#αθηνα βραδυ | Explore Tumblr Posts and Blogs

orgismenh · 6 months

Text

Κάπου στου Ψυρρή η τέχνη ανθίζει 💜

32 notes · View notes

burnin--bright · 7 months

Text

Τα ήσυχα βράδια

Η Αθήνα θ' ανάβει

Σαν μεγάλο καράβι

Που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Τα ήσυχα βράδια - Αρλέτα

#Αθηνα #αθήνα #ελληνικα #γρεεκ #γρεεκζ #greek #γρεεκ ποστς #greek posts #Ακρόπολη #Παρθενώνας #βραδυ #νυχτα #φωτα #πολη #αρλετα #μοναξια #μοναξιά #τα ήσυχα βράδια #Athens

346 notes · View notes

mathl-alnasim · 6 months

Text

Συζητήσεις με την ψυχολόγο :

- Γιατί πρέπει να πάμε τόσο πίσω?

- Γιατί, και τα συναισθήματα, έχουν παρελθόν.

#greek #ελληνικο ποστ #αθηνα #βραδυ #γρεεκ ποστς

145 notes · View notes

yourlovingbeauty · 1 year

Text

Ένα Σαββατόβραδο.Εγώ,εσύ και αυτή η θέα.Ευτυχία.

#ελληνικα κουοτς #greek posts #greek tumblr #γρεεκ ποστς #γρεεκ κουοτς #ακρόπολη #αθηνα #κεντρο αθηνας #βραδυ #greek quotes #αγαπη #ερωτικά #ερωτας

18 notes · View notes

evenina · 10 months

Text

Θέλω να πάω Επίδαυρο :(

#its not a want its a need #αφου εχουν και λεωφορειο απευθειας απο αθηνα για το θεατρο #οριακά σκεφτομαι να το κανω #κτελ μεχρι αθηνα #λεωφορειο για επιδαυρο #❤️✨🥰 παρασταση 🥰✨❤️#λεωφορειο πισω για αθηνα #κανα παγκακι για το βραδυ #και ξαναφευγω το πρωι #το μονο που με σταματαει ειναι η τσεπη μου :(

1 note · View note

xehasmenesithakes · 4 months

Note

2018.Διακοπες στην Αλεξανδρουπολη.Σε σχεση τοτε εγω.Μια γνωστη του πατερα μου ηταν εκει και μας προτεινε εμενα και τον αδερφο μου να βγουμε με τον γιο της και την κορη της.Το ιδιο βραδυ θα τους περιμεναμε στον φαρο της Αλεξανδρουπολης. «Εσεις ειστε;» λεμε με την ελπιδα οτι ειναι αυτοι και δεν θα γινουμε ρεζιλι, «εμεις» απαντανε. Και εκει νομιζω κοιταξα πρωτη φορα μεσα στα ματια του ανθρωπου,που αν θα με ρωτησεις μεχρι και σημερα,αυτα τα ματια θελω να κοιταζω οσα χρονια και αν περασουν.Δεν ειπαμε πολλα,σχεδον τιποτα.Κοιταζομασταν λιγο.Σαν να ντρεπομασταν.Αυτο ηταν,γυρισαμε στην πολη μας και δεν ξαναμιλησαμε.Περασε σχεδον 1 χρονος,χωριζω εγω και την ιδια περιοδο χωριζει και αυτος.Ηταν απλα σαν να επρεπε να γινει,και εγινε.Και ηταν υπεροχο οπως ηταν.Και ταξιδια παντου και εκδρομες και συναυλιες και ξενυχτια με μπυρες και χιλιομετρα πολλα γιατι σπουδαζα μακρια αλλα δεν με πειραζε.Δεν με πειραζε καθολου.Τα χρονια περασαν και φτασαμε στο περσινο καλοκαιρι.Ειχαμε καπως ψυχρανθει και αποφασισαμε να ακυρωσουμε τις διακοπες που ειχαμε κανονισε μαζι.Βασικα εγω φταιω,εγω του ζητησα λιγη αποσταση γιατι δεν ημουν καλα ψυχολογικα.Οχι αυτο που λενε «θελω λιγο χρονο να κατσω σε αλλον να σκεφτω»,δεν ηθελα να χαθουμε ουτε να μην μιλαμε,τουλαχιστον να μην παμε διακοπες μαζι.Ειχα δικιο μετα απο 10 μερες ηταν παλι ολα καλα.Πηγαμε σε ενα φεστιβαλ που γινεται στην πολη μου και αφου βρεθηκαμε και επιτελους θυμηθηκα πως ενιωθα καθε φορα που κοιτουσα στα ματια του,ερχεται ο πρωην μου.Λιωμα,να φωναζει και να βριζει.Στο τελος βρεθηκα να φταιω γιατι δεν μπορουσε να πιστεψει οτι δεν ετρεχε τιποτα και δεν μπορουσε να καταλαβει πως μετα απο τοσα χρονια ασχολειται ο αλλος ακομα μαζι μου.Μου ζητησε να χωρισουμε.Δεν ειχα λογο να ειχα εγωισμο σε κατι τοσο ομορφο.Μου ζητησε να τον αφησω να σκεφτει αν οντως τον αγαπαω.Το σεβαστηκα.Μετα απο λιγες μερες που ξαναμιλησαμε δεν ηταν ο ιδιος ανθρωπος.Τον ρωτησα ευθεως αν πηγε με αλλη,η απαντηση ηταν θετικη.Και εμενα ο κοσμος μου εσπασε γιατι εγω δεν τον ειχα προδωσει ποτε και ας πιστευε τα χειροτερα για εμενα,και εκει πονεσα γιατι ηξερα οτι ποτε ξανα δεν θα ηταν το ιδιο.Το καλοκαιρι τελειωσε,εφυγα και πηγα στην πολη που ζω πλεον.Εγινα θυμα.Για τρεις μηνες παραπονιομουν οτι με ειχε παρατησει ενω εγω ημουν αυτη που ειχε γινει χαλι.Εμπαινε και εβγαινε στην ζωη μου συνεχεια χωρις ομως να θελει να ειμαστε μαζι και εγω το επετρεπα.Μου ζητουσε ενα παιδι επιμονα να βγουμε.Βγηκα με την σκεψη οτι κατι θα αλλαξει μεσα μου,δεν αλλαξε τιποτα.Ειπα πως δεν ειμαι για πολλα και πηγα σπιτι μου.Το βραδυ σκεφτομουν οτι ισως πρεπει να το προσπαθησω,δεν γινοταν να περιμενω αλλο για κατι που δεν θα γυρισει ποτε,και εκεινη την ωρα χτυπησε ξανα το τηλεφωνο μου.Ηταν 1:30πμ.Μιλησαμε μεχρι τις 7:30.Αφου ξυπνησα,εκλεισα εισητιριο για Αθηνα.Μπηκα στο λεωφορειο χωρις να το ξερει κανεις.Εφτασα Αθηνα,πηρα και αλλο λεωφορειο για να φτασω στην πολη του,χτυπησα την πορτα,ανοιξε και δεν το πιστευε.Με ρωτησε τι εκανα εκει.Του ειπα οτι την απαντηση στην ερωτηση «με αγαπας;» εγω την εδωσα με το χτυπημα της πορτας.Εμεινα εκει 3 μερες.Εξακολουθουσε να μην πιστευει οτι ημουν αθωα τοτε.Το τελευταιο βραδυ καθως κοιμοταν εκλαιγα με λυγμους γιατι ηξερα οτι εκεινη ηταν η τελευταια φορα που τον εβλεπα.Το επομενο πρωι ξυπνησε και μου χαιδεψε τα μαλλια.Ξυπνησα και τον ειδα να δακρυζει.Τον αγκαλιασα σφιχτα και αυτος εφυγε για την σχολη.Του εγραψα ενα γραμμα,του εξηγησα πως δεν ξερω αν φευγω ευτυχισμενη η στεναχωρημενη,αλλα τουλαχιστον ξερω οτι φευγω ολοκληρη και οχι μιση.Εγραψα πολλα.Αφησα και υστερογραφο,παντα μου αρεσαν.Δεν ηταν μεγαλο,ηταν απλα ενα «προσπαθησα ρε γαμωτο»·

Θα ξανανιωσω ποτε ετσι με αλλον ανθρωπο;

Ουφ.Ομορφο ρε.Εννοω οτι ετσι ειναι οι ανθρωπινες σχεσεις,παρα το τελος τους,ομορφες.Αν θα ξανανιωσεις ετσι με αλλον ανθρωπο;Χμ..Μαρεσει να σκεφτομαι οτι αυτος ο ερωτευμενος εαυτος μας που κανει τις υπερβασεις και ζει χτυποκαρδι στο χτυποκαρδι ειναι μεσα μας,οι αλλοι μας τον βγαζουν προς τα εξω αλλα οταν φευγουν δεν τον παιρνουν μαζι.Ναι αν με ρωτας,πιστευω θα νιωσεις ξανα ετσι εντονα,με τον ιδιο τροπο;μαλλον οχι.Δεν θα χε νοημα κιολας αν το ζουσες ξανα και ξανα …αλλα δεν πρεπει να ζουμε εν αναμονη του ερωτα.Ειναι εθιστικος αλλα μην κυνηγας το συναισθημα ,η μαγεια ειναι στα ατομα που στο ξυπνανε,υπαρχουν υπεροχοι ανθρωποι εκει εξω

3 notes · View notes

metwpikh · 3 years

Text

Το να μην έχεις όνειρα σκοτώνει.

1K notes · View notes

annoufios · 2 years

Text

Εσύ ήσουν η θέα για όλη την Αθήνα.

#quotes #αθηνα #βραδυ #βραχάκια #εσυ

16 notes · View notes

stigmh · 3 years

Text

Γενικά δεν μου έμαθαν την αγάπη σωστα.Δεν έμαθα ότι τα ματια του αλλου πρέπει όταν σε κοιτάνε να σε κάνουν να τινάζεσαι από ερωτα,έμαθα ξέρεις σε αυτά τα ξενέρωτα και τα λιγο αδιάφορα βλέμματα που κανείς δεν ψάχνει αλλα λίγοι καταφέρνουν να τα αποφύγουν.Ίσως και να μην ήταν τελείως αδιάφορα,τουλάχιστον στην αρχή νιώθεις ότι ετσι πρέπει να είναι ο έρωτας.Μέχρι που κοιταξα τα δικά σου ματια.Μακάρι να μου είχαν μάθει την αγάπη σωστά για να μπορέσω να σου δώσω όση αγάπη έχω μέσα μου αυθαίρετα χωρίς να φοβάμαι μην κάνω ένα τραγικό λάθος.

Μου είπες ότι το μόνο που σε ανησυχεί με εμάς είναι ότι μπορεί να μην έχεις πολλά να μου δώσεις ,ξέρεις τότε στην θέα.Δεν ζήτησα ποτέ πολλά και δεν θα το κάνω,θέλω να μου δώσεις όσα μπορείς να δώσεις και όσα νιώθεις εσύ ότι έχεις.

Η αγάπη για εμένα παντα ήταν δύσκολη,παντα νόμιζα ότι πρέπει να πονέσεις πολυ για να ευτυχήσεις λιγο και για αυτο φταίνε όλες μου οι λάθος επιλογές,με εσένα ολα είναι ευκολα και με κάνουν να μην ανησυχώ.Νιωθω ότι μπορώ να αφεθώ σε σένα τόσο ώστε να φτάσω σε σημείο να μην έχω μεσα μου φόβο προδοσίας.

Ξέρω πως έμαθα στα δύσκολα και σε αυτά που με πονάνε όμως εσύ ήρθες και με έκανες να βγω από όλα αυτά και θα κάνω ο,τι περνάει από το χερι μου για να μην χαθεί όλο αυτο.