#Laprida

[filmap]

Historias extraordinarias / Extraordinary Stories Mariano Llinás. 2008

Cemetery 2 Cementerio de Laprisa, Laprida, Provincia de Buenos Aires, Argentina See in map

See in imdb

#mariano llinás #historias extraordinarias #francisco salamone #laprida #argentina #cross #cemetery #architecture #movie #cinema #film #location #google maps #street view #2008 #brutalism

[elcorreografico]

Convenios para financiar la compra de bienes de servicios públicos en 10 municipios

#PBA #BuenosAires #Política | Convenios para financiar la #compra de #bienesdeservicios públicos en 10 municipios

El gobernador Axel Kicillof firmó de convenios con 10 distritos que recibirán un financiamiento de 556,7 millones de pesos a través de Provincia Leasing para la adquisición de bienes de capital destinados a la mejora en las prestaciones de servicios públicos. Fue en el Salón Dorado de la Casa de Gobierno, junto al presidente del Banco Provincia, Juan Cuattromo, y la titular de Provincia Leasing,…

View On WordPress

#Ariel Lieutier #Axel Kicillof #Balcarce #Banco Provincia #Benito Juárez #Carlos Bianco #Casa de Gobierno #Coronel Suárez #Cristina ´´Álvarez Rodríguez #Fernando Gelfo #Humberto Fernández #José C. Paz #Juan Cuattromo #Julio Garro #Julio Marini #La Plata #Laprida #Magdalena #Mariano Cascallares #Nicolás Mantegazza #Pablo Torres #Pehuajó #Provincia Leasing #Provincia Servicios Financieros #San Martín #San Vicente #Valeria Dallera

[mir-stuff]

#Argentina #América: #Llamado de #BomberosVoluntarios de #Rivadavia a la hora 18:54 por #Incendio de pasto/cañas en calle #Laprida y M. #Cachau de nuestra #Ciudad. (at Fotografía Mirtha Muhs) https://www.instagram.com/p/CfZ7ZsrJJbo/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#argentina #américa #llamado #bomberosvoluntarios #rivadavia #incendio #laprida #cachau #ciudad

[lajoiedefrancoise]

Sagrada Familia (2022-2023)

#sagrada familia #quotes #2022 #holy family #Laura Laprida #Nicolás Illoro #Nicolas Illoro

[boomgers]

Ocho extraños, ocho cabañas, una maldición… “Hay Algo En El Bosque”

Con un enfoque inspirado en los clásicos del cine, la serie sigue a un grupo de desconocidos que se encuentran en unas remotas cabañas cerca del Monte Amboto, España, donde descubren extraterrestres, monstruos, criminales y más peligros que acechan en el bosque.

En sus ocho episodios, cada personaje debe enfrentarse a sus propias pesadillas mientras luchan por sobrevivir y descubrir el misterio detrás de una joya robada y un peligroso libro de hechizos, prometiendo a los espectadores una experiencia llena de sorpresas.

Estreno: 7 de febrero de 2024 en Star+.

Creada y dirigida por Nicolás Amelio Ortiz y Gastón Haag, la serie cuenta con las actuaciones de Laura Laprida, Tomás Pozzi, Juan Grandinetti, Zorion Eguileor, Iván Massagué, Angy Fernández, Alfonso Agra, Carmen Ruíz, Chani Martín, Jone Laspiur, Daniel Ibáñez, entre otros.

#Hay Algo En El Bosque #Laura Laprida #Tomás Pozzi #Juan Grandinetti #Zorion Eguileor #Iván Massagué #Angy Fernández #Alfonso Agra #Carmen Ruíz #Chani Martín #Jone Laspiur #Daniel Ibáñez #Series #Star+

[mondosalamone]

🏛️En el partido de Alberti, Salamone construyó el palacio municipal, el portal del parque municipal, remodeló la plaza Arias, realizó un depósito en el cementerio y una escuela.

🗓️ Las obras se inauguraron en 1938, con la presencia del Gobernador Fresco y su comitiva. Además, la de Alberti es la primera municipalidad bonaerense que FS construye en esquina.

⛲La fuente de la Plaza es muy similar a la de Laprida aunque difieren en que la albertina posee un mástil con la bandera argentina y también en la forma del remate.

🏫 La actual Escuela Secundaria “Pablo Pizzurno” está emplazada donde antiguamente se encontraba la Municipalidad. Luego de la restauración que realizó Salamone, funcionó un Club Social hasta que finalmente terminó siendo utilizada con el fin que hoy la conocemos.

[kamas-corner]

EL GAUCHO

Hijo de algún confín de la llanura Abierta, elemental, casi secreta, Tiraba el firme lazo que sujeta Al firme toro de cerviz oscura. Se batió con el indio y con el godo, Murió en reyertas de baraja y taba; Dio su vida a la patria, que ignoraba, Y así perdiendo, fue perdiendo todo. Hoy es polvo de tiempo y de planeta; Nombres no quedan, pero el nombre dura. Fue tantos otros y hoy es una quieta Pieza que mueve la literatura. Fue el matrero, el sargento y la partida. Fue el que cruzó la heroica cordillera. Fue soldado de Urquiza o de Rivera, Lo mismo da. Fue el que mató a Laprida. Dios le quedaba lejos. Profesaron La antigua fe del hierro y del coraje, Que no consiente súplicas ni gaje. Por esa fe murieron y mataron. En los azares de la montonera Murió por el color de una divisa; Fue el que no pidió nada, ni siquiera La gloria, que es estrépito y ceniza. Fue el hombre gris que, oscuro en la pausada Penumbra del galpón, sueña y matea, Mientras en el Oriente ya clarea La luz de la desierta madrugada. Nunca dijo: Soy gaucho. Fue su suerte No imaginar la suerte de los otros. No menos ignorante que nosotros, No menos solitario, entró en la muerte.

-Jorge luis Borges - El oro de los tigres 1972

#jorge luis borges #frases #escritos #pensamientos #fragmentos #poesia #literatura #escritores #libros #poemas #literatura universal

[anamarialujan]

I've just found this Argentinian actress, she's very similar to Laura Main (and her name is Laura too!) She's Laura Laprida

#Laura Main #Call the midwife

[kaanozer]

Tadeo Isidoro Cruz'un Yaşamı (1829 - 1874)

Yüzümü arıyorum bir zamanki Dünya yaratılmadan önceki

YEATS: Hem Genç Hem Yaşlı Bir Kadın

6 Şubat 1829'da, bütün gün Lavalle tarafından tartaklanan bir bölük gauço milisi, kuzeye, Lopez komutasındaki orduya katılmaya giderken, yürüyüş sırasında Pergamino'nun dokuz-on mil ötesindeki adını bilmedikleri bir çiftlikte mola verdiler. Tan ağarırken adamlardan biri uğursuz bir karabasan gördü ve yattığı barakanın loş gölgelerinde kopardığı şaşkın çığlık, yatağındaki kadını uyandırdı. Kimse onun uykusunda ne gördüğünü öğrenemedi, çünkü o ikindi, saat dört sularında gauçolar, Su'arez kuvvetlerinden bir süvari müfrezesinin baskınına uğrayıp yirmi milden fazla süren ve bastıran alacakaranlıkta uzun bataklık sazları arasında son bulan bir kovalamacada yenik düştüklerinde adam, kafatası Peru ve Brezilya savaşlarında görev almış bir kılıçla yarılmış olarak bir hendekte can verdi. Kadının adı lsidora Cruz'du. Doğurduğu oğlana Tadeo Isidoro adı verildi.

Burada amacım, onun özel yaşamını tümüyle anlatmak değil. Onun yaşamını oluşturan sürüyle gün ve gece içinde yalnızca bir tek gece çekiyor ilgimi; geri kalana gelince, o gecenin tam olarak anlaşılması için gerekenleri aktaracağım yalnızca. Başlangıçtaki alıntı ünlü bir şiirdendir yani zamanla "herkese her şey" anlamına gelmiş (Ben Korintliler 9:22) bir şiirdendir, çünkü nice sayısız değiştirim, uyarlama ve saptırma okunmuştur sayfalarına. Tadeo Isidoro'nun öyküsüne kuramlar getirenler -bir sürü düşünür- uçsuz bucaksız düzlüklerin onun kişiliğindeki etkisi üstünde durdular ama ona tıpatıp benzeyen gauçolar, Parana'nın ağaçlık kıyılarında Uruguay'ın dağlık geri yörelerinde doğup ölmüştüler. Cruz, doğruyu söylemek gerekirse, kapanık bir barbarlık dünyasında yaşadı. 1874'te çiçek salgınında öldüğünde ne bir dağ görmüştü, ne bir gaz memesi, ne bir yel değirmeni tulumbası. Ne de bir kent. 1849'da Francisco Xavier Acevedo'nun çiftliğinden alınacak bir davar sürüsünü gütmek üzere Buenos Aires'e gitti. Öteki davar tüccarları, para yemeye kente indiler. Cruz, nedense biraz bitkin, ağılların bulunduğu mahalledeki döküntü handan pek uzaklaşmadı. Orada tek başına, yerde uyuyarak, matè'sini demleyerek, tan ağarırken kalkıp akşam alacasında yatağa girerek günlerini geçirdi. Birdenbire (sözcüklere hatta algılara sığmayacak bir biçimde) kentle başedemeyeceğini anladı. Tüccarlardan biri, kafayı iyice bulduğunda onunla dalga geçmeye başladı. Cruz onu görmezden geldi, ama birkaç kere eve dönüş yolunda, gece kamp ateşinin çevresinde otururlarken adam yine alaylarını sürdürünce Cruz, (o ana kadar ne bir öfke ne de bir sıkılma belirtisi vermişti) bıçağıyla onun işini bitirdi.

Kaçarken, bataklık çalılarına gizlenmek zorunda kaldı. Birkaç gece sonra, ürken bir yağmur kuşunun ötüşü, onu uyardı, polis çevresini sarmıştı. Bıçağını kalın bir çalı öbeğinde sınadı ve ayaklarına dolaşmasın diye mahmuzlarını çıkardı. Teslim olmak yerine savaşmayı seçtiğinden kolundan, omuzundan ve sol elinden yaralandı. Parmaklarından sızan kanı hissedince daha da kıyasıya savaştı, peşindeki adamların en zorlularını öldüresiye yaraladı. Tan sökümüne yakın, kan kaybından yorgun düşünce yakayı ele verdi. O günlerde ordu, bir çeşit cezaevi işlevini görüyordu; Cruz, kuzey sınır bölgesindeki bir ileri karakola gönderildi. Sıradan bir er kimliğiyle iç savaşlarda görev aldı, bazan doğduğu eyalet adına bazan ona karşı savaşarak. 1856'da Ocak ayının yirmi üçünde, Cardoso bataklıklarında Başçavuş Eusebio Laprida komutasında, iki yüz çatışmada mızrakla yaralanmıştı. Kızılderili ile çarpışan o tuz beyaz adamdan biriydi. Cruz'un bulanık ve gözüpek yaşam öyküsü boşluklarla dolu. 1868 dolaylarında Pergamino'dan bir daha haberini alıyoruz, ya evliymiş ya da bir kadınla yaşıyormuş, bir oğul babasıymış, küçük bir toprağı varmış. 1869'da Cruz, yerel jandarma şefliğine getirildi. Geçmişindeki lekeyi silmişti ve o günlerde olaki kendini mutlu bir adam sayıyordu, ta derinde değilse bile. (Onu pusuda bekleyen gelecekte gizlenmiş apaçık bir aydınlanma gecesiydi - neden sonra kendi yüzünü gördüğü gece, neden sonra kendi adını duyduğu gece. Besbelli o gece, özünü damıtıyor öyküsünün; daha doğrusu o gecenin bir anı, bir davranış (çünkü davranışlar bizim simgelerimizdir) Herhangi bir yaşam, istediği kadar uzun ya da karmaşık olsun, tek bir an'dan oluşur aslında -kişinin kim olduğunu keşfettiği andan. Büyük İskender'in demirden geleceğini Achilleus'un meselinde, İsveç'in XII. Şarl'ınınsa kendininkini İskender'in öyküsünde gördüğü söylenir. Okumayı bilmeyen Tadeo Isidoro Cruz bu esini bir kitapta bulmadı; bir insan-avında ve avladığı adamda öğrendi kim olduğunu.

Olay şöyle geçti:

1870 Haziran'ının son günlerinde Cruz, iki adamı öldürmüş bir kaçağı yakalamakla görevlendirildi. Adam, güney sınırındaki Albay Benito Machado birliklerinden firar etmişti; bir genelevde çıkan bir sarhoş kavgasında bir zenciyi, bir başkasında da Rosas'ın yanlaşlarından birini öldürmüştü. Hakkındaki rapora, en son Laguna Colorada yakınlarında görüldüğü de eklenmişti. Orası, kırk yıl kadar önce, cesetlerinin akbabalarla köpeklere yem olmasıyla sonuçlanan feci serüvene çıkmadan önce gauço milis bölüğünün konakladığı yerdi. Aynı yerden, sonraları Buenos Aires'in merkezindeki alanda, son sözlerini kalabalığa duyurmamak üzere çalınan davullarla bir idam mangasının önüne dikilen Manuel Mesa da çıkmıştı; aynı yerden, Cruz'un babası, Peru ile Brezilya savaş alanlarında görev almış bir kılıçla kafatası yarılan o bilinmeyen adam da çıkmıştı. Cruz, yerin adını unutmuştu. Şimdi, belirsiz ve bocalatıcı bir tedirginlikten sonra anımsıyordu... Peşinde askerlerle, at üstünde ileri geri savrularak uzun bir labirent örmüştü avlanılan adam, yine de on iki Temmuz gecesi, bölükler izini buldular. Uzun sazların arasına sığınmıştı. Karanlıkta göz gözü görmüyordu nerdeyse; Cruz'la adamları yaya olarak sinsice yaklaştılar ortası dalgalanan çalı öbeğinde gizlice bekleyen ya da uyuklayan adama doğru. Ürkmüş bir yağmur kuşu öttü. Tadeo Isidoro Cruz, bu anı daha önce yaşamış olduğu duygusuna kapıldı. Avlanılan adam, gizlendiği yerden çıkıp onlarla açıklıkta dövüşmeye davrandı. Cruz, iğrenç karaltıyı seçti - darmadağın saçlarıyla, boz sakalı yüzünü yiyip bitiriyordu sanki. Bunun ardından gelen dövüşü ince ince anlatmamı açık bir neden engelliyor. Yalnızca kaçağın Cruz'un adamlarından birçoğunu kötü yaraladığını ya da öldürdüğünü belirteyim. Cruz karanlıkta dövüşürken (gövdesi karanlıkta dövüşürken) anlamaya başladı. Hiçbir yazgının ötekinden daha iyi olmadığını ama herkesin kendininkine uyması gerektiğini anladı. O anda apoletinin ve üniformasının yoluna dikildiğini anladı. Gerçek yazgısının, sürüden bir köpek gibi değil, tek başına bir kurt gibi yaşamak olduğunu anladı. Öbür adamın kendisi olduğunu anladı. Sınırsız düzlüğe günün ışıkları vurdu. Cruz, kasketini attı, yiğit bir adamı öldürme suçuna katılmayacağını haykırdı ve kendi askerleriyle vuruşmaya başladı. Kaçakla, Martin Fierro'yla omuz omuza.

Çeviren: Tomris Uyar Jorge Luis Borges, Alef

[stickycandygladiator]

Teatro El Círculo

Asociación Cultural El Círculo

El Círculo de la Biblioteca Cuando el 24 de julio de 1912 se realizó el acto inaugural de la "Biblioteca Argentina", Juan Alvarez decidió amenizar el acontecimiento con la actuación de un conjunto de instrumentos, el cuarteto Fontova - Lopez Naguil - Sánchez Soler - Vilaclara, proveniente de Buenos Aires, que ejecutó un selecto repertorio de música de cámara.  Al observar el éxito de dicha actuación el Dr. Ruben Vila Ortiz lanzó la idea de repetir periódicamente este tipo de reuniones y así, a los pocos días, circulaba en Rosario una tarjeta con el siguiente texto: "Invitamos a usted a la reunión que, con el objeto de constituir un Centro Artístico tendrá lugar el día 14 del corriente a las 6 P.M. en el local de la Biblioteca Argentina" Firmado: Camilo Muniagurria, Rubén Vila Ortiz, Rafael Araya, Juan B. Siburu, José Piattini López, Luis Ortiz de Guinea, Raúl Lagos, Julio Bello, Fernando Schleisinger, Tomas Arias y Juan Alvarez.  La reunión mostró la factibilidad del proyecto. El escrutinio realizado en el Palacio Municipal, el 25 de setiembre de 1912, dió como resultado la fundación de "El Círculo de la Biblioteca" y la constitución de su primera comisión directiva con Juan Alvarez (presidente), Luis Ortiz de Guinea (secretario-tesorero), Camilo Muniagurria (vocal 1º) y Rubén Vila Ortiz (vocal 2º). Recién el 24 de noviembre de 1913 se sustituyó esa denominación por "El Círculo", nombre con el que actualmente se la conoce. A través de los años esta señera Institución Cultural fue acumulando presentaciones artísticas de excepcional nivel, recibiendo visitas de grandes figuras de rango internacional. La nueva sede En los años que precedieron a 1943 las autoridades de El Círculo alentaron la idea de tener un local propio en el que la Institución pudiera desarrollar su actividad cultural en constante expansión. Justamente ese año se anunció la demolición del Teatro de "La Opera", noticia que causó conmoción en la ciudad. En la esquina de Laprida y Mendoza apareció un día un cartel que confirmaba la versión. Los dirigentes de El Círculo se movieron diligentemente y el 29 de abril de 1943 su comisión directiva acordó con la Sociedad Inmobiliaria Schaffhausen la compra del teatro, propiedad de Emilio O. Schiffner. Desde entonces no solo se contó con un edificio de valioso patrimonio histórico y arquitectónico, sino con un recinto específico para el mejor desenvolvimiento de las distintas actividades culturales tales como conciertos, óperas, ballet, conferencias, exposiciones de pintura y escultura, entre otras disciplinas artísticas. Se logra así una unidad institucional que en adelante se la reconocería como "Teatro El Círculo", que habría de figurar entre los más importantes coliseos de nuestro país.

Laprida 1223, S2000CFO Rosario, Santa Fe

Arte, Teatro

#museo

[movienized-com]

Hay algo en el bosque

Hay algo en el bosque (Serie 2024) #AlfonsoAgra #AndreaNuñez #AngyFernández #DanielIbáñez #DenisGómez #IvanMassagué Mehr auf:

Serie Jahr: 2024- (Februar) Genre: Abenteuer / Comedy / Fantasy Hauptrollen: Alfonso Agra, Andrea Nuñez, Angy Fernández, Daniel Ibáñez, Denis Gómez, Ivan Massagué, Laura Laprida, Michael John Treanor, Nadal Bin Alberto, Tomás Pozzi, Zorion Eguileor … Serienbeschreibung: Eine Gruppe von Fremden befindet sich in abgelegenen Hütten, wo sie entdecken, dass Aliens, Kriminelle und Monster nur einige…

View On WordPress

#Alfonso Agra #Andrea Nuñez #Angy Fernández #Daniel Ibáñez #Ivan Massagué #Star+

[norteenlinea]

La cooperativa Creando Conciencia y el municipio de Laprida elaboran en conjunto útiles escolares reciclados

http://dlvr.it/T5hgzv

[putosbreves]

El 22 de octubre de 1996, entre las 17.30 y más de las 18, por un canal 9 recien vendidiyo, creo, me empezó a hacer ruido un Rial calladito en el medio de su programa "Paparazzi", entre Viviana Gorbato y Claudio María Domínguez, dónde arrancan con los curas filipinos y se va hasta la marca preminun de vhs porno de los 90, o algo así, que parece que Claudio era el representante argentino de la marca, y se produce un cruce y un contra cruce de nombres que van de Sebreli, Manucho y Bianco a Caparrós, que al parecer hirvió como no pudo a Anguita, y se fue a La India y estalló su ultra enojado porque Sai Baba no lo quiso recibir, y sí a Claudio y a Silvia Pérez, mientras saltan los nombres de la secta pre pandemia y éstos que llegan hasta una espada que al parecer, Toba creo, tenía poderes que por supuesto el pequeño alemán también quiso, pero que al parecer acá hubo un tongo raro entre Jorge Antonio, el socio de Dodero, barcos, Mercedes Benz, y un profesor universitario, cordobés, Terrera, quien nadie sabe si no se la dió a Franco, otro interesado con esposa fea. Hasta que Gorbato le dice "Si querés hablamos de eso". "Quedate tranquila, corazón", le dice él. Y terminó el programa. Yo hice una cola de 5 personas una .arrugada de sábado en la farmacia de la esquina de Laprida y Pellegrini, acá, dónde trabajó el Mariscal Tito. Igual, Claudio tiene algo. Se pusieron tan iracundas ciertas palabras al sonar. Pero debo estar quedándome sordo. Peor la que dice que vuela con fagina pero es mesera, ¿te acordás? O de "Station" o "Búnker" salían, fiesta Navidad, con medio cuerpa afuera porque tenía esos que se abren. Fue dónde después apareció muerto el primer Funes, pero hasta sin gusto quedó. Beso.

[lavozdelquequen893]

Por falta de pagos, FEMEBA dejará de atender a los afiliados de IOMA Por falta de pagos, FEMEBA dejará de atender a los afiliados de IOMA El conflicto entre la Federación Médica de la provincia de Buenos Aires (FEMEBA) y el Instituto de Obra Médico Asistencial( IOMA) sigue tensionado y, tras varias acusaciones cruzadas, ahora la Federación que nuclea a los Médicos bonaerenses decidió cortar las prestaciones a los afiliados de cinco municipios de la Provincia. Este conflicto comenzó hace varios meses y pareciera ser una historia sin fin. A principios de este año, FEMEBA volvió a reclamar deudas millonarias al IOMA y aseguraron que las mismas ascienden a más de 2.600 millones de pesos. IOMA no se cayó nada y, mediante un comunicado, denunciaron una grave irregularidad en la Federación, al mismo tiempo que desmintieron las acusaciones. Ahora, y tras varios meses de falta de pago de las prestaciones, que según comunicaron desde FEMEBA serían de los meses de agosto, septiembre, octubre y noviembre, 37 de sus Entidades Primarias han resuelto cortar las prestaciones a los afiliados de La Plata, Ensenada, Mar del Plata, San Pedro y Tandil. Las áreas afectadas por esta medida son pertenecientes a la Circunscripción I (Berisso, San Vicente, Magdalena, Brandsen, Verónica y Presidente Perón), VIII (Azul, Bolívar, General Alvear, General Belgrano, Juárez, Las Flores, Lobos, Monte, Olavarría, Roque Pérez, Saladillo, Tapalqué, Laprida, Rauch, General Paz y Tandil) y IX (Ayacucho, Chascomús, Dolores, General Alvarado, Madariaga, Lobería, Mar Chiquita, Maipú, Necochea, La Costa y General Lavalle, Castelli, San Cayetano, Villa Gesell, Pinamar y General Guido). Esta situación no solo involucra a la Federación y la obra social sino que también perjudicó a profesionales de la salud. Hace poco más de dos semanas, kinesiólogos bonaerenses reclamaron el pago urgente a IOMA y manifestaron su preocupación, porque a las demoras en los pagos se suma otra situación que perjudica el desempeño de los profesionales: la adecuación de los honorarios que van “muy por detrás de la inflación descontrolada que se registra en los últimos meses”. IOMA arrastra varios conflictos en lo que va del año. También hubo inconvenientes que derivaron en actos de violencia en Mar del Plata. Es que, durante la semana pasada, tres clínicas privadas de la ciudad dieron de baja el convenio que las unía con el IOMA y el conflicto escaló a tal punto que intentaron tomar la sede.

[conexionrock]

Silvestre y La Naranja regresan a México ​

El año pasado Silvestre y La Naranja se presentaron en México e hicieron la promesa de regresar pronto. Ahora, la banda argentina formada por Justo Fernández Madero, Francisco Nicholson, Fernando Laprida y Lucas Grasso, anuncia su retorno y se prepara para cautivar a la Ciudad de México con sus influencias del funk, soul, R&B y rock.     Es con canciones como “Sos Todo Lo Que Está Bien”, “Amores…

View On WordPress

#destacada

[expo2023online]

Carrera: Diseño de Interiores // Materia: Lenguaje Visual // Docente: Nico Zeppo // Estudiantes: Camila Gómez, Florencia Guarducci, Julia Laprida, Lara Leguizamon, Mica Viturro, Rocío Celauro, Teo Pelayo, Victoria Vasallo

Las estudiantes, luego de realizar una investigación sobre estilos musicales propuestos por el docente (punk/hardcore, dark/gótico, trash/death metal, visual kei), realizaron una maqueta abstracta con buscando representar la esencia del estilo elegido aplicando conceptos compositivos y estéticos.