#vliegreis

[lienanna]

Mumbai

Toen ik Ruhi vroeg wat zij van Engeland vond, de eerste keer dat ze in Londen aan kwam om daar te studeren, was haar antwoord: saai. De stad was saai. Het eten was saai. De kleuren waren saai, de kleren waren saai en de mensen waren saai. Het had haar een tijd gekost om de levenslust van Europeanen te ontdekken. Ik voelde me een beetje beledigd en ik begreep er niks van, Europa is toch prachtig?

We zijn nog geen dag in Mumbai en ik begrijp helemaal wat ze moet hebben gevoeld. De stad en dit land zijn zo ánders. Boven de stad vliegen geen meeuwen maar zwarte wouwen, die we op een paar meter afstand naar visjes zien duiken. De steigers zijn niet van staal maar van met touw aan elkaar geknoopte bamboestokken. De lucht is warm, vochtig, zwaar vervuild en best een klap in je gezicht als je om 6 uur ‘s ochtends uit een 11-uur durende, geairconditionede vliegreis komt. Op een aantal plekken in de stad staan displays die parameters van de luchtkwaliteit laten zien. ‘Vandaag allemaal groen behalve eentje!’ jubel ik tegen Jeroen, die mompelt dat het er maar net van afhangt welke afkapwaarde je voor ‘groen’ hanteert. Ademhalen in Mumbai staat gemiddeld gelijk aan het roken van 2,5 pakjes sigaretten per dag, lees ik later.

Het is een stad van extremen. Het decor lijkt wel de inspiratiebron voor de opnames van The last of us en voor de Belter-vertrekken uit The Expanse, met hier en daar een sloppenscène uit Slumdog millionaire en een shot uit Crazy rich Asians. De zichtbare diversiteit van religie en bijbehorende klederdracht, etenswaar en rijkdom is gigantisch. Tropisch groen is overal, planten die we in Nederland met pijn en moeite binnenshuis in leven houden groeien hier metershoog. We blijven ons verbazen. Er is veel dat we niet begrijpen, van de hoeveelheid bedienend personeel en hun functie tot navigatie in het verkeer. We voelen ons geen moment onveilig, maar als mijn moeder van het zooitje ongeregeld op de weg zou weten, zou ze bij iedere straat die we oversteken een een hartverzakking krijgen.

De grootste vraagtekens die we hebben betreffen de armoede. Hoe is het mogelijk dat er zo veel mensen met elkaar kunnen bestaan in een stad waar wij voor omgerekend drie euro een uitgebreide avondmaaltijd nuttigen? We lezen het boek Maximum City van Suketu Mehta uit 2004, dat ons helpt om de exponentiële zelfkant van Mumbai wat beter te begrijpen. Een stedenkundig experiment dat, met op sommige plekken meer dan 1 miljoen inwoners per vierkante mijl, de grenzen van de mogelijkheden binnen een stad opzoekt. En dan roepen ze dat Néderland vol is.

Ook onvoorstelbaar: hoe krijg je een (covid) pandemie hier onder controle? En waar zou je überhaupt beginnen iets te doen aan klimaatverandering, in een stad die functioneert op basis van een netwerk aan scooters, rickshaws en taxi’s?

[nederlandinbedrijf1]

Parkeren met Parkos: Gemak en Betrouwbaarheid bij Luchthavens

Met Parkos kunt u moeiteloos parkeerplaatsen reserveren bij diverse luchthavens. Vergelijk prijzen en services, kies de beste optie en boek online. Betrouwbare parkeerplaatsen, valetservice en shuttleopties zorgen voor een stressvrije reis. Vertrouw op Parkos voor naadloos parkeren tijdens uw vliegreis.

[actuma]

Koning Willem-Alexander gaat niet op werkbezoek VS wegens herstel longontsteking

Op advies van Nederlandse artsen zal koning Willem-Alexander volgende week niet meegaan op werkbezoek naar Texas en Californië, vanwege het herstellen van en longontsteking. Koningin Maxima zal wel gewoon gaan op werkbezoek van 6 tot en met 9 september. Rijksvoorlichtingsdienst liet weten dat een vliegreis het volledige herstel in de weg kan staan van een longontsteking. Op een beperkte schaal kunnen werkzaamheden in Nederland wel gewoon doorgaan, zo meldt de RVD. Foto: RVD Read the full article

[jossarisfoto]

Trapani | Stad tussen twee zeeën

Trapani | Stad tussen twee zeeën

Maandag, 15 augustus 2022 | Vandaag start onze vakantie in Trapani op Sicilië. Trapani ligt in het Zuid-Oosten op zo’n 100 kilometer onder Palermo. Na een voorspoedige vliegreis vanuit Airport Weeze landen we op het vliegveld van Trapani-Birgi dat zo’n 15 kilometer van Trapani ligt. Nadat wij onze huur auto opgehaald hebben rijden we naar onze bestemming. Ons appartement ligt midden in het oude…

View On WordPress

#2022 #Italië #Jos Saris #Piazza Marcato del Pesca #Sicilië #Torre de Ligny #Trapani #Travel

[jongerenreizen]

Op vakantie naar Turkije? Wij hebben voor u het grootste aanbod van nagenoeg alle reisorganisaties. Bekijk onze onze website ster-reizen.nl voor alle aanbiedingen. #turkije #alanya #antalya #vakantie #vliegreis #urlaub #ferien #holiday #travel #vakantieboeken https://www.instagram.com/p/Bt0qlVylurA/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=tdvzbatm6bg9

#turkije #alanya #antalya #vakantie #vliegreis #urlaub #ferien #holiday #travel #vakantieboeken

[dethijssens]

De eerste dagen in Preveza in 2020

Maandag 31 augustus – Vrijdag 4 september

Onze zorgen over de vliegreis naar Griekenland bleken groter dan nodig. Rustig op Schiphol en max. 30 mensen in het vliegtuig allemaal met een NO COVID verklaring op zak...

En met mondkapjes voor. Weer een nieuwe ervaring. De mondkapjes uit het “huisatelier” voldoen prima, ook nog voorzien van filter. In no time zijn we in de haven, om 12.00 uur plaatselijke ( +1) tijd aan boord. Met het laddertje naar boven. Alles is lekker vies, niet anders dan verwacht. Als eerste is het van belang om de motor weer aan de praat te krijgen, zodat we in het water kunnen.

Met vereende krachten lukt dat dinsdagochtend en zó kunnen we iets later dan gepland met de Dutchess weer te water.

De dagen erna voor het fixen van een en ander, ook onderhoudsdingen zoals bv. het vervangen van de gasslangen, iets dat eens per 5 jaar verplicht is. We doen het in een rustig tempo, tussendoor genietend van het mooie weer en het terras van de haven waar ze ons lekkere maaltijden voorzetten bij de ondergaande zon.

Er is hier een mondkapjesplicht, dwz in winkels en op kantoren, dus bv in het havenkantoor. Zo loopt dus iedereen hier met een kapje in de hand of onder zijn kin. Het beeld van 2020...

Intussen hebben de Grieken hun inreis eisen alweer bijgesteld en blijkt vanaf 2 september de NO COVID verklaring alweer niet meer nodig.

Vandaag, donderdag, een verkenningstochtje met het rubberbootje naar de overkant, Preveza, een aardige, niet bijzondere havenplaats die vermoedelijk ook ernstig te lijden heeft onder het heel beperkte toerisme. Wij zijn van plan om op 4 september de trossen los te gooien en in rustig tempo de eilanden in de omgeving opnieuw aan te doen.

[rikopreis]

Dag 1, Tokio, Japan:

Wat een nekslag zo’n vliegreis van weet ik veel hoe lang. Voor mijn gevoel ben ik al 3 dagen onderweg. Maar dat mag de pret niet drukken. Al had ik op sommige moment tijdens de verveling wel de gedachtes waar ik nou in godsnaam mee bezig ben...haha....5 weken alleen...in Japan....Voor de mensen die mij kennen is 5 uur alleen zijn voor mij al veel.

Na het landen op Narita Airport was het vrij gemakkelijk om met het openbaar vervoer mijn hostel te vinden, gelegen in Tokio. Bij aankomst bij het hostel heb ik Moe, Tech en Lisa mogen ontmoeten (staff). 

Ja, ik heb Moe verteld wat haar naam betekend in het Nederlands en ik heb haar ook verteld welk geluid onze koeien maken.....het ijs is gebroken....en wat lachen Japanners schattig....maar dat doet er niet toe. 

Helaas kon ik niet direct inchecken maar mocht ik wel mijn spullen achterlaten. Dit werd allemaal netjes geregeld en ik kon direct de omgeving gaan verkennen. Met een rugtas gevuld met mijn camera en waardevolle spullen ben ik de straten gaan ontdekken. Check de foto’s! Na 2 uur hebben rond gedwaald ben ik terug gegaan naar mijn hostel. Ik snakte naar een opfrisbeurt!!! 

Ik kan nog veel meer vertellen maar mijn kop is op dit moment te gaar. Ik duik even mijn bed in en ga vanavond lekker verder de stad ontdekken. Jullie horen/zien snel van mij.

Joe,

Rik 

[romy-zanzibar-blog]

Voorbereidingen Zanzibar

Over 3 weken is het zover: mijn reis naar Zanzibar. Ik ga daar voor 5 weken vrijwilligerswerk doen met kinderen die een beperking hebben. Voordat ik daarheen kon moest ik eerst van alles regelen, zoals: visum, prikken, paspoort, vliegreis, hotel voor aankomst/vertrek en nog een paar dingen. Ik ga in Zanzibar het project van More Africa volgen. Ik ben hier terecht gekomen via de site van vrijwilligwereldwijd. Via deze organisatie heb ik ook nog een voorbereiding dag gehad om te checken hoe het er voor staat en wat je allemaal nog moet regelen. 10 November 12.10 uur vlieg ik naar Zanzibar toe en ik kan niet wachten totdat ik daar ben ;)

[dutch-travel-bloggers-blog]

Hoe maak je een lange vlucht comfortabel?

Hoe maak je een lange vlucht comfortabel?

Wanneer je een lange vlucht maakt, wil je deze natuurlijk een zo comfortabel mogelijk maken! (Voor zo ver je natuurlijk comfortabel kunt liggen/zitten in een vliegtuig..) Ik heb nog niet vaak een lange vlucht gemaakt, maar vond de vluchten die ik gemaakt hebt eigenlijk best mee vallen! Hieronder lees je hoe je een lange vlucht zo comfortabel mogelijk maakt.

(more…)

View On WordPress

#reishacks #Tips #vliegreis

[simscupoftea]

Claimingo: Vlucht vertraagd of geannuleerd? Check snel of je recht hebt op compensatie!

Niets is zo vervelend als vol van enthousiasme op een luchthaven staan en daar je hele reis in het water zien vallen. Je hebt vast wel de ongewenste woorden ‘geannuleerd’ of ‘vertraagd’ of het vertrekbord op de luchthaven zien staan. Hopelijk heb je tot nu altijd geluk gehad en gold dit slechts voor andere vluchten, maar misschien ben je zelf ook al wel eens de dupe geweest van vluchtproblemen. Hoe dan ook is het handig om te weten waar je als reiziger recht op hebt in zo’n situatie.

Via Shutterstock Niets is zo vervelend als vol van enthousiasme op een luchthaven staan en daar je hele reis in het water zien vallen. Je hebt vast wel de ongewenste woorden ‘geannuleerd’ of ‘vertraagd’ of het vertrekbord op de luchthaven zien staan. Hopelijk heb je tot nu altijd geluk gehad en gold dit slechts voor andere vluchten, maar misschien ben je zelf ook al wel eens de dupe geweest van…

View On WordPress

#Claimingo #Vertraging #Vliegreis #Vlucht

[micheltaanman-blog]

Nieuwe levensvorm ontdekt.

Ik schoot toch wel zo onbedaarlijk in de lach toen ik deze nieuwe levensvorm zag .Maar toen ik uit gehikt was en mijn tranen drogen dacht ik . wacht eens eventjes . Dit is een uitermate tof object om net als een struisvogel in stress die zijn kop in het zand steekt  er even niet te wezen . Zo van ik zie jou niet dus jij ziet mij niet . Een daarnaast een super comfortabel kussen en  time capsule …

View On WordPress

#Nekkussen #Nekkussen Reizen #ostrich pillow original red STUDIO BANANA THiNGS #slapen in het vliegtuig #Studio Banana Things // Ostrich Pillow Light #vliegreis #vliegtuig Nekkussen #vliegvakantie

[jpnwumahorobaprogam2019]

Our first steps in Japan...

Hier het allereerste verslag vanuit Japan, in het Ginza Bay Hotel in Tokyo. 

We hebben zonet een heel lange, maar desalniettemin interessante heenreis achter de rug. Via Emirates hebben we een vlucht naar Dubai genomen, om daar over te stappen voor een vlucht naar Tokyo (Haneda). Voor Janna is een vliegreis wat meer vanzelfsprekend dan voor mij, en was dus aangenaam verrast door de service van Emirates. 

We werden voorzien van zoveel mogelijk luxe met kussen, deken en een televisie’tje met een behoorlijk assortiment aan films, muziek en spelletjes, om zich gedurende de lange reis mee bezig te houden. De menu was echter de aangenaamste verassing:

De maaltijden waren aangepast aan de vlucht en we werden verwend met telkens een voorgerechtje, hoofdgerecht en dessert. We waanden ons koninginnen. 

Toch is zo’n vliegreis ontzettend lang, met opgeteld meer dan 16u vliegtijd. Het ligt dan ook goed in onze planning dat we hier s’ avonds aangekomen zijn, en meteen de nachtrust kunnen nemen, om de jetlag zo goed mogelijk te verwerken. Vanuit de luchthaven van Tokyo hebben we dan ook vrijwel meteen besloten een taxi te nemen. Niet de goedkoopste optie, maar hartelijk aangeraden; je bent dan ook al uitgeput van de reis en wordt daar bovenop nog overweldigd met de nieuwe cultuur.

We gaan nu onze eerste nacht doorbrengen in Ginza Bay Hotel, een capsule hotel. De eerste indruk die we hadden was enigzins verwarring. We moeten dan ook nog wennen aan de gewoonten van de cultuur en de specifieke regels die hier van toepassing zijn.

Morgen meer over het hotel en de eerste kennismaking met Tokyo by day, we sluiten nu de gordijnen van onze capsule voor een welverdiende nachtrust.

#nwu #NWUMAHOROBA2019 #japanology #tokyo #ginza bay

[inge-universe]

#recensie #review Emma Haughton - Het donker Een dood lichaam. Twaalf verdachten. 24 uur totale duisternis. @emma_haughton_writes #emmahaughton #hetdonker Ik heb dit boek gelezen met de @thrillerleesclub Wie heeft dit boek ook gelezen? ............ Mijn mening: Ik kende deze auteur nog niet dus was benieuwd naar mijn eerste kennismaking met haar. De cover ziet er al intrigerend uit. Net als de ondertitels van de titel van het boek. Ik verwacht letterlijk en figuurlijk een ijskoude thriller. Het begint met de vliegreis van Kate naar haar nieuwe werkplek het onderzoekscentrum op de Antartica. Ze gaat daar werken als vervangend arts van een arts die om t leven is gekomen. Je leert snel kennis maken met de vele verschillende personages van het winterteam. Al snel komt Kate er achter dat er meer zit achter het verhaal van de dood van haar voorganger. Maar wat is er precies gebeurt. En wie kan ze vertrouwen. Het verhaal wordt afgewisseld met flashbacks van de tragedie uit het leven van Kate. Een ijzingwekkend sterk en ijskoud verhaal. Goed in elkaar gezet plot. De ene na de andere situatie komt voorbij. IJzersterk. 4⭐ ............ Inhoud: In Het donker van Emma Haughton reist EHBO-arts Kate North naar Antarctica om een overleden arts op het VN-onderzoeksstation te vervangen. Het leven van spoedeisendehulparts Kate North staat op zijn kop door een persoonlijke tragedie. Wanneer ze de kans krijgt om aan de slag te gaan bij het VN-onderzoeksstation op Antarctica grijpt ze die zonder twijfel met beide handen aan. Op Antarctica zou niemand haar kennen - en niemand dus weten over haar tragische verleden. Eindelijk geen medelevende blikken en mensen die vragen hoe het met haar gaat. Een huiveringwekkende, claustrofobische thriller met sterke personages en een geweldige setting. ‘Zenuwslopend spannend, aangrijpend en onvoorspelbaar. De setting is totaal uniek en gevaarlijk. Het donker is werkelijk angstaanjagend.’ Allie Reynolds ............ #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #instabook #dutchbookstagram #instaboek #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #spannendeboeken #thriller #thrillerbooks https://www.instagram.com/p/CYVy2IQAahD/?utm_medium=tumblr

#recensie #review #emmahaughton #hetdonker #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #instabook #dutchbookstagram #instaboek #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #spannendeboeken #thriller #thrillerbooks

[jongerenreizen]

Het Jaz Aquamarine Resort in Hurghada heeft de beschikking over een mooi zonnig zandstrand. Bekijk onze siite voor de mogelijkheden. #jazaquamarine #hurghada #egypte #vliegreis #rodezee #wanderlust #traveltips #suggesties #travelling #sunset #sunsetlovers https://www.instagram.com/p/BsSVVIVFW-V/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1pvdtk42pz7kg

#jazaquamarine #hurghada #egypte #vliegreis #rodezee #wanderlust #traveltips #suggesties #travelling #sunset #sunsetlovers

[kulabata]

Hakuna matata

Na een lange vliegreis is het inreizen in Tanzania direct tekenend voor hoe het er hier aan toe gaat. Er zijn vier checkpoints bij het verlaten van het vliegtuig. Bij de eerste wordt je gezondheidsverklaring gevraagd. Die moest je tot voor kort invullen binnen 24 uur na het landen, maar met de sinds dinsdag veranderde regels had je dat blijkbaar al van tevoren moeten doen. Wist ik niet. Met een grote glimlach verzekert de vliegveldmedewerker mij (en de andere gestranden) ervan dat dat geen probleem is, ik mag het nu direct op mijn telefoon invullen. Ik kan geen verbinding te kunnen maken met de WiFi van de luchthaven, maar dat is ‘hakuna matata’, geen probleem; hij maakt wel even een mobiele hotspot met zijn telefoon. Na een invulexercitie van tien minuten (allemaal gegevens die ook op alle andere formulieren staan), geef ik aan dat ik klaar ben. Het resultaat hoeft hij niet te zien, het zal vast goed zijn, ik mag doorlopen.

Bij het tweede checkpoint moet ik mijn COVID-test laten zien. Deze mag 96 uur oud zijn, en is dus niet heel betrouwbaar. Blijkbaar is deze periode zo lang, dat iedereen ervanuit gaat dat je wel binnen die tijd getest hebt. De datum wordt niet gecheckt, men is al lang blij dat er NEGATIVE op staat. Ik mag doorlopen, hakuna matata.

Checkpoint drie: de daadwerkelijke grens. Ik heb online al een studentenvisum gekregen voor vijf maanden, dus ik mag direct naar voren lopen, de rest van het vliegtuig vraagt zijn toeristenvisum ter plaatse aan. Bij Schiphol wordt je via allerlei hekken en sluizen langs de douane gedirigeerd en is de boel hermetisch afgesloten. Hier zitten de douaniers in hokjes in de open aankomsthal, je kunt er zo langs lopen. Er is wel iemand die toezicht houdt, maar die is met zijn collega in gesprek en let niet op. Mijn papieren zijn in orde, ik mag naar binnen. Karibu! Hakuna matata.

Na het ophalen van de koffer, moet deze nog een keer door een scanner. Je mag in Tanzania (blijkbaar) geen plastic tasjes invoeren, maar ik heb er wel een in mijn koffer om ervoor te waken dat mijn onderbroeken niet in shampoo gemarineerd aankomen. Ik besluit de gok te wagen en ervan uit te gaan dat een plastic tasje niet zichtbaar wordt op de scanner. Als er problemen komen, kan ik altijd nog de vermoorde onschuld spelen. Er is maar één scanner voor de hele luchthaven, maar die gaat verrassend snel. Aan de andere kant blijkt waarom: de medewerker die de scans moet beoordelen, zit onderwijl een spelletje te spelen op zijn telefoon. Loop maar door. Hakuna matata.

Algeheel krijg ik de indruk dat iedereen vindt dat hij precies doet wat er op zijn taakomschrijving staat. Meer doen dan dat, daar is het misschien een beetje warm voor. Het is half tien ’s avonds, en buiten de aankomsthal komt de tropische warme hitte op ons af. Temperatuur: 32 graden Celsius. Luchtvochtigheid: 100%. Welkom in Afrika!

[dethijssens]

3 juni  - 9 juni

Van Kerkyra (Corfu stad) naar Lefkada (Lefkas)

Wij zwaaien Han en Michael vroeg uit, zij gaan weer naar huis na een heerlijke 10 dagen en weekend. Het vliegveld is op loopafstand (3 km) maar zij kunnen met de huurauto en die daar achterlaten. Wij gaan naar het lokale belastingkantoor om aan onze (nieuwe) verplichtingen te voldoen. We worden op de eerste verdieping alleraardigst van het kastje naar de muur gestuurd. Niemand die er iets van weet. Een aardige vrouwelijke ambtenaar neemt ons op sleeptouw en duwt een andere klant eenvoudig weg bij het loket. Een hoop misbaar valt haar ten deel, maar dat maakt geen enkele indruk op haar (op ons ook niet). Ook haar echtgenoot die niet op het belastingkantoor werkt, maar er wel zo’n beetje woont komt zich ermee bemoeien.

Het enige dat we uiteindelijk wijzer worden is dat we ons vooral geen zorgen moeten maken. De Griekese autoriteiten kunnen de naleving van hun nieuwe regels totaal niet aan. Het is wel een blik terug in de tijd, lange gangen met bruine dossiermappen, allemaal lekker rommelig en chaotisch.

Loketjes in de muur waar mensen contant geld naar binnen schuiven en dat verdwijnt dan in grote kluizen die nog net zichtbaar zijn....Onverrichterzake, vol van goede bedoelingen terug naar de haven. Het weer laat het een beetje afweten maar wij besluiten toch te vertrekken richting Gouvia. Dat is een klein tochtje en eigenlijk een beetje terug, maar we willen daar de mogelijkheden van zomerstalling en onderhoud bespreken en bekijken. Om 14.00 liggen we vast in de haven en inmiddels regent het pijpestelen. Een supergrote haven en je ziet niemand...Wij zijn toe aan gebakken eieren met kaas om weer op te warmen!  Wel de mogelijkheden van onderhoud kunnen bespreken met weer hele aardige Grieken die steeds behoorlijk Engels spreken. Dat maakt de communicatie, anders dan in Italie, wel een stuk gemakkelijker...

4 juni Gouvia

Precies om 09.00 uur staan we op de stoep bij het kantoortje van de Port Police. De dame van dienst verontschuldigt zich over zoveel nieuwe ingewikkelde paperasssen en verplichtingen. Maar na veel schrijven in grote boeken, diverse betalingen, en op en neer naar het havenkantoor zijn we een stuk verder. Onze eerdere online betaling is niet aangekomen. Wij zijn niet beloond voor het copy/pasten van het hele lange bank nummer. Na contact met de ABN nogmaals opnieuw proberen en nu met de hand invoeren en dubbel checken...We maken ons maar niet al te druk meer, niemand heeft er vervolgens nog naar gevraagd en we hebben inmiddels diverse papieren ter bevestiging van onze goede wil.. Zo maak je wel wat mee. Het is een hele grote, keurig georganiseerde haven. We gaan de offerte vergelijken met die van een haven in Preveza waar we de komende dagen naar toe varen.

Om 11.45 maken we weer los. Het is gelukkig droog, maar nog wel grijs... We varen weer langs Kerkyra en gaan daar “de bocht om” naar het zuiden. Helaas hebben we Z.O. wind, dus tegen. Dat wordt kruisen, maar met een paar lange slagen en meer (!) zeilen bereiken we toch ons doel! Het blijkt lastig door winddraaiingen en er hangt een bui in de lucht en dat beinvloedt de wind. Om 17.30 gooien we toch ons anker uit en liggen we helemaal alleen in een baai aan de zuidoost kust van Corfu nabij Petritis. Diner bij ondergaande zon en later nog een sax concert erbij... voor de vogels en de vissen, er is geen mens te bekennen. Niet uit te leggen!!  

Woensdag5 juni – donderdag 6 juni – vrijdag7 juni

Een beetje onrustige nacht, want er komt weer water/condens door het voorlui naar binnen. We hebben nu wél zwarte kit om opnieuw te kitten – bij droger weer. Om 9.30u gaan we op pad. Aanvankelijk weinig wind, maar zoals steeds neemt de wind snel toe, dus meteen de zeilen gehesen. Healaas weer kruisen vandaag, met 15- 20 knts wind. De afstand van 20 mijl wordt dus 30! Het laatste stuk op de motor, het is overigens écht druk op het water, en dat al  in juni, dus steeds goed opletten. Niet iedereen gebruikt AIS en is dus zichtbaar op het scherm. Om 16.30 uur varen we binnen in de baai van Z.O. Paxos nabij Petritis. Er is een aanlegsteiger, een taverne en plm. 6 schepen voor anker. Helaas hebben we deze keer geen geluk met het “pakken” van het anker en dus steeds maar weer omhoog omdat we niet vast komen te liggen. Na 7 keer proberen en anderhalf uur verder... lukt het toch. Meestal pakt het meteen en staat de ketting strak bij het achteruit varen maar deze keer niet... Voor het eerst 26.5 gr. op de thermometer in de kuip en vrijwel windstil. Heerlijke avond dus. Op donderdag 6 juni het anker ophalen gaat wel in één keer...We varen naar Preveza, naar jachthaven Cleopatra.  Bij het aanleggen staat er ineens veel wind uit het westen pal op de steiger waar wij langszij moeten aanleggen omdat we maar voor één nachtje komen. Niet een prettige manoeuvre maar gelukkig  lukt het prima, dankzij de kunsten van de schipper en alert havenpersoneel. Lekkere hap gegeten in de haven taverna: met voorgerecht en halve liter wijn en aardige bediening Euro 32. Niet erg duur dus. Verder is er in deze haven niks, behalve dan een heel groot terrein waar boten op de kant staan en waar onderhoud gepleegd kan. Daarom zijn wij ook hier om die mogelijkheden te onderzoeken.

Wij hebben deze Cleopatra haven aanbevolen gekregen van Nederlandse Breehornzeilers en zelf hebben we ook een goede indruk gekregen. We besluiten dan ook om de Dutchess hier in juli en augustus achter te laten. Het geeft rust dat bedacht en georganiseerd te hebben. De agenda voor de kraan blijkt al vrij vol eind juni, dus 29 juni gepland maar wellicht nog een paar dagen op te schuiven...  

Nadat we dit allemaal geregeld hebben, inclusief vliegreis naar huis, plannen we de komende dagen. Nog een nachtje ankeren en dan een paar dagen Levkas.

We varen verder landinwaarts over binnenwateren naar een baai die Agio Markou heet nabij Vonitza. Een tocht langs fishfarms en schitterende natuur. Het is opvallend groen hier en niet overal even bergachtig. Wel rollende heuvels en schitterend mooi.

                        Er blijkt toch een beetje wind op dit tochtje, dus hup de gennaker in bedrijf. Niet helemaal het favoriete zeil van de kapiteinse – even niet opgelet en een paar blaren zijn haar lot. Maar eenmaal gehesen loopt de Dutchess weer al een zonnetje. Helaas maar kort,  want ons einddoel is niet ver. Strijken gaat voorspoedig: het zeil verdwijnt in en soort nylonkous die er van boven naar onder overheen getrokken wordt en die daarna als een hele lange worst in het voorluik verdwijnt. Een goed ingesleten routine. Rustige middag, Jeroen poetst vanuit de bijboot de helft van de  boot die er zowaar weer een beetje blauw en toonbaar uit gaat zien. Zon en zout zijn ook voor polyester niet fijn...

Op naar Levkas – zaterdag 8 juni

Heerlijk zwemmen het water wordt steeds aangenamer! Vandaag op weg naar Levkas, maar rustig aan omdat we daar niet te vroeg mogen aankomen vanwege de vertrekkende charterboten. Dus eerst nog de andere kant van de Dutchess in het sop, het wordt er wel schoner van, gelukkig...Om 11.45 uur het anker op, dat gaat gemakkelijk want het is een zandbodem. Op weg naar buiten draait de wind naar west en neemt toe. Gelukkig toch weer alles voorbereid om te kunnen zeilen. Eerst kruisen en dan halve wind en de Dutchess zoeft door het water. 7 knts op de teller en Levkas is eigenlijk te dichtbij, zo lekker gaat het. We moeten wachten bij de draaibrug om het kanaal van Levkas in te mogen.

Een drukte van belang, een beetje zoals bij Nederlandse sluizen. Wij doen het rustig aan en laten ons passeren door de nodige schepen. Ook eenmaal in de haven nog wachttijd, liever eerst onhandige, onwennige charterschepen naar buiten laten komen voordat wij in een plekje manoeuvreren. Weer een lesje geleerd: Levkas beter niet aandoen op vrijdag en zaterdag, de wisseldagen van de charter flottieljes. De nodige schades en veel hilariteit waar je liever geen deel van uit maakt. Het is inmiddels echt zomers warm geworden en wij genieten later van een heerlijk glas koud bier op een terras aan de haven, later met onze Engelse vrienden erbij. Het ziet er hier overigens totaal anders uit dan 20 jaar geleden toen wij hier met de Moensen en al onze kinderen waren.

Zondag 9 juni, 1e Pinksterdag

Geen feestdag in Griekenland. ’s Morgens boodschappen bij de afzetter in de haven...de enige winkel die open is. De toon is meteen gezet bij binnenkomst. De baas snauwt zijn personeel onnodig af. Maar we vinden er wél wat we zoeken. ’s Middags een fietstocht gemaakt naar het strand, langs binnenwater. Er wordt hier druk gekitesurft door fitte, kale mannen van tegen de 50 met mooie uitrusting. Erg leuk om naar te kijken, het waait stevig en het gaat dus snoeihard.

Heel anders dan ons surfen op de plas in de 80-er jaren...!!! ’s Avonds diner aan boord van de Beachcomber met diverse bijdragen van iedereen. We ontmoeten de zuster van Simon Pippa -  het is een hele gezellige avond.

Maandag 10 juni – nog een dagje Levkas

Het wordt een hele warme dag in de haven. 35 graden in de kuip. De voorraden aangevuld bij een grote supermarkt per fiets. Daarna met Jeroen oud Levkas in per fiets op zoek naar een telefoon winkel voor een lokaal telefoonkaartje. Het is een opvallend aardige plaats, zeker net buiten het havengebied dat overheerst wordt door m.n. te luidruchtige Engelsen. Heerlijke tuna gegrild aan boord en ook nog het voorluik voorzien van nieuwe kit. Het is nog steeds erg warm, zo’n avond dat je niet naar bed kan en wil.

Dinsdag 11 juni Levkas – Ormos Vlikho.

Nog een paar benodigheden aangeschaft en hele lekkere ijscapuccino op het haventerras voor wij vertrekken. En de krant downloaden. Om 12.45 op pad voor een kleine tocht naar het zuiden. In het kanaal is het een grote file, waarschijnlijk omdat de brug net open is geweest. Sommige schepen hebben haast en halen ons dus in. Ze doen maar. Wij gaan ons toch nog voorbereiden om te zeilen al leek het daar eerder niet op. Dat is hier steeds, ’s morgens geen wind en in de loop van de middag kan de wind flink toenemen. En dan ’s avonds weer windstil. Vandaag een beetje wind, dus gemotorzeild. Om 15.30  ligt ons anker in éé’n keer. Heerlijk verfrissend gezwommen en koud slaatje voor diner, met het warme weer hebben we weinig behoefte om veel te eten, in veel drinken (liters water) des te meer!! En ook een glaasje wijn.

 Er liggen hier heel wat schepen, maar wij vinden een rustig plekje.