#die moest mee

[dutchjan]

August 16, 2023

#le mayenne #le berry #vierzon #emmaüs #die moest mee #koopje #drie euro #bord #boerenservies #verzameling #france #frankrijk #sarzay #perfect #pruimen #plums #prumes

[zoueriemandzijnopmars]

Ik snap gewoon niet helemaal waarom iedereen tegenwoordig perse op zaterdag wil korfballen, in plaats van zondag, wat een ramp is voor de planning omdat er maar zoveel ruimte is, dus vooral in de zaal speelt men dan om 8 uur ‘s avonds eens een wedstrijd in plaats van een normale middag tijd, maar dat zal wel aan mij liggen

#korfbal #nederblr #Nederlands #alsof iedereen ineens naar de kerk wil ofzo #ik stop er toch mee maar ik snap er niks van #het ligt sowieso aan de knkv die zaterdags teams voortrekt #want als je als zondags team tegen een zaterdagsteam wilt spelen gaat dat altijd op zaterdag ipv zondag #maar ja wanneer heeft de knkv ooit een goede beslissing genomen (niet dat ik me kan heugen ) #dit is ontzettend niche maar ehm ja ik moest ff ranten #i made an original post #progressief in mijn politieke standpunten conservatief op alle andere punten lol

[genniviva]

Het kabinet is gevallen, dus er komen (hopelijk binnenkort) weer verkiezingen! Ik raad iedereen aan om als je er de tijd voor heb eens te kijken of je kan helpen met stemmen tellen in je dorp. Ik heb dat tijdens de laatste waterschaps- en provinciale verkiezingen gedaan, en niet alleen betaald het lekker, het is ook nog eens gezellig :)

#text #dutch #Je moet van te voren wel een online training volgen maar die is makkelijk te doen en de andere mensen waar je mee werkt helpen graag als je #de vorige keer ging het door tot twee uur 's nachts >.< #maar toen moeste we twee aparte verkiezingen tellen. dit is waarschijnlijk minder werk ook al komen er meer mensen #de groep die in de kerk werkte waren pas om vijf uur klaar! poor guys

[mittwoch-addams]

New ellie and daan articles 🥹 can you post it please

Google translated as per usual.

-

’Ik ga waar zij gaat’

Liefde tussen Daniëlle van de Donk en Australië-ster Ellie Carpenter overstijgt alles

'I go where she goes'

Love between Daniëlle van de Donk and Australia star Ellie Carpenter transcends everything

Daniëlle van de Donk (r.) straalt op de foto met haar geliefde Ellie Carpenter. De twee kunnen elkaar zomaar tegenkomen als opponenten op het WK.

Daniëlle van de Donk (r.) shines in the photo with her beloved Ellie Carpenter. The two can just meet as opponents at the World Cup.

-

Het was een geweldige shock voor Australië, donderdagavond in Brisbane. Waar niemand rekening mee had gehouden, geschiedde. De Matildas, outsider op het eigen WK, werden in Queensland pootje gelicht door Nigeria (2-3), waardoor plaatsing voor de knock-outfase een zware kluif gaat worden. Daniëlle van de Donk voelde een paar duizend kilometer verderop in Wellington met haar vriendin mee.

Natuurlijk had Van de Donk na de Australische nederlaag een vreugdesprongetje kunnen maken. Tenslotte: de Aussies zijn net als Nederland een kanshebber voor de wereldtitel. Maar zo zit Van de Donk niet in elkaar.

It was a great shock for Australia, Thursday night in Brisbane. What no one had taken into account happened. The Matildas, outsider at their own World Cup, were lifted in Queensland by Nigeria (2-3), making placement for the knockout phase a tough hit. Daniëlle van de Donk felt with her friend a few thousand kilometers away in Wellington.

Of course Van de Donk could have made a leap of joy after the Australian defeat. Finally: the Aussies, like the Netherlands, are a contender for the world title. But that's not how Van de Donk works.

De liefde voor haar Ellie overstijgt het WK. „Ik hoop dat mijn vriendin ver komt”, zegt de verliefde Oranje Leeuwin na terugkomst uit Wellington, waar Oranje en de Verenigde Staten een waar spektakelstuk hadden opgevoerd. „Natuurlijk wil ik dat. Ellie heeft er keihard voor getraind. Zij is net terug van een kruisbandblessure.”

The love for her Ellie transcends the World Cup. 'I hope my girlfriend gets far,' says the Orange Lioness in love after returning from Wellington, where Orange and the United States had staged a true spectacle. “Of course I want that. Ellie trained hard for it. She has just returned from a cruciate ligament injury.”

Ellie Carpenter is mateloos populair in haar geboorteland. Op vijftienjarige leeftijd maakte de rechtsback haar debuut voor het nationale elftal, een jaar later was ze de jongste deelnemer aan het olympisch voetbaltoernooi. De vonk tussen Carpenter en Van de Donk sloeg over in Frankrijk, waar ze samen uitkomen voor Olympique Lyonnais.

Ellie Carpenter is immensely popular in her native country. At the age of fifteen, the right back made her debut for the national team, a year later she was the youngest participant in the Olympic football tournament. The spark between Carpenter and Van de Donk spread in France, where they play together for Olympique Lyonnais.

In de armen sluiten | Closing in the arms

Ze konden elkaar een paar weken terug in Sydney nog even kort in de armen sluiten, vertelt Van de Donk, die in de uren na het duel met de VS een ware hit was op social media vanwege de zwarte badmuts die ze de laatste paar minuten van het duel moest dragen.

They were able to embrace each other briefly a few weeks ago in Sydney, says Van de Donk, who was a real hit on social media in the hours after the duel with the US because of the black swimming cap she had to wear for the last few minutes of the duel.

Voor aankomst in Nieuw-Zeeland verbleef Oranje negen dagen in Sydney. „Daar hebben we elkaar nog een uurtje kunnen zien”, zegt Van de Donk. Carpenter was op doorreis naar Brisbane, waar de Australische selectie haar tenten heeft opgeslagen. „Ik moest allemaal spullen voor haar meenemen, proteïnes en zo. Het kwam toevallig zo uit dat we elkaar konden treffen. Hoe kort ook, ik was hartstikke blij om haar te zien.”

Before arriving in New Zealand, Orange stayed in Sydney for nine days. 'We were able to see each other there for another hour,' says Van de Donk. Carpenter was passing through to Brisbane, where the Australian selection pitched its tents. “I had to bring all kinds of stuff for her, proteins and stuff. It just so happened that we could meet. No matter how short, I was very happy to see her.”

Staan vol achter ploeg | Are full behind squad

Het is dat Van de Donk zelf actief is op het WK, anders had ze alle duels van haar geliefde op de tribunes gezeten. „Ik vind dat ze ook een heel leuk team hebben. De mensen in Australië staan als home country vol achter de ploeg, de stadions zitten vol en breken records. Daar moet ik ook achter staan. Maar dat had ik vorig jaar op het EK ook bij Engeland. Die zijn ook op de juiste manier aan de weg aan het timmeren. Nou, dan heb je mijn support al. Want ik wil het vrouwenvoetbal ook alleen maar verder helpen”, meent Van de Donk, die na haar loopbaan het trainersvak in wil. „Sommige trainingspapiertjes heb ik al.”

It is that Van de Donk herself is active at the World Cup, otherwise she would have sat all the duels of her lover in the stands. “I think they also have a very nice team. The people in Australia are full behind the team as a home country, the stadiums are full and break records. I have to stand behind that too. But I also had that at the European Championships last year in England. They are also working on the right way. Well, then you already have my support. Because I only want to help women's football further,” says Van de Donk, who wants to enter the coaching profession after her career. 'Some training papers I already have.'

Daniëlle van de Donk in haar outfit van het Nederlands elftal. Dinsdag wacht de groepswedstrijd tegen Vietnam.

Daniëlle van de Donk in her outfit of the Dutch national team. The group game against Vietnam awaits on Tuesday.

Afgelopen zomer bezocht Van de Donk voor de eerste keer het land van haar vriendin. „Dat was na het EK, uiteraard met zijn tweetjes. Ik had een hele goede reisgids aan haar en heb hele mooie dingen gezien. Zelf komt Ellie uit het binnenland van New South Wales, op vijf uur rijden van Sydney. Ze woonde er op een boerderij en weet zelfs hoe je slangen moet killen. Verder was er daar helemaal niks te doen. Gelukkig wonen haar ouders nu in Sydney.”

Last summer Van de Donk visited her girlfriend's country for the first time. “That was after the European Championship, of course the two of us. I had a very good travel guide with her and saw very beautiful things. Ellie herself comes from the interior of New South Wales, a five-hour drive from Sydney. She lived there on a farm and even knows how to kill snakes. There was nothing else to do there at all. Fortunately, her parents now live in Sydney.”

"’Ellie woonde op een boerderij en weet hoe ze slangen moet killen’"

"'Ellie lived on a farm and knows how to kill snakes'"

Elke dag contact | Contact every day

Natuurlijk heeft ze contact met haar vriendin. Elke dag. Ze gunnen elkaar sportief het allerbeste, weet Van de Donk: „We willen allebei dat de ander ver komt. We kunnen elkaar pas in de finale tegenkomen. Wat een finale zou dat zijn.” Niet ondenkbaar: ze zouden elkaar in het veld zomaar kunnen tegenkomen. Van de Donk, stellig: „We gaan niet voor elkaar uit de weg. Oh nee, we gaan er gewoon vol op. Honderd procent.”

Of course she has contact with her girlfriend. Every day. They wish each other the very best sportingly, Van de Donk knows: “We both want the other to go far. We can't meet until the final. What a finale that would be.” Not unthinkable: they could just meet in the field. Van de Donk, firmly: “We do not shy away from each other. Oh no, we're just going full. One hundred percent.”

En na die, vooralsnog imaginaire finale, zal het vast wel goed komen tussen de tortelduifjes, vermoedt Van de Donk, die zich wellicht ooit nog eens met haar Ellie in Australië zal gaan vestigen. „Het zou kunnen, maar niets is zeker. Het is best gek. Ik denk nu eigenlijk: ik ga waar zij gaat. Ze is een stuk jonger dan ik, dus ik denk dat zij langer blijft voetballen. Uiteindelijk zal ik dus wel mee moeten. Zo staan we er eigenlijk beiden in. Of het nou Australië wordt of Nederland, of van mijn part Italië, we zien het wel. Als we maar samen zijn.”

And after that, for the time being imaginary finale, things will probably be fine among the lovebirds, suspects Van de Donk, who may one day settle in Australia with her Ellie. “It could be, but nothing is certain. It's pretty crazy. I actually think: I'm going where she goes. She's a lot younger than me, so I think she keeps playing football longer. So in the end I will have to come along. That's how we both are in it. Whether it will be Australia or the Netherlands, or of my part Italy, we'll see. As long as we are together.”

#ellie carpenter #danielle van de donk #OL feminin #auswnt #nedwnt

[bl0ss0sm]

Tweede Kans (Deel 3)

Original comic artist: Tulipsempai -> English version! Vorige deel - Volgende deel

"...Ik kan het niet geloven..." "Ik ben dood."

"Ik hoorde Chosen een beetje kalmeren terwijl ik wegliep" "Ik zag hem mijn lichaam meenemen. Ik vraag me af of hij het wil begraven ofzo."

"Ik snap het niet..."

"Chosen zag er zo FUCKING VERDRIETIG uit!!" "Ik heb hem nooit zo zien doen!" "Dit is niet de reactie die ik van hem verwacht had."

"Hij was degene die het allemaal startte!" "Het was duidelijk dat hij me dood wilde!" "Ik DaChT nIeT dAt HeT zO vEr ZoU gAaN" "Je werkte samen met die stick moordenaar en nu HUIL JE OVER MIJ DOOD!??"

"..."

"Betekent..." "Betekent dat dat hij mij nog steeds als en vriend zag?"

"Als dat het geval zou zijn. zo waarom verraadde hij mij nadat ik heb mijn plan met de virabots liet zien?" "Waren we het niet eens over dat we de wereld wouden overnemen?" "Als hij het er niet mee eens was waarom zei hij dan niets in plaats van mij slaan?" "Verdomme Chosen!" "Praat de volgende keer!"

"...Maar ik denk dat er geen volgende keer is hè." "Chosen... kan me niet langer horen." "..." "Het is alsof ik er niet meer ben voor hem."

"Ik heb mijn krachten niet eens meer." "Ik moest hier naartoe lopen." "Man, een geest zijn is stom."

"...Snif..." "Nee..."

"NEE!" "Snif!" "IK GA NIET HUILEN!!" "IK MOET een oplossing vinden voor dit!"

"Nou, is dat niet zielig." "H-Huh??"

"Hoi :)" "Je zit op mijn plek." "WAT DE FUCK????"

#ava tdl #ava victim #ava tco #animator vs animation

[fransopdefiets]

2-6 Nieuw Schoonebeek

Gisterenavond trakteerde ik mezelf op een concert in de Vermaning van Zaandam, ze speelden pianotrio’s van drie B’s, Beethoven, Bloch en Brahms. Mayke zat in het vliegtuig naar Sjanghai, dus ik moest mezelf vermaken deze tweede laatste avond.

Het stuk van Brahms sprak de zaal (nou ja, er waren hooguit 25 mensen) het meest aan, daar ontstond een bijzondere dynamiek tussen de musici. Mag ik hier even reclame maken voor de Nieuwe Huys concerten, die in de Vermaning gegeven worden? Ze weten altijd bijzondere ensembles te strikken voor een optreden waar vaak maar 15 of 20 mensen op afkomen. Dat is echt ten onrechte.

Het was een mooi slot van een emotionele week.

Het is een stuk kouder geworden dan twee weken geleden, het is grijs en er staat een stevige noordenwind. Ik denk dat die landinwaarts wel iets minder hard zal waaien, we gaan het zie . Maar ‘s morgens om tien uur op het stationnetje van Zaandijk is het behoorlijk fris. Ik ga weer naar Coevorden waar Bob en Hetty me weer ophalen van het station.

De route door Denemarken blijft een gokje, er staat de hele volgende week een harde westenwind aan de Deense kust zo tussen 4-7 bft. Het is maar net hoe dat uitpakt, als ie net iets zuidelijker wordt, is het feest, maar kiest die een beetje noordelijker hoek, dan ben je de sjaak. Gelukkig hoef ik pas woensdag of donderdag te beslissen, wie weet hoe het dan er voor staat. De komende twee-drie dagen lijkt de wind hoofdzakelijk westzuidwest te staan, wat natuurlijk reuze gunstig is.

Vandaag ben ik dan echt 67 geworden, zevenenzestig! en treed ik toe tot het legioen der veteranen, die hun beste jaren voor het vaderland gegeven hebben en naar wie in dankbaarheid wordt opgekeken door het Nederlandse volk. Onze beloning bestaat uit een staatspensioentje, dat de vaste lasten van ons bestaan dekt.

Ik heb nu 4 maanden de tijd om te bedenken hoe ik de komende jaren verder wil invullen. Vooralsnog heb ik me alleen aan wat bestuurswerk gecommitteerd en is er voldoende ruimte om weer iets te gaan leren of nog wat betaalde klussen te doen. Het leukste is natuurlijk om iets heel nieuws te gaan doen en daar dan ook nog wat geld mee te generen. Maar dan moet ik geen boeken gaan schrijven, want het schijnt dat uitgevers overspoeld worden met manuscripten van gepensioneerden. Dan kan ik beter proberen influencer te worden en mijn geld verdienen met het aanprijzen van steunkousen, zalf tegen de jicht en erectiepillen op basis van inheemse kruiden uit de Kalverpolder. Ik zie daar wel mogelijkheden en een mooie samenwerking met de Zaanse Schans. Want daar hebben ze nog geen authentieke Zaanse heelmeesterspraktijk. De stichting Kalverpolder levert de kruiden aan, de molenaars vermaken die tot zalf en de weverij fabriceert de steunkousen. Win-win-win.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We hebben onze documentatie over het maken van aangepaste sjablonen voor blogs bijgewerkt, met name over hoe om te gaan met berichten in de nieuwe berichtindeling (Neue Post Format, NPF) versus berichten in de ‘oude’ indeling.

Als je een mobiel apparaat gebruikt om de website met een webbrowser te bezoeken, laat de navigatiedialoog nu zien op welke blogpagina (Berichten, Concepten, enz.), Accountpagina of Instellingenpagina je je momenteel bevindt.

Op het web hebben gedeactiveerde blogs in reblogreeksen nu de grijze anonieme avatar, in plaats van een van de standaard avatars.

🛠️ Fixes

Probleem verholpen dat zich eerder op alle platforms voordeed, waardoor sommige reblogactiviteiten op mysterieuze wijze in de activiteitenfeed ontbraken. Ze zijn nu allemaal terug!

Op iOS hebben we een bug verholpen waardoor de banner onderaan het scherm met de Tumblr abonneebadge je iets te vaak lastigviel.

We zijn bezig met het verhelpen van een aantal visuele problemen op het web die kunnen optreden bij het laden van feeds, waardoor feeds kort weg- en terugschoten.

We hebben een bug verholpen waardoor gebruikers slechts één link naar aangepaste pagina's konden toevoegen aan hun blog op het web.

Probleem opgelost waardoor sommige feeds werden verbroken omdat iemand… ergens… een manier had gevonden om meer dan het maximale aantal pollopties in een bericht op te nemen. En nul opties in een peiling.

De feed Volgend loopt niet langer in een ‘lus’ en toont content vanaf de bovenkant van de feed terwijl je scrolt.

Er is een klein probleem opgelost waardoor je veel moest scrollen voordat de links onderaan de rechterzijbalk werden weergegeven.

Op 28 september ontbraken gedurende ~15 minuten alle reblogitems in ieders activiteit. We hebben ze zo snel mogelijk teruggezet.

🚧  Nog mee bezig

In de nieuwste versie van de iOS-app zien sommige gebruikers een grijs klokpictogram () in berichten, naast de reblogknop. Dit is het Snelle wachtrij-experiment van de instellingen van Tumblr Labs, maar het is niet de bedoeling dat iedereen dit ziet. We werken eraan om het te verwijderen voor gebruikers die het experiment niet hebben ingeschakeld.

🌱 Binnenkort

Houd de blog @engineering in de gaten voor een fascinerende blik in onze nieuwste hackathon, die binnenkort wordt gepubliceerd!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

#tumblr update #nieuw #bug fixes

[salernoah]

Dinsdag | 14-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 2

Terwijl de Italianen hun schoonheidsslaapje, il riposo, houden, geniet ik van de middagzon vanaf het balkon. Misschien is het een vreemd beeld voor de Italianen, ik die in bikini op een stoeltje zit en een wasrek als bureau gebruik, terwijl zij hier nog gekleed gaan in jeans en blazers (hoe ze het doen, weet ik ook niet).

Vandaag mocht ik gelukkig aanschuiven in een nieuwe klas, een niveau hoger dan mijn klas van gisteren. Hoewel de meerderheid van de klasgenoten toch echt wel in aanmerking kwam voor een veteranenpas, was ik verheugd om een meisje van mijn leeftijd te zien. Het meisje bleek echter een Braziliaanse vrouw van dertig te zijn, die er veel jonger uitziet (dankzij een beetje botox, bekende ze echter).

De les verliep goed. Het tempo lag inderdaad hoger en ik kon makkelijk meekomen. Aangezien we ook een stukje grammatica (mijn favoriete taalonderdeel) hebben behandeld, was het voor mij een zeer geslaagde dag.

Na de pauze van een halfuur, die ik op de lungomare heb doorgebracht (foto’s makend met mijn analoge camera), was er nog een meid van mijn leeftijd verschenen. Een Zwitserse van tweeëntwintig. Het overgrote deel van mijn klas (op mij, de Braziliaanse en een Sloveense oude dame na) bestaat uit vrouwen uit Zwitserland. We gingen met z’n allen naar buiten voor een opdracht waarbij we in twee teams werden verdeeld. De school ligt in het stadshart. We moesten een lijst met vijf specifieke kledingstukken maken (zoals een rode leren riem, een gestreepte broek) en vervolgens uitwisselen. De bedoeling was om alle vijf kledingstukken te vinden en te fotograferen binnen een kwartier. Toen we terug naar het schoolgebouw liepen, raakte ik in gesprek met de Braziliaanse Valeria. Ook zij had meer mensen van onze leeftijd verwacht, in plaats van zo veel senioren. We spraken af om samen met het Zwitserse meisje (ben haar naam reeds vergeten; Eve?) te gaan lunchen na school. Morgen gaan Valeria en ik allebei mee op excursie naar Vietri sul Mare, wat vlakbij Salerno ligt. Vietri is de hoofdstad van de keramiek in Italië.

Het is nu 15:27 en ik voel de zon inmiddels wel branden. Zolang mijn laptop niet oververhit raakt, houd ik het nog wel uit. Mijn huisgenoot uit Tsjechië is nu in Pompeii, dus heb ik het huis voor mezelf. Dat zal wellicht anders zijn zodra het oudere Braziliaanse echtpaar hier volgende week intrekt. Ik denk niet dat ik dan nog in mijn bikini op het balkon zal zitten, alleen als ik zeker weet dat ik alleen thuis ben.

Na de lunch met de meiden, waarbij een bekende (een Zwitserse van negentien) van Eve aanschoof, ging ik op weg naar het kasteel bovenop de berg. Ik wist niet hoe ik er precies moest komen, maar volgens Eve was het lopend goed te doen. Ik volgde Google Maps en probeerde hier en daar mijn eigen draai aan de route te geven door op mijn gevoel af te gaan. Ik liep door smalle gekleurde straatjes en onder bogen door terwijl ik zo nu en dan een foto maakte met mijn camera. Ik kwam langs een bordje met de route naar de botanische tuin, Giardino di Minerva, die jammer genoeg een jaar gesloten is voor onderhoud (ik had Salerno namelijk de voorkeur gegeven deels vanwege deze botanische tuin) en liep het bordje voorbij. Uiteindelijk kwam ik uit bij een prachtige miniwaterval. Een waterval! In de stad! Ik vond het verbazingwekkend. Het uitzicht op zee was trouwens ook bijzonder mooi. Hoewel ik niet wist waar ik precies terecht was gekomen, was ik blij met mijn plotselinge ontdekking. Een paar trappen op en ik stond voor iemands huis met een citroenboom op de kleine patio voor het huis. Een trap verder en ik liep een piepklein bruggetje over naar een huis dat boven de waterval lag. Een adembenemend uitzicht. Ik zou hier ook wel kunnen wonen, dacht ik nog.

Ik besloot mijn bezoek aan het kasteel te verplaatsen naar een andere dag deze week. Ik moest ontzettend plassen en wist de ingang van het kasteel toch niet te vinden. Ook wilde ik vandaag naar il Duomo di Salerno, maar toen ik bij de kathedraal aankwam en aan de man vroeg of ik naar binnen mocht in deze outfit, werd ik vriendelijk afgewezen. God houdt namelijk niet van schaarsgeklede sexy jonge vrouwen wier decolleté te aanstootgevend is voor een plek waar baby’s gedoopt worden en families samenkomen (zo erg was het ook weer niet hoor). Dus zei ik beleefd in het Italiaans dat ik overmorgen wel zou terugkomen. Helaas wordt het overmorgen nog warmer dan vandaag, dus denk ik dat ik het maar naar vrijdag verplaats.

Hoewel het pas officieel mijn derde dag in Italië is, voelt het alsof ik hier al een week zit. Ik voel me erg op mijn gemak in het appartement en op school. Ik ben doodblij dat ik nu in een andere klas zit waarbij het allemaal iets sneller gaat. De oude vrouwen zijn allemaal zo erg nog niet; er zijn er pas twee die ik wat minder graag mag: de Sloveense vrouw, omdat ze traag is; en een van de Zwitserse vrouwen die tijdens de opdracht een beetje kapsones had en zo deed tegen mij (ik hoorde later van de vriendin van Eve dat zij die vrouw ook niet mocht). Verder zijn de vrouwen een stuk beter dan de ongemakkelijke Japanners en heb ik geen last meer van iemands stinkadem om negen uur ‘s ochtends.

#salerno

[magheteenonsjeminderzijn]

Yes, met het aantal kilo’s dat vandaag op de weegschaal staat bij NF, zit ik precies 1 ons onder het gewicht waar ik deze fase voor ging 🎉

Met Marcel ook een weddenschap afgesloten. Bij de eerste 11 kreeg ik 50 euro. Bij de volgende stap, als er nog eens 5 af zijn 100 en dat is vandaag.

Marcel stuurde berichtje dat ik iets moest opzoeken voor hem en toen kwam ik de enveloppe tegen 😅

Ik spaar het op en ik heb in mijn hoofd om aan het einde van de rit met dit geld een eind op weg te zijn om een ooglidcorrectie te bekostigen.

Ik moest al vroeg bij de meting zijn, om 8.30 uur. Ik was dwars door de wekker heengeslapen en had ook Marcel zijn telefoontje en app niet gehoord en werd pas om 7.40 wakker. Om 8.05 stapte ik de deur uit en was uiteindelijk om 8.25 in Amstelveen.

Na de meting door naar TICA voor de laatste bestellingen en ik heb voor onszelf wat zijden bloemen gekocht. Na TICA door naar de benzine pomp en naar Jumbo om het pakketje op te halen voor Annette. Dat is Yvon haar kleindochter, en die is net 1 jaar geworden. Yvon is over eruit Amerika en komt vanmiddag met haar dochter en kleindochter langs.

Bij thuiskomst snel wat yoghurt genomen en weer terug naar Amstelveen gereden voor mijn sollicitatiegesprek in het Amstelland ziekenhuis. Van de 70 die gesolliciteerd hebben, ben ik er toch weer tussenuit gepikt. Het was een leuk en goed gesprek. We hebben een uurtje met elkaar gesproken. Hij belt maandag om te horen hoe ik erin sta.

Ik ben op de terugweg nog even gestopt bij AH en daarna door naar huis. De Griekse salade van gisteren opgegeten met 2 crackers. En net toen ik het laatste stukje cracker in mijn mond stopte belde Yvon aan.

Yvon ging mee om Ivy uit school te halen als verrassing. Ivy reageerde enthousiast. Even een halfuurtje gezeten en toen heb ik iedereen achtergelaten en ben ik alleen Ryan op gaan halen in Aalsmeer.

Eenmaal allemaal thuis hebben ze lekker met elkaar gespeeld.

Om 17.30 kwamen Mike en Natas en om 18 uur kwam Marcel thuis. Voor vanavond heb ik al eerder lasagne gemaakt en pasta carbonara. Bak sla erbij en iedereen helemaal happy. Voor mijzelf wokgroente gemaakt, samen met Duitse biefstuk

Na het eten ende cappuccino hebben de kinderen nog even gespeeld samen en toen werd het tijd voor Yvon om naar huis te gaan. Maar voor ze vertrekt maken we nog even een foto van de 2 vriendinnen met hun kroost 🥰

Toen Yvon en Mike en Natasja vertrokken waren hebben we alle rotzooi opgeruimd en daarna zijn we neergeploft voor de TV en hebben we nog 2 afleveringen van de Netflix serie Ripley gekeken en daarna lekker naar bed. Welterusten!

[bramsnor]

Hoi hier Kato weer terug,

Wat een angstige rottijd heb ik gehad zeg, ik was echt doodsbang. Geheel tegen mijn gewoonte bij deze baas in heb ik denk zijn arm tien centimeter langer getrokken. Wat ben ik bang van dat “klote” vuurwerk, ik raak totaal mijn hondenverstand kwijt bij de minst geringe klap. Inmiddels ben ik veeeel rustiger al schrok ik me vanmiddag nog een keer rot.

Was met die Snor en het “minimensje” aan de wandel bij de winkels toen we achter zo’n zakkenophalende wagen langs liepen. En toen ontplofte er wat in dat ding. Ik merkte wel aan de lijn dat dit keer die Snor ook enorm schrok, maar die had snel door wat er gebeurde en wist mij snel te overtuigen dat er weer niets aan de hand was.

Maar ik heb nu begrepen dat hij mij gaat trainen op harde geluiden, zo dat ik over zeven hondenjaren minder bang ben bij het volgende vuurwerk feestje. Hopelijk lukt hem dat, heb wel gezien dat hij veel zit te lezen over “Bumper”, dat is een politiehond die heel erg stoer is en prima zijn baas weet te volgen en verdedigen. Hoe dit gaat uitpakken lezen jullie later, vandaag al een van mijn beproevingen gehad. Hij was aan het timmeren en normaal vlucht ik naar een rustiger plekje, maar ik werd dus teruggefloten en moest blijven. Heb ik gewoon gedaan natuurlijk en uiteindelijk viel het mee.

Ik ga nu de nacht in en bewaak de roedel, tot later.

Kato 🐕

#kato;opvanghond;border collie;bordercollie;bramsnor;lekkerkerk;hondenblog;

[ikmichiel]

Tik tik tik

- Juni 2023

Drie dagen geleden was het alweer vijftien jaar geleden dat hij zich oud begon te voelen. Als een mokerslag werd meneer geconfronteerd met tijd die geruisloos met hem mee gestapt had, toch onderweg nooit eens de moeite genomen had meneer alert te maken op het verstrijken daarvan. De datum had in een ander leven als een riedeltje geklonken, en bevond zich nu in de nevelen der kleine geschiedenissen die ieder van ons beleefde.

Een ander leven, een vorig leven. Eén van de ontelbaar vorige levens die meneer toen en dan definieerden. Bij een slang was dat veel duidelijker: new skin, new me. Niet zo bij de ontheemde haarloze aap in de digitale era.

Pas vijf lange jaren later zou meneer aan deze blog beginnen. Therapeutische bijwerkingen mooi meegenomen. Ook toen bevond hij zich in een ander leven als dat van vijf jaar eerder en tien jaar later. Het moest gezegd: meneer was niet jong meer. Al even niet. Hij kon ondertussen terugkijken op decennia. Shit.

Toch waren er ook zaken die nooit leken te veranderen. Enkele constanten die meneers leven vorm en structuur gaven. Ha, structuur, de heilige koe in het leven. Zonder ging niet. Zonder hoefde (het) niet.

Zo was ook dit tienjarig vodje al aan maar liefst zes bureaus geschreven. Zes bureaus, zei ter, Zes he! Zo ging dat in het leven. Wat belangrijker was - zie structuur - was dat het bed tenminste altijd identiek bleef. In al die tijd waren er bakens die als vuurtorens boven woeste golven uittorenden.

Ach, misschien was het dan allemaal toch niet zo slecht. Integendeel, zelfs. Zolang de tijd naast hem liep, gebeurde het leven gewoon. Of buitengewoon. Meneer telde zijn zegeningen en keerde terug naar zijn dag.

#ikmichiel

[ynseincanada]

zaterdag 9/12/2023

(deel 1)

Hallo iedereen. Snel even een update van de afgelopen maand, want ik zit momenteel in deadline seizoen! :(

Op 10 november ben ik op een nachtelijke trip gegaan naar Elk Island National park met Mei om sterren te spotten! De foto's zijn enorm wazig, maar geloof me, het uitzicht was prachtig. Ik heb nog nooit zoveel sterren gezien. Iemand had een gigantische telescoop mee, en zo hebben we Jupiter en Saturnus kunnen spotten. Ik heb zelfs de ringen rond Saturnus gezien! Jammer genoeg was het noorderlicht niet te zien.

Tijdens reading week (een week vakantie in November), ben ik naar Calgary getrokken om een weekje bij Anna (mijn huisgenoot in Edmonton) en haar familie te blijven. Dinsdag ben ik naar de mall geweest (echt een ding hier) met Jin (onze andere huisgenoot die ook van Calgary is) en haar lief. s' Avonds zijn we gaan eten in een Koreanse BBQ plek. ZO lekker.

Woensdag ben ik Calgary stad gaan verkennen. Het bekendste monument van Calgary is de toren (zie foto's). Ik wou wel naar boven gaan, maar een ticket kostte 20 dollar........ Help. Anna's papa had vanalles opgeschreven dat ik zeker moest bekijken, dus ik heb zijn lijstje gevolgd. Mijn dag heb ik geeindigd in (weeral) een mall....

Sneeuw woensdagavond!!!! ft. Gypsy <3

Donderdag zijn Anna en ik naar Banff getrokken, op ongeveer een uurtje en half rijden van waar ze woont. Het was daar ongelooflijk prachtig. Ik raad iedereen aan om eens naar de parken van Alberta te gaan, want het is ongelooflijk. Het was wel super glad, omdat het net had gesneeuwd, en ik ben een paar keer net niet gevallen. Het stadje was ook super gezellig, met leuke restaurantjes en winkeltjes.

P.S.: spot de eekhoorn!

Op de terugweg zijn Anna en ik gestopt in Canmore, ook een super schattig stadje. Toen we daar waren, was er een van de mooise zonsondergangen, zeker met de bergen in de achtergrond <3

#day 104

[sergiofelter]

Sergio Felter: ‘Alle vakken hebben hun nut gehad’

Het is deze zomer dertig jaar geleden dat de HvA, zoals we die nu kennen, ontstond. Sergio Felter is informatiespecialist bij de bibliotheek van de faculteit Bewegen, Sport en Voeding. 30 jaar geleden, in 1996, studeerde hij Informatiedienstverlening en -management (IDM) aan de Hogeschool van Amsterdam. Wat hij zich herinnert: ‘De docenten waren heel erg betrokken.’

Sergio koos niet meteen voor deze opleiding. Hij studeerde eerder Rechten en Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Maar die studies bevielen hem niet, vooral de massaliteit stond hem tegen. Hij was er niet op zijn plek. Uit een test rolde Informatiedienstverlening en -management. Deze opleiding bestaat niet meer als zelfstandige hbo-opleiding, maar nog wel als niet-bekostigd onderwijs. De opleiding zoals die was, ging op in Creative Business. Destijds was het al een kleine opleiding. Samen met de opleiding Boekhandel en Uitgeverij, was die gevestigd op de Keizersgracht.

Die kleinschaligheid was een voordeel. Sergio: “Het pand was klein en hokkerig, met veel trappetjes. We hadden ook al projectonderwijs, in kleine groepjes. Je kende iedereen en als je een vraag had aan een docent, liep je naar hem of haar toe en had je meteen antwoord. Je sprak je docenten echt dagelijks.“ In zijn laatste jaar verhuisde de opleiding naar gebouw de Leeuwenburg.

Wat voor vakken had je, wat leerde je er?

“Ik kreeg veel verschillende vakken. Het informatie zoeken is me het meeste bijgebleven. Hoe vind je zo snel mogelijk het antwoord op een zoekvraag. Ik moest ook een wijnkast zo doelmatig indelen als oefening voor het vak thesaurusbouw. Het klinkt simpel, maar dat is het niet. Het algemene vak communicatie was ook bijzonder leuk. Ik heb er later nog veel aan gehad. Alle vakken hebben nut gehad. Niet alle vakken heb ik in de praktijk gebruikt, maar het is goed om er mee in aanraking te zijn geweest.”

De betrokkenheid van docenten bij studenten was groot, herinnert Sergio zich. Er was een medestudent met mentale problemen en studieachterstand. Vanwege de kleinschaligheid hadden de docenten dat snel door. “Het werd heel persoonlijk door die docenten opgepakt, ik was onder de indruk wat ze voor hem deden. Ze wilden voorkomen dat hij zou uitvallen. Dat lukte.”

Sergio doorliep de studie zonder oponthoud. Hij vond het niet moeilijk. De stof was wel vrij algemeen. Digitalisering zat er nog niet bij, terwijl dat het vak erg heeft veranderd. Dus na zijn afstuderen heeft hij zichzelf bijgespijkerd op het gebied van social media en websites actueel houden. “Wij hadden het er destijds met elkaar al over, dat je je moest blijven ontwikkelen. Dat moet je echt zelf doen.” Zijn brede kennis komt hem in zijn huidige baan van pas.

Welk beeld had jij toen van je toekomst? In welke baan zag jij jezelf? “Eigenlijk was ik van plan om in een openbare bibliotheek te gaan werken. Helaas waren de instroommogelijkheden op managementniveau vrij beperkt in die tijd. Vanuit mijn afstudeerstage bij De Nederlandsche Bank heb ik de eerste jaren in de bankensector gewerkt. Mijn toekomstdromen zijn daarna best wel ingevuld. Ik wilde bij een goed doel werken, kennis verspreiden en maatschappelijk nuttig zijn. Via onder andere het Nederlandse Rode Kruis/GIRO555, Arbokenniscentrum Zorg Welzijn, de Protestantse Kerk Amsterdam en veel vrijwilligerswerk heb ik die dromen kunnen waarmaken.”

Studenten van nu staan erg onder druk. Wat zou je tegen ze willen zeggen?

“Blijf jezelf, doe je niet anders voor dan je bent. Anders kom je jezelf tegen. Als informatiespecialist begeleid ik studenten vanuit de bibliotheek. Ook studenten die wat langer over hun studie doen. Ik vind dat iets moois. Ik merk dat studenten ook wel eens met iemand anders dan een docent over hun studie willen praten. Dat is erg leuk.”

Inhoudelijk voelt Sergio zich sterk met het onderwijs van de faculteit verbonden. Dat zit zo: in zijn studietijd was hij aan de zware kant. Hij besloot flink af te vallen. Hij werd 25 kilo lichter door te gaan hardlopen. Dat doet hij nog steeds. Hij ontmoette er zijn vrouw door. Naast zijn werk bij de HvA, dat hij drie dagen doet, heeft hij nog een baan.

“Ik werk ook in een hardloopwinkel en als er een wat zwaarder iemand binnenkomt, ben ik altijd blij, want dan kan ik helpen vanuit mijn eigen ervaring. Om zoveel af te vallen ben ik destijds geholpen door een huisarts en een fysiotherapeut. Hun aanpak was toen vrij nieuw. Daarom vind ik het ook leuk om juist op deze faculteit te werken. Studenten gaan niet zomaar de ALO doen, ze hebben echt wat met sport en bewegen.”

Sergio: “Voor mij is de cirkel rond met mijn werk op deze faculteit, ik ben terug bij de HvA.”

[pedaalridder]

Op een dag in 2001, welke dag het precies was weet ik niet meer, maar wellicht zo'n maandag waar het in die tijd op straat opvallend vaak naar aangebrande karbonades met bonen rook, fietste ik naar mijn fietsenmaker en daar werd het onheil geveld over 'Mister Comanche', zoals ik mijn fiets noemde. Kort en bondig zei de fietsenmaker "hij is op.“ Ik moest afstand doen van mister Comanche. Mijn fietsenmaker deed of als het om een levend persoon ging.

Nou had ik ook best het één en ander met deze fiets meegemaakt. Na eerst drie jaar met een 'gewone‘ fiets op vakantie geweest te zijn kon ik in 1992 na lang sparen eindelijk een fiets aanschaffen waarmee ik comfortabeler op reis kon… een groene Batavus Comanche.

In augustus ’93 ging ik met hem naar Denemarken. Een voor mij nieuw land waar bleek alleen chocolademelk in blik werd gekocht en de overige dranken in teveel wegende glazen flesjes. Opmerkelijk genoeg begreep ik meestal de Deense opschriften goed. Zo hing in een jeugdherberg een bordje waarop stond: ’din mor arbedjer ikke her‘, oftewel 'je moeder werkt hier niet, ruim je eigen pröttel op.' Helemaal geweldig vond en vind ik het woord: 'tak!‘ In variaties met mange en tusind (uitspraak: toesen) waar bedankt en hartelijk dank mee bedoeld wordt. Ook bleek als je het Deens niet machtig was dit net zoals overal in Scandinavië geen probleem te zijn omdat toen al het Engels daar algemeen in zwang was.

Voor het eerst ging ik ook naar Kopenhagen. Hoewel ik meteen erg onder de indruk was van de stad, was ik echter ook bedrukt. Ik was er vanuit de stad Herning dat in het midden van Jutland ligt met de tog (= trein) naar afgereisd. In die tijd best nog een avontuur. Midden tijdens de reis stapte opeens iedereen uit en ik begreep niet waarom. Wat bleek? We zaten op een ferry zonder dat ik dat door had. Tegenwoordig is Jutland met Sjaelland waarop Kopenhagen ligt verbonden met een brug, maar toen dus nog niet. De reden dat ik bedrukt was, was dat even daarvoor mijn fiets gestolen was, gelukkig bracht de politie hem terug, maar toch had het geen goed uitwerking op mijn gemoed en ben ik eerder dan gepland was naar huis gegaan. Uiteindelijk werd het een grote bron van inspiratie voor het volgende jaar waarop ik besloot meer van Kopenhagen te gaan genieten.

En daar ging ik op zondag 24 juli 1994 op pad vanuit Enschede naar Kopenhagen, om er op 4 augustus aan te komen. Nog altijd kijk ik graag terug naar dit avontuur, waarbij ik uiteindelijk 4 weken op de fiets onderweg was. Rond de Deense hoofdstad ligt het kasteel 'Sorgenfri', en dat was zeker op deze reis van toepassing.

Vele omzwervingen volgden, mooie reizen zoals ook deze vakantie door Noorwegen, Zweden en Denemarken. En zo belandde ik afgelopen zondag, de tiende september die heet begonnen was maar geleidelijk afkoelde bij Amalienborg, het 'optrekje' van de dronning…koningin Margrethe. Een opmerkelijk personage die het niet kan schelen hoe ze is uitgedost is, haar oudejaarstoespraak nog gewoon van papier voorleest en zelf poppen en wandbekleding maakt. Zoals ik tijdens de voorgaande keer dat ik in Kopenhagen, in de herfst van 2013, ervaren heb. Daar hing in het koninklijk paleis een wandkleed met gebeurtenissen uit de geschiedenis van Denemarken. Ook Anders And was er afgebeeld. Niemand minder dan Donald Duck! De maakster van dit kunstwerk…de dronning.

Of de dronning zondag ook thuis was weet ik niet, misschien was ze ergens in Kopenhagen onderweg net als ik. Op de fiets werd het een feestje want er is zo ontzettend veel te zien. Veel mooie muurschilderijen, pracht behuizingen, water, bruggen, havens. Zo rond de binnenstad leek het wel even op Amsterdam met al die toeristen die niet fietsen konden, een uitzondering was een klein meisje met een helmpje op, hoe zij kon trappen naast haar moeder! Eenmaal in andere stadsgedeelten kon je prima terecht. Heel mooi om te aanschouwen was de Grundvingtskerk en de aanpalende huizen rondom een hof. Om op het hof te komen moest je enkele treden op, toen ik een foto wou maken bemerkte ik dat een klein wit hondje achter mij had plaatsgenomen. Het was nogal koddig omdat het beestje moest uitrusten, de bazin begon een gesprek met mij, en ik raadde waar het over ging. In de wijk Nørrenbro was één straat totaal bevolkt met motorrijders, zoveel had ik er nog nooit gezien. Zo fietste ik langs een demonstratie tegen dierenmishandeling en nu dit. Je mening verkondigen is in Scandinavië een groot goed. Alweer snel was het avond geworden, een machtig klokkengeluid dwarrelde over de straten. Het einde van de rit was in zicht. Ik smeerde mij nog maar eens in met zonnemelk. Een regenjas en zonnemelk was ik vergeten mee te nemen vanuit huis. Eerstgenoemde bleek niet nodig, laatstgenoemde had ik gelukkig bijtijds in Zweden gekocht. Zo ging ik als een niet uitziende Comanche de avond in, over straten waar het gelukkig niet naar aangebrande karbonades met bonen rook.

[devosopmaandag]

Zeven herkomsten

De eenvoudige vraag 'waar kom jij vandaan?' is in korte tijd dubieus geworden. Het w-woord weiger ik te gebruiken. Dat die vraag beladen is geworden maakt me boos. Er zijn weinig vragen die zo eenvoudig en zo menselijk zijn. Daar dacht ik aan, na de eerste bijeenkomst van onze filosofieleesgroep in lange tijd. Het boek dat we bespraken was 'Wie is er bang voor Simone de Beauvoir' van Ruud Welten, dat over 'De Tweede sekse' handelt. A en ik bereidden de middag voor als gespreksleiders. Ik stelde voor om onze gezamenlijke bijeenkomst te beginnen iedereen te vragen wanneer De Beauvoir voor het eerst in hun leven verscheen. In de context van de middag luidt die vraag eigenlijk: waar kom je vandaan? Maar dat zag ik pas later.

C ging studeren in de jaren '60 en natuurlijk las ze toen 'De tweede sekse', maar stelde vast dat er na een halve eeuw heel weinig van de inhoud over was gebleven. De moeder van M had het boek in huis en als tiener las ze in de jaren '70 stiekem in dat spannende boek. Haar moeder was een Dolle Mina. H bekende dat De Beauvoir op een of andere manier altijd ongelezen was gebleven. Op haar MMS zou het gekund hebben. A ging in de jaren '60 studeren in Amsterdam en het existentialisme was misschien wel de krachtigste inhoud die hij er ondervond. Sartre was de held, De Beauvoir zal vast wel even langsgekomen zijn. J had naar eigen zeggen om oneigenlijke redenen een weerzin tegen de schrijfster, maar zijn vrouw kocht 'De tweede sekse' en toen ze het uit had zei ze dat hij het ook moest lezen. Voor B waren de boeken van de française vooral die van haar wat oudere man. Ze studeerde Engels. Ik leerde De Beauvoir begin jaren'80 kennen als de schrijfster van de roman 'Niemand is onsterfelijk', een boek dat enorme indruk op me maakte. De inhoud sloot naadloos aan op mijn nog onbegrepen fascinatie als kunstenaar voor het geheugen. De Beauvoir bleef héél lang alleen maar de schrijfster van dat boek. Filosofie lag voor mij in die tijd daar ergens op de Olympus. Ik had al hard gezwoegd om de berg Kunst te beklimmen. 'De tweede sekse' las ik nooit.

Op die middag kwamen zeven herkomsten op een natuurlijke manier bij elkaar. Ik had iedereen ook gevraagd iets mee te nemen om voor te lezen of te laten zien dat niet van De Beauvoir was, maar dat wel zou passen bij de inhoud van de middag. C's bijdrage was het prachtige en ontroerende verhaal van haar sterke, katholieke moeder, die in de jaren vijftig dwars door alle conventies heen ervoor koos om van haar onbetrouwbare man te scheiden en haar drie kinderen alleen op te voeden. Spontaan volgden nog twee verhalen over moeders. 'Waar kom je vandaan?', die wezensvraag werd die middag recht gedaan.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

De mogelijkheid om pushmeldingen en activiteit met betrekking tot je berichten tijdelijk of permanent uit te schakelen is nu voor alle webgebruikers beschikbaar. Ga hiervoor naar een van je berichten, klik op het ●●●-menu en selecteer vervolgens ‘Meldingen uitschakelen’. Deze functie is binnenkort ook in de apps beschikbaar!

De sjabloonvariabele ‘Aanbevolen tags’ is aan aangepaste sjablonen  toegevoegd zodat deze door ontwikkelaars van blogsjablonen kan worden gebruikt.

Op het web zijn de foutmeldingen die worden weergegeven wanneer een ongeldige URL in het ‘Bron’-veld van een bericht wordt ingevoerd nu duidelijker.

Op het web is de optie ‘Gekleurde tags inschakelen’ nu van toepassing op trending tags en op tags die zijn ingeschakeld (in het groen) in filters op het tabblad ‘Jouw tags’ van het dashboard.

In het ●●●-menu van een bericht op het web heet de optie ‘Archieven’ nu ‘Archieven bekijken’.

Een gloednieuwe Vragen & Antwoorden-pagina is beschikbaar op het web.

Blaze-berichten kunnen nu ook op andere plaatsen worden aangeboden waar al ‘klassieke’ advertenties stonden, zoals de tabbladen ‘Voor jou’ en ‘Jouw tags’ op het dashboard en in zoekresultaten en tagresultaten.

In het gedeelte Notities van een bericht worden reblogs met een opmerking niet langer van filters uitgesloten op basis van de aanwezigheid van opmerkingen.

In de mobiele apps krijg je nu een pushmelding wanneer een poll waaraan je hebt deelgenomen is afgelopen, zodat je de eindresultaten kunt bekijken.

🛠️ Fixes

We hebben te snel gehandeld met het inzetten van Blaze-berichten in verschillende secties en hebben daarom besloten ze uit de geïntegreerde blogweergave, uit de weergave van de permalink van het bericht en uit de pagina ‘Voorkeuren van medewerkers’ te verwijderen. Bedankt voor alle feedback!

Probleem opgelost waardoor links van berichten en blogs in aangepaste sjablonen (op het blognetwerk) in Tumblr werden geladen in plaats van je naar de betreffende pagina van de aangepaste sjabloon te leiden.

Op het web is de grafiek op de Activiteitenpagina, afhankelijk van de grootte van je scherm, nu smaller om te voorkomen dat bepaalde teksten op de x-as worden afgekapt.

De horizontale en verticale scrolbalken zijn van de aanmeldings-/registratiepagina verwijderd omdat ze niet langer nuttig waren.

Als de instelling voor het weergeven van communitylabels op het web is ingesteld op 'Vervagen', wordt er nu ook een ondoorzichtige filter op de notities van een reblog met een communitylabel weergegeven. 

Op het web is een bug verholpen waarbij de pagina moest worden vernieuwd als je de weergave van een blog meerdere keren achter elkaar wilde wijzigen.

Op het web geeft de titel van het tabblad dat in de browser wordt weergegeven nu correct de content weer die wordt weergegeven wanneer je het tabblad ‘Vandaag’ in de Verkenner-sectie raadpleegt wanneer je bent uitgelogd.

Op het web is een bug opgelost die kon leiden tot inconsistente ruimte tussen elementen op de instellingenpagina. Deze afwijking deed zich voor bij het bekijken van Tumblr met een webbrowser op een tablet (of op een computer met een browservenster dat was verkleind tot ongeveer de breedte van een tabletscherm).

Als je op het web rechtstreeks naar de permalink van een bericht met een communitylabel navigeert, tonen we nu een overlay over het bericht als je de instellingen voor communitylabels hebt ingesteld op ‘Verbergen’.

🚧  Nog mee bezig

Onze teams zijn op de hoogte van een bug die het afspelen van ingesloten video's van Vimeo verhindert en proberen de oorzaak te achterhalen.

Onze teams blijven vooruitgang boeken bij het achterhalen van de oorzaak van het automatisch afspelen van audiotracks van advertenties in de mobiele apps. Als je hier nog steeds hinder van ondervindt, neem dan contact op met ons ondersteuningsteam.

🌱 Binnenkort

Binnenkort zijn er meer badges voor je blogs beschikbaar op TumblrMart!

In de volgende update van de iOS-app zal het weer mogelijk zijn om op een afbeelding in lightbox-modus in te zoomen door er twee keer op te tikken. Dezelfde verbetering is gepland voor de Android-app.

In de volgende update van de iOS-app wordt een bug verholpen waardoor VoiceOver de content van berichten niet kan lezen, met uitzondering van tags.

De volgende update van de Android-app zal een probleem verhelpen dat het afspelen van audio verhindert zolang notificaties niet zijn geactiveerd.

De volgende update van de Android-app zal een bug verhelpen die voorkomt dat de functie 'Notificaties ontvangen' verschijnt nadat je een blog hebt gevolgd, tenzij de pagina wordt vernieuwd.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community!

#bug fixes #nieuw #tumblr update