Tumgik
#bir kalbin çöküşü
Text
Neye ihtiyacım olduğunu bilmeyecek kadar bıkmış durumdayım. Ne iyi gelir bilmiyorum,neyi değiştirmeliyim bilmiyorum. Tek bildiğim bu boşluk hissi canımı yakıyor.
106 notes · View notes
unutulanlars · 1 year
Text
Tumblr media
159 notes · View notes
asilentvoiceq · 2 months
Text
+ nolmuş sana böyle? solmuşsun, göz altların şişmiş, gücünü kaybetmişsin, zayıflamışsın...kısacası çökmüşsün.
- kaybettiğim tek şey gücüm değil.
+ nasıl yani?
- ben onu, onunla birlikte kendimi kaybettim...
25 notes · View notes
milchoro · 3 months
Text
Zihinler artık yorgun.Zaman çok hızlı ilerliyor.Hiçbir şey eskisi gibi değilmiş gibi geliyor.Yaşlanma ve eskiyormuşuz hissi sadece uykuya ihtiyacı olan ruhlar ve zihinler kendilerine benimsemiş.Ve toplum bu zihinlerden istesin veya istemesin,yine de etkilenir.Çok sıradan ve gri hayatın içinde çaresizliği kabul etmişiz.Umutların tazelenmesi için bazen pencereyi açmalı insan.Bu pencere ister bir evin,isterse yeniliklere açık olmak düşüncesi olsun.Biraz havanın ve mutluluğun ihtiyacını her bir zerrede hissedebilirsiniz.Ve o an farkına varırsınız:Hayat, görülebilen mutluluklar sayesinde güzelleşir yalnızca.Bundan sonra hayatın artılarını ve eksiklerini fark edersiniz,hepsinden bir tutam olmazsa denge sağlanamaz,bunu anlarsınız.Lâkin bu düşünceler herkesin zihninde veya ruhunun kalbine gelmez.Bazıları hissedemez,görmek istemez.İşte bu ruhlar ve zihinler;kapalı pencereler ardında umutsuz bir yaşam,gerilimle dolmuş bir yüz ve daha çok kendi içinde çöküşünü izleriz.Sonrasındaysa kalan şey boşa giden bir hayat ve yok olan aciz bir ruh...
12 notes · View notes
jupiterliyazar · 1 year
Text
Bir mektup vardı. Yazıp yazıp silinmiş. Bazı yerleri karalanmış ve kenarları yıpranmıştı. Sonundaki üç noktaya bakıp ağlamak istedi. Fakat ağlayamıyordu. Mektubun boş kalan satırları gibiydi. Belirsiz ve hissiz bir acının içinde demir gibi dövülüyordu. Yırtıp atmak istedi mektubu fakat yapamadı. Lakin nereye gönderecek bir yerde yoktu. O meşhur adressiz ve sahipsiz mektuplardandı. Hastalığı baş göstermeye başladı. Kalbi titriyordu. Üstünde dayanılmaz bir ağırlık vardı. Mektubu katlayıp zarfa koydu. Bunu neden yapıyordu onu da bilmiyordu. Zarfa bile gerek yoktu. Belki de mektubu yıllar sonra hala yaşıyor olursa gelecekteki kendine yollamalıydı. Tekrar hatırlamanın bir faydası mı var diye sorabilirlerdi elbet. Ama bu açıklanamaz bir şeydi. Yorgun adımlarla masadan kalktı ve odayı yalnızlığına bıraktı.
M.
43 notes · View notes
mecnun1cinar · 1 year
Text
Gördüğünüz bütün editleri unutun
"Sevgi neydi ?" Sevgi iyilikti,sevgi EMEKTİ çekip bırakıp gitmek değildi sevgi.Belki de aşkı yücelten direnmek değil teslim olmaktır.Aşk gönlün yanmasıdır ama gönül yanarken insanın bir çölde susuz gölgesiz kalmasıdır
51 notes · View notes
kayipgunce · 10 months
Text
Uyuyamıyorum simdi gökteki tek bir yıldız kadar yerin yok bende ama neden hala aklımdasın,.
21 notes · View notes
geceyehayranbirsuna · 2 years
Text
Anladım ki sandığımdan daha kırılgan bir ruhum varmış, içimde bana yabancı bir ben daha varmış. İşte ben affetsem o affetmiyor...
108 notes · View notes
nisasilvercythe · 6 months
Text
Elimde mucize olacak umut kalmadı Sinek Valesi
10 notes · View notes
Text
Aslında çok komik kızımdır da bu ara çok büyük çöküşteyim.
103 notes · View notes
unutulanlars · 5 months
Text
Tumblr media
26 notes · View notes
Text
Canimdan kac can gitti sayamadim.kendimden kactim.Dizlerimin uzerine coktum sonra yol bitti.Yol bitince eve doner insan hep fakat benim bir evimde yoktu,Dunya bir agriydi gogsumde hep,gogsumu kanattim o gece sabahlara kadar agladim bilmedigim sehrin sokaginda oksuz kaldim herkes vardi sen yoktun kimsesiz kalinca donecek evide kalmaz insanin…
Onerdigim sarki:Hadise-Feryat
8 notes · View notes
milchoro · 4 months
Text
Birçok ruh içindeki duyguları ve düşüncelerini paylaşmak için sanatı kullanır.Bazen bu sanat,bir baş kaldırmadır veya bir destektir.Bir ruhun bunları kullanması içindeki o sesin daha anlamlı ve daha duygulu çıkmasını sağlar. Ancak ön yargılar ve kavrayamayıp derinleştirememe duygusu bu sanatı ve sanatçıyı kötü bir biçimde etkiler.Bu da bir ruhun kendi içinde çöküşünü başlatır.Aslında sanatçının bu düşüncesi her şeyi değiştirebilirdi,her şeyi sürüklerdi.Fakat bu kavrayamayıp derinleştireme ya da başka bir deyişle farklı düşünmeyip yüzeysel geçme işi tüm kapıları kapatır ve umutları,hayalleri hatta bir ruhun yok olmasına sebep olur...
12 notes · View notes
kaybolan-adam1839 · 2 months
Text
"KADER DAİMA, DIŞARIDAN RUHA TEMAS ETMEDEN ÇOK ÖNCE ZİHİNDE VE BEDENDE HÜKÜM SÜRMEYE BAŞLAR."
3 notes · View notes
mecnun1cinar · 1 year
Text
Keşke kalp üşüdüğü zaman örtülebilseydi
35 notes · View notes
kayipgunce · 4 months
Text
Ayrılıkla başım belada
Gözlerini çevir gözlerime
Yoksa sensiz bu sessizlikle
Deliler gibiyim
Sensiz bu sessizlikle
#Cahit ZARİFOĞLU
7 notes · View notes