Tumgik
#Kunstmatige
toosvanholstein · 8 months
Text
TOOS en het Experiment met het Algoritme
ChatGPT en waarom moeilijk als 't makkelijk kan. Dus liet ik dat algoritme iets schrijven over mij. Het resultaat? Oordeel zelf maar! De schilderijen zijn wel allemaal van mij. #kunst #art #expositie
Tegenwoordig is het AI voor en ChatGPT na. TV, pers, tijdschriften, allemaal hebben ze ‘t over Artificiële Intelligentie, de onderliggende algoritmes en dat AI-programma met de intrigerende naam ChatGPT. Hoe gaat dat alles onze maatschappij veranderen? Glazen bollen, waarzeggers en opengetrokken blikken vol deskundigen. En hoe heerlijk zijn die ‘t dan met elkaar oneens. Maar dat maakt natuurlijk…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
narrenmat · 10 months
Text
Kunst maar matige intelligentie
2 notes · View notes
mijnniemandsland · 6 months
Text
Seizoensgroenten.
De Nieuwe Definitie van Seizoensgroenten: Een Kwestie van Toeval en Technologie In de hedendaagse landbouw, waarin kassen een cruciale rol spelen bij de teelt van groenten, is de traditionele betekenis van ‘seizoensgroenten’ aan verandering onderhevig. Het concept van seizoensgroenten, dat oorspronkelijk verwees naar groenten die alleen beschikbaar waren tijdens bepaalde perioden van het jaar…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
petermot · 6 months
Text
Per Axborn: als een hamer AI zou zijn
Een zekere Per Axborn was het beu hoe gemakkelijk verdedigers van AI de nadelen ervan wegwuiven, en er zich vanaf maken met: “Het is gewoon een stuk gereedschap”. Dus maakte hij bovenstaande afbeelding. En schreef erbij: “Steal it, share it, print it and use it where you see fit.”
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
atevegter · 7 months
Text
3060 AI is mijn vriend
Ik weet niet of je wel eens gebruik maakt van AI, maar ik ben er nogal een fan van geworden. Daarbij heb ik wel een voorkeur voor Bing boven chatgpt, omdat chatgpt niet altijd de actuele informatie beschikbaar heeft. Nou ja, die hebben ze wel, maar daar moet je dan weer apart voor betalen en als ik ergens op internet wel een hekel aan heb dat is het extra betalen voor informatie die ik elders ook…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
twafordizzy · 1 year
Text
Hyperrealisme stemt tot nadenken
In tijden van kunstmatige intelligentie, biomedische technieken en chatgpt dringt de vraag op: wie zijn wij? Wat onderscheidt ons van techniek en hoe ver reikt onze intelligentie? Vragen die we ons kunnen en moeten stellen nu blijkt dat ontwikkelingen razendsnel gaan. Kunstenaars zijn al langer bezig met dit soort kwesties. Zij roepen de vragen op door hun werk. Werk dat confronteert, stemt tot…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
eltjedoddema · 1 year
Text
Miskleunen
Eltje Doddema
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
reneleijen · 1 year
Text
Slimme camera's moeten brugwachters helpen tegen "slagboomduikers"
Slimme camera’s moeten brugwachters helpen tegen “slagboomduikers”
Rijkswaterstaat gaat vanaf 2024 slimme camera’s inzetten om ‘slagboomduikers’ met kunstmatige intelligentie te detecteren en zo ongelukken op bruggen te voorkomen. Volgens RWS duiken steeds meer verkeersdeelnemers nog effe snel onder of langs de slagbomen als de lichten al knipperen. Het gaat om voetgangers, fietsers, scooterrijders en auto’s ‘en zelfs om senioren op de scootmo­biel of met de…
View On WordPress
0 notes
astroblogs · 1 year
Text
Dankzij AI weten sterrenkundigen beter hoe sterrenstelsels van vorm veranderen
Dankzij AI weten sterrenkundigen beter hoe sterrenstelsels van vorm veranderen
Fragment uit de EAGLE simulatie. Credit: ICRAR Al decennia worstelen sterrenkundigen met de vraag hoe de evolutie van sterrenstelsels er uit ziet, hoe ze in de loop van de tijd van vorm kunnen veranderen. Het is dankzij de inzet van kunstmatige of artificiële intelligentie (KI resp. AI) dat ze er nu meer van weten. Het was Edwin Hubble die in 1926 als eerste een classificatie maakte van…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
adrianusv61 · 1 year
Text
Dankzij AI weten sterrenkundigen beter hoe sterrenstelsels van vorm veranderen
Dankzij AI weten sterrenkundigen beter hoe sterrenstelsels van vorm veranderen
Fragment uit de EAGLE simulatie. Credit: ICRAR Al decennia worstelen sterrenkundigen met de vraag hoe de evolutie van sterrenstelsels er uit ziet, hoe ze in de loop van de tijd van vorm kunnen veranderen. Het is dankzij de inzet van kunstmatige of artificiële intelligentie (KI resp. AI) dat ze er nu meer van weten. Het was Edwin Hubble die in 1926 als eerste een classificatie maakte van…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
“-en nu het nieuws van vanochtend van ‘Regels van het Koninkrijk’. De protesten van gewone burgers voor het parlement van Gloreth. De woede gaat verder over de arrestatie eerder dit jaar van een groep gewone burgers, die kunstmatige krachten bleken te gebruiken, door de bewakers van het ‘Heldeninstituut’-”
20 notes · View notes
polldermodel · 5 hours
Note
Je bent op een BBQ bij familie en je tante haalt zo'n goedkope bak ijs uit de vriezer, met drie smaken erin. Dit is geen kwaliteitsijs. Het zijn kunstmatige smaakstoffen.
Volgorde lekker -> vies:
Vanille -> aarbei -> chocola
Vanille -> chocola -> aardbei
Aarbei -> vanille -> chocola
Aarbei -> chocola -> vanille
Chocola -> vanille -> aardbei
Chocola -> aardbei -> vanille
8 notes · View notes
devosopmaandag · 5 months
Text
Blanche Madeleine Dumenil en Souw Han Nio – Een vrouw, en nog een vrouw
In het boek over haar moeder* schrijft Annie Ernaux: “Mijn project is van literaire aard omdat het erom gaat een waarheid over mijn moeder te achterhalen die slechts met woorden gevonden kan worden. [–] Maar op een bepaalde manier wens ik onder het niveau van de literatuur te blijven.” Eerder schrijft ze dat ze niet alleen de vrouw van haar eigen verbeelding wil vinden, maar ook de vrouw die buiten haar bestaan heeft.
Blanche Madeleine Dumenil werd geboren als kind van een thuisweefster en een voerman op een boerderij. Op haar twaalfde ging ze werken in de margarinefabriek. Acht jaar later zou ze trouwen met een man die in de touwfabriek werkte. “Het was dus zaak een man te herkennen die in staat was 'een vrouw gelukkig te maken'.”
Voor mijn moeder viel er niets te herkennen. Een veel oudere man betaalde het gezin waar mijn moeder opgroeide een flink bedrag en vond zo een nieuwe bruid. Zij was Chinees, eerstgeborene en weggedaan door haar ouders. Hij werd haar eerste echtgenoot. Ernaux schrijft dat voor een vrouw als haar moeder in haar tijd en omstandigheid het huwelijk leven of dood betekende, een beter leven of de definitieve val. En zo worden een fabrieksmeisje in Noordwest Frankrijk en een Chinees, analfabeet meisje op Java verbonden door het eeuwenoude lot van de vrouw.
'Een literair project beginnen en toch onder het niveau van de literatuur blijven', drukt precies het zorgvuldige evenwicht uit waardoor ik zo geraakt raak tijdens het lezen. De precisie waarmee zij schrijft, tussen bijna vertedering en weerzin, tussen een zekere intimiteit en distantie, maken deze kleine 'roman' tot een ontroerend eerbetoon aan haar moeder.
Hoe zou ik, net als Ernaux de enige dochter, hier binnen 500 woorden (een literaire, zelf opgelegde regel) recht kunnen doen aan mijn moeder, aan dat duizelingwekkende leven van haar. Zij droeg het met waardigheid en zelfbewustzijn. Ze gebruikte daar niet de middelen voor die mij toebedeeld zijn: het woord, intellectuele kennis, ontmoetingen met werelden ver buiten die van mijn herkomst. Zij deed dat met innerlijke krachten die ook haar toebedeeld waren, vooral door het leven zelf.
“Mijn moeder, die geboren is in een onderdrukt milieu waaruit zij zich los wilde maken, moest eerst geschiedenis worden opdat ik mij minder alleen en kunstmatig voel in de overheersende wereld van woorden en ideeën waarin ik, naar haar wens, ben overgestapt”, zijn bijna de laatste woorden uit Ernaux's roman. Ik prijs mij gelukkig dat ik altijd mijn moeder naast mij hebt gevoeld, ondanks de wereld van woorden en ideeën die de mijne waren.
Daar staat ze, gebogen over een van de vier hekken van het asstrooiveld dat ik ontwierp. 'Er is geen terug, en er is geen blijven en geen verder', staat er op het hek. Het zijn de woorden van J.C. van Schagen. Acht jaar later zouden we er haar as uitstrooien. Ze besloot op haar negentigse niet naast mijn vader begraven te worden maar uitgestrooid te worden op het veld van haar dochter.
* 'Een vrouw' | Annie Ernaux | vertaling Geerten Meijsing | uitgeverij De Arbeiderspers | oorspronkelijke Franse uitgave 1987 | oorspronkelijke Nederlandse vertaling 1992
3 notes · View notes
berristrawberri · 1 year
Text
'Ik hoop maar niet dat de liefde kunstmatig is Want we drinken wijn of het water is En ik vind het fijn en dan schaadt het niet En zij kust mij, dus ze haat me niet, toch? (...) En ze kust me 't Is het eerste dat ik echt voel in een half jaar Dus ik wil dat ze hier blijft Hier mag niets tussen'
'Niets tussen' van Froukje
6 notes · View notes
a-sinning-midget · 2 years
Text
Dingen die ik klanten heb horen zeggen in de winkel ; a thread
“Helaas, voorhuidkaas.”
“Paarden hebben echt een rare kop.”
“Je stelt Peter R. De Vries teleur.”
“Wsadzę moja tyłek w twoją pięść!“ ( “Ik steek mijn reet in je vuist” in het Pools )
“Dit blad doet mijn ziel pijn.” ( Fortnite blad )
“Ik denk dat we kunstmatige breincellen moeten gaan kweken voor de bedenkers van De Andere Krant.”
“Ik heb mijn longkanker liever akoestisch.”
“Ik heb pijn aan mijn portemonnee, maar verslaving is verslaving.”
“Waarom zijn alle wegwerp vapes bevroren?”
“Ik ga googly-eyes op elke vrouw plakken want dan hebben ze daar wat te lachen.” ( Context : Playboy sturen naar partner in het leger )
6 notes · View notes
joostjongepier · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Wat?   Zonder titel (1923) door Carel Willink, zonder titel (1993) van Anish Kapoor en Parabolisch licht (2012) door Olafur Eliasson
Waar?   De ontdekking van het heden in het Noordbrabants Museum in ’s-Hertogenbosch
Wanneer?   20 mei 2022
Wie Carel Willink zegt, zegt magisch realisme. Niemand associeert deze kunstenaar met abstracte kunst. Toch heeft hij, zo blijkt op de tentoonstelling De ontdekking van het heden, ook die gemaakt.  Oké, ik geef het toe: als je goed kijkt, kun je op de aquarel mensen onderscheiden, maar het werk heeft beslist een hoge mate van abstractie. Ik zou het in ieder geval nooit als een werk van Wilmink hebben herkend.
Het zou een tegenhanger van Malevich’ Zwarte vierkant kunnen zijn, deze zwarte cirkel van Anish Kapoor. De kunstenaar werkt veel met reflecterende en gebogen oppervlakken. Wat is dit precies voor cirkel? Is het een platte schijf? Of is het object bol? Of hol wellicht? Je kunt het niet zien. Het enige wat je ziet is een cirkel. Het zwart zorgt voor eindeloze diepte, maar maakt het vrijwel onmogelijk om te bepalen of het kunstwerk twee- of driedimensionaal is.
Olafur Eliasson ken ik vooral van het prachtige werk waarin hij een kunstmatige zon liet schijnen in de turbinehal van Tate Modern in Londen. Hier een werk op veel kleinere schaal, maar niet minder intrigerend. De Deens-IJslandse kunstenaar experimenteert met natuurlijke fenomenen en elementen, zoals licht, kleur en reflectie. Telkens als jouw standpunt als kijker verandert, wijzigt ook de manier waarop het kunstwerk zich aan je voordoet.
8 notes · View notes