#onzeker

[eigenwoorden]

Please tell me how you feel about us

#eigenwoorden #emoties #gevoel #gevoelens #leven #liefde #gebroken? #alles komt goed #emotions #feelings #love #life #quotes #love quotes #do you still love me? #insecure #in de war #onzeker

[janheering]

Voel je je onzeker?

Voel je je wel eens onzeker? Lees dan deze 9 tips om je zelfvertrouwen te versterken en onzekerheid te overwinnen:

#wattedoentegenonzekerheid #onzekerheid #onzeker

[twafordizzy]

Hillenius belicht de tegenstelling net - slordig

bron beeld: pinterest.com Bioloog en essayist Dick Hillenius (1927-1987) had, ook in de wetenschap, een voorliefde voor slordige mensen. In de wetenschap maakte de Amsterdammer onderscheid tussen splitters (de netten) en lumpers (de slordigen). Over de lumpers beweerde hij:  De lumpers in de systematiek laten al iets van de voordelen van slordig zijn zien: zij hebben oog voor de grotere…

View On WordPress

#20-ste eeuws #aggresiviteit #Amsterdam #bioloog #correctie #dominantie #doorhakken #elementen #essayist #functie #gesloten #grenzen #knopen #later inzicht #lumpers #net #onzeker #open #schrijver #slordig #splitters #verschillen #wetenschap #willekeurig

[lornashores]

5 favorite songs? (or 10 if it's too hard to choose) :)

music questions are always welcome! gonna go with my faves at the moment because if we're talking faves of all time the list is too long.

"...and i return to nothingness" by lorna shore "odium" by allt "miracle" by bad omens "treading water" by hollow front "under the weather" by those without "headstone" by lowist "farewell" by shadow of intent "gungrave" by erra "the shower scene" by ice nine kills "darkbloom" by we came as romans & brand of sacrifice

ASK ME MY “TOP 5/TOP 10” ANYTHING!

#altijd-onzeker #asks

[ochtendstorm]

Februari was mijn 'alles-loopt-mis'- maand.

#nu ook nog een beetje #ik voel mij slecht en onzeker en gefaald en slechtslechtslechtmens #persoonlijk #(sommige dingen lopen ook goed #toch?)

[madeliefkrans]

wanneer hij zegt: wees niet zo vragend, aarzelend, en ik denk: ok, ik wil niet dat van me vraagt om zelfverzekerder te zijn, want ik kan prima proberen te doen alsof, fake it until you make it was wat ik mijn tienerzelf toesprak in de spiegel, want mijn echte versie was niet goed genoeg, maar snap je, dat ik wil minderen met doen alsof? snap je dat zelfvertrouwen vervalsen soms niet kan? snap je dat zelfvertrouwen geen schakel is die ik kan aanzetten? 

ik leg uit dat ik tegen iemand ingaan soms lastig vind, want ik werd daar vaak voor afgewezen, ik werd slechter behandeld als ik liet merken dat ik het niet met de ander eens was, bijvoorbeeld door mijn moeder, mijn ex. hij reageert, licht geïrriteerd: maar ik ben niet je ex, en dat is al twee jaar uit, en ik denk: ok, ik snap dat je het beste voor mij gunt, ik snap dat het voor jou duidelijk lijkt wat mijn beste versie is en hoe ik daar kan komen, maar snap je dat ik dit interpreteer als jij die zegt: stel je niet aan? waarom heeft het verleden je nog zo’n invloed op je? snap je dat ik over mijn ex begin omdat ik wil dat je begrijpt waarom ik me gedraag zoals ik me gedraag, niet omdat hij een grote rol heeft in mijn leven?

ik wil begrip, compassie tijdens dat soort gesprekken. ik wil dat je zegt: je bent goed genoeg zoals je bent. ik weet dat ik beter kan, ik weet dat je me meer gunt, maar de eerste stap is accepteren hoe ik ben. 

#persoonlijk #ok hier missen nog een aantal stappen #zoals: #hij vraagt niet aan me of ik anders kan zijn #dat zou hij niet doen #en hij vindt het irritant om mij over mijn ex te horen praten #want hij wil de belangrijkste man zijn in mijn leven #want het maakt hem onzeker als hij denkt dat hij dat niet is

[bramsnor]

Wat een lang weekend,

Hallo Kato hier weer, ik voelde zondagmorgen gelijk dat er wat zou gaan gebeuren. Er werd “gepakt”, en ook mijn deken en bench moest er aan geloven en daar werd ik flink zenuwachtig van. Ze zullen me toch niet ergens weer dumpen? Maar nee hoor, ik mocht mee in dat koekblik, heerlijk. Heb dan ook veel geslapen onderweg al duurde het wel erg lang.

Uiteindelijk mocht ik er uit en gingen we met de hele zooi een huis in waar de tweepotige zoogdieren ons stonden op te wachten. Wat was ik weer gespannen en mijn baasjes ook, want zij waren ook onzeker hoe ze op mij zouden reageren. Maar alles viel heel erg mee, maar dat merkte ik pas uren later, en ze vonden mij schijnbaar ook wel leuk want ik ben veel geknuffeld ook door de subbaasjes.

We hebben daar twee nachten gelogeerd zoals mijn baasjes dat noemen, en wat een heerlijke luchtjes heb ik weer geleerd, van die gebraden vis en nog vele andere luchtjes. En de baasjes vonden het schijnbaar ook zo lekker want ze deden er erg lang over om alles op te vreten😉. Maar mij zijn ze ook niet vergeten, ik kreeg ook een lekkere snoeperij van hun.

Ook zijn we best veel gaan lopen met elkaar, alleen is dat wel vermoeiend want ik zie het toch als mijn taak om de “roedel” bij elkaar te houden, wat wel gelukt is. Dus toen we vandaag weer met dat koekblik weer naar huis gingen kon ik zo’n twee uur slapen, op mijn plekje achterin. Alleen eenmaal thuis heb ik mij een beetje misdragen, ik kon me niet meer inhouden en heb ik stiekem een stukje vlees van het aanrecht gejat.

Ik werd dus gelijk mijn plaats gewezen en heb me een tijdje liggen schamen, sorry baas😔. Maar nu is alles weer goed alleen moet ik me wel leren beheersen. Verder was het een heel fijn en lang weekend.

Tot een volgend verhaal over mij.

Kato 🐕

#kerst;Borculo;logeren;roedel;Kato; Lekkerkerk

[mentalhealthbyau3]

Wat is mental health eigenlijk?

Een mentale gezondheid oftewel mental health is niet zoals vele denken alleen maar depressief zijn of onzeker zijn of je niet goed voelen.

Nee dit onderdeel heeft met heel wat temaken bijvoorbeeld body positivity of een goede structuur of rust in je hoofd leren hebben. Dus kort uitgelegd je geest gezond houden want je geest heeft evenveel zorg nodig als het fysieke lichaam.

Zonder mentale gezondheid is er geen gezondheid.

En daar loopt het meestal mis, Vergeet jezelf niet! Zet je eigen geest op de eerste plaats, durf tijd te maken voor je zelf, leer jezelf belangrijk te vinden.

Iemand die mentaal niet gezond is is ook helemaal niet "depressief" of heeft "aandacht" nodig en al heel zeker niet "gestoord".

Niemand is mentaal 100% in orde niemand is "perfect".

We zijn allemaal gewoon ons zelf en dat is wat telt.

Je moet die nieuwste trends niet te volgen om erbij te horen of kei dure schoenen te hebben of die populaire merkkledij te kopen, Als jij blij bent met wat je hebt is dat meer als genoeg!

Wat heb je nog meer nodig dan liefde?

Xoxo Au3

#mental health #holy spirit #self love #you can do it #self worth #love yourself #inspiring quotes

[havetowriteitoff]

Ik voel me echt 

Echt 

Echt

Echt heel erg kut.

Ik voel me klote

Ik voel me leeg

Ik voel me kwaad

Ik voel me angstig

Ik voel me onzeker

Ik voel me alles

Ik wil schreeuwen 

Ik wil huilen in een hoekje

Ik wil niet meer

#pijn #verdriet #tranen #verdrietig #gedachten #liefde #angst #rouw #gedachtespinsels #bang #Kwaad #bood #woede #emotie #depressief

[eigenwoorden]

I don’t know if I want to know it BUT JUST TELL ME THE TRUTH. I need to know how you feel about this.

#eigenwoorden #emoties #gevoel #gevoelens #leven #liefde #gebroken? #onzeker #emotions #feelings #quotes #life #love #heartbroken #insecure #love me #come back #stay here #love quotes

[devosopmaandag]

Dit ene leven

Voor mijn vader bestonden er een aantal geleefde levens. Er was dat leven van het kind zonder vader, dan dat met een vreemde vader, dat van zijn eigen huwelijk met een mooie jonge vrouw met zwarte vlechten en twee jongetjes. Dan volgt het leven van zijn krijgsgevangenschap, van weduwnaar zijn met één zoontje, van zijn tweede huwelijk met twee nieuwe kinderen en twee stiefzonen, van zijn soms moeizame leven in Nederland en dat van na zijn pensionering. Mijn vader las geen boeken, zag geen films, hij leefde zijn leven van dat moment. Behalve dan nadat hij zijn Indië voorgoed verlaten moest. Daarna leidde hij twee levens: het leven van alledag en dat van wat voorgoed voorbij was. Zijn herinneringen waren zijn boeken en films. Dan was hij verdwenen, staarde in de verte, rookte zijn sigaret en verlangde dáár te zijn. 'Toen' werd een soort 'daar'. Tijd en ruimte vermengden zich tot een krachtige innerlijke werkelijkheid.

Ik zat zondag in de bioscoop en keek naar de levens van Nae (later Nora) Young, Hae Sung en Arthur Zaturansky*. Tijd en ruimte vermengden zich daar tot een krachtige visuele werkelijkheid. Eerst is er het leven van twee Koreaanse schoolkinderen. Het meisje vertelt haar moeder dat ze later met Hae zal trouwen. Dan is er haar late kindertijd in Toronto, vervolgens haar leven in New York, waarin Nae en Hae als volwassenen intensief face time-contact hebben. Zij breekt dat plotseling af. Weer een leven volgt, waarin zij getrouwd is met Arthur en waarin op een dag Nae naar New York komt, eigenlijk om haar te zien. Alles wat voorafgaat mondt uiteindelijk uit in de paar luttele dagen van hun eerste ontmoeting na vierentwintig jaar. Ik word die paar dagen ingezogen, ik leef in het donker in een krachtige werkelijkheid. Mijn hart breekt een beetje, eigen oude pijnen laten zich voelen.

'Past Lives' heet de film. Veelbetekenend maakte ik een vergissing toen ik vriendin G een bericht stuurde en zei dat ik naar 'Lost Lives' was geweest. Dat zou een oppervlakkige titel zijn geweest voor een uiterst trage en verfijnde film die zo precies is in het blootleggen van verlangen, pijn en twijfel. De film wijst me op wat ik al weet: dat het leven 'precair' is. Waarom is dat het eerste woord dat mij te binnen schiet? Precair, dat is toch zoiets als breekbaar en wankel? Niet helemaal. Het is ontleend aan het Latijnse 'precarius', dat oorspronkelijk 'als gunst verleend/verkregen' betekende en daardoor ook 'van tijdelijke aard' en 'onzeker, onbestendig'. Het is afgeleid van het werkwoord precari 'smeken, verzoeken', dat zelf een afleiding is van prex/preces 'gebed, smeekbede, verzoek'**. Een leven laat zich natuurlijk niet afsmeken. Eenmaal daar beschouwen we het al te gemakkelijk als verworven bezit. We willen liever niet weten hoe toevallig het zijn vorm heeft gekregen, dat leven van ons dat zo vol is van voorgoed voorbije levens.

* 'Past Lives'| 2023 | regie en script: Celine Song | met: Greta Lee, Teo Young, John Magaro

** website Onze Taal

[wolkenzoensterrenknuffel]

het voelt alsof mijn hart van de trappen valt

trede per trede verdwijnt een stuk van ons, een stuk van de liefde.

ondertussen twijfel ik aan wat dit is en wat dit kan worden

gevoelens zijn onzeker en zo is onze toekomst

en hoe graag ik je ook mag zien, elk klein bonsje in mijn hart gaat door jou, maar elk klein barstje ook

terwijl de tranen over mijn kaken stromen, lig je naast mij

verwijten vliegen de kamer rond en het voelt alsof ons huis aan het instorten is.

Elke oplossing is de start van een nieuw probleem, misschien heeft de maan wel gelijk.

Het is als een knuffel van ver, maar in het dicht word het vernauwend. Snakkend naar adem, maar hier zweeft enkel de lucht van leugens.

#poetry #poems on tumblr #evg #gedicht #dutch #gedachten #nederlands #liefdesverdriet #ikmisje #gedachtenraapsel

[bokkerijder]

gisteren weer zo'n grappige interactie met een kind in de lift.

er stond een jongen in de lift met z'n fiets, en het was even onzeker of ik en mijn moeder erbij konden. maar hij zei dat dat wel kon.

wij moesten naar beneden, dus mijn moeder vroeg of hij straks weer terug moest naar de 7de. dat moest hij.

"dan druk ik alvast weer op zeven voor je," zei mijn moeder, en zonder een pauze te laten vallen ging hij verder:

"ja kijk, ik ben namelijk aan het wachten op een vriend. hij woont op de 10de, dus ga ik naar de 7de, want dat is makkelijker."

terwijl de woorden registreren sta ik een beetje dom te gniffelen. mijn moeder kijkt zowel verward als zeer geamuseerd en vraagt splutterend en lachend: "is het dan niet gewoon makkelijker om naar de 10de te gaan?"

"nee."

#rambles '23 #dutch tag #dutchblr

[dickvanas]

Emma Kok: 'Tijdens het zingen vergeet ik mijn ziekte!'

Nog drie dagen geeft André Rieu dit jaar zijn inmiddels traditionele Vrijthof-concerten. Een van de magische momenten is zonder twijfel het optreden van de vijftienjarige zangeres Emma Kok die het lied Voilà van de Franse zangeres Barbara Pravi op engelachtige wijze vertolkt. Daarbij weet ze alle harten te stelen.

Haar optreden slaat zo aan, dat een volgend avontuur nu al lonkt. De orkestmeester heeft haar inmiddels gevraagd om vanaf januari mee te gaan op wereldtournee: Europa in, naar Bahrein en naar Zuid-Amerika.

The Voice Kids

Emma heeft zich de afgelopen jaren goed in de kijker weten te spelen. In 2021, dertien jaar was ze, heeft Emma de laatste editie van The Voice Kids op RTL gewonnen. Nog geen jaar later verscheen de Limburgse nachtegaal in Mini Stars, alweer een talentenjacht, maar dan bij SBS. Won ze ook.

Het is niet de eerste keer dat Emma het lied Voilà vertolkt. „Doordat ik Voilà zong bij Mini Stars, belde Pierre Rieu, de zoon van André, mij op en vroeg me of ik een lied wilde zingen tijdens zijn Vrijthof-concerten. Natuurlijk wilde ik dat. André is een icoon.” Die Franse taal ging haar niet meteen makkelijk af. „Je moet heel lang oefenen voordat je een liedje in het Frans uit je hoofd kan zingen. Mijn Frans is slecht. Ik ken wel wat woorden, maar niet veel. Ik heb fonetisch alles opgeschreven en goed opgelet hoe Barbara Pravi alles uitsprak. Toen lukte het.”

Elke avond zitten er 12.500 mensen op het Vrijthof. „De eerste keer dat we repeteerden voelde het heel erg magisch. Het orkest heeft een sprookjesachtige versie van het Franse lied gemaakt, met heel veel strijkers erin. Echt next level.”

Zwarte jurk

Emma staat er in een fabelachtige zwarte lange jurk. „Vier jurken werden voor me gemaakt en ik zag meteen dat deze hem was. André vond dat de jurk zwart en dramatisch moest zijn, van Franse zwarte kant. Als ik hem draag voelt het alsof ik naar een bal ga. Ik voel me heel krachtig in die jurk.”

Nu staat ze vol vertrouwen op het podium, maar dat is niet altijd zo geweest. Emma heeft een jarenlange strijd achter de rug als je weet dat ze op de lagere school flink gepest is vanwege haar groei-achterstand. De zangeres meet 151,2 centimeter. „Op de lagere school werd ik uitgemaakt voor ’kleintje’ of ’kabouter’.” zegt ze. Emma werd veel buitengesloten en voelde zich eenzaam.

Zeldzame ziekte

Verder leeft de 15-jarige nachtegaal met een zeldzame maagziekte, een maagverlamming, waardoor ze 22 uur per dag vastgeknoopt zit aan een sonde voor al haar voeding. Er lijden in Nederland ongeveer 1200 mensen aan gastroparese. Emma is er openhartig over en heeft een enorme mentale kracht. „Ik ben altijd geketend, dag en nacht”, zegt ze. „Normaal opstaan in de ochtend of naar de voordeur rennen als de bel gaat, kan gewoon niet, want dan moet ik meteen mijn tas meenemen waarin de sondevoeding zit. Op de lagere school liep ik rond met een kinderrollator en werd ’oma’ genoemd. Het heeft ervoor gezorgd dat ik het vertrouwen in mezelf en in andere mensen verloor.”

Met haar zangcarrière is het snel gegaan. Toen ze begon aan het avontuur bij The Voice Kids, was Emma nog onzeker over haar stem. Ik wist niet of ik wel kon zingen en had pas net vijf zanglessen gehad. Maar vanaf de blind auditions, haar eerste optreden, draaiden alle vier de stoelen van de coaches om. Sindsdien zit haar loopbaan in een stroomversnelling, met de Vrijthof-concerten als absoluut hoogtepunt. „Het was eigenlijk een halve grap om mezelf op te geven voor The Voice Kids. We dachten er niks meer van te horen. Er geven zich waarschijnlijk duizenden kinderen op. Maar ineens mocht ik komen opdraven en gingen we naar Hilversum. Ik had nog nooit een beroemd iemand ontmoet. Mijn ouders gingen mee. Die keken vol zenuwen toe vanachter een scherm.”

Sindsdien zit de Limburgse vol plannen en wil ze niks liever meer dan zingen. „Als ik optreed, dan koppel ik de sonde af. En dat werkt bevrijdend. Tijdens het zingen vergeet ik mijn ziekte.”

(Door Dick van As)

[gewoonkarin]

Mwah. Dat is het gevoel op het moment. Ik heb zo goed als geen vakantiegevoel deze vakantie. Twee weken zijn om en ik ben moe, leeg en verdrietig.

Ik krijg het ook niet uitgelegd. Gisteren stond ik te strijken en overviel het me. Dat ik altijd wel met zorgen bezig ben. Altijd is een te groot woord, dat kan niet maar wel heel vaak. Dat ik in twee weken vakantietijd twee keer kort iets ontspannends heb gedaan. Met handicap. Lunchen en schoolspullen halen met jongste liefje. De handicap? Mijn noodgebit. Zonder kleef valt het uit. Met kleef is het nog kokhalzen dus de firma stophoest moet mee in de tas en ik doe een uur of 3 met een rol. Het werkt laxerend en dat is ook handig. Na die lunch werd het wel duidelijk dat ik niet echt mee op pad kan. In plaats van donderdag naar zee heb ik de voordeur geverfd en het huis gepoetst. Ik wil voor de liefjes geen last zijn. Zo voel ik me wel. Ik zie als een berg op tegen sociaal gedoe. Praten maakt de werking van de kleefpasta niet beter en met stophoest in de bek is het lastig praten, ik wil nog wel eens kwijlen.

Wat dit met me doet. Het maakt me onzeker. Het liefst kruip ik tandeloos in bed en blijf ik weg van iedereen. Eten in gezelschap vind ik kut. Ik kan niks kauwen zonder tanden dus snijd het heel klein en slik alles in ene door. Met tanden in eten doe ik af en toe maar ik vind twee keer plakken op een dag meer dan genoeg en m'n tandvlees is er geïrriteerd door. Ik dus ook.

Ik mis ons ma nu. Het luisterend oor en zij begreep me. Nu voel ik me onbegrepen. Ik mis mezelf, ik mis eten, ik mis een borrel met vriendinnen. Ik zie foto's van vakantie, dagjes weg. Mijn enige uitjes de afgelopen maanden waren een feestje, een uitvaart en ziekenhuisbezoeken. Oja, protheticus. En de tuin. Daar zit ik nu ook. Ook daar zit ik mezelf in de weg want ik ben moe. Weinig kunnen eten betekent ook minder energie. Ik eet al vanaf half oktober bagger. Ik krijg niet veel werk verzet en het voelt op het moment ook als werk. Alles voelt als werk. Ik zucht er veel bij.

Zo ben ik niet. Ik word normaal gesproken blij van de tuin maar nu vaak niet. Dan ga ik maar weer even zitten om bij te komen. Effe uitrusten.

Ik ben mezelf kwijt. Ik vraag me ook af of het nog wel goed komt. Of de nieuwe tanden gaan helpen. Of ik dan niet meer hoef te kokhalzen maar wat als dat wel zo is. Mijn lief tandeloos kussen. Ik vind het verschrikkelijk. Naar mezelf kijken helemaal. Overal rimpels rond mijn mond door het slechte noodgebit en het vaak zonder tanden in rondlopen. Thuis doe ik de krengen uit. Even geen stophoest.

En nu. Ik ben met onenigheid weg gegaan thuis. Na discussie vertrokken op het verzoek van oudste liefje. Ze had gelijk. We kwamen even niets verder omdat we niet naar elkaar luisterden. Daarom vermijd ik discussies liever. Je schiet er niks mee op.

Het komt er meestal op neer dat ik het laat rusten en ergens de modus van gewoon doorgaan weer vind. Niet klagen maar dragen.

Ik heb dus een werkvakantie. Poetsen, boodschappen doen, verven en tuinen. Met soms een uitstap van maximaal 3 uur aaneengesloten. Als ze me maandag over een week vragen hoe mijn vakantie was weet ik niet goed wat te zeggen. Geen reis, geen dagjes naar zee, geen ontspannen Karin. Ik ga maar liegen denk ik. Dat ik een fijne vakantie heb gehad. Deels waar want ik ben een beetje meer bij met klussen. Dat is dan weer fijn. De tuin ziet er ook best netjes uit en ik heb al best wat geoogst. Ook fijn. Courgettes in diepvries, ook fijn. En de rest van het gezin heeft leuke dingen gedaan, van lezen tot naar zee. Van zwemmen tot met vrienden op stap. Van muziek maken tot films kijken.

Volgende week start ik met de kast van jongste liefje verven. Van de nood maar een deugd maken. Lief en zij gaan vier dagen kamperen. Ik hoop dat ik het oudste liefje een beetje naar haar zin kan maken.