#Rzymianie

[sebastianbenbenek]

Słowiańskie zające Jezusa z Nazaretu

Słowiańskie zające Jezusa z Nazaretu

Wszyscy wiemy, że Polacy to Słowianie i czcili Swaroga, który był bardzo dziwnie podobny do Hefajstosa. Pytanie co znaczy “nasza” kultura, oraz czy Skandynawowie nas nawracali? Continue reading Słowiańskie zające Jezusa z Nazaretu

View On WordPress

#antropologia #celebracja wiosny #Celtowie #chrześcijanie #chrześcijańsko #co ukradli chrześcijanie #geneza świąt #Jezus #Jezus Chrystus #kraszanki #królik #kultura #mit wielkiej kradzieży #pisanki #poganie #pogaństwo #Rzymianie #socjologia #symbole świąt #symbole wielkanocne #Słowianie #Wielka Lechia #wielkanoc #wierzenia pogańskie #Wierzenia słowiańskie #wierzenia wikingów #Wikingowie #wiosna #zając #życie

[moridollytales]

𝓟𝓱𝓸𝓽𝓸 𝓓𝓲𝓪𝓻𝔂/Światło i mrok, życie i śmierć. Mam nadzieję, że dzięki moim tegorocznym wpisom "gwiazdkowym" spojrzycie na ten czas w roku w nieco inny sposób, trochę tak, jak go widziano dawno temu, gdy ogień naprawdę oświetlał i ogrzewał, a chłód i ciemność nie były tylko poetycką pożywką dla metafor, ale realnym zagrożeniem życia. Dawniej jesienią palono stary rok, dosłownie. W wielkim ogniu płonęło wszystko to, co zbędne, niechciane. Wiosną miało się odrodzić to, co wartościowe. Ten czas 'pomiędzy' nie jest jednak tylko czekaniem, hibernacją. To okres, gdy słońce przygotowuje się do ponownego wyjścia na świat. Światła w ludzkich siedzibach nadal ocieplają mroźne dni. I te na krótko rozbłyskujące w ostrym świetle i te szare od rana. Uwielbiam zimowe, wieczorne spacery za to, między innymi, że koi mnie widok rozświetlonych okien. Opowiem Wam o Saturnaliach. Starożytni Rzymianie obchodzili je bardzo wesoło, składając hołd bóstwu dawniej ponuremu, domagającemu się krwawych ludzkich ofiar. W Rzymie to jednak inny bóg w pewnym momencie stał się najpopularniejszym bohaterem zimowych dni. Perski Mithra był bóstwem solarnym. I o tym Wam opowiem, bo to wielka historia o walce światła i ciemności, która korzeniami tkwi w pradawnych mitach, a zakwitnie jeszcze i po mitraizmie. Według jednej z wersji Aryman zamienił się w wielkiego byka i zaatakował Mithrę, a ten, chociaż zabił potężne zwierzę, zmarł w wyniku odniesionych ran. Zgromadzeni wokół niego wyznawcy pochowali go i doczekali się zmartwychwstania. To, oczywiście, wątek, który znamy też z wierzeń chrześcijańskich. W chrześcijańskiej tradycji świąt zimowych nadal obecne są również odniesienia do śmierci. Przebijają w zwyczajach, które korzeniami sięgają czasów pogańskich (np. niektóre składniki dań wigilijnych, mak czy grzyby, były związane z kultem zmarłych). Spojrzymy też na historię o rodzinie uciekającej przed prześladowaniami i o bóstwie, którego narodziny łączą się z motywem zmartwychwstałego tak, jak patrzy się na inne opowieści w tej części świata. W zimowej scenerii wybrzmiewa ta opowieść szczególnie głośno melodią o śmierci i odrodzeniu, tak dobrze znaną z kultur niechrześcijańskich. https://www.instagram.com/p/CmUj9tbOWrB/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[1234567ttttttttttt]

Fort Apsaros. Starożytnie Rzymianie w Gruzji - Radosław Karasiewicz-Szcz...

#youtube

[grawpytania18]

Jakie są najpopularniejsze symbole szczęścia w hazardzie?

Jakie są najpopularniejsze symbole szczęścia w hazardzie?

Historia szczęścia w hazardzie sięga tysięcy lat wstecz. Ludzie od zawsze poszukiwali sposobów na przewidywanie losu i wygrywanie w grach losowych. Już starożytni Grecy korzystali z kości do gry, które były prekursorem dzisiejszych kostek do gry. Również Rzymianie byli znani z organizowania zakładów na różnego rodzaju wydarzenia sportowe i polityczne.

Wraz z rozwojem cywilizacji, hazard ewoluował i przybrał różne formy. W średniowieczu gry karciane stały się popularne w Europie, a królowie i magnaci ryzykowali majątkiem przy stołach do pokera. W XIX wieku powstały pierwsze kasyna, gdzie hazardziści mogli spróbować swojego szczęścia w ruletce czy blackjacku.

Współczesne czasy przyniosły jeszcze większy rozwój przemysłu hazardowego. Dzięki Internetowi hazard online stał się ogromnie popularny, dając możliwość grania w ulubione gry z dowolnego miejsca na świecie. Gry online, takie jak sloty, poker czy zakłady sportowe, są obecnie łatwo dostępne i przyciągają miliony graczy z całego świata.

Należy jednak pamiętać, że hazard może być uzależniający i prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i finansowych. Dlatego ważne jest, aby grać odpowiedzialnie, korzystać z legalnych i licencjonowanych stron oraz stosować się do wyznaczonych limitów. Historia szczęścia w hazardzie jest fascynująca, ale zawsze należy pamiętać o zachowaniu zdrowego podejścia do gier losowych.

Symbole szczęścia są powszechne w różnych kulturach na całym świecie i odgrywają istotną rolę w życiu ludzi. Pomagają one przyciągnąć pozytywną energię oraz przypominają nam o ważnych wartościach i przekonaniach. Istnieje wiele różnych symboli szczęścia, które są ważne dla ludzi na całym świecie.

Jednym z popularnych symboli szczęścia jest czterolistna koniczyna. Wierzy się, że osoba, która znajdzie koniczynę z czterema liśćmi, będzie obdarzona szczęściem i powodzeniem. Koniczyna symbolizuje również nadzieję i wiarę w lepszą przyszłość.

Innym powszechnym symbolem szczęścia jest talizman w kształcie słonia. Słonie są uważane za zwierzęta przynoszące szczęście, szczególnie jeśli mają podniesioną trąbę. W wielu krajach słonie są również symbolem mądrości, siły i długiego życia.

Kolejnym popularnym znakiem szczęścia jest tzw. "oko Fatimy" czyli amulet ochronny mający zapewniać ochronę przed złem i przynosić pomyślność. Jest szeroko używany w krajach arabskich i innych regionach.

Symbole szczęścia mają ogromne znaczenie dla wielu ludzi, często działają jako źródło motywacji i wiary w lepsze jutro. Niezależnie od tego, w co wierzysz, ważne jest, aby otaczać się znakami pozytywnej energii, które pomogą Ci osiągnąć szczęście i spełnienie w życiu.

Symbole hazardowe od dawna stanowią ważny element świata hazardu, przyciągając uwagę graczy na całym świecie. Istnieje wiele różnych symboli hazardowych, ale niektóre z nich wyróżniają się szczególną popularnością. Oto trzy najpopularniejsze symbole hazardowe:

Szczęśliwa Siódemka: Siódemka to ikoniczny symbol hazardowy, kojarzony z automaty do gry i klasyczne gry kasynowe. Jej czerwony kolor symbolizuje bogactwo i szczęście, co sprawia, że ​​jest to jedna z najczęstszych i najbardziej pożądanych kombinacji na ekranach graczy.

Dzwonek: Dzwonek to kolejny popularny symbol hazardowy, który często pojawia się na tradycyjnych automatach do gry. Dzwonek jest kojarzony z wygranymi i sukcesem, dlatego gracze często szukają jego symbolu na bębnach maszyn, aby cieszyć się nagrodami.

jednoręki bandyta: Symbol jednorękiego bandyty jest jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych w świecie hazardu. Ten klasyczny symbol przedstawia nadgryzioną owocową pigułkę, która symbolizuje emocje i ryzyko związane z grą na automatach.

Symbole hazardowe mają swoje korzenie w tradycji kasynowej i są integralną częścią doświadczenia hazardowego. Choć mogą się różnić w zależności od kultury i regionu, to łączy je jedno - magnetyzm, który przyciąga graczy do gier hazardowych. Dlatego niezależnie od preferencji, symbole hazardowe pozostają ważnym elementem światowej rozrywki hazardowej.

W różnych kulturach na całym świecie istnieje wiele różnych symboli szczęścia, które od wieków są obecne w wierzeniach i tradycjach ludzi. Jednym z popularnych symboli szczęścia jest czterolistna koniczyna. Wielu uważa, że znalezienie takiej rośliny przynosi szczęście i pomyślność. W chińskiej kulturze symbol szczęścia stanowi również złota rybka, która symbolizuje dostatek i obfitość. Hindusi natomiast wierzą, że słonik z trąbą skierowaną do góry przynosi szczęście i powodzenie.

W japońskiej tradycji symboliem szczęścia jest kot Maneki-neko, który według legendy przynosi fortunę swojemu właścicielowi. W tureckiej kulturze popularnym symbolem szczęścia jest niebieskie oko, które ma chronić przed złymi energiami i przyciągać pozytywne wibracje. Również konieczność trzymania kciuka za coś dobrego przed spełnieniem życzenia jest popularnym zwyczajem w wielu krajach.

W przypadku symboli szczęścia istnieje wiele różnorodności i różnic między kulturami, ale jedno pozostaje pewne - ludzie na całym świecie poszukują sposobów na przyniesienie sobie szczęścia i pomyślności. Wierzenia w symbole szczęścia są głęboko zakorzenione w tradycjach i często przekazywane z pokolenia na pokolenie, tworząc bogactwo kulturowe i zróżnicowanie na całym świecie.

Przesądy związane z hazardem to popularny temat, który wywołuje wiele kontrowersji i emocji w społeczeństwie. Choć nie ma naukowych dowodów na to, że pewne działania czy zdarzenia mogą przynosić szczęście lub nieszczęście w grach losowych, wiele osób wierzy w istnienie tych przesądów.

Jednym z popularnych przesądów związanych z hazardem jest przekonanie, że noszenie określonych ubrań czy akcesoriów może przynieść szczęście podczas gry w kasynie. Niektórzy gracze są przekonani, że wybrana biżuteria czy ulubiony kolor mogą wpłynąć na ich wyniki w grach losowych.

Innym powszechnym przesądem jest przekonanie, że powtarzające się liczby lub sekwencje liczb mają większe szanse na wygraną w grach losowych. Niektórzy gracze spędzają godziny analizując poprzednie wyniki w nadziei na znalezienie wzorców numerycznych.

Dodatkowo, wiele osób wierzy w tzw. "pecha zgryzoty" - czyli przekonanie, że zmiana stołów czy miejsc w kasynie może wpłynąć na ich szczęście podczas gry. Niektórzy gracze unikają również szczególnych dni tygodnia czy godzin, które uważają za pechowe.

Należy jednak pamiętać, że przesądy związane z hazardem nie mają naukowego potwierdzenia i poleganie na nich może prowadzić do nieodpowiedzialnego podejścia do gier losowych. Ważne jest zachowanie umiaru i odpowiedzialności podczas korzystania z hazardu oraz korzystanie z niego wyłącznie w celach rozrywkowych.

[bizuteriadlawas]

BIŻUTERIA JAKO WYRAZ SZTUKI: HISTORIA I WSPÓŁCZESNE PODEJŚCIA

Biżuteria od wieków pełni nie tylko funkcję ozdobną, ale także stanowi istotny element wyrazu artystycznego i kulturowego. Od pradawnych cywilizacji po współczesne trendy mody, biżuteria odgrywała znaczącą rolę jako forma sztuki, która odzwierciedlała trendy, wierzenia oraz aspiracje społeczeństwa.

HISTORIA BIŻUTERII JAKO SZTUKI

Historia biżuterii jako sztuki sięga tysięcy lat wstecz. Już starożytni Egipcjanie, Grecy i Rzymianie nosili bogato zdobioną biżuterię, która stanowiła nie tylko wyraz bogactwa, ale również miała znaczenie religijne i kulturowe. W średniowieczu biżuteria często była noszona jako forma ochrony przed złymi duchami lub jako symbol statusu społecznego. W epoce renesansu biżuteria stała się nieodłącznym elementem stroju arystokracji, zdobionym klejnotami i kamieniami szlachetnymi.

Współczesne podejście do biżuterii jako sztuki kontynuuje tradycję kreatywności i innowacji, ale również eksploruje nowe możliwości wyrazu artystycznego. Współcześni projektanci biżuterii często sięgają po nowoczesne technologie i nietypowe materiały, aby tworzyć unikalne i intrygujące dzieła sztuki. Biżuteria jest coraz częściej postrzegana jako forma artystycznej ekspresji, która może wyrażać emocje, idee i przekonania.

WSPÓŁCZESNE PODEJŚCIA DO PROJEKTOWANIA BIŻUTERII

Współcześni projektanci biżuterii eksperymentują z różnymi technikami i materiałami, aby tworzyć unikalne i innowacyjne dzieła sztuki. Od tradycyjnych technik złotniczych po nowoczesne technologie, współczesna biżuteria czerpie inspirację z różnych źródeł i kultur, co prowadzi do powstawania różnorodnych stylów i trendów. Niektórzy projektanci skupiają się na tworzeniu biżuterii o geometrycznych kształtach i minimalistycznym designie, podczas gdy inni inspirują się naturą i tradycyjnymi wzorami etnicznymi.

Współczesna biżuteria nie tylko odzwierciedla zmieniające się trendy mody, ale również staje się platformą do wyrażania społecznych i politycznych przekonań. Niektórzy projektanci angażują się w tematy społeczne, takie jak równość płci, prawa człowieka czy ochrona środowiska, tworząc biżuterię, która ma za zadanie zwrócić uwagę na ważne problemy społeczne i wywołać dyskusję.

WSPÓŁCZESNE PODEJŚCIA DO NOSZENIA BIŻUTERII JAKO WYRAZU SZTUKI

Współcześni miłośnicy biżuterii coraz częściej traktują ją jako formę artystycznej ekspresji, która pozwala im wyrazić swój indywidualny styl i osobowość. Noszenie biżuterii jako wyrazu sztuki staje się coraz bardziej popularne, zwłaszcza wśród młodych osób, które poszukują unikalnych i oryginalnych akcesoriów, które podkreślają ich indywidualność i kreatywność.

Podsumowując, biżuteria od wieków pełniła nie tylko funkcję ozdobną, ale także była formą sztuki, która odzwierciedlała trendy, wierzenia i aspiracje społeczeństwa.

Współczesne podejścia do projektowania i noszenia biżuterii kontynuują tę tradycję, eksplorując nowe możliwości wyrazu artystycznego i inspirując ludzi do wyrażania swojej kreatywności i indywidualności poprzez biżuterię.

[gdanskstrefa]

Zatrzymaj się, przechodniu

„>Gdy idziesz mimo ten kamień, patrz, co wykonano na nim: (…) Jeśli mijasz, postój mało, a przypatrz się, co się stało: Pewnie takież będzie tobie, jako mnie, com tu w tym grobie<. Tak piórem Mikołaja Reja w Apoftegmatach zwraca się zmarły do przechodnia mijającego miejsce pochówku” (www.niedziela.pl). Starożytni Rzymianie na kamieniach nagrobnych zamieszczali następujące wezwanie „Sta, viator!”…

View On WordPress

#Aniołki #cmentarze #Daniel Gralath Starszy #Park im. Daniela Gralatha #Wielka Aleja

[tinygarden-me]

Przesilenie zimowe to moment, gdy dzień jest najkrótszy w roku, a noc najdłuższa. W wielu kulturach europejskich było to święto związane z odrodzeniem się Słońca i nadzieją na nowy cykl życia. Niektóre z tych kultur oddawały cześć drzewom i uspokajały znajdujące się w nich druidyczne bóstwa, wierząc, że mają one wpływ na przyrodę i ludzkie losy.

Jedną z takich kultur byli Celtowie, którzy obchodzili święto zwane Yule. W tym dniu zapalali ogniska i świece, aby zwiększyć siłę Słońca i zapewnić sobie dobrobyt w nadchodzącym roku. Ozdabiali też swoje domy gałązkami jodły, świerku, ostrokrzewu i ostu, symbolizującymi nieśmiertelność i ochronę. Wierzyli, że drzewa są siedzibą duchów natury, zwanych dryadami lub nimfami, i składali im ofiary z jedzenia i napojów.

Inną kulturą, która czciła drzewa i druidyczne bóstwa, byli Słowianie. Ich święto nazywało się po prostu — Gody. W tym czasie obchodzili obrzędy związane z płodnością, urodzajem i zdrowiem. Wycinano i przystrajano choinki, które miały zapewnić ochronę przed złymi mocami. Wierzono, że w drzewach mieszka duch opiekuńczy, zwany Leshym lub Borutą, który mógł być łaskawy lub gniewny wobec ludzi. Aby go uspokoić i zjednać sobie, składano mu dary z chleba, soli, miodu i mleka.

Kolejną kulturą, która świętowała przesilenie zimowe, byli starożytni Rzymianie. Ich święto nazywało się Saturnalia. Było to święto ku czci boga rolnictwa Saturna, podczas którego ulegały zatarciu różnice społeczne i zawieszano prowadzenie wszelkiej działalności gospodarczej. Saturnowi składano ofiary, a radosne orszaki krążyły po mieście, podążając na uczty i zabawy. Ojców rodzin obdarowywano podarkami – głównie woskowymi świecami i glinianymi figurkami.

Podobne święto obchodzili również Skandynawowie, którzy nazywali je Jul. Było to święto związane z kultem boga Odyna i jego syna Baldura, boga światła i życia. W tym czasie zapalano wielkie ogniska, które miały odstraszać złe duchy i zapewnić błogosławieństwo bogów. Śpiewano pieśni, tańczono i pito. Ozdabiano też domy i świątynie gałęziami zielonych drzew, symbolizującymi nadzieję i odrodzenie.

Bardzo podobną tradycję mieli Persowie, którzy świętowali Noc Yalda, czyli najdłuższą noc w roku. Było to święto o charakterze domowym, w którym przyjaciele i rodzina spotykali się najczęściej u najstarszych członków rodziny. Wspólnie jedli owoce, orzechy i słodycze, słuchali muzyki, tańczyli i czytali wiersze. Często były to utwory, z których próbowano wywróżyć przyszłość. Noc Yalda miała symbolizować zwycięstwo światła nad ciemnością i narodziny boga Mitry, który według mitologii perskiej był synem słońca.

Zupełnie nieprzypadkowo chrześcijanie wyznaczyli i zatwierdzili datę 25 grudnia jako święto Bożego Narodzenia, bo miało być ono przeciwwagą, a z biegiem czasu całkowicie wyprzeć obchodzone w tym terminie, a więc w porze zimowego przesilenia, uroczystości pogańskie. Chociaż chrześcijaństwo docierało na ziemie pogańskie w różnych okresach i za pomocą różnych metod, jedno pozostawało niezmienne — po dobrowolnej lub przymusowej chrystianizacji, zastępowano wszystkie tradycyjne obrzędy i symbole na chrześcijańskie.

Przez tysiące lat ewolucja dokonała jednak wielu zmian i obecnie z mojego punktu widzenia, jest to najbardziej irytujący, niemal całkowicie świecki pomnik materializmu i komercji. Właściwie większość chrześcijan nawet nie chodzi do kościoła i nie ma w domu szopki, za to zmuszani są do wydawania w tym okresie coraz większych sum pieniędzy. Dotarliśmy do momentu, w którym młodym ludziom łatwiej uwierzyć, że Jezus był hybrydą człowieka i obcego, stworzoną przez zaawansowaną cywilizację pozaziemską metodą przypominającą dzisiejsze in vitro w celu przekazania ludzkości ich mądrości i miłości, niż w to, że był synem Boga, który zstąpił z niebios i narodził się z Maryi Dziewicy, by nauczać o królestwie Bożym, jak to opisują Ewangelie.

Pomimo tego wszystkiego, od czasu, gdy po raz pierwszy człowiek postanowił celebrować przesilenie zimowe, jedno pozostaje niezmienne. Jest to dzień, w którym pragniemy uczcić tych ludzi w naszym życiu, którzy nadają mu znaczenie. To dzień przeznaczony dla bliskich, w którym warto dołożyć wszelkich starań, aby okazywać szacunek tym, którzy mają mniej szczęścia, aby ci, na których nam zależy, poczuli się wyjątkowo, aby świętować i wzmacniać nasze wspólne więzi oraz dzielić specjalny posiłek. To dzień miłości i radości.

Dlatego nie jest ważne, czy świętujecie Boże Narodzenie, Chanukę, Kwanzę, czy po prostu zimową przerwę, mam nadzieję, że spędzacie ten czas w gronie najbliższych. Oraz od czasu do czasu czytacie mojego bloga! Niezależnie od tego, jak obchodzicie ten wyjątkowy czas roku, życzę wam i waszym bliskim wiele radości, spokoju i miłości. Niech te święta będą dla was okazją do odpoczynku i refleksji nad tym, co jest w życiu najważniejsze.

https://tinygarden.me/

#TinyGardenMe #WesołychŚwiąt #BożeNarodzenie #Choinka #PrzesilenieZimowe #Życzenia #Tradycja

[urokmilosnyopinie]

Uroki miłosne opinie

Magia miłosna jest starożytną praktyką, która ma na celu wpływanie na uczucia i relacje między ludźmi w kontekście miłości. Jednym z kluczowych aspektów magii miłosnej są rekwizyty. To narzędzia i przedmioty, które mają pomóc w przyciągnięciu miłości, zjednaniu serca ukochanej osoby lub wzmocnieniu istniejącego związku. W tym artykule przyjrzymy się różnym rodzajom rekwizytów używanych w magii miłosnej oraz roli, jaką odgrywają w tej tajemniczej praktyce. Więcej znajdziesz na https://mysticum.pl/jak-dziala-urok-milosny/

Polecam obejrzeć film z odprawiania uroku miłosnego

Historia Rekwizytów w Magii Miłosnej

Wykorzystywanie rekwizytów w magii miłosnej ma długą historię i sięga starożytności. Starożytne kultury, takie jak Egipcjanie, Grecy, Rzymianie i Persowie, stosowały różne narzędzia i przedmioty, aby przyciągnąć miłość i wzmacniać relacje międzyludzkie.

W mitologii greckiej, wiele rekwizytów i symbole były związane z miłością. Na przykład, jabłko z legendy o Parysie, które zostało przyznane Afrodycie, jest uważane za symbol miłości i piękna. W starożytnym Rzymie, różne zioła, olejki eteryczne i amulety były używane w celu przyciągnięcia miłości.

W średniowieczu, alchemia i astrologia odgrywały kluczową rolę w magii miłosnej, a rekwizyty były używane w złożonych rytuałach, które miały na celu wpłynięcie na uczucia i relacje miłosne. Te rytuały często łączyły w sobie zioła, kryształy, świeże kwiaty i symbole zodiaku.

Popularne Rekwizyty w Magii Miłosnej

Istnieje wiele różnych rekwizytów wykorzystywanych w magii miłosnej, a wybór zależy od tradycji, wierzeń i preferencji osoby praktykującej. Oto niektóre z najpopularniejszych rekwizytów używanych w magii miłosnej:

Świeczki: Świece są jednym z najczęściej stosowanych rekwizytów w magii miłosnej. Każdy kolor świecy ma swoje znaczenie, na przykład czerwona symbolizuje miłość i namiętność, różowa to delikatna miłość, a biała oczyszcza i ochrona związku.

Zioła i olejki eteryczne: Różne zioła, takie jak mięta, lawenda, rozmaryn czy jaśmin, mogą być wykorzystywane w magii miłosnej. Olejki eteryczne na bazie tych ziół lub innych afrodyzjaków są używane do sporządzania mikstur i olejków do masażu.

Kryształy: Kryształy, takie jak różowy kwarc czy ametyst, są stosowane do wzmocnienia uczuć miłosnych i harmonizacji energii w związku. Mogą być trzymane w pobliżu łóżka lub noszone jako talizmany.

Amulety i talizmany: Amulety to magiczne przedmioty, które mają na celu przyciągnąć miłość lub chronić związek. Przykłady to serca ze szlachetnych kamieni, symbole miłości lub amulety z wygrawerowanymi zaklęciami.

Różdżki: Różdżki są używane do rzucania zaklęć i tworzenia magicznych kręgów. W magii miłosnej różdżki mogą być wykorzystywane do koncentracji energii na konkretnym celu, takim jak przyciągnięcie miłości.

Lustra: Lustro może być używane w rytuałach miłosnych do odbijania pozytywnych energii i promieniowania miłości z powrotem na praktykującego.

Jak Działają Rekwizyty w Magii Miłosnej

W magii miłosnej rekwizyty są traktowane jako narzędzia, które pomagają w koncentracji energii, wizualizacji celu i wzmocnieniu intencji. Każdy rekwizyt ma swoje własne znaczenie i symbolikę, która jest powiązana z miłością i romantyzmem.

Na przykład, czerwona świeca symbolizuje miłość i namiętność, a podczas rytuału może być zapalana, aby przyciągnąć te uczucia. Zioła i olejki eteryczne, takie jak jaśmin, są znane ze swojego afrodyzyjnego działania i mogą być używane do sporządzania mikstur miłosnych. Kryształy, takie jak różowy kwarc, pomagają w otwarciu serca na miłość i budowaniu harmonii w związku.

Amulety i talizmany służą jako symbole miłości i ochrony, które można nosić przy sobie lub trzymać w miejscu, gdzie przebywają partnerzy. Różdżki są używane do rzucania zaklęć i koncentracji energii na celu miłosnym, a lustra pomagają w wizualizacji pożądanych rezultatów.

Podsumowanie

Rekwizyty odgrywają istotną rolę w magii miłosnej, pomagając praktykującym koncentrować energię, wizualizować cele i wzmocnić intencje związane z miłością. Istnieje wiele różnych rekwizytów używanych w tej tajemniczej praktyce, takich jak świeczki, zioła, kryształy, amulety i różdżki. Jednak ważne jest, aby używać magii miłosnej z odpowiednią etyką i szacunkiem dla uczuć innych osób, nie naruszając ich wolnej woli. Magia miłosna może być interesującym i pozytywnym narzędziem w pracy nad miłością i związkami, ale nie powinna zastępować prawdziwej miłości i zaangażowania.

#Youtube

[obraczki-slubne]

Tradycja pierścionka zaręczynowego jako symbol miłości i przyszłości

Pierścionki zaręczynowe są symbolami miłości i zobowiązania, które towarzyszą parom od wieków. Ta piękna tradycja ma swoje korzenie sięgające starożytności i ewoluowała w różnych kulturach na przestrzeni lat. Pozwól nam zgłębić historię tego zwyczaju, zrozumieć jego znaczenie i poznać nieco więcej o tradycji wręczania pierścionków zaręczynowych.

Ludzie od zawsze dążyli do wyrażenia swoich uczuć i zobowiązań w sposób symboliczny. Biżuteria, jako element dekoracyjny i osobisty, stała się doskonałym wyborem do przekazywania tych uczuć. Wręczanie pierścionka zaręczynowego jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych gestów romantycznych w historii ludzkości. Dziś, gdy ktoś mówi o pierścionku zaręczynowym, automatycznie myśli się o zaangażowaniu i planach na wspólną przyszłość.

Skąd jednak wziął się zwyczaj noszenia pierścionka zaręczynowego na czwartym palcu lewej ręki? Warto przyjrzeć się kilku historycznym i kulturowym źródłom tej tradycji.

Pierwsze wzmianki o pierścionkach zaręczynowych można odnaleźć w starożytnym Egipcie, gdzie były one symbolem wiecznej miłości. Egipcjanie nosili pierścionki na czwartym palcu lewej ręki, wierząc, że ten palec jest połączony z sercem przez naczynia krwionośne, co sprawiało, że stał się on symbolem miłości i zobowiązania.

W starożytnym Rzymie pierścionek zaręczynowy był znakiem posiadania, a przede wszystkim zobowiązania do wierności. Znalezienie się tego pierścionka na palcu kobiety świadczyło o jej zaangażowaniu w związek małżeński. Rzymianie wierzyli, że palec czwarty lewej ręki jest miejscem, gdzie przebiega żyła łącząca się z sercem, co nadało temu palcu szczególną wartość symboliczną.

W średniowieczu, tradycja wręczania pierścionków zaręczynowych nadal ewoluowała. W Europie, pierścionki te stawały się coraz bardziej ozdobne i wyrafinowane. Ich popularność rosła, a wybór pierścionka stawał się ważnym elementem deklaracji miłości i zobowiązania. Nadal utrzymywała się tradycja noszenia go na czwartym palcu lewej ręki.

Współcześnie zwyczaj ten jest praktykowany na całym świecie, a wybór pierścionka zaręczynowego jest starannie rozważany. Jest to ważny krok w życiu pary, symbolizujący ich miłość i gotowość do wspólnej przyszłości.

Pierścionek zaręczynowy jest więc nie tylko piękną ozdobą, ale przede wszystkim symbolem miłości i zobowiązania. Jego historia sięga starożytności i ewoluowała w różnych kulturach, zachowując jednak swoje pierwotne znaczenie. To piękna tradycja, która nadal cieszy się ogromnym uznaniem i pozostaje jednym z najważniejszych symboli miłości w życiu wielu par na całym świecie. Sprawdź ofertę na https://classicatouch.com/

[wolcichyczas]

31.07.23

Ew. Marka 15:1-15 

(1) I zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi oraz uczonymi w Piśmie i cała Rada Najwyższa odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi. (2) I zapytał go Piłat: Czy Ty jesteś królem żydowskim? A On odpowiadając mu, rzekł: Ty to mówisz. (3) A arcykapłani oskarżali go o wiele rzeczy. (4) Piłat zapytał go znowu: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię oskarżają. (5) Lecz Jezus już nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwił. (6) A na święto wypuszczał im jednego więźnia, o którego prosili. (7) A pewien człowiek, zwany Barabasz, był wówczas więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo. (8) I wystąpił lud, i począł prosić o to, co im zawsze czynił. (9) Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla żydowskiego? (10) Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali go z zawiści. (11) Ale arcykapłani podburzyli lud, aby im raczej wypuścił Barabasza. (12) Na to Piłat, odpowiadając ponownie, rzekł im: Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie królem żydowskim? (13) A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go! (14) A Piłat rzekł do nich: Cóż więc złego uczynił? Ale oni krzyczeli tym głośniej: Ukrzyżuj go! (15) Wtedy Piłat, chcąc zadowolić lud, wypuścił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

Ponieważ wszystkie sprawy o karę śmierci musiały być przedstawione przed Rzymskim urzędnikiem, „cała Rada Najwyższa „ (Żydów) zgodziła się zabrać Jezusa do Piłata (w.1). To rozpoczyna drugi proces nad Jezusem. Jezus zostaje przekazany w ręce pogan! Piłat wiedział, że “że arcykapłani wydali go z zawiści“ (w.10), więc widzimy serię dialogów między nim, a Żydami, którzy chcieli żeby Rzymianie wykonali swój wyrok, ale bez rzymskiego sposobu sprawdzenia wiarygodności. Krótkie zapiski Marka skupiają się na tym, jak Piłat sprawdza największy zarzut: “Czy Ty jesteś królem żydowskim?” (w.2a). Odpowiedzią Jezusa jest, “Ty to mówisz”, co nie ma swojego dobrego odpowiednika w naszym języku. Jednak Jezus, używając prawego zwrotu znanego w Jego czasach, bardzo jasno to potwierdził. Dziś w sali sądowej, powiedziałby pewnie coś takiego: “Tak, zgodnie z tym co powiedziałeś, jestem Królem Żydowskim! Chociaż Piłat mówi, żę  w “nim żadnej winy nie znajduję” (Ew. Jana 18:38). W rezultacie tego, kontynuuje dialog by uniknąć morderstwa (Ew. Łuk 23:6-12, Herod). Jednak, jako sędzia prowadzący sprawę w sądzie najwyższym, jego odpowiedzialnością było zrobić jedną z dwóch rzeczy: 1) domagać się by świadek został przyprowadzony do niego na ponowne przesłuchanie, 2) wzmocnić swój wyrok o niewinności! W tym momencie, Piłat próbuje zrobić ostatnią rzecz: używa sądowniczego zwyczaju wypuszczania jednego więźnia z okazji święta Paschy (w.6). Tak więc stawia przed ludźmi Barabasza (w.7) mordercę, i Jezusa (w.14), ale kapłani blokują Piłata i podburzają lud by zażądać wypuszczenia Barabasza (w.8) i ukrzyżować Jezusa (w.13-14). Piłat w końcu postanawia zgodzić się na to czego chciał uniknąć (sądownicze morderstwo), i wydaje rozkaz żeby Jezus został ukrzyżowany.

Krok Życiowy

Nigdy nie zapomnijmy: Jezus umarł za nas! Co się stało tutaj nie było przypadkiem. Celem Jego przyjścia była śmierć za grzech tego świata (Ew.Jana 1:29). Zapisz notatkę dziękując Panu za Jego miłość objawioną w  Jego przyjściu i zajęciu Twojego miejsca.

[dzismis]

Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”

Przyslala Katharina Dr.Gasinska-Lepsien Prawie dwa tysiące lat temu Rzymianie, którym zbuntowani Żydzi mieszkający w ich ojczyźnie i przeciwstawiający się rzymskim rządom sprawili poważne kłopoty, (pamiętacie oczywiście Masadę i zniszczenie Drugiej Świątyni?), postanowił po stłumieniu buntu Bar Kochby w 135 roku n.e. zmienić nazwę „Judei” na „Syria Palestina”, która wkrótce została skrócona do…

View On WordPress

[mauraplametyst]

ametyst cena

Kompletny Przewodnik Po Ametyście: Wszystko, Co Musisz Wiedzieć!

Ametyst to jeden z najpopularniejszych i najbardziej wszechstronnych kamieni szlachetnych na świecie. Ma bogatą historię, oszałamiający wygląd i różnorodne właściwości metafizyczne.

Niezależnie od tego, czy szukasz pięknej biżuterii, uzdrawiającego kryształu czy narzędzia duchowego, ametysty może zaoferować ci coś wyjątkowego i wyjątkowego. W tym przewodniku zbadamy wszystko, co musisz wiedzieć o ametystach, w tym:

Historia Ametystu!

Ametyst ma bogatą historię sięgającą czasów starożytnych. Nazwa „ametyst” pochodzi od greckiego słowa „amethystos”, co oznacza „nie pijany”.

Starożytni Grecy wierzyli, że ametyst kamień może zapobiegać odurzenie. Starożytni Rzymianie również cenili ametyst i wierzyli, że ma właściwości lecznicze. Dziś ametyst jest nadal ceniony za swoje piękno i duchowe znaczenie.

Fizyczne Właściwości Ametystu!

Ametyst jest odmianą kwarcu i składa się z dwutlenku krzemu. Ma twardość 7 w skali Mohsa, co czyni go stosunkowo trwałym.  Ametyst jest zazwyczaj fioletowy, ale może wahać się od bladego bzu do głębokiego fioletu. Kolor ametystu wynika z obecności żelaza i innych pierwiastków śladowych. Niektóre ametysty mogą również wykazywać podział na strefy lub pasy, co może dodać im piękna.

Metafizyczne Właściwości Ametystu!

Ametyst jest powszechnie uznawany za swoje duchowe właściwości. Mówi się, że promuje spokój i przejrzystość, co czyni go popularnym kamieniem do medytacji i praktyk uważności.

Uważa się również, że ametyst wzmacnia intuicję i świadomość duchową i może być używany do pomocy w leczeniu dolegliwości fizycznych, emocjonalnych i duchowych. Niektórzy ludzie używają nawet ametystu, aby pomóc w uzależnieniu lub kompulsywnych zachowaniach.

Jak Dbać O Ametyst?

Unikaj używania ostrych detergentów, środków ściernych lub myjek ultradźwiękowych, które mogą uszkodzić powierzchnię kamień ametyst.

Możesz również użyć roztworu łagodnego mydła i ciepłej wody, aby delikatnie zetrzeć brud lub kurz. 

Dobrze spłukać i dokładnie wysuszyć niestrzępiącą się ściereczką. Unikaj upuszczania lub uderzania go i zachowaj ostrożność podczas noszenia go podczas aktywności fizycznej.

Jak Włączyć Ametyst Do Swojego Życia?

Ametyst to piękny fioletowy kryształ, który ma wiele zalet dla twojego dobrego samopoczucia. Może pomóc Ci się zrelaksować, wzmocnić intuicję i ochronić przed negatywnymi energiami.

Noszenie biżuterii z ametystem może pomóc Ci czuć się spokojnie i pewnie przez cały dzień. Możesz umieścić kamienie ametystu w różnych pomieszczeniach, aby stworzyć spokojną i harmonijną atmosferę.

Podczas medytacji możesz trzymać kamień ametystu w dłoni lub umieścić go na czakrze trzeciego oka. Ametyst może pomóc ci uzyskać dostęp do wyższych stanów świadomości i połączyć się z twoimi duchowymi przewodnikami.

Jaka Jest Cena Ametystu?

Ametyst cena może się różnić w zależności od czynników, takich jak jakość, rozmiar i źródło kamienia.

Na cenę może również wpływać aktualny popyt rynkowy i dostępność. Jeśli jesteś zainteresowany zakupem bransoletki z ametystem, biżuteria Maura jest idealnym wyborem.

Konkluzja:

Ametyst to piękny i wszechstronny kamień szlachetny, który ma bogatą historię i różnorodne właściwości metafizyczne. Jest ceniony za oszałamiający wygląd, znaczenie duchowe i właściwości lecznicze.

Ogólnie rzecz biorąc, ametyst jest kamieniem szlachetnym, który może wnieść piękno, spokój i duchową świadomość do twojego życia.

Jeśli jesteś zainteresowany zakupem bransoletki Amethyst, Maura Jewelry to doskonały wybór. Nasze wysokiej jakości bransoletki wykonane są z prawdziwych kamieni ametystu i są dostępne w różnych stylach, które zaspokoją każdy gust.

Kupując bransoletkę Ametyst cena od Maura Jewelry, możesz mieć pewność, że otrzymujesz piękną i autentyczną biżuterię, która zapewni Ci wiele korzyści płynących z tego potężnego kamienia.

#Youtube

[odkrywcymiasta]

Jeżeli planujesz wizytę w Barcelonie, to ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Przygotuj się na odkrywanie wspaniałych smaków Hiszpanii. Zastanawiasz się „co pić w Barcelonie?" Odpowiedź jest prosta — każdego dnia możesz próbować czegoś innego, ale pewne klasyki zawsze warto znać. Oto kilka typowych napojów dla tego regionu, które absolutnie musisz spróbować podczas swojej podróży. Sangria – królowa hiszpańskich napojów Jednym z najbardziej znanych hiszpańskich napojów jest niewątpliwie sangria. Wielu turystów zastanawia się, czy sangrię piją tylko turyści, czy też jest to popularny napój wśród mieszkańców. Odpowiedź jest niejednoznaczna. Sangria jest popularna zarówno wśród turystów, jak i miejscowych, chociaż niektórzy Hiszpanie mogą twierdzić, że to bardziej "turystyczny" napój. Historia Sangrii Początki sangrii sięgają starożytności, kiedy to Rzymianie, po podbiciu Hiszpanii, zaczęli uprawiać winorośl. Było to związane z brakiem czystej wody, więc mieszano wino z owocami i przyprawami, aby je "oczyszczać". W ten sposób powstała sangria, której nazwa pochodzi od słowa 'sangre' - krew, ze względu na jej czerwoną barwę. Kiedy i z czym pić Sangrię? Sangrię najlepiej podawać schłodzoną, więc jest idealna na gorące, letnie dni. Doskonale smakuje jako aperitif, ale także doskonale komponuje się z lekkimi daniami, takimi jak tapas. Nie ma konkretnych zasad dotyczących pory dnia, ale wieczór to najpopularniejszy czas na jej spożywanie. Jak przygotować sangrię? Chcesz poczuć smak Barcelony bez wychodzenia z domu? Świetnie, bo sangrię możesz przygotować samodzielnie. Oto prosty przepis: Składniki: 1 butelka czerwonego wina 1 pomarańcza 1 cytryna 2 łyżki cukru 1 mała porcja brandy lub rumu Soda do smaku Lód Przygotowanie: Pokrój owoce na kawałki i wrzuć do dużej dzbanka. Dodaj cukier i brandy lub rum. Wymieszaj. Wlej wino i wymieszaj ponownie. Dodaj sodę do smaku i lód. Wymieszaj jeszcze raz i voila – Twoja domowa sangria jest gotowa do podania! Trzy ciekawostki o sangrii Czy wiesz, że tradycyjna sangria nie zawiera w sobie likieru ani sody? Te dodatki stały się popularne dopiero w XX wieku. Sangria jest tak popularna, że 20 grudnia obchodzony jest jako międzynarodowy dzień sangrii. Istnieje wiele wariantów sangrii, w zależności od regionu Hiszpanii. W niektórych częściach kraju dodaje się do niej cynamon czy inne przyprawy. Co pić w Barcelonie? Pięć innych popularnych trunków Cava Cava to hiszpańskie musujące wino, które pochodzi z regionu Katalonii pod Barceloną. To idealny napój na wszelkie toasty! Również idealny jako chłodzący napój na gorące letnie dni. Vermut Vermut, znany również jako vermouth, jest aromatyzowanym winem, które cieszy się dużą popularnością w Barcelonie. Podawany jest zazwyczaj z lodem, plasterkiem cytryny i oliwką. To idealny wybór na późne popołudnie, podczas "hora del vermut" – tradycyjnej porze na aperitif przed obiadem. Orxata de Xufa Orxata de Xufa to tradycyjny napój na bazie mleka z cykorii, który jest szczególnie popularny podczas upalnych letnich dni. Ten orzeźwiający, słodki napój, możesz spróbować w wielu barach i kawiarniach w Barcelonie. Moritz Moritz to lokalne piwo, które jest produkowane w Barcelonie od 1856 roku. Lekkie i orzeźwiające, jest doskonałym wyborem dla miłośników piwa. Pacharán Pacharán to słodki likier na bazie śliwek i anisu. Jest to klasyczny hiszpański napój, który często podaje się po obiedzie jako digestif. Podsumowanie: Co pić w Barcelonie? Barcelona to miasto, które oferuje wiele różnorodnych smaków. Od klasycznej sangrii, przez musującą Cavę, aż po orzeźwiającą Orxatę de Xufa - wybór jest naprawdę duży. Bez względu na to, czy jesteś wielkim miłośnikiem win, czy też szukasz czegoś nietypowego, z pewnością znajdziesz coś dla siebie. Więc następnym razem, gdy zastanawiasz się "co pić w Barcelonie?", pamiętaj o tych propozycjach. Na zdrowie! Odkrywaj Barcelonę spacerując.

Aby naprawdę poczuć klimat Barcelony, warto wybrać się na spacer po jej uliczkach. Właśnie dlatego polecamy nasze trasy spacerowe po Barcelonie. Odkryjesz z nami nie tylko najważniejsze zabytki, ale także ukryte perełki tego miasta. Spróbujesz lokalnych przysmaków, poznasz kulturę i historię tego fascynującego miasta. Wszystko to z przewodnikiem, który z pasją opowie Ci o Barcelonie. Więcej informacji znajdziesz poniżej! [block_content id="17831"]

[dopetaleobject]

Międzynarodowy Dzień Pizzy - scenariusze zajęć dla dzieci

Oficjalnie smakosze kulinarni wyróżniają 50 rodzajów pizzy. W praktyce potrawa ta doczekała się setek rozmaitych form serwowanych na stołach we wszystkich zakątkach świata. 9 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Pizzy. Jaką historię ma Międzynarodowy Dzień Pizzy Pizza uchodzi za kultową potrawę kuchni włoskiej. Tymczasem pierwsze dania tego typu zaczęli serwować nie Rzymianie, a starożytni…

View On WordPress

#dzieńpizzy #pizza #przedszkole #scenariusz #tematyczne

[maksimlustiger]

Na zgliszczach Sodomy ?

Nie

ma

Miłości

Jest

tylko

popęd

i

przemoc

I

cała

pozorna

siatka

mniejszych

i

większych

konwenansów

Zmienność

Epok

tuszuje

bestialstwo

Cywilizacje

umierają

By

narodziły się

Nowe

Co

zostaje

?

Milcząca

nadzieja

że

Sodoma

jest

zaledwie

Mitem

Spadkiem

po

rozwydrzonej

kopulacji

Rytuały

Orfickie

też

były

ukrwionymi

genitaliami

Rzymianie

mimo

skradzionych

proporcji

doskonałości

uprawiali

stosunki

wieloznacznie

złożone

z

dziecięcej

naiwności

kurosów

psów

hodowlanych

rozwiązłych

kobiet

oraz

kóz

świątynnych

Adamici

bezwstydnie

tasowali

cielesność

kobiet

i

mężczyzn

Nam

pozostaje

nadzieja

że

w

pomnażanych

porno

wizjach

odnajdziemy

siebie

....

zatem

Sodoma

nigdy

nie

jest

przeżytkiem.

#poetry #sodoma

[olostrzyz]

No i docieramy do pierwszego punktu związanego z Imperium Romanum. Wojny markomańskie – seria konfliktów zbrojnych pomiędzy Cesarstwem Rzymskim a plemionami germańskimi w strefie limesu środkowo-dunajskiego w latach 167–180[1][2]. W pierwszej fazie wojen barbarzyńcy uderzyli na rzymskie prowincje: Noricum (Górna Austria, część Bawarii), Panonię (Węgry, Austria) i Recję (południowe Niemcy i Szwajcaria), a w 169 roku przekroczyli Alpy. Rzymianie opanowali sytuację pod koniec 170 roku i wyniku kolejnych kampanii zajęli obszary Moraw i południowo-zachodniej Słowacji, gdzie cesarz Marek Aureliusz postanowił utworzyć nowe prowincje. Po śmierci cesarza (180) jego syn Kommodus zrezygnował z planów ojca i wycofał legiony za linię Dunaju.. Tako rzecze Wilipedia. A my jesteśmy na terenie obozu w dzisiejszym Musovie. #3dtrip #3dpress #trip #travel #travelblogger #travelphotography #travelgram #oloontour #landscape #landscapephotography #postcard #travelling #czech #czechrepublic #romanempire #imperiumromanum #rome #muslov #musov #spqr (w: Brána do Římské říše) https://www.instagram.com/p/CgO28IiI1Ju/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#3dtrip #3dpress #trip #travel #travelblogger #travelphotography #travelgram #oloontour #landscape #landscapephotography #postcard #travelling #czech #czechrepublic #romanempire #imperiumromanum #rome #muslov #musov #spqr