Tumgik
#μαθημα ζωης
sweetbutphychx · 7 months
Text
Εχθές έφτασα στην δουλειά μου λίγο νωρίτερα οπότε αποφάσισα να κάτσω σε κάποιο παγκάκι να ακούσω μουσική. Απέναντι στο πάρκινγκ ένα σταματημένο αυτοκίνητο και η πόρτα ανοιχτή. Μια κυρία γύρω στα 65-70 με κοιτούσε. Υπέθεσα ότι κάποιον περίμενε. Μετά από λίγη ώρα αποφασίζει να ανοίξει την πόρτα και να κατευθυνθεί προς το μέρος μου.
"Μπορώ να κάτσω εδώ κοπέλα μου; Περιμένω την κόρη μου που είναι μέσα εγώ βαρέθηκα" Μου λέει
"Φυσικά" της απαντάω.
Κάθεται και κοιτάει μπροστά. Νόμιζα πως δεν θα μιλήσει καθόλου καθώς έβλεπε ότι φοράω ακουστικά.
"Ο κόσμος άλλαξε. Και εσείς αλλάξατε. Εμείς δεν ήμασταν έτσι"
Βγάζω τα ακουστικά και την κοιτάω με απορία περιμένοντας να δω τι άλλο έχει να πει. Δεν συνέχισε την κουβέντα όμως. Μου είπε πόσο της άρεσαν κάποια πράγματα που βρήκε στο μαγαζί που δουλεύω. Μου είπε μπράβο που δουλεύω για να στηρίζω εμένα και να μην βασίζομαι στους γονείς μου. Μετά από αυτό το θέμα ξαφνικά σιωπή.
"Εσύ έχεις κανένα καλό παιδί;"
"Όχι" της απαντάω...
"Είσαι πολύ όμορφη γιατί έτσι;" Με ρώτησε
"Δεν έτυχε να είναι κανένα παιδί καλό όπως είπατε και εσείς. Σπουδάζω ακόμα ίσως είναι νωρίς. Όλα στη ώρα τους"
"Μην μείνεις μόνη σου κορίτσι μου η μοναξιά δεν είναι ωραία. Οι άντρες άλλαξαν τώρα. Κάποιος όμως θα είναι καλός θα δεις. Ψαξτον και θα τον βρεις. Στην εποχή μας δεν υπήρχαν οι έρωτες. Ήταν αθώα τα πράγματα. Φιλιά αγκαλιές. Μέχρι εκεί. Τώρα όλοι σκέφτονται τους έρωτες. Να προσέχεις τι δίνεις και σε ποιον. Όχι για να μην σου πουν κάτι. Αλλά γιατί δεν το αξίζουν. Θυμάμαι εγώ ήμουν κάπου στα 16-17 έβγαινα με έναν άνθρωπο έναν χρόνο. Ήρθε με ζήτησε γιατί του είχα πει ότι έχω ένα σπίτι. Με έδωσε ο πατέρας μου. Αλλά ο ίδιος ήρθε και μου ζήτησε να πουλήσω το σπίτι μου. Το σπιτάκι μου. Του είπα να φύγει. Μετά γνώρισα έναν άνθρωπο βγαίναμε πολύ λίγο καιρό. Μια μέρα μόλις το άφησα δεν πρόλαβα να πάω σπίτι, ήταν εκεί... Με ζήτησε και εγώ η πονηρή γύρισα και του είπα ότι δεν έχω προίκα ούτε λεφτά ούτε σπίτι. Η απάντηση του ήταν ότι με θέλει επειδή με αγαπάει. Όλα τα άλλα θα τα βρούμε. Θα τα φτιάξουμε. Του είπα ότι και εγώ τον θέλω. Ε και τον πήρα αυτόν τον άνθρωπο. Μείναμε μαζί χρόνια. Ζήσαμε στιγμές, αγαπηθήκαμε, πήγαμε ταξίδια, κάναμε τα παιδιά μας. Ωραία χρόνια. Τώρα έχω 22 χρόνια που τον έχω χάσει. Αλλά ακόμα εκείνα τα χρόνια παραμείνουν τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τα σκέφτομαι συνέχεια. Πλέον δεν μπορώ να κάτσω μόνη μου. Μένω στη κόρη μου. Πάω στο σπίτι να καθαρίσω μια φορά την εβδομάδα. Πόσο να κάτσει ένας άνθρωπος στα 100 τμ μόνος του;"
Κοίταγε το κενό και που και πού έριχνε μια ματιά και σε μένα. Τα μάτια της βουρκωμένα. Λες και ήθελε να τα πει καιρό και κανένας να μην την άκουγε.
"Ακόμα μιλάτε με πολλή αγάπη με αυτόν τον άνθρωπο..." Της λέω η ανόητη λες και δεν το ήξερε...
"Τον αγαπάω και ας πέρασαν τόσα χρόνια. Δεν ξεχνιούνται. Μακάρι όλοι να ζήσουν κάτι τέτοιο"
Φαινόταν δεν ήθελε να μιλήσει πολύ για τα άσχημα που έζησε όπως η απώλεια... Δεν την διέκοψα ποτέ και συνέχισε..
"Τώρα οι άνδρες θέλουν το κομπλιμέντο τους. Πες του ότι είναι όμορφος αν στα μάτια σου είναι όμορφος. Μην του μαγειρεύεις δεν χρειάζεται. Δουλεύεις και εσύ. Σιδερωσε του μια μέρα, φτιαξτου το πρωινό του. Δώσε μια και θα σου γυρίσει 10 αν σε αγαπάει αληθινά. Δεν είναι νωρίς. Εγώ παντρεύτηκα πριν τα 18. Και όχι επειδή ήταν άλλες οι απόψεις αλλά ψάχναμε το αληθινό, δεν αλλάζαμε 10 ανθρώπους το μήνα. Όλοι θα βρουν τον άνθρωπο τους. Έτσι λέω και στις εγγονές μου. Ότι ηλικία και να είστε αν βρείτε αυτόν τον άνθρωπο κρατήστε τον. Εσείς οι γυναίκες πλέον κάνατε τα διπλάσια από ότι κάναμε εμείς. Οι άντρες χειροτερεύουν. Δεν προσέχουν τον εαυτό τους, δεν ψάχνουν κάτι να κρατήσει, αλλά έρωτες της μια βραδιάς. Κάπου θα πάνε και αυτοί στο τέλος."
Δεν ήξερα τι να της απαντήσω, μέχρι να σκεφτώ κάτι συνέχιζε.
"Έχασα πολλούς ανθρώπους, κέρδισα άλλους τόσους. Έτσι είναι η ζωή. Έχασα τον άντρα μου, τον γιο μου, γονείς, θείους. Ποτέ δεν το ξεπέρασα. Μην με βλέπεις έτσι. Που δεν το δείχνω. Δεν τους ξεπερναμε ποτέ τους ανθρώπους που πέρασαν από την ζωή μας. Η ζωή συνεχίζεται όμως. Κοίτα να βρεις έναν άνθρωπο να μην την περάσεις μόνη την ζωή."
Της απαντάω ένα "δίκιο έχετε. Λυπάμαι..." προσπαθώντας να καταλάβω τι είπε. Πώς γίνεται ένας άγνωστος άνθρωπος να σου πει όλη του την ζωή μέσα σε 10 λεπτά; Και να σου μάθει και άλλα τόσα...
"Όμορφη είσαι γλυκιά με τους τρόπους σου ευγενική χαμογελαστή μια χαρά μπορείς να βρεις. Να κοιτάξεις να σε αγαπάει να σε έχει στα ώπα ώπα. Πες του ένα κομπλιμέντο τους αρέσουν αυτά."
"Τέτοια πείτε μου και θα τα πιστέψω" της απάντησα χαμογελώντας
"Να τα πιστέψεις. Τι καλύτερο έχουν οι άλλες; Μην ακούς κανέναν. Όλοι θα βρούμε τον άνθρωπο τους"
Κοιτάω την ώρα και χωρίς να το καταλάβω πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάω για δουλειά.
Της είπα αντίο και μου είπε που μένει
"Άμα με δεις στον δρόμο ή κάπου έλα μίλα μου"
"Θα έρθω" της λέω έτοιμη να βάλω τα κλάματα
"Να προσέχεις" μου είπε
" Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ ούτε ότι είπαμε... σας ευχαριστώ"
Έφυγα με ένα χαμόγελο όμως μέσα μου η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Μη κατανοώντας εκείνη την ώρα πόσο χρειαζόμουν αυτήν την κουβέντα. Δεν ήξερα σε τι βαθμό έπρεπε να τα επεξεργαστώ όλα αυτά... Σαν σημάδι; Σαν μάθημα; Σαν προειδοποίηση; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα την ξεχάσω ποτέ...
168 notes · View notes
opws-ta-fernei-h-zwh · 11 months
Text
Ξανά και ξανά...
Μυαλό δεν βάζω.
128 notes · View notes
feggaroneira · 2 years
Text
Tumblr media
Ωραία που είναι η ζωή.
[αφιερωμένο σε εκείνον τον έναν και σε άλλους χιλιάδες εκείνους και εκείνες]
458 notes · View notes
lovergurls-world · 8 months
Text
Όταν είσαι με έναν άνθρωπο και συναντάτε μια δυσκολία ή μια κρίση, κι ενώ εσύ θες να προσπάθησετε να το παλέψετε επειδή πιστεύεις ότι θα τα κατάφερετε αλλά εκείνος σε κάθε δυσκολία θεωρεί ως λύση το να χωρίσετε.. Τι κάνεις τότε;
36 notes · View notes
mikrh-kallitexnhs6 · 1 year
Text
Tumblr media
Βουλιάζει η σκεψη στην γαλήνη της Αθήνας.
Οι άνθρωποι γυμνοί
περπατούν σε κάτι δρόμους
επίπεδους και ευθύγραμμους
και ενώ εσυ πέθαινες -ζώντας-
εγώ ζούσα -πεθαίνοντας-
////
αγαπημένο.
24 notes · View notes
Text
Tumblr media Tumblr media
άλλος ένας χρόνος που πέρασε και ξεχάσαμε να ζήσουμε.
49 notes · View notes
cold-sunrays · 1 year
Text
Ήθελα να πω για το πόσο μοναδικός ήσουν. Ήθελα να φωνάξω για το πώς ο κόσμος μου ομορφαινε όταν βρισκόμουν δίπλα σου. Ήθελα να βρω λόγια για την αγκαλιά σου, που έκανε τον χρόνο να σταματα. Ήθελα να πω τόσα πολλά και αντί να τα πω τα γράφω, εδώ.
Φόβος; Ίσως.
Δειλία; Πιθανό.
Το κουράγιο που δεν βρήκα; Σίγουρα. Ποιο το νόημα; Εφόσον δεν είσαι εκεί για να ακούσεις. ποτέ δεν ήσουν πραγματικά....και δεν θα είσαι.
Ειρωνεία, αγαπάμε πάντα ανθρώπους που για αυτούς είμαστε ένα κομμάτι που δεν θα τους πονέσει να χάσουν. Αλλά έτσι δεν ήταν πάντα; Έτσι δεν φέρθηκαμε και εμείς; Σε ανθρώπους που μας αγάπησαν;;
Κάρμα; Το μόνο βέβαια είναι ότι με κάποιο τρόπο - και ας μην το παραδεχόμαστε φωναχτά - το αξίζουμε.
Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Ούτε και εμείς.
4 notes · View notes
untilifoundpeace · 2 years
Text
όταν ζούμε για το αυριο σημαίνει ότι χάνουμε μια μερα από το σήμερα
8 notes · View notes
axiolatreuths-blog · 2 years
Text
Ίσως και να μου κόστισε πολύ..
Κάτι που δεν ξεκίνησε για πολύ..
2 notes · View notes
rustblasf · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
Απλά,μην με μουρλαίνετε.
0 notes
sweetbutphychx · 12 days
Text
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έκανες για κάποιον όταν ήσουν ερωτευμένη;
Συμβιβάστηκα.
39 notes · View notes
opws-ta-fernei-h-zwh · 2 months
Text
Μερικές φορές το μόνο που χρειάζομαι είναι μια τεράστια διαδρομή και τα ακουστικά μου.
22 notes · View notes
feggaroneira · 2 years
Text
Ακούω συχνά τις φράσεις "το μετάνιωσα που έζησα το τάδε", "μετάνιωσα που τον ερωτεύτηκα", "μετάνιωσα που το τόλμησα", και απορώ γιατί μετανιωνετε για πράγματα που κάποτε θέλατε τρελά με πάθος..
Απορώ γιατί θέλετε να πάρετε πίσω στιγμές που κάποτε σας έκαναν ευτυχισμένους...που κάποτε σας γέμιζαν. Ακόμα και αν κάτι πήγε λάθος, ακόμα και αν το αποτέλεσμα ήταν βαθύς πόνος, το ότι ζησατε κάτι και τελείωσε μοιραία, κάτι που για μια στιγμή στο παρελθόν έκανε τα μάτια σας να λάμπουν από ηρεμία και ανεξήγητη χαρά, δεν θα έπρεπε να σας κάνει να μετανιωνετε..
Αντιθέτως, θα έπρεπε αφού τελείωσε άδοξα να σας κάνει να προχωράτε μπροστά, βλεπωντας και κατανοώντας τα λάθη του παρελθόντος και χρησιμοποιώντας τα για να βελτιώσετε τον εαυτό σας και να χτίσετε πιο υγιείς σχέσεις με τους γύρω σας.
Η ζωή είναι τόσο μικρή για να μετανιωνετε για κάτι που ζησατε. Life goes on.. Τολμήστε το και ρισκάρετε για ό,τι αγαπάτε. Να είστε γενναίοι να κυνηγάτε αυτά που γουστάρετε, μόνο έτσι θα ζήσετε πραγματικά.
Ο χρόνος δεν ��υρνάει πίσω.
21 notes · View notes
ponemenhpsyxh · 1 year
Text
Ξέρω πάει καιρός που είχα να γράψω, πολύ πιθανό και χρόνια. Μιλώντας για χρόνια λοιπόν ας μιλήσουμε για τον χρόνο που φεύγει σε λίγες μέρες. Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους σας ή νέα χρόνια να σας βρει χαρούμενους, δυνατούς και με υγεία. Και όσοι θέλετε με τη νέα χρονιά ένα νέο ξεκίνημα να το κάνετε και να σας βγει. Γιατί περάσαμε δύσκολα όλοι και σε όλους μας αξίζει κάτι καλύτερο. Όσοι φτάσατε μέχρι εδώ να είστε καλά και μπορείτε να φύγετε αφου τωρα θα μιλήσω για εμένα.
Ήταν περίεργη χρόνια με πολλά ups and downs. Πρόσωπα οικία έφυγαν, πρόσωπα άγνωστα έγιναν οικία. Εν τέλει λίγες μέρες πριν το νέο ξεκίνημα συνειδητοποιω ότι η μοναξιά πονάει, χαρά είναι να δίνεις μερικές φορές χωρίς να παίρνεις . Νιώθω μόνος αλλά δεν πειράζει. Πάντα έλεγα ότι ο εαυτός μας δεν θα μας αφήσει ποτέ και όσο μεγαλώνω το πιστεύω περισσότερο.
Για να μην γίνομαι άλλο κουραστικός λοιπόν καλές γιορτές με υγεία και αφιερώστε χρόνο στα άτομα που αγαπάτε γιατί ποτέ δεν ξέρετε πότε θα φύγουν ❤️
1 note · View note
mikrh-kallitexnhs6 · 1 year
Text
Tumblr media
🪩.
Έχουμε ντίσκο μπάλες στην μέση της πίστας, επειδή αντανακλούν το φως, είναι σπασμένες σε εκατομμύρια κομμάτια και αυτό τις κάνει τόσο λαμπερές.
Υπάρχουν άνθρωποι στην κοινωνία που κρέμονται και κάθε φορά που σπάνε, μας διασκεδάζει και όταν τους ρίξεις φως είναι αυτο το φανταστικό πράγμα, αλλα τις φορές που δεν υπάρχει κανένα φως πάνω τους, αυτοί είναι ακόμα πάνω στο βάθρο αλλα κανένας δεν τους βλέπει.
-
We have mirrorballs in the middle of a dance floor because they reflect light, they are broken a million times and that’s what makes them so shiny.
We have people like that in society too, they hang there and every time they break it entertains us and when you shine a light on them, its this glittery fantastic thing , but then a lot of the time when the spotlight isn’t on them, they’re still up there in a pedestal but nobody is watching them.
21 notes · View notes
krummenes-alhthies · 2 years
Text
Και κατέληξα να μην θέλω να αρχίσουν τα σχολεία για να μην σε βλέπω κάθε μέρα. Εγώ.. που λάτρευα το σχολείο και.. εσένα
1 note · View note