Ελπίζω μόνο όταν τα φύλλα γίνονται κόκκινα να με σκέφτεσαι.
Ελπίζω όταν έρχεται η πιο αδικημένη εποχή του χρόνου να με σκέφτεσαι.
Περπάτησα πολύ σήμερα, είχα πάρει μαζί μου μόνο μια κούπα καφέ. Είναι από εκείνους τους εθισμούς που ακόμα δεν μπορώ να αποβάλλω. Γενικά τίποτα άλλο δεν σε θυμίζει πια. Είχε ψυχρά σήμερα. Φόρεσα ένα καρο χειμωνιάτικο πουκάμισο που βρήκα ξεχασμένο στην ντουλάπα, το κόκκινο κασκόλ μου, έπιασα τα μαλλιά μου κοτσο και έκλεισα την πόρτα. Φθινοπώριασε. Εχω μερες να βγω από το σπίτι, πάνε δυο μήνες που ανεβηκα εδώ πάνω. Καθάρισα αρκετά. Πέταξα μπαούλα παλιά πραγματα, δικά μου, της γιαγιάς, των γονιών. Βρήκα ασημένια βάζα, κέντητα σεντονια, παλιες φωτογραφιες, δαντελένιες κουρτίνες. Κάποια τα κράτησα, τα εβαλα σε κουτιά. Μην γελάς. Όχι σε μπλε κουτιά. Τα έκρυψα στην αποθηκη. Πολλές αναμνήσεις για να τις διαχειριστώ τώρα. Πολλών που φυγανε, είτε με την θέληση τους, είτε χωρίς.
Πάνε μερες που το μόνο που κάνω είναι να πίνω τσαι και να κοιμάμαι δίπλα στο τζάκι.
Είμαι εδώ. Μετά από τόση και τόση σκέψη. Είμαι εδώ. Διάλεξα για δωματιο εκείνο με το τζάκι. Το έβαψα, δεν είναι πια φυστικι. Ειμαι εδώ, χαμένη στα βουνά. Μακρυά από όλα. Δεν εχω τίποτα να με περιμένει πια. Δεν εχω τίποτα πίσω που να με αναζητάει.
Ισως και να μην είχα ποτέ.
Εβαλα τα καρο μου πουκάμισο και έκλεισα την πόρτα.
Ανεβηκα σε εκείνο το μονοπάτι πίσω από το σπίτι, όχι σε αυτό που πήγαμε μαζί.
Η γη είναι κόκκινη. Πορτοκαλί φύλλα πεφτουν από τα δέντρα χορεύοντας και μπλέκονται στα πόδια μου.
«Μακάρι να έβλεπες την τόση ομορφια.»
μια σκέψη τόσο φευγαλέα.
Μακάρι να…
Μπορεί ο Αύγουστος να είναι ο μήνας των ερωτών, αλλά εσένα πάν��α σ άρεσε ο Οκτωμβρης θυμάσαι; Ο πιο αδικημένος μήνας του χρόνου. Όλοι έχουν γυρίσει στην ρουτίνα τους, κανεις δεν βλέπει τις αλλαγές των χρωμάτων.
Θεέ μου, δίκη μας πάντα ήταν η θάλασσα, για αυτό ηρθα εδώ, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά της, για να μην σε θυμάμαι. Μα να τώρα όλα είναι τόσο έντονα, η εικόνα σου ξανά τόσο ξεκάθαρη.
Ηπια μια γουλιά καφέ, ισως έτσι να πάει, ισως σιγά σιγά να ξεθωριάζει. Ισως σιγά σιγά να ξεχνάς. Μάζεψα μερικά φύλλα και μερικά βελανίδια, θα τα βάλω στο κομοδίνο μου.
Ξέρεις μετά την σκέψη σου, οι υπόλοιπες ήταν αδιάφορες, ποτέ θα βγω να αγοράσω αλεύρι, πρέπει να μαζέψω μερικά πορτοκάλια, να κόψω ξύλα. Χειμώνας έρχεται. Και εγώ εδώ μόνη μου, μακρυά από εμας.
Γνωριστήκαμε ένα καλοκαιρι στην Αμοργο. Καθόμασταν σε διπλανά τραπέζια και έτυχε να έχουμε κοινούς γνωστούς, περάσαμε τις υπόλοιπες δεκαπέντε μερες των διακοπών παρέα, οι υπόλοιπες μας αναμνήσεις ήταν γύρω από το Θησείο, ένα καφέ στου ψυρρη και μια αυλή στα Εξαρχεια. Άντε και μερικές βολτες στο Ζάππειο.
Εδώ πάνω, δεν θα σε θύμιζε τίποτα. Έτσι έπρεπε. Εδώ πάνω είναι χειμώνας. Και εμείς ζούσαμε τα καλοκαίρια.
Περπάτησα κ άλλο, ο ήλιος έπεφτε σιγά σιγά, άκουγα τα ξερα φύλα κάτω από τα παπούτσια μου. Το κόκκινο γινόταν Μπορντό και ύστερα σιγά σιγά σκοτάδι. Τώρα κρύωνα.
Άνοιξα την πόρτα.
Κρέμασα το πουκάμισο στην ντουλάπα.
Τελικά ήταν δικό σου, ήμουν αφελής που δεν το κατάλαβα. Το είχες ξεχάσει εδώ την πρώτη και μόνη φορά που ήρθες. Ήμουν αφελής που δεν το κατάλαβα, μύριζα την κολόνια σου ασταμάτητα. Ισως για αυτό να ένιωσα πως αναπνέω ελεύθερη σήμερα..
Το είχες ξεχασει εδώ την μόνη φορά που ήρθες. Εκείνη που ξαπλωμένος δίπλα στο τζάκι, μιςοκοιμισμένος μου ψυθίρισες. «Θα εμένα ανετα εδώ μαζί σου όλη μου την ζωή.» Να κοιμόμαστε δίπλα στο τζάκι τα βραδυα, να περπατάμε στο βουνο και να σου φτιάχνω κάθε μέρα πρωινό.
Ήμουν αφελής που δεν το κατάλαβα.
Ήμουν αφελής που δεν κατάλαβα ότι ηρθα εδώ για να μας βρω.
5 notes
·
View notes
Το κεφάλι μου όταν ειμαι στο Ψυρρή: Ζήσαμε ένα μαζί κάπου στου Ψυρρη
2 notes
·
View notes
Που βγαινεις αθηνα γενικα;
Βγαινω κεντρο κεντρο ψυρρη σε αυτες τις περιοχες γυρω θα ανεβαζω που ειμαι κανα στορυ αθηνα
0 notes
ΖΗΣΑΜΕ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΠΥ ΨΥΡΡΗ ΣΕ ΘΕΡΙΝΟ ΕΙΠΑ ΜΠΥΡΑ ΘΑ ΚΕΡΑΣΩ
1 note
·
View note
Nuh you don't, αλλα αυτη η συζήτηση θα ήταν αρκετά καλύτερη ένα βράδυ στη πλακα και στου ψυρρη
οι καλύτερες συζητήσεις γίνονται πάντα με λίγο κρασί ανεξαρτήτως τόπου αλλά συμφωνώ στο οτι η Αθήνα είναι σαγηνευτική.
0 notes
Αθήνα: "Χοροί και πανηγύρια" στις πλατείες
Αθήνα: “Χοροί και πανηγύρια” στις πλατείες
Γέμισαν άλλο ένα Σαββατόβραδο οι πλατείες και τα πάρκα από τους νέους που με σύμμαχο τον καλό καιρό συναντιούνται σε μεγάλους, ανοιχτούς χώρους για να ξεσκάσουν από τον εγκλεισμό, συνέπεια των προστατευτικών μέτρων, έναντι της πανδημίας. (more…)
View On WordPress
0 notes