Artık uyumak istiyorum. Gerçekten uyumaktan bahsediyorum. Hani şu huzurla uyuduğumuz uykudan. En son ne zaman huzurla uyuduğumu hatırlamıyorum. Her gece ayrı bir kabus, her gece ayrı yorgunluk. Ne gönlümdeki yangın sönüyor, ne zihnimdeki çığlıklar susuyor. Ne zaman bitecek bu? Ne zaman tamamen iyileşmiş olacağım? Çok yoruldum. Artık bitsin bu yangın yalvarıyorum.
Son yıllarda daha yoğun yaşadığımız deprem, yangın, sel ve heyelanları gördüğümüz üzre bir afet ülkesinde yaşamaktayız. Ve üzerine basa basa vurgulayarak söylüyor uzmanlar;
"AFETLER ÖLDÜRMEZ, TEDBİRSİZLİK ÖLDÜRÜR!"
E biz napalım demeyin, Afad gönüllüsü olmak online eğitimler almak bi tık uzağınızda... Ben bizzat Afet Yönetimi lisans mezunu olmama rağmen katıldım. Edevlet üzerinden başvuruyorsunuz, arkasından bi hafta sonra falan mesaj geliyor ve online eğitimlere katılıyorsunuz. Aileniz ve kendiniz için gerekli bilgiler nelerdir, neler yapılabilir güzel bilgiler veriliyor. Bu kadar basit. Benim başıma gelmez DEMEYİN!
İlkyardım eğitimi ve sertifikası daha kapsamlı işyeriniz sizin için ücret ödeyebilir çünkü zorunlu tutuluyor ilkyardımcı bulunması.. Ya da çok isterseniz kendiniz de ücret karşılığında sanırım eğitim alarak sertifika alabilirsiniz. Hiç olmadı youtube da videolar var onlardan öğrenebilirsiniz.
Durup izlemek değil gerekli olan, kendimizi şartlara hazır hale getirmek... Saygılar sevgiler 💞
İbn Şevzeb şöyle anlatıyor: "Müslim b. Yesâr evinde namaza duracağı zaman ailesine, rahatça konuşabilirsiniz ben sizi duymam derdi."
Hatta nakledildiğine göre bir gün o namazda iken evlerinde ateş çıkar. Yangın söndürüldükten sonra ona olayı anlatırlar. O ise, hiç hissetmedim ki diye cevap verir.
Sen aşamadığın dağlar yüzünden gecelerce uyumamışsın ama dönüp demişler ki “ne yaşadın ki?” Acı kıyaslamayın yalvarıyorum acı kıyaslamayın. Sizin için basit bir olay insanların en büyük yangını.
Benimki yangına körükle gitmekti. Duyguları hiçe sayılmış bir insanı yalnızlıkla korkutamazsın. Üstüne gitmesini iyi bilirim bazı hislerin.. Acıyı sevmek dediklerinden işte, nerde bir çıkmaz yol varsa gider, onu seçerim. Ben buyum, ben bu kadarım.