Tumgik
#κρύβεται
romios-gr · 21 days
Text
Tumblr media
Τι κρύβεται κάτω από την Σαχάρα; Αποκαλύπτοντας τα Αόρατα Μυστικά Από τον Jonathan Patel, Ph.D. για τους Ρωμιούς της Πόλης Η Σαχάρα, η μεγαλύτερη έρημος στον κόσμο, κατέχει μια ανεξερεύνητη γοητεία και μια μακρά ιστορία που έχει διαρκέσει αιώνες. Πέρα από την αμμώδη επιφάνειά της, υπάρχουν αόρατα μυστήρια που προκαλούν περιέργεια και θαυμασμό. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά από αυτά τα μυ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ti-kryvetai-kato-apo-tin-sachara-apokalyptontas-ta-aorata-mystika/
0 notes
allo-frouto · 1 year
Note
23.5 εκατοστά δεν ηρεμούν εύκολα
Συγγνώμη, δεν ήξερα.
0 notes
thenewsmag · 2 years
Text
Ηλιόπουλος: Ο κ. Μητσοτάκης πανηγυρίζει για κάτι που είχε αποφασιστεί έναν χρόνο πριν την εκλογή του
Ηλιόπουλος: Ο κ. Μητσοτάκης πανηγυρίζει για κάτι που είχε αποφασιστεί έναν χρόνο πριν την εκλογή του
«Ο κ. Μητσοτάκης, που εδώ και 15 μέρες κρύβεται για να μην απαντήσει για τις υποκλοπές που οργάνωσε η κυβέρνησή του, σήμερα πανηγυρίζει για κάτι που είχε αποφασιστεί ένα χρόνο πριν την εκλογή του», αναφέρει ο Νάσος Ηλιόπουλος, σε σχόλιό του για τις πρωινές δηλώσεις του πρωθυπουργού.  Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖ- ΠΣ αναφέρει ότι «ο πιο αδίστακτος και χυδαίος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης, αυτός…
View On WordPress
0 notes
v1ckymult1fand0m · 2 months
Text
Χελπ, μόλις βρήκα ένα παλιό μου τετράδιο της 6ης δημοτικού στο οποίο είχα γράψει ένα πάρα πέντε φανφικτιον στο οποίο ο Φώτης και η Αγγέλα πήγαν στα Γιάννενα γτ η μάνα της Αγγέλας έπαθε έμφραγμα 😭😭😭
10 notes · View notes
daimewdis · 5 months
Text
“Γιατί δεν νιώθεις όπως εγώ.”
Γιατί σε όλα τα γιατί που μας ταλαιπωρούν κρύβεται το:
«Δεν ήθελε» που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε.
-Δαιμεώδης
54 notes · View notes
solmeister13 · 1 year
Note
Μόλις διάβασα το Χάρτινο Βασίλειο. Το είχα αγοράσει χρόνια, πριν καν φύγω από το πατρικό μου, αλλά δεν το είχα ανοίξει. Το πήρα μαζί μου όμως και εκ τότε είχε μείνει σε ένα ράφι να σκονίζεται.
Εχθές το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ, δεν ήξερα τι ήταν αυτό που με κρατούσε ξύπνια, αλλά έπρεπε κάπως να μου αποσπάσω την προσοχή και έτσι άνοιξα το βιβλίο για πρώτη φορά.
Κάπου λίγο μετά το τέλος της ιστορίας λες "... ελπίζω απλά όταν έρθει η ώρα να κάνεις τη δική σου επανάσταση, να θυμηθείς στο Χάρτινο Βασίλειο και να νιώσεις λίγο πιο άνετα με την πιθανότητα πως ξημερώνει μια μάχη, που η μοίρα μας δε γράφει πως θα την κερδίσουμε...". Ένιωσα πως κάπου υποσυνείδητα, ήξερα πως τώρα είχε έρθει η ώρα μου για αυτό το βιβλίο. Ή απλά ο εγκέφαλος μας αρέσκεται στο να μας δίνει ικανοποιητικά νοήματα πίσω από αρρωστημένες συμπτώσεις. Ας είναι.
Αυτό το βιβλίο, με αρρώστησε. Όχι γιατί μου είπε κάτι διαφορετικό από όσα σκεφτόμουν ήδη, αλλά επειδή τους έδωσε δομή και μορφή, επιτέλους, μπορούσα να διαβάσω τις σκέψεις μου. Άκουσα ξανά τον δίσκο, του οποίου την κυκλοφορία έζησα, από μια εντελώς άλλη οπτική. Με καθήλωσε.
Δεν το γράφω αυτό με την πρόθεση να σου κάνω ένα ακόμα κομπλιμεντο, ούτε να τονίσω την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα που κρύβει το Χάρτινο Βασίλειο, αλλά.
Ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα τι μπορεί να κάνει η τέχνη στον ψυχισμό ενός ανθρώπου. Από τότε που ήμουν έφηβη, τα τραγούδια σου έχουν υπάρξει στήριξη για μένα. Όχι όμως το Χάρτινο Βασίλειο.
Αυτό το βιβλίο δεν υπηρετεί έναν ανάλογο σκοπό, καθώς όταν όταν θα βρίσκεσαι στην φάση που θα μπορείς να τον καταλάβεις, θα είσαι ήδη στον πόλεμο. Ήδη ένα βήμα πιο κοντά στην ήττα.
Όσο ματαιωτικο κι αν είναι όμως, να ξέρεις ότι ό,τι κι αν κάνεις, είτε ακολουθήσεις τον δρόμο του Λέων είτε του Εφιάλτη, θα χάσεις στο τέλος, είναι ταυτόχρονα παρηγορητικο.
Οι πρίγκιπες μια χρήσης είναι μιας χρήσης, γιατί πάντα στο τέλος χάνουν και πάντα έρχονται οι επόμενοι να πάρουν την θέση τους.
Κρύβεται μια γλυκόπικρη παρηγοριά να νιώθεις πως την ίδια μάχη με σένα, την έχουν δώσει πολλοί άλλοι πριν. Ακόμα κι αν ξέρεις πως η ήττα είναι αναπόφευκτη.
Αυτά λοιπόν, αυτό το ασκ δεν καταλήγει πουθενά και είναι εντελώς τόπου και χρόνου σε σύγκριση με την παρούσα φάση της καριέρας σου, αλλά αναπολώ εκείνη την περίοδο και οι σκέψεις αν δεν τις μοιραζομουν, θα με τρώγανε.
Κοίτα να δεις που και το σχίσμα είναι αιώνιο.
Στο στέλνω απ' τα χαρακώματα.
Τελευταία υπόκλιση,
Σχίσμα,
Μέχρι το θάνατο!
Τα λέμε στην κόλαση
Δεν είχα προλάβει να μπω να δω τι μου γράψατε για το "Ξανά" και τυχαίνει σήμερα, μία μέρα αφότου ξανακούσαμε όλο το ΧΒ με το Yoda να διαβάσω αυτό.
Έχεις την καρδιά μου για πάντα ρε μλκ <3
132 notes · View notes
genia-tou-misous · 2 years
Text
Tumblr media
Αρκεί να δεις πως η ευτυχία κρύβεται στα απλά!
Αρβανίτσα 2022
458 notes · View notes
arkasyl18120 · 6 months
Text
Ναι και τωρα το καταλαβα.
Πόσο γλυκό και αθώο και όμορφο είναι να έχεις μια οικογένεια που να σε αγαπάει.
Και πόσο αυτονόητο δεν είναι.
Και πόσο ευχαριστώ που είμαι και θα είμαι το μικρό τους.
Και όσο και να μεγαλώσω πάντα θα είμαι παιδί.
και πόση ομορφιά κρύβεται σε αυτή την τόσο μικρή απεραντοσύνη της νιότης.
-Α.Π
44 notes · View notes
ayuxos · 4 months
Text
Tumblr media
Δίνω ακόμα ελπίδες πως υπάρχει στον κόσμο
αγάπη
Θα δώσω το 100% σε αυτό το κομμάτι
Να δεις το ποιος είμαι απ την μια οπτική και ας ξεχάσουμε την άλλη
Ο πιο αθώος άνθρωπος με το δολοφονικό μάτι
Οποίος πλήγωσε πληγώθηκε ο ίδιος στο τέλος
Και το τέλος μας ήταν..ένα απλό αντίο μας
Θα καπνίζω ως το βίος μας
Και ας κρύβεται το μίσος μας
Ίσως θα είναι ένα απ τους πιο καλύτερους γρίφους που δεν λύθηκε ποτέ..
14 notes · View notes
ouranos77 · 6 months
Text
Άραγε πόση ομορφιά και απέραντη θάλασσα μπορεί να κρύβεται μέσα σε δυο μάτια;
15 notes · View notes
romios-gr · 2 months
Text
Tumblr media
Σε μια σημαντική ….συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, στις 15 Απριλίου 2012, ο Τούρκος συγγραφέας, Ahmet Ümit, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο με τον τίτλο, «Να σκοτώσεις τον Σουλτάνο», ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην ζωή του Μωάμεθ του Πορθητή, δηλώνει ότι υπάρχει ανάγκη να ανοιχτεί επιτέλους ο τάφος του για να ερευνηθεί τι ακριβώς έγινε με τον θάνατό του. Σύμ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ena-megalo-mystirio-kryvetai-ston-tafo-toy-moameth-toy-porthiti-poy-mporei-na-gkremisei-olokliri-tin-toyrkia/
0 notes
fwtiastoherenhof · 6 months
Text
Σε φαγωμένες άκρες από μακρυά μανίκια ξεπροβάλλουν
γυαλιστερά μαύρα μυτερά ακρυλικά
οι κερατοειδείς μας ξεραμένοι
ούτε καν μπροστά στον πιο ανθισμένο και φωτεινό κήπο
δεν θα σταματήσουν να μπλοφάρουν.
Γρατζουνάμε ξεκολλημένα μάρμαρα στο κέντρο
με πρόσωπα σε εγρήγορση και χλωμά λακάκια
μαζεύεται κάτω από τα πιεσμένα χείλη μας
το υπόλοιπο απ'ότι ανολοκλήρωτο βιώνουμε.
Εκδίκηση και ψιχουλάκια μένουν κολλημένα
όπως σηκώνουμε τις παλάμες μας
από την επιφάνεια του δρόμου
ο χαλασμός κρύβεται ακριβώς πίσω από τους ώμους μας.
Δείχνουμε με το δάχτυλο και όσους εμποδίζουν
και όσους στηρίζουν την κατανομή
κοβόμαστε από τις άκρες του κοινωνικού συμβολαίου
το τσούξιμο χρωματίζει τα ανοίγματά μας.
Τεντωνόμαστε σε ταράτσες με αμφίβολους γείτονες
ίχνη από αναμετρήσεις σχεδιασμένα
πάνω στα ζυγωματικά μας και η ενέργεια
του τίποτα να μην λειτουργεί ανενόχλητο.
#me
11 notes · View notes
mikrh-kallitexnhs6 · 1 year
Text
Tumblr media
Γιατί η ομορφιά κρύβεται στις βόλτες στον κέντρο.
66 notes · View notes
kodysseia · 2 years
Text
Έτσι
θα ‘θελα να ξέρεις πώς πίνω τον καφέ μου και όχι μόνο το τζιν πως αυτή η ιστορία για εμένα δεν έχει τελειώσει πως κάποτε ένας άνθρωπος μου άνοιξε το στήθος κι ένας άλλος μου κράτησε την καρδιά πως όταν σε ειρωνεύομαι, φοβάμαι κι όταν σε κοροϊδεύω, να με φιλάς θα ‘θελα να ξέρεις πως παίρνω χάπια για να κοιμηθώ κι όταν κοιμάμαι, δε βλέπω όνειρα πως αυτό που αγάπησα περισσότερο σε εκείνον ήταν τα χέρια του πως αυτές οι λέξεις γράφονται εν ώρα εργασίας θα ‘θελα να ξέρεις πως  πίσω απ’ το υφάκι  κρύβεται μια ανάγκη για αγκαλιά πως στα πάρτυ σπάνια πίνω μπύρες πως τηρώ όλες τις υποσχέσεις εκτός από αυτήν που αφορά  στη διακοπή του καπνίσματος   θα ‘θελα να ξέρεις πως δεν είναι καλό που ξαναγράφω και πως δε θέλω να κρατήσει πολύ  πως μόνο εκείνος κράτησε πολύ και μέχρι σήμερα  τόσα χρόνια μετά μονάχα εκείνος με αγάπησε έτσι
57 notes · View notes
daimewdis · 4 months
Text
Γυναικοκτονία
Πριν την υποτίμηση, την απομακρύνει
απ’ τον περίγυρο και την απομονώνει.
Της επιβάλλεται, δεν έχει καμιά γνώμη
μετά το χτύπημα ζητάει συγνώμη.
Προσπαθεί να καλύψει τις ουλές της.
Προσποιούμενη πως θα κλείσουν οι πληγές της.
Τα μάτια της πρησμένα απ’ το κλάμα.
Κανείς να μην καταλάβει το δράμα.
Έρχεται σε σύγκρουση, ξανά και αμύνεται.
στα πατώματα με μώλωπες φθείρεται.
Επαναλαμβάνεται η συγνώμη του,
μα η απάθεια στο πρόσωπο της δεν κρύβεται.
Οι φωνές ακούγονται στη γειτονιά,
τα μάτια ανοιχτά και τα αυτιά σφραγίσανε.
Ξανά και ξανά τα ουρλιαχτά
πως θα βγει απ’ τον εφιάλτη που βίωνε;
Καταφέρνει να πάρει το 100, και της απαντάνε:
“Κάνε υπομονή ηρέμησε όλα λύνονται.”
Θέλει να φύγει, να ξεφύγει μα το σπίτι
που είχε ονειρευτεί έγινε φυλακή.
Μετά το πρώτο χαστούκι,
έρχεται ο ξυλοδαρμός και η υποταγή.
Την πιάνει βίαια απ’ το λαιμό
και της λέει μην βγάλεις κιχ.
Με τα ίδια χέρια που κάποτε της έδινε στοργή.
Βουίζει το κεφάλι της κοντεύει να εκραγεί.
Υπήρχαν σημάδια όμως τα αγνοούσε,
Πως μέχρι εκεί ήταν πως άλλο δεν θα τραβούσε.
Είχε γίνει μιά συνήθεια, κι όλο παρακαλούσε
να σταματήσει και πιο δυνατά την χτυπούσε.
Δίχως οίκτο, Με δολοφονικό ύφος.
Στα βήματα του, μαρμαρώνει,
αισθάνεται το ρίγος, και σφίξιμο στο στήθος.
Θολώνει, το χέρι ξανά υψώνει.
Οι κραυγές πιο δυνατές απ’ τις δυνάμεις
που της είχαν απομείνει.
Κάθε μέρα και πιο κοντά
η ανάσα της να σβήνει.
Μα αντοχές δεν είχαν μείνει.
αιμόφυρτη στο πάτωμα την ρίχνει.
Καταφέρνει να κάνει για ακόμα μια φορά κλήση…
Μα…
Ζω σε μιά κοινωνία που η αστυνομία δρα αφότου γίνει η γυναικοκτονία.
Πόση ειρωνεία; Πόση ειρωνεία;
Θα οδηγηθείς σε δολοφονία, διεκδικώντας την ελευθερία.
Καμιά "κακιά στιγμή" δεν ήρθε τυχαία στην πατριαρχία.
-Δαιμεώδης
31 notes · View notes
solmeister13 · 2 years
Note
εγώ βλέπω τώρα τα καμώματα σου στο open και σκέφτομαι έναν στίχο σου απ' τα παλιά: "μα πάχυνα και σας γυρίσαν τα άντερα"
μετά πάλι θυμάμαι τον μυθριδάτη σε μια συνέντευξη, που έλεγε πως όλοι τους ήταν φτωχά παιδιά και πως φαίνεται πότε πέτυχαν και άρχισαν να βγάζουν λεφτά απ' τα κιλά που πήραν όλοι τους
Είμαι ήδη 5 κιλά κάτω απ’ το γύρισμα της εκπομπής και συνεχίζω, οπότε θα ήθελα να μου δώσεις λίγο χρόνο, ώστε να σταθείς στον επόμενο στίχο που λέει «έτσι αδυνάτισα κι έγινα και πάλι καυλάκι» ΚΛΕΣ
Αυτό που λέει ο Μίθρι ισχύει, η καλή ζωή δεν κρύβεται, αλλά αρκετά με την καλοπέραση, ήρθε η ώρα να βάλουμε κώλο κάτω και να επανέλθουμε στα ροκσταρ κιλά, γιατί αρχίσαμε να φαινόμαστε έντεχνοι με την μπάκα και το μούσι.
181 notes · View notes