzeni aksiyonunun en olmadık hallerine rehin edilen ülkenin gerçekliği bu halle çıkagelir. Yönelimini, düşünce eylemine, sorgulama bahsine, hayatta var olma istemine ketler vurarak var edebilen bir iktidar temsilinin suna geldiği her şey yıkımı bildirir. Bunlarla bir ülkenin yönetim katını var edip, cürümle bütünleşmiş hamlelerle birlikte bir kere daha denetim, gözetim ve tam kapasite tahakkümle hayat hiç edilir.
Kırmızı çizgilerin her an bambaşka bir veçhe / saikten türetildiği, güncellendiği bir yerde olmakta olanın afaki bir cürüm kalıcılığı adına olduğu muhakkaktır. Panoptikon zihninin, tevatür değil doğrudan hepimizi enterese eden bir incitme, eksiltme ve adıyla sanıyla bir biyopolitik cendere sahası olarak güncelliğidir şimdi mesele. Baş Amir ve baş faşistin ol mini mini mikro faşist oluşumlar, bildiğiniz tüm anlamlarıyla yekten solculuğa hakaretin ta kendisi kendini solcu zanneden zevat; perinçekgillerle bütünleşik imaline devam ettiği, yolunda yürüdüğü ülke / yeni yüzyıl şablonu bu bahsin de devamlılığıdır. Böyle bir halle, bunca kesintisiz bir cürüm istemiyle kuşatılan yerde, panoptikon zaten hayatlarımızın tam da merkezinde konumlanan devlettir! O’nun yol verdiklerinin var ettiği her şey, hemen ilk tanımlamada olduğu gibi kuşatan / tüketen, bunu yaparken de denetimi gözetleyerek var eden bir ülkeyi bildirir. Yeni çağ, yüzyıl söylemi sulu sepken kullanıla durulurken asıl olmakta olan bu cendere halinin ta kendisini kanıksatmaktır. Bunun her neresi yenidir, hiç düşündünüz mü?
Diken.com.tr’den aktaralım: “Baş, Meclis’te düzenlediği basın toplantısında, TBMM Genel Kurulunda görüşmeleri devam eden 2023 yılı bütçesinin, ‘iktidarın, halkın parasına çökme planı’ olduğunu söyledi.
‘AKP’nin vatandaşın alın teri ve emeğiyle kasasını doldurmaya çalıştığını, bu nedenle halkın çocuklarına meyve ve süt alamadığını, kirasını ve faturalarını ödeyemediğini’ belirten Baş, enflasyon nedeniyle yurttaşın alım gücünün düştüğünü söyledi.
Baş, “Baz etkisini alın, başınıza çalın. Türkiye, 2022 yılında çocuklarına süt alamayan bir ülke haline geldi. Dünyada çalışma saatlerinin en uzun olduğu ülke olan Türkiye, yoksulluğu yaşamaya mahkum ediliyor” dedi.
Erkan Baş, son dönemde ‘üç harfli’ zincir marketlere yönelik eleştirileri anımsatarak “Olay basit, ekonomiyi mahvediyorlar suçu başkalarına atıp kendilerini aklamaya çalışıyorlar” dedi.
‘Bu karanlıkla ancak laiklikle başa çıkabiliriz’
TİP Genel Başkanı Baş, İsmailağa Cemaati’ne bağlı Hiranur Vakfı kurucusu Yusuf Ziya Gümüşel’in, kızını altı yaşındayken bir tarikat üyesiyle imam nikahıyla ‘evlendirmesini’ ve çocuğun yıllarca istismara maruz bırakılmasını anımsatarak Türkiye’nin tarikat ve cemaatlerce karanlığa sürüklendiğini dile getirdi.
Baş, konuyla ilgili şunları dedi:
“Bu asla münferit bir olay değil. Bir iki kişinin yaşadığı bir mağduriyet değil. Öyle olsaydı bile dünyayı yakmamız gerekirdi. Aslında Türkiye’de gerici yapılanmalarla çocuklarımızın yüz yüze kaldığı bir sorun bu şekilde açığa çıktı. Konuşamayan binler var. Bunların kaçak yapılarına ruhsat veriliyor. Bunlar belediye ve merkezi bütçeden binlerce lira destek alıyorlar. Bunlar sahte sağlık raporları düzenliyorlar. Bunların para kaynaklarını ve siyasi destekçilerini devletten söküp atmadan hiçbir şey düzelmez. Bu topluma yerleşmiş kanser hücresini içimizden söküp atmalıyız.
Vatandaşlar bu tür olaylara karşı durmadıkça ve yüksek sesle isyanlarını dile getirmedikçe söz konusu yapılanmalar ülkenin her bir yanını sarmaya devam edecek. Bu karanlıkla ancak laiklikle başa çıkabiliriz. Oyları da güçleri de batsın, istemiyoruz. 6 yaşındaki çocuğa tecavüz eden zihniyetin oyunu isteyenin de Allah belasını versin.”
Bir biyopolitik cendere sathı mahallinin ta kendisinde ilerleyen / bunu önceleyen menzilin hal ve gidişatına dair isyanı bildirir Erkan Baş. Tümden, belirgin bir biçimde yaşamsallığı iğdiş edilmiş, sönümlenmiş bir yere doğru evrimin, o nihai teslimiyetin var edildiği bariz bir panoptikona ulaşma hevesinin taşıdığı odağa dair bir seslenişi vardır. Bütçe lafzından o birbiri peşi sıra dökülen tarikat içi, çocuk kırımlarından bir başkasına uzanan şecerenin suna geldiği ülke pratiğinin yozluk / çürüme / eksiltme hallerinin toplamından mürekkep bir yer olduğu gözler önündedir. Yeni ülke denilerek kurumsallaştırılan istikametin her ne şekilde yolun / yordamın, anlam ve karşılıkların yerle bir edildiği bir zemin olduğu artık hiç gizlenmeden sunulur. Bilakis, doğrudan muktedir olanın talimatı, baş amirin ve tüm o avenesinin suna geldiği, yol açtığı, zemini kolaçan ettirdiği haller toplamında büsbütün bir çürüme hali mütemadiyen güncellendir. Ekonomik, sosyolojik, siyasi, hayatın bariz ol abecesinin yerle bir olunmasının istikameti keskinleştirilir. Bunlarla, bütün bu hamlerle bir kere daha aşağıda Timur Soykan’ın BirGün gazetesinde paylaştığı haberin detayları, satır aralarında karşımıza çıkanlarla o panoptikon imgesinin her nasıl hayatı derdest ettiği bir kere daha açığa düşürülür. Olan bitenin vahim tablosu, Karaman Ensar, Gerger, Kilis, Dikili ve nice başka yerde çocuklara yönelik / şiddet ve cinsel istismar ve tecavüz benzeri nice insanlık dışı muamelenin ta kendisine bir son ektir, aktaralım:
“İsmailağa Cemaati’nin ‘Hocaefendi’, ‘Efendimiz’ diye hitap ettiği Yusuf Ziya Gümüşel’in kızı H.K.G. 1998’de İstanbul Fatih’te doğdu. Kadınların çarşaflı, erkeklerin uzun sakallı, cübbeli ve sarıklı olduğu tarikat dünyasında eğitimden uzak ve eve hapsedilmişti. Tarikatın şeyhi Mahmut Ustaosmanoğlu, kız çocukların okutulmasına izin vermiyordu.
H.K.G.’nin iddianamede yer alan ifadesine göre; İstanbul Çengelköy’de yaşarken babası onu 29 yaşındaki müridi Kadir İstekli ile imam nikahıyla ‘evlendirdi’.
Bir gün sonra babası tarafından gönderildiği ve karşı komşuları olan Kadir İstekli’nin evinde cinsel istismar başladı. Kadir İstekli ona bunun bir oyun olduğunu söylüyordu. Yıllar sonra H.K.G. ifadesinde şunları söyleyecekti:
“Ben ağladım. Kadir evlendiğimizi söyledi. Annem, babam nasıl evliyse bizim de evli olduğumuzu anlattı. ‘Sen benim karımsın, ben senin kocanım’ dedi. ‘Evliler böyle oyunlar oynar ama bu oyun kimseye söylenmez’ dedi. Annem ile babam Kadir’e ‘Damadım’ diyordu.”
H.K.G. 13 yaşındayken nişan, 14 yaşındayken düğün yapıldı. Bu sırada baba Yusuf Ziya Gümüşel, İstanbul Sancaktepe’de Hiranur Vakfı’nın devasa ve kaçak külliyesini inşa ediyordu.
17 Ağustos 2012 günü çocuğu, annesi Fatma Gümüşel hastaneye götürdü. Bir doktor, polise haber verdi. Anne ve o zaman 14 yaşında olan H.K.G. kendisine ezberletilenleri söyledi. 17 yaşında olduğunu ve kendi rızasıyla evlendiğini anlattı.
Ancak savcılık akılalmaz biçimde doğum kaydı istemedi. Bunun yerine kemik yaşı testi için Haydarpaşa Numune Hastanesi’ne sevk ettiler. Burada müritlerin araya girmesiyle teste 21 yaşındaki bir kadın sokuldu. 17 yaşında olduğunu söyleyen kızın kemik yaşı raporda 21 görünüyordu. Buna rağmen soruşturma kapatıldı. Bu dosyanın kapatılması için kimlerin devreye girdiğini halen bilmiyoruz.
H.K.G., 17 yaşına geldiğinde anne oldu. Bir gün radyo programında evlendirilen küçük kız çocukları hakkındaki bir programı dinledi. Artık yaşadıklarının bir oyun olmadığını biliyordu ve bütün çocukluğu boyunca yaşadığı cinsel istismarın altında eziliyordu.
***
İddianamede yer alan ifadesine göre; tekrar içine kapandı, ailesine ve tarikata boyun eğdi. 18 yaşına geldiğinde resmi nikah kıyıldı. Gizlice kullandığı sosyal medya hesabından tanıştığı bir kadına yaşadıklarını anlattı. Bu kadın ona, kocasıyla konuşmasını kaydetmesini ve şikayetçi olmasını söyledi.
İddianameye sunulan bu ses kaydında H.K.G. “6 yaşında nikahımız kıyılmayaydı. Keşke babam ilişkiye izin vermeseydi… Yani bu sıkıntıların hiçbiri olmazdı” diye konuşuyor. Kadir İstekli’nin sözleri ise şöyle: “Var mı yapacak bir şey onu söyle. Dönebiliyoz mu.”
***
İki yıl önce 30 Kasım 2020’de İstanbul Anadolu Savcılığı’nda şikayetçi oldu. Savcılığa, ses kaydının yanı sıra fotoğraflar sundu.
Kadir İstekli, Yusuf Ziya Gümüşel ve Fatma Gümüşel, ifadelerinde H.K.G.’nin 16 yaşında nişanlandığını ve 17 yaşında evlendiğini savundular. 6 yaşında evlendirilmediğini ve cinsel istismara uğramadığını öne sürdüler. Kadir İstekli konuşma kaydı için “Sık sık 6 yaşında evlendiğimizi ve tecavüze uğradığını söylüyordu. Kavga büyümesin diye onu onaylıyordum” dedi.
Bu kez savcılık H.K.G.’nin doğum kaydını Sapanca Nüfus Müdürlüğü’nden istedi. 1998 doğumluydu, üstelik İstanbul’daki Fatih Özel Hastanesi’nde dünyaya gelmişti. Yani H.K.G.’nin ifadeleri doğrulandı. 2012’de doktorun ihbarıyla başlayan soruşturma sırasında sadece 14 yaşındaydı ve evlendirilmişti.
30 Ekim 2022’de İstanbul Anadolu Başsavcılığı’nın iddianamesi tamamlandı. Savcı iddianamede H.K.G.’nin anne ve babasının istismara göz yumduğunu anlattı. Kadir İstekli, tarikat lideri baba Yusuf Ziya Gümüşel ile anne Fatma Gümüşel’in zincirleme şekilde çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediklerini belirtti. Ayrıca savcı, Kadir İstekli’ye cinsel saldırı suçundan da ceza istedi.
Ancak 27 yıldan az olmayacak şekilde ceza istenmesine karşın Kadir İstekli, Yusuf Ziya Gümüşel ve Fatma Gümüşel tutuklanmadı.
İsmailağa Cemaati’nden yapılan açıklamada Mahmut Ustaosmanoğlu’nun resmi nikah kıyılmadan imam nikahına izin vermediği savunuldu ve şöyle denildi: “Medyada yer aldığı ve maksatlı olarak cemaatimizle irtibatlandırılmaya çalışıldığı görülen nikah hususunda zikrettiğimiz hassasiyetlerle bağdaşmayan birtakım iddia ve haberlerin Mahmud Efendi Hazretlerimizi ve cemaatimizle herhangi bir ilgisi bulunmamaktadır. Münferiden gelişen çeşitli hadiseleri cemaatimizle ilişkilendirmeye yönelik yorumlara itibar edilmemesi önemle ricamızdır.”
***
H.K.G. savcılığa henüz 6 yaşındayken imam nikahı kıyıldığında çekilen gelinlikli fotoğraflarını vermişti. Ayrıca 13 yaşındayken nişan ve 14 yaşındayken düğün fotoğraflarını da dosyaya sunmuştu. Meslektaşım Murat Ağırel ile birlikte o fotoğraflara ulaştık. Bu fotoğraflar, bu çağda, laikliğin yok edildiği bu ülkenin utanç fotoğrafları olarak hiç unutulmamalı.
H.K.G. bugün İstanbul’a uzak bir şehirde kendisine hayat kurmaya çalışıyor. Şu an ortaokulu dışarıdan bitirmek üzere. Onun mücadelesi gericiliğin çocukları sürüklediği kabusunu ve Türkiye’de laikliğin önemini gözler önüne seriyor.”
Aralıklarla da olsa bir haftadır gündemin en önünde yer alan / ana akım medyanın, tüm o ekran şaklabanlarının ancak hiza / işaret verildiği vakit ses verebildiği bir kırımın ortasını arşınlıyoruz. Panoptikon olarak gözetlenen / işaretlenen / hedef kılınan / canı yakılan ve bariz bir biçimde buna uygun görülen bir insan suretinin gölgesinde hazin bir hikayenin hiç eksiksiz gösterimi var edilir. Düzenin yol verdiği, kendisine yakın duran, dini değeri artı bir çıkarım, çıkar için yatırım aracı şu ya da bu mevki için elzem olarak aparat kılan bir yapının eylediği nice fecaatten bir diğeri karşımıza çıkartılır. H.K.G döküldükçe, onu isyana sevk ettiren acizlik dolu, kadına kin güdülen bir tecavüz kültürünün, küçüklükten başlayarak süre giden bir ezme / sindirme kültürünün nasıl boyut kazandırıldığı ortaya çıkar. Utançlar altında kalakalmış bir menzilin temsili değil doğrudan yıkımla teşviki hal mesaisinin her ne boyuta geçtiği, önümüzdeki günlerde daha da fazla konuşulacaktır. Ta ki Mayıs ayında var edilecek duruşmaya kadar bütün bu kötülük sarmalı unutulmamış olursa! Bir devri sabık iktidarın suna geldiği yegane şeyin çok daha derin ve kalıcı bir yıkımın, en başta çocuklara kıyılan bir düzlem olduğu artık belirginken, umarız H.K.G unutulmaz!
Somut ve keskin bir biçimde toplumun gözetlenmesi ilelebet muhafaza edilecek bir hale, tavra dönüştürüldü. Dünün yeniliyor sanılan muktedir özentilerinin, bizatihi kendilerine sırça köşkler bina edip, halka kurtarıcıyız diye aksettirenlerin en olmadık halleri var edildi hiç kesintisiz bir biçimde. Önce hamuduyla götürenler türedi. Arkasına servetlerini tek bir alyans, bir tek ceket addedenlerin gemicik koleksiyonları, mülk / emtia dökümleri. Bunlar kesmedi başka yerlerde al takke ver külahlar ile yapılandırılan cemaatçilik oyunları süre gitti. En sonunda değil daha öncesinde, Karaman’dan, Şırnak’a pek çok yerde hiç de öyle gizli örtük kalmayan / bırakılmayan ama adalet makamının zerre kılını kıpırdatmadığı bir vahşilik düzeni güncellendi. Çocukların / kız, erkek fark etmeksizin bedenen / ruhen, akli melaikeleri üstüne yapılan tahakküm etme halleri, bambaşka skandallarla örtüldü. Sus pus olundu ülkece. İstanbul’da, muhterem hoca efendilerinin yerine oynayan, temsillerin de her ne haltlar yediği zaten az yukarıdaki Timur Soykan’ın yazı dizisinden çıka geliyordu bir yandan. Ekonomik yıldırı, hayata yönelik baskılama, her şeyi bir liderin oluru / olmazı arasında sıkıştıran bir düzlemde daha fecileri de yapılır eş zamanlı, kim verecektir ki hesabını! Evrensel hakların talan edildiği, günün karanlık, geleceğin belirsiz bir surete teslim, rehin edildiği bir yerde o panoptikon hayatın her anını derdest etmeye hazır kıta olan devletin sembollerinden birisi kılınmıştır. Yaşadığımız güncellik içerisinde yeni yüzyıl bahsinden önce, var edilmiş bir tüm insanlık dışı muamele, suçlara dair bir ön alma, hesap verme mekanizması kurulmadığı için ötesinin de ne olacağını görebilmek düşündürücüdür. Atanmış bir dahiliye nazırının ağzından salyalar saçarak ötekisi sandığı herkese, herkeslere had bildirirken kullandığı argümanlar / denklemler zaten o panoptikon siyasetinin nasıl bina edildiğini de örneklemektedir. Bunlarla, bu kadarcık kısıtlı bir sayfada paylaştıklarımız o geleceğin çoktandır işlendiğini gösteriyor. Bütün bu haller, her anlamda çürüten / yutan / tüketen / sindiren bir menzili sorgulamak ne zamandır hangi zaman? Sessizliğin bir kere daha cehennemin kapılarını ardına kadar açtığı yer hakikatin ta kendisiyken, varılan eşik de mi bir şeyleri düşündürtmez, sahiden? Bütün bu fasit döngü ile bir ülkenin geleceği, en ufak bir umudu, hayata dair sözü kalır mı, bırakılır mı?
Misak TUNÇBOYACI – İstan’2022
Görsel: An Afghan Girl Who Sells Pens Sleeps On A Street In Kabul. Photograph: Mohammad Ismail – Reuters – The Guardian
2 notes · View notes
brodasweb · 1 year
Text
DIENASTY PIFF lanza un nuevo EP "ROG" Prod. Por Mack Izan
Directamente de Lancaster, artista de hip-hop en ascenso en Pensilvania PIFF DE LA DINASTÍA se une al productor mack izan, lanzando su nuevo EP titulado “ROG”, ¡con muchos más proyectos de colaboración de EMCEE/PRODUCER en proceso! Este EP presenta 5 sólidas canciones de hip-hop underground con Yaddi Yeahfr en “NOPE” y Fresh the Prophet en “QUOTABLES”. ¡Es imprescindible para cualquiera que…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
elliot-el-warren · 1 year
Text
A walk around town was all Elliot could think of to entertain himself. He was going to have to pick up knitting 20 years earlier than he planned at this point. He was so bored, what was he supposed to do with his hands? He shook his head to rid the thought that popped up next, laughing to himself. Returning back to the present by remembering that he was in the edge of town. Close to the commune, not the time to be zoned out. When he finally looked around he caught sight of Izan, grinning he caught up. "hey man! What's going on?"
@houseoracastle
Tumblr media
0 notes
spaceplosion · 2 years
Text
Tumblr media
happy transgender awareness week from technolympus!
(technolympus is a small cyberpunk interactive fiction game found here)
1 note · View note
ferranhumor · 2 years
Text
Izan
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Text
Whumpril 2024 - Alternate 2 - Brain Fog
Just a little short something!! Just a Mariano POV on the smoothie incident from last whumpril! Also I haven't forgotten about day 25 I PROMISE you just know how it is sometimes
TWs: drugging, poisoning, collapse
The starting gunshot sounded miles away. Sweat was already pouring down Mariano's face, his heart already rabbiting in his chest as he kicked off a second too late. The others were already ahead of him by two paces, and his legs burned as he pushed himself to move faster.
Everything smeared around him, his shots of magic only connecting with the targets because of all the training they did. He didn't know why he felt so awful. He'd had enough sleep, seven and a half hours of solid rest. He'd had breakfast, and then Dimitri even made him a smoothie.
It had been so sweet of him, and now he was going to waste the good-will he'd finally earned by messing up the drill. They'd even gone easy on him. There had been no prank.
The others must've really wanted to impress the people watching.
He didn't remember climbing the wall, only hitting the ground. His wrists smarted as he kicked off again. A harsh, rasping static filled Mariano's ears, filled his mask, snaked in around the metal conductive bit between his teeth and slipped down his throat. He couldn't breathe. His heart skipped every other beat, every three beats. It couldn't make up its mind.
He couldn't breathe.
His chest was tearing itself apart.
They barrelled into the warehouse. They took out the targets. Mariano's knees almost gave out.
He couldn't ruin this.
Down the stairs. The metal pitched under him and it was impossible to keep his footing. He had to keep going. The world kept tilting.
Mariano's eyes rolled back as his legs finally gave out. Chaos roared around him as he finally stopped moving, stopped running, everything drowned out by soothing darkness that rolled over him. Someone touched him. Others were shouting.
Mariano didn't know what was going on. His limbs felt like lead. Someone had their fingers against his wrist. His mask was pulled away from his face. He couldn't get his eyes open. Mariano thought his lungs were going to burst.
He was going to die here.
He hoped the others wouldn't be angry.
He hoped Luis wouldn't be angry.
Everything gently fell away as he was swallowed up by warm silence, like water slipping over his face in a hot bath after a long day.
Mariano couldn't even be afraid.
@whump-captain @whumpr @whumperofworlds @lektricwhump @cyberwhumper
@bxtterflystxtches @inscrutable-shadow @honeybees-125 @i-eat-worlds
24 notes · View notes
dandybambiandy · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Yeah i think i'm just gonna dump all these character refs together
From oldest to newest (for the most part anyway, these go from 2021 to 2022 so)
2021 | Kyo, Sylvain (Anthro AU), Casey, Damien, Yuu, Vlanix (Paranormal AU), Izan 2022 | Mizeu, Me Sona flavored lol
0 notes
onderkaracay · 2 years
Photo
Tumblr media
]•[ Lisan ve İzan Sözler kifayetsiz bir kayıtsızlık ürettiğinde bu vurdumduymaz tutuma karşı susmak ister insan. Her söz kendinde ve muhatabında arar bir izan. Çünkü fazla izahat ile kabahat hissi verir insana lisan. | Önder KARAÇAY | #önderkaraçay #mobbingbank #sözler #lisan #izan #insan https://www.instagram.com/p/Ce5rbN0rYDf/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
fr-thecollectors · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
before I forget about my dear progens!!
I joined back when Welcome Weeks were still a thing near the....3rd? anniversary?
So these two just turned 8 today 💚💜
Izan (he/they) and Ellipsis (she/her), the founders of the Collectors who long ago disappeared into the forest to leave new leaders to step up for the clan. Izan, attempting to find a way to escape the trees. And Ellipsis, claimed by the Forest itself to steal souls for it.
5 notes · View notes
xxtaneria · 2 months
Text
Boyfriend headcanons | seleccion sub-17
Tumblr media
summary: just them being cute asf
warnings: fluff, headcanons
(here are some headcanons of them to kill u with cuteness :) )
- raul jimenez
─ whenever he holds you in his arms, and you trace the tattoos on his arm, he constantly get the the thought to get your name tatted on him
- hector fort
─ when he plays video games, and like, a cute thing comes up, hector always thinks of you
- daniel munoz
─ one thing about him, whenever you go shopping, he always insists on carrying your stuff for you, like  he won't let you carry ANYTHING around him, even the smallest things
- jon martin
─ he kind of gets scared and isn't sure if he wanted to get a tattoo or not. so he asks you if he should but you have to go with him to prove it
- pau cubarsi
─ pau takes notes on his phone on what your favorite things are so, next time if he goes anywhere, he can look at it so he won't forget anything about you
pau prim
─ if you ever prank pau or like do something he thinks is pretty childish, he know how to get his way. he either pranks you back, or just smothers you with kisses until you say not to prank him again
- pablo lopez
─ he really hates being called 'pablito' by other people, because it makes him feel small . but, he only likes it when you call him 'pablito', like you're the only one who's allowed to call him that
- roberto martin
─ whenever you tease him or make him feel flustered, he waits when you least expect it, only to tease you back
- marc guiu
─ whenever marc goes to play for his national team, he gets extremely nervous, because he doesn't want his team to get eliminated out of any tournament their in . you always reassure him that he can get far and he's super happy about that
- juan hernandez
─ he sometimes gets made fun of for being short and you really don't like it when someone does that . so you're around him like all the time so you can make sure he won't be called 'short' . but, he's extremely grateful for you being with him
peio huestamendia
─ when you guys cuddle, peio really likes to be the little spoon . I mean, he doesn't really mind being the big spoon, but he likes your arms around him
- igor oyono
─ if igor sometimes makes you kinda mad at him, he regrets it almost every time . he will even cry just for you to forgive him, but you do eventually
fran arbol
─ sometimes you go to his matches and admire his goalkeeper skills . sometimes he struggles and asks you if he needs any improvement, you always tell him that's it's okay, and he sometimes does improve though
- izan merino
─ if you ever come to his city to play against whatever team you're going against, he always comes in your jersey, just to show a little support
- andres cuenca
─ the first time he lifted up his hair, you told him that his face is fine and he's beautiful, bangs or no bangs . because he always had an insecurity that he had a big forehead, so he often just tied his hair into a small ponytail when he sees you
- marc bernal
─ when he wakes up first, he tries to wake you up and you always tell him "5 more minutes Marc.." . so he always mentions that he made your favorite breakfast just to wake you up . sometimes he did, sometimes, he did.. not
- oscar mesa
─ oscar is most of the time a cold-blooded person and doesn't show much emotion to things . but when you come to madrid for your el clasico match, he cries . he was the definition of 'crybaby', and he treats you like he hadn't seen you in years . it was shocking, but you love it
- quim junyent
─ on the other hand, quim really likes it when you ruffle his hair, it's very soft and fluffy and it makes him feel special
- daniel yanez
─ sometimes he stresses out because apparently his shirts go 'missing' . but when daniel realized that you keep some of them, he didn't ask for them back, he lets you keep them
- paulo iago
─ whenever he sees you play against his female team of real madrid, he wants to support you by wearing your jersey, but he's afraid that he'll be a traitor to his team . so like, whenever he doesn't go out, he wears it, when nobody's looking
- marcos gonzalez
─ he's the type of person to get really scared whenever you aren't around him . so that's why, whenever you two are in the same bed, he uses hand to to search around for your body and pull you close to him
(their instas just incase: rauljimenezz, hctorfortt, danielmunoznavas_, jonmartin.4, paucubarsi, pauprim_06, ppabblo_, robertomartin_10, marcguiu9, juanht10, peiohuesta_, igoroyono_, fran_arbol, izan4_mr, andres_cuenca4, marcbernal_, oscarmesap17, quimjunyent, danielyb7, paulo.iago10, marcglezz_)
68 notes · View notes