Tumgik
#blote voeten
toosvanholstein · 7 months
Text
Zere voetjes in Myanmar en het gevolg, een ReisKunst-verhaal
Hoe zere blote voeten kunnen leiden tot een olieverfschilderij dat is gebaseerd op indrukken uit Myanmar. Toos van Holstein legt dat uit in deze aflevering van haar serie ReisKunst-verhalen in TOOS&ART. #kunst #art #expo
Daar zat ik dan, met m’n blote, zere voeten. Onder een schaduwrijke boom, met mijn rug tegen de stam. Goed beschermd tegen de brandende zon van Myanmar . Bovenop de top van die piekende rots van de foto hierboven. Met als bebouwing een uitgebreid boeddhistisch tempelcomplex om me heen. Wat dat met een ReisKunst-uiting van mij heeft te maken? Lees verder. een sfeerbeeld Myanmar, waar levensgezel…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Text
iedereen mag er zijn behalve mensen die praten in de stiltecoupé ik hoop dat je met blote voeten op een legoblokje stapt :)
12 notes · View notes
Text
Zondag uitslaapdag dus dat doen we dan ook 😅 Althans ik, want Marcel heeft er al 2 uur fietsen op zitten als ik wakker word. Verkleumd tot op het bot maar hij heeft wel lekker gefietst.
Ik start de zondag met een kom yoghurt met muesli en lijnzaad. Daarna ga ik boodschappen doen bij AH voor het avondeten van vanavond en morgenavond.
Weer thuis ga ik ook meteen koken. Voor Marcel maak ik een ovenschotel tortelloni carbonara en een schotel lasagnette. Daar kan hij vandaag en morgen van eten en de rest kan in de diepvries zodat hij niet hoeft te koken volgende week. En voor de moeders doe ik wat lasagnette in een bakje.
Tijd voor een late lunch met 3 crackers Philadelphia Light. Na de lunch ga ik met een koffer en thuisblijvers informatie naar Mike en Natasja om de Paasei kaarsjes op te halen die mam heeft besteld. In de koffer heb ik een cadeautje gestopt met een kaart. In het pakje zit een lucky shirt dat Mike kan dragen als hij gaat gokken en op de kaart heb ik geschreven hoe leuk ik het vind om deze trip met hem te maken.
Ik blijf maar heel even en ga dan weer naar huis om de kaarsjes leuk in te pakken zodat mam ze als bedankje aan de dames van de wijkverpleging kan geven.
Tumblr media
Als dat klaar is pak ik alles voor mam in (de hemdjes die ik gisteren heb gekocht, een kaart en 5 bakjes eten) en rij naar Amstelveen. Ik laat mezelf binnen en schrik een klein beetje als ik mam met open mond in pap zijn stoel zie liggen. Maar ze opent haar ogen. Gelukkig, ze sliep gewoon! 😅
Ik pak alles uit, we kletsen wat en drinken een kopje thee en na een uur ga ik weer huiswaarts. Rond 16.30 kom ik thuis. Ik heb nog 2 kaarten meegekregen van mam om op de post te doen. Ik vergeet ze natuurlijk te posten dus dat doet Marcel nog even. Ik neem een mandarijn als tussendoortje en daarna ga ik beneden nog een beetje stoffen en maak ik de wc’s schoon. Als ik daar klaar mee ben ga ik even op mijn gat zitten.
Ik krijg trek dus ik ga mijn eten voor de komende 2 avonden maken. Ik maak weer de champignons met biefstuk. Dat vind ik zo lekker. Dit keer eet ik het met volkoren basmati rijst. En dan komt er weer even een Yvonnetje voorbij. Ik weeg 80 gram rijst af voor 2 dagen en gooi de rijst terug in de rijstkoker. Ik was even vergeten dat de binnenpan er nog niet in zit. Oeps een deel van de rijst zakt weg naar de bodem. 74 gram krijg ik er uit de rest blijft zitten. Ik roep Marcel en onder ‘ hoe krijg je dit soort dingen toch elke keer weer voorelkaar’ probeert hij de rijstkoker aan de onderkant te openen. Dit lukt niet en uiteindelijk krijgt hij een schroef ook niet meer terug in de pan. De rijstkoker mag niet meer gebruikt worden en wordt weggegooid dus ik moet weer eens op de ouderwetse manier de rijst koken.
Marcel kiest voor de tortelloni vanavond en ik ga lekker aan de biefstuk met champignons.
Tumblr media
Als we aan de cappuccino gaan komt Nynke nog even langs om mij een fijne vakantie te wensen. Zo lief en attent! Ook nodigt ze Marcel uit om een avond te komen eten. Dat wordt 1e Paasdag. Leuk voor Mars! Dinsdagavond is hij al uitgenodigd door zijn moeder, dan halen ze wat eten en woensdagavond eet hij bij Koen en Hannah. Hij heeft het nog druk en geen eens tijd om alles wat ik nu van tevoren heb gemaakt op te eten 😅 Hij gaat ook nog 2 avonden schaken dus die avonden kan hij wat eten uit de diepvries halen.
Ik ga mijn benen insmeren met zelfbruinende crème en ga dan met blote benen en voeten een halfuurtje lopen op de loopband. Daarna babbel ik online nog een halfuurtje met Susan die inmiddels zijn aangekomen in Las Vegas. Ik stel voor aan Marcel om nog een film te kijken op Netflix. We komen uit op Equalizer 3 met mijn favoriete acteur Denzel Washington. Ik zie hem liever in een andere rol, maar op zich een lekkere afsluiter van deze zondag.
2 notes · View notes
devosopmaandag · 1 month
Text
Over het nieuwe boek van Vincent Dams, naaktslakken en Emily Dickinson
Vrijdagavond vond de boekpresentatie plaats van Vincent Dams 'Bijna goed'*. Het kloeke boek, dat ruim twee kilo weegt, bevat 400 pagina's met in totaal zo'n 500 werken over een periode van bijna twintig jaar. De kunstenaar trekt in zijn oeuvre alle registers open en als een waar organist vult hij de ruimte van het boek met de zachtste fluistertonen, lokkende melodieën en luid geschetter. De werken gaan van ontroering en tederheid tot slappe lach, van driedubbele ironie tot zwarte humor, van scherpzinnigheid tot omhelsde domheid. Ik schreef een tekst voor de catalogus en gaf deze de titel 'Alles, overal, de hele tijd' – een directe verwijzing naar de film Everything, Everywhere, All at Once**. Ooit leerde ik hem kennen als eindexamenstudent van de academie in 's-Hertogenbosch. Daar begon 'De Damse Wereld' al. Ik nam mij voor op deze plek over één werk te schrijven. Precies zoals verwacht zou elk gekozen werk een vertekend beeld geven van de kunstenaar. Maar daar is helemaal niets aan te doen.
Ik zit met M aan tafel en hebben het boek open liggen op bladzijde 250. We praten over het werk***.
Maar de verhouding tussen slak en huis is helemaal niet juist! Het is een naaktslak met iets op zijn rug!
Je hebt gelijk, maar misschien is dat juist goed. (ik vertel haar niet dat mijn wormenfobie zich heeft uitgestrekt tot naaktslakken, en dat ik ooit in een oud en vochtig arbeidershuisje waar ik bijna veertig jaar geleden woonde, tijdens het tandenpoetsen op een naaktslak trapte, met blote voeten)
Okee, een naaktslak met een schedel als huis. Niks niet een gezellige slak met een gezellig huisje. Heb je ooit een bewegende slak gevolgd en van dichtbij bekeken hoe die voelhoorntjes bijna onzichtbaar de lucht aftasten?
God, nee!
De kunstenaar zegt misschien wel: wij mensen zijn naaktslakken met een schedel als huis en dat we als naakte pasgeborenen de dood als huisje meekrijgen.
Lekker, hoor
Ja, maar hij heeft gelijk. En natuurlijk denken we dat niet als we zo'n allerliefste, lekker ruikende baby in onze armen houden.
Hee, ik heb net een dichtregel van Emily Dickinson geborduurd, die daar alles mee te maken heeft: WIJ DRAGEN STERFELIJKHEID ALS EEN JAPON OP ZICHT
Dan leest ze hoe het werk heet en schiet ze hard in de lach: 'Bietje rustig doen'. Ze is een Brabantse. Ik hoor meteen Vincents stem.
* 'Almost good'| Vincent Dams | teksten van Margriet Kemper, Oscar Weyers, Alex de Vries | uitgeverij UDC Publishing | https://udc-publishing.com/
**zie de vos op maandag van 20 maart 2023
***'Bietje rustig doen'| gemengde techniek | 13 x 33 x 14 cm | 2021
3 notes · View notes
voorbijganger · 1 year
Text
ik wil dat hij mij ziet in zomerjurkjes op blote voeten. 
7 notes · View notes
brilmans · 11 months
Text
Vangst van de dag 12-06-2023
Tumblr media
Heerlijk weer vandaag, snik heet, en daardoor kon ik vandaag voor de eerste keer dit jaar heerlijk op blote voeten waden en wandelen over de Zandmotor. Om het af te maken trok ik ook mijn shirt maar uit. Zo liep ik in korte broek en met de rugzak op de blote rug in de knallende zon van Ter Heijde naar Kijkduin. En weer terug. De wandeling leverde mij behalve een paar mooie vondsten twee verbrande voeten op. Die was ik vergeten in te smeren!
Topvondst van vandaag is dit schaafje:
2 notes · View notes
pandaklas · 11 months
Text
Blote voeten pad
3 notes · View notes
ralph-mulder · 1 year
Text
Waarschuwing!!! dit is een heftig gedicht, komt uit de tijd dat het heel slecht met mij ging en dit gevoel komt nu weer bij mij boven na het horen dat er twee verschillende mensen in korte tijd suïcide hebben gepleegd
Een aanstormende trein
Je bent op het verkeerde terrein
Een gebroken raam
Een dieptepunt waarvoor ik me schaam
Een overdosis pillen
De pijn je zou wel willen gillen
Vallen en opstaan
Maar hoe kun je in hemelsnaam doorgaan
Smijt jezelf tegen de muur
Luister er is geen genezende kuur
Je zult er mee moeten leren leven
Maar hoe kun je dan nog naar het hoogste streven
Ik voel de wind langs mij heen gieren
De duivel zit mij telkens te klieren
Hoe moet je de moed erin houden
Is dat wat de stemmen wouden
Gedachtes zijn brengen mijn hoofd op hol
Ik wordt van die stemmen dol
Beelden vol bloed
Heb ik niet genoeg geboet
Ik sta met mijn blote voeten in de glasscherven
De pijn en het bloed die mijn trots bederven
Rust is het gene wat je zoekt
Maar dat heb je niet zo geboekt
Is dood een antwoord
Je hangt al aan zo’n dun koord
Ik weet het niet
Ik zie het niet
Een aanstormende trein
Het maakt me machteloos en klein
Een gebroken raam
Een bloederig lichaam
Een overdosis pillen
Kunnen zij de pijn stillen?
Snij in je armen om wakker te worden
Hoe zal je, je gedachtes goed kunnen ordenen
Ik verlies de macht over mezelf
En val in de verkeerde helft
Dood lijkt de enige weg
Dat is wat mijn gedachtes zegt
Iets binnen mij wil niet
Maar als die geen andere uitweg ziet
Ik moeten een opening zien te vinden
Voordat ze me hier verslinden
De stemmen mogen niet winnen
Ze moeten op gaan in de zinnen
Maar ik ben uit gestreden
Ik heb te veel geleden
Een aanstormende trein
Hoe had het anders kunnen zijn
Een gebroken raam
Een gebroken lichaam
Een overdosis pillen
Niemand kan deze pijn stillen
© Ralph Mulder 22-02-2006
6 notes · View notes
muisjee · 1 year
Text
Het maakte mij woedend. Ik wilde de hele servieskast tegen de vlakte trekken. Het was niet dat wij thuis een servieskast hadden, of nou ja; we hadden wel een kast waar servies in staat, maar die was lang niet hoog genoeg. Hoogstens laag genoeg om alle schalen en schoteltjes er met beide armen, zonder pardon, uit te maaien.
Woedend werd ik, om vervolgens op blote voeten door al dat geluk te dansen.
3 notes · View notes
gwynb · 5 days
Text
Leo
-‘En wat gebeurt er?’ vroeg Leo nieuwsgierig. We zaten aan de keukentafel. Buiten werd het langzaam donker. ‘Als je niet inhaleert helemaal niks’, zei ik. ‘Of ja, het heeft best een vieze smaak eigenlijk. Maar sommige mensen vinden die smaak juist super lekker.’ ‘Laat mij eens’, zei mijn neefje. ‘Oh wow. Wacht nog eens.’ Hij hees en hoestte. Daarna hees en hoesste hij nog eens. -‘Wat voor soort mensen dan?’ vroeg hij. Hij was niet echt mijn neefje, maar een soort surrogaat neefje. Ik hechtte er aan hem wel zo te noemen. Ik had zelf geen kinderen. -‘Bijvoorbeeld wat meer hippie-achtige mannen. En vrouwen natuurlijk’, corrigeerde ik mezelf snel. Leo was zestien. Nogal laat met alles. Ik geloof niet dat hij al eens een meisje had gekust. Geen flauw idee of dat nou eigenlijk laat of vroeg was. Ik was laat met alles in het leven, behalve met seks. Welke God laat een meisje van elf al ongesteld worden, in een tijd waarop je niet meer op je vijftiende wordt uitgehuwelijkt. Maar goed, ik ging al gauw van bil. -‘Hippie?’ zei Leo wat lacherig. -‘Tja, nee, ik bedoel, mensen met lange haren, die graag wat alternatiever leven, vaak op blote voeten lopen bijvoorbeeld. Die niet veel geven om geld en het systeem.’ Ik dacht eerlijk gezegd alleen maar aan al mijn foute exen. Maar dat vertelde ik Leo niet. Ik veralgemeniseerde soms liever. -‘Ik heb toch ook best lang haar?’ hij haalde verlegen een hand door z’n mooie, dikke krullen en nam een klein slokje van het blikje bier dat hij dit weekend mocht drinken. -Absoluut, Leo, absoluut. Sorry, ik bedoelde, ja, de mensen in mijn leven die echt veel wiet rookten waren soms misschien wat meer vrijbuiters. Maar dat hoeft absoluut niet het geval te zijn. Daar heb je helemaal gelijk in.’ ‘Zakenmannen zijn meer van de coke of zo?’ grinnikte Leo. ‘Ja’, zei ik, ‘misschien heb je daar wel een punt’. -Tante’, zei Leo, ‘je vertelt vaak een hoop bullshit, hè?’ lachte hij. Ik lachte ook. ‘Soms wel’, zei ik. ‘Maar ik heb ook vaak gelijk’.
Leo vond me stoer. Zo moest het zijn. Dit is hoe ik het vaak voor me had gezien. Ik aan de tafel in een appartement in de grote stad, en één van de kinderen van mijn vriendinnen die bij mij kwam logeren. Natuurlijk voelde zo’n kind zich de koning te rijk, tenminste, dat wilde ik graag, dat het kind zich zo zou voelen. Ik zou zijn logeerbed opmaken, goed voor mijn neefje of nichtje zorgen. Ik wist toen niet of dat een realistische voorstelling van zaken was, aangezien ik de kinderen van die vriendinnen en kennissen en buurvrouwen die om me heen allemaal kinderen kregen, terwijl voor mij de tijd ook niet stilstond, nou niet bepaald vaak zag. Zouden ze ooit komen logeren? Tenminste één ervan zat hier nu aan tafel. En twee anderen zag ik ook wel eens, maar Leo en ik hadden een hechtere band.
We lulden ook aan de lopende band. En ik liet ze altijd dingen doen waarvan mijn vriendinnen hadden gezegd dat het niet mocht. Ik vond het onschuldig. En het was heerlijk als ze er waren. We gingen winkelen, of naar de bioscoop. Ik liet ze geen auto rijden of iets dergelijks. Gewoon een biertje hier en daar, eens een keer mee op stap, een trek van een sigaret. Had ik dat ook gedaan als ik zelf kinderen had gehad? Ik wist het niet. Ik hoopte van wel, maar per definitie was die band anders geweest. Had hun vader dat dan gedaan? En wie was dan hun vader geweest? Mijn huidige vriend?
‘Ik geloof dat ik al wat voel’, zei hij en nam een slokje van zijn biertje.
‘Voel je je de Koning te Rijk?’ Ik knipoogde. Hij begon over een kneiter dikke vette hamburger. -‘Abby, fuck, ik heb hongerrrr.’ Zolang hij niet moest kotsen was het goed. ‘Mijn oma zei altijd: honger kan je niet hebben als je de oorlog niet hebt meegemaakt. Je hebt trek! Alleen trek!’ ik trok er een zuur gezicht bij. ‘Die oma van jou had zeker nog nooit een joint gerookt, ha ha ha’, lachte Leo. -Mm, dat weet ik niet. Goeie vraag!’ Ik stond op en pakte een papiertje en schoof wat met lade’s vol met rommel om een pen te vinden en ging weer zitten. ‘Vraag EEN: oma, rookte je wel eens een joint? Zo ja, hoe vaak?’. Oké, oké, zei Leo en schoof enthousiast op zijn stoel. Hij nam steeds grotere slokken bier. ‘Vraag TWEE: Abby, heb je wel eens coke gesnoven?’. -‘Moet ik dat opschrijven? vroeg ik hem. -‘Ja, ja, alles opschrijven. En ook antwoorden!’. ‘Uh, nou, nee eigenlijk niet.’ Het was niet ongelogen. Leo vond het saai. -‘VRAAG DRIE’, zei Leo, ‘waarom heeft die Hanneke van wiskunde zo de pik op mij?’ -‘Wie is Hanneke?’ -‘De leerkracht, duh.’ -‘Ah ja, tuurlijk.’ Ik schreef het op. -‘VRAAG VIER: Waarom zegt mama dat ‘het leven je niet altijd vriendelijk behandeld heeft’ en dat je daarom zo intens bent?’ Leo’s stem werd wat slechter te verstaan aan het einde van zijn zin. Ik nam een slokje van mijn bier. Knipte een stukje af van de joint die nat van was Leo’s speeksel. ‘Zegt mama dat?’ ‘Sorry, te veel gezegd he geloof ik’ zei Leo verontschuldigend, sorry! ‘Nee, nee prima’. Ik schreef op: VRAAG VIER: Waarom heeft het leven mij niet altijd vriendelijk behandeld? Ik begon te lachen. -‘Heeft het leven mij dan niet vriendelijk behandeld, Leo?’ vroeg ik hem, wat vertwijfeld nu. ‘Wat zegt mama dan? Omdat ik alleen woon? Omdat ik rook? Door wat er gebeurd is?’ Ik probeerde het weg te lachen. -‘Nee gek.’ ‘Omdat ik geen kinderen heb gekregen?’ ‘Mm, zei Leo. ‘En omdat je rookt ja, dat ook, mompelde hij er nog achter aan.’ ‘Om wat er gebeurd is en zo. Maar ze zegt ook, het is vaak als je zoiets meemaakt dat je dan wat onstabieler bent.’ ‘Oh’, zei ik. Verbouwereerd. En daarna: ‘Volgende vraag!’ ‘VRAAG VIJF: waar zijn we voordat we geboren worden? Goeie, toch?’ ‘Jaaaa’, zei Leo. Hij zei het ietsje te enthousiast wel. -‘In een baarmoeder’, hij trok er een vies gezicht bij. ‘Nee, ik bedoel vóór de baarmoeder!’. ‘Dat is zó maf! Wáár waren we?’ ‘Dat is wat ik me nou ook altijd afvraag, Leo. Dat is nou echt een interessante vraag.’ Uit rebellie liet ik hem nog eens hijsen aan de joint. Niet dat hij er wat aan kon doen. -‘En’, zei ik, ‘met dat soort vragen kan ik me veel bezighouden. In mijn werk, en als ik schrijf.’ ‘Ja, dat vind ik kei stoer’, zei Leo. Maar zijn stem klonk nu wat vertwijfeld. ‘Wat wilde je altijd al eens doen, maar heb je nog nooi kunnen doen, Leo? Noem het, wat dan ook!’ ‘Autorijden!’ zei Leo direct. ‘Oké, zei ik. Ik nam nog een slok en wierp hem mijn autosleutels toe. ' ‘We gaan een beetje scheuren over de parkeerplaats.’ -‘Yesssss’, zei Leo. ‘Yessssss.’
0 notes
jurgenameen · 5 days
Text
Tumblr media
200, 28, steun
Een extra steun onder mijn hak eventueel mogelijk bij ongelijke benen
Echter de wandelstok zou ook zinvol kunnen zijn
Of ligt het verlangen in het licht
Betrouwbaar lichaam
Afgestemd op het licht
Wat is de echte steunzool?
Terwijl je op blote voeten loopt
-copyrights Ameen 2024-
1 note · View note
teakfoam · 6 days
Text
Teak zonder gedoe: teak foam voor een luxe uitstraling op uw boot (en meer!
Teak, dat prachtige goudkleurige hout, is synoniem met nautische luxe. Maar eerlijk is eerlijk, een echt teakhouten dek is niet alleen prijzig en vraagt veel onderhoud, het kan ook nog eens glad worden bij nattigheid. Daar komt Teak foam om de hoek kijken! Deze slimme uitvinding combineert de mooie look van teak met het praktische gemak van moderne materialen.
Wat is teak foam?
Teak schuim, ook wel bekend als EVA (ethyleen-vinylacetaat) schuim teak decking, is een synthetisch alternatief voor echt teak. Het is gemaakt van gesloten celschuim met een getextureerd oppervlak dat de nerven van teakhout nabootst.
Waarom teak foam kiezen?
Teak foam is om veel redenen een populaire keuze voor dekken van boten, patio's, zwembadzones en zelfs binnenruimtes:
Onderhoudsarm: In tegenstelling tot echt teak, dat regelmatig schoongemaakt, geolied en geseald moet worden, is teak schuim super gemakkelijk te onderhouden. Gewoon wassen met water en zeep is genoeg om het er tiptop uit te laten zien.
Antislip: Het getextureerde oppervlak van teak schuim zorgt voor uitstekende grip, zelfs als het nat is. Hierdoor is het een stuk veiliger voor op boten en rondom zwembaden.
Duurzaam: Teak foam is bestand tegen UV-stralen, zout water en extreme weersomstandigheden. Het zal niet barsten, kromtrekken of rotten zoals echt hout.
Comfortabel: 
teak foam
is zachter en veerkrachtiger onder uw voeten dan echt teak. Hierdoor is het comfortabeler om er langere tijd op te staan of te lopen.
Eenvoudig te installeren: Teak foam wordt vaak geleverd in zelfklevende platen. Deze kunt u eenvoudig op maat snijden en installeren met minimale gereedschappen.
Betaalbaar: Vergeleken met echt teak is Teak foam een stuk voordeliger.
Nadelen om rekening mee te houden
Teak foam is een geweldig product, maar niet perfect voor elke situatie. Hier zijn wat punten om in gedachten te houden:
Uitstraling: Teak foam mist misschien net die luxe uitstraling en feel van echt teak.
Warmte-absorptie: Donkere kleuren Teak foam kunnen meer warmte absorberen, wat onaangenaam kan zijn voor blote voeten op warme dagen.
Levensduur: Teak foam zal na verloop van tijd aftakelen, vooral bij constante blootstelling aan zonlicht.
Teak foam: een veelzijdige keuze
Teak foam is allang niet meer alleen voor boten. Het is een veelzijdig product dat voor allerlei toepassingen binnen en buiten gebruikt kan worden:
Zwembadterrassen: Teak foam zorgt voor een antislip en comfortabel oppervlak rond uw zwembad.
Patio's en balkons: Creëer een luxe buitenruimte zonder het gedoe van echt teak.
Badkamers en keukens: Teak foam kan uw vloeren een vleugje warmte en textuur geven.
Garages en werkplaatsen: Gebruik Teak foam om een duurzaam en gemakkelijk schoon te maken werkoppervlak te creëren.
De finale
Teak foam is een praktisch en betaalbaar alternatief voor echt teak. Het biedt veel voordelen, zoals onderhoudsarm, antislip en eenvoudig te installeren. Hoewel het misschien niet dezelfde exclusieve uitstraling heeft als echt hout, is teak schuim een fantastische optie voor iedereen die een mooi en functioneel dek of oppervlak wil.
1 note · View note
healution · 2 months
Text
Met je blote voeten trappen op een lego blokje doet echt heel veel pijn
#p
0 notes
keynewssuriname · 4 months
Text
Geen activiteiten op Braamspunt zonder vergunning
Tumblr media
Vissers mogen geen activiteiten ontplooien op Braamspunt, organisatoren van activiteiten moeten vergunningen aanvragen. “Het strand is een beschermd gebied en we moeten er zuinig mee omgaan”, dat zegt districtscommissaris Mohamedsafiek Radjab van Commewijne. Afgelopen week werd, onder leiding van Radjab, een aantal hutjes die als onderdak gebruikt werden door vissers, door de politie en natuuropzichters van de Dienst 's Lands Bosbeheer verwijderd van het strand. De dc zegt dat vissers helemaal geen activiteiten hier mogen ontplooien en mensen die willen ontspannen moeten een vergunning aanvragen. Voor een 1-daagse trip of voor het spotten van dolfijnen vanaf het strand is er geen vergunning nodig, maar wel toestemming. Radjab zegt verder dat de mensen een week van tevoren hun vergunning of toestemming moeten aanvragen, anders wordt het verzoek niet goedgekeurd. Volgens de dc moet de organisator van een activiteit op het strand er voor zorgen, dat na het activiteit het strand netjes wordt achtergelaten, terwijl de boothouders die mensen brengen naar het strand voor een dagtripje het vuil weer terugbrengen. “Bij het vragen van een toestemming of vergunning zal het contactnummer van de boothouder of organisator overlegd moeten worden. Dus als er een overtreding plaatsvindt zal de organisator of boothouder opgeroepen worden.” ''Als mensen zich niet houden aan de regels, dan zullen deze mensen geen vergunning of toestemming meer krijgen om naar Braamspunt te gaan. Er zijn ook vertegenwoordigers van Dienst 's Lands Bosbeheer altijd op het strand aanwezig, dus die zullen ook op de hoogte gesteld worden als er een overtreding plaats vindt. Deze mensen hebben dan ook toestemming van mij om foto’s te maken, als er een overtreding plaatsvindt op het strand'', aldus de dc. Radjab zegt ook dat het vanaf nu verboden is om te zwemmen of te hengelen in de buurt van het strand. “Twee jongens waren in 2020 verdronken nabij het strand en dit wil ik nu voorkomen. Hengelen is ook verboden, omdat mensen op het strand met blote voeten lopen om te hengelen, terwijl er daar stekelroggen voorkomen. Deze roggen zijn heel gevaarlijk en het kan fataal aflopen.” De burgervader haalt verder aan dat tijdens de legseizoenen van de zeeschildpadden er geen vergunningen en toestemming verleend zullen worden voor activiteiten. Er zal wel toestemming zijn voor leerlingen of studenten die voor een educatieve reis naar het strand willen gaan. “De regels moeten dan wel nageleefd worden.” Read the full article
0 notes
chatonmagique · 8 months
Text
Ik wil ergens heen gaan waar je de sterren echt goed kunt zien. Waar het universum zich boven mij bevind en ik beneden geen hand voor ogen zie.
Ik wil  mijn schoenen uitschoppen en het dauw in het gras tussen mijn blote voeten voelen, ook als ik de modder er daarna af moet wassen
Ik wil meer ruimte innemen, hardop luisteren naar muziek, meezingen en in de rondte dansen. Een ander overtuigen om net zo gek te doen
Ik wil rennen wanneer ik daar zin in heb ook al draag ik kleren die eigenlijk bedoeld zijn voor een avondje uit
Een duikbril kopen op sterkte voor mijn slechte zicht om oog in oog met vissen mee te zwemmen en zoals vroeger onder water mee leven zo lang ik zonder zuurstof kan
Ik wil dingen doen die ik eigenlijk niet durfde en daar dan trots op zijn, wanneer de kriebels me zo ver krijgen om me over de streep te trekken die ik zelf ooit in het zand getekend heb
Leven in spontaniteit met de bewondering van een kind
1 note · View note
brilmans · 4 months
Text
Een stukje prehistorisch slaapbeen
In mijn enthousiasme zwiep ik de deur net iets te hard open. Klabats, zo tegen Harry aan. Als ik om de deur kijk, zie ik dat hij zijn hoofd verliest. Letterlijk. De plastic schedel van het educatieve skelet kletste op de grond in drie delen uiteen. Gelukkig precies de delen die opzettelijk demontabel waren gemaakt: de onderkaak, de schedelbasis en de schedelkap. Hij was dus nog te redden. Zorgvuldig zette ik de schedel weer in elkaar. Ongemerkt nam ik de anatomie in mij op.
Wie het kleine niet eert…
Toen ik net begon met verzamelen, nam ik iedere botsplinter mee naar huis. Alleen al het feit dat het fossiel was, was voldoende, daar was is hartstikke blij mee. Maar naarmate ik meer vond, werd ik kieskeuriger. Op een gegeven moment liep ik de splinters gewoon voorbij. Doodzonde want later kwam ik er achter dat sommige fragmenten buitengewoon interessant kunnen zijn. Bijvoorbeeld omdat ze bewerkt zijn, vraatsporen hebben of toch aanknopingspunten bevatten om ze te determineren.
Tegenwoordig bestudeer ik ieder fragment dat voor mijn voeten komt dus aandachtig daarna besluit ik of het mee naar huis gaat. De stelregel is: het moet bewerkt of ogenschijnlijk te determineren zijn.
Tumblr media
Een botsplinter dat vanwege de vorm mee naar huis ging.
Dat iets te determineren is, wil niet zeggen dat dat ook lukt. Soms heeft een stuk een aantal kenmerkende elementen maar kom je er toch niet uit. Zelfs niet na ampel onderzoek. Wanneer me dat overkomt, belandt zo’n stuk in een daarvoor bestemde la: komt tijd, komt raad.
Een voortschrijdend inzicht
Zo eens in de zoveel tijd trek ik die la open in de hoop op een voortschrijdend inzicht. Vaak gaat de la vervolgens onverrichter zake weer dicht, maar soms gaat er ineens een lampje branden. Zo ook toen ik onlangs de la weer eens opende.
In de la lag een stuk dat ik herkende een stuk uit de schedelbasis van Harry. Als ik het goed had dan kwam het stuk overeen met een onderdeel van het slaapbeen het educatieve skelet. En dus met die van een menselijke schedel. En als dat zou kloppen dan was dit een fantastisch vondst!
De volgende dag nam ik het stuk mee naar mijn werk om het een op een te vergelijken.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Vergelijkend onderzoek.
En wel wis en waarachtig! Het paste precies. Het door mij gevonden fossiel was een deel van het slaapbeen. Zonder twijfel het pars mastoidica oftewel het mastoid.
Mesolithisch
Gezien de zwarte kleur en de vindplaats, de Zandmotor, is het zeer aannemelijk dat het bot afkomstig is van een mesolithische jager-verzamelaar. Andere vondsten van de Zandmotor met een dergelijke kleur en conservering zijn namelijk als zodanig gedetermineerd. Het betreft de stoffelijke resten van mensen die in het in de Noordzee verdwenen Doggerland leefde.
Tumblr media
Het stuk mastoid in de oorspronkelijke positie.
Onderzoek
Op dit moment wordt er door Eveline Altena van het Leids Universitair Medisch Centrum en Luc Amkreutz van het Rijksmuseum van Oudheden en de Faculteit der Archeologie van de Universiteit Leiden in samenwerking met een DNA-lab in Leipzig onderzoek gedaan naar het DNA van deze bewoners van Doggerland. Daarom wordt uit de Noordzee verzameld menselijke materiaal gebruikt. Het doel is de genetische variatie van jagers-verzamelaars in kaart te brengen. Dit levert namelijk informatie op over bijvoorbeeld hoe groot die groepen mensen waren, of ze veel of weinig contact met elkaar hadden en hoe ze veranderden in de loop van de tijd.
Ik heb mijn vondst, alsmede een eerder gevonden kaakfragment, aangeboden voor dit onderzoek. Of het wordt meegenomen is echter de vraag. Ik heb er namelijk met mijn blote mannenklauwen aangezeten. En dat is voor het onderzoek niet gunstig. Eerdaags ga ik langs om de stukken te laten beoordelen. Daarna hoort u van mij.
6 notes · View notes