Tumgik
#αδέλφια
pame-salonika · 2 years
Text
Tumblr media
«Το 2019 πηγαμε εκδρομή Θεσσαλονίκη και παραμονές της εκδρομής όλοι λέγαμε "αντε παμε Σαλονικη" και η φράση αυτή μου εδινε φουλ αισιοδοξία και ανυπομονουσα πολυ. Πηγαμε Θεσσαλονίκη περασα υπέροχα, γνωρισα παιδια εκεί και ήταν το μοναδικό ταξίδι που έχω κάνει και δεν ήθελα να γυρίσω σπιτι. Πριν 1 χρόνο περίπου είχαμε δώσει μια υπόσχεση με την κολλητή μου πως θα περασουμε και οι δυο Θεσσαλονίκη, και θα κάνουμε εκεί παρεες. Με την κολλητή μου δεν είμαστε όπως παλια αλλά δεν σβήνω την υπόσχεση αυτή. Θα περάσω Θεσσαλονίκη γιατί της το ειχα υποσχεθεί και ευχομαι να ξαναγινουμε όπως κάποτε, όταν ανέβουμε πανω. Στην Θεσσαλονίκη έχω στηρίξει όλα τα όνειρα μου. Τους ανθρώπους που θέλω να γνωρίσω και τις στιγμες που θέλω να ζησω. Ο καβάφης μίλησε για την Ιθάκη, για εμενα η Ιθάκη είναι η Θεσσαλονίκη.Νιώθω ότι στην Θεσσαλονίκη συγκεκριμένα θα βρω κάτι που ψάχνω αλλα δεν ξέρω τι είναι αυτο
-μηνυμα που ειχα στειλει ενα χρονο πριν. Τωρα ειμαι στην Θεσσαλονικη.
334 notes · View notes
romios-gr · 20 days
Text
Tumblr media
«Όταν τα αδέλφια μισούν το ένα το άλλο — αυτό είναι το πιο τρομερό μίσος», — σοφά αποσπάσματα από τον Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παράκτιας, Αμφιλοχίου Ένα πλάνο από το ντοκυμαντέρ «Τα χελιδόνια του Χριστού». Η Φωτογραφία παρέχεται από τους δημιουργούς του Κυκλοφορεί στη Ρωσία το ντοκυμαντέρ «Τα χελιδόνια του Χριστού», αφιερωμένο στα γεγονότα στο Μαυρ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/otan-ta-adelfia-misoyn-to-ena-to-allo-ayto-einai-to-pio-tromero-misos-sofa-apospasmata-apo-ton-mitropoliti-mayrovoynioy-kai-paraktias-amfilochioy/
0 notes
astratv · 1 year
Text
Άρτα: Σκότωσε τον αδελφό του στην αυλή του σπιτιού τους
Ένας καβγάς μεταξύ δύο αδελφών στην Άρτα απέβη μοιραίος και για τους δύο. Τα δύο αδέρφια έμεναν στο ίδιο σπίτι. Αργά το μεσημέρι της Παρασκευής και ενώ βρίσκονταν στην αυλή του σπιτιού, καβγάδισαν άγρια. Διαβάστε επίσης: «Έσπασε» τα ισόβια 39χρονος που έκαψε ζωντανό 32χρονο Τότε, ο 60χρονος άρχισε να χτυπάει τον αδελφό του με τα χέρια του, με αποτέλεσμα να τον σκοτώσει. Στη συνέχεια και με…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mousmoula · 4 months
Text
αυτό το πράγμα που έχω ιγμορίτιδα αλλά η ακτινογραφία έδειξε ότι δεν έχω ιγμορίτιδα οπότε λογικά είναι αλλεργία αλλά τα αντιισταμινικά δεν έκαναν τίποτα άρα δεν είναι αλλεργία και κρύωμα δεν είναι σίγουρα γιατί το μόνο που έχω είναι όλα τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας αλλά τα ιγμόρεια είναι καθαρά, και ενώ η μύτη μου δεν είναι βουλωμένη το μόνο πράγμα που κάνει δουλειά είναι αποσυμφορητικό με κορτιζόνη αλλά το σκέτο αποσυμφορητικό δεν έκανε τίποτα και η σκέτη κορτιζόνη επίσης δεν έκανε τίποτα. ναι αυτό λοιπόν πώς λέγεται
3 notes · View notes
Text
Συγγνώμη μαμα,
Για όλες τις φορές που δεν σε άκουσα όταν μου έλεγες πως ο κόσμος είναι κακος.
Συγγνώμη που δεν έπαιρνα σοβαρά την φράση που μου λες"να προσέχεις".
Συγγνώμη που δεν σου σήκωνα το τηλέφωνο όταν με έπαιρνες,
και που εξαφανιζομουν από το σπίτι καμιά φορά στα κρυφά.
Συγγνώμη μαμα που σου έλεγα ότι ανυσυχεις τζάμπα και πως κάνεις σαν τρελή χωρίς λογο.
Συγγνωμη που σου έλεγα πως είμαι ικανή πια να προστατέψω τον εαυτό μου.
Πόσες μανουλες,πατέρες,σύζυγοι,αδέλφια,φίλοι,
συγγενείς σήμερα θρηνουνε τους ανθρώπους τους.Ποσα "φτανω σε λίγο,κοιμήσου",τελικά,δεν έφτασαν ποτέ...
Ειχες δίκιο.Σε όλα είχες δίκιο.Ο κόσμος όντως είναι κακος,κοιτάζει το συμφέρον του.Δεν είμαι ασφαλής μαμά,και δεν ήμουν ποτέ,από τύχη ζω σε αυτόν τον κόσμο που με έφερες.
Θρηνω για αυτά τα παιδιά όπως θα θρηνούσα για κάποιον δικό μου άνθρωπο.Ηταν παιδιά σαν εμένα,σαν εσένα.Παιδια με όνειρα,με στόχους,παιδιά που ανυπομονούσαν να φτάσουν στον προορισμό τους για να δουν τους αγαπημένους τους.
Παιδιά,που τους στέρησε την ζωή ένα "ανθρώπινο τραγικό λάθος",που μόνο λάθος δεν μπορείς να ονομάσεις ένα δυστύχημα με 50 + νεκρούς ανθρώπους.
Το νήμα της ζωής αυτών των ανθρώπων το έκοψαν οι άνθρωποι που έχουμε "εμπιστευτεί" να κάνουν κουμάντο στην χώρα μας.Δεν μου αρέσει να παίρνω θέση σε πολιτικά,όμως δεν μπορώ να ρίξω αλλού το φταίξιμο.
Αν δεν πάρει ο καθένας μας την απόφαση να κάνουμε κάτι για αυτό,να βγούμε στους δρόμους να φωνάξουμε,να διεκδικήσουμε αυτά που ΜΑΣ ΑΝΟΙΚΟΥΝ,τότε θα είμαστε και οι ίδιοι υπεύθυνοι από εδώ και πέρα.Γιατι πλέον ξέρουμε,είναι ξεκάθαρο.Πλεον είναι επιλογή μας.
189 notes · View notes
kaliarda · 24 days
Text
Tumblr media Tumblr media
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 1993 στην αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, η Νταίζη Γαλιατσάτου και ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος παρουσιάζουν τους στόχους της νεοϊδρυθείσας ACT UP.
«Οι φορείς του AIDS κι εμείς είμαστε αδέλφια και η προσπάθεια για τον καθένα πρέπει ν’αρχίσει τώρα» δηλώνει η Μελίνα Μερκούρη και καλεί να βοηθήσουμε την ομάδα της ACT UP.
Πολιτικό Αρχείο για το HIV/AIDS
13 notes · View notes
lostwhy · 1 year
Text
1/3/23
Δεν τα μπορώ τα απρόοπτα σε αυτή τη ζωή, ποτέ δεν τα μπορούσα. Από μικρό παιδί αρνούμουν να σκοτώσω μέσα μου τον πρωταγωνιστή όταν μου τον σκότωναν στην ταινία και απέφευγα να σκέφτομαι την λέξη θάνατος. Σήμερα δεν γράφω για να το παίξω ποιήτρια. Σήμερα γράφω γιατί θρηνώ μαζί με άλλους, ένα από αυτά τα αμέτρητα απρόοπτα που τελικά πάντα κρύβουν προοπτική από πίσω. Αυτό το ποστ το αφιερώνω σε εκείνα τα παιδιά που έφυγαν. Σε εκείνες τις φίλες και σε εκείνη την παρέα, σε εκείνους τους έρωτες, τους συντρόφους. Το αφιερώνω επίσης σε όλους εκείνους που έμειναν. Σε εκείνους τους γονείς, εκείνες τις γιαγιάδες, αυτούς τους κολλητούς και τα αδέλφια. Λυπάμαι. Λυπάμαι που πρέπει να θρηνήσω. Δεν θρηνείς τέτοιες ηλικίες, δεν φοβάσαι την απώλεια σε τέτοιες ηλικίες. Υποσχέθηκα να θρηνήσω σιωπηλά μα δεν το αντέχω. Όταν σχεδόν σου τους παίρνουν μέσα από τα χέρια δεν μπορείς να θρηνήσεις σιωπηλά, θες να φωνάξεις. Να φωνάξεις από αγανάκτηση μήπως και η απόγνωση καταφέρει να τα γυρίσει όλα πίσω. Ένα συναίσθημα χωράει μόνο. Οργή. Οργή που μου απαγορεύει να σιωπάσω, γιατί θρηνώ παιδιά. Ήταν παιδιά. Παιδιά σαν εμένα, παιδιά σαν εσένα. Παιδιά με οικογένειες και φιλίες. Παιδιά με όνειρα, παιδιά νέα. Παιδιά που πλέον θα παραμείνουν παιδιά για πάντα. Οργή.
82 notes · View notes
loulouditoydromou · 2 months
Text
a reminder:
Δεν ήταν ποτέ δουλειά σας…
Να είστε ο άντρας του σπιτιού.
Να είστε ο εξομολόγος των γονιών σας.
Να προσέχετε τα αδέλφια σας.
Να μαθαίνετε χωρίς την καθοδήγηση των γονέων σας.
Να διατηρείτε την ηρεμία μέσα σε ένα χαοτικό σπίτι.
Να ξεδιαλύνετε τις καταστάσεις χωρίς ψυχολογική υποστήριξη.
Να είστε υπεύθυνοι για τους λογαριασμούς όταν ήσαστε ακόμη παιδιά.
[Βάλε τα όριά σου - Nedra Glover Tawwab]
7 notes · View notes
justforbooks · 1 year
Photo
Tumblr media
«Σε μερικά χρόνια βλέπω όλους τους παλιούς φούρνους να εξαφανίζονται» μου λέει ο Βαγγέλης (Γαβριηλίδης) και νοιώθω πάραυτα έναν μικρούλι πανικό και μια ταραχή, γιατί κάτι ξέρει ο παμπάλαιος φούρναρης. Κι όμως, αντικρούω αισιοδοξώντας, ο κόβιντ μας έβαλε όλους να ζυμώσουμε το καρβέλι μας, όλο και περισσότερα νέα παιδιά βασανίζονται με προζύμια αργής ωρίμασης στους φούρνους νέας γενιάς και το ψωμί φιγουράρει πρώτο όνομα στη μαρκίζα της μόδας και των τάσεων. Αν σκεφτείς, όμως, την αρχέγονη σημειολογία του Άρτου, προσευχή της θρέψης και βάση της καθημερινής μας χόρτασης, ναι, δέκα κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη του ψωμιού σε μια πρωτεύουσα. Οι γενιές του μέλλοντος μπορεί τη φρατζόλα να την αντιλαμβάνονται μόνον ως κάτι τετραγωνισμένο που κυκλοφορεί σε πλαστικό στο σούπερ μάρκετ, μπορεί να μην συναντηθούν ποτέ με την ιερή ευωδιά του ψωμιού που βγαίνει καυτό από έναν ξυλόφουρνο, μπορεί να μην ξέρουν και τί θα πει ξυλόφουρνος και το σίγουρο είναι πως δεν θα δίνουν δεκάρα για λέξεις όπως χημικά, διογκωτικά, προζύμι και προκάτ κατεψυγμένες ζύμες. Γι' αυτό όσο ακόμη υπάρχουν παλιοί φουρνάρηδες που ζυμώνουν μόνοι το ψωμί τους, αντιλαμβάνονται (και αντιλαμβάνομαι) το έργο τους σαν κοινωνικό λειτούργημα.
Αυτή η γωνιά του Κεραμεικού, ένα ποιητικό κομμάτι παλιάς Αθήνας, με τις μονοκατοικίες, τις λουλουδιαστές αυλές, τα ερειπωμένα νεοκλασικά, τους καφενέδες, τους γειτόνους που βγάζουν καρεκλάκια στα πεζοδρόμια και ανταλλάσσουν κουτσομπολιά στα κατώφλια, έχει τον δικό της φούρνο, τον ίδιο από το 1983. Αυτόν που ψήνει ακόμη το γιουβέτσι της Κυριακής άμα του ζητήσεις και τα δεκάδες γιορτινά αρνάκια της συνοικίας την ημέρα του Πάσχα. Για τον Βαγγέλη ο φούρνος ήταν μοίρα, μονόδρομος και εκ γενετής εθισμός στα ζυμάρια. Από το 1900 ο μπαμπάς της μητέρας του είχε φούρνο στην Αχαρνών. Όλα τα αδέλφια της μάνας του, φουρνάρηδες. Και τον μπαμπά του χρυσοχόο τον πάντρεψαν αλλά τον στρίμωξε το σόι της μαμάς, έγινε κι αυτός φούρναρης, πρώτα στην Καλλιθέα, μετά εδώ στον Κεραμεικό.
Ο φούρνος ψήνει και καφέ, έχει λιακάδα και το τραπεζάκι έξω είναι ό,τι πρέπει για μια στάση. Ναι, ταιριάζει ο φρέντο με την από χέρι-γιαγιάς ηπειρώτισσας, σπανακόπιτα, ολοτράγανη με όλα μέσα της τα ανοιξιάτικα φρέσκα μυριστικά. Μην σου πω και την μακαρονόπιτα, μ' αυτό το απόλυτο φύλλο, το χοντρό μακαρόνι και τα τυριά. Εννοείται πως ήρθα μόνο για ψωμί, αυτό το αργής ωρίμασης μοναστηριακό και για ένα ξινούλι, υγρό βαυαρέζικο με προζύμι, όλα σου τα κόβουν φετούλες και αυτό βολεύει αν μένεις μακριά, γιατί έτσι το φυλάς στην κατάψυξη και βγάζεις μόνον το γούστο της ημέρας. Αλλά από δω δεν φεύγεις μόνο με ένα ταπεινό ψωμάκι έστω κι αν αυτό είναι το καλύτερο μπριος για να φτιάξεις τα δικά σου μπέργκερ. Αυτός ο φούρνος σε γυρίζει πίσω, σε άγνωστες λέξεις για όσους έχουν γεννηθεί μετά το 1980. Λέξεις γεμάτες νοστιμιά και νοσταλγία για μας τους παλιότερους, για πράγματα απλά, όπως το ελληνικό κριτσίνι που τον καιρό εκείνο ήταν χοντρό όπως το σημίτικο κουλούρι, λέξεις όπως το επτάζυμο παξιμάδι που έχει πια εξαφανιστεί από τους φούρνους, το οποίο κατά τη γιαγιά μου που υπήρξε δεινή μαγείρισσα, φτιάχνει την πιο μαστιχωτή καρυδόπιτα. Στο πιο χαρντκορ-ζενίθ της νοσταλγίας, εδώ θα θυμηθείς την μπιφτεκόπιτα, τον προάγγελο του μπέργκερ πριν το δούμε να έρχεται αμερικάνικο στη ζωή μας. Τότε λοιπόν, οι φούρνοι έφτιαχναν μια ζύμη γεμιστή με μπιφτέκι, τυρί και σάλτσα ντομάτα, φαστ φουντ μαγκιά της εποχής, έφτιαχναν και μια άλλη ζυμαρένια κόλαση, γεμιστή με τυρί, λουκάνικο, πιπεριά και ντομάτα, την οποία δυστυχώς για τη γραμμή σου, θα την βρεις εδώ.
Οι περισσότεροι φούρνοι πια, τα βουτήματα και τα γλυκάκια τους τα αγοράζουν έτοιμα, όχι ο Βαγγέλης. Όλα φτιάχνονται εδώ, από αλεύρι ελληνικό του οποίου το όνομα δεν μπορώ να σας αποκαλύψω εκτός μόνο από τη φίνα ποιότητά του. Να δοκιμάσετε αυτό το τραγανό κοτσιδάκι με την κανελοζάχαρη, τα αγνά κέικ, τα σκαλτσούνια και τα μηλοπιτάκια, τα κρητικά με το ανθότυρο και την κανέλα, τη γλυκιά μπουγάτσα με την παλιακιά κρέμα από σιμιγδάλι και βανίλια. Τον άρτο, ήδη τον παράγγειλα κι ας μην έχω τρισάγιο να τελέσω. Πώς ν' αντισταθείς σ' αυτό το μαγικό τελετουργικό ολοστρόγγυλο καρβέλι που μοσχοβολά κανέλα, γαρίφαλο και πορτοκάλι, πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη, να το φας για πρωινό, να σου γελάσει η μέρ��.
Και να σκεφτείς είχα έρθει μόνο για το πανετόνε, το οποίο φίλοι και γνωστοί μου είχαν διαφημίσει με περισσή λαχτάρα στο μάτι. Τρεις μέρες κάνει να φτιαχτεί, τρεις μπουκιές για να φαγωθεί.
Για τους νοσταλγούς του παλιού γλυκού, ο Βαγγέλης φτιάχνει κοκ και κοκάκια, λατρεμένες χιονούλες με καρύδα, εκλέρ και εκλεράκια και ποντικάκια σε μίνι σάιζ-παστάκι. Και φυσικά, το δικό του παγωτό σε πάμπολλες γεύσεις από φρέσκο ελληνικό γάλα και κρέμα γάλακτος.
Ο παλιός φούρνος είναι αλλιώς, είναι οι κουβέντες με τον Βαγγέλη και την Ελένη την αδελφή του, είναι το ξύπνημα στις 3 το πρωί για να ζυμωθούν τα καλούδια, είναι ένας μόχθος καθημερινός που ποτέ δεν πάει διακοπές, είναι λειτούργημα, είναι παράδοση, είναι φροντίδα, είναι κομμάτι πολιτισμού.
Γαβριηλίδης, Αλαμάνας 69 και Κορίνθου, Κεραμεικός, 2105122264
Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com
12 notes · View notes
pame-salonika · 2 years
Text
Tumblr media
κριμα ομως που ολα καποτε τελειωνουνε
Χιος
423 notes · View notes
romios-gr · 2 years
Text
Tumblr media
Άγιοι Δαβίδ και Ταριχάνι οι Μάρτυρες – Τα αδέλφια που αγίασαν και η μάνα που συγχώρεσε τον φονιά τους! (18 Μαΐου) Οι Άγιοι Μάρτυρες Δαβίδ και Ταριχάνι ήταν αδέλφια και παιδιά της Ταγκίνας η οποία καταγόνταν από βασιλική οικογένεια. Μετά τον θάνατο του συζύγου της,... Περισσότερα εδώ: https://elromio.gr/agioi-david-tarichani-oi-martyres/
0 notes
astratv · 2 years
Text
Μακρινίτσα: Αποζημίωση ζητούν οι γονείς των δύο αδερφών που δολοφονήθηκαν
Η 28χρονη κόρη τους και ο 30χρονος γιος τους χάθηκαν μπροστά στα μάτια τους όταν ο 32χρονος εν διαστάσει σύζυγός της άτυχης γυναίκας τους δολοφόνησε μέσα στο σπίτι τους. Αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης και ηθικής βλάβης ζητούν με αγωγή που κατέθεσαν στο στο Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου, οι γονείς της Κωνσταντίνας και του Γιώργου που δολοφονήθηκαν από τον μακελάρη τον Απρίλιο του 2021 στη…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
under-the-screen · 7 months
Text
Dead Ringers
Tumblr media
«Δεν είμαι εσύ»
Μεγάλα έργα είναι αυτά τα οποία όταν ξαναεπισκέπτεσαι τα θαυμάζεις ακόμα πιο πολύ.
Μετά το “Videodrome” (1983), μετά το “The fly” (1986), ο D. Cronenberg ολοκλήρωσε το σερί καλλιτεχνικών επιτυχιών κι απογείωσε ξανά την τέχνη του, πιστός στην προσφιλή του θεματολογία για τον τρόμο που πηγάζει από / σχετίζεται με το σώμα. Τα δίδυμα αδέλφια Elliot και Beverly Mantle είναι επιτυχημένοι γυναικολόγοι με εξειδίκευση στην γυναικεία αναπαραγωγή και γονιμοποίηση. Χειρουργούν μαζί, διακρίνονται μαζί, ζουν μαζί, δρουν μαζί, σε μια νοσηρή σχέση με τόσο στενά όρια όπου δεν επιτρέπεται η παρείσφυση τρίτων ατόμων, μέχρι την εμφάνιση μιας γυναίκας, της Claire Niveau, με ρόλο καταλύτη.
Tumblr media
Σαν σπουδή πάνω στο ερώτημα της αυθυπαρξίας, θίγονται τα οι έννοιες του σωματικού και νοητικού αυτοπροσδιορισμού, πάνω σε έναν καμβά μεταλλικών επιφανειών κι αποστειρωμένων νοσοκομειακών χώρων, όπου οι ψυχροί φωτισμοί αντιτίθενται στις έντονα κόκκινες χειρουργικές στολές που παραπέμπουν σε μεσαιωνική, παγανιστική ιεροτελεστεία – μια αίσθηση απόκοσμου που προμηνύεται ήδη από τους τίτλους έναρξης. Το ζήτημα της κανονικότητας του σώματος βρίσκεται στο επίκεντρο και προσεγγίζεται τόσο από ιατρική όσο κι από ψυχολογική σκοπιά: δύο πανομοιότυπα σώματα (=δύο άνθρωποι που προέκυψαν από μια – όχι και τόσο συχνή – δίδυμη κύηση) ασχολούνται με ένα τρίτο σώμα, του αντίθετου και συμπληρωματικού φύλου, που παρουσιάζει μια ακόμα σπανιότερη παραλλαγή (αυτή της τρίχωρης μήτρας, που συνεπάγεται αδυναμία κύησης).
Το ερωτικό – σωματικό τρίγωνο που προκύπτει οδηγείται σε  έντονα ψυχοσεξουαλικά παιχνίδια, με το βάρος της επιθυμίας της μητρότητας να πλανάται από πάνω τους. Ίσως οι (ψυχικά σιαμαίοι) δίδυμοι να επέλεξαν ασυνείδητα την στείρα γυναίκα και να της επέτρεψαν να σφινώσει ανάμεσά τους ακριβώς επειδή ξέρουν πως ως μη-μάνα, δεν απειλεί να τους (δια)χωρίσει〮 μια απειλή-παραλληλισμός στον φόβο του αποσχισμού από την αρχική μητέρα, όπως με άλλα λόγια σχολιάζει η ψυχαναλυτική θεωρία.
Tumblr media
Η σχεδόν συμβιωτική σχέση των διδύμων παραπέμπει στον παρασιτισμό που υπήρξε κεντρική θεματολογία στις αρχικές ταινίες του Cronenberg (“Shivers” - 1975, “Rabid” – 1977), ακουμπώντας άλλη μια φορά  τον φόβο που προκύπτει από την απώλεια της αυτοκυριαρχίας του σώματος και του νου. Συνεπώς, κατά τη διάκρεια της ταινίας, η αλληοεξαρτητική σχέση των διδύμων φαίνεται να ενισχύει ακόμα περισσότερο την σύντηξη των ταυτοτήτων τους, σε μια προσπάθεια «συγχρονισμού» (όπως αναφέρεται) των σωμάτων τους. Η αρχική ιδέα στην ταινία, αυτή της οικειοποίησης ταυτότητας, που έχει ήδη απασχολήσει την κινηματογραφική τέχνη και την ψυχανάλυση από τις απαρχές τους, μετατρέπεται σε μια νοσηρή κατάδυση στην άβυσσο της τρέλας καθώς η δράση μεταφέρεται από έξω προς τα μέσα, όπως συμβολικά προοικονομείται στην φράση «θα έπρεπε να έχουμε καλλιστεία και για το μέσα μας, εκτός από το έξω μας».
Tumblr media
Ο συμβολισμός των διδύμων θυμίζει τη θεωρία του καθρέπτη του Lacan, κατά την οποία το άτομο αναγνωρίζει τα όρια του εαυτού του μέσω του ειδώλου του στην αντανάκλαση του καθρέφτη. Σε μια τέτοια σκηνή, η Claire Niveau, το κυρίαρχο θηλυκό στοιχείο της ταινίας, τους φέρνει πραγματικά αντιμέτωπους με τις συνέπειες της «διπλότητάς» τους, ενώ σε μια διαφορετική στιγμή (και για διαφορετικό λόγο) εύστοχα ακούγεται «δείχνουν εντάξει από έξω, αλλά το μέσα τους είναι παραμορφωμένο».  Αντιστοίχως, στον εφιάλτη του Beverly, οι δίδυμοι είναι ενωμένοι στην κοιλιά και η Claire προσπαθεί να τους χωρίσει. Η κοιλιά επιλέγεται γιατί εκεί μεγαλώνει το έμβρυο κι εκεί γίνεται η καισαρική τομή που σηματοδοτεί την γέννηση και η Claire επιλέγεται γιατί η ίδια δεν μπορεί να γίνει μάνα, άρα ο ρόλος αυτός ανατίθεται στον Bev: πρέπει ο ίδιος να τους διαχωρίσει και εν συνεχεία να κυοφορήσει και να γεννήσει τον νέο του εαυτό μέσω του Elliot.
Ο ρυθμός της ταινίας και το χτίστιμο (ή η αποδόμηση) των χαρακτήρων, μαζί με την υποκριτική δεινότητα του Jeremy Irons αξίζουν ειδική θέση στο πάνθεον των κινηματογραφικών δημιουργιών.
Συνολικά, ίσως η πιο βαθιά ταινία του Cronenberg όπου επισφραγίζονται οι αγωνίες και οι προβληματισμοί του, με την πιο ώριμη απόδοση.
Tumblr media
4 notes · View notes
thelostdreamsthings · 2 years
Text
Tumblr media
"Όσοι έχουμε θέληση για δικαιοσύνη και ομορφιά θα είμαστε όλοι αδέλφια, όποτε κι αν έχουμε γεννηθεί, όπου κι αν έχουμε ζήσει, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξουμε καθόλου τα σύνορα του κόσμου και του χρόνου. ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️ Η τελειότητα θα εξακολουθήσει να είναι το βαρετό προνόμιο των θεών· όμως, σ'αυτό τον όμορφο αλλά και γαμημένο κόσμο, θα ζούμε την κάθε νύχτα σαν να'ναι η τελευταία και την κάθε μέρα σαν να'ναι η πρώτη μας."
46 notes · View notes
orgismenh · 2 years
Text
Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι’ αυτό. Κάθε πραγματικότης μού ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ’ αυτούς απευθύνομαι.
Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές !!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τα αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ήμουν άρρωστος.
Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέσει την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ. 
[Υ.Γ.] Και για ν’ αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν διά θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ορισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου. 
22 notes · View notes
radium-thelastpath · 1 year
Text
Για τα αδέλφια μου νιώθω περήφανος και ας τα δέσανε για τρομοκρατία , τελικά αυτοί είναι οι τρομοκράτες ή πάνω στην Βασιλίσσης Σοφίας;
youtube
4 notes · View notes